Οτι διαβλεπω να μου ξαναχτυπα το καμπανακι της υπερκοπωσης!!
Ουφ... μακαρι να μπορουσα να ξεχειλωσω τη μερα μου γιατι οι 24 ωρες δε μου φτανουν με τιποτα!!!
Printable View
Οτι διαβλεπω να μου ξαναχτυπα το καμπανακι της υπερκοπωσης!!
Ουφ... μακαρι να μπορουσα να ξεχειλωσω τη μερα μου γιατι οι 24 ωρες δε μου φτανουν με τιποτα!!!
σκεφτομαι κι ολας οτι σε 5-6 μερουλες τελειωσε κι αυτος ο χειμωνας, τον φαγαμε λαχανο! μπαινει ο μαρτιος και θα ξανανοιξει ο καιρος, να μπορουμε να το γλεντησουμε οπως πρεπει. θα ξαναγινουμε full κοινωνικοι, θα τα γραψουμε κι ολα στ'αρχιδια μας. ο κοσμος να ειναι καλα και θα περναμε ολοι υπεροχα ειτε μενουμε ελλαδα, ειτε μενουμε ευρωπη, ειτε μενουμε τουρκαλβανια!
Σκέφτομαι τις συγκρούσεις...Εσωτερικες και εξωτερικες....Πόσο υγιεις ειναι;...
Σκέφτομαι ότι αν είμαι ρομπότ, ο κώδικάς μου έχει πέραν από κάθε αμφιβολία πάρα πολλά bugs που πρέπει να διορθωθούνε, για να λειτουργήσω εύρυθμα.
Σκέφτομαι το αίνιγμα που μου είπε ένα παιδάκι:
Έχω τρία βόδια: το ένα τρώει τρώει και ποτέ δε χορταίνει.
Το άλλο κοιμάται και ποτέ δεν ξυπνά.
Το τρίτο φεύγει και ποτέ δε γυρνά.
Τι είναι;
άμαξα. ο αμαξάς που φεύγει με την άμαξα κάρο, το βόδι που κουνάει την άμαξα τρώει συνέχεια, και το τρίτο ο επιβάτης!
Εγω το γκουγκλαρα, σιγα να μην το βρισκα μόνη μου.
σκεφτομαι κατι τραγουδια που τα'χω συντροφια..
http://www.youtube.com/watch?v=yxuZt...ture=endscreen
Σκέφτομαι γιατί μερικά παιχνιδάκια (και κυρίως ένα συγκεκριμένο) το βγάλανε ως πολιτική προπαγάνδα, το απαγορεύσαν δηλαδή (μέχρι νεωτέρας βέβαια). Αντιθέτως πιστεύω πως θα ήταν ενδιαφέρον να το ανακαλύψουν περισσότεροι νέοι άνθρωποι.
λες να νοιαζεται κανεις;
Εγώ νοιάζομαι. Εσένα τι σε μέλει που μιλάω στη τρελοπαρεα;
αισθάνομαι πολύ άσχημα τώρα. τι διάγνωση έχεις; πες μου και θα σου πω και εγω.
Έλα γατούλα, δώσε μας τη γλώσσα πίσω. Βγαίνω έξω και δεν βλέπω πολύ κόσμο αλλά γενικά δε βγαίνω. θέλω γατούλα και γω η οποία να θέλει καρδιά αντί για κλεφτά.
Instant πήρες το φαρμακάκι σου;
Σκέφτομαι ότι αυτό το τραγούδι http://www.youtube.com/watch?v=2g1tgFs9R_k
μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια σαν μαθήτρια στο δημοτικό..."άνοιξε το χέρι σου"...εντάξει, αυτό μια φορά το θυμάμαι μόνο, στα χρόνια μου δεν συνήθιζαν να μας χτυπάνε με το χάρακα αλλά αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα ήταν μια φορά που δεν είχα κάνει το μάθημα μου και ο δάσκαλος το έγραψε στο τετράδιο κι από κάτω "έλαβα γνώση, ο κηδεμόνας"...χίλιες φορές θα προτιμούσα να μου πει "άνοιξε το χέρι σου" παρά αυτό... :Ο
Τα πρόλαβε κανείς αυτά και τη μπλε ποδιά ή όχι;
σκεφτομαι πως τρομαχτικων διαστασεων egg di parmezana εχουν κατακλυσει τη περιοχη. ολοι οι ανθρωποι γιναν egg di parmezana. που'σαι ψηλε, πιασε και μια egg di parmezana!
Μακαρονάδα δεν γίνεσαι μάγκα, μακαρονάδα είναι φαγητό όπως το ρύζι και η πατάτα με υδρατάνθρακες, η νέα τάση είναι μακαρονάδα ενισχυμένη με πρωτείνες, ήταν βασικά αλλά δεν πούλησε. Αντί αυτού οι σωματοφύλακες προτίμησαν ωμό αυγό, ντουζίνες ολόκληρες.
Σκέφτομαι και κάτι άλλο τώρα, stay hungry stay foolish, Steve Jobs καθώς και το wow στον τελευταίο του οργασμό. Πόσο πιο άσχημο είναι ένας μοναχικός θάνατος αναρρωτιέμαι και γω, πεινάστε, ξεχάστε. Haters make you famous. Τουτέστιν πρέπει να σε βρίσει κάποιος για να γίνεις αγαπητός. Αμήν. Φιλάκια ρουφηχτά ραδιοαρβύλα αμάν yeah γράφω έκθεση;
σκεφτομαι οτι ενω ορισμενοι ανθρωποι προσπαθουν με νυχια και με δοντια να απελευθερωθουν απ'τις ταμπελες και τους χαρακτηρισμους που τους κολλανε, αλλοι παλι τις θελουν απεγνωσμενα για να νιωθουν σιγουροι, οτι ανηκουν καπου, οτι ειναι κατι, ή δε ξερω κι εγω για ποιο αλλο λογο. καθονται και γραφουν και το αρλεκιν τους με 100 σελιδες και βαλε, αναλυωντας και τη παραμικρη ανουσια μαλακιουλα που θα τους ερθει στο μυαλο κι αμφιβαλλουν. και δωστου βρε μπας και δεν ειναι αυτο που λεει η ταμπελα και ειναι αυτο που νιωθουν, ή μηπως ειναι παραπανω απ'αυτο που εμπεριεχει η ταμπελα και τι θα κανουν τωρα. seriously, οταν ο εγκεφαλος σας βγει απ'το κουτι, και δεχτειτε τον εαυτο σας σαν ξεχωριστη οντοτητα, τοτε ΜΠΟΡΕΙ να νιωσετε καλυτερα...
Σκέφτομαι ότι πολλοί, ενώ εκφράζονται αυθόρμητα με καθημερινό λεξιλόγιο και χωρίς τίποτα δύσκολες εκφράσεις, χτυπούν δυνατά στα νοήματα που στοχεύουν, τη στιγμή που εγώ για την πιο απλή αλήθεια παλεύω μέσω Τρικάλων να διατυπώσω τα λόγια μου και στο τέλος δεν καταφέρνω τα πω όλα όσα θα ήθελα, γιατί η βαρύτητα πέφτει στον τρόπο παρά στο περιεχόμενο.
μια πολυ μεταβατικη περιοδος... πολλα προκειται να αλλαξουν μεσα σε αυτο τον χρονο και πως θα προσαρμοστω οεο?! :(
καλα ηταν... ολα αλλαζουν!
Σκεφτομαι οτι ειμαι back to black (back in thess)
Σκέφτομαι ότι μερικοί δεν έχουν τα κότσια να σου πούνε αυτό που θέλουν να σου πούνε και δρούνε ύπουλα κι από πάνω πετάνε και σπόντες...αυτό θα πει θράσος...αλλά τυχαίνουν της ανάλογης αντιμετώπισης...ξέρετε κάτι όμως; Το ότι εσείς είστε δειλοί και δεν έχετε το θάρρος της γνώμης σας και την τσίπα να πείτε στον άλλον στα ίσια ότι αποχωρείτε δεν σας δίνει το δικαίωμα ούτε να τον στεναχωρείτε ούτε να τον προσβάλλετε...δουλέψτε με τον εαυτό σας για να μην πληγώνετε τους άλλους που δεν σας φταίνε σε τίποτα...ο νοών νοήτω...η άλλη πλευρά θα πάρει φυσικά τα ανάλογα μέτρα όταν βλέπει τέτοια αντιμετώπιση αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτό που κάνατε εσείς ήταν σωστό...
Δε ξερω πως θα περασει και αυτη η νυχτα , η ατμοσφαιρα βαρια και ηλεκτρισμενη σημερα . Οσο πανε τα πραγματα εδω μεσα (Στη Δουλεια εννοω :) ) γινοντε ολο και πιο αποπνηκτικα . Πιεζομαι αρκετα και το βλεπω πως ερχεται ακομα ενα ξεσπασμα . Το νιωθω , το αισθανομαι οτι θα εκραγω . Αρχισε παλι ο εφιαλτης με τα νευρα να επιστρεφει .
Σκέφτομαι ότι στην καπιταλιστική βάση της οικονομίας μας, επί της οποίας είναι ιεραρχημένες οι κοινωνικές δομές και καθορίζονται οι πολιτικές αποφάσεις, με το κλασσικό σλόγκαν "ο θάνατός σου είναι η ζωή μου" έχουν βαλθεί με κάθε τρόπο οι άρχοντες του πλανήτη να μας ξεκάνουν, χωρίς να αποκλείεται ταγμένοι και στο σκοπό του πληθυσμιακού ελέγχου. Όσο όμως οι αστοί στο μοτίβο της ταξικής πάλης από την αναπαυτική πολυθρόνα διατάσσονται την εξόντωσή μας μέσω της ακύρωσης της αγοραστικής μας δύναμης και της σταδιακής περιέλευσής μας σε ένα σύγχρονο καθεστώς δουλείας, τόσο δύσκολο είναι για εμάς, τα χαμηλά κοινωνικά στρώματα, τους προλετάριους, να αποθάνουμε. Βλέπεις, δεν είναι όπως στα ρομπότ που πατάς ένα διακόπτη και σβήνει η οθόνη, αλλά συνοδεύεται από τεράστια δόση ανείπωτου πόνου η κατά τα άλλα μελετημένη από σχεδίου αποτελείωσή μας. Μαρξιστή με καταντήσατε κερατάδες!
σκεφτομαι πως ολα πανε απο το κακο στο χειροτερο και παρολα αυτα εγω ζω στον κοσμο μου ποσο κακο μπορει να ειναι αυτο ουτε που το εχω συνηδητοποησει
απλα ευχομαι να ξυπνησω συντομα και
Σκέφτομαι ότι σε αυτή τη συμφεροντολογική σκατο-καφρο-κοινωνία κανένας δε σε κάνει παρέα από την καλή του την καρδιά ή για να καλύψει τις κοινωνικές ανάγκες που έχει σαν ανθρώπινο ον, αλλά πρέπει να του αποδεικνύεις την αξία σου, σαν να δίνεις εξετάσεις. Αν δεν έχει κάτι να αποκομίσει από εσένα, είτε υλικό, είτε άυλο, τότε χωρίς το συμπάθειο παίρνεις τα @@ σου. Και δυστυχώς εγώ δεν εξασκήθηκα εξ απαλών ονύχων στο να επιδεικνύομαι.
δεν ειναι αναγκη να επιδικνυεσαι για να δωσεις πραματα στον αλλο
τα δινεις χωρις να το προσπαθησεις ιδιαιτερα
ειναι τι εχει η ψυχη σου
ειναι η ουσια που βγαινει απο τις λεξεις σου
Μα δε βγάζω τίποτα το ελκυστικό προς τα έξω. Ίσως ότι είμαι ανήσυχο πνεύμα, χαμένος στους στοχασμούς του, αν αφήσω τη φυσική μου συμπεριφορά να εκδηλωθεί. Όμως δε ζητάει αυτά ο κόσμος. Θέλει μάλλον κάποιον που να τον κοιμίζει, παρά να τον αφυπνίζει. Έναν χαριτωμένο, επιφανειακό χάχα με τον οποίον να ευθυμήσει, όχι έναν σκεπτόμενο και σοβαρό.
Ναι, καλά. Όλοι θέλουνε κατά βάθος κάποιον με τον οποίον να περνάνε καλά, ακόμα κι αν δεν το παραδέχονται. Αλλιώς τον βαριούνται.
Τι λόγο έχει κάποιος να κάνει παρέα μαζί μου; Υπάρχουν τόσοι και τόσοι καλύτεροι να χαλάνε την πιάτσα.