Παιδικα τραυματα-εκδικιση

Quote:

---

Originally Posted by Ναταshα

Αν το σκεφτεις αλλιώς.. ότι εχουμε ζήσει έχει περάσει.
Βίωσες παλια καταστάσεις πόνου (σώμα ψυχή). Και φέρνοντάς τες τωρα στο μυαλό σου αναπαριστάς τον πόνο που ένιωσες. Αλλά μόνο τον ΑΝΑΠΑΡΙΣΤΑΣ. Ο πόνος αυτούσιος όπως τον βίωσες δεν υπάρχει, σημερα δε σε χτυπαει η μητερα σου, δεν ειναι εκει αυτος που σου το προκαλεσε. Ειναι άλλος πόνος. Στεναχωριέσαι για τον εαυτο σου για οσα περασε, τοσο που θυμωνεις. Και ολα αυτα τα αρνητικα συναισθηματα σου δημιουργουν πονο.. Κοιταξε τον εαυτο σου εξω απο εσενα, σαν να κοιτας και να ακους τα οσα περασε ενας αλλος ανθρωπος. ''Κριμα'' θα πεις ''το παιδι, δες τι περασε''. Και μετα λογικα θα ''του'' συμπαρασταθεις. Δε θα τον λυπηθεις! Θα νιωσεις συμπαθεια, θα θες να τον κανεις να νιωσει καλα, θα θες το καλυτερο για αυτον.
Καθε φορα που σου ερχονται οι σκεψεις και οι αναμνησεις νιωσε τες. Στο επακρο, οπως ακριβως ειναι. Πονος, θυμος, απογνωση, φοβος. Ασε ολα τα συναισθηματα να διαπερασουν το μυαλο και το κορμι σου. Να μη φοβασαι τα συναισθηματα αυτα. Ειναι προσωπικη μου γνωμη πως το να ''ξεσπασεις καπου το θυμο σου'' δεν πρεπει να σημαινει μεταφορά βιαιης ενεργειας σε καποιο αντικειμενο ή υποκειμενο! Αυτη η ενεργεια του συναισθηματος περναει τοτε απο εσενα σε κατι αλλο και συνεχιζει το κυκλο του. Ειναι τοσο σημαντικο πιστευω να μετατρεψεις τη βιαιη ενεργεια που προκαλει ο θυμος σε κατι αλλο, κατι παραγωγικο για σενα, κατι ηρεμο. Να μη ξεχυθει ο θυμος σαν τσουναμι με θυματα, αλλα σαν βαθυ ποταμι που ρεει ηρεμα. Και πιστευω αυτο το ''ποταμι'' μεταφερει την ιδια ακριβως ποσοτητα ενεργειας με το ''τσουναμι''. Μονο που δε θα υπαρχουν θυματα, αλλα ποτισμενη γη ετοιμη να δωσει καρπο. Ποιητικα μιλάω, γιατι ποητικα τα σκεφτομαι, συγνωμη αληθεια.

Δεν ειμαι ειδικος, καμια σχεση. ΟΛΑ ΟΣΑ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟΙ ΜΟΥ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ.

Ειναι δυσκολο να σε κανει καποιος η κατι να μη θες να βιαιοπραγησεις στη μητερα σου. Νομιζεις ακραδαντα οτι θα σε λυτρωσει, και ειναι απολυτα φυσιολογικο, ''Η ΒΙΑ ΓΕΝΝΑ ΒΙΑ''. Εσυ ο ιδιος ειπες πως δε θες να κανεις το ιδιο στη μελλοντικη οικογενεια σου. Οριστε! ΕΣΥ θα κανεις την αρχη. Εσυ εισαι ο ΗΡΩΑΣ της ιστοριας. Σε εσενα πεφτει η ευθυνη αλλα και τιμη να σταματησεις το κυκλο βιας που ξεκινησε η μητερα σου. Εχω και εγω οπως και εσυ τασεις επιθετικοτητας. Όταν το καταλαβα ξερεις τι αποφασισα? Πως ειμαι διατεθειμενη να παλευω και να δουλευω με τον εαυτο μου καθημερινα να μην πληγωσω τους δικους μου. Το αποδεχτηκα, δεν το αγνοησα και ζω με αυτο. Πιστευω στο καλο μεσα μου και θελω να νικησει.

Τα ερεθισματα που πηρες απο το περιβαλλον καθως μεγαλωνες ηταν βιαια. Και ετσι ΕΜΑΘΕΣ (σε ''διδαξανε''). Γιαυτο εισαι ετσι. Ο ανθρωπος ομως ευτυχως δεν ειναι μονο οτι παιρνει απο το περιβαλλον που ζει. Ειναι και το τι πραγματικα ειναι! Κι εσυ, για μενα, εχεις μεσα σου το καλο πιο δυνατο απο το κακο! Το φωναζουν τα λογια σου. Αγαπησε τον εαυτο σου γιαυτο. Κι οταν αγαπησεις το ποιος εισαι και πιστεψεις στο καλο μεσα σου αλλα και το καλο που μπορεις να δημιουργησεις, ολα τα ασχημα θα φυγουν ΜΟΝΑ τους, χωρις πιεση, χωρις δικαιολογιες και ψεματα στον εαυτο σου για να τον πεισεις για κατι...

Συγνωμη που ειπα πολλα και που πολλα μοιαζουν ακαταλαβιστικα

Σε θαυμαζω. Γτ το ιδιο ζει και ο αδερφος μου, μονο που το αγνοει και το διαιωνιζει, και πανω μου.

Με εκτιμηση, Αναστασια

---

από τα πιο όμορφα ποστ που έχω διαβάσει!

xrysaki σε ευχαριστω πολυ για τα λογια σου και γενικα σας ευχαριστω ολους σας...με τον πατερα μου εχω παρα πολυ καλη σχεση...εχει 2 χρονια που παω κικ μποξ και γυμναστηριο για να ξεχνιεμαι λιγο ομως αισθανομαι καλα εκεινη την ωρα που κανω προπονηση και οταν τελειωνει μετα απο καμια ωρα ειμαι παλι οπως πριν..και θα πρεπει να σας πω οτι δεν ξεπερνιουνται ευκολα αυτες οι αναμνησεις.συνεχεια μου ερχεται στο μυαλο οτιμε ειχε πλακωσει στο ξυλο δεκαδες φορες γιατι να μην την πλακωσω εγω μια????πειτε μου εσεις εναν λογο

ειλικρινα εχεις ορεξη να δεις την φατσα της και ποσο μαλλον να χτυπησεις ενα ατομο με χαμηλο δεικτη νοημοσυνης..ξερω πως η ανωτεροτητα αυτη την στιγμη φανταζει για εσενα λεξη γελοια..ομως γνωριζεις οτι και το γεγονος να χειροδικησεις θα εχει αντικτιπο επανω σου νομικα και συναισθηματικα?οχι γιατι θα την λυπηθεις αλλα θεωρω πως δεν θα σου περασει ουτε με αυτον τον τροπο ολος αυτος ο θυμος που αισθανεσαι και θα θες να την χτυπας ξανα κ ξανα φιλε μου ωσπου να την τελειωσεις γιατι αυτα τα συναισθηματα δεν ειναι απλα κ οπως λες δεν περνουν ευκολα γιατι διαιωνιζονται μεσα σου χρονια και χρονια..να σου πουμε λοιπον εναν λογο για να μην το κανεις..εχεις ορεξη να φας τα υπολοιπα χρονοια σου στην φυλακαη?

Και να μην υπήρχαν τα παιδικά τραύματα θα έβρισκες άλλο λόγο να εκδηλώσεις την επιθυμία σου για βία.

Quote:

---

Originally Posted by Instant

Και να μην υπήρχαν τα παιδικά τραύματα θα έβρισκες άλλο λόγο να εκδηλώσεις την επιθυμία σου για βία.

---

Συμφωνω, καποια αλλη αιτια θα υπηρχε (η θα εβρισκες) κ θα ξεσπουσες αναλογως.

παιδια,φρενα..μην του ξηγιεστε κι ετσι,δεν περασε λιγα..δεν εχει τασεις βιας ως προς ολους,την μανα του εχει αχτι,δεν του εκανε και λιγα..το θεμα ειναι πως θα βοηθησουμε καποιον που ζηταει βοηθεια οχι πως θα του την πουμε..δεν σηκωθηκε ενα πρωι και ειπε α,ωραια μερα να δειρω ολο τον κοσμο..υπηρξε 6 χρονων αθωο και ανυπερασπιστο παιδακι ως θυμα κακοποιησης...και ποιος ξερει τι αλλο πριν τα 6 που δεν θυμαται αλλα ειναι στο αποτερο υποσεινηδητο του...φιλε μου αλλαξε παντως κ εναν ψυχολογο...δοκιμασε το,μην τα παρατας

Quote:

---

Originally Posted by Instant

Και να μην υπήρχαν τα παιδικά τραύματα θα έβρισκες άλλο λόγο να εκδηλώσεις την επιθυμία σου για βία.

---

μην βαφτιζεται ανθρωπους βιαιους..αλλωστε ειναι forum βοηθειας οχι κριτικης...με σεβασμο σου λεω οτι καθε λεξη ισως κλειδι σε αυτην την ευαλωτη κατασταση μπορει να υπαρξει καταστροφικη για καποιον

εγω εκανα αυτο το ποστ για να βοηθηθω και οχι να ακουω τα γελοια πορισματα του τυπου οτι θα εβρησκα κατι αλλο για να ξεσπασω και τα λοιπα..οσοι δεν μπορειτε να βοηθησετε μην γραφετε σε αυτο το ποστ για τον χαβαλε σας..ετσι για να περασει η ωρα..ενταξει??αντε γιατι ξεφυγατε..και ευχαριστω οσους απαντανε απο ενδιαφερον

τι κανεις?εχουμε καιρο να μαθουμε νεα σου..αλλαξες ψυχολογο,πως εισαι?επισης θα σε βοηθουσε να σκεφτεσαι ποιο αισιοδοξα κανοντας την αρχη σου καπως ετσι...αλλαξε τον τιτλο σου σε αυτο εδω το φορουμ..η φραση που δηλωνεις στον εαυτο σου(ολα εναντιων μου)ειναι πολυ θλιβερη και ξερεις οι σκεψεις μας γινονται συνηθως ο τροπος ζωης μας...ελπιζω να εισαι καλα και να μας γραψεις καποιο νεο συντομα:-)

Quote:

---

Originally Posted by OloiEnantiwnmou

συνεχεια μου ερχεται στο μυαλο οτιμε ειχε πλακωσει στο ξυλο δεκαδες φορες γιατι να μην την πλακωσω εγω μια????πειτε μου εσεις εναν λογο

---

Θα σου πω εγώ λόγους που δεν αφορούν την ηθική ή τη φιλοσοφία ή τη θρησκεία.

Πρώτα απ'όλα, να σημειώσω ότι διαφωνώ με τις περισσότερες απόψεις που έχουν εκφραστεί εδώ μέσα. Δεν είσαι επικίνδυνος άνθρωπος ούτε δυνητικός βιαστής. Αυτά είναι μπούρδες. Ωστόσο, έχεις ένα παρελθόν το οποίο ως ένα βαθμό έχεις επιτρέψει να σε χαρακτηρίζει. Αυτό μπορεί να είναι και καλό αλλά και κακό, ανάλογα με το πώς θα το χειριστείς.

Είναι απόλυτα κατανοητό και υγιές να έχεις βίαιες φαντασιώσεις με άτομα που σε έβλαψαν, ειδικά στο βαθμό που περιέγραψες. Μη νιώθεις άσχημα για αυτές τις σκέψεις σου, γιατί δε σε κάνουν κακό άνθρωπο. Από την άλλη, όμως, η ενσάρκωση αυτών των φαντασιώσεών σου θα ήταν επιζήμια για σένα, για διάφορους λόγους.

Σε αντίθεση με το τι πιστεύει ο πολύ κόσμος, ο θυμός δεν είναι κάτι που πρέπει να "ξεσπά". Ο λόγος που δεν πρέπει να το κάνεις αυτό είναι επειδή ο θυμός είναι εξαιρετικά εθιστικός. Ο εγκέφαλος είναι εξελικτικά σχεδιασμένος να σε ανταμοίβει όταν πολεμάς για το δίκιο σου εκκρίνοντας ντοπαμίνη και διάφορες άλλες ουσίες που σε κάνουν να αισθάνεσαι ωραία. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι αυτή η ευχάριστη αίσθηση θα κρατήσει όσο και η αίσθηση που σου δίνει η επίσκεψη στον ψυχολόγο. Θα νιώσεις τέλεια για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, και μετά θα ξαναγυρίσεις εκεί που ήσουν πριν. Από αυτήν την άποψη, ο θυμός είναι σα ναρκωτικό, γιατί σιγά-σιγά θα θέλεις όλο και περισσότερο να ξεσπάς για να ηρεμείς, και προφανώς δε γίνεται να πηγαίνεις κάθε τόσο και να δέρνεις τη μάνα σου (όχι επειδή δεν της αξίζει, αλλά επειδή πιθανότατα θα πας φυλακή).

Ο θυμός πρέπει να εξουδετερώνεται εσωτερικά, και να βρίσκεις μόνος σου την εσωτερική σου γαλήνη. Αυτός πρέπει να γίνει ο στόχος σου. Έζησες κάποια πράγματα τα οποία ήταν τραυματικά, και θα τα κουβαλάς στην πλάτη σου για το υπόλοιπο της ζωής σου. Δε μπορείς να κάνεις κάτι για να αλλάξεις το παρελθόν. Μπορείς, ωστόσο, να αλλάξεις το παρόν ερχόμενος σε ειρήνη με το παρελθόν σου, ώστε να μη νιώθεις θυματοποιημένος, γιατί αυτή η θυματοποίηση είναι που σε κάνει να νιώθεις την ανάγκη να αντιστρέψεις τους ρόλους και να γίνεις εσύ ο εξουσιαστής της μάνας σου και εκείνη να γίνει το θύμα.

Φυσικά, είναι σημαντικό να αντιπαρατεθείς με τη μάνα σου και να της εκφράσεις όλα όσα θέλεις να της πεις (και φρόντισε να το κάνεις κάποια στιγμή πριν πεθάνει, γιατί μετά μπορεί να είναι ακόμα δυσκολότερο να βρεις γαλήνη). Εφόσον, όμως, λες ότι φοβάσαι για το αν θα καταφέρεις να ελεγξεις τον εαυτό σου, ίσως θα ήταν καλύτερα να της γράψεις ένα γράμμα. Ή γράψε της πολλά γράμματα.

Τέλος, επειδή ανέφερες ότι πολλές φορές εκνευρίζεσαι με την κοπέλα σου, θα ήθελα να σου δώσω μια συμβουλή για την προσωπική σου ζωή. Κάθε φορά που νιώθεις ότι θυμώνεις με την κοπέλα σου (ή, στο μέλλον, με τα παιδιά σου), να θυμάσαι τον εαυτό σου όταν ήταν παιδί και το φόβο που σου δημιουργούσε η μάνα σου, και να σκέφτεσαι για το αν θέλεις να μεταδώσεις αυτό το φόβο στους ανθρώπους για τους οποίους νοιάζεσαι.

σας ευχαριστω παιδια για τον κοπο που κανετε να μου πειτε την γνωμη σας..να εχετε καλη χρονια ολοι και πανω απολα υγεια σε σας κ στις οικογενειες σας..noxterin πιστευω οτι δεν αξιζει να καθομαι να της στελνω γραμματα..δεν αξιζει αν την δω εξω να της πω ουτε γεια..χρυσακι προσπαθω εσυ πως εισαι???δν παω αλλο σε ψυχολογο προσπαθω να το παλευω μονος μου..τα νευρα ομως δεν υποχωρουν

Όταν σου είπα να της γράψεις γράμμα, δεν εννοούσα ότι θα το έκανες για εκείνη, αλλά για τον εαυτό σου. Ο λόγος που δεν υποχωρούν τα νεύρα είναι επειδή δεν έχεις βρει κάποιον υγιή τρόπο να τα διεξοδεύεις. Η έκφραση του θυμού σου μέσα από γραπτό λόγο θα σου έκανε καλό, ακόμα κι αν δεν το ταχυδρομούσες. Σίγουρα και ο ψυχολόγος σου θα πρότεινε κάτι παρόμοιο (πχ role-playing όπου θα φαντάζεσαι πως έχεις τη μάνα σου μπροστά σου και να τη βρίσεις).

Quote:

---

...ο θυμός είναι εξαιρετικά εθιστικός. Ο εγκέφαλος είναι εξελικτικά σχεδιασμένος να σε ανταμοίβει όταν πολεμάς για το δίκιο σου εκκρίνοντας ντοπαμίνη και διάφορες άλλες ουσίες που σε κάνουν να αισθάνεσαι ωραία. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι αυτή η ευχάριστη αίσθηση θα κρατήσει όσο και η αίσθηση που σου δίνει η επίσκεψη στον ψυχολόγο. Θα νιώσεις τέλεια για πολύ μικρό χρονικό διάστημα, και μετά θα ξαναγυρίσεις εκεί που ήσουν πριν. Από αυτήν την άποψη, ο θυμός είναι σα ναρκωτικό, γιατί σιγά-σιγά θα θέλεις όλο και περισσότερο να ξεσπάς για να ηρεμείς...

---

πολύ ενδιαφέρον, δεν το είχα ξαναδεί έτσι διατυπωμένο.

εχω αναγκη με καποιον να μιλησω οποιος θελει και εχει κανα μσν ασπουμε ασ μου στειλει πμ ευχαριστω

ολοι αμα θες μπες http://xat.com/remedyandfriends

ειναι απεπισιμο καναλι του foroum

Quote:

---

Originally Posted by noxteryn

Όταν σου είπα να της γράψεις γράμμα, δεν εννοούσα ότι θα το έκανες για εκείνη, αλλά για τον εαυτό σου. Ο λόγος που δεν υποχωρούν τα νεύρα είναι επειδή δεν έχεις βρει κάποιον υγιή τρόπο να τα διεξοδεύεις. Η έκφραση του θυμού σου μέσα από γραπτό λόγο θα σου έκανε καλό, ακόμα κι αν δεν το ταχυδρομούσες. Σίγουρα και ο ψυχολόγος σου θα πρότεινε κάτι παρόμοιο (πχ role-playing όπου θα φαντάζεσαι πως έχεις τη μάνα σου μπροστά σου και να τη βρίσεις).

---

συμφωνω απολυτα..οπως σου ειπα κι εγω καψε το η σκιστο αλλα θα σε βοηθησει πολυ στο θεμα απελευθερωσης απο εκεινη

Quote:

---

Originally Posted by OloiEnantiwnmou

σας ευχαριστω παιδια για τον κοπο που κανετε να μου πειτε την γνωμη σας..να εχετε καλη χρονια ολοι και πανω απολα υγεια σε σας κ στις οικογενειες σας..noxterin πιστευω οτι δεν αξιζει να καθομαι να της στελνω γραμματα..δεν αξιζει αν την δω εξω να της πω ουτε γεια..χρυσακι προσπαθω εσυ πως εισαι???δν παω αλλο σε ψυχολογο προσπαθω να το παλευω μονος μου..τα νευρα ομως δεν υποχωρουν

---

μην τα παρατας τωρα καλε μου..αλλαξε ψυχολογο νομιζω οτι αυτος δεν καταφερε να σε βοηθησει οσο θα επρεπε..αλλα μην τα παρατας...αληθεια,ειναι η ΖΩΗ σου!!!μην την αφηνεις!ειναι το μελλον σου!εισαι πολυ νεος,μην χαραμιζεις τα καλυτερα χρονια σου..αυτα που δεν θα ερθουν ποτε ξανα..
μην αφηνεις το ''φαντασμα'' της να σε κυνηγαει..

φιλε μου,
εχει ζησει ενας πολυ δικος μου ανθρωπος παρομοια κατασταση με εσενα
ΑΚΟΥΜΕ ΠΡΟΣΕΧΤΙΚΑ

Αυτη η <μανα> εχει 2 παιδια..ενα αγορι και ενα κοριτσι.
απιστευτα καλα παιδια και τα 2...
Η <ΜΑΝΑ> τους εβαζε γκομενους στο σπιτι,τα χτυπουσε,ειχα δει τη ξαδερφη μου με καρουμπαλα..την πεταγε πανω στη ντουλαπα...μεχρι που η ντουλαπα ειχε κανει γουβα!!
Ειχε σχεση με καποιον απτο σοι μας,εστηνε ολοκληρα θεατρα οτι ταχαμου ποναει,οτι την πιανουν νευρικες κρισεις μονο και μονο για να παει αυτος να την δει.
τα παιδια τρομοκρατημενα,εκλαιγαν μη γνωριζοντας τη ψευτια της μαμας..
Περνουσαν τα χρονια,αυτη το βιολι της..κανενα ενδιαφερον για τα παιδια της..ντυνοταν σα *****,και το μονο που την ενοιαζε ειναι ποιον θα πιασει γκομενο.
καποια στιγμη ο θειος μου αποφασισε να χωρισει...
Τα παιδια σαφως κουβαλανε πολλα τραυματα καθως δεν ενιωσαν ουτε μητροτητα,ουτε αγαπη,μονο ανηθικη,απανθρωπη συμπεριφορα..
Το φωτεινο σημειο ομως ειναι οτι τα παιδια αυτα προχωρησαν!
την εσβησαν αοτη ζωη τους..η ξαδερφη μου ειναι παντρεμενη,πολυ ευτυχισμενη,περιμενει παιδι.
ο ξαδερφος μου και εκεινος εχει μια σχεση και φαινεται να ναι πολυ καλα..
Δε την αφησαν να τους κανει αλλο ζημια..
οταν η κορη παει και παρακαλαει να μη παει η μανα της στο γαμο της καταλαβαινεις...
Ισως να ναι καπως παρηγορο οτι εχουν βασανιστει κι αλλοι ανθρωποι ετσι,απο την αποψη οτι δεν εισαι μονος..εξαλλου καθε οικογενεια εχει αγκαθια..
ομως εχω καμαρωνω για τα ξαδερφια μου γτ ειναι απιστευτα αξιολογοι ανθρωποι..και ζουν χαρουμενα μεσα απο ττα τοσα που εχουν περασει!!μακαρι να βοηθησα!

Κοίτα ζητάς εκδίκηση, ζητάς να ηρεμήσεις την ψυχή σου. Και δεν εννοώ την εκδίκηση με τη 'βίαιη' έννοια (μόλις διάβασα το ποστ σου στο φόρουμ). Την καλύτερη εκδίκηση την έχεις ήδη πάρει. Η μάνα σου συνεχίζει τη φτηνή ζωή της προφανώς. Εσύ έχεις εξελιχθεί και έχεις γίνει πολύ σοβαρός άνθρωπος και αυτό φαίνεται από τον τρόπο που γράφεις. Λοιπόν η εκδίκησή σου θα ολοκληρωθεί όταν πεις στον εαυτό σου 'όχι μωρή. δε θα σου κάνω τη χάρη να σκάω επειδή εσύ είσαι όπως είσαι. Δε θα σου κάνω τη χάρη να σου δείξω ότι πέτυχες να με καταστρέψεις. Απλά μην ξεχνάς ότι αυτό που σου έκανε σημαίνει ότι η ίδια είχε ένα σωρό ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΑ προβλήματα από τότε. Αυτό όχι για να τη λυπηθείς απλά για να το ξέρεις. Κράτα δίπλα σου μόνο τους ανθρώπους που σε κατανοούν και σε αποδέχονται. Με όσους θέλεις αλλά δε μπορείς να αποκαλύψεις τι έχεις μέσα στην ψυχή σου δεν έχεις καμία δουλειά γιατί μόνο χειροτερεύουν τα συναισθήματά σου. Και αυτό ισχύει σε όλους τους ανθρώπους. Πες σήμερα θα είμαι καλά, δεν πα να ναι και όλα εναντίον μου, στ @ @ μου, εγώ μπορώ. Εφόσον ζω και έχω τη ζωή μου και την ψυχή μου μαζί μου μετά από όλα αυτά θα μου κλάσουν και τα εναντίον μου και όλα όσα δε μ αρέσουν. Κατόρθωμα είναι που είσαι έτσι. Μπράβο σου. το μόνο που έχω να σου πω είναι ένα μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ. Η μόνη συμβουλη που μπορώ να σου δώσω είναι πίστεψε και απλά συνέχισε. Εξελίσσεσαι. ¨Οσο συνεχίσεις τόσο το καλύτερο για σένα. Και να θυμάσαι έχεις ήδη κάνει πολλά.

μπραβο ναντιακι,συμφωνω με ολα οσα ειπες στον φιλο μας και ειδικα με αυτο,να μην της κανει την χαρη

Quote:

---

Originally Posted by noxteryn

Όταν σου είπα να της γράψεις γράμμα, δεν εννοούσα ότι θα το έκανες για εκείνη, αλλά για τον εαυτό σου. Ο λόγος που δεν υποχωρούν τα νεύρα είναι επειδή δεν έχεις βρει κάποιον υγιή τρόπο να τα διεξοδεύεις. Η έκφραση του θυμού σου μέσα από γραπτό λόγο θα σου έκανε καλό, ακόμα κι αν δεν το ταχυδρομούσες. Σίγουρα και ο ψυχολόγος σου θα πρότεινε κάτι παρόμοιο (πχ role-playing όπου θα φαντάζεσαι πως έχεις τη μάνα σου μπροστά σου και να τη βρίσεις).

---

Απορω αν αξιζει εστω και αυτο να κανει. Δεν νομιζω πως τα λογια του θα την συγκινησουν κι αυτο θα επιφερει χειροτερα νευρα. Ειναι σαν να προσπαθεις να σαπουνισεις εναν μαυρο για να γινει λευκος. Εχει προβλημα η γυναικα, προφανως απειρα δικα της αλυτα και προφανως ζει εκτος πραγματικοτητας. Σιγουρα σκεφτεται με μυαλο παιδιου και πραγματικα λυπαμαι οταν ακουω για τετοιους ανθρωπους και δεν μπορω να ουτε καν να διανοηθω πως στο καλο μεγαλωσαν για να καταληξουν ετσι! Παρ ολα αυτα χρειαζεται καποια μορφη ξεσπασματος...δεν πρεπει να μενουν μεσα αυτα τα πραγματα κλεισμενα.

Οσο για σενα μαν εγω βλεπω οτι ενω θα μπορουσες ανετα να μιμηθεις αυτη την συμπεριφορα της, να κανεις κακο σε αλλους ανθρωπους για να ξεσπασεις και διαιωνισεις το κακο, αναγνωριζεις οτι εχεις την ταση να γινεις επιθετικος εξαιτιας αυτων που εζησες και αυτο και μονο του σημαινει πως εισαι στον σωστο δρομο. Σπασε την αλυσιδα και να ξερεις πως θα παρει χρονο αλλα θα το νικησεις. Μακαρι κι εγω στα 18 να εβλεπα ψυχολογο και να ειχα την ωριμοτητα σου. Το πιο πιθανο ηταν να την ειχα στειλει στο νοσοκομειο απο το ξυλο και αν ποτε μαθω οτι το εκανες δεν θα σε κρινω ουτε λιγο, αλλα εσυ δειχνεις ανωτερος και να καταλαβαινεις οτι δεν θα αλλαξει κατι αν το κανεις αυτο. Δεν επιλεγουμε τους γονεις μας και σε πληροφορω πως μπορει με τους δικους μου να μην εγιναν τετοια πραγματα οπως σε σενα αλλα υπαρχουν κι αλλες μορφες βιας και κακοποιησης των παιδιων οπως να μην τα απογαλακτιζεις ποτε για να νιωθεις ΕΣΥ καλα κι αυτα να καταστρεφονται κτλ κτλ... Τουλαχιστον εσυ οπως εγινε το πραγμα βασιζεσαι στα δικα σου αρχιδια απο νωρις και πιστευω μακροπροθεσμα ειναι καλο για σενα. Οσο για τα τραυματα ειμαι σιγουρος πως η επιστημη εχει τροπους να σε κανει να τα απαλυνεις οσο γινεται.

Οταν νιωθεις πως θες να χτυπησεις την κοπελα σου καλυτερα κατσε και πες της τι νιωθεις... θα νιωσεις πολυ καλυτερα και οι κοπελες εχουν τροπο να σε κανουν να νιωθεις καλυτερα. Επισης βοηθαει ΠΑΡΑ ΠΑΡΑ πολυ να κανεις αθλητισμο. Πηγαινε Kick boxing... βρες εναν σακο του μποξ και γαμα του τα ραμματα.

Φιλικα, Τζιμ

παω κικ μποξινγκ εδω και λιγα χρονια...δηλαδη πιστευετε οτι ειναι καλυτερα να μην μπω καν στον κοπο να ασχοληθω μαζι της???

οτι σου ειπα κι εγω,ολοι στα λενε βλεπεις?διεγραψε την..βαλε χι!δεν παει καλα ρε,απλα!

Quote:

---

Originally Posted by xrusaki

οτι σου ειπα κι εγω,ολοι στα λενε βλεπεις?διεγραψε την..βαλε χι!δεν παει καλα ρε,απλα!

---

Έχοντας πέσει κι εγώ θύμα κακοποίησης στα παιδικά μου χρόνια, σε καταλαβαίνω σε πολύ μεγάλο βαθμό, Ελπίζω λοιπόν η απάντησή μου να σου φανεί χρήσιμη. Πιστεύω ότι οι ψυχολόγοι δεν είναι πανάκεια και δεν πρόκειται να σου λύσουν μαγικά τα προβλήματα, Εγώ που τους έχω επισκεφτεί για καιρό προσωπικά δεν μ βοήθησαν. Επίσης, αντίθετα με κάποιους που με λύπη μου είδα να σε κατηγορούν ότι μπορεί να καταλήξεις εγκληματίας, θα ήθελα να σου πω ένα ειλικρινές μπράβο που έχεις σταθεί στα πόδια σου. Πρέπει να νιώθεις περήφανος για τον εαυτό σου γιατί οι περισσότεροι στη θέση σου θα είχαν καταλήξει, και δικαιολογημένα, σε πολλή χειρότερη κατάσταση ή θα είχαν απλά αυτοκτονήσει. Σε καταλαβαίνω απόλυτα που θέλεις να χτυπήσεις τη μητέρα σου και για όλα αυτά που νιώθεις. Εγώ δε θα σου πω να μην ασχολήθεις μαζί της. Αν πιστεύεις πως αυτό θα σε βοηθήσει δεν θα ήταν κακό να την εκδικιθείς (δε μιλάω βέβαια για κάποια σοβαρή βλάβη). Αν και αυτό που προτείνεται από τους ψυχολόγους ως η καλύτερη λύση είναι η συγχώρεση. Ίσως θα σου πάρει αρκετό καιρό αλλά έχε την στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Επίσης σου αφήνω εδώ το μειλ μου αν θέλεις να επικοινωνήσεις μαζί μου, θα χαρώ να σε βοηθήσω και να το συζητήσουμε παραπάνω [email protected]

Καλησπέρα OloiEnantiwnMou, διάβασα όλα όσα έγραψες. Καταλαβαίνω πως πέρασες πάρα πολύ άσχημα κ φυσικό κ επόμενο να νιώθεις έτσι κ μάλιστα απ' ότι βλέπω το αντιλαμβάνεσαι ότι αυτές οι σκέψεις είναι κακές κ μπράβο σου ειλικρινά που δε το έχεις κάνει. Ξέρεις γιατί, όχι τίποτ' άλλο αλλά εσύ θα έχεις καθαρή τη ψυχή σου κ θα πάρεις μια ικανοποίηση ότι δεν έγινες ίδιος με τη μάνα σου! "Ξεσόισες" όπως μου λέει κ εμένα η ψυχολόγος μου κ αυτό είναι μεγάλη ηθική ικανοποίηση. Συνηδειτοποιείς ότι μεγάλωσες με πολύ άσχημες συνθήκες κ δεν έκανες τίποτα κακό, ούτε στον εαυτό σου που είναι συχνό φαινόμενο σε παιδιά που έχουν μεγαλώσει άσχημα, ούτε στη μάνα σου που καταλαβαίνω ότι πολύ θα ήθελες, αλλά δε θα φέρει πίσω τα παιδικά σου χρόνια ούτε θα πάρει τα τραύματά σου! Θα πρότεινα κι εγώ να δεις αλλάξεις ψυχολόγο κ να κάνεις υπομονή μέχρι να περάσει λίγος καιρός ώστε να φτάσετε σε ένα σημείο ικανοποίησης, δλδ, να νιώθεις καλά! Κι εγώ το πρώτο καιρό έφευγα σα ζόμπι, με μεγαλύτερη νευρικότητα κ επιθετικότητα στους δικούς μου, για άλλους λόγους κι εγώ. Με το καιρό όμως ένιωσα καλυτερα, πάω πέντε σχεδόν χρόνια, όχι γεμάτα, ανα διαστήματα! Ειλικρινά μ έχει βοηθήσει πάρα πολύ! Για μένα, άποψή μου έτσι... αν ο πατέρας σου είναι εντάξει απέναντί σου, να προσπαθήσεις κι εσύ να είσαι εντάξει, γιατί θα κάνει καλό στα μέσα σου, ίσως να έχεις κ ένα κρυφό θυμό για το πατέρα σου αλλά καλό θα είναι κ αυτό να το διώξεις. Αν η κοπέλα σου δε σε καταλαβαίνει, είναι γιατί δεν έχει ζήσει τέτοιες καταστάσεις κ δε μπορεί να κταλάβει τη ψυχολογία σου, το είχα κ εγώ αυτό με το πρώην μου, κατάλαβε πολύ αργότερα τι μου έχουν δημιουργήσει οι γονείς μου κ γενικά ο τρόπος που μεγάλωσα. Κι εγώ πήγαινα κάποτε tae kwon do κ ξεσπούσα εκεί, έβλεπα πρόσωπα σε σάκους, θώρακες κτλ ώσπου μια μέρα μάτωσα τα πόδια μου χωρίς να το καταλάβω κ με σταμάτησε ο δάσκαλος γαιτί καταλαβαίνεις... το θέαμα δεν ήταν ότι καλύτερο, συνηδητοποίησα ότι δε θα τραυματίσω εγώ τον εαυτό μου για τους άλλους! Θέλω να είμαι ευτυχισμένη, οπότε διώχνω τα άτομα -ειδικά τα αυτοκαταστροφικά που σε θέλουν μαζί τους στο βούρκο- κ προσπαθώ μόνη μου! Δε ξέρω αν θες, πάντως μπορώ να σου δώσω το τηλ. της ψυχολόγου μου, ειλικρινά έχει βοηθήσει πολύ κόσμο κ όσους έχω στείλει. Αν σ' ενδιαφέρει στείλε μου μήνυμα. Εύχομαι ειλικρινά να νιώσεις καλύτερα με το καιρό κ να είσαι περήφανος που μεγάλωσες υπό αυτές τις συνθήκες ΔΥΣΤΥΧΩΣ κ όμως παλεύεις! Βγάλε τις κακές σκέψεις διότι εσένα δηλητηριάζουν, ρόδα είναι κ γυρίζει, πίστεψέ με! Η μάνα σου, θα το "βρει" μπροστά της!

αν αλλαξει ψυχολογο θα τα λεει ολα απο την αρχη, στην τελικη πιστευω οτι οι ψυχολογοι μονο ακουνε και ρωτανε: και πως νιωθεις με αυτο?
και καταγραφουν.. κανουν κατι αλλο? δινουν συμβουλες? απλα ακουνε... και στοιχιζουν μια περιουσια..
με ολα αυτα που σου εκανε σιγουρα την μισεις.. και με το δικιο σου αλλα ξερεις οτι αμα πας να τη βρεις θα καταληξεις στη φυλακη και η ζωη σου θα καταστραφει..

οποτε, κανε αυτο που κανω κι εγω για τον μπαμπα μου.. λεω πως δεν υπαρχει. αφου ποτε δε νοιαστηκε για μας τα παιδια του.. αμα με ρωτουν λεω πως πεθανε η αλλες φορες λεω δεν ξερω.. γιατι πραγματικα δεν ξερω που ειναι και αν υπαρχει.. το μονο που ειναι σιγουρο.. θα πληρωσουν για τα λαθη τους μια μερα και δε θα ειμαι εκει να τον βοηθησω..
θα επρεπε επειδη ειμαι κορη του.. αλλα δε προκειται να βοηθησω..

εσυ παλι.. απλα συνηδητοποιησε οτι ολοι μια μερα πληρωνουν τα λαθη τους..

Quote:

---

εσυ παλι.. απλα συνηδητοποιησε οτι ολοι μια μερα πληρωνουν τα λαθη τους...

---

Αυτό είναι αλήθεια, αν και παλαιότερο το thread πραγματικά με κινητοποίησε να γραφτώ και να εκθέσω και εγώ την άποψη μου.

Καταλαβαίνω τον τρόπο που νιώθεις γιατί και εγώ έχω υποστεί σωματική και ψυχολογική-συναισθηματική βία από την "μητέρα" μου. Και το βάζω σε εισαγωγικά γιατί μεγαλώνοντας έμαθα πως δεν είναι καν μητέρα μου, αλλά έκανε παράνομη υιοθεσία, αυτό δεν παίζει ρόλο αλλά με βοήθησε να αποξενωθώ και να απενοχοποιήσω περισσότερο ακόμα τα συναισθήματα μίσους και εκδίκησης που ένιωθα και νιώθω ακόμα, έτσι καταλαβαίνω απόλυτα τα δικά σου συναισθήματα.

Όταν ήμουν μικρότερη (γιατί τώρα έχω τη δική μου οικογένεια) μου περνούσε από το μυαλό και να τη σκοτώσω ακόμα.

Τώρα είναι πια είναι μόνη της και ζει μακριά και αποκομμένη από κάθε δραστηριότητα από τη δική μου ζωή και οικογένεια. Παίρνει τηλέφωνο, παρακαλάει αλλά λίγο να ασχοληθείς μαζί της αρχίζει και πάλι τους εκβιασμούς. Με ενοχλεί που ζει. Αλήθεια λέω...πιστεύω όταν πεθάνει τότε μόνο θα κλείσει ο κύκλος μέσα μου, θα σηκωθεί από πάνω μου ένα βάρος που δεν το νιώθει και δεν το ζει κανένας.

Από τη δική μου εμπειρία θα σου πω, οτι ενώ παλαιότερα ήταν το επίκεντρο του ψυχικού μου κόσμου και πολλά δεινά της δικής μου ζωής τα είχα ρίξει και φορτώσει πάνω της, αυτόν τον βίαιο κύκλο και φυσικά την επιθυμία να την κάνω τόπι στο ξύλο όπως και εσύ τον κατεύνασε όχι ο ψυχολόγος που δεν πήγα ποτέ (lol), αλλά ο εγωισμός μου. Εν ολίγοις βαρέθηκα να είμαι "θύμα" ακόμα και όταν η κακοποίηση είχε περάσει, ακόμα και όταν πια ήταν μακριά, κουράστηκα να "θυματοποιώ" εγώ τον εαυτό μου και να της επιτρέπω σε αυτήν και στην ανάμνηση μου να ασκούν εξουσία στις σκέψεις και στα συναισθήματα μου. Είπα "φτάνει, ως εδώ ήσουν". "Δεν υπάρχεις" και προσπάθησα να το κάνω πράξη τόσο σε πρακτικό όσο και ψυχολογικό επίπεδο.

Τώρα είμαι εγώ μητέρα και πολύ περήφανη που έσπασα τον κύκλο, το κοριτσάκι μου είναι 8 ετών και ενώ ακόμα πολλά κουβαλάω μέσα μου, όλες αυτές τις εμπειρίες, τις έκανα δύναμη και σοφία, δική μου σοφία, για να μεγαλώσω ένα παιδί υγιές με αυτοπεποίθηση. Αποστρέφομαι λοιπόν σκέψεις και κοινοτοπίες που λεν πως το μίσος και ο θυμός ενάντια σε ένα άτομο που σε έβλαψε, μπορεί να οδηγήσει σε βίαιη συμπεριφορά ενάντια σε άλλους. Δεν μου αρέσουν οι γενικεύσεις, δεν ισχύουν.

Αυτή η σκέψη λοιπόν, να τη διαγράψω από τη σκέψη μου γιατί όσο με όρισε, με όρισε, με απελευθέρωσε για να συνεχίσω τη ζωή μου, δεν θα σου όμως πως με λύτρωσε. Αυτό θα ήταν ψέμματα, υπάρχουν τραύματα και σκέψεις βαθιά ριζωμένες μέσα μου, κανένας ψυχολόγος δεν θα τις σβήσει και κανένα φάρμακο δεν μπορεί να τις πάρει μακριά.

Ικανοποίηση θα νιώσω μόνο όταν πεθάνει μόνη και μίζερη όπως της αξίζει. Εγώ επέλεξα λοιπόν να μην εμπλακώ παραπάνω, γιατί αυτό που με βοηθούσε ήταν η αποξένωση και το κόψιμο κάθε ομφάλιου λώρου.

Αν εσύ πιστεύεις πως θα νιώσεις καλύτερα με το να την σαπίσεις στο ξύλο, εγώ θα σου έλεγα να το κάνεις. Να το κάνεις. Στο κάτω-κάτω μπορεί και να μην νιώσεις καλύτερα, αλλά τι έχεις να χάσεις; Θες να το κάνεις ώστε μετά να νιώσεις έτοιμος να πας πιο κάτω; Μπορεί και να ανακαλύψεις οτι δεν σου έκανε ή αλλαξε τίποτα, αλλά τουλάχιστον δεν θα ζεις με το "ΑΝ" και θα προχωρήσεις.

Ναι δεν είναι οτι καλύτερο να λέγεται και να ακούγεται, αλλά αν αυτό σε εμποδίζει σε τέτοιο βαθμό να προχωρήσεις και δεν μπορείς να δεις αλλιώς τη λύση, εγώ μαζί σου. Όσο περισσότερο τον κρατάμε τον θυμό κλειδωμένο μέσα μας, τόσο χειρότερος γίνεται...γιατί το θέμα αυτό τραβάει και του επιτρέπουμε να γίνεται όλο και περισσότερο κομμάτι της ύπαρξης μας.

Δεν νομίζω πως είναι κακό ή ανήθικο να ζητάμε να δώσουμε πίσω το δηλητήριο σε αυτόν που μας το χορήγησε. Είναι φυσικό επακόλουθο όταν πάντα ήταν δικό του και σε αυτόν ανήκει, όχι σε εμάς για να το κρατάμε μέσα μας και να το αφήνουμε να μας διαλύει και άλλο...

και εν πάση περιπτώση θα πω και μία σκέψη ακόμα, αν όλοι αυτοί οι άνθρωποι έπαιρναν σε βάθος χρόνου και το γνώριζαν ότι θα πάρουν αυτό που τους αξίζει, αυτό που έδωσαν, όπως το έδωσαν, θα ήθελα να ξέρω αν θα το έκαναν καν, αν θα τολμούσαν...αν θα συνέχιζαν, και αν οι επόμενες γενεές θα ένιωθαν οτι τους παίρνει να ασκούν κακοποίηση.

Επιτρέψτε μου να το φιλοσοφήσω και να πω πως η ηθική της καλής συμπεριφοράς και της μη βίας είναι χαριστική απέναντι σε αυτούς που είναι οι πραγματικοί υπαίτιοι της βίας...και λειτουργεί κατά του θύματος και υπέρ του δράστη, είναι οι νέοι άνθρωποι που γεμίζουν ενοχές και τύψεις, κάτω από τις προτροπές των άλλων, "όχι άλλη βία, εσύ να φανείς ανώτερος, δεν κάνει και μπλα..μπλα..μπλα...".

Ακόμα και η απονομή της δικαιοσύνης δεν βασίζεται στο ρητό "ξέχασε το και προχώρα" αλλά υπάρχουν οι τιμωρίες και η φυλάκιση για όποιον παραβαίνει τους νόμους. Όχι μόνο για το σωφρονισμό του δράστη αλλά και για την ικανοποίηση του θύματος. Σε αυτές τις περιπτώσεις όμως που ψυχές καταστρέφονται, σε περιπτώσεις χρόνιας κακοποίησης αναφέρομαι, και κανείς δεν μπορεί να αποδείξει το έγκλημα, πως θα επιτελεστεί η κάθαρση, από που;

Θέλω να πω, καταλαβαίνω...

Εν κατακλείδι, εξάντλησε τα μέσα σου και τις οδούς σου, ψάξε τρόπους στο κεφάλι σου να βγεις από το trip που σε έβαλε, μην της επιτρέπεις ακόμα να σε κακοποιεί, θυματοποιώντας τον εαυτό σου γιατί αυτό γίνεται, αν φτάνεις σε σημείο δυσλειτουργίας, και αν τίποτα από αυτά δεν βοηθούν...τότε κάνε αυτό που θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, κανείς δεν κουβαλά αυτό το βάρος παρά μόνο εσύ και είναι άδικο.