Printable View
Μόνο τη βλακεία που έφυγα να μην είχα κάνει. Με πήγε Μάνι Μάνι κάνα δυο χρόνια πίσω. Συμφωνώ πάντως με πολλά που λες. Κάθε απόφαση είναι σωστή. Κάνε ότι νιώθεις σωστό. Έτσι θέλω να νιώσω. Δυνατός και προς μια κατεύθυνση όχι αλλού για αλλού. Να ξέρεις είναι σημαντικό για εμένα να διαβάζω απαντήσεις από συνομηλίκους γιατί βάζει τα πράγματα σε επίκαιρη βάση. Επίσης βέβαια χαίρομαι και έχω ανάγκη την έμπειρη γνώμη των μεγαλύτερων.Quote:
Originally Posted by Georgewww
Πρώτη φορά νιώθω τόση αβεβαιότητα. Σαν ψάρι έξω από το νερό και μέσα σε όλη την κατάσταση αυτή να προσπαθώ να βρω τον εαυτό μου, να προσπαθώ να περνάω και λίγο καλά. Αν δεν είχα φύγει εξωτερικό δεν αποκλείω να είχα και σοβαρότερα ψυχολογικά. Από την άλλη όλα αυτά είναι γερό μάθημα και καμπανάκι κινδύνου. Όλα τα λάθη ανήκουν στο παρελθόν και είναι εκεί να μας διδάσκουν τίποτα άλλο.
Quote:
Originally Posted by tzimani
Quote:
Originally Posted by tzimani
Quote:
Originally Posted by tzimani
Δεν είχα σκοπό να ειρωνευτώ φίλε μου, λάθος κατάλαβε η garida. Απλά ήθελα να αναδείξω τη δύναμη της θέλησης και του πείσματος, που μπορεί δλδ να φτάσει κάποιος αξιοποιώντας το άπαν των εσωτερικών του δυνάμεων, αν και κατανοώ πλήρως τις δυσκολίες στην εποχή που ζούμε. Ακόμα κι αυτη η θέληση που περιέγραψα να υπάρχει το σύστημα έχει καλύψει σχεδόν κάθε κενό εγκλωβίζοντας τον κόσμο κι έτσι οι ευκαιρίες δημιουργίας είναι ακόμα πιο δύσκολες εν σχέσει με παλαιότερες εποχές.Quote:
Originally Posted by tzimani
Όμως αυτές οι δυσκολίες εργοδότησης και αμοιβής που υπάρχουν στον τομέα των σπουδών μας δεν πρέπει μέσα μας να επενεργούν ως δικαιολογία για να μην επιδιώξουμε, για να μην καταβάλουμε προσπάθεια για να βρούμε δουλειά/απασχόληση στον τομέα που σπουδάσαμε. Κι αυτό είναι καταφανές άμα μας μέσα μας υπάρχει άσχημη ψυχολογία. Διότι η άσχημη ψυχολογία, πχ χαμηλή αυτοπεποίθηση, φόβος, άγχος, ψάχνει για δικαιολογίες για να μας αποτρέψει να κάνουμε βήματα.
Κατανοώ και τη δυσκολία, οικονομικής κυρίως φύσης, στο να πας πίσω στην Αμερική. Χαίρομαι όμως που σχετικά από νωρίς συνειδητοποίησες το πρόβλημα ψυχολογίας και απευθύνθηκες σε ειδικό και έχοντας γνώση του θέματος μπήκες στην πορεία για να το λύσεις, και μάλιστα από νωρίς. Απλά δεν καταλαβα στο τελευταίο σου ποστ αυτό το "αν δεν είχα φύγει εξωτερικό". Πάντα θα σε συνοδεύει η αμφιβολία αν καλά έκανες και έφυγες και ήρθες πίσω. Όμως άμεσα η σκέψη σου πρέπει, πέραν της επίλυσης των θεμάτων ψυχολογίας, να επικεντρωθεί και στο θέμα επαγγελματική αποκατάσταση (εφόσον αν κατάλαβα καλά δεν σκοπεύεις να συνεχίσεις με σπουδές), ήτοι ψάξιμο που υπάρχουν ευκαιρίες και τι απαιτούν, βήματα (πχ αιτήσεις και να μη σε πτοεί η απόρριψη όσες φορές κι αν συμβεί) κι όπως σου ξανάπα το ψάξιμο να αφορά δουλειά/απασχόληση συναφή με τις σπουδές σου. Απλά χρησιμοποίησε τις δυνάμεις που σου πα για τις οποίες έπαιρνες καλή ανατροφοδότηση από τους άλλους και κυρίως τις φρέσκες γνώσεις σου. Ιδίως τις γνώσεις και προσόντα που απέκτησες με την αναμόχλευση τους στη σκέψη σου κάνε τις πηγή ψυχικής δύναμης, κυρίως δε για τον αγώνα να βρεις κάτι καλο. Νοείται ότι το να βρεθεί κάτι πάντα ανεβάζει τη ψυχολογία μας.
Η δική μου εμπειρία λέει πως όποιος, έστω κι αν έχει θέματα ψυχολογίας, δεν τα βάζει κάτω, στο τέλος, έστω κι αν δεν βρει αυτό που ονειρευόταν, θα βρεθεί σε κάτι σχετικά καλό, αξιοπρεπές και όχι και άσχετο με τις σπουδές του.
Εμένα η κύρια ανησυχία μου ήταν στο κομμάτι του χρόνου. Ότι χάθηκαν κάποια χρόνια της καριέρας μου, όποια κι αν θα είναι αυτή. Αυτό προσπαθώ ακόμα να έχω υπό έλεγχο. Ενώ νιώθω και είμαι πολύ νέος, είχα έντονη φοβία ότι θα με απορρίπτουν λόγω ηλικίας. Και έγινε εν μια νυκτί. Από εκεί που ένιωθα ότι έχω όλη την ζωή μπροστά μου, την υγεία μου, κάποιες γνώσεις και σπουδές, κάποια εφόδια εν πάσει περιπτώσει, ένιωσα χαμένος, ξοφλημένος, αβοήθητος και ο χαμένος της υπόθεσης... Ήρθαν και κάποια προσωπικά προβλήματα και με αποτελείωσαν. Αυτό για το εξωτερικό φίλε Ιωάννη που σε μπέρδεψε το είπα εννοώντας πως ήρθε η ευκαιρία να βγω έξω την κατάλληλη στιγμή. Το ότι γύρισα δεν κάθομαι πλέον να το ψάξω πολύ γιατί μόνο υποθέσεις θα κάνω και όπως είμαι μάλλον θα κάνω τις λάθος υποθέσεις.Quote:
Originally Posted by ioannis2
Φαντασου τωρα, να γνωριζομασταν σε μια παρεα (μαλλον χλωμο, γιατι ειμαι 53αρης)Quote:
Originally Posted by tzimani
να τα βρισκαμε σε αρκετα θεματα, να σε θεωρουσα (και να με θεωρουσες) ενδιαφερον ατομο
... και να καναμε 5-10 χρονια παρεα μεχρι να μου ξεφουρνισεις το παραπανω.
Eιναι, η δεν ειναι, εργαλειαρα η φορουμιστικη δικτυωση ?
Too bad we don't read any of our closest friends οpinions ... (or, do we ?)
Παντως, απο πρωτο ξαδελφο που εχω στο Tucson-Arizona ... 35 χρονια εκει ...
συμφωνω απολυτα για την εκτιμηση που εχεις περι ΗΠΑ. Μην σου πω οτι εισαι
και λιγο μετριοπαθης.
Τι κακό έχει αυτό που είπα;Quote:
Originally Posted by Εξουθενωμένος
Ναι να τις αλλάξω δεν μπορώ. Περιέργεια έχω να δω πώς σκεφτόμουν τότε.... Θα κοιτάξωQuote:
Originally Posted by oboro
Εγώ σε αυτά που λες και επειδή και η δική μου σχολή μας μπρίζωνε για καριέρα (να κάνουν κι αυτοί χρυσές δουλειές με τα μεταπτυχιακά που πουλάνε) έχω να προσθέσω ότι πιο πολύ με ενοχλεί να είμαι ανεπάγκελτος παρά να μην είμαι σπουδαίος και τρανός. Γιατί παγιδεύτηκα σε αυτό που σπούδασα και δεν κοίταζα τίποτα άλλο. Αυτό πιο πολύ με χαλάει. Γιατί και έξω να να ξαναβρεθώ πάλι θα έχω το ******** πρόβλημα της έλλειψης προϋπηρεσίας. Όχι τίποτα άλλο, αλλά δέχτηκα και σχόλια ότι πολλοί εργοδότες θα σκεφτούν ότι δεν ΉΘΕΛΑ να εργαστώ. Όχι ότι είμαι από μια μικρή πόλη και η μόνη δουλειά που επίσης μου πρότειναν ήταν πωλητής, καλή ώρα όπως η γαρίδα κι εγώ ίσως αφελώς επέμενα στα οικονομικά. Αν ήμουν Αθήνα άνεργος δεν θα ήμουνα γιατί η δική μου σχολή ευδοκιμεί σε μεγαλύτερα μέρη δυστυχώς ή ευτυχώς. Τώρα όμως που το σκέφτομαι υδραυλικός αν είχα γίνει θα είχα δουλειά και επαρχία και εξωτερικό και παντού. Τι στο καλό σκεφτόμασταν μικροί??? Πόσο γραμμένη την είχαμε την επαγγελματική αποκατάσταση??? Εγώ μέχρι τα 25 έλεγα έχω όλο τον χρόνο μπροστά μου. Εν τω μεταξύ μέχρι τα 25 είχα εργαστεί δύο μήνες σε τράπεζα και το φανταρικο μου. Έκτοτε τα πράγματα με εξαίρεση τον έναν χρόνο Αμερική και τους λίγους μήνες ερασιτέχνη μουσικού που εργάστηκα τα πράγματα ήταν απίστευτα χάλια για μένα. Οι παρέες μου αραίωσαν, οι γονείς μεγάλωσαν με φθορά της υγείας τους κι εγώ πέρασα από δύο-τρεις γερές καταθλίψεις, νευρική ανορεξία και άπειρο στρες. Έπεσε και η οικονομική κρίση και το θεωρούσα σχεδόν ανώφελο να ψάξω για δουλειά. Έτσι άφηνα τον χρόνο να φεύγει μέχρι που κάποιοι γνωστοί και συγγενείς στην αλλοδαπή μου πρότειναν να πάω κοντά τους. Έναν χρόνο άντεξα πρωτού αρχίσουν πάλι οι κρίσεις πανικού. Είμαι στρέιτ? Είμαι γκέι? Θα μπορούσα να ζήσω με τα λίγα που έπαιρνα?? Οι δικοί μου πίσω τι κάνουν? Θα μπορέσω να πάω κοντά τους αν πάθουν τίποτα??? Ξέρω αυτά ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας και των υποθέσεων αλλά τότε άρκεσαν να με προβληματίσουν παρά πολύ. Κι όταν ξέσπασα όλα μου αυτά τα άγχη, οι συγγενείς στην με ήθελαν πια κοντά τους... Θέλοντας και μη πήρα την βαλίτσα και πίσω πάλι στην κόλαση. Τον τελευταίο χρόνο τον αφιέρωσα στο να χάσω κιλά, να κάνω ψυχοθεραπεία και να πάρω φάρμακα ώστε να ισχυροποιήσω τον εαυτό μου. Δουλειά ψάχνω και θα βρω. Έχω δώσει διορία μέχρι τέλος καλοκαιριού για να αποφασίσω ποια θα είναι η επόμενη κίνηση. Ιωάννη σπουδές περαιτέρω δεν έχω αποκλείσει όχι. Υπάρχει και αυτό το ενδεχόμενο τουλάχιστον εδώ που είναι πιο φθηνά. Έξω έχω λίγα χρήματα για το ξεκίνημα αλλά θα είμαι τριπλά πιο προσεκτικός πρωτού κάνω πάλι το ίδιο βήμα. Στην αρχή πάντως εκεί πετούσα! Έκανα δουλειές που ποτε δεν είχα φανταστεί. Σερβιτόρος, ταμείο σε μανάβικο, και άλλα και ήμουν και υπερήφανος και πολύ χαρούμενος. Όμως ίσως δεν υπολόγισα ότι δεν έπρεπε να κόψω τα χάπια. Αυτά που ήδη έπαιρνα από Ελλάδα. Πήγα με λίγα κουτιά... Τελείωσαν και μετά έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.... Αυτά εν ολίγοις. Σας ευχαριστώ για την υποστήριξηQuote:
Originally Posted by Georgewww
Άποψη μου , μη κάνεις μεταπτυχιακό εδώ αν είναι να φύγεις, ή πάνε για δουλειά έξω ή μεταπτυχιακό έξω, Ελλάδα μεταπτυχιακό μόνο παράλληλα με δουλειά, εκτός αν θέλεις μάστερ διδακτορικό για ΑΣΕΠ δημόσιο κτλ.
Ελάχιστοι άνθρωποι τους ήρθαν τα πράματα όπως πίστευαν. Είσαι ο κανόνας της ζωής όλων μας όχι η εξαίρεση, μέρα με τη νύχτα πως νόμιζα κι εγώ ότι θα ήμουν σήμερα (τώρα είμαι 35) όταν ήμουν 25 , τώρα απλά θέλω να ζω και να μη πεθάνω από αρρώστιες, μου αρκεί πλήρως :) τώρα δουλειά καλή παιδιά γυναίκα, μακάρι να έρθουν αλλά υγεία πρώτα.
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Η αλήθεια είναι πως τα πράγματα τα παίρνεις ζεστά από την αρχή. Όσο απρόβλεπτη και να είναι η ζωή, αν έχεις υποστήριξη όλα τα πετυχαίνεις λίγο ή πολύ. Εγώ κάθε στόχο που έβαζα τον πετύχαινα. Το κακό είναι πως απομακρύνθηκα από τους στόχους μου όσο ήταν καιρός. Αυτό που ο Ιωάννης λέει πως χάνεις την συνέχεια και μετά δε σε προτιμούν λες και εσύ δεν έχεις το μεγαλύτερο μέρος της καριέρας σου μπροστά σου επειδή δεν είσαι 26 και είσαι 30κατι δηλαδή όχι Γιάννης, Γιαννάκης είναι κάτι που δεν μπορώ να χωνέψω.... Μου το έχουν πει ξανά και ένας λόγος που έφυγα για Αμερική ήταν ότι εκεί δεν κολλάνε αν έχεις χάσει λίγα χρόνια. Εδώ ψάχνουν αφορμές να αφήσουν τον κόσμο άνεργο. Ζούμε σε έναν κόσμο αδηφάγο όπου οι λίγοι ΓΑΜΑΝΕ τους πολλούς. Δεν ξέρω τι πρόβλημα έχουν αν ο άλλος είναι λίγο πιο μεγάλος.... 22-23 τελειώνεις μια σχολή. 24-25 τελειώνεις το στρατό. Αν είσαι τυχερός ξέρεις και μια ξένη γλώσσα. Κάποιοι συνεχίζουν σε μεταπτυχιακά. Βάλε αλλά δύο χρόνια. 27. Εγώ 27 ήμουν πριν 8 χρόνια εκ των οποίων τα δύο εργάσιμα. 6 χρόνια αναζήτησης στην επαρχία απέβησαν μάταια. Πες ότι και κάποια ψυχολογικά μου με σταματούσαν χωρίς λόγο. Πχ η αποκόλληση από την οικογένεια που είναι κάτι που με καθυστέρησε. Ο κάθε εργοδότης ξέρει ότι όλα αυτά είναι στάδια που περνάει ο κάθε νέος. Άλλος λίγο και άλλος πολύ. Όλοι λίγο ή πολύ έχουν βρεθεί σε αυτή τη θέση και έχουν προφανώς την εντολή να το αποφύγουν. Καλύτερη τύχη θα έχει όποιος είναι από μικρός αυτόνομος παρά οποίος πιστεύει ότι οι άλλοι συμμερίζονται το ότι σαν νέος κάποια πράγματα του παίρνουν χρόνο και ότι μεγάλωσε σε οικογένεια που τον καλομάθαινε χωρίς όμως να μπορει να τον εξασφαλίσει πράγμα απίστευτα λάθος. Έγκλημα είναι!!! Κάθε επιχείρηση προσπαθεί να μεγιστοποιήσει τα κέρδη της. Αν δεν της αποφερεις κέρδος, δεν θα σε λυπηθεί. Και να αυτοκτονήσω και γκρεμοτσακιστω δε θα καει καρφακι σε κανέναν. Άντε λίγο στους γονείς. Το τρένο το έχασα και το έχω αποδεχτεί. Τώρα μένει να με πάρει ο Θεός να ησυχάσω.Quote:
Originally Posted by Georgewww
Νταξ κι εγώ 35 είμαι τι να κάνουμε είναι όλα μέσα στη ζωή. Το θέμα είναι πόσα χρόνια έχουμε μέχρι να πεθάνουμε όχι πόσα πέρασαν από την γέννηση μας, αλλά δε ξέρουμε πόσο μας μένει :) αν πεθάνεις στα 95, είσαι παιδί ακόμα χαχα αν αύριο, είσαι πολύ γέρος για εργασία ;)Quote:
Originally Posted by tzimani
Πέρα από την πλάκα, ναι υπάρχει ένα τρένο αλλά λίγοι είναι πάνω και δε σημαίνει ότι περνάνε και καλά, οπότε να σε νοιάζει μόνο το από δω και πέρα, και σκέψου τους στόχους, κι εγώ κάποτε έλεγα α διδακτορικό να κάνω στην τεχνητή νοημοσύνη ( είναι η ειδικότητα μου) και όταν μου δόθηκε η ευκαιρία, κατάλαβα ότι δεν είναι και τόσο ευκαιρία,απλά και μόνο επειδή έχει "τίτλους και τιμές" , καλύτερα επαρχία οικογένεια και ταπεινή δουλίτσα, 6 χρόνια δηλαδή δε βρήκες τίποτα εδώ?
Φυσικά και εξωτερικό μπορείς να κάνεις όλα τα παραπάνω :) νομίζω μόλις ξεκινήσεις τη δουλειά, ότι και να είναι (σε νορμάλ πλαίσια) θα σε βοηθήσει να βρεις το δρόμο σου, τώρα κάθεσαι και τα σκέφτεσαι και τρελενεσαι, όπως όλοι μας :)
Έχεις το καλύτερο προσόν το σημαντικότερο , αυτό που όλοι θέλουμε 1ο ... ΥΓΕΙΑ οπότε πετά από τη χαρά σου και συνέχισε , θέμα χρόνου είναι ΑΝ προσπαθείς , να πετύχεις αυτό που θα σε κάνει ευτυχισμένο. Άποψη μου.
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Απέρριψα μερικές δουλειές που βρήκα γιατί εγώ ήθελα να γίνω λογιστής και μου πρότειναν να γίνω πωλητής. Ένας διευθυντής λογιστηρίου σε μια επιχείρηση μου πρότεινε να πάρω μια πιστοποίηση που υποτίθεται θα με βοηθούσε αρκετά αλλά δεν είχα 7 χιλιάρικα που χρειαζόντουσαν. Στην πορεία βρέθηκε μέσω μιας γνωστής μου δουλειά σε τουριστικό γραφείο αλλά ήταν σε παραλιακή περιοχή μακρυά από το σπίτι του πατέρα μου, να μένω στο υπόγειο του ξενοδοχειου μαζί με τις καθαρίστριες, χωρίς να πληρώνομαι σε τακτά χρονικά διαστήματα και με άλλα λόγια με όρους εξεφτελιστικούς. Αυτό μετά από 2 χρόνια που με είχαν πάρει σε πεντάμηνο πρόγραμμα του ΟΑΕΔ στα οποία απλά υπέφερα. Έμεινα έναν μήνα στο λογιστικό γραφείο, τόσο άντεξα και προτίμησα να φύγω από τα να μαλώσω. Μετά έφυγα για την Αμερική. Γύρισα πέρσυ τον Μάρτιο και από τότε τίποτα. Και εδώ και εκεί είμαι καταδικασμένος να υποφέρω.Quote:
Originally Posted by Georgewww
Καλή η υγεία αλλά δεν τρώγεται φίλε μου.
Μονη λύση ο θάνατος. Όλα αυτά που μου λες για απλή ζωή κτλ και υγεία πάνω από όλα τα έλεγα κι εγώ πριν 10 χρόνια και δεν είναι τίποτα παρά χάσιμο χρόνου. Είναι μέχρι να χτυπήσουν τα γερά παπαρια της ζωής που όλοι ξαφνικά τρέχουν και δεν φτάνουν. Κι εγώ είχα την δυνατότητα να είμαι αυτόνομος χρόνια πριν και την πέταξα στα σκουπίδια. Ήμουν φοιτητής στην Αθήνα και τότε τα λογιστικά γραφεία έπαιρναν μικρούς φοιτητες κτλ και μου το έλεγαν. Βρες δουλειά από το πρώτο έτος. Εγώ έφευγα από Αθήνα, όλο το καλοκαίρι τον έπαιζα και μετά πάλι πίσω για εξεταστικές. Δεν μπορώ να το χωνέψω. Θεωρούσα τον εαυτό μου έξυπνο, ήμουν καλός μαθητής, έξυπνο παιδί, υπάκουο. Τι στο καλό έγινε μετά??? Το χειρότερο είναι πως δεν έχω και τα κότσια να πάρω δραστικά μέτρα. Να πάω να γίνω εργάτης σε οικοδομές?? Σκουπιδιάρης? Χρειάζομαι μια κατεύθυνση επιτέλους έστω και τώρα. Έχω ξαδέρφια που οι γονείς τους είναι επιτυχημένοι επαγγελματίες και έχουν καθοδήγηση για τα πάντα. Μεγάλωσαν στα πούπουλα. Η άλλη από πάνω λέει έφαγε 100 γαμημενα χιλιάρικα σε σπουδές και μου το παρουσιάζει αυτό σαν κακό. Για να νιώσω εγώ καλύτερα. Παρόλα αυτά οι δικοί μου μου παρείχαν τα πάντα κι αυτά από το μεροκάματο. Λες οκ στην πορεία θα φτιάξουν τα πράγματα. Αρχιδια. Μου λες ότι έχω υγεία. Ποιος παίρνει αντιψυχωτικά και θεωρείται υγιής;;; Κάθε χρόνο και χειρότερα γίνομαι και με λες υγιή???? Δεν υπάρχει υγιής. Αυτοί που λες ότι έχουν προλάβει το τρένο της ζωής και μπορεί να μην είναι ευτυχισμένοι είναι απλά ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ!!!!! Έχω μακρινά ξαδέρφια στο εξωτερικό που οι γονείς τους τους τα παρέχουν όλα, λεφτά για σπουδές, σπίτια, αμάξια.... Όλα!!! Και ξέρεις τι κάνουν;;; Πάνε και δουλεύουν γκαρσόνια γιατί δεν τους αρέσει να δουλεύουν σε γραφεία.... Τό πιστεύεις αυτό που σου λέω???? Στην γαμημενη νέα Υόρκη που ένα σκατοσπιτο περνάει το εκατομμύριο!!!! Κι εγώ να κάθομαι εκεί να στιβω χυμους για τον κάθε πικραμένο. Ποια υγεία και ποια παπαρια μου λες;;; Αυτή η κοινωνία είναι βαθιά αρρωστημένη για να ισχυριζομαι κι εγώ κι οποιοσδήποτε ότι είναι υγιής. Από ότι φαίνεται το μυαλό μου δεν είναι και πολύ στα καλά του. Μέσα σε όλα έχω κι αυτό. 100 χιλιάρικα σε σπουδές και διαμαρτύρονται.... Θα τραβήξω τα μαλλιά μου δεν αντέχω άλλο.
Τρώγεται, μαζί με το "είμαι καταδικασμένος να υποφέρω" νομίζω να τα στείλουμε σε όποιον έχει σκλήρυνση ή ότι άλλο είναι που σε καθηλώνει ακίνητο για μια ζωή στο κρεβάτι, ή σε τυφλο :) σε πειράζω.Quote:
Originally Posted by tzimani
Φυσικά είσαι έτσι όπως και πολλοί άλλοι και φυσικά έπαιξε 1ο ρόλο η κρίση που έφαγε η Ελλάδα , δε μπορείς να πηγαίνεις 6 μήνες Αμερική για δουλειά 6 months contract και μετά να γυρνάς Ελλάδα 6 μήνες και κάθεσαι με τα λεφτά που μάζεψες :) και χαλαρά θα είσαι και θα διαλέξεις μέτα που σε βολεύει.
Πάντως παίζει νασαι ο μόνος που έχω ακούσει ότι δε πέρασε καλά στα 5μημα ΟΑΕΔ :ο
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Καλά κι εγώ δεν απέχω πολύ από αυτό που λες ότι είσαι :) 35 σπουδές τόσα λεφτά από μεροκάματο , η μάνα μου δηλαδή που είναι και χωρισμένη. Και τελικά τι βγάζω; Λίγα και αν.
Αλλά ναι φίλε μου, όσο δεν έχω καρκίνο (ελπίζω δηλαδή) είναι πανευτυχής γιατί μπορώ να κάνω κάτι καλύτερο αύριο, σκέψου μια δουλειά να βρεις , κομπλέ, δε λείπει κάτι, θα κάνεις και οικογένεια, κόπωση θέλει αλλά δεν είναι το τέλος εδώ. Ε ναι μερικοί έχουν περισσότερα και μερικοί λιγότερα , δε μας συμφέρει να δούμε πόσοι είναι οι μεν και πόσοι οι δε, άστο καλύτερα :) τα βλέπεις, τα ξέρεις. Και τα φάρμακα σου προσωρινά είναι , βοηθητικές ροδες, ε τι να κάνουμε για όλα τα καλά του κόσμου δε θα απολογηθούμε εμείς, πήραμε πτυχία κάναμε το χρέος μας, να μη καταστρέψανε την Ελλάδα να δουλεύαμε.
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Το έξι μήνες εδώ έξι εκεί μου το πρότεινε κι ένας ξάδερφος από εκεί. Με είδε που ζοριζόμουνα εκεί και θα σκέφτηκε ότι μάλλον μου ταιριάζει καλύτερα να πηγαίνω και να έρχομαι. Είχε κάποιο δίκιο αλλά κι εγώ το να τα παραταω και να γυρίζω στον πατέρα μου για αραγμα δεν είναι δουλειά. Γενικώς ίσως τα έχω βάλει πολύ με εμένα αλλά δεν καταλαβαίνω τι έχουν πιο πολύ από εμένα αυτοί που έχουν παιδιά και δουλειά. Είναι πιο έξυπνοι?? Είναι πιο δυνατοί?? Μήπως είμαι χαζός?? Ποιος είναι ο λόγος;; Πρέπει να ξέρω τον λόγο αλλιώς δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι. Αυτό που προτείνεις είναι κάτι αλλά ως πότε θα το τραβάω?? Θα πάρω σύνταξη ποτέ??? Μου φαίνονται όλα βουνό τώρα. Πριν λίγο βαραγα πόρτες και παράθυρα από τα νεύρα μου με άκουσε όλη η γειτονιά. Γιατί οι άλλοι και όχι εγώ??? Γιατί???? Και το πιο σπαστικό είναι ότι κανείς δεν νοιάζεται στην ουσία. Όσο και να λυσσαξεις το μόνο που κάνεις είναι απλά να χάνεις χρόνο. Κανείς δεν νοιάζεται όσο εσύ νοιάζεσαι για σένα. Εγώ βέβαια δεν είμαι έτσι. Έχω ταλαιπωρηθεί και δεν εύχομαι σε κανέναν ό,τι περνάω. Πρέπει να προσέχει ο ένας τον άλλον. Δεν υπάρχει τρόπος να επιζήσεις χωρίς βοήθεια. Κι αυτό με τρελαίνει. Είμαστε όλοι εμείς δυνάμει επί ξύλου κρεμάμενοι κι ο καθένας επιμένει εγωιστικά αναβάλλοντας για το μέλλον την προσπάθεια. Σου εύχομαι πάντα σιδερένιος.Quote:
Originally Posted by Georgewww
Τι καλά να περάσω??? Στα 5μηνα. Ήμουν μαζί με ένα βλαμμένο 4-5 χρόνια μικρότερο που μου τα έκανε τσουρέκια. Για τα λεφτά δεν το συζητώ. Laughable
Αν ξεκινήσεις να το κάνεις έτσι, είμαι σίγουρος ότι κάποια στιγμή θα πεις , δε γυρνάω (είτε εννοείς την Ελλάδα είτε τις ΗΠΑ) :) Δηλαδή θα έχεις βρει το δρόμο σου. Τώρα απλά κόλλησες στη λάσπη ;)Quote:
Originally Posted by tzimani
Δηλαδή σα να δοκιμάζεις μια λευκή σοκολάτα μια γάλακτος σε σύντομο διάστημα , οπότε αποφασίζεις πιο εύκολα , α λες αυτό θέλω :ο
Ε άσε τα σε εμένα και σε σένα και δε βγάζει πουθενά και αδικείς τα παιδάκια που χασαν πόδια στον πόλεμο, είτε Συρία είτε παλιά στην Ελλάδα είτε αλλού, αδικείς σχεδόν όλη την Αφρική τη νότια Αμερική (εμ δεν είναι μόνο οι ΗΠΑ ;) )
Και όσους πέθαναν πριν τα 35 από ατύχημα καρκίνο καρδιά κτλ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΤΑΙΝΕ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΗΤΑΝ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ,
Τώρα γενικά αν θέλεις , τουλάχιστον εγώ έτσι τα βλέπω, δες το πιο πνευματικά ή θρησκευτικά αν θέλεις , ο Θεός δίνει και παίρνει , όλοι οι Άγιοι μαρτύρησαν , δεν πέρασαν ζάχαρη , άρα εμείς να λέμε Θέμου γιατί μόνο λευκή σοκολάτα,; Θέλω και γάλακτος και φράουλες κτλ μήπως θέλεις τον Σωκράτη με το κώνειο? Γιατί εγώ και εσύ να έχουμε πολλά , αυτός όπως και τον Χριστό τον σταύρωσαν , στα 33 , εγώ τι να πω ? Γιατί θεέ μου δεν έχω αυτά που έχουν οι 3-4% του πλανήτη?
Προσωπικά ντρέπομαι , χαίρομαι για αυτά που έχω , θα παλέψω για κάτι παραπάνω, ε ναι ο δημόσιος υπάλληλος είναι πιο βολεμενος με λεφτά οπότε μπόρεσε να κάνει και οικογένεια, ασφάλεια , ξεκούραστη δουλειά, ε θα έχει λιγοτερο μισθό στην άλλη ζωή γιατί σαυτην ήταν όλα εύκολα, ε άμα δε πιστεύεις, τι να πω όλα μάταια ούτως η άλλως χωρίς Θεό :)
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Εγώ δεν ντρέπομαι για τίποτα που έχω και δεν έκλεψα. Ευκαιρία να παλέψω και να αποδείξω τον εαυτό μου θέλω, όχι να μου χαρίσουν τίποτα. Η σύγκριση είναι ανώφελη. Η ζωή είναι παρόμοια για τους πιο πολλούς από εμάς αρκεί να μην είμαστε μαλακες και κορόιδα. Εκεί λυσσαω εγώ με εμένα. Δεν ονειρεύομαι τα πλούτη κανενός να τα βάλουν στον κώλο τους. Συγκρίνω εμένα με εμένα όλοι οι άλλοι δε με αφορούν.Quote:
Originally Posted by Georgewww
Εννοώ πως δεν έκλεψα τίποτα οπότε δεν έχω λόγο να ντρέπομαι. Κι όταν λέω δε με αφορούν εννοώ πως έχω ξεπεράσει το στάδιο που ζήλευα τους άλλους. Μάλλον ήταν κι αυτό αφορμή να τα βάζω με εμένα και να αυτομαστιγώνομαι παρά ζήλια.
Δεν έχω καταλάβει τι λες εδώ και τόσους μήνες. Φάσκεις κι αντιφάσκεις. Δεν σε νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι, αλλά οι λεφτάδες μακρινοί ξάδερφοι δουλεύουν γκαρσόνια γιατί δεν τους αρέσουν τα γραφεία κι εσύ έστυβες χυμούς στο κάθε πικραμένο. Σου έκατσε στραβά που η άλλη λέει χάλασε 100 000 σε σπουδές κι εσένα σε σπούδασαν οι δικοί σου με στερήσεις. Από την άλλη στην Αμερική πετούσες, δούλευες σερβιτόρος, ταμείο σε μανάβικο, και άλλα και ήσουν και υπερήφανος και πολύ χαρούμενος λες. Στην Ελλάδα δεν ήθελες να πας τουριστικός πράκτορας και να μένεις με τις καμαριέρες, ούτε να το κυνηγήσεις για το λογιστήριο. Από την άλλη είναι μαλάκες οι εργοδότες που δεν καταλαβαίνουν ότι είναι φυσιολογικό να έχεις φτάσει 30 και να μην έχεις προϋπηρεσία. Το συμπέρασμα σου ποιο είναι; Δεν έχω καταλάβει γιατί είτε πρέπει να αυτοκτονήσεις είτε να σε φωνάξουν στη δεξίωση του πρέσβη. Ταμείο σε μανάβικο στην Ελλάδα θα σε χάλαγε ή πρέπει να είναι μόνο στην Αμερική; Κι αφού ήταν σούπερ ντούπερ ουάου στην Αμερική γιατί δεν πας να τελειώνουμε; Να επιστρέψεις έστω και στο απειροελάχιστο λίγα από αυτά που επένδυσαν οι γονείς σου στις σπουδές σου με τις τόσες στερήσεις όπως λες. Όποιος δεν συμφωνεί μαζί σου αλλά κάτι κάνει στη ζωή του είναι είτε λαμόγιο είτε μαλάκας δηλαδή; Είτε αυτός που έχει περιουσία αλλά θέλει και δουλεύει σερβιτόρος είτε αυτός που έχει ένα σωρό προσόντα αλλά αφού δεν έχει πολλές επιλογές πάει σε μία δουλειά και ζορίζεται; Είτε αυτός που θέτει άλλες προτεραιότητες, να έχει την υγεία του και να ζει πιο χαλαρά κι ας είναι και με λίγα; Δηλαδή από τη μία αισθάνεσαι μαλάκας στα 35 να μη δουλεύεις, από την άλλη αισθάνεσαι μαλάκας στα 35 να δουλεύεις αν δεν είναι όπως τα θες, μόνο που δεν ξέρεις καν να μας πεις πως ακριβώς τα θες.
Πες μου καλύτερα το άλλο παρά να μου λες ότι αδικώ όσους έφυγαν πρόωρα ή όσους έχουν αναπηρίες. Διάλεξα λάθος δρόμο για αυτή την κωλοχώρα. Αν δεν λαδώνεις, δεν είσαι κομματόσκυλο, διαπλεκόμενος και αν εν πάσει περιπτώσει δεν έχουν άλλοι να λαμβάνουν από εσένα δεν θα λάβεις κι εσύ. Κάποιοι τυχεροί τρυπώνουν από καμιά προκύρηξη, αν έχουν 300.000 μόρια κτλ.... Άλλοι μπαίνουν από την πίσω πόρτα... Τα ξέρουμε, τα έχουμε ακούσει, τα έχουμε δει κτλ κτλ.... Το πρώτο πράγμα σε κάθε σχολή που βλέπεις ποιο είναι? Μαθήματα? Καθηγητές? Βιβλία? Όχι. Τα γαμημένα τα θρανιάκια των παρατάξεων βλέπεις. Ξέρεις τι βαθμούς είχαν αυτοί που ήταν πρώτες μούρες στα κωλοκόμματα?? Βαθμάρες. Είχαν ήδη δουλειά στα 20 σε γραφεία θείων ή πατεράδων, είχαν βγάλει τρελά λεφτά με τα κωλοπάρτυ τους και αγόραζαν αυτοκίνητα, έκλειναν σουίτες στη μύκονο, έπαιρναν ναρκωτικά. Θα δεις κανέναν εδώ μέσα να διαμαρτύρεται? Άντε τώρα με την κρίση να πήραν λίγο μπούλο και ξέρεις κάτι? ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕ!!!!!!!!!
'Αφησα το τουριστικό γραφείο για να δοκιμάσω την τύχη μου αλλού και μάντεψε. Σε τρεις μήνες δούλευα σε καλή επιχείρηση, ασφαλισμένος κανονικά. Την όλη πορεία δεν την ξέρετε και πώς έφτασα να γυρίσω και να είμαι ακόμα εδώ. Δεν μπορώ να σου απαντήσω κοπέλα μου κι εγώ τι θέλω και πώς τα θέλω διότι δεν έχω την τριβή για να ξέρω και δεν καίγομαι να την αποκτήσω αν μπορώ να πάω αλλού. Δεν σημαίνει όμως ότι παίρνω το αεροπλάνο και μπουμ έφτασα. Θέλει καλή οργάνωση κι εγώ είμαι με φάρμακα ακόμα, δεν θέλω να ξανακυλήσω. Νομίζω ξέρεις καλά τι θέλω, αυτό που θέλουν όλοι, δουλειά, εξέλιξη, καλούς όρους κτλ. Εκεί που ήμουν έκανα με χαρά όλες αυτές τις δουλειές ακριβώς επειδή είχα την όρεξη και το κίνητρο να τα καταφέρω εκεί ξεκινώντας και από χαμηλά. Εδώ δεν έχω την ίδια ψυχολογία γιατί νιώθω ότι οι θυσίες θα πέσουν στο κενό. Ελπίζω να έγινα σαφής και μην τα βάζεις μαζί μου δε σου φταίω τίποτα!Quote:
Originally Posted by Sonia
Τόσους μήνες απλά εκφράζω το ψυχολογικό μου πρόβλημα, δεν κάνω κάτι άλλο. Το ίδιο κάνω και στην ψυχοθεραπεία. Ίσως θα έπρεπε να μιλάω μόνο με τη γιατρό για ευνόητους λόγους αλλά δεν μπορώ θα σκάσω αν δεν μιλήσω κάπου.
Βρε καλά κάνεις και τα γράφεις και εδώ, κουβέντα κάνουμε. Αυτοί που παρεξηγούνται ασ μη γράφουν :) εδώ μιλάμε ελεύθερα.Quote:
Originally Posted by tzimani
Κοίτα σωστά τα λες, κάποιοι τρουπωσαν κάποιοι φάγαν οκ άδικο ναι αδίκησαν εσένα , ναι σωστά αλλά .. πάμε παρακάτω, η ζωή είναι άδικη ναι, μαλακή με κάποιους σκληρή με άλλους, μα εμείς πιστεύω είμαστε κάπου στη μέση ή προσωπικά νομίζω στο καλύτερα αν δεν έχεις και θέμα υγείας. Είμαστε 35 όχι 55, πρόσεχε μη γίνεις 55 και ακόμα λες τα ίδια και για αδικίες :) περνάνε τα χρόνια, θα κάνεις και διαλλημα να σκεφτείς ναι, όλοι σχεδόν στην ηλικία αυτή , στη χώρα αυτή ( και παγκοσμίως νομίζω πλέον ) είμαστε μπερδεμένοι γιατί χάθηκε η κανονικότητα που αναμέναμε.
Αλλά αισιοδοξία, υπομονή επιμονή και θα έλεγα καμιά προσευχή, μάταια τούτη η ζωή , από εκεί πιστεύω πρέπει να ξεκινήσουμε, έτσι το βλέπω πλέον, ας
Να σου πω την αλήθεια, όπως γράφεις κι εσύ πιο πάνω, σε μανάβικο να βρεθώ να δουλεύω δε με πειράζει, να βγάζω το ψωμί, ας είναι 500, καμιά γυναίκα να έχω αν βγάζει άλλα τόσα, καλά είμαστε, υγεία ναχουμε.
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Καλά ναι λεφτά να βγαίνουν οκ.
Εν πάσει περιπτώσει, από εμένα συγνώμη αν προσέβαλα κάποιον όπως μιλάω. Ο καθένας μας έχει τη δική του οπτική. Τι να σου πω σε επόμενες ζωές εγώ προσωπικά δεν πιστεύω αλλά αν η προσευχή ωφελεί έστω και ψυχολογικά τότε ναι θα συμφωνήσω.
Θέλω να ελπίζω ότι στην νέα πλην όμως ώριμη ηλικία των 55 δεν θα λέω τα ίδια ή εν πάσει περιπτώσει δεν θα με επηρεάζουν. Μη νομίζεις ότι κι εγώ έχω τρελές απαιτήσεις από τη ζωή μου τουλάχιστον οικονομικά. Αυτή η κανονικότητα όμως που λες είναι Αγκαθι και τι παίζει γενικώς στην κοινωνία ένας Θεός ξέρει.
Ναι πρόβλημα υπάρχει παγκοσμίως αλλά εμας εδώ παραέγινε.... Και έξω υπάρχει εκμετάλλευση κτλ αλλά αν παραμείνεις και αντέξεις σε ανταμοιβουν. Εδώ απλά δεν παίζει. Δεν ξέρω τι άλλο να πω. Ίσως είμαι ανώριμος ή αβγαλτος ή χωριάτης αγαθός ξέρω εγώ??? Χαχα
Δεν τα βάζω μαζί σου, απλά σου λέω να ξαναδιαβάσεις με προσοχή τι γράφεις και να δεις τις αντιφάσεις. Αμ δεν σε νοιάζει τι κάνουν οι άλλοι, αμ κράζεις ένα σωρό περιπτώσεις. Αμ δεν έχεις την τριβή να ξέρεις τι θες, αμ δεν καίγεσαι να την αποκτήσεις, αμ από την άλλη τρώγεσαι ότι κάθεσαι και δεν κάνεις τίποτα. Αυτά δεν κολλάνε μεταξύ τους.Quote:
Originally Posted by tzimani
Ισχύει αυτό που λες σωστά τα λες , αλλά αυτός είναι ο ορισμός του μπερδεμένου που παραδέχτηκε ότι είναι :)Quote:
Originally Posted by Sonia
Νομίζω κατέληξε σε 6 months contract ;) USA [emoji1787]
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Τοτε στην Αμερικη μεχρι που σου τελειωσαν τα κουτια τι αγωγη επαιρνες;
Παίζει μπέρδεμα μέσα μου ναι. Νομίζω η απραξία μας κάνεις να πλάθουμε σενάρια.Quote:
Originally Posted by Georgewww
Το 6 μήνες αμερική ή 8 ή ένας χρόνος και πίσω αργά ή γρήγορα θα εξελιχθεί σε κάτι μόνιμο συμφωνώ σε αυτό. Ελπίζω να μη με πειράζεις όταν το λες.
Έπαιρνα ladose. Έφτασα εκεί και αγόρασα ένα κουτι λιποδιαλύτες γιατί μέχρι να βρω δουλειά έκανα πολύ περπάτημα να γνωρίσω και την πόλη. Βέβαια το έριξα στη μάσα όπως κάνω πάντα και έγινα διπλός.Quote:
Originally Posted by oboro
Έπαιρνα ladose και βαρβάτη δόση. Αργότερα ένας συγγενής μου γιατρός μου έγραψε ένα κουτί effexor. Τα πέταξα στα σκουπίδια και πήρα το αεροπλάνο και έφυγα. Πραιτήθηκα από τη δουλειά μου.
Aφου ειχες γιατρο συγγενη, δεν του ειπες να σου γραψει καποιο με βαση την fluoxetine οπως το ladose που επαιρνες μεχρι τοτε;
Δεν το σκέφτηκα. Θυμήθηκα πως κάποια στιγμή στα 25 μου είχαν γράψει εδώ Ελλάδα effexor και θεώρησα καλύτερο να πάρω εκείνα.Quote:
Originally Posted by oboro
Δηλαδη ηταν μεγαλη ατυχια και επαιξε μεγαλο ρολο οτι σου τελειωσε το λαντοζ στην Αμερικη, ησουν αρκετα τυχερος να εχεις γιατρο συγγενη να στο γραψει, αντιθετα χωρις λογο ουσιαστικο προτιμησες να αλλαξεις αγωγη, και μετα την πεταξες στα σκουπιδια μπηκες στο αεροπλανο και εφυγες. Καταλαβα σωστα;
οχι σοβαρα το λεω κι εγω αυτο θα εκανα.Quote:
Originally Posted by tzimani
"Βέβαια το έριξα στη μάσα όπως κάνω πάντα και έγινα διπλός." πιστευω το ξερεις ηδη αλλα ας το πω, το παχος ειναι παραγοντας και για καταθλιψη, εμεσα (λογω εμφανησης και αντοχων) και αμεσα (ορμόνες, γενικα υγεια). Ισως η ελλαδα να ειναι το οχυρο σου, κατσε εδω καλοκαιρι ειναι, κανε λιγο γυμναστ τρεξιμο θαλασσα κτλ παρε δυναμεις και πανε (και χωρις χαπια αν τα καταφερεις) ΗΠΑ και αν δε την παλεψεις (οχι με το πρωτο συνεφακι, αλλα δε θα πεθανουμε βρε αδερφε) γυρνας ελλαδα παλι για επαναφώρτηση :)
Μέσες άκρες ναι. Σωστά κατάλαβες.Quote:
Originally Posted by oboro
Ευχαριστώ για την απάντηση, ναι αυτός είναι όντος ένας τρόπος που μπορούν να γίνουν τα πράγματα. Λίγο από όλα δηλαδή.Quote:
Originally Posted by Georgewww
To πάχος με ταλαιπωρεί από μικρό παιδί δυστυχώς.Quote:
Originally Posted by Georgewww
Φτιαξτο , ποτέ δεν είναι αργά. Ναι δύσκολο αλλά γίνεται. Σιγά σιγά όχι απότομα , εγω από κει θα ξεκινουσα είτε δουλεύω είτε όχι.Quote:
Originally Posted by tzimani
Sent from my Redmi Note 4 using Tapatalk
Το ladose βοηθάει στο θέμα βουλιμίας αλλά σε μεγάλες δόσεις από 60mg και πάνω,και σίγουρα θέλει να του δώσεις χρόνο για να δεις κάποια διαφορά.εγω παίρνω ladose 80mg για παράδειγμα.
Εστάλη από MI MAX 2 στο E-Psychology.gr Mobile App