Τουλαχιστον εχεις μια οικονομικη ανεση. Τα παιδια σου ειναι μεγαλα, πως την βλεπουν την επιχειρηση, θα την αναλαβουν στο μελλον η τσαμπα παιδευεσαι;
Printable View
Τουλαχιστον εχεις μια οικονομικη ανεση. Τα παιδια σου ειναι μεγαλα, πως την βλεπουν την επιχειρηση, θα την αναλαβουν στο μελλον η τσαμπα παιδευεσαι;
Δε νομίζω ότι υπάρχει τέτοιο σενάριο . Νομίζω ότι θα πρέπει όλο αυτό να μικρύνει , για να μειωθούν τόσο οι οικονομικές όσο και οι εργασιακές υποχρεώσεις . Και στη συνέχεια θα είναι πιο εύκολα διαχειρίσιμο . Αυτό χρειάζεται χρόνο και σχέδιο για να μπορέσω να πάρω τους κόπους όλων αυτών των ετών. Έχει γίνει πλέον από πρόκληση θηλιά κυρίως στις περιόδους που δεν είμαι καλά .
Εισαι δυνατο παλικαρι που εφτασες μεχρι εδω, θα την βρεις την ακρη.
Ευχαριστώ για τη θετική ενίσχυση και τη βοήθεια . Είναι σημαντικό σε τέτοιες στιγμές να μπορείς να μοιραστείς τις αγωνίες σου και να έχεις άλλες γνώμες . Σιγουρα όμως δεν πρέπει να ξεχάσω να κάνω τις αλλαγές που πρέπει . Κάθε χρόνο τα ίδια και μετά πέφτω με τα μούτρα ....
Το 26 βάλε το στόχο να κάνεις τις αλλαγές που πρέπει. Αυτό έχει μείνει.
Είσαι έμπειρος πλέον όσων αφορά το άγχος, ξέρεις πάνω κάτω τί συμβαίνει με την φαρμακευτική σου αγωγή και τί να περιμένεις.
Εννοείται είσαι δυνατός και λογικός χαρακτήρας και άνθρωπος.
Υπάρχει ένα ρητό στις business που λέει :
Sometimes it's healthier to be wealthy than rich.
Rich είναι αυτός που έχει πάρα πολλά χρήματα αλλά για να τα διατηρήσει και να τα αυξήσει απαιτεί να δίνει όλο του το είναι σε αυτό με την τεράστια προσπάθεια και το άγχος που συνεπάγεται.
Wealthy είναι αυτός που έχει λιγότερα από τον rich γιατί δούλεψε όσο χρειάστηκε ώστε να μην χρειαστεί να ξανά δουλέψει και πλέον αράζει.
Τροφή για σκέψη.
Το προβλημα με τα λεφτα ειναι οταν δεν φτανουν, οταν περισσευουν παντα μπορεις να κοψεις...
Εννοείται συμφωνώ. Το ρητό ήταν για το mindset κάποιου που του φτάνουν.
Understood φίλε μου.
Ναι, ισχύει αυτό που έγραψε ο φίλος για την εποχική κατάθλιψη. Εξηγείται και επιστημονικά με την αύξηση της θερμοκρασίας κλπ. Μια άλλη εξήγηση είναι ότι ζοριζεις τον οργανισμό σου υπερβολικά όλους τους προηγούμενους μήνες που την Άνοιξη έχεις κλαταρει. Ίσως συνδέεται με δραστηριότητες των παιδιών που είναι αυξημένες από Σεπτέμβριο έως Άνοιξη; Συζήτησε το με τον θεραπευτή σου, είχα κι εγώ το ίδιο πρόβλημα αλλά δεν έβγαλα άκρη πώς και γιατί.
Ναι παίζει αυτό που λέτε . Ίσως θα πρέπει να αλλάξω τη ζωή μου το χειμώνα και να μην φορτώνω τόσο πολυ . Είναι δεδομένο . Παράλληλα, όταν μπαίνω σε διαδικασία υποτροπής βγαίνει και ένας απίστευτος ιδεοψυχαναγκασμός . Μου τρώει την ενέργεια μου, με διαλύει . Έρχεται και τρέφεται από το άγχος και γιγαντώνεται στο κεφάλι μου .
Αν θες μίλα μου στον ενικό. Κι εγώ έχω προβλήματα με την ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή. Δεν είναι εύκολα αντιμετωπισιμη. Το δούλεψα στην ψυχοθεραπεία, κάτι κάνει και η αγωγή, έχει μετριασθει ευτυχώς. Δεν ήμουν και Μονκ βέβαια.
Νομίζω ότι τα βγάζω πέρα, αλλά πρέπει να εργάζομαι και μάλιστα σε δύο δουλειές . Το θέμα είναι ότι και οι δύο έχουν πάρα πολλές ευθύνες ή τουλάχιστον έτσι φαντάζουν στο μυαλό μου αυτή τη στιγμή . Και βέβαια όταν είμαι καλά αποτελούν πρόκληση , ενώ όταν δε νιώθω καλά αποτελούν θηλιά . Κουράστηκα πια . Πρέπει να μαζέψω τα πράγματα και να αλλάξω τρόπο ζωής . Τελικά μπορείς να μάθεις να αράζεις όπως λέτε ; Υπάρχουν Κυριακές που δεν έχω όρεξη για τίποτα , αλλά και να μείνω στο σπίτι τρελένομαι . Προσπαθώ να κάνω πραγματάκια, αλλά και η ζέστη δεν βοηθά να βγεις ...
παντως 2-3 ωρες δουλεια την ημερα για "πολλη δουλεια", ειναι πολυ λιγες. μηπως το αγχος σου ειναι πολυ μεγαλυτερο απο την πραγματικη δουλεια και τις πραγματικες υποχρεωσεις σου;
υ,γ, το "αραγμα" εχει νοημα οταν το ευχαριστιεσαι και το επιδιωκεις, αν το αραγμα για σενα ειναι "βουλιαζω στον καναπε" αλλα φυτοζωω, βαριεμαι, δεν ειναι ευχαριστο αραγμα ξεκουρασης, ειναι αδρανεια επιβλαβης..
Σίγουρα το άγχος μου είναι πολύ μεγαλύτερο από τη δουλειά . Σιγουρα δουλεύω και από το σπίτι αρκετά , αλλά το πρόβλημά μου δεν εστιάζεται στο τώρα , αλλά σε αυτό που συνέβαινε το χειμώνα και πριν χρόνια . Η υποτροπή έρχεται αυτόματα . Μαζί της έρχονται και ψυχαναγκασμοί επίτευξης συγκεκριμένων πραγμάτων που σκέφτομαι ότι θα καταρρεύσω εάν δεν πετύχω . Ξέρω ότι είναι παραλογισμός αλλά αυτό δεν είναι και ο ορισμός της ΙΔΨ ; Είμαι περίπου στις 50 μέρες από τον διπλασιασμό της δόσης αλλά δεν είδα ακόμη αποτέλεσμα . Όπως έχω γράψει και παλαιότερα όταν ξεκινάω από την αρχή το ladose με πιάνει περίπου στις 60 μέρες . Αισιοδοξώ ότι θα γίνει το ίδιο και με την αύξηση της δόσης ....
Από όρεξη πάμε γενικά καλά, αλλά το άγχος και ο ιδεοψυχαναγκασμός μου τρώνε όλη την ενέργεια. Άραγε εάν ρίξω το άγχος μου, θα με επηρεάζουν οι ιδεοψυχαναγκασμοί ?
Σε πάρα πολλές περιπτώσεις το άγχος είναι ή ήταν η πηγή του 'κακού'. Το νευρικό σύστημά έχει όριο διαχειρησης άγχους. Απο μακροχρόνιο άγχος αυτό το όριο ξεπεράστηκε και το νευρικό σύστημα κάνει ότι του κατέβει ως υπερευαισθητο πλέον.
Το άγχος δεν θέλει αύξηση ή μείωση. Διαχείριση θέλει πιστεύω μέσω πράξεων και όχι θεωρίας.
Δυστυχώς για μενα η συνεχης ανησυχια συνεχίζεται . Η αγωγη δεν βοηθά οσο θα ηθελα . Το μυαλό μου παραμένει κολλημένο στις ιδιες σκεψεις και βεβαια δεν βλεπω και τιποτα θετικο . Τα πρωινά μου δυσκολα
Ανέβασες πρόσφατα τη δόση;
Αν ναι ίσως χρειαστεί αρκετό καιρό να δράσει..μέχρι και 2 μήνες
Δεν μου λες βιταμινες παιρνεις καθολου, οι ορμονες σου πως ειναι; Πρεπει να τα συζητας αυτα με τον γιατρο σου μετα τα 40.
H αλήθεια είναι ότι δεν τα έχω δει αυτά . Δεν ξέρω κατά πόσο με επηρεάζουν . Αυτό το διάστημα πέρα από την κρίση που περνάω υπάρχουν και θέματα υγείας των γονιών μου με αποτέλεσμα όλο αυτό να γίνεται ένα βουνό και δε μπορώ να το διαχειριστώ ...
Εγω αρχησα να παιρνω για την κορωνα και ειδα μεγαλη βελτιωση στην ψυχολογια μου.
Μια αίματος αναλυτική για βιταμίνες, ορμόνες κτλ θα δείξει αν υπάρχει έλλειψη. Για παράδειγμά D3 και σύμπλεγμα Β παίρνω και γω αλλά πάντα για οτιδήποτε έξτρα από την αγωγή μας (έστω και βιταμίνες, συμπληρώματα κτλ) ΜΟΝΟ κατόπιν συνεννόησης με τον γιατρό μας.
Τα θέματα υγείας γονέων φίλε μου etry
σίγουρα επιβαρύνουν το άγχος σου και εννοείται πρέπει να συμβουλευτείς τον γιατρό σου.
Άλλα γενικά βλέπω και σε σένα (και σε μένα) αναζήτηση ανακούφισης, και πότε θα πιάσει το φάρμακο και γενικά πολύ focus στην αντιμετώπιση.
Ίσως η αποδοχή και η ελεγχόμενη 'έκθεση' σε αυτά που σε φοβίζουν ότι θα καταρρεύσεις είναι το επόμενο βήμα.
Συζήτησε το με τον γιατρό σου. Και γω θα το κάνω μόλις γυρίσει από διακοπές.
Ευχαριστώ για τις συμβουλές . Ειναι πολύ βοηθητικες. Το εχω ρίξει στο διάβασμα τωρα τελευταία και στα βιβλια αυτοβελτίωσης. Εσεις;;;
Τωρα εχουν μαθει ολοι οι καθηγητες να ανεβαζουν τα μαθηματα τους στο ΥΤ, πιασε την πηγη καλυτερα και ασε τους σαρλατανους να πουλανε βιβλια.
Έχω ξαναπει ότι μια συγκεκριμενη σκεψη αποτυχίας μου τρώει ολη την ενέργεια. Δε σταματω να το σκεφτομαι . Δεν μπορω να το αντιμετωπισω …
Και ποιος θα σε κρινει δλδ; Βγαλε απο την ζωη σου πραγματα που σε πιεζουν, κοινωνικη κατασταση και τετοια. Ανθρωποι που σε θελουν μονο για τα λεφτα και την φυγουρα...
Το κακό ειναι ότι δε με νοιαζει πως θα με κρινουν οι άλλοι . Δε με ενδιαφερει . Με νοιαζει πως θα αντιδρασω εγω , εαν συμβει . Ειναι απο εκεινες τις χαζες σκεψεις , που ξερεις με τη λογικη οτι ειναι τιποτενια , αλλα σου προκαλει πανικο η σκεψη οτι θα αποτυχεις. Σε τετοια σκεψη δε μπορω να βαλω τη λογικη για να με καθησυχασει . Κοινως ….για το τιποτα ταλαιπωρουμαι
Ειμαι τελειομανης και εχω αντιπαλο μονο τον εαυτό μου . Παιζω σε αδειο γηπεδο και χανω απο τον ιδεοψυχαναγκασμό μου
Ξερω πως ειναι. Οσο πιο πολυ το πολεμας τοσο πιο δινατο γινεται. Οπως ειπε ο ποιητης "Οσο πιο πολυ φως ριχνεις, τοσο πιο σκοτεινη γινεται η σκια"
Και πως σταματάς να πολεμας;;
Ίσως με το να θυμηθείς γιατί ξεκίνησες εξ αρχής να πολεμάς.
Ίσως ο πολέμος να τελείωσε.
Στην αρχη ηταν απλες μαχες . Τώρα γινεται πραγματικος πολεμος . Απ οτι καταλαβαίνω πρεπει να σταματησω . Με το αλκοολ τι σχεση εχετε;
Αναλογα τα κεφια γτ με χαλει πολυ οταν δεν ειμαι καλα.
Εγώ πίνω μόνο όταν βγαίνω για διασκέδαση. Δύο φορές τον μήνα το μάξιμουμ.
Με ανεβάζει περνάω καλά αλλά το hangover την επόμενη ειδικά μετά τα 40 μου είναι βάρβαρο.
Δεν πίνω στο σπίτι, δεν πίνω στο φαγητό. Και να μην ξανά πιω ποτέ δεν θα τα βάψω και μαύρα που λέμε.
Όταν πίνω πάντα πίνω το ίδιο ποτό, δεν ανακατεύω και στα 4 με 5 ποτά πάντα σταματάω.
Βέβαια πλέον με το ζαναξ εννοείται δεν πίνω τίποτα άλλα και αργότερα μόνο με το ladose αυξημένο δεν θα το επιδιώκω ιδιαίτερα.
Συνηθιζα να πινω δυο ποτηρακια τσιπουρο καθε απογευμα μετα τη δουλεια, μου εγινε έξη, ευτυχως ομως καταφερα και το πηγα στα 50ml, ενα ποτηρακι δηλαδη, σε επομενη φαση θα ηθελα να το παω σε ενα ποτηρακι μερα παρα μερα. Μου ειναι λιγο δυσκολο γιατι με χαλαρωνει πολυ με την καταθλιψη. Μου βελτιωνει πολυ τη διαθεση αλλα ειναι παγιδα γιατι μπορει ν’ αρχισεις να το αυξανεις ολο και περισσοτερο μετα.