Printable View
Φιλε Γιωργο,θα το ξαναπω τα λογια σου μου δινουν πολυ θαρρος και αισιοδοξια.
Θελω τοσο πολυ να γινω καλα,να σταματησω να ζω με αυτο το αγχος που σε πνιγει ωρες ωρες και δεν μπορεις να ανασανεις…Να σταματησω επιτελους να νιωθω αυτη τη θολουρα γυρω μου και τον φοβο μην παθω καποια κριση πανικου
Αυτα τα παιχνιδια του μυαλου,που μολις ξεχνιεσαι λιγο και επικεντρωνεσαι καπου αλλου που φευγουν ολα μεχρι να κλειστεις στις σκεψεις σου και να ξαναεμφανιστουν…
Από την στιγμή που άρχισες ψυχοθεραπεία και παίρνεις αγωγή πισωγύρισμα δεν έχει. Μόνο μπροστά προχωράς. Τώρα είναι σαν και ανεβαίνεις ένα βουνό, πέφτεις κάποιες στιγμές, αλλά κάθε φορά είσαι σε πιο ψηλό σημείο.
Ισως το αγχος μου για το αν θα γινω καλυτερα η αυτη η αναμονη μου που περιμενω να νιωσω καλυτερα,αυξανουν λιγο το αγχος μου και με κρατανε λιγο πισω
Θελω τοσο πολυ να αρχισω να νιωθω καλυτερα που το μυαλο μου ειναι συνεχεια εκει
Ειναι φυσιολογικό να θες να γίνεις καλά. Είναι ταλαιπωρία όλο αυτό που περνάς.. Προσπάθησε όσο μπορείς να επικεντρωθείς στα βήματα που κάνεις (και ας είναι και μικρά) και όχι στα βήματα που θα ήθελες να κάνεις (που θα τα κάνεις κάποια στιγμή).Quote:
Originally Posted by KwsGian
Καλημερα φιλε μου.Δυστυχως η μονη μου ανησυχια ειναι αν θα γινω καλα.Οταν κλειδωνει το μυαλο μου σε αυτο,δεν νιωθω καλα και ερχεται το αγχος,η ανησυχια,το σφιξιμο στο κεφαλι κτλ κτλ
Οταν ξεχνιεμαι λιγακι φευγουν ολα
Ξερω οτι τα χαπια δεν κανουν θαυματα αλλα ελπιζω πως θα μου εδιναν μια ωθηση να νιωσω καλυτερα και να παρω θαρρος
Το λες και μόνος σου. Όταν ξεχνιέσαι φεύγουν όλα. Αν δεν ήσουν όντως καλά, θα ένιωθες καλύτερα όταν το μυαλό σου είναι απασχολημένο; Θα συζητήσετε με τον ψυχίατρο για το παρελθόν σου; Για τη παιδική σου ηλικία; Τι έχετε πει; Πώς θα προχωρήσετε;Quote:
Originally Posted by KwsGian
Ναι ξεκινησαμε ψυχοθεραπεια.Ηδη μιλησαμε για το παρελθον και για την παιδικη ηλικια μου,απο εκει ξεκινησε η κουβεντα μας.Σιγα σιγα μου ειπε θα προχωρησουμε και να μην αγχωνομαι για την αγωγη αν θα πιασει,θελει χρονοQuote:
Originally Posted by george1520
Ετσι θα προχωρησουμε και σε 2 βδομαδες θα ξαναπαω
Δυστυχως το δικο μου μυαλο μενει ακομη πισω,σε σκεψεις και φοβιες μηπως δεν νιωσω καλυτερα.Θελω τοσο πολυ να τα αλλαξω ολα αυτα που ενιωθα τοσα χρονια που πως να το πω;;;Εχω αγχος να δω τη διαφορα,και να παρω τα πανω μου και να ειμαι οπως καποτε,χωρις να νιωθω φοβο μηπως παθω κατι η ζαλιστω η βρεθω ξανα με μια κριση πανικου
Ο, τι και να σκέφτεσαι, όσο και να σε καταβάλει το άγχος να επιμένεις. Να βγαίνεις, να κάνεις πράγματα. Να ζεις, να φλερταρεις, να διασκεδάζεις με φίλους (ή και μόνος). Ο φόβος το μόνο που σου προσφέρει είναι στασιμότητα. Και ουτε τον θάνατο νικάς έτσι (επειδή στην ουσία αυτον φοβάσαι).Quote:
Originally Posted by KwsGian
Προσπαθω να τα κανω ολα αυτα και η αληθεια ειναι οτι πολλες φορες οταν ειμαι εξω νιωθω καλα.Ειναι και φορες ομως που παρολο που ειμαι εκω,εγκλωβιζεται το μυαλο σε μια σκεψη και ξεκιναει αυτη η θολουρα,η χαζοζαλη σαν να εχω πιει ενα ποτηρι κρασι και ο φοβος μην λιποθυμισω η παθω καμια κριση πανικου
Μετα απο λιγο βεβαια,μολις μαζεψω το μυαλο μου λιγο,ολα επανερχονται στο φυσιολογικο…Ολα αυτα μεσα στη μερα και κυριως το πρωι…Το απογευματακι και οσο πλησιαζει το βραδυ ολα ηρεμουν,ισως και η ασφαλεια του οτι η μερα περασε δεν εχω κατι να κανω να προκαλει αυτη την ανακουφιση
Πολλοί δεν μπορούν να το μαζέψουν και δεν επανέρχονται στο φυσιολογικό τόσο γρήγορα. Αυτο είναι καλό για σενα να ξέρεις.. Εγώ θυμάμαι τότε, ότι το πρόβλημα μου ήταν το βράδυ, που δεν είχα κάτι να απασχολώ το μυαλό μου. Με έτρωγαν οι σκέψεις.Quote:
Originally Posted by KwsGian
Ναι καταφερνω να το μαζεψω το μυαλο μου αρκετες φορες και αμεσως λεω μεσα μου το γνωστο…να δεν ειναι τιποτα,μην ξαναφερεις στο μυαλο σου λαθος σκεψεις…Καποια στιγμη ξαναγυρνανε ομως…Στοχος μου να καταφερω να τις κρατησω μακρια η εστω να γινουν παρα πολυ λιγες,σε σημειο να μην μου προκαλουν ολο αυτο το αγχος και ολα αυτα τα ψυχοσωματικα.Ευτυχως το βραδυ τα πραγματα ειναι παρα πολυ καλα και ο υπνος μου καλος
Αυριο κλεινω 4 εβδομαδες θεραπειας.Νιωθω πιο ηρεμος γενικα και φαινεται το αγχος μου να εχει μετριασει σε ενα βαθμο,αλλα οχι σε μεγαλο βαθμο.Ελπιζω πως απο εδω και στο εξης θα δωσει το αντικαταθλιπτικο που ειχε πει και ο γιατρος οτι θελει χρονο.Σιγουρα εκεινο το χαλι πριν παω στο γιατρο,δεν υπαρχει.Παιρνω αισιοδοξια απο αυτα μηπως παω ακομη καλυτερα…
Καλημέρα.. Όλα πάνε καλά είδες;Quote:
Originally Posted by KwsGian
Ναι Γιωργο,δειχνουν να πηγαινουν λιγο καλυτερα τα πραγματα,αργα μεν αλλα νομιζω ειναι καλυτερα.Δεν θελω να λεω και μεγαλα λογια και απογοητευθω,αλλα νιωθω λιγοτερο αγχος.Με πιανει βεβαια που και που αλλα το διαχειριζομαι ευκολοτερα νομιζω.Ελπιζω να εχει να δωσει ακομη η αγωγη και η ψυχοθεραπεια στη συνεχεια
Έχεις δυνατότητες για να τα πας καλά.. Σε λίγο θα με συμβουλεύεις εσύ έτσι όπως το πας.Quote:
Originally Posted by KwsGian
Δεν ξερω πραγματικα.Ελπιζω μονο να πανε ολα καλυτερα,μηπως απαλλαγω απο αυτο το πραγμα μετα απο τοσα χρονια και να ξαναζησω σαν ανθρωπος,χωρις φοβιες και αγχος που με κραταγανε πισω
Οι φοβίες δεν ξέρω αν φεύγουν τελείως.. Σίγουρα όμως δεν θα σε επηρεάζουν τόσο πολύ όσο τώρα και θα ζεις φυσιολογικά. Έχεις κάποιο χόμπι;Quote:
Originally Posted by KwsGian
Εχω λιγο ελευθερο χρονο αλλα πηγαινω με την πρωτη ευκαιρια για τρεξιμο.Μου αρεσει και ξεφευγω αρκετα με αυτο και νιωθω δυνατος.Δυστυχως ομως εχω και προβλημα στη μεση,που μολις κουραζομαι ποναει και αναγκαστικα σταματαω να τρεχω καποιες περιοδους
Σε αυτη τη φαση ειμαι τωρα που εχω εντονες ενοχλησεις και απο αυριο ξεκιναω φυσιοθεραπειες,οποτε η διαφυγη μου ακυρωνεται.Σιγουρα θα βοηθουσε να μπορω να παω και σιγουρα στο ψυχολογικο κομματι επιδρα ο πονος στη μεση
Χόμπι δεν σημαίνει πάντα "σωματική κούραση". Πχ εμένα μου αρέσει ο μοντελισμός. Οπότε μπορείς να δεις αν μπορείς να κάνεις και κάποιο άλλο χόμπι που να μην ζοριζει τη μέση σου..Quote:
Originally Posted by KwsGian
Ναι εχεις δικιο Γιωργο,απλα το τρεξιμο με βοηθουσε παρα πολυ.Μια περιοδο που ετρεχα συστηματικα,ανεβασα αντοχη κτλ ημουν παρα πολυ καλα.Ουτε καρδιες φοβομουν,ουτε ζαλαδες ουτε τιποτα
Ενιωθα πολυ δυνατος
Το ότι έπεσες ψυχολογικά τώρα δεν σημαίνει ότι δεν είσαι δυνατός.. Απλα μην σε ρίξει το γεγονός ότι τώρα δεν μπορείς να τρέξεις λογω μέσης, γι αυτό σου ανάφερα κι άλλα χόμπι.Quote:
Originally Posted by KwsGian
Με εριξε λιγο το θεμα της μεσης αλλα οκ,θα το ξεπερασω…Πιο πολυ με ριχνει οτι δεν βλεπω ουσιαστικη διαφορα με την αγωγη.Εκλεισα 4 εβδομαδες,αλλα δεν βλεπω κατι τοσο εντονο…Και φυσικα με αγχωνει αυτο
Θέλει πολύ χρόνο για να ξεπεράσεις αυτό που περνάς. Πρέπει λίγο να το πάρεις απόφαση και να κάνεις υπομονή αλλιώς αυτό θα σε ρίχνει συνέχεια.Quote:
Originally Posted by KwsGian
Εχεις δικιο Γιωργο,απλα ξερεις πως και αυτο μεσα στο μυαλο ειναι και ειναι δυσκολο να το διαχειριστω…Εχω εναποθεσει ολες μου τις ελπιδες στην αγωγη για να αρχισω να νιωθω καλυτερα και να παρω σιγα σιγα τα πανω μου.Εκανα υπομονη οπως ειδες στην αρχη,αλλα μολις εκλεισα την 4η εβδομαδα,ηλπιζα θα θα δω διαφορα.Ξαναλεω,δεν ειναι τοσο χαλια οπως πριν ενα μηνα,ειναι καλυτεσα τα πραγματα,αλλα οχι αμαν και κατι
Σε καταλαβαίνω. Πήγαινα ψυχοθεραπεία και περνούσε ο χρόνος και δεν έβλεπα βελτίωση, αυτο με έριχνε.. Υπήρχαν μέρες που ημουν χειρότερα από ότι μου πριν αρχίσω. Όλο αυτό επειδή πίστευα πως θα γίνω γρήγορα καλά κι απογοητευομουν. Τουλάχιστον έχεις δει έστω λίγη διαφορά, εμένα αυτό θα μου έδινε δύναμη. Πώς είσαι σήμερα; Τι έχει το πρόγραμμα σήμερα;Quote:
Originally Posted by KwsGian
Απο προχθες δεν ειμαι πολυ καλα,εχω αρκετο αγχος.Σημερα σηκωθηκα για να παω για δουλεια και ηδη εχω αγχος και νιωθω σφιγμενος μην τυχον παθω κατι.Αισθηματα δηλαδη που ειχα και πριν την αγωγηQuote:
Originally Posted by george1520
Πιστευω ολα ξεκινανε επειδη δεν εχω δει διαφορα
Ναι είναι κύκλος αυτά. Αγχώνομαι που δεν έκαναν τόση δουλειά όσο ήθελα, τα χάπια που παίρνω για το αγχος. Έτσι θα είσαι κάποιες μέρες, αλλά μετά πάλι θα γίνεσαι καλά. Καλύτερα από πριν. Τουλάχιστον έχεις καταλάβει πως λειτουργεί όλο αυτό και είναι πολύ σημαντικό.Quote:
Originally Posted by KwsGian
Γιωργο πραγματικα μου δινουν πολυ δυναμη και κουραγιο ολα τα μνμ σου,με βοηθας παρα πολυ.Μακαρι να πανε καλα τα πραγματα να δω αισθητη διαφορα και να φυγουν ολα αυτα τα συναισθηματα και οι φοβιεςQuote:
Originally Posted by george1520
Ειναι δυνατό χαρτί το ότι αντιλαμβάνεσαι γιατί νιώθεις έτσι κάθε φορά. Άλλοι χρειάζονται χρόνια ψυχοθεραπείας για να το αποκτήσουν (κι μπορεί να μην τα καταφέρουν και ποτέ). Πιστεύω σε σένα. Θα τα πας μια χαρά. Υπομονή.Quote:
Originally Posted by KwsGian
Γιωργο πριν ξεκινησω την αγωγη ειχα εντονη αρρωστοφοβια και αγχος(και καταθλιψη προσθεσε ο γιατρος φυσικα)
Η αρρωστοφοβια μου σε ενα ικανοποιητικο βαθμο νομιζω περιοριστηκε.Πχ πονουσε το κεφαλι,πηγαινε το μυαλο στο χειροτερο ιατρικο σεναριο ασθενειας…ενιωθα αυτη τη ζαλη,παλι τα ιδια
Αυτη τη στιγμη ξερω οτι η ζαλη αυτη ειναι απο το αγχος μου και κατα πολυ μεγαλο ποσοστο το εχω εμπεδωσει μεσα στο μυαλο μου,οτι το αγχος μου ειναι αυτο που προκαλει ολα αυτα…Νομιζω ειναι ενα βημα αυτο προς το καλυτερο…Απλα παραμενει αυτο το αγχος μην παθω κατι εξω,οταν εμφανιζεται η θολουρα αυτη…Το οποιο αγχος αυτες τις μερες αναπαραγεται καθαρα απο την προσμονη μου να γινω και να νιωσω καλυτερα
Εκλεισα 5 εβδομαδες θεραπειας αλλα δεν εχω δει αισθητη διαφορα.Ισως ειμαι λιγο πιο ανετος οταν δεν ειμαι σε καταστασεις που μου αγχωνουν.Εκει εμφανιζεται ξανα αυτο το αισθημα ζαλης-μεθης μεχρι να αποσπαστει το μυαλο μου σε κατι αλλο και να φυγει,αλλα τιποτα αλλο προς το καλυτερο
Εγω αγχωθει απιστευτα οτι δεν θα με πιασει η αγωγη…Σημερα εζησα αναλογη κατασταση με μια κριση πανικου που με ειχε στειλει στα επειγοντα τοτε και την οποια σημερα αντιμετωπισα τελικα και καταφερα να ηρεμησω σιγα σιγα και πσο περνανε οι ωρες καλυτερευω και ηρεμω παραπανω…
Αυριο εδω ραντεβου με τον γιατρο ξανα,ο οποιος σε προσφατη επικοινωνια μου ειπε να κανω υπομονη και να εμπιστευτουμε την αγωγη και ολα θα πανε καλα
Άρα είσαι λίγο πιο άνετος όταν δεν είσαι σε καταστάσεις που δεν σε αγχώνουν, έζησες ξανά μια κατάσταση που σε είχε στείλει στα επείγοντα τότε και κατάφερες να το ελέγξεις μόνος σου τώρα αλλά δεν είδες διαφορά. Τι άλλο περίμενες να δεις με αγωγή ενός μήνα; Εγώ θα ήμουν πολύ ευχαριστημένος με αυτή την εξέλιξη. Το χειρότερο σε μια κατάσταση είναι να είσαι στάσιμος και εσύ δεν είσαι. Πώς είσαι σήμερα;Quote:
Originally Posted by KwsGian
Καλησπερα Γιωργο
Ναι ετσι οπως το εξηγεις δεν ειμαι στασιμος.Ειναι απλα καποια βηματα προς τα πισω αλλα θα ξαναπαμε και προς τα εμπρος σιγα σιγα,ελπιζω σιγα σιγα και καποια στιγμη να πηγαινω μονο τα εμπρος
Σου εστειλα και ενα προσωπικο μνμ
Θα αργήσει λίγο να πηγαίνεις μόνο εμπρός. Σου απάντησα στο μήνυμα.Quote:
Originally Posted by KwsGian
Αυτο που τρομαζει πιο πολυ ειναι να μην παθω ξανα κριση πανικου οταν θα βρεθω ξανα σε αναλογη κατασταση…Οταν ξερω δηλαδη οτι θα βρεθω σε αναλογηνκατασταση,αρχιζω και αγχωνομαι μην παθω κριση πανικου
Ευτο δεν ξερω πως να το αποφυγω…
Μίλησε με τον γιατρό σου για το τι είναι κρίση πανικού και τι είναι φοβία.. Ίσως βοηθήσει κάπως ε αν είναι πιο ξεκάθαρες μέσα στο μυαλό σου. Ό,τι και να πάθεις, φρόντισε να μην γίνει αυτό μια κακη ανάμνηση αλλά μια άτυχη στιγμή και να επιμένεις..Quote:
Originally Posted by KwsGian
Δυστηχως εχει γινει μια κακη αναμνηση ηδη και γιαυτο παλευω να το αλλαξω ολο αυτοQuote:
Originally Posted by george1520
Αν πάθεις θα την αντιμετωπίσεις.. Πριν δεν ήξερες πως. Τώρα ξέρεις. Πες στον γιατρό σου να σου δείξει ασκήσεις με την αναπνοη.Quote:
Originally Posted by KwsGian
Με αγχωνει παρα πυ αυτο που σου ειπα…Οτι δεν βλεπω διαφορα με την αγωγη.Να ξυπνησω δηλαδη μια μερα και να ειμαι καλυτερα απο την προηγουμενη…Βεβαια ειναι στιγμες που νιωθω καλυτερα,αλλα αυτες τις στιγμες τις ειχα και πριν την αγωγη.Ο γιατρος δεν φαινεται να ανησυχει για αυτο και μου λεει συνεχεια το ιδιο πραγμα,εμπιστοσυνη στο φαρμακο και υπομονη
Εμπιστεύεσαι τον γιατρό σου;Quote:
Originally Posted by KwsGian