Printable View
Η πλάκα με μένα ξέρεις ποια είναι;Οτι ξέρω τι γίνετε.Και όταν το μαθα όντως ηρέμησα πάρα πολύ.Και μάλιστα άρχισα και γούσταρα την κατάσταση και το σώμα μου.Γιατί παρόλο που γίνετε σε λάθος χρονική στιγμή όλο αυτό,το σώμα μας είναι απίστευτα σοφό στις αντιδράσεις του.Αλλά ακόμα δέν μπορώ να κινηθώ ελεύθερα.Δέν τολμάω να βρεθώ σε δύσκολη θέση.
Quote:
Originally posted by shifter
Η πλάκα με μένα ξέρεις ποια είναι;Οτι ξέρω τι γίνετε.Και όταν το μαθα όντως ηρέμησα πάρα πολύ.Και μάλιστα άρχισα και γούσταρα την κατάσταση και το σώμα μου.Γιατί παρόλο που γίνετε σε λάθος χρονική στιγμή όλο αυτό,το σώμα μας είναι απίστευτα σοφό στις αντιδράσεις του.Αλλά ακόμα δέν μπορώ να κινηθώ ελεύθερα.Δέν τολμάω να βρεθώ σε δύσκολη θέση.
Shifter έκανες την θεραπεία αυτή που είπα με ψυχολόγο? Σου προκάλεσε πανικός στο γραφείο και σε καταστάσεις έξω? Αυτό το κάνουν για να αντιμετωπίσει τον μυαλό σου άμεσα (και όχι μόνο με τα λόγια) το χειρότερο που φοβάσαι (π.χ. μην πεθάνεις, μην γίνεις ρεζίλι με τον κόσμο). Δηλαδή, μπορεί να φοβάσαι πάρα πολύ μην γίνεις ρεζίλι μέσα στον κόσμο. Οπότε μια θεραπεία θα είναι γύρω από το τι σημαίνει να γίνεις ρεζίλι, πιο είναι το χειρότερο που μπορεί να συμβεί και μετά να βγεις έξω σταδιακά και να \"εκτίθεσαι\" με τον κόσμο. Βοηδάει δηλαδή να \"αποδεχτείς το χειρότερο\" και να αντιμετωπίσεις \"εκεί έξω\" αυτό που φοβάσαι (ώστε να το \"νικήσεις\" η απλά να το \"αφομοιώσεις\"). Γιατί ο φόβος σου για συγκεκριμένα πράγματα (ακόμα και για τις ίδιες τις κρίσεις) είναι αυτός που διατηρεί τις κρίσεις πανικού.
Σε πιο προχωρημένα στάδια μπορεί να πας και σε πιο \"βαθιές ψυχικές δομές\" που μπορεί να οδήγησαν στον πανικό, κάτι θα ήταν χρήσιμο για μια σφαιρικότερη βελτίωση ( ενώ παίζει και προληπτικό ρόλο). Στο πρώτο στάδιο πρέπει να επικεντρωθείς στους πανικούς τους ίδιους όμως. Αλλά που ξέρεις μπορεί να σε βοηθήσει και αυτή η θεραπεύτρια και να αρχίσει αντίστροφα χε.
Ρε petran ξέρεις κανα θεραπευτή να προκαλεί πανικούς ή να σε βγάζει έξω;Γιατι εγώ δέν ξέρω.Και φυσικά ούτε και η καινούργια έχει σκοπό να με βγάλει.Τι να κάνω να την ακυρώσω δηλαδή;
Quote:
Originally posted by shifter
Ρε petran ξέρεις κανα θεραπευτή να προκαλεί πανικούς ή να σε βγάζει έξω;Γιατι εγώ δέν ξέρω.Και φυσικά ούτε και η καινούργια έχει σκοπό να με βγάλει.Τι να κάνω να την ακυρώσω δηλαδή;
Κανονικά έτσι γίνεται στην επίσημη γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία των πανικών αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα πολλοί ψυχολόγοι-ψυχοθεραπευτές είναι μόνο θεωρίες για αγρίους και ύφος ίσα με 1000 σοφών από την πολυθρόνα λολ. (και εγώ τελειόφοιτος ψυχολογίας-όχι ασκούμενος ψυχολόγος-ακόμα τουλάχιστον- είμαι και στην Αγγλία που σπούδασα αυτή ήταν η θεραπεία για τον πανικό και την καναν όπως έπρεπε)
Δεν ξέρω, κάνε όπως καταλαβαίνεις! Όπως σου βγαίνει τι να πω.
Edit:
Αυτό που περιγράφεις που αισθάνεσαι έχει να κάνει με την αίσθηση \"απώλειας ελέγχου\" και είναι πολύ συχνός μηχανισμός διατήρησης των πανικών. Σε μια έρευνα που είχαν κάνει, 2 ομάδες ανέπνευσαν ένα αέριο που άυξανε την πιθανότητα να προκαλέσει πανικό και σε μια από τις ομάδες τους είπαν \"ψέματα\" ότι μπορούσαν να ελέγξουν την ποσότητα του πανικου-αερίου με ένα κουμπί (ενώ η αντικειμενική ποσότητα του αερίου ήταν η ίδια σε όλες τις ομάδες) Αυτοί που είχαν την \"Αίσθηση ελέγχου\" (με το κουμπί) είχαν πολύ μικρότερη πιθανότητα να παρουσιάσουν έντονο άγχος και σαν-πανικού συμπτώματα. Η θεραπεία είναι να αποδεχθείς τον αβεβαιότητα και την απώλεια ελέγχου των καταστάσεων \"στο πετσί τους\" και γι αυτό γίνεται αυτή \"η έκθεση\" στον πανικό.
εγω ο προηγουμενοσ που πηγαινα προσπάθησ να μου προκαλέσει πανικό αλλά δεν τα κατάφερε..
Εγω αρχίζω σιγά σιγά να καταλαβαίνω βαθύτερα τι φοβάμαι και εκδηλώνω πανικό.( οχι τόσο σωματοποιημένο πιο πολύ στο μυαλό.)
Τωρα εχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον ψυχολόγο μου απότι στην αρχή...περασε μια μικρη φαση αμφισβιτησησ..
Αυτό με το www.panikos.gr πηγα να παρασυρθώ όπωσ τα διάβαζα στο ιντερνετ αλλά κάπου μου φάνηκε ότι είναι λίγο παιχνίδι εντυπώσεων από κάποια πράγματα που έλεγε
παιδια εγω αρχισα να νιώθω καλύτερα όταν μπηκα λιγο πιο βαθιά σε εμένα..αλλά κάθε περίπτωση είναι μοναδική κ δεν μπορω να κρίνω..
Quote:
Originally posted by tonia_dia
εγω ο προηγουμενοσ που πηγαινα προσπάθησ να μου προκαλέσει πανικό αλλά δεν τα κατάφερε..
Εγω αρχίζω σιγά σιγά να καταλαβαίνω βαθύτερα τι φοβάμαι και εκδηλώνω πανικό.( οχι τόσο σωματοποιημένο πιο πολύ στο μυαλό.)
Τωρα εχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στον ψυχολόγο μου απότι στην αρχή...περασε μια μικρη φαση αμφισβιτησησ..
Αυτό με το www.panikos.gr πηγα να παρασυρθώ όπωσ τα διάβαζα στο ιντερνετ αλλά κάπου μου φάνηκε ότι είναι λίγο παιχνίδι εντυπώσεων από κάποια πράγματα που έλεγε
παιδια εγω αρχισα να νιώθω καλύτερα όταν μπηκα λιγο πιο βαθιά σε εμένα..αλλά κάθε περίπτωση είναι μοναδική κ δεν μπορω να κρίνω..
Πάντως επίσημα, η καλύτερη θεραπεία είναι και να εκτίθεσαι στο πρόβλημα και να εξερευνάς τις ιδέες και τα συναισθήματα πίσω από αυτό. (για αυτό και στο γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία- γνωσιακή= γνωρίζεις τι δουλεύει από πίσω-σκέψεις-ιδέες-πιστεύω-συναισθήματα, συμπεριφορκή= αλλάζεις συμπεριφορές όπως το να βγαίνεις σε μέρη που μπορεί να πάθεις πανικό)Και τα δύο μαζί είναι το καλύτερο.
Βέβαια μπορεί να έρθει ευεργετική αλλαγή και μέσα από πιο \"ψυχαναλυτικές/ψυχοδυναμικές\" προσεγγίσεις (αν εννοείς αυτό?) όπως αρχίζοντας και από \"βαθύτερα\" στοιχεία του ατόμου και δουλεύοντας προς τους πανικούς. Αλλά νομίζω ότι η η συζήτηση για παρελθοντικά γεγονότα της παιδικής ηλικίας (αν υπάρχει όντως κάτι τέτοιο) μπορεί ως ένα μεγάλο μέρος να είναι χάσιμο χρόνου και άσχετη με τους πανικούς. Αυτό που μπορούν να χρησιμεύουν (η εκτεταμένη συζήτηση αυτών των γεγονότων-αν υπάρχει) είναι να καταλάβει πάλι το άτομο τις προβληματικές του ιδέες και στοιχεία του χαρακτήρα του (όπως και στην \"γνωσιακή θεραπεία\") αλλά όχι ότι θα έρθουν \"καταπιεσμένες/απωθημένες μνήμες\" \"στην επιφάνεια\" και ότι θα φύγουν οι πανικοί επειδή θα \"ξεμπλοκάρει\" κάποιο \"ψυχικό βουλωμένο σωληνάκι\" λολ. Όποιος το υποστηρίζει αυτό απλά δεν γνωρίζει σύγχρονη ψυχολογία λολ (γιατί κάποιοι ψυχολόγοι-ψυχοθεραπευτές που έχουν μια αυστηρά παραδοσιακή ψυχαναλυτική προσσέγγιση αυτά υποστηρίζουν και αυτά έχουν αποδειχθεί ότι είναι λάθος απλά) . Απλά αυτή η θεραπεία μπορεί να πάρει και αιώνες και χωρίς να υπάρχουν δεδομένα ότι όντως κάτι καλύτερο πάει να γίνει.
Πάντως γενικά είναι κάτι που ξεπερνιέται! Και εγώ το είχα για 2 χρόνια αλλά το καταπολέμησα και έφυγε χε
Δέν ξέρω τι να πώ πραγματικά.Κουράστηκα να το σκέφτομαι αυτό το θέμα.Και γώ το είχα παλιότερα αλλά μου πέρασε μέσα σε 6 7 μήνες.Και η μητέρα μου το είχε.Το θέμα είναι οτι τώρα έχω κολλήσει.Και αυτό σαν πρόβλημα δέν λεει και τπτ.Αλλά φέρνει πίσω του ένα σωρό προβλήματα άλλα.Σχέσεις,δουλεία,διάθε� �η κλπ κλπ.
Προσπαθώ όσο μπορώ να το δέχομαι.Αν και είναι πραγματικά πολύ δύσκολο να δεχτείς μια τέτοια κατάσταση.Όμως είτε έτσι είτε αλλίως και με την βοήθεια τών δικών μου ανθρώπων,δέν έχω σταματήσει να το κυνηγάω.Οχι για να το ξεχάσω όπως παλία.Αλλα για να μάθω να το ελέγχω και αν είναι δυνατόν να είναι η τελευταια φορά που ζώ μαζί του.
Για το panikos.gr.Έχω μιλήσει μαζί του μια φορά στο τηλέφωνο.Μου φάνηκε πολύ σωστός άνθρωπος και φαίνεται να ξέρει καλά τι λεεί.Δέν πήγα διότι είμαι επαρχία και ο ίδιος μου είπε να μήν πάω μίας και μπορώ να βρώ κάποιον πιο κοντά.Και μόνο που βγαίνει ο ανθρωπος με τους πελάτες που έχουν αγοραφοβία εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει.
petran δεν εκανα ψυχανάλυση ουτε μπορω να πω ακόμα οτι έφτασα σε επίπεδο που δεν φοβάμαι τον πανικό..
Δεν κανω ακριβώς γνωσιακή-συμπεριφορική θεραπεία με την ένοια να παρακολουθω ακριβωσ τισ αυτόματεσ σκέψεισ αλλά εχω αρχίσει και παρατηρω περισσότερο τον εαυτό μου στα διάφορα ερεθίσματα που΄δέχομαι στην καθημερινότητα..Ετσι αντιλαμβάνομαι πράγματα από τα οποία χαλιέμαι ενω πριν δεν με περνούσε καν απο το μυαλό η ιδέα οτι μπορει να με επηρρεάζουν..
<<<Βέβαια μπορεί να έρθει ευεργετική αλλαγή και μέσα από πιο \"ψυχαναλυτικές/ψυχοδυναμικές\" προσεγγίσεις (αν εννοείς αυτό?) >>>.Δεν εννοώ ψυχανάλυση δηλαδη να μενεισ κολλημένοσ στο παρελθόν αλλά καμιά φορα το παρελθόν δεν είναι και τόσο παρελθόν αλλά ειναι και παρόν..ΤΙ εννοώ? π.χ. μια προβληματική σχέση με τουσ γοννείσ για χ, ψ λόγουσ μποομπορεί να μην είναι μόνο παιδικά βιωματα
<<<συνέχεια>>
αλλά να έχει την ιδια επίδραση στην ψυχολογια μασ οπωσ παλια..Εγω μονο σε μια συνεδρεία αναφέρθηκα σε αυτό και ναι μπορω να πω ότι καπωσ με βοήθησε ,να ξεκολλησω από καποια πραγματα ,σφηνωμένεσ ιδεεσ.
Δεν εννοω να αναλυουμε κ να ξανααναλυουμε τα παιδικά βιώματα.
απλά να τα δεχτουμε σαν κομμάτι μασ και να τα δουμε με πιο ανοιχτα μάτια, πιο καθαρα, γτ κακα τα ψεματα ο χαρακτηρασ εχει τισ μεγαλυτερεσ επιρροεσ απο το οικογενειακό περιβάλλον ειτε το θέλουμε είτε όχι..
Ψυχολόγοσ δεν ειμαι βέβαια και τα αίτια του πανικού ισωσ διαφέρουν απο ανθρωπο σε ανθρωπο οπότε ο ψυχολογοσ του καθενόσ πρεπει να βρει στον καθε ανθρωπο τι υπάρχει πισω απο τον πανικό.
shifer για το www.panikos .gr δεν μπορω να εκφέρω αποψη γιατι δεν τον ξερω τον ανθρωπο..απλά καπου γραφει οτι βγαινει με εναν ασθενη που φοβάται τα αεροπλάνα και θα πεταξουν μαζι βλέποντασ ταινια με αεροπορικό δυστηχημα..δεν ξερω κατι μου κανε σαν παιχνιδι εντυπώσεων..
γιατι το λεω αυτό??..
π.χ.εχω καποια πραγματα που φοβαμαι εκτειθεμαι στο φοβο και τα καταφερνω αλλα υπαρχουν πολλέσ φορεσ που όταν ειναι να συμβει καποιο ιδιο γεγονοσ με ξαναφοβιζει παλι το ιδιο ενω αποδειχτηκε οτι ηταν ενα ψεμα..αρα ισωσ να μην ειναι το ιδιο το γεγονοσ που με φοβιζει αλλα κατι να εχω στην ψυχη μου που θελει να εκφραστει..
δεν ξερω τι να πω...
Τότε Shifter, έχω να σου προτείνω κάτι τρελλό αλλά πού ξέρεις ; Να κυνηγάς το πρόβλημα και να εκτίθεσαι σ\'αυτό. Παίξε μαζί του, δέστο σαν πρόκληση. Ξέρω ότι αυτό που λέω είναι δύσκολο και μπορεί να είναι και μ******ία, αλλά δε βλέπω άλλη λύση. Φρόντιζε να βγαίνεις έξω και μη χάνεις ευκαιρίες για εξόδους. Κάνε σπίτι ασκήσεις αναπνοής (η γιόγκα μπορεί να βοηθήσει) και όταν είσαι αντιμέτωπος με το πρόβλημα προσπάθησε να αναπνέεις σωστά και μη χάνεις το θάρρος σου. Τα ξέρω γιατί τα έχω περάσει. Αλλά θυμάμαι ότι παρ\'όλα τα χάλια που είχα πήγα στη Γαλλία και μάλιστα μια μέρα πετάχτηκα έξω απ\'το μετρό κι έκατσα στο παγκάκι μια ώρα να ηρεμήσω - η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελλή! Αλλά την επόμενη μέρα ξέρεις τι έγινε ; Ξαναπήρα το μετρό η μουρλή και πήγα σ\'ένα μουσείο και το είδα ολόκληρο και μετά έκατσα και σ\'ένα κινέζικο για φαγητό - έξω στο πεζοδρόμιο και ήμουν και ολομόναχη. Το ευχαριστήθηκα! Κι από τότε που έγινα καλά, τα θυμάμαι όλ\'αυτά και γελάω! Σου εύχομαι κουράγιο, μη χάνεις το θάρρος σου. Να μην ξεχνάς ότι αυτές είναι αντιδράσεις του οργανισμού σου που απλώς συμβαίνουν τη λάθος στιγμή.
Χαχαχαχα στην γαλλία; Εγω καλό μου παιδί δέν το σκέφτομαι να πάω 5 6 τετράγωνα με τα πόδια.Δέν κουνιούνται τα πόδια μου οταν παθαίνω κρίση.Και μάλιστα στην τελευταία που έπαθα έξω έτρεμα κίολας.Οπότε φαντάσου.Είμαι ένας άνθρωπος που απο την ντροπή του μπορεί, αν του κόψεις το χέρι και να μη βγάλει άχνα,αν είναι μπροστα σε κόσμο.Και έχω φτάσει στο σημείο με πανικό να θέλω να σταματήσω έναν τυχαίο άνθρωπο με αμάξι να με πάει σπίτι.Οτι νά ναι.
Αυτό που λές Gabrielle ,το έχω ζήσει στα 20 μου.Που πάλι είχα πανικούς.Και ήμουν σε μια ξένη πόλη.Και γώ κάπως έτσι περνούσα.Καμία σχέση όμως η τότε περίπτωση με την τωρινή.
Quote:
Originally posted by Gabrielle
Τότε Shifter, έχω να σου προτείνω κάτι τρελλό αλλά πού ξέρεις ; Να κυνηγάς το πρόβλημα και να εκτίθεσαι σ\'αυτό. Παίξε μαζί του, δέστο σαν πρόκληση. Ξέρω ότι αυτό που λέω είναι δύσκολο και μπορεί να είναι και μ******ία, αλλά δε βλέπω άλλη λύση.
ουτε εγω γνωριζω αλλη λυση.
Συμπληρωνω μονο, οτι στην αρχη μπορεις να εχεις ενα φιλο σου μαζι για βοηθεια.
Αλλα οι πανικοι χρειαζονται επιθεση για να τους αντιμετωπισεις.
Γιαυτό πάω στην ψυχολόγο.Ειλικρινά ότι μου πεί θα το κάνω.Μέχρι τώρα πάντος μου λέγαν οτι δέν είναι η ώρα ακόμα να βγώ έξω και να ζοριστώ.Δέν θα κέρδιζα τπτ.Λόγια ψυχολόγου αυτά.Όχι γνωστών μου πχ.
Quote:
Originally posted by shifter
Γιαυτό πάω στην ψυχολόγο.Ειλικρινά ότι μου πεί θα το κάνω.Μέχρι τώρα πάντος μου λέγαν οτι δέν είναι η ώρα ακόμα να βγώ έξω και να ζοριστώ.Δέν θα κέρδιζα τπτ.Λόγια ψυχολόγου αυτά.Όχι γνωστών μου πχ.
Ε ναι αλλά κάποια στιγμή μέσα στα πλαίσια της θεραπείας πρέπει να αρχίσει να γίνεται. Στην αρχή γύρω από το τετράγωνο, μετά λίγο πιο δίπλα, μετά λίγο πιο δίπλα και ούτω καθ εξής. Όπως όταν μαθαίνεις ποδήλατο. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Παράλληλα φαίνεται ότι έχεις τρομερό πρόβλημα με την ντροπή και αυτό επίσης θα έπρεπε να είναι ο στόχος της θεραπείας. Να το δουλέψεις λίγο, γιατί ντρέπεσαι τόσο πολύ. Και φυσικά να προσπαθήσεις το αλλάξεις. Όλα αυτά γίνονται σταδιακά και με τον χρόνο σου ,αλλά πρέπει να γίνονται. Αυτές είναι οι λύσεις, δεν είναι rocket science. :P:D
shifter νομιζω πρεπει να δουλεψεισ πολυ το θεμα ντροπη με την ψυχολογο..
δεν ζουμε σε τελειο κοσμο κ δεν αξιζει να ντρεπεσαι για τισ κρισεισ πανικου..μια ιδιαιτερότητά σου είναι κ μάλιστα προσωρινη..δεν βλαπτεισ κανεναν, κ αν καποιοσ σε κοροιδεψει για κατι τετοιο δεν αξιζει να τον εχεισ κοντα σου..
δουλεψε το με τη ψυχολογο μεχρι να αρχισεισ να το ΣΥΝΗΔΕΙΤΟΠΟΙΕΙΣ αυτό..
Quote:
Originally posted by Gabrielle
Τότε Shifter, έχω να σου προτείνω κάτι τρελλό αλλά πού ξέρεις ; Να κυνηγάς το πρόβλημα και να εκτίθεσαι σ\'αυτό. Παίξε μαζί του, δέστο σαν πρόκληση. Ξέρω ότι αυτό που λέω είναι δύσκολο και μπορεί να είναι και μ******ία, αλλά δε βλέπω άλλη λύση. Φρόντιζε να βγαίνεις έξω και μη χάνεις ευκαιρίες για εξόδους. Κάνε σπίτι ασκήσεις αναπνοής (η γιόγκα μπορεί να βοηθήσει) και όταν είσαι αντιμέτωπος με το πρόβλημα προσπάθησε να αναπνέεις σωστά και μη χάνεις το θάρρος σου. Τα ξέρω γιατί τα έχω περάσει. Αλλά θυμάμαι ότι παρ\'όλα τα χάλια που είχα πήγα στη Γαλλία και μάλιστα μια μέρα πετάχτηκα έξω απ\'το μετρό κι έκατσα στο παγκάκι μια ώρα να ηρεμήσω - η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελλή! Αλλά την επόμενη μέρα ξέρεις τι έγινε ; Ξαναπήρα το μετρό η μουρλή και πήγα σ\'ένα μουσείο και το είδα ολόκληρο και μετά έκατσα και σ\'ένα κινέζικο για φαγητό - έξω στο πεζοδρόμιο και ήμουν και ολομόναχη. Το ευχαριστήθηκα! Κι από τότε που έγινα καλά, τα θυμάμαι όλ\'αυτά και γελάω! Σου εύχομαι κουράγιο, μη χάνεις το θάρρος σου. Να μην ξεχνάς ότι αυτές είναι αντιδράσεις του οργανισμού σου που απλώς συμβαίνουν τη λάθος στιγμή.
Ωραια ολα αυτα που λες gabrielle, aλλα σε παρακαλω θαθελα να με φωτισεις λιγο,κανεις γιογκα και διαλογισμο ενω παιρνεις αντιψυχωτικα? λες οτι εγινες καλα απο τι? απο κρισεις πανικου η απο την ψυχωση σου? δεν υπαρχει ειρωνια σαυτο που ρωταω αλλα πραγματικο ενδιαφερον ,θα με βοηθουσε η απαντηση σου!
εκανα και εγω γιογκα αν κ ο ψυχιατρος μου απαγορευσε τον διαλογισμο οπως κ στο κεντρο οταν τους ειπα οτι παιρνω αντιψυχωτικα με εβλεπαν καπως περιεργα ,λες κ φοβοταν μη παθω καποια κριση! βεβαια ενοιωθα εντελως διαφορετικα οταν εκανα γιογκα πριν την ψυχωση και μετα !,τωρα βεβαια που δεν παιρνω φαρμακα δεν κανω τιποτα!αρα καλυτερα το κατι εστω κ ημιμετρο απο το τιποτα!
Η ντροπή είναι κάτι που έχω απο μικρός.Πώς λέμε είναι ντροπαλός άνθρωπος αυτός.Δέν ντρέπομαι για την καταστασή μου δηλαδη.
Δέν θέλω να πάω σε ένα ψυχολόγο για να με κάνει καλύτερο άνθρωπο.Θέλω να πάω για να γίνω καλά.Γιατί αμα πιάσουμε τώρα τα μειονεκτήματα του καθενός,δέν θα τελιώσουμε ποτέ.Όλοι μας έχουμε στοιχεία του ευατού μας που δέν είναι καλά.Αλλά ζούμε με αυτά.Και η ψυχολόγος προφανώς θα έχει.Άλλο όμως το να ζείς και άλλο να είσαι σε μια κατάσταση \"ζω περιμένωντας να ζήσω\".
μα δεν πας στον ψυχολογο για να γινεις καλυτερος ανθρωπος!!! πας στον ψυχολογο για να ζησεις καλυτερα τη ζωη σου! (χωρις να πατας τους αλλους)Quote:
Originally posted by shifter
Η ντροπή είναι κάτι που έχω απο μικρός.Πώς λέμε είναι ντροπαλός άνθρωπος αυτός.Δέν ντρέπομαι για την καταστασή μου δηλαδη.
Δέν θέλω να πάω σε ένα ψυχολόγο για να με κάνει καλύτερο άνθρωπο.Θέλω να πάω για να γίνω καλά.Γιατί αμα πιάσουμε τώρα τα μειονεκτήματα του καθενός,δέν θα τελιώσουμε ποτέ.Όλοι μας έχουμε στοιχεία του ευατού μας που δέν είναι καλά.Αλλά ζούμε με αυτά.Και η ψυχολόγος προφανώς θα έχει.Άλλο όμως το να ζείς και άλλο να είσαι σε μια κατάσταση \"ζω περιμένωντας να ζήσω\".
εγω χειροτερος ανθρωπος εγινα μετα την ψυχολογο!
προ ψυχολογου υπεκυπτα απο ενοχες η φοβο πως θα με κρινουν οι αλλοι πιο πολυ στα καπριτσια τους!
μετα ψυχολου ο καθενας υπευθυνος για τις πραξεις του κ οβερ!
Και πιστέυεις lucifer ότι αυτό ήταν το πρόβλημα που σου προκαλούσε πανικό(αν έχεις πανικούς δηλαδη);
Έγινα καλά από την αγοραφοβία. Την ψύχωση την απέκτησα μετά από χρόνια.
Λοιπόν παιδία πήγα δεύτερη φορά σήμερα.Απο ότι κατάλαβα εκεί θα πηγαίνω και θα μιλάω εγώ.Ούτε πρακτικές συμβουλές ουτε τπτ.Θεωρεί οτι οι πανικοί είναι το \"κερασάκι\" όπως μου είπε και οτι όλα αυτά προέρχονται απο εσωτερικές συγκρούσεις.Την ρώτησα για τις άλλες προσεγγίσεις και μου πε οτι οκ μπορείς να απαλλαγείς απο αυτό μαθαίνοντας κάποιες τεχνικές.Αλλά καλά δέν θα γίνεις όσο υπάρχουν μέσα σου όλες αυτές οι συγκρούσεις και απαγορεύσεις.
Από την μία χάρηκα γιατί μου φαίνονται λογικά όλα αυτά.Και κάπως εξηγούν το γιατί έφτασα εδώ που έφτασα.Απο την άλλη όμως δέν ξέρω αν αυτό το πράγμα θα με βοηθήσει όντως να ξαναγίνω λειτουργικός.Ειδικά για την αγοραφοβία είναι που αμφιβάλλω πολύ.
Καλή τύχη φίλε. Αφού το ξεκίνησες, δώστου μια ευκαιρία.
shifter μια απο τα ιδια κ εγω.περιπου τετοια προσσέγγιση μου εδωσε ο ψυχολογοσ και μπορω να σου πω με σιγουρια οτι οταν τον πιστευω κ συνειδητοποιω τα οσα γινονται τοτε πραγματικα ηρεμω κ βλεπω μεγάλη βελτιωση .Υπαρχουν καποιεσ φορεσ ομωσ που τον αμφισβητω γιατι δεν ασχολειται με τα συμπτωματα κ τοτε ειμαι ψιλοχαλια..εγω κ οι καταστροφολογικεσ μου σκεψεισ..
μπορει να εχουν δικιο μωρε ,αν δεν αλλαξουμε καπωσ τον τροπο αντιδρασης μασ στα ερεθισματα ειναι ματαιο να περιμενουμε ο οργανισμοσ μασ να αντιδρα με αλλο τροπο..
Το λεει κ η φυσικη σε καθε δραση υπαρχει μια αντιδραση..
αν δημιουργουμε την ιδια δραση θα παιρνουμε παντα την ιδια αντιδραση..
παντωσ την αγοραφοβια μην την φοβασαι τοσο..
απλωσ τη δουλευεισ στο μυαλο σου πολυ τελευταια κ γι αυτο σου εγινε καπωσ εμμονη να παρατηρεισ τον εαυτο σου σε κοσμο..μην ασχολεισαι κ παραλληλα με την ψυχοθεραπεια θα φευγει χωρισ να το καταλαβαινεισ..
Η απορια μου βρε παιδια ειναι αν υπαρχε κοσμοσ που ολο αυτο φοβο+πανικο το ξπέρασε χωρισ φαρμακα...
Αν ισχυει αυτο τότε μας γεμιζει ελπιδα οτι εχουμε τη δυμανη αυτη τη δουλεια να την κανουμε μονοι μασ...
;)
Η μητέρα μου το πέρασε χωρίς φάρμακα και ψυχολόγους.Καθώς και εγώ την πρώτη φορά επίσης τα πέταξα τα φάρμακα και έγινα μόνος μου καλά μετά απο κάποιο καιρό.Το θέμα είναι οτι απλά το ξέχασα και όπως είδες δεν έγινα καλά, γιατί με ξανάπιασε.Επίσης και φίλος μου έγινε καλά χωρίς κάν να το ψάξει.Αυτός πίστευε πολύ σε θρησκεία και άλλα θεματάκια,τα οποία του έδωσαν μεγάλο κουράγιο στο να συνεχίσει.Αν τελειώσεις και μετά μπορείς να χειριστείς καταστάσεις λίγο πιο νορμάλ δέν έχεις πρόβλημα στο μέλλον.
τι εννοείς με αυτό?Quote:
Originally posted by shifter
Αν τελειώσεις και μετά μπορείς να χειριστείς καταστάσεις λίγο πιο νορμάλ δέν έχεις πρόβλημα στο μέλλον.
παντωσ εχω ακουσει από πολλούσ ψυχιατρουσ στην τ.ν που λενε οτι αν καταφερεισ κατι μια φρα τοτε το μονο σιγουρο ειναι οτι μπορεισ να το καταφέρεις ξανά.
Επίσης θα ηθελα να ρωτησω αν το παθαίνει κανενας αλλοσ το εξησ:
Πολλες φορες που ειμαι καλά κ εχω ενα γεγονοσ μπροστα μου αν με ρωτησει καποιος <,εισαι αγχωμένη ????> σαν να μου σπερνει εναν σπορο στο μυαλο κ αρχιζω να αγχωνομαι ....
Εννοώ πώς άμα γίνεις καλά και μετά αντιμετωπίζεις τις δυσκολίες και το αγχος σου με έναν ανθρώπινο τρόπο και όχι με τον τρόπο που έκανες παλιότερα...το πιο πιθανό είναι να μην ξαναπάθεις κάτι.
Ε λογικό είναι ρε τόνια αυτό που λές.Εδώ καλά είμαστε και λέει κάποιος \" μου φαίνεσαι κομμένος\" και αρχίζεις και ψάχνεσαι να δεις άν είσαι καλά.
λογικο ειναι απλα αν μου ερθει εμενα η καταστροφολογια στο κεφαλι μου δεν βγαινει τοσο ευκολα οπωσ ηρθε..
δεν ειναι δηλαδη οτι με επηρρεάζει ελάχιστα απλα αρχιζω κ το σκεφτομαι, το ξανασκεφτομαι..