Είναι αυτός που πετυχαίνει τον επιδιωκόμενο στόχο όπως καθε άλλος επαγγελματίας ...Quote:
Originally posted by Διώνη
Ποια χαρακτηριστικά έχει για εσάς ο ιδανικός ψυχοθεραπευτής; Τον έχετε βρει; Σκέψεις, απόψεις, εμπειρίες...
Θα συμφωνήσω με τον ερευνητή, ότι πολλές φορές, η κλασσική ψυχανάλυση βάζει δυσνόητα εμπόδια στην ελευθερία των κινήσεων του ψυχοθεραπευτή, όπως πχ η περίφημη συναισθηματική απόσταση την οποία έμμεσα αναφέρει...
Έτσι ακριβώς φαίνεται εκ των ύστερων να σκέφτηκε ο ψυχίατρος που σήμερα φέρει το στίγμα στον επιστημονικό κόσμο των ΗΠΑ
που δεν κατάφερε να σώσει την ζωή της πιο διάσημης ηθοποιού του Χόλιγουντ της Μαιρλυν Μονρόε....
Αν όντως κάποιοι ψυχίατροι, ψυχολόγοι και υπεύθυνοι της δημοσίας υγείας, παρακολουθούν αυτο το φορουμ , ας αποτανθούν στην κρατική τηλεόραση της Γαλλίας , ζητώντας αυτο το ντοκιμαντέρ που εγινε με πρωτοβουλία του ίδιου,
40 και πλέον χρόνια μετά τον θάνατό της , γιατί πιστεύω ότι θα έπρεπε να προβάλλεται σε καθε πανεπιστήμιο της Ελλάδας όπου λειτουργούν σχολές Ψυχολογίας και στις ιατρικές σχολές μας στα τμήματα για Ψυχιάτρους και ψυχιατρικό νοσηλευτικό προσωπικό και τέλος, στις σχολές κοινωνικών λειτουργών...
Επιγραμματικά, ο ψυχίατρος της Μονρόε[διάσημος καθηγητής πανεπιστημίου απο τα πιο έγκυρα και διάσημα των ΗΠΑ] , λίγους μήνες πριν καταλήξει ο ασθενής του , έφτασε να περνάει μεχρι και 4 ολόκληρες ώρες στο τηλέφωνο μες την νύχτα , πριν πάρει την πελάτισσά του σε ξενοδοχείο , προκείμενου να την εχει απο κοντά ...
Ο Φρόιντ ειχε καθορίσει συγκεκριμένη θεση
του ψυχοθεραπευτή , πίσω απο το ντιβάνι της ψυχανάλυσης,
συγκεκριμενο χρόνο διάρκειας της καθε συνεδρίας , την αποφυγή διάλογου, και την αν ειναι δυνατόν , μονολεκτική απάντηση, αλλα και την σαφη ολιγολογη και κυριολεκτικα μετρημενη εκφραση των οποιων ερωτηματων στον ασθενη.
Δυστυχώς όταν είδε την θεωρία του να αποδεικνύεται στην πράξη με τον πιο δραματικό τρόπο, λόγω της δημοσιότητας της Μονρόε, θα χαμογελούσε απο τον άλλον κόσμο, για όσους τόλμησαν να αμφισβητήσουν την σοφία ενός απλού και καθημερινού κανόνα ζωης...
Για να μπορέσεις να βοηθήσεις καποιον άλλον, πρέπει να βρεις τρόπο, να μονώσεις τελείως τα δικά σου συναισθήματα.
Γιατί η βασική διαφορά μεταξύ λογικής και συναισθήματος,
ειναι η αντίληψη της πραγματικότητας.
Όταν ο ψυχοθεραπευτής , βγει απο το καβούκι της αναισθησίας, παρασύρεται εύκολα, στον εικονικό κόσμο που ψυχικά άρρωστου, αντί να τον τραβήξει έξω απο αυτόν, δείχνοντας του απλά, τον δρόμο της λογικής και του συμβιβασμου...