Ερωτεύθηκα τον γιατρό μου

Τουσ ειπα ολουσ πωσ κυβερνατε

Θα κανουμε οτι γουσταρουμε κι οποιοσ θελει μολον λαβε

βρε ελις.. γιατι δεν τα γραφεις στο τι σκεφτεστε αυτα και σπαμαρεις στο θεμα της κοπελας? μια σελιδα ασχετα εχεις γραψει! ελεος...

Quote:

---

Originally Posted by AprilGirl

Γλυκειά Remedy,
Όπως προείπα, από τον πρώτο μήνα της σχέσης μας του είχα πει ότι δεν μπορώ να τεκνοποιήσω εύκολα (τότε είχα μία σάλπιγγα). Του είχα εξηγήσει πως η αλήθεια για μένα είναι το παν, κι από το να με ερωτευθεί και να του πω μετά την αλήθεια θεώρησα πρέπον να του πω τα πάντα. Έδειξε κατανόηση- είχε και παρόμοιο θέμα μέσα στην οικογένεια και προχώρησαν σε υιοθεσία, οπότε δεν έβλεπε- τότε- κάτι αρνητικό. Τα χρόνια πέρασαν, το αφήσαμε κυρίως λόγω της αναβλητικότητάς του. Ήθελε πάντα να νιώθει σίγουρος για μένα- και λόγω του ότι είμαι κοινωνική, εχω πολλούς φίλους, δεν έτρεξα ποτέ πίσω από κανέναν, ούτε απο αυτόν, όλα αυτά με έκαναν στα μάτια μου να μην είμαι "σιγουράκι", κι ετσι όταν ήθελα να κάνουμε παιδί αυτός δεν ήταν ετοιμος να με εμπιστευτεί. Με τα χρόνια όμως δυσκόλεψε το πράγμα. Και μαζί με όλο αυτό άλλαξαν και οι απόψεις του. Εγω έμεινα σταθερή στις αρχικές μου θέσεις. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να το συζητήσω πάλι! Τόσες συζητήσεις και σε όλα λέει ΝΑΙ και δεν κάνει τίποτα από αυτά και σιωπηλά λέει ένα τεράστιο ΟΧΙ. Στις καλοκαιρινές διακοπές ίσως φανούν πολλά πράγματα- όσο νά'ναι η δουλειά μας έχει τσακίσει. Επιστρέφουμε σπίτι αργά και οι δύο, πού διάθεση για εκ βαθέων συζητήσεις.
Θέλω να περάσω ένα μήνυμα σε όσες/ους μας διαβάζουν τώρα, να είναι πάντα ο εαυτός τους! Κανείς δε χάθηκε που ήταν ο εαυτός του. Κανείς αληθινός δεν έχασε ποτέ. Καποιοι δεν το αντέχουν, δεν πειράζει! Οι αληθινοί άνθρωποι είναι για τους αληθινούς ανθρώπους. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Μόνο η αλήθεια... κι αυτή γιατί υπάρχει! Το ψέμα είναι δημιούργημα. Τα φιλιά μου.

---

καλημερα!
επομενως κοριτσι, εσυ και ξεκαθαρη απο την αρχη ησουν και σταθερη στις θεσεις σου.
επισης, απο την αναλυση προκυπτει οτι εχει κι αυτος το μεριδιο ευθυνης του, περα απο τις αλλαγες της διαθεσης του, για το οτι καθυστερησε να το παρει αποφαση. σαφως οταν υπαρχουν προβληματα, οσο νωριτερα, ειναι και καλυτερα τα πραγματα απο βιολογικη αποψη.
αλλα δεν βλεπω λογο για ενοχες! ας εχει ο συζυγος ενοχες αν σου ειπε αλλα απο αυτα που πιστευε, η αν στα ειπε αλλιως καισ την πορεια θελησε αλλα.
αυτο που βλεπω ομως, ειναι οτι δεν υπαρχει η απολυτη συμπνοια που φαινοταν στο αρχικο μηνυμα μεταξυ σας.
τοσο η διαφορα απο ψεων και επιθυμιων, οσο και η ταλαιπωρια και το ξενερωμα απο τις δυσκολες και οδυνηρες αυτες προσπαθειες, εχουν δημιουργησει ρηγμα αναμεσα σας.
θα δειτε σε δικο σας χρονο (ισως στις διακοπες οπως λες) αν η κατασταση ειναι βιωσιμη και με ποιον τροπο συνεχιζετε πλεον, αλλα σιγουρα τα πραγματα δεν ειναι οπως στην αρχη.
ισως αυτο το ρηγμα να αφησε και χωρο για να ενδιαφερθεις ξανα για αλλους ανδρες, και ο λαμπερος γιατρος ηταν απλα μια αφορμη για να το διαπιστωσεις αυτο, γιατι ισως ηταν ο πρωτος αξιολογος ανδρας που γνωρισες μετα απο οσα εχουν συμβει.
επομενως οντως η ελξη προς τον γιατρο ειναι ενα καμπανακι για την σχεση σου γιατι μετα απο ολα αυτα, η σχεση σας ειναι καπου αλλου, οχι εκει που ηταν στην αρχη και προφανως αυτο ισχυει ακομα περισσοτερο στον σεξουαλικο/ερωτικο τομεα.
αν δεν βρισκεις λογο για συζητησεις επειδη ολα εχουν ειπωθε, δεν μενει παρα να παρεις τις αποφασεις σου.
με γνωμονα το τι θελεις ομως και οχι ενοχες, οπως μας ελεγες.
δεν χρειαζονται ενοχες, ο συζυγος σου μπορει να παρει τις δικες του αποφασεις αν κατι δεν τον καλυπτει. εσυ δεν τον ξεγελασες και δεν αλλαξες θεσεις. αυτος εχει ευθυνη προς τον εαυτο του αν εχει αλλαξει αποψεις κι αν αλλα λεει κι αλλα κανει (περι ναι/οχι)

Quote:

---

Originally Posted by AprilGirl

Καλησπέρα σε όλους σας.
Είμαι 38 ετών, παντρεμένη 2μισυ χρόνια και στην σχέση αυτή τα τελευταία 13 χρόνια. Με τον σύζυγό μου είμαστε πολύ ερωτευμένοι από την πρώτη στιγμή. Περάσαμε πολλές φουρτούνες στην σχέση μας, μα αντέξαμε σε όλα. Πάντα έλεγα πως είναι ο άντρας της ζωής μου και χωρίς αυτόν δεν μπορούσα να με φανταστώ. Από πριν τον γάμο προσπαθούσαμε για παιδάκι, όμως δεν τα καταφέραμε. Εδώ και ενάμισυ χρόνο έχω κάνει 3 εξωσωματικές - και πάλι χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το θέμα έγκειται σ'εμένα και το είχα γνωστοποιήσει από την αρχή της σχέσης μας (ποτέ δεν ήθελα να κοροϊδέψω κανέναν). Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ ντόμπρο ώστε να αποκρύψω την αλήθεια ή να προχωρήσω με κάποιον που βρίσκεται σε σχέση- δεν το ήθελα ποτέ. Όταν ήρθε η τρίτη αποτυχία, πριν δυο μήνες περίπου, πήρα την απόφαση ν'αλλάξω κέντρο και μαζί με αυτό, ν'αλλάξω και γυναικολόγο γιατι ενω ήταν ο γιατρός μου 15 χρόνια, επειδή δεν συνέχισα στο κέντρο που μου πρότεινε, δεν με στήριξε καθόλου στις 3 προσπάθειες μου κι ετσι αφού ένιωσα έρμαιο των περιστάσεων, πήρα βαθειά ανάσα και εψαξα να βρω νέο γυναικολόγο. Μου σύστησαν έναν εξαίρετο γιατρό, γύρω στα 45, φοβερό επιστήμονα και άνθρωπο. Είχα να νιώσω τέτοια αμεσότητα χρόνια. Το πρώτο ραντεβού ήταν καθηλωτικό. Σε 10 ημερες με χειρούργησε, ήταν δίπλα μου σε ότι χρειάστηκα. Τηλεφωνούσα μετά το χειρουργείο προσπαθώντας να βρώ πρόφαση έναν πόνο ή κάτι που δεν κατάλαβα. Ένιωθα γελοία αλλά ουδέποτε δυσανασχέτησε- γιατρός είναι οκ, η δουλειά του είναι. Δεν ξέρω πως προέκυψε όλο αυτό, δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Δεν μπορώ να διαχειριστώ τον εγκέφαλό μου. Δεν υπήρξε τίποτα μεμπτό στις συναντήσεις μας εκτός του ότι μου έπιανε το χερι κάποιες φορές όταν μιλούσαμε, ίσως γιατί κι εγώ είχα συγκινηθεί. Πήγα να μου κόψει τα ράμματα και είχα ιδρώσει.. του σύζησα συγνώμη και απολογήθηκα ότι αγχώθηκα. Το χειρότερο δεν ξέρω ποιό απ'όλα είναι! Το ότι είμαι παντρεμένη; το ότι είναι παντρεμένος; το οτι έχει παιδιά; Το θέμα είναι οτι δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Ντρέπομαι! Μιλάω στον εαυτό μου για εκείνον, βλέπω εικόνες, οράματα. Δεν έχω ξαναπάθει τέτοιο πράγμα στην ζωή μου! Δεν ξέρω τί μπορεί να γίνει.... βασικά...τίποτα δεν μπορεί να γίνει, είναι ανώφελο όλο αυτό. Πώς να το διαχειριστώ; Αρνούμαι να φύγει από τη σκέψη μου.

---

πολυγαμικα οντα ειμαστε απο την φυση μας..κανενας δεν μπορει να μεινει με τον ιδιο συντροφο για πανω απο μερικα χρονια.....
ΤΟν εχεις "απατησει" ηδη στο μυαλο σου τον αντρα σου..θα ηταν καλο να τον χωρισεις αμεσα
ειτε ο γιατρος ειτε καποιος αλλος θα ειναι συνεχεια στο μυαλο σου...
και αφου οπως λες κιολας "ιδρωσες" οταν σε ακουμπησε ο γιατρος τον απατησες και σαρκικα τον αντρα σου...
ας μην τον κοροιδευεις καλυτερα....και για σενα και γι αυτον καλυτερα ειναι να του το πεις..οτι κανεις ονειρα με τον γιατρο αχχαααχ:P
Τωρα αμα εσυ θες να συνεχισεις να κοροιδευεις τον εαυτο σου και τον αντρα σου τοτε τι να πω..

Άμα ξεκόψεις απ αυτόν τον υποτίθεται μεγάλο έρωτα, μάλλον κεραυνοβόλο ενθουσιασμό επειδή είσαι και πολύ συναισθηματικό άτομο, τότε με τον καιρό θα ξεβάψει κι ο γιατρός από τη σκεψη σου.
Νομίζω πως άμα είμαστε σφόδρα ερωτευμένοι με κάποιον, δεν νιώθουμε τίποτα για κανέναν άλλο. Στον κανονικό έρωτα δεν αποκλείεται να ανάψουν τα λαμπάκια μας, παροδικά όμως.

Έχω κάποια γνωστή που ο άντρας της είναι γυναικολόγος. Όποτε είναι τα γενέθλια ή η γιορτή του γεμίζει το γραφείο του από δώρα αξίας (κόστους) από πελάτισσες του. Κι όμως τα πάει μια χαρά με τη σύζυγο του! Κάπου κει βρίσκεσαι κι εσύ AprilGirl.

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Άμα ξεκόψεις απ αυτόν τον υποτίθεται μεγάλο έρωτα, μάλλον κεραυνοβόλο ενθουσιασμό επειδή είσαι και πολύ συναισθηματικό άτομο, τότε με τον καιρό θα ξεβάψει κι ο γιατρός από τη σκεψη σου.
Νομίζω πως άμα είμαστε σφόδρα ερωτευμένοι με κάποιον, δεν νιώθουμε τίποτα για κανέναν άλλο. Στον κανονικό έρωτα δεν αποκλείεται να ανάψουν τα λαμπάκια μας, παροδικά όμως.

Έχω κάποια γνωστή που ο άντρας της είναι γυναικολόγος. Όποτε είναι τα γενέθλια ή η γιορτή του γεμίζει το γραφείο του από δώρα αξίας (κόστους) από πελάτισσες του. Κι όμως τα πάει μια χαρά με τη σύζυγο του! Κάπου κει βρίσκεσαι κι εσύ AprilGirl.

---

Καλησπέρα Γιάννη,
Συμφωνώ πως όταν είμαστε ερωτευμένοι δεν βλέπουμε τίποτε άλλο μπροστά μας. Επίσης συμφωνώ ότι θα ξεβάψει, θα ξεθωριάσει, απλά ηταν η πρώτη φορά μετά απο 13 χρόνια που ένιωσα κάτι τέτοιο και ταράχτηκα, ενιωσα τον κόσμο μου να καταρρέει. Φταίω οκ... Τουλάχιστον δεν έγινε και τίποτα να νιώθω παραπάνω τύψεις . Σε ευχαριστώ

Quote:

---

Originally Posted by Xfactor

πολυγαμικα οντα ειμαστε απο την φυση μας..κανενας δεν μπορει να μεινει με τον ιδιο συντροφο για πανω απο μερικα χρονια.....
ΤΟν εχεις "απατησει" ηδη στο μυαλο σου τον αντρα σου..θα ηταν καλο να τον χωρισεις αμεσα
ειτε ο γιατρος ειτε καποιος αλλος θα ειναι συνεχεια στο μυαλο σου...
και αφου οπως λες κιολας "ιδρωσες" οταν σε ακουμπησε ο γιατρος τον απατησες και σαρκικα τον αντρα σου...
ας μην τον κοροιδευεις καλυτερα....και για σενα και γι αυτον καλυτερα ειναι να του το πεις..οτι κανεις ονειρα με τον γιατρο αχχαααχ:P
Τωρα αμα εσυ θες να συνεχισεις να κοροιδευεις τον εαυτο σου και τον αντρα σου τοτε τι να πω..

---

Καλησπέρα, σε ευχαριστώ για το μήνυμα. Πιστεύω πως δεν τον απάτησα, σίγουρα το μυαλό παίζει πολλά παιχνίδια αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει να χωρίσω τον σύντροφό μου επειδή κάποιες σκέψεις πέρασαν και τάραξαν την ήρεμη ζωούλα μου. Δηλαδή αν η σύντροφος σου, σου έλεγε πως ταράχτηκε με τον ταχυδρόμο (λεμε τώρα) θα την χώριζες; Δηλαδή όσες φορές τον έπιασα να κοιτά άλλες γυναίκες έπρεπε να τον χωρίσω; Αν συνεχιστεί όλο αυτό, σαφώς θα σημαίνει πολλά και σαφώς θα πάρω τα μέτρα μου αλλά τώρα; :)

Quote:

---

Originally Posted by AprilGirl

Καλησπέρα, σε ευχαριστώ για το μήνυμα. Πιστεύω πως δεν τον απάτησα, σίγουρα το μυαλό παίζει πολλά παιχνίδια αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει να χωρίσω τον σύντροφό μου επειδή κάποιες σκέψεις πέρασαν και τάραξαν την ήρεμη ζωούλα μου. Δηλαδή αν η σύντροφος σου, σου έλεγε πως ταράχτηκε με τον ταχυδρόμο (λεμε τώρα) θα την χώριζες; Δηλαδή όσες φορές τον έπιασα να κοιτά άλλες γυναίκες έπρεπε να τον χωρίσω; Αν συνεχιστεί όλο αυτό, σαφώς θα σημαίνει πολλά και σαφώς θα πάρω τα μέτρα μου αλλά τώρα; :)

---

εσυ δεν μιλησες για καποιες σκεψεις χααχαχαχ..μιλησες μεχρι και οραματα που περνας τελεια....μην τα αλλαζεις τωρα...
η συντροφος μου πιστεψε με δν θα ταραζοταν ποτε με αλλον :) και αν λεμε σε περιπτωση που ταραζοταν...εννοειται πως θα χωριζα
αλλο κοιταω αλλο "ιδρωνω" οταν με ακουμπαει και αλλο τον φαντασωνιομαι μερα νυχτα...
κοιτα εδω ειναι ανωνυμο φορουμ...δν χρειαζεται να κοροιδευεις τον εαυτο σου...ειναι ολοφανερο οτι δεν σε νοιαζει καθολου ο αντρας και αν ηξερες πως ο γιατρος δν εχει σχεση και σε ηθελε σιγουρα τοτε θα ειχες χωρισει σιγουρα....παραδεξου το...
τεσπα εσυ μπηκες για γνωμες φανταζομαι..αλλα δν τις ακους...
κοιτα δικια σου ειναι η επιλογη....απλα σαν γνωμη μου ειναι καλυτερα να χωρισεις γιατι απο οτι φαινεται δεν ταιριαζεις με τον αντρα σου και να δεν ηξταν ο γιατρος θα ηταν ο υδραυλικος....
επισης εφοσον δεν θες να χωριςσεις γιατι δεν κοβεις τελειως επαφες με τον γιατρο? τι περιμενεις? μηπως και κανει κινηση αυτος και παιξει κατι μαζι του?

Quote:

---

Originally Posted by Xfactor

εσυ δεν μιλησες για καποιες σκεψεις χααχαχαχ..μιλησες μεχρι και οραματα που περνας τελεια....μην τα αλλαζεις τωρα...
η συντροφος μου πιστεψε με δν θα ταραζοταν ποτε με αλλον :) και αν λεμε σε περιπτωση που ταραζοταν...εννοειται πως θα χωριζα
αλλο κοιταω αλλο "ιδρωνω" οταν με ακουμπαει και αλλο τον φαντασωνιομαι μερα νυχτα...
κοιτα εδω ειναι ανωνυμο φορουμ...δν χρειαζεται να κοροιδευεις τον εαυτο σου...ειναι ολοφανερο οτι δεν σε νοιαζει καθολου ο αντρας και αν ηξερες πως ο γιατρος δν εχει σχεση και σε ηθελε σιγουρα τοτε θα ειχες χωρισει σιγουρα....παραδεξου το...
τεσπα εσυ μπηκες για γνωμες φανταζομαι..αλλα δν τις ακους...
κοιτα δικια σου ειναι η επιλογη....απλα σαν γνωμη μου ειναι καλυτερα να χωρισεις γιατι απο οτι φαινεται δεν ταιριαζεις με τον αντρα σου και να δεν ηξταν ο γιατρος θα ηταν ο υδραυλικος....
επισης εφοσον δεν θες να χωριςσεις γιατι δεν κοβεις τελειως επαφες με τον γιατρο? τι περιμενεις? μηπως και κανει κινηση αυτος και παιξει κατι μαζι του?

---

Άκου με λίγο. Αν δεν ήμουν ανοικτή στις γνώμες σας δεν θα έγραφα τίποτα και θα έκανα του κεφαλιού μου (που ούτως ή άλλως θα κάνω, αλλά οι γνώμες σας είναι απόλυτα σεβαστές!). Ναι μόλις βγήκα απο το νοσοκομείο είχα και εικόνες και ήταν στο μυαλό μου συνέχεια. Ταράχτηκα. Ναι πήγα στο ιατρείο του και ίδρωσα- μπορεί να ήταν και ντροπή για τις σκέψεις μου. Ναι μου αρέσει, είναι φιλικός, ευγενικός και έχει σημαντικά χαρακτηριστικά που με τραβούν σε εναν αντρα, ΑΛΛΑ!!!! Καταρχήν έχει οικογένεια! Το έγραψα σε κάποιες απαντήσεις οτι δεσμευμένος άντρας για μένα απλά δεν υπάρχει. Εδω μπήκα για να το καταπολεμήσω. Γιατί θεωρώ ότι γράφοντάς το ξεθυμαίνω. Και όσο το γράφω τόσο περισσότερες επιλογές αναλογίζομαι. Επίσης, ειχα εναν γιατρό 15 χρόνια, ειδικά γυναικολόγο δεν αλλάζεις εύκολα. Το έχω σκεφτεί και αυτό οτι αν συνεχιστεί στο μυαλό μου, θα ψαξω γι άλλον γιατρό, δεν έχω επιλογή. Μια χαρά θα ήταν να ήμασταν ελεύθεροι και οι δυό- αλλά δεν είμαστε βρε αδερφέ. Ζωες δεν καταστρέφω γιατί ΟΛΕΣ οι συμπεριφορές επιστρέφονται. Όσον αφορά τον σύντροφό μου, τον αγαπώ, ποτέ δεν θα περίμενα το σιγουράκι για να του την κάνω. Ποτέ.

Ρεμ δουλεψα δεκαπεντε χρονια ολα με προβληματα και δικαιουμαι συνταξη ο γιατροσ δε με βαζει μεσα κι εγω καπου πρεπει να τα πω θα σκασω να δουλεψω αλλο δεν μπορω να βγαλω συνταξη δε μπορω ε πωσ θα ζησω ανθρωποσ ειμαι κι εγω

100 χρόνια χούντα δεν σας έφτασαν αποτέλεσμα πάθατε ψύχωση και τωρανθα γίνετε καλά μετά απον100 χρόνια μνημόνια θα πεινάσετε αλλά η ψύχωση θα φύγει υπομονή.

Quote:

---

Originally Posted by elis

Ρεμ δουλεψα δεκαπεντε χρονια ολα με προβληματα και δικαιουμαι συνταξη ο γιατροσ δε με βαζει μεσα κι εγω καπου πρεπει να τα πω θα σκασω να δουλεψω αλλο δεν μπορω να βγαλω συνταξη δε μπορω ε πωσ θα ζησω ανθρωποσ ειμαι κι εγω

---

Αφού δικαιούσαι σύνταξη, γιατί δεν παίρνεις;

Πρακτορατζες η θεραπεία βρεθηκε

Δε με βαζουν μεσα ειμαι καλα υποτιθεται

Quote:

---

Originally Posted by AprilGirl

Καλησπέρα σε όλους σας.
Είμαι 38 ετών, παντρεμένη 2μισυ χρόνια και στην σχέση αυτή τα τελευταία 13 χρόνια. Με τον σύζυγό μου είμαστε πολύ ερωτευμένοι από την πρώτη στιγμή. Περάσαμε πολλές φουρτούνες στην σχέση μας, μα αντέξαμε σε όλα. Πάντα έλεγα πως είναι ο άντρας της ζωής μου και χωρίς αυτόν δεν μπορούσα να με φανταστώ. Από πριν τον γάμο προσπαθούσαμε για παιδάκι, όμως δεν τα καταφέραμε. Εδώ και ενάμισυ χρόνο έχω κάνει 3 εξωσωματικές - και πάλι χωρίς το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το θέμα έγκειται σ'εμένα και το είχα γνωστοποιήσει από την αρχή της σχέσης μας (ποτέ δεν ήθελα να κοροϊδέψω κανέναν). Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ ντόμπρο ώστε να αποκρύψω την αλήθεια ή να προχωρήσω με κάποιον που βρίσκεται σε σχέση- δεν το ήθελα ποτέ. Όταν ήρθε η τρίτη αποτυχία, πριν δυο μήνες περίπου, πήρα την απόφαση ν'αλλάξω κέντρο και μαζί με αυτό, ν'αλλάξω και γυναικολόγο γιατι ενω ήταν ο γιατρός μου 15 χρόνια, επειδή δεν συνέχισα στο κέντρο που μου πρότεινε, δεν με στήριξε καθόλου στις 3 προσπάθειες μου κι ετσι αφού ένιωσα έρμαιο των περιστάσεων, πήρα βαθειά ανάσα και εψαξα να βρω νέο γυναικολόγο. Μου σύστησαν έναν εξαίρετο γιατρό, γύρω στα 45, φοβερό επιστήμονα και άνθρωπο. Είχα να νιώσω τέτοια αμεσότητα χρόνια. Το πρώτο ραντεβού ήταν καθηλωτικό. Σε 10 ημερες με χειρούργησε, ήταν δίπλα μου σε ότι χρειάστηκα. Τηλεφωνούσα μετά το χειρουργείο προσπαθώντας να βρώ πρόφαση έναν πόνο ή κάτι που δεν κατάλαβα. Ένιωθα γελοία αλλά ουδέποτε δυσανασχέτησε- γιατρός είναι οκ, η δουλειά του είναι. Δεν ξέρω πως προέκυψε όλο αυτό, δεν μπορώ να τον βγάλω από το μυαλό μου. Δεν μπορώ να διαχειριστώ τον εγκέφαλό μου. Δεν υπήρξε τίποτα μεμπτό στις συναντήσεις μας εκτός του ότι μου έπιανε το χερι κάποιες φορές όταν μιλούσαμε, ίσως γιατί κι εγώ είχα συγκινηθεί. Πήγα να μου κόψει τα ράμματα και είχα ιδρώσει.. του σύζησα συγνώμη και απολογήθηκα ότι αγχώθηκα. Το χειρότερο δεν ξέρω ποιό απ'όλα είναι! Το ότι είμαι παντρεμένη; το ότι είναι παντρεμένος; το οτι έχει παιδιά; Το θέμα είναι οτι δεν μπορώ να το διαχειριστώ. Ντρέπομαι! Μιλάω στον εαυτό μου για εκείνον, βλέπω εικόνες, οράματα. Δεν έχω ξαναπάθει τέτοιο πράγμα στην ζωή μου! Δεν ξέρω τί μπορεί να γίνει.... βασικά...τίποτα δεν μπορεί να γίνει, είναι ανώφελο όλο αυτό. Πώς να το διαχειριστώ; Αρνούμαι να φύγει από τη σκέψη μου.

---

Καλησπέρα κορίτσι του Απρίλη.
Νομίζω πως αυτό το ερωτικό αίσθημα για τον γιατρό σου,ξύπνησε ελέω της στάσης του απέναντι σου,δηλαδή στο ότι ήταν δίπλα σου σε ότι χρειάστηκες,όπως λες και εσύ η ίδια.Εκτός αυτού,πιστεύω πως δεν πρέπει να κατηγορείς τον εαυτό σου που έτυχε να ερωτευτείς αυτόν τον άνθρωπο.Τον ερωτεύτηκες,εντάξει δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω.
Αν αγαπάς τον άντρα σου περισσότερο,θαρρώ πως θα ξεχάσεις το ερωτικό αίσθημα για τον γιατρό,και όλα θα ξαναγίνουν φυσιολογικά.

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Καλησπέρα κορίτσι του Απρίλη.
Νομίζω πως αυτό το ερωτικό αίσθημα για τον γιατρό σου,ξύπνησε ελέω της στάσης του απέναντι σου,δηλαδή στο ότι ήταν δίπλα σου σε ότι χρειάστηκες,όπως λες και εσύ η ίδια.Εκτός αυτού,πιστεύω πως δεν πρέπει να κατηγορείς τον εαυτό σου που έτυχε να ερωτευτείς αυτόν τον άνθρωπο.Τον ερωτεύτηκες,εντάξει δεν μπορείς να γυρίσεις τον χρόνο πίσω.
Αν αγαπάς τον άντρα σου περισσότερο,θαρρώ πως θα ξεχάσεις το ερωτικό αίσθημα για τον γιατρό,και όλα θα ξαναγίνουν φυσιολογικά.

---

Καλησπέρα :)
Κι εγώ έτσι πιστεύω. Είχε όλη την καλή διάθεση να με βοηθήσει. Έγραψα πιό πολύ εδώ, γιατί το ήξερα οτι μέσα απο τις ερωτήσεις κάποιων θα μπορεσω να στραφώ στον εαυτό μου και να του κάνω τις ίδιες ερωτήσεις χωρίς τύψεις και ενοχές- αφού δεν έγινε τίποτα. Μέσα μου δεν έχω ξεμπερδέψει, αλλά δε νιώθω την ταραχη και τις ενοχές που ένιωθα όλο αυτό το διάστημα. Μακάρι να ήταν αλλιώς οι καταστάσεις (να ήμασταν ελεύθεροι και οι δυό) και γιατί όχι να προσπαθούσα, αλλά... δεν είμαι για τέτοια εγώ. Φοβάμαι βέβαια γιατι θα τον ξαναδω- λογω του χειρουργειου πρέπει να επαναληφθούν κάποιες εξετάσεις- και θα είναι ένα τεράστιο τεστ για εμένα. Μπορεί εως τότε να έχουν σβήσει όλα αυτά και να πάω με άλλον αέρα! :)

Το ξερω ρε μητσο οτι η θεραπεια βγηκε μου τη δωσαν αυτο τουσ λεω

Quote:

---

Originally Posted by AprilGirl

Καλησπέρα :)
Κι εγώ έτσι πιστεύω. Είχε όλη την καλή διάθεση να με βοηθήσει. Έγραψα πιό πολύ εδώ, γιατί το ήξερα οτι μέσα απο τις ερωτήσεις κάποιων θα μπορεσω να στραφώ στον εαυτό μου και να του κάνω τις ίδιες ερωτήσεις χωρίς τύψεις και ενοχές- αφού δεν έγινε τίποτα. Μέσα μου δεν έχω ξεμπερδέψει, αλλά δε νιώθω την ταραχη και τις ενοχές που ένιωθα όλο αυτό το διάστημα. Μακάρι να ήταν αλλιώς οι καταστάσεις (να ήμασταν ελεύθεροι και οι δυό) και γιατί όχι να προσπαθούσα, αλλά... δεν είμαι για τέτοια εγώ. Φοβάμαι βέβαια γιατι θα τον ξαναδω- λογω του χειρουργειου πρέπει να επαναληφθούν κάποιες εξετάσεις- και θα είναι ένα τεράστιο τεστ για εμένα. Μπορεί εως τότε να έχουν σβήσει όλα αυτά και να πάω με άλλον αέρα! :)

---

Σε πόσο καιρό το χειρουργείο?Σιδερένια πάνω από όλα.
Μέχρι να χειρουργηθείς,μπορεις να προετοιμαστείς ψυχολογικά,ώστε να είσαι έτοιμη και άνετη στην επόμενη συνάντηση.

Αυτοι ολοι ειναι γατακια εγω ετσι ημουν στρατιωτησ

Quote:

---

Originally Posted by WhyAlwaysMe?

Σε πόσο καιρό το χειρουργείο?Σιδερένια πάνω από όλα.
Μέχρι να χειρουργηθείς,μπορεις να προετοιμαστείς ψυχολογικά,ώστε να είσαι έτοιμη και άνετη στην επόμενη συνάντηση.

---

Με χειρούργησε ήδη, εβγαλα τα ράμματα πριν κάτι μέρες, και πρέπει να κάνω μια επανεξέταση να δουμε οτι όλα είναι οκ. Μόνο άνετη δεν είμαι! χαχα
Σε ευχαριστώ πολύ!! Η ανάρρωση πάει καλά!! :)

Quote:

---

Originally Posted by elis

Αυτοι ολοι ειναι γατακια εγω ετσι ημουν στρατιωτησ

---

elis καλησπερα αν θες ανοιξε αλλο θεμα , αυτο με τη συνταξη που λες πρεπει να το ψαξεις, γιατι δεν σε βοηθαει ο γιατρος σου? Δεν μπορω να το καταλάβω αυτο! Αχ σε τι κρατος ζουμε! sorry Αpril για την καταχρηση του ποστ! Elis facebook εχεις ? Αν εχεις μπες σε μια ομαδα λεγεται ΣΥΝΗΓΟΡΟΣ ΤΩΝ ΑΜΕΑ, ρωτα κι εκει μηπως ξερουν.

Πρεπει να δουλεψω αλλα δεκα χρονια κ δεν θελω

Quote:

---

Originally Posted by AprilGirl

Με χειρούργησε ήδη, εβγαλα τα ράμματα πριν κάτι μέρες, και πρέπει να κάνω μια επανεξέταση να δουμε οτι όλα είναι οκ. Μόνο άνετη δεν είμαι! χαχα
Σε ευχαριστώ πολύ!! Η ανάρρωση πάει καλά!! :)

---

Μπράβο,πολύ ωραία!
Να είσαι άνετη κι όλα θα πάνε καλά!

Quote:

---

Originally Posted by AprilGirl

Άκου με λίγο. Αν δεν ήμουν ανοικτή στις γνώμες σας δεν θα έγραφα τίποτα και θα έκανα του κεφαλιού μου (που ούτως ή άλλως θα κάνω, αλλά οι γνώμες σας είναι απόλυτα σεβαστές!). Ναι μόλις βγήκα απο το νοσοκομείο είχα και εικόνες και ήταν στο μυαλό μου συνέχεια. Ταράχτηκα. Ναι πήγα στο ιατρείο του και ίδρωσα- μπορεί να ήταν και ντροπή για τις σκέψεις μου. Ναι μου αρέσει, είναι φιλικός, ευγενικός και έχει σημαντικά χαρακτηριστικά που με τραβούν σε εναν αντρα, ΑΛΛΑ!!!! Καταρχήν έχει οικογένεια! Το έγραψα σε κάποιες απαντήσεις οτι δεσμευμένος άντρας για μένα απλά δεν υπάρχει. Εδω μπήκα για να το καταπολεμήσω. Γιατί θεωρώ ότι γράφοντάς το ξεθυμαίνω. Και όσο το γράφω τόσο περισσότερες επιλογές αναλογίζομαι. Επίσης, ειχα εναν γιατρό 15 χρόνια, ειδικά γυναικολόγο δεν αλλάζεις εύκολα. Το έχω σκεφτεί και αυτό οτι αν συνεχιστεί στο μυαλό μου, θα ψαξω γι άλλον γιατρό, δεν έχω επιλογή. Μια χαρά θα ήταν να ήμασταν ελεύθεροι και οι δυό- αλλά δεν είμαστε βρε αδερφέ. Ζωες δεν καταστρέφω γιατί ΟΛΕΣ οι συμπεριφορές επιστρέφονται. Όσον αφορά τον σύντροφό μου, τον αγαπώ, ποτέ δεν θα περίμενα το σιγουράκι για να του την κάνω. Ποτέ.

---

Ναι αλλα αμα δεν ειχε οικογενεια θα ειχες παει ηδη....
δικαιολογιες.....αλλαζεις γιατρο..και ειδικοτερα εσυ θα επρεπε να το εχεις κανει ηδη..αλλα δεν θες να χασεις επαφες μαζι του..διατηρεις τις ελπιδες σου οτι μπορει κατι να γινει...λες ψεματα σε εμας λες και στον εαυτο σου?:P :D...
αν θες την γνωμη μου δυο δρομους μπορεις να ακολουθησεις..ο ενας ειναι να ορμησεις στον γιατρο και οπου βγει, αφου χωρισεις τον αντρα σου...για τον οποιον μαλλον δεν εχεις το παραμικρο συναισθημα ερωτικο εννοω..οχι αγαπης.....και ο αλλος να αλλαξεις γιατρο....και τοτε θα γνωρισεις εναν υδραυλικο, εναν θυρωρο, εναν δικηγορο και παει λεγοντας.....το προβλημα πρεπει να το ξεριζωσεις απο το κεφαλι....
δν τα λεω ειρωνικα ουτε επιθετικα..προς αποφυγην παρεξηγησεως..επειδη ο γραπτος λογος παρεξηγειτ .

Τι πρωτότυπο ε; Από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη ματιά. Είναι να κάνω και κάποια επέμβαση ακόμα δεν το έχω αποφασίσει πότε, νομίζω δεν πρέπει να πω κάτι για τα συναισθήματά μου. Μακάρι να μπορούσα να καταλάβω ποιά είναι τα σημάδια που δείχνουν ότι μπορεί να ενδιαφέρεται και ένας γιατρός για την ασθενή κάτι που να το δείχνει αυτό και να μην είναι μόνο επειδή είναι το επάγγελμά του που πρέπει να νοιάζεται για τους ανθρώπους, ο δικός μου είναι πολύ καλός και εξυπηρετικός αλλά αυτό δεν είναι ένδειξη, πώς θα το καταλάβω όμως ότι είναι κάτι παραπάνω από αυτό; Μήπως και να υπάρχει κάποια έλξη είναι η δεοντολογία που τους εμποδίζει να εκφράσουν κάτι;

Quote:

---

Originally Posted by Pennouli

Τι πρωτότυπο ε; Από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη ματιά. Είναι να κάνω και κάποια επέμβαση ακόμα δεν το έχω αποφασίσει πότε, νομίζω δεν πρέπει να πω κάτι για τα συναισθήματά μου. Μακάρι να μπορούσα να καταλάβω ποιά είναι τα σημάδια που δείχνουν ότι μπορεί να ενδιαφέρεται και ένας γιατρός για την ασθενή κάτι που να το δείχνει αυτό και να μην είναι μόνο επειδή είναι το επάγγελμά του που πρέπει να νοιάζεται για τους ανθρώπους, ο δικός μου είναι πολύ καλός και εξυπηρετικός αλλά αυτό δεν είναι ένδειξη, πώς θα το καταλάβω όμως ότι είναι κάτι παραπάνω από αυτό; Μήπως και να υπάρχει κάποια έλξη είναι η δεοντολογία που τους εμποδίζει να εκφράσουν κάτι;

---

Μεγάλη κουβέντα ο έρωτας...Μήπως πρόκειται απλά για έναν επιπόλαιο ενθουσιασμό?...Είσαι σίγουρη ότι ερωτεύτηκες τον άνθρωπο και όχι την ιδιότητά του...Πόσο καλά τον ξέρεις ως προσωπικότητα?.Η αίσθηση κύρους και εξουσίας που αποπνέουν επαγγέλματα όπως γιατρός ή καθηγητής
μας έλκουν και προκαλούν αίσθημα θαυμασμού κυρίως,ιδιαίτερα σε άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση και έλλειψη κύρους ή κοινωνικο-οικονομικού status από την πλευρά τους....Ειδικά είναι πολύ εύκολο να νοιώσεις ένα ιδιαίτερο δέσιμο με ψυχολόγο/ψυχοθεραπευτή μιας και του έχεις ξεράσει τα εσώψυχά σου και αισθάνεσαι ότι του έχεις εμπιστευτεί ένα ευαίσθητο κομμάτι του εαυτού σου.

Quote:

---

Originally Posted by Pennouli

Τι πρωτότυπο ε; Από την πρώτη στιγμή, από την πρώτη ματιά. Είναι να κάνω και κάποια επέμβαση ακόμα δεν το έχω αποφασίσει πότε, νομίζω δεν πρέπει να πω κάτι για τα συναισθήματά μου. Μακάρι να μπορούσα να καταλάβω ποιά είναι τα σημάδια που δείχνουν ότι μπορεί να ενδιαφέρεται και ένας γιατρός για την ασθενή κάτι που να το δείχνει αυτό και να μην είναι μόνο επειδή είναι το επάγγελμά του που πρέπει να νοιάζεται για τους ανθρώπους, ο δικός μου είναι πολύ καλός και εξυπηρετικός αλλά αυτό δεν είναι ένδειξη, πώς θα το καταλάβω όμως ότι είναι κάτι παραπάνω από αυτό; Μήπως και να υπάρχει κάποια έλξη είναι η δεοντολογία που τους εμποδίζει να εκφράσουν κάτι;

---

αν εισαι ΕΝΗΛΙΚΗ, η δεοντολογια, αφορα μονο ψυχολογους/ ψυχιατρους.
αν ειναι ορθοπεδικος, χειρουργος η οτιδηποτε αλλο, δεν υπαρχει καμια δεοντολογια που σας κραταει μακρια.
μονο το να μην σε επιθυμει και να ειναι ολα μεσα στο δικο σου μυαλο, τον κραταει μακρια.
φυσικα και το να ειναι καλος, ζεστος και εξυπηρετικος, δεν ειναι ενδειξη ερωτικου ενδιαφεροντος.
η δουλεια του ειναι αυτη.
οι γιατροι σαν ανδρες, ειναι οπως και οι υπολοιποι.
θα σου κανει πιο προσωπικες ερωτησεις, που δενε χουν καμια σχεση με την παθηση, θα σου ζητησει να βγειτε, κλπ...

Quote:

---

Originally Posted by Yoco Choco

Μεγάλη κουβέντα ο έρωτας...Μήπως πρόκειται απλά για έναν επιπόλαιο ενθουσιασμό?...Είσαι σίγουρη ότι ερωτεύτηκες τον άνθρωπο και όχι την ιδιότητά του...Πόσο καλά τον ξέρεις ως προσωπικότητα?.Η αίσθηση κύρους και εξουσίας που αποπνέουν επαγγέλματα όπως γιατρός ή καθηγητής
μας έλκουν και προκαλούν αίσθημα θαυμασμού κυρίως,ιδιαίτερα σε άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση και έλλειψη κύρους ή κοινωνικο-οικονομικού status από την πλευρά τους....Ειδικά είναι πολύ εύκολο να νοιώσεις ένα ιδιαίτερο δέσιμο με ψυχολόγο/ψυχοθεραπευτή μιας και του έχεις ξεράσει τα εσώψυχά σου και αισθάνεσαι ότι του έχεις εμπιστευτεί ένα ευαίσθητο κομμάτι του εαυτού σου.

---

μα δεν μιλαει για ψυχοθεραπευτη.
ειναι να κανει μια επεμβαση, ειπε... δεν υπαρχει καποιο εμποδιο. αν ειναι αμοιβαιο το ενδιαφερον, θα το δειξει κι εκεινος.

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις!
Είμαι ενήλικη, δεν έχουμε μεγάλη διαφορά, τον έχω προσθέσει στα σόσιαλ, ελεύθερος φαίνεται, απλά οι φίλες μου μου λένε ότι απαγορεύεται γιατί είναι γιατρός μου, άλλη είχε φάει πόρτα από το δικό της γιατρό και λέει άστο, μου λένε περίμενε να κάνει την επέμβαση που δε θα υπάρχει το πρόβλημα και μπλα μπλα. Οπότε αυτό με το αν εκτεθεί ή όχι το φοβάμαι και δεν ξέρω πώς να φερθώ. Αντιλαμβάνομαι μια έλξη αλλά και μια αμηχανία από την άλλη πλευρά.... Ίσως είναι και το θεματάκι που πρέπει να επιλυθεί, το οποίο δεν είναι σοβαρό. Υπάρχει ένας αμοιβαίος θαυμασμός και μιλάμε και για θέματα εκτός της πάθησης