Συμφωνώ με την crazy diamond. Ίσως αυτό που σε απασχολεί εντονότερα να μην είναι κανένα πακέτο, αφού αυτό έρχεται έξωθεν ως σύνολο προδιαγραφών, από το περιβάλλον σου, αλλά ενδέχεται οι προβληματισμοί σου να μην αφορούν το πακέτο, αλλά να αγγίζουν δικές σου αμφιβολίες για το τι παίρνεις από τη σχέση αυτή και αν σου αρκούν αυτά που παίρνεις (και αν αρκείσαι σε λιγότερα το να απαντήσεις στα δικά σου γιατί). Ζούμε δύσκολες εποχές και νομίζω κάτι τέτοια πακέτα θα αλλάξουν στη συνείδηση των ανθρώπων γύρω μας, αυτό που δε μπορεί να αλλάξει είναι η εσωτερική σου κρίση για τη σχέση αυτή. Εκεί πιστεύω πως θα έπρεπε να επικεντρωθείς, πέρα απ' ό,τι διαπραγματεύεσαι και συζητάς εδώ. Μία σχέση μπορεί να αντέξει τους κλονισμούς που προέρχονται από εξωγενείς παράγοντες, συγκυρίες, εποχικά προβλήματα, και πρόσκαιρες μεταπτώσεις διαφόρων τομέων της. Αν όμως η ανεργία του συντρόφου σου έρχεται και προστίθεται σε μία αδιάφορη σεξουαλική ζωή, δυσλειτουργική, στα προσωπικά θέματα του άλλου μισού της σχέσης, τον κλειστό του χαρακτήρα όπως ανέφερες, την παραίτησή του τα τελευταία χρόνια, αθροιστικά συσσωρεύεται ένα φορτίο και ίσως η ισορροπία να μην κρατιέται πια. Για μένα η έλλειψη του ερωτικού στοιχείου είναι αυτή που σηκώνει το βάρος της εσωτερικής κρίσης για τη σχέση σας, και η μετάθεσή σου από ερωμένη, που θα ήσουν σε κάποια άλλη σχέση, σε μητέρα του, ή έστω καλή φίλη που φροντίζει και θάλπτει.
Χαρά δε βλέπω, δίχως χαρά πώς να επιβιώσει μία σχέση στους κλυδωνισμούς? Πού είναι το παιχνίδι?
Υποφέρεις και θυμώνεις, έστω κι αν δεν το παραδέχεσαι. Σε θυμώνεις όταν κάποιες σου ανάγκες τις αφήνεις στα αζήτητα, για κάποιον "ιερό" σκοπό. Φτιάχτε το κρεβάτι σας, και βάλτε παιχνίδι στη σχέση. Να γίνετε δυνατότεροι σε τομείς που έχουν σημασία για την κάλυψη των βασικότερων αναγκών σας ώστε να αξίζει τον κόπο η προσπάθειά σας να είστε μαζί. Φιλικά.:)