Originally Posted by
Berdema
Το είχαμε συζητήσει και της είχα πει ότι δεν μπορώ να έρθω να την ζητήσω ενώ δεν νιώθω να πατάω απόλυτα γερά οικονομικά στα πόδια μου...Στο κάτω-κάτω ντρέπομαι ρε αδερφέ, να ξέρω ότι κάνω μία κίνηση και ίσως να μην μπορώ να την υποστηρίξω άμεσα...Εξ'άλλου την είχα διαβεβαιώσει για τις προθέσεις μου και δεν΄έδειχνα ότι θα φύγω, γιατί την ήθελα έτσι όπως ήταν...Δεν ήθελα να την αλλάξω σε κάτι, αφού ταιριάζαμε σε πολλά (εξ'αλλου και να θες να αλλάξεις κάποιον, δεν γίνεται, είναι άστοχο και άτοπο...καλύτερα να φύγεις...)...Και εκείνη έλεγε ότι εάν δεν υπήρχε η παρούσα οικονομική κατάσταση ασφαλώς θα είχαμε ήδη μετακομίσει σε σπίτι δικό μου, δηλαδή εγώ θα στήριζα την κατάσταση, παρ' όλο που εκείνη δουλεύει (εγώ δουλεύω αλλά σε λίγο περίεργο καθεστώς για τα ελληνικά δεδομένα)...Ωστόσο, το να ανοίξεις σήμερα ένα σπίτι δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα, υπάρχει μεγάλη αναταραχή....Έτσι, λέγαμε ότι θα κάνουμε υπομονή...Οι δεύτερες σκέψεις της για το χω΄ρίο της ήταν επειδή αρχικά ήξερε ότι σπίτι της θα είμασταν μόνο οι γονείς της και εμείς, όχι η αδερφή της με τον γαμπρό της και το παιδί τους, και όχι ξαδέρφια...Ε, φυσιολογικά της είπα κι εγώ ότι δεν μου φαίνεται πολύ δόκιμο να είμαστε εμείες και οι δικοί σου μόνο, και το ίδιο θα φαίνεται σε εκείνους...Άσε που είναι και χωριό, και ξέρουμε τώρα πως λειτουργούν αυτά....Αυτο της είπα και για αυτό κι εκείνη το σκεφτόταν μετά, αλλά εάν της έλεγα ανεβαίνω, δεν θα είχε αντίρρηση.