Printable View
Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Eξαρταται καταρχην απο την φυση του προβληματος.... Για παράδειγμα η χρόνια Γενικευμένη Αγχώδης Διαταραχή, δεν ξερω πως ακριβως θα την αντιμετώπιζες και πως θα ισορροπουσες και θα ηρεμουσες. Εσυ τι αντιμετωπιζες; τι φαρμακα πηρες; ποιες ανεπανορθωτες ζημιες επαθες; Τι ακριβως εκανες μετα και ημερησες, οπως λες;
Συμφωνω οτι καθε περιπτωση ειναι ξεχωριστη. Κανενα φαρμακο δεν δουλευει σε ολους και δεν ειναι απαραιτητα τα φάρμακα σε ολες τις περιπτώσεις.
Χμμ πολλες οι ερωτησεις και δεν ξερω αν θελω να τις απαντησω κιολας , ειδικα δημοσιως.. Δεν ειμαι τοσο φιλος με τις ταμπελες των ψυχοτετοιων, δεν τις θελω να με βαραινουν στη ζωη μου. Και πολλες φορες πεφτουν και πολυ εξω σε διάφορα που λενε και κανουν και πετυχαίνουν το εντελως αντιθετο αποτέλεσμα απο το επιδιωκομενο στους ανθρωπους που τους εμπιστευονται το προβλημα τους. Σιγουρα εχω περασει απο αυτο που λες στο παραδειγμα οπως και πολλα άλλα. Και περναω ακομα, αγωνας ειναι. Σε γενικες γραμμες και με καποιες μικρες παρενθεσεις αυτο τον καιρο ειμαι καλα και μαλιστα εν μεσω αρκετα δυσκολων συνθηκων απο διαφορες αποψεις. Οταν οι συνθηκες καποιου ειναι δυσκολες, αυτο δεν υπαρχει ενα μαγικο χαπακι να τις αλλαξει. Ουτε συνιστα καποια παθηση αυτο που πρεπει να του την κρεμασουμε ως ταμπελα να τον βαραινει στο υπολοιπο της ζωης του.
@ Thessalonian το πιο πανω μηνυμα, ολο ξεχναω το reply with quote..Quote:
Originally Posted by Thessalonian
Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Η φαρμακευτική αγωγή συνταγογραφείται απο γιατρό που προφανώς το κρίνει απαραίτητο, απο εκεί και πέρα μπορεί να χρειαστεί και η αλλαγή φαρμάκων για να λειτουργήσει μια θεραπεία. Όλα αυτά γίνονται με τις οδηγίες του γιατρού, το να σταματήσει κάποιος τα φαρμακά μπορεί να αποβεί και μοιραίο ή να γίνει χειρότερα απο πριν. Καταλαβαίνω Vassili ότι το είπες για να βοηθήσεις αλλά καλό θα ηταν τέτοιες απόψεις να μην λέγονται δημόσια τη στιγμή που αρκετοί που διαβάζουν τις αναρτήσεις λαμβάνουν ήδη φαρμακευτική αγωγή και ξέρεις πόσο πιθανό είναι να επηρεαστούν απο αυτό. Οσο γι΄αυτό που έγραψες, '' ταμπέλες των ψυχοτέτοιον'' , η ονομασία κάθε ψυχασθένειας υπάρχει για να αξιολογείται κατάλληλα και να λαμβάνεται η κατάλληλη θεραπεία.
Elenikara3085 ανέφερες οτι κλαις συνέχεια και ότι μάλλον έχεις κατάθλιψη, πιθανόν να νιώθεις έτσι λόγω του πένθους. Παρ' ολα αυτά οπως σου είπαν και κάποια παιδιά παραπάνω καλό θα ήταν να επισκεφτείς έναν ψυχολόγο. Εμείς σου είπαμε την αποψή μας, όσο καλά και να νιώθεις με το να μιλάς, δεν θα σε βοηθήσει στο να λύσεις το πρόβλημα που υπάρχει στο σπίτι σου. Ίσως αυτο που χρειάζεσαι είναι να μιλήσεις με έναν ειδικό και αυτός να σε κατευθύνει.
Καλημέρα,ίσως ξέφυγα κ εγώ εχτές με αυτή την κατάσταση όλη!Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Ας φύγουμε από το κομμάτι αγωγή, χάπια!
Δεν χρειάζομαι κάτι τέτοιο!
Εγώ πάντα ειμουν δυνατός άνθρωπος!
Απλά τώρα με τον θάνατο του πατέρα μου, περνάω την χειρότερη φάση της ζωής μου,ένα διαφορετικό Πάσχα!
Απλά ο σύζυγος μου με αυτή την κόντρα δεν με βοηθάει,με στεναχωρεί πολύ!
Με φέρνει σε δύσκολη θέση!
Δηλαδή θέλω να τα συζητήσω μαζί του και αυτός στο τσακ στέκεται για παρεξήγηση!
Ότι εγώ αυτά που λέω είναι λάθος!
Εντάξει στεναχωριέμαι για την μητέρα μου που είναι μόνη της τώρα ποια στο σπίτι!
Θα πάει κ στον γείτονα για παρέα, πόσο όμως!
Συγνώμη εχτές αν ξέφυγε η συζήτηση!
Απλά αυτή την στιγμή δεν μπορώ να πάω σε ψυχολόγο, επειδή τα οικονομικά μας τρέχουν σε υποχρεώσεις πολλές με τα Παιδιά!Γι αυτό ζήτησα λίγο να μιλήσω εδώ!
Του είπα να πάρω τα παιδιά να πάω στο χωριό μου βόλτα,να αφήσω το στεφάνι στον πατέρα μου κ το είδα σαν λίγο να τσιτωσε!
Δηλαδή θα μου βάλει απαγορευτικο;
Γι αυτό κ εγώ εχτές ξέφυγα λίγο με την συζήτηση, γιατί με έχει φτάσει ο άντρας μου εδώ!
Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
λοιπον....Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
εχετε προβλημα και οι δυο σας...
δεν μπορειτε να συνεννοηθειτε και δεν μπορειτε να ΣΥΝδιαχειριστειτε καταστασεις.
αυτο που κατα βαση χρειαζεται ενας γαμος, δηλαδη. και ειδικα ενας γαμος με παιδια...
δεν σου φερεται καλα, αλλα ουτε κι εσυ τον καταλαβαινεις. δεν ειναι τρελλος ο ανθρωπος, παραπονα εχει..
κατ αρχας, οσον αφορα εσενα, υπαρχει απο πανω σου ενα μεγαλο μαυρο συννεφο, που ειναι η αρρωστια και κυριως ο θανατος του πατερα σου. συλλυπητηρια κιολας, ευχομαι να ηρεμησεις συντομα.
αυτο, τα κανει ΟΛΑ χειροτερα και αβασταχτα.
ειναι σαν να εχεις φαει μια σφαιρα κι αντι να επουλωνεται η πληγη, καποιος να σου γυριζει ενα μαχαιρι εκει μεσα...
ενα απο τα λαθη που κανει ο ανδρας σου, φανηκε οταν σου ειπε οτι παντρευτηκε εσενα, οχι την οικογενεια σου.
κανει λαθος.
και την οικογενεια σου παντρευτηκε εφοσον εχετε σχεσεις και δεν εχετε ριξει μαυρη πετρα πισω σας μετα τον γαμο, οπως κι εσυ παντρευτηκες την οικογενεια του...
φυσικα πολυ λογικο ηταν να πληρωσετε για την θεραπεια εφοσον δεν ειχε κανεις αλλος, οπως και να πληρωσετε για την κηδεια εφοσον δεν ειχε κανεις αλλος. τις κηδειες ομως, τις πληρωνουν τα ταμεια. σου επιστρεφουν τα χρηματα αμεσως μετα την κηδεια. δεν ειχε ταμειο ο πατερας σου;;; ποιος πηρε τα χρηματα της κηδειας οταν τα εδωσε το ταμειο;;; εσεις επρεπε να τα παρετε...
και βεβαια, μαζι πληρωσατε εφοσον εχετε κοινο ταμειο. δεν ειναι δικα του μονο τα χρηματα. οκ, οι δικοι του δεν εχουν αναγκη, αν ειχαν ομως δεν θα πληρωνατε; ποιος θα τα πληρωνε; ο δημος;.
αυτα ολα, ειναι ετσι.
απο εκει και περα ομως, ο ανθρωπος εχει παραπονα, οπως πολλοι γαμπροι (οχι ολοι), δεν την εχει ορεξη την πεθερα του. κι εσυ, ενω μπορεις, δεν τον διευκολυνεις και σε βρισκει απεναντι του. εφοσον δεν γουσταρει την μανα σου, γιατι να την εχετε μεσα στο σπιτι σας; η αδερφη, λεφτα μπορει να μην εχει, αλλα μπορει να την φιλοξενησει φανταζομαι, αν πρεπει καπου να φιλοξενηθει... αν ΕΣΥ την θελεις σπιτι σου κι οχι σπιτι της αδερφης σου, θα πρεπει να σκεφτεις κι εκεινον, αλλα δεν φαινεται να τον σκεφτεσαι...
αυτα ολα, μαζι και η δουλεια του, του δημιουργουν μεγαλη δυσαρεσκεια και ξεσπαει στην κουβεντα με τα λεφτα. αλλα εγω δεν νομιζω οτι ειναι τα λεφτα το μεγαλο του προβλημα..
το μεγαλο του προβλημα και μαλλον και το δικο σου, ειναι οτι ΕΧΕΤΕ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ (ή οτι ειστε ανεκαθεν απομακρυσμενοι), νοιωθει οτι δεν συνεννοειστε, οτι σε βρισκει συνεχως απεναντι του, οπως τον διοικητη του, οτι ειστε συνεχως απο κατω στο θεμα των χρηματων, γιατι σας απευθυνεται αβερτα η μανα σου, χωρις να εξεταζετε πρωτα αν υπαρχει αλλη λυση (οπως τοτε που σου ζητουσε προκαταβολικα βοηθεια, ενω δεν υπηρχε λογος) και νοιωθει οτι σε αυτην ολη την διαδικασια, δεν περναει ο λογος του , ουτε βλεπει και κανενα ευχαριστω (οπως ειπε, οταν πηγε για τα κλαδια, δεν ακουσε ενα ευχαριστω).
απομακρυνση και ασυνεννοησια ειναι το προβλημα σας, κι εσενα ειναι και τεραστιος ψυχικος πονος που εχασες τον μπαμπα σου...
γνωμη μου ειναι να πατε σε συμβουλο ζευγαριων μαζι, να λετε εκει τα παραπονα σας, μηπως σας μαθει να συνεννοειστε, να επικοινωνειτε, να ακουτε ο ενας τις αναγκες του αλλου και μπορεσετε να σωσετε τον γαμο σας.
ΕΙΣΤΕ ΑΛΛΟΥ. Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΣΑΣ, ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ.
γι αυτο φασκει κι αντιφασκει. γιατι κι αυτος δεν ξερει τι του φταιει.. του φταιει οτι δεν εχετε επαφη, νοιωθει μονος κι οτι σας εχει ολους εναντιον του. δεν εχετε επαφη με το μεσα σας, ουτε και μεταξυ σας.
η καντε ατομικη ψυχοθεραπεια και οι δυο σας, ή καντε θεραπεια ζευγους, μπας και βρειτε καμια ακρη.
Αυτό που έγραψα πριν δεν το είπα ως κάποια άποψη, ανέφερα απλά τι συνέβη σε μένα προσωπικά. Ούτε λέω ότι ήταν σωστό έτσι όπως το έκανα εγώ, ούτε θα ενθάρρυνα κάποιον να κάνει κάτι αντίστοιχο. Ίσα ίσα, όντως η οποιαδήποτε τροποποίηση στη θεραπεία θα πρέπει να γίνεται πάντα σε συνεννόηση με το γιατρό για να είναι ασφαλής. Ακόμα και εγώ που ομολογώ ότι είμαι προκατειλημμένος με τους «ψυχοτέτοιους» όπως τους είπα έτσι λίγο περιπαικτικά, άμα νιώσω πάρα πολύ άσχημα πάλι και σε γιατρό θα πάω και αγωγή θα πάρω, δεν υπάρχει κάποια άλλη επιλογή.. Θα πήγαινα όμως σε κάποιον διαφορετικό άνθρωπο αυτή τη φορά, εύχομαι όμως να μη χρειαστεί. Τώρα σε αυτό με τις ταμπέλες όντως έχω ένα θέμα και θεωρώ ότι οι γιατροί θα έπρεπε να τα κρατάνε αυτά λίγο παραπάνω για τους εαυτούς τους γιατί πολλές φορές συμβαίνει να φορτώνουν τον άλλον με μια περιττή κουβέντα που του λένε άκριτα και δεν ξέρουμε καν αν είναι και σωστή και μπορεί ο άλλος μετά να το κρατήσει αυτό και να μπει εμπόδιο στη θεραπεία του και τη μετέπειτα ζωή του. Ξέρω ανθρώπους που λένε «είμαι «αυτό» επειδή το είπε κάποιος πριν πολλά χρόνια σε ένα γραφείο που τον επισκέφτηκαν και την κράτησαν αυτήν την κουβέντα μετά και τους επηρεάζει στο υπόλοιπο της ζωής τους αρνητικά, γίνεται λίγο σαν κομμάτι της ταυτότητάς τους και αυτό αποβαίνει καταστροφικό στο να απελευθερωθούν από μια κατάσταση, τη μονιμοποιεί. Και επηρεάζεται έτσι αρνητικά ολόκληρη η ζωή ενός ανθρώπου από κάτι που ειπώθηκε μια στιγμή ενώ θα έπρεπε να επιδιώκουμε το ακριβώς αντίθετο, να ξεφορτώνουμε τον άνθρωπο από τέτοια διαγνωστικά βάρη, όχι να τον πλακώνουμε και να τον κρατάμε κάτω. Αυτή την πλευρά θέλω να τονίσω.Quote:
Originally Posted by Marylou25
Είναι μια δύσκολη περίοδος για σένα, πενθείς το χαμό του πατέρα σου και αυτό τα κάνει όλα πιο δύσκολα. Μακάρι να μπορούσε και ο άντρας σου να σε στηρίξει λίγο παραπάνω σε αυτό και να αποφύγετε τους καυγάδες, ειδικά αυτόν τον καιρό. Πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι, ο άνθρωπος αν πάρει αρκετό χρόνο τείνει να αποκαθιστά τις ισορροπίες ακόμη και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Δε θα νιώθεις πάντα έτσι, παρακάτω θα αλλάξει αυτό και θα νιώσεις και πάλι καλύτερα. Κάνε κουράγιο..Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
υ.γ.
εδω, μιλα οσο θες. δεν θα σταματησουμε να σου μιλαμε.
αλλα χρειαζεστε βοηθεια ειδικου. αυτον, δεν τον αντικαθιστα καμια ιδιωτικη συζητηση. ειναι αλλη διαδικασια.
το οικονομικο, ειναι δικαιολογια και μονο. αν χρειαζοσασταν οδοντιατρο, δεν θα μας ελεγες οτι δεν εχετε λεφτα...
ο θεσσαλονιαν, μιλησε για ψυχοθεραπεια.Quote:
Originally Posted by _Vassilis
μιλας για κουβαδες με χαπια, αλλα οχι για συνεδριες. ψυχοθεραπεια, εκανες παραλληλα; τις ψυχοθεραπειες δεν τις κανουν οι καλυτεροι γιατροι, αλλα οι καλυτεροι ψυχοθεραπευτες.
Είναι άγιες μέρες!Εγώ αυτό που έχω ανάγκη είναι να πάω στην εκκλησία να νιώσω ηρεμία κ όχι φασαρία αυτό που γίνεται στο σπίτι!Δεν μου αρέσουν οι τσακωμοί καθόλου!
Γενικά ο άντρας μου,όταν ερχόταν κ ο πατέρας μου να επισημάνω,με την μητέρα μου κ μένανε
κάποιες φορές εδώ και τώρα που ήταν στα
τελευταία του,τον έβλεπες τσιτωνε,όλη την
ώρα φώναζε με τα παιδιά ότι του φταιγανε και
έδειχνε ότι δεν τους ήθελε!Εγώ 6 μήνες όμως
που είχα την αδελφή του τότε,με νεογέννητο
στον κορωνοιο,εγώ δεν έπρεπε να μιλήσω!Ενώ
το σπίτι με τους γονείς της ήταν μισή ώρα με το
αμάξι από εμάς!Το ξέρω πρέπει να βρούμε μια
άκρη κ μια μέση λύση!
Αλλά νιώθω στεναχώρια, γιατί επειδή παρεξηγήθηκε από την μητέρα μου, με έβαλε κ γράψαμε τα παιδιά σε κέντρα φύλαξης για το καλοκαίρι να μην τα κρατήσει τα παιδιά η μάνα μου!
Η μάνα μου το κατάλαβε όμως ότι δεν την θέλει μέσα στα πόδια του!
Να δω ποτέ θα ηρεμήσουμε με αυτόν τον άνθρωπο που κάνει έτσι όλη την ώρα!
πολλοι και πολλες δεν θελουν τα πεθερικα τους μεσα στα ποδια τους.Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
σου φαινεται παραλογο;
φυσικα κι εσυ ειχες καθε δικιο να μην θες να φορτωθεις την αδερφη του...
αλλα αφου δεν τους θελει, καλο ειναι να βοηθας κι εσυ να μην τους εχετε μεσα στο σπιτι σας. σπιτια εχουν. ας καθονται σπιτια τους και να κανετε και να κανουν επισκεψεις.
εισαι κι εσυ, κοσμαρα σου ομως, δεν ειναι μονο αυτος...
Το ξέρω ότι κάποια στιγμή θα νιώσω καλύτερα!Αλλά αυτό που μου κάνει,είναι ψυχοφθόρο!Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Δηλαδή κόντρα στην κόντρα, άγιες μέρες είναι!
Έτσι θα το πάμε;
Μου την λέει κ όλας ,ότι δεν έχουμε κοινή γραμμή!!Ότι τον γράφω συνέχεια!
αυτο, ισχυει. δεν εχετε κοινη γραμμη. ο καθενας θεωρει τις δικες του αποψεις σωστες, αλλα αυτος ειναι που φερεται ασχημα και δεν ειναι καν σε θεση να σου συμπαρασταθει στο πενθος σου..Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
Από όλα έκανα. Και ατομική και ομαδική και όλα. Δε με βοήθησε ιδιαίτερα. Στην αρχή ίσως λίγο ναι αλλά αργότερα με έκανε και ένιωσα χειρότερα. Δε δουλεύουν όλα σε όλους. Είναι καθαρά προσωπικό αυτό που λέω, είναι το τι συνέβη σε μένα, δε λέω κάτι σαν γενική γνώμη. Εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλα και ότι τον βοηθάει κάποιον ας συνεχίσει να το κάνει. Σου είπα ότι ακόμη κι εγώ αν χρειαστεί να ξαναπάω θα το κάνω, αν νιώσω πολύ άσχημα δεν θα κάτσω έτσι.Quote:
Originally Posted by Remedy
ισχυει, οτι καθε περιπτωση ειναι διαφορετικη και δεν ειναι ολα για ολες τις περιπτωσεις, ουτε ολα για ολους, οπως και οτι ειναι μεγαλο θεμα το αν εισαι σε καταλληλο (για σενα) ψυχοθεραπευτη.Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Ναι το κατάλαβα ότι ήταν προσωπική εμπειρία, αλλά ήταν η απάντηση σου σε ένα μέλος που παρότρυνε την θεματοθέτρια να επισκεφτεί ψυχολόγο. Επίσης ανέφερες στη θεματοθέτρια ότι δεν έχει κατάθλιψη αλλά είναι λόγω του πένθους, και τη παρότρυνες να συνεχίζει να γράφει εδώ ή σε ιδιωτική συζήτηση . Από τη στιγμή που δεν είμαστε ειδικοί καλό θα ήταν να μην κάνουμε διαγνώσεις. Μπορεί φαινομενικά να φαίνεται ότι είναι λόγω του πένθους αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε αν συμβαίνει κάτι άλλο. Κάποιος μπορεί να φαίνεται και να λέει ότι είναι καλά αλλά μέσα του να έχει πόνο.
Εlenikara3085 σου έχουν ήδη πει αρκετά μέλη να μιλήσεις σε κάποιον ειδικό, όχι για να μην μας ξαναγράψεις και σου απαντήσουμε, μπορείς να συνεχίζεις να γράφεις εδώ και κάποιος θα απαντήσει, στο λέμε γιατί αυτό φαίνεται ότι χρειάζεσαι. Αν επισκεφτείς κάποιον ψυχολόγο δεν θα σου δώσει φάρμακα, οπότε μην σε τρομάζει αυτό. Αν το κρίνει αναγκαίο θα σου πει να επισκεφτείς κάποιον γιατρό.
Vassili το γεγονός ότι εσένα τα φάρμακα δεν σε βοήθησαν μπορεί να ήταν λόγω λάθος διάγνωσης, ίσως χρειάζονταν να αλλάξεις φαρμακευτική αγωγή ή στη τελική μπορεί και ο γιατρός να μην ήταν ο κατάλληλος για σένα. Γενικά πολλά ίσως. Απλά το να το αναφέρεις δημόσια σε ένα τέτοιο φορουμ όπως έγραψα και πριν, που αρκετοί λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή ή πρέπει να λάβουν, μπορεί να τους επηρεάσει αρνητικά και να το αψηφήσουν μιας που αυτοί που νοσούν είναι σε μια ευάλωττη κατάσταση.
απ οσα ξερω εγω, οι γιατροι αποφευγουν την διαγνωση πριν βεβαιωθουν. αυτο βεβαια, δεν σημαινει οτι το κανουν ολοι, ουτε οτι ολοι κανουν μια σωστη διαγνωση.Quote:
Originally Posted by _Vassilis
αυτο που λες περι ταμπελας, το δεχομαι εαν η διαγνωση ειναι λαθος, μονο.
ετσι κι αλλιως, αν εχεις μια σοβαρη διαγνωση, καλα ειναι να παρεις και μια δευτερη γνωμη, ειδικα αν απαιτειται αγωγη , ή ακομα περισσοτερο, καποια επεμβαση.
διοτι, σε περιπτωση που η διαγνωση ειναι σωστη, αφενος δεν υπαρχει "απελευθερωση"οταν μιλαμε για ασθενεια, αλλα απελευθερωση ειναι μονο η θεραπεια, οποτε πρεπει να ξερεις και τι εχεις, για να δεις και τι θα κανεις και αφετερου, εγω ξερω ατομα που η διαγνωση τους απελευθερωσε, γιατι κατι δεν τους εβγαινε καλα στην ζωη τους και νομιζαν οτι ειναι "ζαβοι". οταν αυτο απεκτησε ταυτοτητα και ψαχτηκαν πως μπορουν να βελτιωθουν, απελευθερωθηκαν, γιατι και απενοχοποιηθηκαν (οτι φταινε οι ιδιοι) και βρηκαν τροπους βελτιωσης, ειτε μιλαμε για μια ασθενεια, ειτε για μια γνωσιακη διαταραχη, κλπ.
Να μιλήσω κ εγώ με την σειρά μου,δεν έχω θέμα για να απευθυνθώ σε κάποιον ειδικό!Quote:
Originally Posted by Remedy
Όλη η κατάσταση με έκανε έτσι κ ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας!
Να δω που κάνω λάθος,που φταίω!
Γιατί αντί να έχω μια ηρεμία στο σπίτι μου, ξαφνικά υπάρχουν εντάσεις από το πουθενά!
Τις δουλειές μας τις έχουμε,τα παιδάκια μας τα έχουμε τακτοποιήσει!
Απλά ο άντρας μου έχει φάει κόλλημα με τα λεφτά που βοηθήσαμε την οικογένειά μου!
Έτσι κάπως μου ρίχνει τις ευθύνες,ότι έχουν λιγοστέψει τα χρήματα κ θα είναι δύσκολο να τα ξανά μαζέψουμε κ να πάρουμε ένα σπίτι με συμμετοχή για το πρόγραμμα σπίτι μου 2!
Εγώ βλέπω ότι μόνος του ,το δημιουργεί το πρόβλημα!
Πείτε μου κάτι άλλο όμως,τα παιδιά όταν είναι μαζί μου κ τα κρατάω κάθονται ήρεμα κ παίζουν!
Όταν πάω για δουλειά, αρχίζει ο άντρας μου κ μου λέει δεν τον ακούνε καθόλου!
Το πρόβλημα δεν το έχω εγώ τελικά!
Αλλά θέλω να βρω έναν τρόπο,να μην τσακωθεί με την μάνα μου κ ούτε με κανέναν άλλο από την οικογένειά μου!
Να περάσουμε ένα ήρεμο Πάσχα!
Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
Με αυτά που ανέφερες φαίνεται να αντιμετωπίζετε πρόβλημα και εσύ να δυσκολεύεσαι να διαχειριστείς συμπεριφορές και καταστάσεις. Με όλα αυτά που μας έχεις διηγηθεί δεν φαίνεται ότι το πρόβλημα είναι μόνο στα χρήματα που ξοδέψατε, αλλά δείχνει μια γενικευμένη συμπεριφορά του άντρα σου να μην υπολογίζει τις επιθυμίες σου. Παραθέτεις γεγονότα ακόμα και πριν την απώλεια του πατέρα σου, με παράπονα προς τον άντρα σου για μια συμπεριφορά με ξεσπάσματα κτλ.
Αυτό που σου προτείναμε σχεδόν όλοι είναι να μιλήσεις σε κάποιον ψυχολόγο, όχι ψυχίατρο. Ίσως μπερδεύτηκες γιατί κάποια στιγμή ο Vassilis απάντησε σε ανάρτηση άλλου μέλους και είπε ότι τα χάπια δεν τον βοήθησαν. Ο ψυχολόγος δεν συνταγογραφεί φάρμακα οπότε μην σε τρομάζει αυτό. Το να απευθυνθείς σε κάποιον ψυχολόγο δεν σημαίνει ότι έχεις θέμα, ούτε είναι κάτι κακό. Αν δεν έχεις την οικονομική δυνατότητα, απευθύνσου σε κάποια δομή που παρέχεται δωρεάν ψυχολογική υποστήριξη. Καλώς έστειλες και ρώτησες τη γνώμη μας αλλά μην περιμένεις να λυθεί έτσι αυτό. Γενικά φαίνεται σαν να είσαι εγκλωβισμένη σε όλο αυτό, μην το περνάς επιπόλαια ζητώντας συμβουλές εδώ και περιμένοντας αύριο να λυθεί. Πρώτον πρέπει να αποδεχτείς ότι υπάρχει πρόβλημα στη σχέση σας και δεύτερον να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό έτσι ώστε να σε κατευθύνει σωστά, αυτό δείχνει δύναμη και θέληση.
Μαρία δεν έκανα κάποια διάγνωση, ίσα ίσα αυτό που είπα στη γυναίκα είναι πως ούτε η ίδια να μην το κάνει αυτό στον εαυτό της και σκέφτεται ότι έχει κατάθλιψη και είπα ότι αυτά που συμβαίνουν αυτή τη στιγμή στη ζωή της είναι υπεραρκετά για να δικαιολογούν το να μη νιώθει καλά. Αυτό που είπα μίλα αν θες και βγάλε από μέσα σου όλο αυτό που νιώθεις το είπα φιλικά και ανθρώπινα, γιατί καμιά φορά έχουμε απλά ανάγκη από απλή ανθρώπινη παρέα και κάποιον να μας ακούσει και να μας νιώσει δεν είπα ούτε να μην απευθυνθεί σε κάποιον ειδικό, ούτε ότι εμείς εδώ υποκαθιστούμε τη γνώμη ενός ειδικού. Εγώ δεν θέλω ούτε να προτρέψω ούτε αποτρέψω κάποιον από κάτι τέτοιο, δεν παίρνω τέτοια ευθύνη για τον άλλον. Δική του η ευθύνη, δικές του οι αποφάσεις, δικές του και οι όποιες συνέπειες είτε καλές είτε κακές στη ζωή του, δε θέλω συμμετοχή σε αυτό. Υπάρχουν περιπτώσεις που το να απευθυνθείς στον ειδικό και να του εμπιστευτείς ένα πρόβλημά σου μπορεί να αποβεί καλό, ακόμη και σωτήριο, υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις που τα πράγματα δεν είναι όπως τα φανταζόμαστε από έξω και αυτό φαίνεται αρκετά αργότερα και μπορεί εν τω μεταξύ να έχουμε μετανιώσει που μπήκαμε σε αυτή τη διαδικασία και αυτό το δρόμο γενικότερα. Συμφωνώ για το ότι κάποιος που περνάει μια ευάλωτη φάση μπορεί να επηρεαστεί εύκολα αλλά αυτό ισχύει και για τους αρρώστους και για τους υγιείς. Κι ένας υγιής που περνάει μια δύσκολη φάση μπορεί να νιώθει ευάλωτος και να επηρεαστεί από κάποιον που του λέει μετ´ επιτάσεως πήγαινε εκεί κάνε αυτό γιατί έχεις πρόβλημα. Αισθάνομαι ότι πολύ εύκολα το προτείνουμε αυτό στον άλλον ενώ δεν είναι κάτι τόσο απλό, μπορεί να επιφέρει μια αλυσίδα γεγονότων. Κι από τον ίδιο τον ειδικό μπορεί να επηρεαστεί κανείς μετά και μάλιστα πολύ περισσότερο και δεν είναι απλό γιατί μπορεί να επηρεάσει αποφάσεις σημαντικές για τη ζωή και τη δική του αλλά που να αφορούν και τη ζωή άλλων ανθρώπων. Θέλει προσοχή ότι και να διαλέξει κανείς να κάνει. Γενικά μια περίοδος κρίσης θέλει προσοχή, υπομονή, ηρεμία και όχι σπασμωδικές κινήσεις και αποφάσεις. Καλό είναι να πάρει κανείς χρόνο. Και να προσέχει πολύ αυτό που είπες, το ευάλωτο κομμάτι που είναι εύκολο να επηρεαστεί και προς ποιες πιθανές κατευθύνσεις μπορεί να συμβεί αυτό.Quote:
Originally Posted by Marylou25
Κατ´ αρχάς να σου πω ότι αναφερόμουν στο κομμάτι της ψυχολογίας/ψυχιατρικής που το τοπίο είναι πιο θολό. Στην υπόλοιπη ιατρική τα πράγματα είναι λίγο πιο χειροπιαστά οπότε τη διαφοροποιώ. Αυτό που λες το κρατάω, ισχύει ότι σε κάποιους μπορεί να δρα βοηθητικά το να τους πεις ξέρεις, νιώθεις έτσι γιατί έχεις αυτό αλλά υπάρχουν και αντίθετα παραδείγματα που η διάγνωση, ακόμη και η σωστή μπορεί να γίνεται ένα βαρίδι στον άλλον και να τον κρατάει πίσω. Τελικά σημασία έχει με ποιον τρόπο μπορεί να βοηθηθεί στο μέγιστο βαθμό ο καθένας. Κι εδώ είναι ευθύνη του γιατρού να καταφέρει να το δει αυτό σωστά και να συμπεριφερθεί αναλόγως στην κάθε περίπτωση.Quote:
Originally Posted by Remedy
ΔΕΝ ειναι τα λεφτα το προβλημα του, πιστεψε με...Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
εχετε χασει την επικοινωνια σας. αυτο ειναι το προβλημα του. νοιωθει οτι τον απαξιωνεις, οτι δεν του δινεις σημασια, οτι δεν καταλαβαινεις τι θελει κι εκεινος, οτι τον αγνοεις.
προσπαθησε να τον καταλαβεις, κι ας εχεις εσυ την προτεραιοτητα στα προβληματα μιας και εχεις το πενθος.
κατι αλλο σημαντικο, πες μου.
στο σεξ πως τα πατε; υπαρχει ακομα;
Καταλαβαίνω αυτά που μου λες!Quote:
Originally Posted by Remedy
Αλλά τα συζητήσαμε κ του είπα, τέλος η οικονομική βοήθεια!
Απλά θα την πηγαίνω την μητέρα μου στις υπόλοιπες υποχρεώσεις,σαν παιδί της όπου θέλει!
Το μόνο που δεν θέλω είναι να τσακωθούμε όλοι μεταξύ μας, άγιες μέρες που είναι!
Τώρα δουλεύω κ μου έκανε παράπονα για τα παιδιά ότι τον τρέλαναντι θέλει να κάνουμε παιδιά είναι!
Το σεξ υπάρχει στην ζωή μας!
Δεν έχουμε θέμα σ αυτό κ μου το ζητάει κ ο ίδιος!
ωραια!Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
και για την συζητηση και για το σεξ.. πολυ σημαντικο, ξερεις να μην εχει ατονησει το σεξ στο ζευγαρι, οταν η κατασταση εχει κουραστει...
η μητερα σου ειναι πολυ ηλικιωμενη; εχει κινητικα προβληματα; γιατι "την πηγαινεις"; δεν μπορει να παει στις δουλειες της;
το θεμα δνε ειναι οι "αγιες μερες".. το θεμα ειναι να ειστε καλα και στην συνεχεια..
Όχι ,απλά μένει σε χωριό! Δυστυχώς δεν οδηγάει!Quote:
Originally Posted by Remedy
Είναι 59 χρόνων!
Απλά είναι μόνη της τώρα,είναι κ η αρχή τώρα μέχρι να το συνηδειτοποιησει!
Στεναχωριέμαι, έγιναν όλα τόσο γρήγορα!
Δεν περίμενα ποτέ ο πατέρας μου,ότι θα φύγει από καρκίνο στα 70 του!
Απλά δεν θέλω να μαλώνω με τον άντρα μου!
Τι άλλο πρέπει να κάνω;
ναι, ειδες; κανεις δεν ειναι ετοιμος για κατι τετοιο κι ας ξερουυμε οτι μπορει να μας συμβει το οτιδηποτε, οποιαδηποτε στιγμη..Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
φυσικα και χρειαζεται την παρεα σας η μητερα σου, ειδικα στην αρχη. εχει κι αλλο παιδι. η αδερφη σου δεν μοιραζεται με σενα την παρεα και τις μετακινησεις της μητερας σας;
το πενθος ειναι σιγουρα κατι πολυ βαρυ και θελει χρονο και διαχειριση κλπ. το προβλημα ειναι οτι ο ανδρας σου δεν αντιμετωπιζει μονο το πενθος το δικο σου. τα εχει "μαζεμενα" με την επεξεργασια που κανει εκεινος στο μυαλο του, εδω και παρα πολυ καιρο, απο παρα πολλα θεματα.
ειναι απο τους ανδρες που δεν το χουν με την εκφραση τους και την επικοινωνια. ειναι κλειστοι. μαζευει χωρις να μπορει να το επικοινωνησει και οταν σκασει, αντιδραει σπασμδικα. και ο ιδιος στεναχωριεται, εχει παραπονα απο τους αλλους και τους αλλους βασανιζει , γιατι δεν μπορει να εκφραστει οταν πρεπει και οπως πρεπει.
κλασσικος ανδρας, μεγαλωμενος σαν "ανδρας"... αν ειναι και στρατιωτικος, ή αστυνομικος, ξερω ακριβως πως σκεφτεται.
καλα κανεις και δεν θελεις να μαλωνετε. να μην μαλωνετε,
προσπαθησε οταν μπορεις να τον πλησιασεις, να τον καταλαβεις κι αυτον. οκ, γινονται ενα σωρο πραγματα λογω του θανατου. αυτα που θα μπορουσαν να γινουν και καπως αλλιως ομως και τον ενοχλουν, προσπαθησε να τα κανετε αλλιως...
αφου δεν θελει πεθερα μεσα στο σπιτι, μην εισαι τοσο προθυμη να την παρετε, σκεψου εξ αρχης, πριν δημιουργηθει το προβλημα. ψαξε κι απο μονη σου λυσεις, να παει και στην αδερφη κλπ. προσπαθησε να κανετε και πραγματα που θελει εκεινος. μην τα βαφτιζεις ολα "απαραιτητα" , επειδη πεθανε ο πατερας.
πηγε για τα κλαδια χωρις να τον υποχρεωσει καποιος. δεν ειδες που ειπε οτι δεν ακουσε ενα ευχαριστω;;; τον ευχαριστησε η μητερα σου ;;;;
μηπως και η μητερα σου θεωρει καποια πραγματα δεδομενα κι εσυ επειδη μεγαλωσες στην συγκεκριμενη οικογενεια τα θεωρεις λογικα και δεν σε ενοχλουν; μηπως δεν κανει τον κοπο να σκεφτει οτι σε καποιον οφειλει ενα ευχαριστω ή και παρα πολλα ευχαριστω και να ειναι διακριτικη;
το οτι σου ζητουσε λεφτα εποχη που δεν τα ειχε αναγκη, ειναι ενδεικτικο, οτι σκεφτεται καπως.... καπως.
καπως.... καπως.[/QUOTE]Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
Καταλαβαίνω από αυτά που μου λες!
Στρατιωτικός είναι!
Έχει ένα ιδιόρρυθμο χαρακτήρα,είναι μοναχικός!
Αυτό φταίνε τα πεθερικά μου, γιατί κ τα άλλα παιδιά είναι έτσι!
Γενικά δεν θέλανε κόσμο ποτέ στο σπίτι τους, ούτε με τον γείτονα δεν μιλάνε!
Αν είναι σωστό τώρα αυτό το να πω!
Λεφτά ήρθαν σε ανάγκη οι γονείς μου λόγο με την υγεία του πατέρα μου κ έφτασα στο σημείο να τους δώσω!
Τα πεθερικά μου απλά θέλανε το παιδί τους να μένει μαζί κ να τα πληρώνει όλα ο άντρας μου!
Γι αυτό του έχουν αφήσει ψυχολογικά βιωματα με το οικονομικό!
Να τώρα δεν μιλάει στην μάνα μου,τα απολύτως τυπικά,το έχει ξανά κάνει στο παρελθόν κ όταν ζούσε ο πατέρας μου,δεν τους μίλαγε έτσι.. επειδή η μάνα του, μπορεί να έβαζε κουβέντες!Εδω η πεθερά μου έλεγε για εμένα και σκοτωνομασταν μετά στο σπίτι!
Ήρθε τώρα στην πόλη να κάνει μαγνητική στο κεφάλι,θα κάτσει κάνα δυο μέρες κ σ εμένα κ μετά θα πάει να βοηθήσει κ την αδελφή μου!
Αλλά αυτά που κάνει είναι κομπλεξικα,δεν μπορεί να μου λέει ότι έχει δίκιο σε όλα,ότι στο 95% δεν κάνει λάθος!
Μου δείχνει ότι είναι τέρμα εγωιστής!
Ήρθε να δει τα εγγόνια της κ η μάνα μου!
Δηλαδή της το κρατάει επειδή του είπε γιατί γκρινιάζετε κ θα βρω εγώ τον μπελά μου!
Δηλαδή τι κολλήματα τρώει!
Εδώ η μάνα του, μέχρι κ στον γάμο μου,μου έκανε κάτι νούμερα κ δεν τσακώθηκα κ κάνει έτσι ο δικός μου,τι να πω.....
Καταλαβαίνω από αυτά που μου λες!Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
Στρατιωτικός είναι!
Έχει ένα ιδιόρρυθμο χαρακτήρα,είναι μοναχικός!
Αυτό φταίνε τα πεθερικά μου, γιατί κ τα άλλα παιδιά είναι έτσι!
Γενικά δεν θέλανε κόσμο ποτέ στο σπίτι τους, ούτε με τον γείτονα δεν μιλάνε!
Αν είναι σωστό τώρα αυτό το να πω!
Λεφτά ήρθαν σε ανάγκη οι γονείς μου λόγο με την υγεία του πατέρα μου κ έφτασα στο σημείο να τους δώσω!
Τα πεθερικά μου απλά θέλανε το παιδί τους να μένει μαζί κ να τα πληρώνει όλα ο άντρας μου!
Γι αυτό του έχουν αφήσει ψυχολογικά βιωματα με το οικονομικό!
Να τώρα δεν μιλάει στην μάνα μου,τα απολύτως τυπικά,το έχει ξανά κάνει στο παρελθόν κ όταν ζούσε ο πατέρας μου,δεν τους μίλαγε έτσι.. επειδή η μάνα του, μπορεί να έβαζε κουβέντες!Εδω η πεθερά μου έλεγε για εμένα και σκοτωνομασταν μετά στο σπίτι!
Ήρθε τώρα στην πόλη να κάνει μαγνητική στο κεφάλι,θα κάτσει κάνα δυο μέρες κ σ εμένα κ μετά θα πάει να βοηθήσει κ την αδελφή μου!
Αλλά αυτά που κάνει είναι κομπλεξικα,δεν μπορεί να μου λέει ότι έχει δίκιο σε όλα,ότι στο 95% δεν κάνει λάθος!
Μου δείχνει ότι είναι τέρμα εγωιστής!
Ήρθε να δει τα εγγόνια της κ η μάνα μου!
Δηλαδή της το κρατάει επειδή του είπε γιατί γκρινιάζετε κ θα βρω εγώ τον μπελά μου!
Δηλαδή τι κολλήματα τρώει!
Εδώ η μάνα του, μέχρι κ στον γάμο μου,μου έκανε κάτι νούμερα κ δεν τσακώθηκα κ κάνει έτσι ο δικός μου,τι να πω.....
ολα αυτα ξαφνικα εχουν γινει;Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
υπηρχε διαστημα που συμφωνουσατε σχεδον σε ολα . δεν μαλωνατε και περνουσατε τελεια και ξαφνικα ρχισατε να σκοτωνεστε, να εχετε διαφορετικες απψεις και να μην μπορειτε να συνεννοηθειτε με τπτ;
δλδ... αν εχετε τοσο διαφορετικες αντιληψεις για την συμβιωση και τις κοινωνικες συμπεριφορες, πως δεν το ειχες καταλαβει νωριτερα;
Άμα θες μια γνώμη από κάποιον που έχει καεί από όλη αυτή την ιστορία μείνετε λίγο πιο μακριά από τα περιβάλλοντα των πατρικών σας οικογενειών. Κρατήστε ένα κομμάτι που να είναι αποκλειστικά δικό σας, να μην υπάρχουν οι άλλοι. Έχουν κλείσει σπίτια από όλα αυτά που περιγράφεις. Οι αφορμές πάντα θα υπάρχουν, ξερωγώ, γιορτές έρχονται μη μείνει μόνη της η μάνα κλπ, καλοκαίρι, να κρατήσει τα παιδιά, αλλά εγώ λέω ότι μια χαρά μπορείς να πάρεις τον άντρα σου και τα παιδάκια σου και να πάτε κάπου σαν οικογένεια μόνοι σας εσείς χωρίς να δείτε γονείς τις συγκεκριμένες μερες. Και μια χαρά μπορούν και τα παιδάκια σου να πάνε στο camp που τα έγραψε ο άντρας σου, σε αυτό εγώ συμφωνώ. Χωρίς να το θέλουν ενδεχομένως, οι γονείς δεν είναι πάντα όσο διακριτικοί χρειάζεται, επεμβαίνουν σε πράγματα του ζευγαριού και δημιουργούνται συνεχώς τέτοιες καταστάσεις που βάζουν το ζευγάρι σε φαγωμάρα. Μην το υποτιμάτε όλο αυτό.. Προστατέψτε την ηρεμία σας και το γάμο σας, δε θέλει πολύ..Quote:
Originally Posted by Elenikara3085
οι γονεις χωνονται και επεμβαινουν οσο το επιτρεπουν τα παιδια.
και κυριως ο καθενας εχει ευθυνη ως προς τους δικους του γονεις για να τους μαζεψει. με τους δικους σου γονεις, οσες φορες κι αν λογοφερετε / διαφωνησετε, την επομενη ωρα θα ειστε καλα (εκτος αν υπαρχει παρα πολυ σοβαρο θεμα), ενω αν πας να λογοφερεις με τους γονεις του αλλου, θα γινει ο χαμος και πιθανον μη αναστρεψιμος.
Καμιά φορά δε συμμαζεύονται Ρέμεντυ ούτε οι ίδιοι οι γομείς μας. Οι χαρακτήρες των μεγάλων ανθρώπων είναι αυτοί που είναι και δύσκολα αλλάζουν, για να μην πω καθόλου. Λένε λογάκια και ακόμη κι αν δεν καταφέρουν να περάσουν μέσα σου αυτά, αφενός θέλει πολύ κόπο , αφετέρου όλο και κάτι θα μείνει, το λιγότερο η στεναχώρια γιατί ο γονιός μου να μου μιλήσει έτσι για τον ανθρωπό μου. Πες πες όμως, η προπαγάνδα πιάνει, μην το υποτιμάτε αυτό παιδιά. Κάπου ειπώθηκε παραπάνω, δε θυμάμαι κιόλας αν το είπες εσύ ή κάποιο άλλο παιδί, ότι αφού παντρεύτηκες έναν άνθρωπο παντρεύεσαι και το περιβάλλον του. Οχι, δεν είναι έτσι, δεν πρέπει να το επιτρέψεις να γίνει έτσι. Παντρεύεσαι γιατί προσπαθείς να φτιάξεις κάτι εσύ κι ένας άλλος άνθρωπος και κανείς άλλος δε χωράει εκεί μέσα. Όλοι οι άλλοι οφείλουν να είναι διακριτικοί. Επειδή όμως στην πράξη τις πιο πολλές φορές αποδεικνύεται το αντίθετο δεν μπορείς να βασίσεις την ασφάλεια του γάμου σου στο αν οι άλλοι θα είναι όντως διακριτικοί, πρέπει να τον προστατεύσεις εσύ. Ναι, θα περνάτε και χρόνο με τους γονεις και τις πατρικές οικογένειες, δεν λέει κανείς το αντίθετο, αλλά να υπάρχει ένα κομμάτι και μάλιστα το πιο κεντρικό, που να είναι αποκλειστικά δικό σας. Είναι στρατηγική η κίνηση του να πάρετε λίγο περισσότερη απόσταση από τα πατρικά σας σπίτια. Αλλιώς κινδυνεύετε αυτήν την απόσταση να την πάρετε μεταξύ σας. Το να μαζευτείτε «μέρες που είναι» σε ένα από τα δυο σόγια και να γίνει και καυγάς ή ο ένας να είναι μουτρωμένος γιατί πήγαμε στους εδώ και όχι στους εκεί, τότε καλύτερα να μην πάτε σε κανένα από τα δυο και «μέρες που είναι» να πάρετε τα παιδάκια σας και να κάνετε κάτι εσείς χωρίς τους συγγενείς σας. Και να περάσετε όμορφα και να ηρεμήσετε. Δεν χρωστάτε κάτι σε κάποιον, μη μπαίνετε στο παιχνιδάκι των τύψεων κλπ, στους εαυτούς σας χρωστάτε και στα παιδιά σας να προστατεύσετε αυτό που εσείς οι ίδιοι επιλέξατε να φτιάξετε, το σπιτικό σας.
@Remedy το προηγούμενο (αλλά και γενικότερα)Quote:
Originally Posted by Remedy
Ξέχασα να πω ότι συμφωνούμε πάρα πολύ στο ότι με τους δικούς μας τους γονείς όσες φορές κι αν λογοφέρουμε μπορουμε την άλλη στιγμή να το διορθώσουμε, ενώ με τα πεθερικά δεν είναι έτσι. Γι αυτό και δεν πρέπει να επιμένουμε να παρίσταται συνεχώς και ο άλλος ο άνθρωπος κάθε φορά που είναι να πάμε πχ να δουν τα παιδιά τη γιαγιά. Μπορεί ο άλλος να έχει κάτι άλλο να κάνει εκείνη τη στιγμή και να πάρεις τα παιδιά σου και να πας εσύ. Και το αντίστροφο ισχύει φυσικά. Οι σχέσεις με τα πεθερικά ειδικά αυτού του είδους που δε σου δίνουν και δυνατότητες για κάτι παραπάνω ας είναι λίγο πιο ευγενικές και τυπικές.
Άκου εμείς από την αρχή της σχέση μας,δεν είχαμε θέματα!Quote:
Originally Posted by Remedy
Πήραμε μια απόφαση να παντρευτούμε!
Εγώ τον ήξερα τον άντρα μου ,ότι είναι σοβαρός,χαμηλών τόνων!
Από την ώρα που με γνώρισαν οι γονείς του ,δεν με ήθελαν!
Μια για τα κιλά μου,μια επειδή δεν είχα δουλειά σταθερή,μια ότι τον εκμεταλλεύομαι ότι έχει μόνιμη δουλειά!
Εδώ ήθελαν να δουν τους γονείς μου,να γνωριστούν!
Με τα χίλια ζόρια έκατσαν για φαγητό τότε στο σπίτι μου!
Τέτοιοι αντικοινωνικοί άνθρωποι δεν είχα ξανά δει!
Απλά ήθελαν να παντρέψουν το παιδί τους,με οποία ήθελαν αυτοί!
Εδώ επειδή είπαμε να συγκατοικησουμε με τον άντρα μου ,στο σπίτι τους ,που έμενε μόνος του,είπαν ότι τους το μαγαρισαμε!
Αυτοί οι άνθρωποι τώρα, ανακατεύονται με το τι θα κάνουμε με τα περιουσιακά του πατέρα μου,που πέθανε!
Είμαι χίλια τα 100 ,ότι βάζουν λόγια!
Τους ξέρω,δεν εξηγείται αυτός ο τσακωμός κ όλη την ώρα να μου λέει ο άντρας μου,αφού η μάνα σου τα ήθελε στο όνομα της, επειδή χρωστάει στο εφκα!
Μην της τα πάρουν!
Θυμάμαι όταν έγινε ενός χρόνου η μεγάλη μου, είχαμε πάλι γκρίνιες ένα διάστημα, επειδή ο σύζυγος μου πήγαινε να βοηθήσει τα πολύ αγαπημένα μου πεθερικά στις ελιές,όλη την ώρα με γκρινιαζε,πάλι για την αδελφή μου κ τον γαμπρό μου,για τους γονείς μου!Ότι δεν του μιλάνε,κάτι τέτοια παλαβά!
15 μέρες πήγε να μείνει στους γονείς του κ σκοτωνομασταν!
Επειδή οι γονείς του ,έχουν τσακωθεί με όλα τα σόγια, πρέπει να τσακωθω κ εγώ με την αδελφή μου;;
Η πεθερά μου, σκοτώθηκε ο αδελφός της σε τροχαίο κ ούτε την ένοιαξε!
Καταλαβαίνεις τώρα από που προέρχονται οι γκρίνιες!
Η αγαπημένη μου πεθερά αν ήθελε,την μητέρα μου την Κυριακή του Πάσχα!
Μπορούσε να την προσκαλέσει την μάνα μου,όχι άμα δεν έχει που να πάει να λέει,ας έρθει!
Εντάξει τώρα με τα θέματα του πατέρα μου, έγιναν κάποια στραβες φάσεις με την αδελφή μου, επειδή δεν βοηθούσε.Αλλα έτσι όπως το πάμε,ο άντρας μου, προσπαθεί να με ξεκόψει! Πιστεύω να μην είμαι παράλογη σε αυτά που λέω!
Εγώ του είπα να φύγουμε!!!Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Αλλά ο δικός μου σκέφτεται τα λεφτά,αν θα χαλάσουμε κ τέτοια κ ότι με αυτό που έγινε με την μητέρα μου με τα κλαριά,ότι του φύγανε έξοδα πολλά!
Αυτός καιγόταν να πάμε βάρους γονείς του,αλλά ξέρει κ μου λέει αν δεν θες δεν πάμε, κάνουμε μόνοι μας!!
Μετά όμως θα μου την πει ότι κάτσαμε μόνοι μας κ δεν καταλάβαμε Πάσχα!
Θα το ρίχνει κ στην μητέρα μου,ότι πήγε στην αδελφή μου!
Ενώ τώρα ξέρει κ λέει,ας πάει κ στην αδελφή μου να μείνει έχει υποχρέωση κ η αδελφή μου!
Δηλαδή ψάξε κ γυρεύει!!
Παντός τα πεθερικά μου ,αν είναι για λεφτά κ περιουσιακά, χώνονται παντού!!
Ο δικός μου τσιμπαει πολύ, νομίζει ότι δεν έχω καταλάβει τι μου γίνεται!
Ξαφνικά άλλαξε γνώμη για την μάνα μου!
Τώρα οι δικοί του πάλι,όλα καλά!
Δεν μπορώ να το δεχτώ αυτό!
Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Quote:
Originally Posted by _Vassilis
Σου παραθέτω την ανάρτηση σου που έγραψες '' δεν έχεις κατάθλιψη, πένθος περνάς'' . Όπως σου είπα και τη προηγούμενη φορά, καταλαβαίνω οτι το είπες για καλό για να αισθανθεί καλύτερα αλλά δεν μπορούμε να ξέρουμε τι περνάει ο άλλος και τι έχει στο μυαλό του. Αυτό ισχυεί ακόμη και για τους κοντινούς μας ανθρώπους πόσο μάλλον για μια άγνωστη. Οπότε με το να την καθησυχάζεις ότι δεν έχει τίποτα και να μην πάει σε ψυχολόγο μπορεί να κάνεις άθελα σου κακό παρά καλό. Αυτό που έγραψες στη συνέχεια οτι ακόμα και σε ειδικό να πάει μπορεί να επηρεαστεί αρνητικά, το συγκρίνεις με βάση τη δικιά σου εμπειρία. Εσύ όμως Vassili είχες επισκεφτεί ψυχίατρο και λάμβανες φαρμακευτική αγωγή, εμείς προτείναμε στη θεματοθέτρια να επισκεφτεί ψυχολόγο. Η ψυχολόγος ΔΕΝ συνταγογραφεί και δεν είναι γιατρός. Δεν καταλαβαίνω πως συγχέεις το ένα με το άλλο. Αλλά και πάλι, το ότι ίσως να μην ήταν καλός γιατρός στη δικιά σου περίπτωση, δεν είναι ο κανόνας. Μερικές φορές ακόμη και η επίσκεψη μας σε έναν ψυχολόγο μπορεί να αποβεί ζωτικής σημασίας, κάποιες φορές ακόμη και εμείς οι ιδιοί δεν συνεηδητοποιούμε ότι δεν είμαστε καλά και απορρίπτουμε τα συμπτώματα.
Τώρα σχετικά με αυτό που ανέφερες ''ταμπέλες των ψυχοτέτοιων'', όπως σου είπε και η remedy, ταμπέλα μπορεί να θεωρηθεί απο κάποιον που έχει λάβει λάθος διάγνωση ή απο κάποιον που δεν έχει αποδεχτεί την ασθενειά του. Αυτό που έγραψες είναι άτοπο, καλώς υπάρχουν οι ονομασίες των ψυχασθενειών για να υπάρξει και η κατάλληλη θεραπεία και αντιμετώπιση.
Εlenikara3085 συγνώμη αν κατάχραστηκα το thread σου, αυτά που ανέφερα για ψυχιάτρο κτλ είναι απαντήσεις ως προς αυτο που ανέφερε ο Vassilis. Δεν έχει να κάνει με εσένα. Αλλά όπως βλέπεις ο καθένας απαντά με βάση τα δικά του βιώματα. Εγώ θα στο ξαναπώ ίσως μια επίσκεψη σε ψυχολόγο και μαζί με τον άντρα σου, σας βοηθήσει να λύσετε τις διαφορές σας. Ελπίζω να φτιάξουν τα πράγματα με τον άντρα σου και καλό Πάσχα :)
Ποιος ψυχολογος;Quote:
Originally Posted by Marylou25
Ψυχολόγο μάλλον ο άντρας μου χρειάζεται με τον χαρακτήρα που έχει κ φάσκει κ αντιφάσκει!
Εγώ τώρα έχω στεναχωρηθεί, επειδή η μεγάλη μου κόρη ζητάει το ανηψι μου να πάει να παίξει και έχω τον άντρα μου να μου κάνει τρομερό πόλεμο!
Τα παιδιά το φταίνε;
Εδώ δεν χωνεύει το ανήψι μου ο άντρας μου!
Είναι φυσιολογικά πράγματα αυτά;
Είχα βγάλει κάποια λεφτά εχτές από την τράπεζα τον λογαριασμό της μητέρας μου,να τα δώσω στην μητέρα μου και ξεχάστηκα,ακούει το τηλεφώνημα,δεν ήξερε τι με θέλει η μητέρα μου κ άρχισε και μου την έλεγε!
Φοβήθηκε μήπως πάμε μαζί στο επιτάφιο και έκανε σαν μουρλος!
Όλη την ώρα για την μάνα μου μουρμουραει, επειδή δεν είμαι καλά ψυχολογικά με αυτό που μου κάνει!
Ότι αν ήταν η μάνα μου εδώ μια χαρά θα ειμουν!
Μου κατηγορούσε την μάνα του που μας κάλεσε τώρα μετά από δύο χρόνια να πάμε για φαγητό το Πάσχα σπίτι τους,αλλά κατά βάθος θέλει να πάμε και ας λέει αλλά!
Ξεκινάω δουλειά μετά τις γιορτές και θα κρατήσει τα παιδιά, άρχισε τα ωχ κ τα ωχ τι θα κάνω με τα παιδιά!
Αφού δεν θέλει την μάνα μου να μας βοηθήσει,τι θέλει;;;
Πείτε μου!!!
Εγώ χρειάζομαι ψυχολόγο ή αυτός;;
Με έχει ξενερώσει τέρμα!
Εγώ θέλω να πάω για έναν καφέ στην αδελφή μου και ας μην έρθει σπίτι η αδερφή μου!
Ωραία, έγιναν όλα αυτά με τον πατέρα μου, πληρώσαμε!
Δεν πληρώνω όμως άλλα λεφτά!
Αλλά δεν μπορώ να μην μιλάω με την αδελφή μου!
Αν αυτό θέλει!
Εγώ δεν έχω έτσι μάθει!
Όπως η μάνα του, έκοψε κάθε επαφή με τον αδελφό της για τα περιουσιακά, επειδή ήθελε κ άλλα!
Δηλαδή η μητέρα μου και η θεία μου,όταν ο παππούς τα είχε δώσει όλα στον θείο μου,που ήταν τρία αδέλφια, έπρεπε να κόψουν επαφές;;
Πήραν κάποια χρήματα σαν προίκα κ αυτό μπορούσε ο παππούς μου!
Είμαι παράλογη πείτε μου;;
Εχτές πήγαμε στο χωριό μου να ψαλουμε για τον μπαμπά μου λόγο της ημέρας και στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, είμαστε ένα τίποτα!!
Παρά δίπλα,είχε πεθάνει ένας νέος άνθρωπος έτσι στα ξαφνικά χωρίς θέματα υγείας!
Έχω τον άντρα μου και έχει λυσσαξει στην γκρίνια και το ρίχνει σε εμένα ότι εγώ γκρινιάζω;;
Εμένα με προβληματίζει πως θα του αναφέρω,ότι η κόρη μας η μεγάλη ζητάει το ανηψι μου να παίξουν!
Δεν έχει παρέες το παιδί,μόνο ότι στο σχολείο κάνει!
Τι φταίνε τα παιδιά;;
Επίσης και ο ανιψιός μου ζητάει τα παιδιά;;
Δηλαδή έτσι θα το πάμε,να είμαστε τσακωμενοι;;
Αναφέρει το όνομα του γαμπρού μου η κόρη μου η μεγάλη και κάνει,δεν θέλω να κουω το όνομα αυτού αΐδιαζω!
Λέει για τον ανιψιό μου, φυσάει κ ξεφυσαει!
Ε,τώρα πείτε μου αν είναι σωστά κ φυσιολογικά όλα αυτά που μου κάνει;;
Που δεν κάθεται να ακούσει κ την δική μου σκέψη;
Κατά τα άλλα θέλει να τα συζητάμε τα θέματα και επειδή έχει εγωισμό μέσα του,όταν δεν τον συμφέρει μου βάζει τις φωνές και τα ρίχνει όλα σ εμένα ότι φταίω!
Μετά πείτε μου αν χρειάζομαι ψυχολόγο εγώ και όχι ο σύζυγος μου!Καλό Πάσχα να έχουμε με υγεία!
Ποιος ψυχολογος;Quote:
Originally Posted by Marylou25
Ψυχολόγο μάλλον ο άντρας μου χρειάζεται με τον χαρακτήρα που έχει κ φάσκει κ αντιφάσκει!
Εγώ τώρα έχω στεναχωρηθεί, επειδή η μεγάλη μου κόρη ζητάει το ανηψι μου να πάει να παίξει και έχω τον άντρα μου να μου κάνει τρομερό πόλεμο!
Τα παιδιά το φταίνε;
Εδώ δεν χωνεύει το ανιψη μου ο άντρας μου!
Είναι φυσιολογικά πράγματα αυτά;
Είχα βγάλει κάποια λεφτά εχτές από την τράπεζα τον λογαριασμό της μητέρας μου,να τα δώσω στην μητέρα μου και ξεχάστηκα,ακούει το τηλεφώνημα,δεν ήξερε τι με θέλει η μητέρα μου κ άρχισε και μου την έλεγε!
Φοβήθηκε μήπως πάμε μαζί στο επιτάφιο και έκανε σαν μουρλος!
Όλη την ώρα για την μάνα μου μουρμουραει, επειδή δεν είμαι καλά ψυχολογικά με αυτό που μου κάνει!
Ότι αν ήταν η μάνα μου εδώ μια χαρά θα ειμουν!
Μου κατηγορούσε την μάνα του που μας κάλεσε τώρα μετά από δύο χρόνια να πάμε για φαγητό το Πάσχα σπίτι τους,αλλά κατά βάθος θέλει να πάμε και ας λέει αλλά!
Ξεκινάω δουλειά μετά τις γιορτές και θα κρατήσει τα παιδιά, άρχισε τα ωχ κ τα ωχ τι θα κάνω με τα παιδιά!
Αφού δεν θέλει την μάνα μου να μας βοηθήσει,τι θέλει;;;
Πείτε μου!!!
Εγώ χρειάζομαι ψυχολόγο ή αυτός;;
Με έχει ξενερώσει τέρμα!
Εγώ θέλω να πάω για έναν καφέ στην αδελφή μου και ας μην έρθει σπίτι η αδερφή μου!
Ωραία, έγιναν όλα αυτά με τον πατέρα μου, πληρώσαμε!
Δεν πληρώνω όμως άλλα λεφτά!
Αλλά δεν μπορώ να μην μιλάω με την αδελφή μου!
Αν αυτό θέλει!
Εγώ δεν έχω έτσι μάθει!
Όπως η μάνα του, έκοψε κάθε επαφή με τον αδελφό της για τα περιουσιακά, επειδή ήθελε κ άλλα!
Δηλαδή η μητέρα μου και η θεία μου,όταν ο παππούς τα είχε δώσει όλα στον θείο μου,που ήταν τρία αδέλφια, έπρεπε να κόψουν επαφές;;
Πήραν κάποια χρήματα σαν προίκα κ αυτό μπορούσε ο παππούς μου!
Είμαι παράλογη πείτε μου;;
Εχτές πήγαμε στο χωριό μου να ψαλουμε για τον μπαμπά μου λόγο της ημέρας και στεναχωρήθηκα πάρα πολύ, είμαστε ένα τίποτα!!
Παρά δίπλα,είχε πεθάνει ένας νέος άνθρωπος έτσι στα ξαφνικά χωρίς θέματα υγείας!
Έχω τον άντρα μου και έχει λυσσαξει στην γκρίνια και το ρίχνει σε εμένα ότι εγώ γκρινιάζω;;
Εμένα με προβληματίζει πως θα του αναφέρω,ότι η κόρη μας η μεγάλη ζητάει το ανηψι μου να παίξουν!
Δεν έχει παρέες το παιδί,μόνο ότι στο σχολείο κάνει!
Τι φταίνε τα παιδιά;;
Επίσης και ο ανιψιός μου ζητάει τα παιδιά;;
Δηλαδή έτσι θα το πάμε,να είμαστε τσακωμενοι;;
Αναφέρει το όνομα του γαμπρού μου η κόρη μου η μεγάλη και κάνει,δεν θέλω να κουω το όνομα αυτού αΐδιαζω!
Λέει για τον ανιψιό μου, φυσάει κ ξεφυσαει!
Ε,τώρα πείτε μου αν είναι σωστά κ φυσιολογικά όλα αυτά που μου κάνει;;
Που δεν κάθεται να ακούσει κ την δική μου σκέψη;
Κατά τα άλλα θέλει να τα συζητάμε τα θέματα και επειδή έχει εγωισμό μέσα του,όταν δεν τον συμφέρει μου βάζει τις φωνές και τα ρίχνει όλα σ εμένα ότι φταίω!
Μετά πείτε μου αν χρειάζομαι ψυχολόγο εγώ και όχι ο σύζυγος μου!Καλό Πάσχα να έχουμε με υγεία!
ίσως αν του μιλήσεις και του εξηγήσεις οτι σε έχει στεναχωρήσει αυτή η κατάσταση? Δεν σου προτείναμε να πας στο ψυχολόγο γιατί εσύ φταις, αλλά γιατι ίσως σε βοηθήσει να διαχειριστεις κάποια πράγματα.