μπα ειμαι απο μικρη κοινωνια..
Printable View
κι εγω αυτη την αισθηση ειχα οταν ημουνα μικρη..οτι ολος ο κοσμος ειναι καλος κ αθωος, οτι ολοι με αγαπανε, τα εβλεπα ολα πολυ ιδεαλιστικα...κ παρολο που δεν πηρα ποτε αγαπη ουτε απ την οικογενεια μου ουτε απ τον περιγυρο μου (τουλαχιστον οχι οση θα ηθελα, για να μην ειμαι κ αχαριστη) ειχα την αισθηση οτι κατα βαθος μ αγαπανε ολοι κ πολλα τα δικαιολογουσα κιολας...δεν ειχα τον ελεγχο σε τιποτα κ ολα τα εβλεπα πολυ ωραιοποιημενα..μετα οταν μεγαλωσα κ ωριμασα καταλαβα σε τι απατη ζουσα τοσα χρονια, ποσο πληγωθηκα, συμπεριφορες κ καταστασεις που υπεστην χωρις να τα αξιζω, ποση κακια εισεπραξα κ τωρα μου βγαινει το τελειως αντιθετο απ αυτα που ενιωθα τοτε...σε σημειο να ειμαι υπερβολικα καχυποπτη για πολλα πραγματα η να βγαζω κακια κ μισος σε ατομα που δεν μου φταινε καν..οπως επισης κ το οτι προσπαθω εστω κ εκ των υστερων να εχω τον απολυτο ελεγχο σε πολλα θεματα στη ζωη μου..(οπως πχ μου βγαινει με το φαγητο..)
Κοιτα να δεις, εμενα το περιθωριακο στοιχειο ηταν μια χαρα στο σχολειο μου, αν και πανκια δεν ειχαμε απο οτι θυμαμαι, αλλα ειχαμε το μαυροφορεμενο επαναστατημενο χεβι μεταλ περιθωριο, το οποιο με την πλουσια κυριλε σνομπαρια κανανε ενα τουρλου τουρλου παρειστικο μιξ πολλακις χαριν μπαφου και λοιπων διασκεδασεων.
λολλ σε εμας οι περισσοτεροι ηταν ξιπασμενοι κυριλεδες κ μας βλεπαν αφ υψηλου δεν ειχαμε κ πολλα παρε δωσε μαλιστα μια φορα πλακωθηκα με μια τετοια επειδη με ειπε "βρωμιαρικο φρικιο"...εγω γενικως δεν αντιδρουσα αρκει να μην με φερναν στο αμην κ να μην ακουγα κακιες κ σχολια απο ατομα που δεν ειχα ασχοληθει καν μαζι τους...ειχα σαν μοτο το "they laugh because i 'm different?? I LAYGH BECAUSE THEY 'RE THE SAME!!!!" το οποιο βεβαια εξακολουθω να το εχω..
Εχεις?λολολ :P:P
Eγω στο σχολειο ειμουν ντροπαλη και εσωστρεφης και βαριομουν τα διαλειματα και τις εκδρομες.Μετα που αδιαθετησα ομως και ειχα ορμες ξεσαλωσα.:P αρχησα να κανω τρυπες παντου εβγενα συνεχεια σε μπαρακια και εφευγα οταν εκλειναν αυτα και εκανα παρεα με μπραβους γομαρια πορτα.Τωρα τα σκεφτομαι και ντρεπομαι πολυ δεν θα ηθελα να εχω τετοια εφηβεια.
Xεχεχεχε σ ό,τι εχω τελοςπαντων!!!!!:)LooooL!!!!!!!!!!!
Eγω μεχρι το γυμνασιο ημουνα πολυ μαζεμενη κ παθητικη ημουν ησυχη γενικως χαμηλων τονων δεν προκαλουσα προβληματα...μετα στο λυκειο αλλαξα τελειως αλλαξα αρχικα στιλ αλλαξα συμπεριφορα εγινα τελειως αλανι κ αληταρια..ειχα ξεσαλωδει κ στο σεξουαλικο κομματι να φανταστεις με λεγανε tsoolaki κ καμαρωνα...γενικα μπορω να πω ειχα δυσκολη εφηβεια...κι εγω πολλες φορες ντρεπομαι κ μετανιωνω για πραγματα που εκανα τοτε αλλα δυστυχως δεν μπορω να γυρισω το χρονο πισω κ να τα αλλαξω οποτε μετα ηρεμω...κ στην τελικη που το σκεφτομαι καλυτερα αγρια, arrogant κ φρικιο παρα μαζεμενη κ ησυχη κ να με κανουν ο,τι θελουν...
εγω παντως τωρα ειμαι χειροτερη απο τοτε...................
νηπιαγωγειο..εχω μια αναμνηση να περιφερομαι μονη στην αυλη..τα αλλα μικρακια δεν εβγαιναν εξω στο διαλειμμα..
ενιωθα μονη μου εκεινη τη μερα..ηταν η πρωτη συνειδητοποιημενη στεναχωρια μου..
Δημοτικο ειχα κολλητη αυτοκολλητη ,μας χωρισαν στο γυμνασιο :(
Γυμνασιο λυκειο για να μην με τρομακρατει ο πατερας και να μη δεχομαι προσβολες απο τους καθηγητες,ημουν αριστη μαθητρια αλλα φρικιο.περνουσα καλα πολυ καλα..υπερασπιζομουν τα φυτα γιατι ημουν κι εγω ενα!!!χαχαχαχχα ολως παραδοξως δεν με ενοχλησε ποτε κανενας,παρα μονο ο πατερας μου..
Εγραφα ποιηματα και πεζα απο τα 15 ως τα 22..ανεξαρτητα απο την κοινωνικοτητα εγω ενιωθα να ποναω..μεγαλωνα μονη μου στην οικογενεια και αυτο ειχε τον πρωτο λογο στην καρδια μου..εξου και τα νευρα και η ματαιες προσπαθειες για αποδοχη.
Μπορω να πω οτι ημουν και δημοφιλης αλλα δυστυχως δεν το καταλαβαινα..ντοινγκ!!!!
θυμαμαι εγραφα κ εγω κατι. ειχα πολλα ημερολογια και τα χω ακομα. τα διαβαζε κρυφα η αδερφη μ που ηταν μικροτερη εβρισκε το κλειδι το σκασμενο κ τα διαβαζε με τις κολιτες της. τα εχω ακομα. πριν 2 χρονια πηγα να τα διαβασω ουτε καν θυμαμαι τι εγραφα και ηταν λες και διαβαζα λογια καποιου αλλου/! συχνοτερα ελεγα μεσα πως θελω να σκοτωσω τους γονεις μου
Παρενθεση...
Εγω παντως σε group με ονομα serial killers δεν μπαινω λολ..ΕΛΕΟΣ:P
θα μπεις για συμπαρασταση στην φιλη σου αντεεεε!
Δεν μπορεις να το κανεις serial lovers?....θα εχει σουξε...ποιος εχει αναλαβει την καμπανια?
Εγω τα εκαψα στο τζακι γιατι ηταν σαν να διαβαζα πορνο!λολ
λολ ρε συ πανικουλα καλα μονο για σεξουαλικα εγραφες ????:)
Ναι δεν υπηρχε προταση που να μην εχει μεσα την λεξη σεξ.Ειμουν σεξομανης και ειμαι ακομα απλα τωρα εχουν αλλα προτερααιοτητα χι
λολ απο τι ηλικια τα γραφες αυτα?? εγω στο δημοτικο εγραφα ποσο χαλια περναω κ οτι μισω τον κοσμο κ θελω να τους σκοτωσω ολους εκτος απο καποια ατομα μετα στο γυμνασιο αρχισα τα σεξουαλικα αλλα οχι αγρια πραγματα μη φανταστεις...!!
απο 18 ξεκινησα αλλα δεν ηθελα να σκοτωσω κανεναν.:)
ε απο 18 μια χαρα ειναι εσυ να αρχισεις τα σεξουαλικα εγω τα αρχισα πολυ νωριτερα κ τωρα που το σκεφτομαι ειδικα στο λυκειο μονο εκει ηταν το μυαλο μου θαρρεις κ δεν υπηρχε τιποτα αλλο....
εντωμεταξυ εγραφα συνεχως οτι θελω να πεθανω αλλα πουθενα δεν αναφερνα τη λεξη "αυτοκτονια"...
Καλο αυτο χεχε.Εγω μονο για σεξ εγραφα τπτ αλλο.
Ποιο ειναι καλο ρε συ?? Το οτι εγραφα οτι θελω να πεθανω?? λολ
χαχαχα οτι δεν εγραφες για αυτοκτονια βρε.λολ σαλταρα με το πολυ γραψημο μου φενετε
εγω παλι να σκοτωσω ηθελα οχι να πεθανω. ειμαι πιο εγωιστρια
Και γιατι να το κανεις?μια φορα σου δινεται η δυνατοτητα της ζωης γιατι να θες να αυτοκτονησεις?εμενα μαρεσει η ζωη κιας εχεις δυσκολιες.
Με τις δισκολιες εχουμε εναν σκοπο εστω να τις ξεπερασουμε καπια στιγμη.:)
γιατι περα απ την συνεχη προσπαθεια πολλες φορες εξαντλεισαι κ φτανεις στα ορια κ πραγματικα νιωθεις πως η ζωη δεν εχει πια κανενα νοημα κ θελεις να βαλεις ενα τελος σε ολα κ να σταματησεις τον πονο κ τη δυστυχια...οταν φτανεις στην απολυτη απελπισια κ απογνωση ολα ειναι τοσο μαυρα κ απαισια κ πραγματικα δεν εχεις τη δυναμη κ το κουραγιο να κανεις τιποτα κ αυτο φαινεται ως η μονη λυση...κ ειναι πολλες οι φορες που εχω φτασει σε τετοιο σημειο αλλα παντα κατι την τελευταια στιγμη με κρατουσε πισω..κατι σαν να μου υπενθυμιζε οτι η θεση μου ειναι εδω κ πρεπει να παλεψω...αλλα νταξει στη θεωρια ωραια ειναι να λεμε οτι πρεπει να προσπαθουμε, να μην το βαζουμε ποτε κατω κτλ (κ πρεπει να το λεμε για να παιρνουμε δυναμη) αλλα κ η αντοχη πολλες φορες εξαντλειται αλλωστε ανθρωποι ειμαστε ολα ειναι πιθανα να συμβουν δεν ειμαστε σουπερμαν...
Εγώ μικρή θυμάμαι ότι μεγάλωνα με την αίσθηση ότι είμαι πολύ έξυπνο παιδί (είχα μάθει να διαβάζω και να γράφω γύρω στα τέσσερα πριν πάω σχολείο σχεδόν μόνη μου και μου άρεσαν τα παραμύθια και τα λογοτεχνικά βιβλία) και σε καμιά περίπτωση δεν πίστευα ότι η ζωή μου θα γύρναγε έτσι σκατά όπως είναι σήμερα.... (άνεργη και μόνη). Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου τραγουδούσα και ασχολούμουν με το χορό και τη μουσική... δεν μου άρεσαν οι κούκλες αλλά τρελλαινόμουν για τα πλέιμομπιλ... γενικά εκτός από μερικές άσχημες φάσεις κρίσεων (όταν μου κάνανε τη ζωή κόλαση στο σχολείο αργότερα για παράδειγμα) νομίζω ότι έβλεπα τη ζωή πολύ πιο αισιόδοξα απ' ότι τη βλέπω τώρα πια... δυστυχώς... θυμάμαι ότι ήθελα να ασχοληθώ από μικρή με το χορό και παρακαλούσα τη μάνα μου να με στείλει στην Αμερική στη θεια μου να σπουδάσω εκεί χορό (έξι χρονών σκατό!!) πράγμα που φυσικά φαινόταν εξωφρενικό στους δικούς μου και δεν πραγματοποιήθηκε σε καμιά περίπτωση.. δυστυχώς...
να ξερες πως σε καταλαβαινω. ηθελα να γινω χορευτρια και ο πατερας μου με ελεγε τζιβιτζιλου. πως μετα θα καταντησω εργατρια στου κιρουζιδη. ετσι ελεγε
....ειχα βρει 2 μυρμηγκοφωλιες πολυ μακρια η μια απο την αλλη και παιρνω ενα μυρμηγκι απο την μια και το παω στην αλλη και το αφηνω μεσα στο μπουγιο....το μυρμηγκι που εβαλα στην ξενη μυρμηγκοφωλια σταθηκε στα πισω του ποδια και φαινοταν σαν κατι να τους φωναζε....ενω στην αρχη δεν το πειραζε κανενας ...μετα απο λιγο σκανε κατι αλλα μυρμηγκια και αρχιζουν και το τραβολογανε γαμησε τα....παρα πολυ ασχημα....τεσπα...εκει που τον ειχανε ταραξει στο ξυλο...τον αρπαζω απο τα χερια τους και τον παω πισω στη μυρμηγκοφωλια του...πριν τον αφησω του λεω ...δεν μπορεις να καταλαβεις τι γαμ...σι εχουν να φανε...τον αφηνω κατω και παλι στηριχτηκε στα πισω ποδια και κουναγε τις κεραιες του σαν να μου φωναζε κατι....πηρα ενα σκερπανι ενα αναπτηρα και οινοπνευμα και δεν σταματησα μεχρι να αφανιστουν ολα...οταν τελειωσα ειχα ανοιξει μια τεραστια τρυπα εκει που ηταν η μυρμηγκοφωλια των "μπασταρδων"....και ηρθε ο παππους μου και μου λεει ρε μαλακισμενο στη μεση του δρομου βρηκες να την ανοιξεις αυτη την τρυπα???...και με εσπασε στο ξυλο χαχαχχαχα
......................
sorry αλλα δεν μπορω να μην γελασω
ΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧ ΑΧΧΑΧΑΧΑ τι λιωσιμο ειναι αυτο που ειπες ρε συ δεν υπαρχεις! ΧΑΧΑΧΑΧΑΧ!
Lololol Βρε Πυθαγόρα! Διαβάζοντας το στην αρχή πίστεψα ότι πρόκειται για κοινωνιολογικό πείραμα σε οργανωμένες κοινωνίες σαν αυτή των μυρμηγκιών!
μπραβο ρε!
ωραιος τυπος ησουν μικρος..
δεν φτανει που ταραξες το ερμο το μυρμηγκι και το πηγες να το σπασουν σ το ξυλο για να κανεις τα πειραματα σου,
πηγες και εξολοθρευσες μια ολοκληρη κοινωνια μυρμηγκιων , επειδη αντισταθηκε στα γελοια πειραματα σου και υπερασπισε το σπιτι της!!!!!
εχεις υποψη σου ποσο εξελιγμενες κοινωνιες και ποσο προχωρημενο τροπο επικοινωνιας εχουν τα μυρμηγκια?
αν καθοσουν στ αυγα σου, το μυρμηγκι δεν θα χωνοταν στην ξενη φωλια, θα πηγαινε στην δικη του.
δεν μπορεις να ρημαζεις ολοκληρα κοινωνικα συστηματα και μετα να παριστανεις τον θεο- τιμωρο που βαλε και ταξη απο πανω!!!!
και να νομιζεις οτι σου οφειλει και ευγνωμοσυνη το μυρμηγκι!
ελπιζω να αλλαξες μυαλα..
εγω σκοτωνα βρωμουσες......
Εγω θυμαμαι το σωμα μου γεματο μελανιες μαυρες και κιτρινες, σκισμενα γονατα γεματο πληγες...
τωρα απλα προχωρησαν πιο μεσα...
Mπορω να θυμηθω και εγω κατι στιγμες που πραγματικα , ακομα και μετα απο τοσα χρονια καταλαβαινω γιατι μου τις εβρεχε ο πατερας μου. Ειχα παρει ενα κουτακι σπιρτα και επεζα πισω απο την οικοδομη μου οπου υπηρχε μια αλανα . Αποτελεσμα ? εβαλα φωτια την μιση και παραπανω πλευρα επειδη ειχε ξερα χορτα. Παιζαμε πολεμο γειτονια με γειτονια και σκαρφαλωσα σε ενα τοιχακι που εφτανε στο 1ο οροφο , οι αντιπαλοι " και καλα " με ειχαν περικυκλωσει . Σωτηρια μου? ενα σακι κρεμυδια απο το μπαλκονι της θειας που εμενε στον 1ο , αποτελεσμα ενα δρομος γεματο κρεμυδια και η φατσα μου μετα γεματη δακρυα απο τις ξυλιες. Φασαρια παλι με τις γειτονιες , ενα παιδακι με χτυπαει και παει κρυβεται μεσα στην οικοδομη του . Νευρα εγω με αποτελεσμα να σπασω την τζαμαρια της πορτας για να μπω μεσα να τον δειρω.Ειμουν στο χωριο και απεναντι απο το σπιτι της γιαγιας μου ειχε ενα μικρο ποταμακι και μετα ξεκινουσαν χωραφια με καλαμποκια .. Πηγα μεσα στο χωραφη εσπασα οσα καλαμποκια μπορουσα αλλα επειδη ειμουν κοντος δεν προσεξα οτι Ο ιδιοκτητης ηταν μεσα στο χωραφι... Εμπρος καλα μου ποδαρακιααααααααα