Εαν ειναι οριακη θα πρεπει να αντεξεις ολο το μισος που εχει μεσα της και να της δωσεις πισω αγαπη, μπορεις;
Printable View
Εαν ειναι οριακη θα πρεπει να αντεξεις ολο το μισος που εχει μεσα της και να της δωσεις πισω αγαπη, μπορεις;
Μπορεί να συνυπάρχουνε και οι δύο διαταραχές. Έχω μεγάλο απόθεμα αγάπης να της δώσω γνωρίζοντας και πόση απόρριψη και κακοποίηση έχει περάσει ως παιδί και ως μετανάστης γυναίκα. Το θέμα είναι ότι δεν ξέρω τον τρόπο. Έχει ζητήσει η ίδια αποστάσεις και το σέβομαι. Βέβαια καταλαβαίνω από τα social ότι με παρακολουθεί φουλ. Της έχω πει ότι είμαι εδώ, και εάν νιώσει ότι θέλει και μπορεί να με πλησιάσει. Δεν ξέρω τι άλλο να κάνω. Από τη μια φοβάμαι πως εάν της εκφράζω συνέχεια συναίσθημα θα την πιέσω, από την άλλη εάν εξαφανιστώ μπορεί να νιώθει απόρριψη.
Μην κανεις τπτ γτ θα νομιζει πως προσπαθεις να την χειριστεις. Απλα περιμενε, θα δειξει αν μπορει να σου εχει εμπιστοσυνη μετα. Αν παει με αλλους θα εχει τυψεις και θα σου φορτωσει τις ευθυνες, οποτε περιμενε ξεσπασμα οργης σε τετοια φαση.
Θα περιμένω όσο αντέχω και θα πάρω αποστάσεις και εάν θελήσει να με πλησιάσει θα την αγκαλιάσω και θα την στηρίξω. Τώρα να πάει με άλλους τι να πω δεν ξέρω, η ίδια όπως πρωτοείπα, ξεκίνησε την σεξουαλική της ζωή αργά λόγω παιδικής κακοποίησης και οτιδήποτε εφήμερο και μόνο για σεξ το θεωρεί επιδερμικό και ασκεί σκληρή κριτική. Κάτι που έκανε και σε μένα για το παρελθόν μου.
Την Κυριακή της έστειλα ότι μου λείπει και ότι θέλω να είναι καλα. Μου απάντησε οτι θέλει και η ίδια να είναι καλά το έχει ανάγκη γιατί πάντοτε έδινε βάση στις ανάγκες των άλλων και όχι των δικών της, οτι με αγαπάει πολύ πολύ και εάν την αγαπώ και γω να περνάω όμορφα και να με προσέχω. Αυτά. Και ό,τι χτίζει το γκρεμίζει λόγω ασθένειας.
Δεν έχει πάρει ποτέ φαρμακευτική αγωγη. Γενικώς είναι καχύποπτη με τα φάρμακα κ αρνείται.Το μόνο που μου είπε πριν δύο βδομάδες που της γύρισε το κεφάλι ,είναι ότι ξεκινάει ψυχοθεραπεία.
Δεν γνωρίζω παραπάνω πράγματα διότι ζήτησε αποστάσεις. Η επικοινωνία μας είναι ανά μία βδομάδα που θα της στείλω εγώ κ ότι παρακολουθεί συνεχώς τα social μου. Νιώθω λες κ είναι άλλος άνθρωπός κ προσπαθώ να χωνέψω ότι τα συναισθήματα αλλάζουν μέσα σε μια δυο μέρες. Επίσης νιώθω τρελή απόρριψη να με αδειάζει ένας άνθρωπος επειδή ζηλεύει το παρελθόν μου κ νιώθει ανασφάλεια. Αυτό το ήταν πολύ όλο αυτό για ένα λαϊκό παιδι σαν κ εμένα μου έκατσε πολύ στραβά. Σαν αμερικανική χαζοταινία..
Καλημέρα. Έχεις απόλυτο δίκιο. Ζορίζομαι συναισθηματικά κ κάπως το μικραίνω μέσα μου, γιατι στους μήνες που έχουμε συνδεθεί ήτανε πολύ σταθερή συναισθηματικά κ συμπεριφορικά. Αυτό που είχα παρατηρήσει βέβαια είναι ότι ήτανε μονίμως με έναν θυμό για τους άλλους κ έκραζε οτιδήποτε επιδερμικό, εφήμερο κ χωρίς διάρκεια.Μου ήρθε πολύ απότομα.Προφανώς βάση λογικής κατανοώ ότι έχει να κάνει με την φύση της διαταραχής,από την άλλη συναισθηματικά με ρίχνει κ μου βγάζει θυμό, πόνο κ για εμένα που την πάτησα αλλά κυρίως για εκείνη κ τους δαίμονες της. Την πρώτη φορά που μου είπε ότι στα 12 ( είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά στα 9 κ ήταν 3 χρόνια κλεισμένη στο σπίτι,ούτε σχολείο ούτε επαφές, επίσης ζούσε με πολλά άτομα κ πολύ φτώχια κ βία,σχολικό bulling) διεγνώσθη από 3 ψυχιάτρους με διπολική, το πρώτο πράγμα που της είπα κ γω είναι πως την παλεύει χωρίς αγωγή κ ψυχοθεραπεία.
Πονάω μέσα μου κ γιατί ένιωσα ματαίωση γιατί έχω κ γω τα δικά μου κ μου χάρισε έναν ρομαντισμό που μου έλειπε πολύ όλα αυτά τα χρόνια λόγω δικών μου επιλογών, κ επειδή είναι ένα πλάσμα τόσο καλό και ιδιαίτερο, με κοινωνική κ οικολογική ευαισθησία ( μαγειρεύει σε άστεγους, ιδρύματα, καθαρίζει δάση κ παραλίες, τρέχει γενικότερα για πολλούς ανθρώπους περιθωριοποιημένους. Η πρώτη της ύλη είναι πολύ μαλακή κ με δυσκολεύει πολύ η σκέψη πως σαν παιδάκι βίωσε την απόλυτη φρίκη κ της τα έσκασε έτσι η ασθένεια. Μου έλεγε συνέχεια ότι από τα 9!της σέρνει ένα νεκρό παιδί μέσα της κ σε φάσεις ότι η μόνη λύτρωση είναι ο θάνατος χωρίς ωστόσο να δηλώνει ότι θέλει να αυτοκτονήσει.Μακάρι να μπορούσα να την βοηθήσω κ να την αγκαλιάσω,αλλά οφείλει η ίδια αρχικά να πάρει την ευθύνη της στα 34 της.
καλημερα. νομιζω οτι η μονη βοηθεια που θα της εκανε καλο θα ηταν να την επηρρεαζες να δεχθει ιατρικη βοηθεια. δεν εισαι γιατρος για να της λυσεις τοσο σοβαρο προβλημα.
στα υπολοιπα σε καταλαβαινω, αλλα πολλα ασθενη ατομα εχουν χιλια καλα "κατα τα αλλα". δεν ειναι κακος ανθρωπος ενας ασθενης με διπολικη (εκτος κι αν ειναι). αλλα πως θα σχετισθεις μαζι του, οταν σερνει τις εκδηλωσεις της ασθενειας αυτης;
οσο για τα δικα σου θεματα, το οτι διαπιστωσες ποση αναγκη ειχες για μια ρομαντικη σχεση η για ενα μεγαλο και ουσιαστικο δεσιμο, αυτο δεν αφορα εκεινην , η της δικη σας σχεση, αλλα εσενα προσωπικα... αν ειδες οτι λαθος πραγματα εψαχνες, ή οτι τωρα εισαι σε μια φαση που χρειαζεσαι αλλα πραγματα απ οτι στο παρελθον, να τα ψαξεις.
Κατανοώ απόλυτα. Αυτό μου είπε κ η ψ μου. Δεν είμαι γιατρός της κ πρέπει η ίδια να αναλάβει την ευθύνη της. Από κει κ έπειτα εάν για κάποιο λόγο έρθουμε κοντά ξανά, θα πρέπει να δω εάν μπορώ να το διαχειριστώ όλο αυτό. Κάπως μα τα τελευταία μνμ της που ήτανε πιο μαλακή κ όχι θυμωμένη μαζί μου σαν να προσπαθούσε να με προστατέψει από όλη αυτή την κατάσταση. Ενώ δλδ στη φάση της κρισαρας της με απαξίωσε κ εξαφανίστηκε, μετά μαλάκωσε λέγοντας να με.προσεχω κ πως η ίδια λόγω ασθενείας ότι χτίζει το γκρεμίζει κ πρέπει να δει τα μέσα της.
Καλησπέρα,εγώ είχα σχέση 15 χρόνια με διπολικό άτομο. Ειχαμε χωρισμους, συνηθώς με χώριζε και επέστρεφε. Πλέον ήμαστε χώρια ένα χρόνο.
Σε κάνει να νιώθεις μοναδική αλλά μετά σε αδειάζει χωρίς τύψεις και απλά προχωράει.
Η συμβουλή μου είναι οτι από την στιγμή που δεν παίρνει αγωγή να απομακρυνθείς αν μπορείς.
τελικα εχουνπολλοι παρομοιες εμπειριες χαχα. και εσγω σαν αγορι επεσα σε περιπτωση τετοιου κοριτσιου με διαταραχη εντονη που οντος σε εκανε απο τοπουθενα να νιωθεις ξεχωριστος και μετα σε αδειαζε βεβαια εγω απο πριν ειναι καποιους ενδιασμους καθως πολλα πραγμαυτα δεν καθωταν σωστα. υπυρχαν πολλα ρεντ φλαγκς ομως αν και τα αναγανωριζα τα αψηφουσα μεχρι το τελειωτικο χαστουκι απο την πρσγματικωτητα. ειχα πλασει μια εικινα στο μυαλο μου διθεν για το κοινο μας μελλον και εινια χαθει κυριολεκτικα εκει μεσα. απο την μια ευριαζεις με αυτο το στομο ομως απο την αλλη ακομα σε ποναει το οτι ηθελες να αγαπησεις αυτην την μ οναδικωτητα που νομιζες οτι ειχε που ειναι δυσκολο να καταλαβεις οτι ολα ηταν στο μυαλο σου. δλδ ατομα σαν ντραγκς. γιατι οτα ν το αγαπησες και συνδεθηκες μαζι σου υπθυρχε και μια μικρη ργνεια σαν λυπηση πως κανενας δεν το καταλαβε αυτο το ατοο οσο εσυ κλπ ξερετε3. και επειδη εγω ειχα και καποια δικα μου ψυχολογικα και δεν ειχα εμπειριες να ξερω δεν ηξερα τι συμβαινει και πως να το αντιμετοπισω για καιρο. και εγινε πολυ ρεζιλι και εγω. δλδ συνχρονος τα βαζω και με τον εααυτο μου καθως παντα ελεγα πως δεν θα καθωμουν να ασχοληθω ποτε με τετοια ατομα αλλα τελικα επεσα στην παγιδα χωρις να το καταλαβο λογο του καιμου μου. και λογο γτ στην συγκεκρημενη περιοδο ημουν και σε κια ευαλβωτη φαση ενω παλαιωτερα δεν τοδηνα κανω σημασια αυτο το ατομο αυτην την κοπελια βασικα. ημασταν χρονια γνμωστοι απλα και αυτη παντα μου την επεφτε αλα ποτε δεν την εδινα σημασια.
τωρα διαβασα και το αρχικο σου ποστ, και προσεξα οτι η γνωριμια εγινε μεσω ιντερνετ το ιδο ακρηβος εγινε και σε μενα εψαχνε αυτη η κοπελα καποιον δυαδυκτιακα να στηρηχθει καωθς στα μεροι της οπως μουχε πει λιγο της ειχε βγει και το ονομα αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα καθαρα δικο της δεν μπορω να εκφερω αποψη μονο του οτι ηταν και αυτο για μενα ενα ρεντ φλαγκ. σε γενικες γραμμες ομως υσχυει πολλα ατομα με διαφορα θεματακια στοις διαπροσωπικες τουςβ σχεσεις ψαχνουν αγανγνωριση μεσω ιντερνετ, ειναι μια διεξοιδος. και εμεις για αρλκετο καιρο μηλουσαμε σε ερωτικα πλαισια μεχρι να παρπουμε την αποφαση να πουμε οτι θελουμε να βρεθουμε απο κοντα. μονο που στην δικια μουθ περιπτωση δεν εγινε ποτε γιατι εγω το φρεναρα. η λογικη μου λεει οτι ισως γλυτωσα και τα χειρωτερα. καθως αποδειχτηκε πολυ χειριστικο ατομο. θελω την γνωμη σας λιγο τι πιστευετε και εσεις? ειναι συνηθες φαινομενο αυτο? βεβαια ουτε σεξ καναμε ουτε καν αγγιξε ο ενας τον αλλον ποερα απο τα λογια τα οποια ομως δυστυχος ηταν και αυτα αρκετα για να επιφερουν ενα μεγαλο ταυμα για καποιο καιρο μετα. και εγω λιγο τοχω μεγαλοποιησει το θεμα αυτο στο μυαλο μου απλα πρωτη φορα στην ζωη μου μου συμβαινει κατι τετοιο. τωρα πλεον εδω και λιγο καιρο δεν με ποναει πια δλδ το μυαλο μου και η ψυχη μου ξεθωλωσαν απλα εχω ισα ακομα καποιες αποριες και λογικο ειναι, γιαυτο σας το αναφερω κιολας και γενικα αυτο το αγνωστο ειναι που σε γαμανε περισωτερο ψυχολογικα. για λιγο παλι καλα που δεν παρατησα τις καλες σπουδες μου και την καλη δουλεια που εχω σε μια μεγαλη εταιρια. γτ και στο παρελθον οσο εψαχνα πως να φτι;αξω την ζωη μου ειχα ματωσει παλι για να φτασω εδω. αλλα βλεπετε περα απο την κοινωνικη και επαγκελατικη ζωη που επρεπε να φτιαξω ημουν τελειως αδειος και στα ερωτικα και να πω την αληθεια τωρα ειναι ο μονος τομεας που ακομα ειμαι αδειος. δοξα τον θεο στα αλλα εποιασα στερια. σε λιγο τελειωνω και οριστικα την σχολη μου μονον η τελικη ευθεια της πρακτικης εμεινε η οπια δεν ειναι τιποτα. και γυμναστιριο πηγενα τωρα που θα πεσει η πολυ δουλεια και θα ελαφρυνουν οι βαρδιες θα ξανα παω γτ μου αρεσει πολυ. απλα πειτε ρε παιδια καμια γνωμη γενικα ετσι δεν ειναι η ζωη? αποσω καταλαβαινω απο τα γραφωμενα σου βιωσες μια απο τις περιπτωσεις που λεμε οτι ξερνας πεταλουδες που ενιωθες στο στομαχι ετσι? συνηθος οι περιπτωσεις που συμβαινει κατι τοσο απροσμενα ομορφο και ωραιο και τον πρωτο καιρο ολα μοιαζουν τοσο μαγικα σε βαθμο πρωτογνωρο για την ζωη αυτου που το βιωνει. στο τελος γινεται μια απο τις χειρωτερες εμπιριες συμφωνειτε και εσεις? οσο πιο ευκολα παω στην κορυφη τοσο πιο ευκολα πεφτεις μετα. γιαυτο και εγω τοκοψα ισως πριν γινιε χειρωτερο προσπαθησα να φερθω εξυπνα οσο εξυνα μπορει καποιος να φρθει απο αυτην την θεση
Καλησπέρα και σευχαριστώ για την ανταπόκριση. Είμαι πολύ μπερδεμένη μέσα μου. Από την μία έχω θυμό και πλήγωμα για την συμπεριφορά της, από την άλλη ξέρω ότι υποφέρει. Από τον Νοέμβρη που γνωριζόμαστε μέχρι και αρχές Ιούνη ήτανε πολύ σταθερή συναισθηματικά. ΜΙλούσαμε αρχικά στο φιλικό επίπεδο και Φλεβάρη συνδεθήκαμε. Αλλά δεν είχε καθόλου σκαμπανευάσματα. Ήτανε πολύ δοτική και πολύ εκεί. Απλά μου έλεγε συνεχώς ότι με νιώθει απόμακρη και ότι η ίδια είναι σταθερή και ψάχνει για σχέση ζωής. Ισχυε αυτό σε ένα βαθμό ότι εγώ έχω τους χρόνους μου όμως σταδιακά άρχιζα να πλησιάζω και πρακτικά της έδινα. ήμουν εκεί. Κάπως φρίκαρε με το παρελθόν μου και με το γεγονός ότι είμαστε πολύ διαφορετικές και απομακρύνθηκε. Της τα έσκασε σαν ζήλεια, κόμπλεξ κατωτερότητας δεν ξέρω...ειλικρινά ακούω την συμβουλή σου και θα ήθελα εάν δεν σε κουράζω να μιλήσουμε ενδεχομένως και πιο προσωπικά μιας και έχεις εμπειρία φουλ. Τελικά τα συναισθήματα αυτών των ανθρώπων είναι αληθινά; Aξίζει να το παλέψω; Eπίσης επιστρέφουν οι ίδιοι ή τους προσεγγίζεις εσύ;
Καλησπερα. Δεν μπορώ να πω ότι με έκανε να νιώθω ξεχωριστή, ίσα ίσα εγώ την ένιωσα ως ιδιαίτερο πλάσμα καθότι είναι πολύ μοναχική και ρομαντική. Δεν είχε κάποια αστάθεια στο μεταξύ μας όσο καιρό γνωρίζομαστε. Επίσης το ιντερνετικό προέκυψε και δεν μείναμε εκεί καθώς λόγω μιας έκθεσης αρχίσαμε να μιλάμε σε φιλικό επίπεδο και βγήκαμε μέσα στο μήνα εντελώς φιλικά και κάναμε παρέα αρκετό καιρό. Με πόνεσε και με πονάει όλο αυτό γιατί είχα αποδομήσει γενικότερα τις ανθρώπινες σχέσεις, ήμουν σε τελείως διαφορετικό mood για πολλά χρόνια, και μου ξύπνησε έναν απίστευτα αγνό ρομαντισμό που ένιωσα ότι τον είχα ανάγκη και μέσα σε μία μέρα κυριολεκτικά τ γύρισε όλα τούμπα. Και νιώθω κάπως σαν να μην το χειρίστηκα εγώ όλο αυτό σωστά. Η δυσκολία όμως έγκειται στο ότι από μια παρεξήγησή διαλύθηκαν όλα προφανώς λόγω διαταραχής. Γιατί εάν είχα να κάνω με έναν ενήλικα με ώριμη συναισθηματική αντίληψη προφανώς και τα πράγματα θα κυλούσαν όμορφα.
είστε δυο ώριμα κορίτσια και κρίμαπου δεν κατέληξε σε γάμο αυτό το ειδύλλιο
πάντως ο έρωτας πολλές φορές είναι μια διπολική διαταραχή από μόνος του...
πότε μεταλλάσσεται από αγάπη σε μίσος δεν καταλαβαίνεις...
Πολύ φοβάμαι ότι ο έρωτας της ενεργοποίησε όλο αυτό,δεν μπόρεσε να το διαχειριστεί κ της τα έσκασε περίεργα λόγω διπολικής. Η ίδια μου είχε αναφέρει ότι δεν είχε ξαναερωτευτεί. Απλά είναι κρίμα ο έρωτας κ η αγάπη δεν πονάνε σε υγιή πλαίσια.. αλλά προφανώς τα άτομα με διπολική το βιώνουν αλλιώς όλο αυτό.
Καλημέρα και από εμένα,
είχα σχέση με διπολικό άτομο 15 χρόνια. Σε κάνει όντως να νιώθεις μοναδικά όταν είναι στα καλά τους, αλλά πάντα ζητάνε χωρίς να το καταλάβεις γιατί κινούνται χειριστικά λόγω μάλλον της ασθενειάς τους, και σε αδειάζουν ψυχικά.
Είχαμε έντονη σχέση και στην πρώτη διαφωνία με χώριζε και μετά ξαναγυρνούσε.
Να μη στα πολυλογώ στην τελευταια της κατάθλιψη που κράτησε 4 χρόνια και αφόυ ειχαμε επανασυνθεδει πριν την πιάσει η κατάθλιψη, με το που βγήκε από αυτή, εμφανίστηκε ένα άτομο που δεν γνώριζα. Επιθετικό, απότομο, αδιάκριτο και για πρώτη φορα με έβριζε. Αφού για 3 μήνες με κατηγορούσε για τα πάντα, με χώρισε με ένα ξερό μήνυμα και αμέσως ανέβαζε φωτο με την πρώην της πλεον νυν.
Αυτό που θέλω να σου πω είναι οτι κάποια στιγμή τέτοια άτομα σε αδειάζουν και χωρίς τύψεις. Προχωράνε άμεσα και εσένα σε διαλύουν γιατί χωρίς να το καταλάβεις είχες γίνει το δεκανίκι τους.
Και η συγκεκριμένη παίρνει αγωγή από την αρχή της ασθενειάς της.
Εγραψα και άλλο ποστ γιατί δεν είδα οτι αναρτήθηκε το αρχικό.
Αν τα συναισθήματα είναι αληθινά? Πιστέυω πως ναι. Βέβαια πλέον πιστέυω οτι αγαπούν τον τρόπο που τους αγαπάμε εμείς και τους φροντίζουμε και οχι πραγματικά εμάς.
Τις πρώτες φορές γυρνούσε μόνη της. Στη συνέχεια πάλευα εγώ. Είναι πολλές οι καταστάσεις που πέρασα και διαφορετικές. Εμένα ήταν χωρισμένη με παιδί.
Οποτε θες μιλάμε και πιο προσωπικά.
Δεν ισχύει αυτό. Είναι σύνηθες η υπερσεξουαλικότητα στη μανία αλλά όχι απόλυτο. Όπως δεν είναι σίγουρο ότι θα πάει με άλλους
Αυτά έχουν να κάνουν με το χαρακτήρα όχι με τη διπολική.
Μάλλον δεν μπορώ μέσω προσωπικού μνμ οπότε το ανεβάζω εδώ και μετά θα το σβήσω! [email protected]
Ευχαριστώ πολύ, το εκτιμώ!
Δεν γνωρίζω πολλά για την διαταραχή γιαυτό και ενδιαφέρομαι να μάθω για να δω πως θα το διαχειριστώ. Η συγκεκριμένη κοπέλα η αλήθεια είναι ότι δεν είχε έντονη σεξουαλική ζωή και λόγω τραυμάτων και λόγω κοσμοαντίληψης, είναι φουλ ρομαντική, μονογαμική και σε ένα βαθμό συντηρητική. Θεωρώ όσο καιρό γνωριζόμαστε ότι δεν είναι άτομο που θα έμπαινε σε mood πολυγαμίας. Αυτό που είχα παρατηρήσει ωστόσο κάπως ως αντίφαση ήτανε πως από την μια μου έβγαζε πολύ έντονο ρομαντισμό και αγνότητα, από την άλλη είχε μία υπερσεξουαλικότητα μαζί μου που δεν έχω ξανασυναντήσει ποτέ στα 41 μου τόσο έντονα. Σαν να ήτανε έφηβη. Σαν να γύριζε το μάτι της, χωρίς να το θεωρώ άσχημο ή κακό απλά ήτανε σαν να γινότανε κάποια άλλη.