Βαρέθηκα να απογοητεύομαι

Quote:

---

Originally posted by alexandros3
_Τις λέω ότι με ενοχλεί κάτι και το επαναλαμβάνει, βλέπει ότι στεναχωριέμαι με τη συμπεριφορά κάποιων δικών της απέναντί μου, το παραδέχεται, αλλά απλώς κάθεται και παρατηρεί.

Μπορεί να της είναι δύσκολο να πάει κόντρα στην οικογενειά της. Εσύ είσαι ελεύθερος να είσαι όσο \"κακός\" θέλεις με οποιονδήποτε ή να ακολουθήσεις την πιο \"πεφωτισμένη\" οδό της συμφιλίωσης αν θεωρείς ότι υπάρχει περιθώριο.
Κατά γενική ομολογία πάντως είναι σκληρό να βάζεις κάποιον να επιλέξει μεταξύ δύο ανθρώπων, ή να κακολογείς ανθρώπους που αγαπάει.
Ή συγκρούεσαι εσύ ανοιχτά και παρουσία όλων και αμύνεσαι του εαυτού σου ή κάνεις ένα βήμα πίσω και περιμένεις να ακολουθήσει.

Επίσης ίσως να δεις και γιατί \"υπομένεις\" μία απουσία συναισθήματος να το πω από τη μεριά της. Αφού αυτό σε πνίγει; Μήπως είναι και αυτομαστίγωμα;

---

Σίγουρα δεν είναι εύκολο να τα βάζεις με δικούς σου ανθρώπους.
Δεν σημαίνει όμως ότι αν ξέρεις να διεκδικείς το δίκιο σου ότι γίνεσαι κακός και στιγματίζεσαι.
Γιατί εχω νοιώσει το συναίσθημα να διεκδικεί από μένα πράγματα για δικούς της ανθρώπους αλλά στην αντίθετη περίπτωση απλώς σιωπά.Είναι ισοτιμία αυτό ?
Εγω ξέρω να αποδίδω αυτά που πρέπει εκεί που πρέπει χωρίς απαραίτητα να πρέπει να ξακωθώ.
Αν δηλαδή κάποιοι δικοί μου νοιώθω ότι αγνοούν με τη συμπεριφορά τους τη γυναίκα μου ή την κάνουν και νοιώθουν άσχημα δεν θα διεκδικήσω καλύτερη συμπεριφορά φοβούμενος μήπως παρεξηγηθώ ?
Αυτή η θεωρία του αυτομαστιγώματος που λες είναι ενδιαφέρουσα, δεν το είχα σκεφτεί έτσι.
Μάλλον επένδυσα πολλά αισθήματα και είχα πολλές προσδοκίες από έναν άνθρωπο που δεν μπορούσε να τα δώσει.
Αυτό σίγουρα είναι δικό μου λάθος.
Το ζητούμενο είναι τι γίνεται από δω και πέρα.
Αξίζει να παλέψω για να βρεθούν καλύτερες ισορροπίες ?
Ως πότε θα νοιώθω το συναίσθημα έλλειψης ενδιαφέροντος ?
Δεν πρέπει να γίνουν κάποιες δυναμικές αντιδράσεις και από την άλλη πλευρά ?
Γιατί μπορεί ένας άνθρωπος να τα παραδέχεται αυτά (έως ένα σημείο τουλάχιστον) αλλά να παραμένει στη γνωστή τακτική της σιωπής περιμένοντας να λυθούν κάποια πράγματα ως δια μαγείας.

Με τη γυναίκα μου γνωριστήκαμε σε φιλικό σπίτι.
Τη διεκδίκησα πολύ και επίμονα μέχρι να καταφέρω να κερδίσω λίγη από την εμπιστοσύνη της.
Αυτή η στάση της μου άρεσε στην αρχή.
Δεν φαντάστηκα ότι θα γύριζε μπούμερανγκ.
Εβλεπα έναν άνθρωπο που όταν αποκτά εμπιστοσύνη στον άλλο μπορεί να τα δώσει όλα ?
Αυτά βέβαια σε σχέση με το φιλικό της περιβάλλον.
Ισως όμως για κείνη η εμπιστοσύνη αποκτάται τουλάχιστον μετά από 20 χρόνια.
Για ανθρώπους που ξέρει πολλά χρόνια είναι πολύ καλή.
Ενδιαφέρεται για κάθε τι, τρέχει να τους εξυπηρετήσει, διεκδικεί γι αυτούς το καλύτερο.

Αυτό το είχα καταλάβει και στο χα πει ότι σε θεωρεί ξένο. Και είναι φυσικό. Σε ξέρει μόνο 2 χρόνια κι ας είσαι ο άντρας της. Εσύ ανα πάσα στιγμή μπορεί να τη χωρίσεις. Εγώ αυτό που κατάλαβα, είναι ότι δεν ταιριάζετε. Με τίποτα όμως. Πρώτον γι\'αυτό που είπα, ότι εσύ θεωρείς κάποιον δικό σου ακόμα και αν τον ξέρεις λίγο, ενώ αυτή όχι, επιπλέον η γυναίκα αυτή υπερασπίζεται τους δικούς της και όχι εσένα ενώ εσύ όχι, και τελευταίο εσύ δίνεις συναισθηματικά, ενώ αυτή όχι. Οπότε ποιός ο λόγος να το κουράζετε; Αφού δεν σου αρέσει.
Όσο γισ τα άλλα, θα συμφωνήσω με Adzik ότι δεν είναι όλες οι γυναίκες έτσι, αλλά να ξέρεις και αυτό. Με το φτύσιμο κολλάς. Αυτό ισχύει ανεξαιρέτως για όλους, άντρες και γυναίκες, δεν διαφέρουμε εμείς σε κάτι δηλαδή. Και επιπλέον, συμφωνώ με τον Αλέξανδρο.

Quote:

---

Originally posted by pvernos

_
Με τη γυναίκα μου γνωριστήκαμε σε φιλικό σπίτι.

---

Προξενιό ήταν δηλαδή;
Απλά δε θέλεις να μας πεις κάτι τέτοιο!! Σου προκαλεί ντροπή να πεις ότι ήταν προξενιό;

Και τη διεκδίκησες δηλαδή;
φοβόσουν ότι δε θα βρεις κάτι άλλο; φοβόσουν να διεκδικήσεις αυτές που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σου άρεσαν; και μετάφραζες το φόβο σου με δικαιολογίες πχ είναι καλή κοπέλα, μου τη συστείνουν φίλοι, είναι για σπίτι κλπ.

Ξέσπασμα δυστηχίας διακρίνω για να γράφεις εδώ.

Και οι γονείς μου έτσι γνωρίστηκαν.
Και μια ζωή υπέφεραν κι αυτοί και τα παιδιά τους που δεν έκαναν το λάθος να χωρίσουν. Καυγάδες, παρεξηγήσεις, φωνές, όλο στο σπίτι, καθόλου αγάπη και επικοινωνία, δυο συγκάτικοι που οι περιστάσεις τους ανάγκασαν να συζήσουν και δε χώρισαν όπως θα πρεπε να γίνει. Με τραύματα στα παιδιά.

Quote:

---

Originally posted by ioannis2

Quote:

---

Originally posted by pvernos

_
Με τη γυναίκα μου γνωριστήκαμε σε φιλικό σπίτι.

---

Προξενιό ήταν δηλαδή;
Απλά δε θέλεις να μας πεις κάτι τέτοιο!! Σου προκαλεί ντροπή να πεις ότι ήταν προξενιό;

Και τη διεκδίκησες δηλαδή;
φοβόσουν ότι δε θα βρεις κάτι άλλο; φοβόσουν να διεκδικήσεις αυτές που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σου άρεσαν; και μετάφραζες το φόβο σου με δικαιολογίες πχ είναι καλή κοπέλα, μου τη συστείνουν φίλοι, είναι για σπίτι κλπ.

Ξέσπασμα δυστηχίας διακρίνω για να γράφεις εδώ.

Και οι γονείς μου έτσι γνωρίστηκαν.
Και μια ζωή υπέφεραν κι αυτοί και τα παιδιά τους που δεν έκαναν το λάθος να χωρίσουν. Καυγάδες, παρεξηγήσεις, φωνές, όλο στο σπίτι, καθόλου αγάπη και επικοινωνία, δυο συγκάτικοι που οι περιστάσεις τους ανάγκασαν να συζήσουν και δε χώρισαν όπως θα πρεπε να γίνει. Με τραύματα στα παιδιά.

---

Δεν έχω τέτοια κολλήματα ioannis2.
Αν επρόκειτο για προξενιό δεν θα είχα λόγο να μην το αναφέρω. Δεν έκανε κανείς προσπάθεια να μας γνωρίσει.
Μην αφορίζεις τόσο εύκολα καταστάσεις που δεν ξέρεις.
Εσύ δηλαδή που γράφεις εδώ έχεις ξέσπασμα δυστυχίας ?
Ναι είναι στεναχωρημένος, μπερδεμένος και πρόθυμος να ακούσω υγιείς σκέψεις.
Αν ήταν τόσο απλές οι σχέσεις και ξεκάθαρα τα πράγματα όπως λες κανείς δεν θα είχε κανένα πρόβλημα και θα ζούσαμε όλοι σε ένα όμορφο και ευτυχισμένο κόσμο.
Εξω από το χορό πολλοί λένε ωραία τραγούδια...

Βρε Ιωάννη, δεν είναι προξενιό να σε γνωρίσουν δύο φίλοι σου! Οι περισσότεροι έτσι γνωρίζονται, δεν ξέρεις από την αρχή τον άλλον, στην αρχή στον γνωρίζουν οι φίλοι σου, και μετά τον γνωρίζεις καλύτερα. Προξενιό είναι να σου γνωρίσουν κάποιον με σκοπό να τον παντρευτείς.

Με το \"υγιείς\" απόψεις και το έξω από το χορό λένε ωραία τραγούδια υποτιμείς τους συνομιλητές σου pvernos ή μου φαίνεται;

Ανέφερα αυτό που θεωρώ ότι προάγει τα πράγματα.
Αφορισμοί του στυλ \"φοβήθηκες μήπως δεν βρεις κάτι καλύτερο\" ή \"μου είπαν ότι ήταν κοπέλα για σπίτι\"
νομίζω υποβιβάζουν εμένα.
Ναι την επέλεξα γιατί εγώ διαπίστωσα ότι ήταν κοπέλα για σπίτι και το έψαχνα.
Μου άρερε ως γυναίκα και εύρισκα ένα ήθος και μια ευγένια ψυχής που με γοήτευαν.
Που να φανταστώ την εξέλιξη ?
Ενοιωθα ότι είχα επέναντί μου έναν άνθρωπο που χρειάζεται να κάνεις αρκετή υπομονή για να μπορέσεις να κερδίσεις
πράγματα και από αυτόν.
Μου άρεσε η πρόκληση.
Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό θα με κούραζε τόσο πολύ.

Quote:

---

Originally posted by pvernos

Quote:

---

Originally posted by ioannis2

Quote:

---

Originally posted by pvernos

_
Με τη γυναίκα μου γνωριστήκαμε σε φιλικό σπίτι.

---

Προξενιό ήταν δηλαδή;
Απλά δε θέλεις να μας πεις κάτι τέτοιο!! Σου προκαλεί ντροπή να πεις ότι ήταν προξενιό;

Και τη διεκδίκησες δηλαδή;
φοβόσουν ότι δε θα βρεις κάτι άλλο; φοβόσουν να διεκδικήσεις αυτές που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ σου άρεσαν; και μετάφραζες το φόβο σου με δικαιολογίες πχ είναι καλή κοπέλα, μου τη συστείνουν φίλοι, είναι για σπίτι κλπ.

Ξέσπασμα δυστηχίας διακρίνω για να γράφεις εδώ.

Και οι γονείς μου έτσι γνωρίστηκαν.
Και μια ζωή υπέφεραν κι αυτοί και τα παιδιά τους που δεν έκαναν το λάθος να χωρίσουν. Καυγάδες, παρεξηγήσεις, φωνές, όλο στο σπίτι, καθόλου αγάπη και επικοινωνία, δυο συγκάτικοι που οι περιστάσεις τους ανάγκασαν να συζήσουν και δε χώρισαν όπως θα πρεπε να γίνει. Με τραύματα στα παιδιά.

---

Δεν έχω τέτοια κολλήματα ioannis2.
Αν επρόκειτο για προξενιό δεν θα είχα λόγο να μην το αναφέρω. Δεν έκανε κανείς προσπάθεια να μας γνωρίσει.
Μην αφορίζεις τόσο εύκολα καταστάσεις που δεν ξέρεις.
Εσύ δηλαδή που γράφεις εδώ έχεις ξέσπασμα δυστυχίας ?
Ναι είναι στεναχωρημένος, μπερδεμένος και πρόθυμος να ακούσω υγιείς σκέψεις.
Αν ήταν τόσο απλές οι σχέσεις και ξεκάθαρα τα πράγματα όπως λες κανείς δεν θα είχε κανένα πρόβλημα και θα ζούσαμε όλοι σε ένα όμορφο και ευτυχισμένο κόσμο.
Εξω από το χορό πολλοί λένε ωραία τραγούδια...

---

Δεν απαντάς στο δεύτερο σκέλος ΄: αν φοβόσουν, δηλαδή κόμπλαρες να μιλήσεις, να κάνεις πρόταση, να κυνηγήσεις κλπ άλλες που πραγματικά σου άρεσαν
και αν φοβόσουν ότι δε θα βρισκες κάτι άλλο.

εκτός κι αν ήσουν τρελά ερωτευμένος και παθιασμένος μαζί της οπότε τα πιο πάνω δεν ισχύουν.

έξω του χορού δε νομίζω να είμαι σύμφωνα με αυτά που γραφω πιο πάνω για τις δικές μου εμπειρίες από το δικό μου σπίτι.

κατά τα άλλα νοιώθεις ότι έχεις εξαντλήσει ΟΛΑ ΤΑ ΠΕΡΙΘΩΡΙΑ μαζί της;
αν είναι έτσι πολύ δύσκολη βλέπω τη συνέχεια για σένα.

Quote:

---

Originally posted by pvernos
Ανέφερα αυτό που θεωρώ ότι προάγει τα πράγματα.
Αφορισμοί του στυλ \"φοβήθηκες μήπως δεν βρεις κάτι καλύτερο\" ή \"μου είπαν ότι ήταν κοπέλα για σπίτι\"
νομίζω υποβιβάζουν εμένα.
Ναι την επέλεξα γιατί εγώ διαπίστωσα ότι ήταν κοπέλα για σπίτι και το έψαχνα.
Μου άρερε ως γυναίκα και εύρισκα ένα ήθος και μια ευγένια ψυχής που με γοήτευαν.
Που να φανταστώ την εξέλιξη ?
Ενοιωθα ότι είχα επέναντί μου έναν άνθρωπο που χρειάζεται να κάνεις αρκετή υπομονή για να μπορέσεις να κερδίσεις
πράγματα και από αυτόν.
Μου άρεσε η πρόκληση.
Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό θα με κούραζε τόσο πολύ.

---

Τώρα είδα το ποστ αυτό, μετά που έστειλα το προηγούμενο.
Χαίρομαι, είσαι από τους λίγους που θα έψαχναν με βάση το ήθος και την ευγένεια στη ψυχή μιας γυναίκας και ήθελες να ανοίξεις το δικό σου σπίτι. Σ΄αυτά συμφωνώ μαζί σου.
Δείχνεις μετρημένος και υπεύθυνος άνθρωπος με αρχές.
Μακάρι όλοι να τα τετοιοι χαρακτήρες.
Νοιώθω το ύψος του συναισθήματος, της αφοσίωσης απέναντι στη γυναίκα σου, το πόσο σημαντική είναι για σένα η αγάπη μέσα στο σπίτι και καταλαβαίνω τον πόνο σου όταν λες ότι δεν βρίσκεις ανταπόκριση.

Συμβουλεύθηκες ειδικό;
Είσαι σίγουρος ότι δεν υπερβάλλεις με αυτά που γράφεις;
Μήπως πρέπει να βρεις κάποιον άλλο τρόπο- δε ξέρω ποιον- για να κερδίσεις την ανταπόκριση της;

Quote:

---

Originally posted by pvernos
Ανέφερα αυτό που θεωρώ ότι προάγει τα πράγματα.
Αφορισμοί του στυλ \"φοβήθηκες μήπως δεν βρεις κάτι καλύτερο\" ή \"μου είπαν ότι ήταν κοπέλα για σπίτι\"
νομίζω υποβιβάζουν εμένα.
Ναι την επέλεξα γιατί εγώ διαπίστωσα ότι ήταν κοπέλα για σπίτι και το έψαχνα.
Μου άρερε ως γυναίκα και εύρισκα ένα ήθος και μια ευγένια ψυχής που με γοήτευαν.
Που να φανταστώ την εξέλιξη ?
Ενοιωθα ότι είχα επέναντί μου έναν άνθρωπο που χρειάζεται να κάνεις αρκετή υπομονή για να μπορέσεις να κερδίσεις
πράγματα και από αυτόν.
Μου άρεσε η πρόκληση.
Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό θα με κούραζε τόσο πολύ.

---

Ναι, αλλά η γυναίκα από ότι φαίνεται δεν είναι καλά ψυχολογικά, και θέλει βοήθεια. Από ότι έχω καταλάβει, έχει απογοητευτεί πολλές φορές στη ζωή της από άντρες, ή μία και καλή. Γι\'αυτό έχει χάσει την εμπιστοσύνη της. Ίσως να την παράταγαν ή ξέρω εγώ τι. Το έχεις συζητήσει αυτό μαζί της; Να προσπαθήσεις να την καταλάβεις; Αυτά είναι σημαντικά.

Δεν ήμουν και ο πλέον καλύτερος \"κυνηγός\", αλλά γνώριζα γυναίκες που απλώς με αφήναν αδιάφορο.
Εκεί ένοιωσα ότι μπορούσα να σταθώ και ότι αξίζει να πάω παρακάτω.

Αν είχα εξαντλήσει όλα τα περιθώρια θα το είχα ήδη διαλύσει.
Το ένστικτό μου και η προαίσθηση που έχω μου λένε ότι δεν μπορεί να έχω κάνει τόσο λάθος.
Υπάρχουν στοιχεία που είναι καλά κρυμμένα και πρέπει να βρω τον τρόπο να βγουν στην επιφάνεια.
Δεν παντρεύτηκα στα 40 για να το διαλύσω στα 43.

Quote:

---

Originally posted by pvernos
Υπάρχουν στοιχεία που είναι καλά κρυμμένα και πρέπει να βρω τον τρόπο να βγουν στην επιφάνεια.

---

Τόσα χρόνια πως δεν τα βρήκες;
μήπως υπερβάλλεις;

Quote:

---

Originally posted by lightbluepath

Quote:

---

Originally posted by pvernos
Ανέφερα αυτό που θεωρώ ότι προάγει τα πράγματα.
Αφορισμοί του στυλ \"φοβήθηκες μήπως δεν βρεις κάτι καλύτερο\" ή \"μου είπαν ότι ήταν κοπέλα για σπίτι\"
νομίζω υποβιβάζουν εμένα.
Ναι την επέλεξα γιατί εγώ διαπίστωσα ότι ήταν κοπέλα για σπίτι και το έψαχνα.
Μου άρερε ως γυναίκα και εύρισκα ένα ήθος και μια ευγένια ψυχής που με γοήτευαν.
Που να φανταστώ την εξέλιξη ?
Ενοιωθα ότι είχα επέναντί μου έναν άνθρωπο που χρειάζεται να κάνεις αρκετή υπομονή για να μπορέσεις να κερδίσεις
πράγματα και από αυτόν.
Μου άρεσε η πρόκληση.
Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι αυτό θα με κούραζε τόσο πολύ.

---

Ναι, αλλά η γυναίκα από ότι φαίνεται δεν είναι καλά ψυχολογικά, και θέλει βοήθεια. Από ότι έχω καταλάβει, έχει απογοητευτεί πολλές φορές στη ζωή της από άντρες, ή μία και καλή. Γι\'αυτό έχει χάσει την εμπιστοσύνη της. Ίσως να την παράταγαν ή ξέρω εγώ τι. Το έχεις συζητήσει αυτό μαζί της; Να προσπαθήσεις να την καταλάβεις; Αυτά είναι σημαντικά.

---

Ναι αυτό που λες ισχύει.
Εχει απογοητευτεί μια και καλή διότι την απάτησαν και την απατούσαν επαναλαμβανόμενα.
Αυτό έχει αφήσει πολλές πληγές.
Αλλά τώρα βλέποντας έναν άνθρωπο που είναι όλος δικός της δεν θα έπρεπε να χαίρεται και να το προσέχει περισσότερο από κάθε τι?
Φοβάται πάλι την προδοσία ?
Δεν έχω δώσει ποτέ τέτοια δείγματα.

Περίμενε γιατί δεν κατάλαβα. Την απάτησαν ή την απατούσαν; Δλδ πως έγινε, συνεχόμενα από έναν, μια φορά από πολλούς, συνεχόμενα από πολλούς, πως; Για να καταλάβω πιο σφαιρικά το θέμα. Επιπλέον, να χαίρεται δεν νομίζω, γιατί θα φοβάται μην το χάσει. Αλλά να προσέχει ναι. Εγώ τουλάχιστον αυτό θα έκανα, δεν θα χαιρόμουν, αλλά θα πρόσεχα. Κοίτα, άμα έχεις χάσει την εμπιστοσύνη, δύσκολο να μπορείς να το χαρείς μετά. Αλλά όσο για το ότι δεν σε προσέχει, ίσως έχει χάσει το ενδιαφέρον της για το αντρικό φύλο. Προσπάθησε να της το ξαναβρείς, με το να μιλήσεις μαζί της και να της δείξεις ότι μπορεί να σου έχει απόλυτη εμπιστοσύνη. Πάψε να γίνεσαι τόσο δοτικός, γιατί αυτό δεν βοηθάει πουθενά. Είπαμε, με το φτύσιμο κολλάμε. Αλλά να τη βοηθάς ψυχολογικά αφού είναι η γυναίκα σου. Θέλει ισορροπίες όπως κατάλαβες. Και δεν έχει σημασία τι δείγματα της έχεις δώσει, γιατί μπορεί ο προηγούμενος (ή οι προηγούμενοι), να είχαν δείξει τα καλύτερα δείγματα και όμως να αποδείχτηκαν σκάρτοι. Οπότε δεν μπορείς να ξέρεις πως σκέφτεται.

Quote:

---

Originally posted by lightbluepath
Περίμενε γιατί δεν κατάλαβα. Την απάτησαν ή την απατούσαν; Δλδ πως έγινε, συνεχόμενα από έναν, μια φορά από πολλούς, συνεχόμενα από πολλούς, πως; Για να καταλάβω πιο σφαιρικά το θέμα. Επιπλέον, να χαίρεται δεν νομίζω, γιατί θα φοβάται μην το χάσει. Αλλά να προσέχει ναι. Εγώ τουλάχιστον αυτό θα έκανα, δεν θα χαιρόμουν, αλλά θα πρόσεχα. Κοίτα, άμα έχεις χάσει την εμπιστοσύνη, δύσκολο να μπορείς να το χαρείς μετά. Αλλά όσο για το ότι δεν σε προσέχει, ίσως έχει χάσει το ενδιαφέρον της για το αντρικό φύλο. Προσπάθησε να της το ξαναβρείς, με το να μιλήσεις μαζί της και να της δείξεις ότι μπορεί να σου έχει απόλυτη εμπιστοσύνη. Πάψε να γίνεσαι τόσο δοτικός, γιατί αυτό δεν βοηθάει πουθενά. Είπαμε, με το φτύσιμο κολλάμε. Αλλά να τη βοηθάς ψυχολογικά αφού είναι η γυναίκα σου. Θέλει ισορροπίες όπως κατάλαβες. Και δεν έχει σημασία τι δείγματα της έχεις δώσει, γιατί μπορεί ο προηγούμενος (ή οι προηγούμενοι), να είχαν δείξει τα καλύτερα δείγματα και όμως να αποδείχτηκαν σκάρτοι. Οπότε δεν μπορείς να ξέρεις πως σκέφτεται.

---

Για το μεγάλο της έρωτα που έχουμε συζητήσει χώρισαν διότι διαπίστωσε ότι την απατούσε αλλά και ότι το έκανε και πολλές φορές στο παρελθόν χωρίς να το έχει πάρει χαμπάρι.
Από τότε από ότι κατάλαβα δεν είχα κάνει καμμιά σοβαρή σχέση και είχε αναγάγει τους φίλους της σε οικογένειά της.
Χαίρονταν με τις χαρές τους και λυπόνταν με τις λύπες τους με απόλυτη ταύτιση όμως.
Αποφάσισε να προχωρήσει τη ζωή της μαζί μου αλλά νομίζω ότι έπρεπε ακόμη να κάνει δουλειά με τον εαυτό της.
Μέχρι τότε χαίρονταν μόνο με τις χαρές των άλλων

Μάλλον της άφησε τραύμα αυτός ο έρωτας. Είμαι σχεδόν σίγουρη δλδ, αλλά δεν την ξέρω. Αυτό και μόνο που λες, ότι δεν έκανε καμμία σοβαρή σχέση μετά, τα λέει όλα. Ίσως εσένα να σε εμπιστεύτηκε, αλλά πλέον δεν μπορεί να σου δωθεί, γιατί όπως είπα έχει χάσει το ενδιαφέρον της. Πρέπει με κάποιο τρόπο να της το ξανακερδίσεις. Αλλά το λογικό είναι να της ξαναέρθει κάποια στιγμή, δεν μπορεί να έκλεισε σαν γυναίκα, νέα είναι ακόμη. Βέβαια είχα γνωρίσει και μία που πέθανε ο άντρας της, και ισχυριζόταν ότι δεν πρόκειται να ξαναπάει με άλλον. Οπότε πρέπει να δουλέψεις εσύ μαζί της. Το καλυτερο είναι να την γράφεις για μένα, αλλά ταυτόχρονα να μην την επιβαρύνεις και άλλο συναισθηματικά, πχ άμα γίνεται κάτι με τα αδέρφια της, να μην της φωνάζεις. Αυτά από μένα.

Ετσι απλα... Νομιζω οτι εχετε ξεπερασει το σημειο που μπορειτε απο μονοι σας να λυσετε το θεμα. Ζουμε στο 2010 και ποτε δεν βλαπτει να ζητησει καποιος την βοηθεια ενος ειδικου. Στην περιπτωση σου θα ελεγα καποιου κλινικου ψυχολογου με εξιδικευση σε καποια μορφη ψυχοθεραπειας. Το τριτο ματι του ειδικου σιγουρα θα ανιχνευσει τα οποια παγιωμενα προβληματα επικοινωνιας εχετε. Μην πεφτεις στην παγιδα να θεωρεις δεδομεν και χαρακτηριολογικα καποια παραματα (ηταν απο παντα ετσι κτλ). Στην τελικη αν θελετε να προσπαθησετε πηγαινετε σε καποιον ειδικο και ακολουθηστε μια θεραπεια για κανενα χρονο. Αν δεν σας βγαινει χωριστε, αν σας βγαινει μεινετε μαζι. Οποια και αν ειναι η καταληξη σιγουρα θα σας βοηθησει να ειστε πιο ξεκαθαροι και με τον εαυτο σας αλλα και τους αλλους.

Ακομα συνεχιζεις το θεμα?Κριμα που απαντησα εχασα τον χρονο μου.
Καλη τυχη.

Την γυναίκα σου την πνίγεις και την καταπιέζεις.Και οι ευθύνες παρατηρώ να είναι δυσανάλογα ριγμένες στο εσύ,ενώ το εγώ περνάει ανέπαφο ως προς τις ευθύνες του για την αρχική επιλογή και τις τωρινές του κινήσεις και απαιτήσεις.Που αν δεν συνειδητοποιηθούν,δουλειά δε θα γίνει.
Αυτή δεν αναγνωρίζει,αυτή είναι απαθής,αυτή δεν κάνει τέρατα για να μου\"αποδείξει\"αγάπες,αυτή δεν με υπερασπίζεται,αυτή δε με,αυτή δε με.

Έγραψες ήδη πως έκανες μεγάλο αγώνα για να την κατακτήσεις.Ένα το κρατούμενο.Η προσφορά δεν εγγυάται την ανταπόδοση.Μπορεί να τσούζει,αλλά έτσι είναι.

Στήριξες τη δύναμη του εγώ σου στο να γίνεις απαραίτητος σε έναν άλλον,τώρα αναρωτιέσαι γιατί διαψεύστηκες.Όταν μετατοπίζουμε το κέντρο μας από εμάς στους άλλους επέρχεται ανισορροπία.

Επέλεξες τη σύντροφό σου ανάμεσα σε πολλές άλλες γυναίκες,που όπως είπες δε σου έκαναν\"κλικ\".Γιατί άραγε κλικ σου έκανε ο απρόσιτος και δύσκολος στόχος?Γιατί μέσω της κατάκτησής του θα ανέβαινες εσύ,θα αποδείκνυες την αξία σου.Διάλεξες μία γυναίκα μη ρομαντική(καθώς είπες αυτά με τις εκπλήξεις και τα κορδελάκια,δεν τό\'χει),μία γυναίκα που δεν είναι η προσωποποίηση της ομιλιτικότητας,ενώ εσύ το έχεις ανάγκη και τώρα θες να τη μετατρέψεις άξαφνα στο δικό σου φαντασιακό,για να εισπράττεις \"του κισσού το πλάνο ψήλωμα σε ξέν\'αναστηλώματα δεμένο\".

Αυτό που βρίσκω φοβερά ανάλγητο,είναι πως ακόμη και το ότι αρνείται τις φίλες της,το θεωρείς απόδειξη της\"αγάπης\"της.Είμαι σίγουρη ότι της έχεις φάει τα σκώτια για να την πλάσεις κατάλληλα,απορώ δηλαδή πως δεν το βλέπεις ότι όλα στην τελική ήταν σχεδιασμένα για το κρυφό κέρδος σου,της τόνωσης του εγώ σου.

Όταν παντρευόμαστε κάποιον κι ύστερα θέλουμε να τον καλουπώσουμε,δε φταίει αυτός που αντιστέκεται στο καλούπωμα,αφού το να αλλάξει δεν αποτελεί δική του ανάγκη.Αλλιώς θα το έκανε δίχως πίεση.Υπό το κράτος της εξωτερικής πίεσης θες να αλλάξεις ό,τι εσύ επέλεξες,με κριτήρια δικής σου εξυπηρέτησης.Αν η άρνηση σε συμφέρει,δε φταίει γι αυτό η γυναίκα σου.Φταις ο ίδιος που δε ρίχνεις μία σκληρή,καθαρή ματιά στον καθρέφτη σου.

Ήταν ρομαντική;
Pvernos:Όχι,αλλά...
Ήταν εκδηλωτική;
Pvernos:Όχι,αλλά...
Ήταν η ψυχή της συζήτησης;
Pvernos:Όχι,αλλά...


Ε ΜΑ ΠΙΑ,ΤΙ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟ ΤΟ \"ΑΛΛΑ\" ΠΟΥ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΤΗΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙΣ,ΑΥΤΉ ΑΝΑΜΕΣΑ ΑΠ\'ΟΛΕΣ;;;;;;

Κι εγώ τα ίδια προσπαθώ να καταλάβω για την επιλογή του φίλου μας αλλά δεν έχω πάρει καμιά απάντηση μέχρι τώρα.

Από την άλλη,

πως την διάλεξες αφού από τα γραφόμενα σου φαίνεται ότι από την αρχή δεν ταιριάζατε καθόλου;

μήπως η μέχρι τώρα μέθοδος σου προσέγγισης είναι λανθασμένη και πρέπει να την αλλάξεις;

μήπως είσαι και συ πολύ φορτικός μαζί της και γι αυτό συμπεριφέρεται έτσι;

μήπως αυτά που της ζητάς τα ζητάς σαν κάτι τυποποιημένο του τύπου πχ τώρα κάνουμε αυτό, μετά μιλάμε έτσι, ύστερα γίνεται εκείνο , σαν κάτι το προγραμματισμένο και λείπει ο αυθορμητισμός και αυτό που λέμε βγαίνει από μόνο του;

είχες πει ότι έψαχνες να βρεις μια κοπέλα με ηθικές αρχές που να κάνει για σπίτι, μετά γράφεις (διόρθωσε με αν κάνω λάθος) ότι είχε προηγούμενη σχέση και έρωτες. Αυτά πως συμβαδίζουν;

μήπως έκανες επιπόλαια επιλογή ή επρόκειτο (όπως σου έγραψα σε άλλο ποστ) για συμβιβασμό;

βοήθα να βρούμε άκρη για να βοηθήσουμε.

ιωαννη... το μονο σου λαθοσ ειναι το \'\'ίχες πει ότι έψαχνες να βρεις μια κοπέλα με ηθικές αρχές που να κάνει για σπίτι, μετά γράφεις (διόρθωσε με αν κάνω λάθος) ότι είχε προηγούμενη σχέση και έρωτες. Αυτά πως συμβαδίζουν?\'\'

ελεοσ βρε συ... σε ποιον αιωνα ζεισ για να εχεισ παλαιοληθικεσ αντιληψεισ???.... πρεπει να εινια παρθενα η γυναικα για να εχει ηθικεσ αρχεσ και να κανει για σπιτι??η να ειναι καλο ..ισοροποιημενο , συνηδιτοποιημενο και ωριμο ατομο?

εσυ παρθενα θα παντρευτεισ?

Quote:

---

Originally posted by Adzik
ιωαννη... το μονο σου λαθοσ ειναι το \'\'ίχες πει ότι έψαχνες να βρεις μια κοπέλα με ηθικές αρχές που να κάνει για σπίτι, μετά γράφεις (διόρθωσε με αν κάνω λάθος) ότι είχε προηγούμενη σχέση και έρωτες. Αυτά πως συμβαδίζουν?\'\'

ελεοσ βρε συ... σε ποιον αιωνα ζεισ για να εχεισ παλαιοληθικεσ αντιληψεισ???.... πρεπει να εινια παρθενα η γυναικα για να εχει ηθικεσ αρχεσ και να κανει για σπιτι??η να ειναι καλο ..ισοροποιημενο , συνηδιτοποιημενο και ωριμο ατομο?

εσυ παρθενα θα παντρευτεισ?

---

Ευχαριστώ για τα όσα γράφεις!

Αυτό το ερώτημα :έψαχνες να βρεις κλπ δεν αφορά εμένα αλλά το φίλο μας τον pverno. Το ερώτημα απευθυνεται σ αυτόν με βάση τα όσα έχει γράψει. Δεν είναι θέσεις δικές μου αλλά δικές του.

Τώρα όσον αφορά εμένα θα προτιμούσα παρθένα αν αυτό ειναι εφικτό.
Το να μην είναι παρθένα δε με πειράζει φτάνει σ΄όλα τ άλλα να με γεμίζει. Συμφωνώ μαζί σόυ ότι μπορεί να μην είναι παρθένα και να χει αρχές και να κάνει για σπίτι.
Για να σου πω να ξέρεις γνώρισα κοπέλες που ήξερα σίγουα ότι ήταν παρθένες αλλά υστερούσαν σε πολλά άλλα σαν χαρακτήρες και σα γυναίκες πχ δύστροπες, κλειστές, περίφανες κλπ.

Με τα υπόλοιπα μου ερωτήματα συμφωνείς;

ιωαννη...αν βρεις παρθένα σώθηκες αγόρι μου...σε δυο-τρια χρόνια θα έχει φτάσει το κέρατο στην βραζιλία....:)

ΥΓ. Έλεος. Τι απόψεις είναι αυτές?

Θεοφανία,
είναι η διάκριση μεταξύ εφικτού και ευκταίου.
σου είπα έτυχα να γνωρίσω και τέτοιες αλλά υστερούσαν στα υπόλοιπα.
σημασία έχει η κοπέλα να δείχνει αφοσίωση, πίστη και αγάπη και να με γεμίζει σε όλα. άμα έχει αυτά δε με νοιάζει αν είναι παρθένα

Ίσως θέλεις μία παρθένα γιατί μαζί της δε θα φοβάσαι τόσο.Θα αισθάνεσαι πιο ασφαλής.Προέρχεται από φόβο η επιλογή σου,όχι από κλειστομυαλιά,προσωπική μου άποψη.Λόγω της απειρίας σου,μία άπειρη γυναίκα θεωρείται λιγότερο"απειλητική".Δεν είναι κακό να ομολογούμε τους φόβους μας.Σημείωση:κι εγώ μαθαίνω απ'αυτά που γράφω,μη νομίζεις πως κάνω κήρυγμα,είναι ένα είδος συνομιλίας και με τον εαυτό μου.Γιατί κι εγώ διστάζω να ομολογήσω τους φόβους μου,λες και"πρέπει"νά'μαι πάντα άτρωτη(obsessive compulsive style δα)λολ

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Ίσως θέλεις μία παρθένα γιατί μαζί της δε θα φοβάσαι τόσο.Θα αισθάνεσαι πιο ασφαλής.Προέρχεται από φόβο η επιλογή σου,όχι από κλειστομυαλιά,προσωπική μου άποψη.Λόγω της απειρίας σου,μία άπειρη γυναίκα θεωρείται λιγότερο"απειλητική".Δεν είναι κακό να ομολογούμε τους φόβους μας.Σημείωση:κι εγώ μαθαίνω απ'αυτά που γράφω,μη νομίζεις πως κάνω κήρυγμα,είναι ένα είδος συνομιλίας και με τον εαυτό μου.Γιατί κι εγώ διστάζω να ομολογήσω τους φόβους μου,λες και"πρέπει"νά'μαι πάντα άτρωτη(obsessive compulsive style δα)λολ

---

Πράγματι στο βάθος είναι ο φόβος και η απειρία ως αποτέλεσμα του φόβου.

Από την άλλη όμως είναι και κάτι που δεν εξαρτάται από τον ίδιο τον άντρα. Μπορεί μια γυναίκα σα χαρακτήρας να μην είναι πιστή. Να έχει δίπλα της κα΄ποιο που να μπορεί να την ικανοποιήσει σεξουαλικά, συναισθηματικά, οικονομικά και οτιδήποτε άλλο με τον καλήτερο τρόπο και καλήτερα απ όλους αλλά να μην μπορεί να μείνει σταθερή, και ίσως και να μην το δείχνει αυτό.

Είναι και το ότι η απειρία της γυναίκας και η ασφάλεια ότι είναι παρθένα δημιουργούν ένα αίσθημα βεβαιότητας, να βλέπεις τη γυναίκα όσο πιο δεδομένη γίνεται, δηλαδή πιστή. Και άρα λιγότερο απειλητική, να μπορείς να την ελέγξεις, να μη σου προκαλεί άγχος και φόβο ότι θα σε απατήσει ή θα τη χάσεις.

Η προτίμηση στο να είναι παρθένα σε καμιά περίπτωση δε σημαίνει ότι θα απέρριπτα κάποια επειδή δεν είναι. Ίσως και να την έβρισκα πολύ καλήτερη από μια παρθένα και να την προτιμούσα.

Κι ομως, αν ειναι παρθενα εχει περισσοτερες πιθανοτητες να θελησει να γνωρισει και να βιωσει κατι καινουριο, παρα μια κοπελα που εχει χορτασει την ερωτικη ζωη, εχει βαρεθει τα παιχνιδια και θελει εναν σοβαρο ανδρα διπλα της για το υπολοιπο της ζωης της... Εμενα αυτη ειναι η αποψη μου..

Γνώμη μου είναι ότι έννοιες όπως πίστη, αφοσίωση, αγάπη στις ερωτικές σχέσεις, έχουν πολύ διαφορετική σημασία και μεγαλύτερη σταθερότητα, όταν είναι αποτέλεσμα συνειδητής επιλογής. Ενώ όταν είναι αποτέλεσμα άγνοιας, απειρίας, ρομαντικής εξιδανίκευσης κλπ (όπως συχνά συμβαίνει σε άτομα 'παρθένα'), είναι πολύ πιο εύθραυστες... :)

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Ευχαριστώ για τα όσα γράφεις!


Τώρα όσον αφορά εμένα θα προτιμούσα παρθένα αν αυτό ειναι εφικτό.
Το να μην είναι παρθένα δε με πειράζει φτάνει σ΄όλα τ άλλα να με γεμίζει. Συμφωνώ μαζί σόυ ότι μπορεί να μην είναι παρθένα και να χει αρχές και να κάνει για σπίτι.
Για να σου πω να ξέρεις γνώρισα κοπέλες που ήξερα σίγουα ότι ήταν παρθένες αλλά υστερούσαν σε πολλά άλλα σαν χαρακτήρες και σα γυναίκες πχ δύστροπες, κλειστές, περίφανες κλπ.

Με τα υπόλοιπα μου ερωτήματα συμφωνείς;

---

λοιπον, ειχα μια φιλη (με την οποια τα σπασαμε), η οποια ηταν περιπου ετσι, κλειστη, ντροπαλη, απελπιστικα ευγενικη, περηφανη (να ζητησει βοηθεια? οχι φυσικα, καλυτερα να πεθαινε!), ψυχοπονιαρα, μαλλον παρθενα (δεν τολμησα να τη ρωτησω), ηθελε αγαπη κ πανω απ ολα αγαπη, αιωνια πιστη κ αφοσιωση (" τι ησουνα 2,5 χρονια με εναν αντρα κ σου ελεγε θα δουμε πως θα παει κ οσο παει? α εγω τον αντρα τον θελω αιωνια πιστη κ αφοσιωση..."), επισης χιουμορ μηδεν, ειχε φορτικη κ αυταρχικη μητερα (εγω το ειχα περασει το τεστ ως ενα εξαιρετικο κ πολυ καλο παιδι, μεχρι που βριστηκαμε μεσω εμαιλ κ με απειλησε (η μήτηρ) οτι θα με παει σε δικηγορο!!), υγιεινη διατροφη, περιπετεια μηδεν, ασφαλεια 100% κλπ

μηπως θες να σου στειλω το εμαιλ της? μπορει να ταιριαζετε!! μην της πεις το ονομα μου, γιατι μπορει να βρεθω στα δικαστηρια!!!:rolleyes:

τελικα καποιο correlation θα πρεπει να υπαρχει αναμεσα στο "παρθενα" που ζητας απο τη μια μερια, κ στα "δυστροπη, κλειστη, περηφανη".

συγγνωμη, μια που δεν τα εχει ολα αυτα, πολυ απλα δεν ειναι παρθενα! (στα...30 της)

Quote:

---

Originally Posted by Lou!..

λοιπον, ειχα μια φιλη (με την οποια τα σπασαμε), η οποια ηταν περιπου ετσι, κλειστη, ντροπαλη, απελπιστικα ευγενικη, περηφανη (να ζητησει βοηθεια? οχι φυσικα, καλυτερα να πεθαινε!), ψυχοπονιαρα, μαλλον παρθενα (δεν τολμησα να τη ρωτησω), ηθελε αγαπη κ πανω απ ολα αγαπη, αιωνια πιστη κ αφοσιωση (" τι ησουνα 2,5 χρονια με εναν αντρα κ σου ελεγε θα δουμε πως θα παει κ οσο παει? α εγω τον αντρα τον θελω αιωνια πιστη κ αφοσιωση..."), επισης χιουμορ μηδεν, φορτικη κ αυταρχικη μητερα (εγω το ειχα περασει το τεστ ως ενα εξαιρετικο κ πολυ καλο παιδι, μεχρι που βριστηκαμε μεσω εμαιλ κ με απειλησε (η μήτηρ) οτι θα με παει σε δικηγορο!!), υγιεινη διατροφη, περιπετεια μηδεν, ασφαλεια 100% κλπ

μηπως θες να σου στειλω το εμαιλ της? μπορει να ταιριαζετε!! μην της πεις το ονομα μου, γιατι μπορει να βρεθω στα δικαστηρια!!!:rolleyes:

τελικα καποιο correlation θα πρεπει να υπαρχει αναμεσα στο "παρθενα" που ζητας απο τη μια μερια, κ στα "δυστροπη, κλειστη, περηφανη".

συγγνωμη, μια που δεν τα εχει ολα αυτα, πολυ απλα δεν ειναι παρθενα! (στα...30 της)

---

Φαίνεται δεν έχεις διαβάσει τα προηγούμενα μου μηνύματα, που γράφω ότι απέρριψα παρθένες!!
Άμα ήθελα τώρα θα ήμουν παντρεμένος με μια απ αυτές!!

Γνώρισα και κοπέλες που δεν ήταν, ήταν όμως πολύ καλοί χαρακτήρες και εμφανίσιμες αλλά αυτές δεν ήθελαν να προχωρήσουμε κάτι.

Ίσως αυτό που έγγραψα για παρθένες να αφορά το ιδεατό, το τέλειο που ίσως σπάνια το βρίσκεις.
Σημασία για μένα έχει η αγάπη η αληθινή, η αλληλοβοήθεια, η εμπιστοσύνη, η τρυφερότητα. Ίσως και αυτά να ακούγονται γελοία αλλά δε ξέρω με ποιο άλλο τρόπο μια σχέση θα άντεχε στο χρόνο.

Γιάννη μου,δώσε λίγη σημασία σε αυτό που έγραψες σε παραπάνω ποστ σου"να μπορείς να την ελέγξεις".
Για μένα εκεί έγκειται το θέμα όλο,αυτό είναι το ζουμί του.Πόσο οι φόβοι μας μας κάνουν να θέλουμε να ελέγχουμε τα πάντα,να γινόμαστε ελεγκτικοί,δικαστικοί,τυπο λάτρες,να μη μπορούμε να βγούμε από τους κανόνες,από τα μέτρα και τα σταθμά που τα θέτει ο φόβος μας.Ο φόβος μας,ο νομοθέτης μας.Κι εμείς τα πειθήνιά του όργανα.Αχ βαχ,που θα μας πάει,θα τη βρούμε την άκρη όμως ρε!

Quote:

---

Originally Posted by ioannis2

Ίσως αυτό που έγγραψα για παρθένες να αφορά το ιδεατό, το τέλειο που ίσως σπάνια το βρίσκεις.
Σημασία για μένα έχει η αγάπη η αληθινή, η αλληλοβοήθεια, η εμπιστοσύνη, η τρυφερότητα. Ίσως και αυτά να ακούγονται γελοία αλλά δε ξέρω με ποιο άλλο τρόπο μια σχέση θα άντεχε στο χρόνο.

---

Γιατί όμως για εσένα το 'ιδεατό και το τέλειο' συμπεριλαμβάνουν και την παρθενιά? Αν έγραφες ότι το 'ιδεατό' για σένα είναι να είναι π.χ. ξανθιά/μελαχρινή/ψηλή/κοντή/ζουμερή κλπ...εκέι δεν θα έλεγα τίποτα, γιατί αυτό μπορεί απλά να είναι θέμα γούστου. Νομίζω ότι η rain έχει πολύ δίκιο και χρειάζεται να σκεφτείς λίγο τι είδους ανασφάλεια ή φόβος ή ανάγκη για έλεγχο σε κάνει να προτιμάς μια παρθένα.

Ναι σίγουρα, δεν είναι το πιο σημαντικό, αυτά που γράφεις πιο πάνω βεβαίως είναι πολύ σημαντικά για μια σχέση και δεν ακούγονται καθόλου γελοία.

Στο ιδεατό ναι περιλαμβάνονται όλα αυτά που γράφεις συν η παρθενιά

Όσον αφορά τα περί φόβου, ελέγχου κλπ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΥΠΗΡΧΑΝ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΥΤΑ δε θα θελα ποτέ να μοιράζομαι τη γυναίκα μου με άλλο.

Από την άλλη φαίνεται ότι δεν προσέξατε αυτό που έγραψα πιο πάνω, ότι μου έτυχαν παρθένες και τις απέρριψα.

Άρα είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο αυτό που τελικά μετρά για μένα είναι να μη μοιράζομαι τη γυναίκα μου με κανέναν άλλο.

εννοεις οτι σε ενοχλει κ αν στο παρελθον της ειχε παει με αλλους? "δεν μοιραζομαι τη γυναικα μου με κανεναν αλλο" στον χρονο τον παροντα? η κ τον παρελθοντα? γιατι ακομα κ αν μια παλια μας σχεση εχει ληξει, κουβαλαμε καποια πραγματα απ αυτην, με τον ιδιο τροπο που κουβαλαμε γενικοτερα παλιες εμπειριες απο το παρελθον μας (αναμνησεις).

Quote:

---

Originally Posted by Lou!..

εννοεις οτι σε ενοχλει κ αν στο παρελθον της ειχε παει με αλλους? "δεν μοιραζομαι τη γυναικα μου με κανεναν αλλο" στον χρονο τον παροντα? η κ τον παρελθοντα? γιατι ακομα κ αν μια παλια μας σχεση εχει ληξει, κουβαλαμε καποια πραγματα απ αυτην, με τον ιδιο τροπο που κουβαλαμε γενικοτερα παλιες εμπειριες απο το παρελθον μας (αναμνησεις).

---

Εννοώ από τη στιγμή που τα φτιάχνουμε και όσο θα μαστε μαζί.
δεν με ενοχλεί το παρελθόν.
εννοώ όσο θα ναι μαζί μου.