Οκ σε πιστευω
Printable View
Κύκνε, ξέρεις τι σημαίνει ο αυτοτραυτισμός και γιατί το κάνεις;
....Σε αυτή τη φάση με την επερχόμενη διακοπή της συνεργασίας σου με την ψυχολόγο σου, είναι ευκαιρία να πολεμήσεις κι αν θέλεις να ξεπεράσεις το μοτίβο της σχέσης, που επαναλαμβάνεις με τις σημαντικές γυναίκες στη ζωή σου (την μητέρα σου, την ψυχολόγο σου). Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι θετικό, διότι και εσύ θα' χεις παρατηρήσει την στασιμότητα σου σε ένα συγκεκριμένο σημείο... Η σχέση αυτή έκανε τον κύκλο της, όσο κι αν σε πληγώνει, όσο κι αν πονάς θα το ξεπεράσεις. Μέτα από τόσα χρόνια ψυχοθεραπείας θα πρεπε να ξέρεις πως οι ειδικοί ψυχικής υγείας έχουν ημερομηνία λήξης κι ότι από τι στιγμή που επενδύουμε πάνω τους, χάνεται η επαγγελματική σχέση και μετέπειτα η μπαλα...
....
Δεν είμαι σίγουρη αλλά κάνω κάποιες σκέψεις... Ίσως για τιμωρία, δεν ξέρω...
Τι εννοείς με τη στασιμότητα; Σε γενικές γραμμές έχω κάνει σημαντικά βήματα που δεν είχα καταφέρει με κανέναν ως τώρα... Όπως το να μην είμαι τόσο τρομοκρατημένη γενικά...
Γιατί να έχουν ημερομηνία λήξης αν δεν έχουμε γίνει καλά; Ποιο το όφελος τότε;
Εκανες βηματα σε αυτόν τον τομέα που λες Κυκνε, αλλά δεν ένιωθες κι εσύ πως μετά υπήρχε μια στασιμότητα; Στασιμότητα εννοούμε πως το θέμα δεν ήταν απλά να μην είσαι τόσο τρομαγμένη, αυτό ήταν το πρώτο το βήμα. Το επόμενο θα ήταν να κινητοποιηθείς, να μπορέσεις να ανεξαρτητοποιηθείς περισσότερο από την μητέρα σου, να γίνεις πιο αυτάρκης, να αρχίζεις να παίρνεις λίγο την ζωή στα χέρια σου. Δεν φαίνεται να έχεις κάνει πρόοδο σε αυτούς τους τομείς. Αντιθέτως, την προσκόλληση που δείχνεις να έχεις με την μητέρα σου πχ φαίνεται σαν να την έχες μεταφέρει και στην σχέση σου με την ψυχολόγο. Γιαυτο θα συμφωνήσω με την Ερις που σου λεει πως είναι θετικό ότι σταματά αυτή η σχέση. Δεν γίνεται να δουλευει σωστά η ψυχοθεραπεία όταν υπάρχει προσκόλληση.
Ελισάβετ, δεν έχουμε θίξει πολλές φορές το θέμα με τη μητέρα μου, ίσως γιατί υπάρχουν κι άλλα που καίνε αλλά και γιατί από τότε που το έμαθα αυτό δυσκολεύομαι να συνηθίσω... Εγώ πάντως σαν καταστροφή το νιώθω αυτό το τέλος...
Στάλθηκε από το Turbo-X_e3 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
Να σου πω κάτι; Οταν είχα πάει εγώ σε ψυχολόγο, όντας άσχετη όταν αποφασίσαμε να συνεχίσουμε μαζί τον ρωτούσα διάφορα για την διαδικασία και τον ρώτησα και πότε υποτίθεται ότι θα τελειώσει αυτή η διαδικασία, το πώς θα το καταλάβουμε. Μου απάντησε οτι μπορεί να τελειώσει για διάφορους λόγους και ένας από αυτούς θα είναι όταν νιώσω πως δεν μπορώ χωρίς αυτόν, χωρίς να πηγαίνω. Καταλαβαίνεις τ σημαίνει αυτό; Προφανώς εννοούσε πως αν νιώσω ότι προσκολλώμαι πάνω του ή στην διαδικασία τότε θα πρέπει να σταματήσω γιατί δεν θα μπορεί πια να με βοηθήσει. Εσύ δεν θεωρείς πως έχεις φτάσει εκεί;
Γιαυτό δεν πρέπει να μείνεις μόνη ακόμα Κύκνε. Χρειάζεσαι ακόμα πολύ στήριξη.
Αυτή η συγκεκριμένη σχέση ο, τι είχε να σου δώσει στο έδωσε, πρέπει να προετοιμαστείς ώστε να πας παρακάτω τώρα.
Αδικείς τον εαυτό σου με το να λες οτι δεν πρόκειται να πας σε άλλον ψυχολόγο αφού ξέρεις πως το χρειάζεσαι.
Προσωπικά δεν νιώθω ότι ότι είχε να μου δώσει μου το έδωσε, έχει πολλά ακόμα να μου δώσει αλλά τα καταστρέφει όλα ο χρονικός περιορισμός... Μαζί της είναι η πρώτη φορά που ένιωσα (όταν κατάφερα ν' ανοιχτώ γιατί δεν ήταν εύκολο στην αρχή) τόσο ελεύθερα... Και να φανταστείς ότι ακόμα ντρέπομαι σε μερικά θέματα, φαντάσου αλλού τι θα γινόταν... Μ' αυτό προσπαθώ να πω ότι είναι πολύ καλή στη δουλειά της...
Το ότι δεν θέλω να πάω σε άλλον ψυχολόγο το λέω γιατί με τρομοκρατεί η ιδέα... Ξέρεις πόσο δύσκολο μου είναι; Δηλαδή είτε πάω είτε όχι θα υποφέρω... Τουλάχιστον αν κάτσω σπίτι μου θα υποφέρω μόνη μου, εννοώ ότι δεν θα πρέπει να εκτίθεμαι ξανά σ' έναν ξένο...
Νιώθω ότι έχω παγιδευτεί, ότι είναι μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα...
Καταλαβαίνω οτι σου είναι πολύ δύσκολο να το σκεφτείς τώρα, είναι λογικό αυτό γιατί είχες δεθεί πολύ με την συγκεκριμένη και νιώθεις σα να σε απέρριψε. Ο χρόνος θα παίξει τον ρόλο του Κύκνε...μόλις περάσει λίγος καιρός θα μπορέσεις να το δεις πιο ψύχραιμα κι αποστασιοποιημένα και θα δεις πως τελικά είναι ευκαιρία αυτό που σου ανοίγεται τώρα.
Αν ήταν να βοηθήσει κι άλλο θα το είχε κάνει ήδη, 3 χρόνια πας εκεί...δεν είχε να σου δώσει τίποτα άλλο πια. Δεν εννοώ πως δεν είναι καλή στην δουλειά της ούτε ακυρώνει αυτό την βοήθεια που σου έδωσε μέχρι τώρα, αλλά χρειάζεσαι κι άλλα πράγματα που είναι καιρός να τα διεκδικήσεις πια για τον εαυτό σου και να μην αρκείσαι με τα λίγα.
Ισως εχει αντιληφθει οτι εχεις επαναπαυθει κι εγκλωβιστει στην επικοινωνια σας και σε διωχνει για να σε ξεκουνησει.
Αν επι 3+ χρονια δεν εχετε ασχοληθει σε βαθος με το γεγονος οτι το κεντρο του κοσμου σου ειναι η μανα σου και καθε φορα που παθαινεις κριση θυμου ο λογος ειναι η ενασχοληση της μανας σου με αλλους ανθρωπους και η παραμεληση προς το προσωπο σου, θα ειναι μια καλη ευκαιρια με την επομενη ψυχολογο να ασχοληθειτε και με αυτο το θεμα.
Το μονο θετικο που εχεις αναφερει για τη γυναικα που σε βλεπει ως τωρα ειναι οτι νιωθεις λιγοτερο φοβισμενη.
Ακομα και τους αυτοτραυματισμους τους ειχες αφησει στην ακρη επειδη στο ειχε θεσει σαν ορο και μολις σου ειπε οτι θα διακοψετε το Δεκεμβρη, ξανακοπηκες.
Θα ειναι δυσκολο να ξεπερασεις το σοκ οτι η σχεση που νομιζες οτι εχετε, δε θα ειναι τελικα εφ ορου ζωης. Και θα ειναι δυσκολο να ξεκινησεις με μια αγνωστη ψυχολογο απο την αρχη και αυτο που θα ζεις ομως μεσα στο σπιτι δυσκολο θα ειναι.
Διαλεγεις το δυσκολο σου σαν ενηλικας.
Δεν είναι όλα επιλογή μου, η διακοπή της θεραπείας μαζί της μου επιβάλλεται...
Όσο για τους αυτοτραυματισμούς τους είχα ήδη μειώσει κατά πολύ κι αυτό είναι ένα ακόμα θετικό και τις απόπειρες αυτοκτονίας τις έχω σταματήσει εδώ και χρόνια κι αυτό επίσης είναι θετικό... Αλλά και το ότι με έχει κάνει να νιώθω λιγότερο φοβισμένη... Ξέρεις τι τρόμο βίωνα; Επειδή δεν το έγραφα κάθε φορά;
Θέλω να πω και κάτι άλλο, συμπληρωματικά απλά για να ξαλαφρώσω λίγο... Πονάω πάρα πολύ και σωματικά... Περίοδος και πονόδοντος μαζί... Ξεκίνησα αντιβίωση... Όλα μαζί σήμερα, νιώθω χάλια...
Η διακοπη ειναι δικη της αποφαση, αυτη η απόφασή της σε φερνει σε θεση να κανεις εσυ μια δικη σου επιλογη σαν ενηλικη γυναικα. Ή να ξεκινησεις με μια αλλη ψυχολογο ή να σταματησεις τελειως την ψυχοθεραπεια ή να δωσεις λιγο χρονο για να δεις αν εισαι καλυτερα με ή χωρις.
Για τις αποπειρες που λες, προσφατα μας ειπες οτι κανονιζες καποια αποπειρα μετα τον τσακωμο με τη μανα σου και το ειπες στην ψυχολογο και αυτη με τη σειρα της το ειπε στον πατερα σου αλλα δεν ιδρωσε το αυτι του.
Αρα μιλαμε για βελτιωση μονο στο κομματι του γενικοτερου φοβου, που ακομα και πανω σε αυτο μας λες οτι δε θελεις να εισαι μονη σου στο σπιτι, σε πιανουν φοβοι μηπως ερθει καποιος ή συμβει κατι οταν λειπει η μανα σου κλπ, ο φοβος με τη σχεση με το αλλο φυλο παραμενει ιδιος εδω και δεκαετιες...
Κι η ψυχολογος που σε παρακολουθει 3+ χρονια σου ειπε οτι η αντιδραση σου τωρα ειναι απο πεισμα.
Καπου οδηγουν ολα αυτα, καπου καλυτερα.
Της το είπα όμως για την απόπειρα... Την τελευταία φορά δεν το είχα πει καν, δεν της είχα ζητήσει βοήθεια απλά το έκανα...
Στο ότι οδηγούν κάπου καλύτερα διαφωνώ αλλά τέλος πάντων... Αλλά για το ότι δεν έχει δίκιο στο ότι είναι από πείσμα δεν έχει και θα της το πω και βλέπουμε...
Δεν ειναι και τοσο κακο να εχεις πεισμα, νευρα, θυμο.. Δειχνει οτι εισαι ζωντανη και διεκδικεις πραγματα. Ασχετως αν ειναι σωστη η κατευθυνση, φαινεσαι ατομο που οταν ξερει τι θελει πεισμωνει για να το παρει, δεν εισαι το αδυναμο κοριτσακι της μαμας που ζηταει προστασια και καθοδηγηση, εισαι αυτη που επιλεγει, πεισμωνει και διεκδικει, ακομα κι αν το κανει με δυσλειτουργικο τελικα τροπο.
Κατσε καθιστη στο κρεβατι και παρε παυσιπονο αντιφλεγμονωδες για τον πονοδοντο.
Προσπαθησε να αποφευγεις τις φαρμακκευτικες συνανταγες η θεραπειες, εκτως απο το οτι ειναι δυσκολο να καμεις αξιολογηση μεσω μηνυματων ειναι και παρανομο και γενικα αλλα κι εναντι στους κανωνες του φορουμ οπου το γραφει ξεκαθαρα!
συγνωμη για την παρατηρηση αλλα επειδη εχω παρατηρησει οτι πολλα μηνυματα σου εχουν καταφατικο χαρακτηρα κι ερωτηματικο η θεματικο πλαισιο.
Παρα το οτι μπορει μερικες φορες να συμφωνω μαζι σου, και χωρις να θελω να μειωσω τις ψυχιατρικοφαρμακευτικες σου γνωσεις , ειτε να θελω να σε δυαβλω μεω αυτου καλο θα ειναι να γραφουμε -ολοι μας οχι μοναχα εσυ, απλα εσυ επειδη εισαι "αματιουρ" στο λεω ,καλο ειναι ολοι μας να ειμαστε λιγακι πιο επυφυλακτικοι με τις θεραπειες οπου λεμε στα μεταξυ μας.
Μπορουμε να μεινουμε στην σμυπαρασταση, στο να γραφουμε μια καλη κουβεντα, να δινουμε θαρρος η αληλλεγγυη στον συμφορμητη μας ,στο να πολεμησει το προβλημα του!
Υ.Γ. ευχομαι να μην νευριασεις παλυς!! το λεω με αγνη χριστιανικη αγαπη!¨)
Σήμερα είναι το πρώτο μου ραντεβού με την ψυχολόγο μου μετά από την αναστάτωση της προηγούμενης εβδομάδας κι έχω άγχος για το πως θα πάει, ελπίζω να μην φύγω πάλι με κλάματα... Όποιος θέλει να το συζητήσουμε ας γράψει... 12:30 θα φύγω από το σπίτι, έχει ώρες ως τότε...
Καλημέρα Κύκνε.
Χαίρομαι που θα πας τελικά στην συνεδρία παρόλη την απογοήτευση σου. Είναι ευκαιρία να συζητήσετε αναλυτικά για το πως νιώθεις με αυτή την τροπή και να σου δώσει τις απαντήσεις που ψάχνεις.
Υγ. Μη χαλάς τις βραδιές σου και την ζωή σου βρε Κύκνε για τα σχόλια που μπορεί να κάνει ο καθένας! Αναφέρομαι στην συζήτηση που ειδα σε αλλο ποστ και το πόσο σε αναστάτωσε
Καλημέρα Ελισάβετ...
Ναι, θα προσπαθήσω να το συζητήσω μαζί της... Αλλά ψύχραιμη δεν θα είμαι γιατί νιώθω αυτή τη στιγμή ένα τρέμουλο στο στήθος μου και τρέμουν και τα χέρια μου και θέλω και σήμερα να κλάψω... Κι είναι απόρροια της χθεσινής συζήτησης αυτό όπως λες, δεν μπορώ ν' αντέξω να με συγκρίνουν με τέτοιες γυναίκες, πορνοστάρ και πόρνες... Θα της το πω κι αυτό το χθεσινό, χρειάζομαι ν' ανακουφιστώ από αυτό...
κυκνε, δεν εχει καποια (θετικη) επιδραση επανω σου, οταν ξερεις οτι αυτος που στα λεει, δεν τα λεει επειδη τα πιστευει, αλλα επειδη ξερει οτι σε πειραζει?
δεν ειναι ΦΑΝΕΡΟ οτι δεν τα πιστευει, απλα θελει να σε ταραξει, επειδη δεν μπορει να εχει την παραμικρη επιδραση στην ζωη κανενος, γυρω του?
Όχι, δυστυχώς δεν έχει... Με φρικάρει ο χαρακτηρισμός "*****" και τα συναφή γιατί είναι κάτι που θεωρώ τρομερά ανήθικο και δεν αντέχω ούτε να το ακούω, ούτε καν να περνάει από το μυαλό κάποιου... Πραγματικά τρέμω ολόκληρη αυτή τη στιγμή, δεν κάνω πλάκα... Κι ήδη άρχισαν τα δάκρυα...
καταλαβαινω τι λες κυκνε.
εγω δεν το σκεφτομαι ετσι, το ξερεις οτι γελαω μαζι του.
αλλα καταλαβαινω οτι εσενα σε επηρεαζει αρνητικα.
τι να πω.
οταν καποιος δεν μπορει να προκαλεσει κανενος το ενδιαφερον κι εχει γινει ο περιγελως κι εδω και σε οσα φορουμ μπαινει, παιρνει ευχαριστηση να στεναχωρει ενα ατομο που ζοριζεται ακομα και να βγαλει την καθημερινοτητα του.
σκατανθρωπος...
Αυτό που κάνει είναι σαδιστικό κι απάνθρωπο... Και φυσικά είναι σκατάνθρωπος... Τώρα πάλι κλαίω... Άνοιξα και θέμα προς τη διαχείριση κι όταν μου απαντήσουν θα πάρω κι εγώ την απόφαση μου για το αν θα ζητήσω διαγραφή αλλά αν δεν γίνει αυτό που ζητάω κατά 90% δεν θα με ξαναδείτε εδώ μέσα... Δεν τον αντέχω άλλο...
ασε τους ΑΣΗΜΑΝΤΟΥΣ και επικεντρωσου στην θεραπεια σου.
ειναι ΑΣΗΜΑΝΤΟΣ για μας, για σενα, και να εισαι βεβαιη συμπεραινοντας απο αυτα που κανει, οτι σπιτι του κλαιει πιο πολυ απο εσενα για την ζωη του. αυτο στο υπογραφω.
ηρεμησε, σκεψου την συνεδρια που θα κανεις, ετοιμασε αυτα που θελεις να πεις, σκεψου την ζωη σου.
ασε το τρολ, μην ασχολεισαι.
Προσπάθησα... Έχουμε ακόμα κάποια θέματα να συζητήσουμε με την ψυχολόγο μου, δεν προλάβαμε σήμερα να τα λύσουμε όλα, δεν έφτασε ο χρόνος... Συζητήσαμε αρκετά και μου είπε ότι μπορώ να της λέω ότι θέλω μέχρι να τελειώσει ο χρόνος μας... Αλλά νιώθω ότι θα ήθελα κι ένα δεύτερο ραντεβού, ίσως της ζητήσω αν υπάρχει η δυνατότητα...
Ξέχασα να σας πω και κάτι σημαντικό που μου είπε η ψυχολόγος μου... Της ανέφερα την ιδέα που είχα αν στο μέλλον προκύψει κάποια σχέση να πω στον σύντροφο μου να μην σταματήσει την σεξουαλική πράξη ακόμα κι αν αντιδράω αρνητικά και δεν το βρήκε ούτε αυτή καλή ιδέα... Κι επιπλέον μου είπε ότι αν έλεγα κάτι τέτοιο θα έκανα και τον σύντροφο μου να νιώσει κακός άνθρωπος... Αυτό δεν μου είχε περάσει καν απ' το μυαλό...
Μα φυσικα και δεν ειναι καλη ιδεα.
Οι αντρες θελουν να αισθανονται οτι και η γυναικα το απολαμβανει, οχι οτι κανει καταναγκαστικο εργο.
Ναι, απλά εγώ (συζήτηση κάνουμε τώρα, την απέρριψα πια την ιδέα) το σκέφτηκα αυτό μόνο για την πρώτη επαφή με καινούριο σύντροφο επειδή ξέρω ότι πάλι θα φοβάμαι και πολύ πιθανό να βάλω πάλι τα κλάματα γιατί μου έρχονται αναμνήσεις από εκείνο το βράδυ... Κι αυτό συμβαίνει αυτόματα να πάρει, δεν το θέλω ούτε το ελέγχω... Κι είχα σκεφτεί ότι οκ, ας το αγνοήσει το κλάμα να τα καταφέρουμε αυτή την πρώτη φορά και μετά θα είναι καλύτερα, κατάλαβες το σκεπτικό μου; Δηλαδή το καταναγκαστικό έργο μόνο γι' αυτή τη μια φορά θα ήταν, όταν θα έβλεπα ότι δεν μου έκανε κακό με την έννοια του να είναι βίαιος κατά τη διάρκεια νομίζω πως θα ηρεμούσα αλλά μάλλον πρέπει να βρω άλλο τρόπο, κάθε ιδέα δεκτή κι ας μην υπάρχει ενδιαφερόμενος τώρα...
Λίγη προετοιμασία δεν κάνει κακό...
Κι ομως, κανει κακο τετοιου ειδους προετοιμασια γιατι τελικα καταληγεις να βασανιζεσαι απο ιδεες, σεναρια, σχεδια και να καταγχωνεσαι.
Εχω απαντηση σε αυτο που λες, αλλα δε νομιζω οτι ειναι το καταλληλο ταημινγκ για τετοια συζητηση εφοσον δεν υπαρχει κατι ερωτικο στα σκαρια.
Αυτο που θα σε βοηθησει σιγουρα ειναι αν καποτε με καποια αλλη ψυχολογο καταφερεις να απενεχοποιησεις τη σεξουαλικη πραξη και να αλλαξεις την εικονα που εχεις για τους αντρες.
Εμένα θα με ανακούφιζε νομίζω αν μου έλεγες... Απλά για να πάρω μια ιδέα...
Το προσπαθώ με αυτήν για όσο χρόνο έχουμε... Για μελλοντική ψυχολόγο δεν μπορώ να σκεφτώ αυτή τη στιγμή... Αλλά δεν ξέρω εγώ πως να το καταφέρω, αν το καταφέρει κάποια ειδικός καλό θα είναι...
Το γράφω εδώ μιας κι είναι το τελευταίο θέμα που άνοιξα... Σήμερα είχα μια πολύ ωραία μέρα αλλά κουράστηκα σωματικά και τώρα νυστάζω αλλά δεν νιώθω ασφαλής για να ξαπλώσω... Θα πάρω τα φάρμακα μου που λογικά θα πιάσουν αλλά επειδή το νιώθω ώρα αυτό κι επειδή θα χρειαστεί κι επιπλέον ώρα για να δράσουν έχω ανάγκη να το συζητήσω...
Έλα! Ηρέμησε, κανείς δεν πρόκειται να σε βλάψει. Στο σπίτι σου είσαι ασφαλής :) Σκέψου ότι πάρα πολύ συχνά βασανίζεσαι με αυτή την σκέψη και στο τέλος δεν συμβαίνει απολύτως τίποτα. Κανείς δεν έχει λόγο να σου κάνει κακό, και μάλιστα διακινδυνεύοντας την ελευθερία του. Τώρα που έχει κουραστεί και το σώμα σου θα κοιμηθείς πιο ήρεμα και θα ξεκουραστείς :)
Το ελπίζω... Θα περιμένω λίγο ακόμα ξύπνια να πιάσουν τα φάρμακα και μετά θα ξαπλώσω...
Ξέρεις τι σκεφτόμουν; Ότι είχα καλομάθει όταν κοιμόμουν μ' εκείνον να με κρατάει αγκαλιά και να ξέρω ότι δεν θα άφηνε κανέναν να με πειράξει και τώρα που δεν τον έχω πια όποτε νιώθω κούραση άρα και λιγότερο δυνατή σωματικά νιώθω ακόμα πιο έντονη την έλλειψη της προστασίας του...
Ηρεμιστικό παίρνεις για τον ύπνο;
Καταλαβαίνω τι εννοείς. Όμως δεν είσαι μόνη στο σπίτι. Που και μόνη σου να ήσουν οι πιθανότητες να μπει κάποιος στο σπίτι σου είναι πολύυυυ μικρότερες από το να πάθεις κάτι περπατώντας σε ένα πεζοδρόμιο ξέρω γω :ρ Προσπάθησε να το εκλογικεύσεις γιατί το συναίσθημα σ' αυτές τις καταστάσεις δεν βοηθάει.