το γαστρεντερικο μου μεσα...

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Εχω καταλληξει αγαπητε τουτε οτι τελικα ισως το προβλημα να μην ειναι και τοσο πολυ οι αλλοι.
Δλδ το οτι η οικογενεια μου εβαλε φρενο στη ζωη μου εμμεσα αλλα πολυ αποτελεσματικα ειναι το 20% του προβληματος.
Το υπολοιπο 80% ηταν ο φοβος μου να φυγω και να κανω κατι με τη ζωη μου.
Κρυβομουν πισω απο το "που να αφησω τη μαμα" αργοτερα "που να αφησω τι γιαγια ειναι και μεγαλη γυναικα".
Ο νορμαλ νους τα μοιραζει και τα βαζει στη θεση τους.
Ο φοβισμενος νους κρυβεται πισω απο τις ενοχές του, κλεινει και τα ματια και αφηνει τον εαυτο του πρωτιστως και τους αλλους να τον τρωνε ζωντανο.
Η κολαση ειναι εν μερει οι αλλοι.
Πρωτιστως εμεις ειμαστε αλλα και φτιαχνουμε τη δικη μας μοναδικη και βολικη κολαση.

---

Θα μου επιτρεψεις να διαφωνισω. Καθοτι αυτα που λες περι "φοβισμενου νου" τα εχω ψαξει εδω και καιρο και τα εχω αναλυσει και με την ψυχολογο μου.
Οχι Blue δεν ειμαι "χεστης" η "μαμακιας" απλα δεν εχω καμμια μα καμμια ορεξη να αφησω την κατασταση με την μανα μου ανεξελεγκτη γιατι δεν εχω καμμια μα καμμια ορεξη να την ξανατρεχω στα νοσοκομεια και να ξημεροβραδιαζομαι εκει γιατι η κολογρια αντι να παρει πχ 10mg υπνωτικο πηρε 30 ή αντι να παρει 5mg αγχολυτικο (tavor) πηρε 15 και βαρεσε overdose.
Τα εχει κανει και με ιδιαιτερη ανεση θα το ξαναεκανε ευχαριστως (εχει ιδιαιτερη "αγαπη" στα αγχολυτικα και τα υπνωτικα)
Μπορει καποιοι να ειναι "σταρχιδιστες" να βλεπουν ας πουμε τον αλλον να εχει πεσει κατω και να παραλυρει(σου λεω για πραματα που μου εχουν συμβει) και να πουν "καλα να παθεις ποιος σου ειπε να παρεις τοσα χαπια". Εμενα σαν ανθρωπο δυστυχως η ευτυχως αυτο δεν μου ταιριαζει
Αν εννοεις σαν "φοβισμενο νου" το οτι εζησα στο παρελθον αθλιες καταστασεις με την μανα μου και φοβαμαι μην ξανασυμβουν τοτε ναι ειμαι ενας "φοβισμενος νους".
Αυτο που ψαχνω ειναι η καλυτερη ενδιαμεση λυση η λυση που θα μου ταιριαζει και θα με ικανοποιει που λεει η ψυχολογος μου. Χρειαζεται καποιος χρονος μεχρι να την βρω αλλα πιστευω οτι ειμαι στο τελικο σταδιο. Ηδη τους ξεκαθαρισα οτι απο τον επομενο μηνα αρχιζω την σταδιακη αποχωριση , οικονομικα ειμαι ετοιμος, το μονο μου διλλημα ειναι η πολη που θα νοικιασω και μαλλον "κερδιζει" η γειτονικη χωρα. Θα μου πεις "καλα ρε μαλακα λειτουργεις βαση σχεδιου δειξε λιγο αυθορμιτισμο σηκω και φυγε τωρα αν γινεται" αστο μετα απο μια ηλικια θελεις οι κινησεις σου να ειναι σταθερες και σιγουρες. Αλλωστε οπως λεει και η ψυχολογος μου (και το πιστευω) καλο ειναι να ακους γνωμες αλλονων αλλα στο τελος εσυ εισαι αυτος που θα αποφασισει γιατι πρωτα απο ολους εσυ ξερεις το καλυτερο για τον εαυτο σου.
Ισως αν μου ελεγες για τα ποσοστα 80 - 20 αλλα ακριβως αναποδα τοτε πιθανως θα συμφωνουσα μαζι σου.
*Πιστευω να ημουν εντος του θεματος γιατι το κειμενο σου ηταν αρκετα γενικοφιλοσοφικο για μενα και ισως αντιληφθηκα λαθος νοηματα

Quote:

---

Originally Posted by ti einai touto pali

Θα μου επιτρεψεις να διαφωνισω. Καθοτι αυτα που λες περι "φοβισμενου νου" τα εχω ψαξει εδω και καιρο και τα εχω αναλυσει και με την ψυχολογο μου.
Οχι Blue δεν ειμαι "χεστης" η "μαμακιας" απλα δεν εχω καμμια μα καμμια ορεξη να αφησω την κατασταση με την μανα μου ανεξελεγκτη γιατι δεν εχω καμμια μα καμμια ορεξη να την ξανατρεχω στα νοσοκομεια και να ξημεροβραδιαζομαι εκει γιατι η κολογρια αντι να παρει πχ 10mg υπνωτικο πηρε 30 ή αντι να παρει 5mg αγχολυτικο (tavor) πηρε 15 και βαρεσε overdose.
Τα εχει κανει και με ιδιαιτερη ανεση θα το ξαναεκανε ευχαριστως (εχει ιδιαιτερη "αγαπη" στα αγχολυτικα και τα υπνωτικα)
Μπορει καποιοι να ειναι "σταρχιδιστες" να βλεπουν ας πουμε τον αλλον να εχει πεσει κατω και να παραλυρει(σου λεω για πραματα που μου εχουν συμβει) και να πουν "καλα να παθεις ποιος σου ειπε να παρεις τοσα χαπια". Εμενα σαν ανθρωπο δυστυχως η ευτυχως αυτο δεν μου ταιριαζει
Αν εννοεις σαν "φοβισμενο νου" το οτι εζησα στο παρελθον αθλιες καταστασεις με την μανα μου και φοβαμαι μην ξανασυμβουν τοτε ναι ειμαι ενας "φοβισμενος νους".
Αυτο που ψαχνω ειναι η καλυτερη ενδιαμεση λυση η λυση που θα μου ταιριαζει και θα με ικανοποιει που λεει η ψυχολογος μου. Χρειαζεται καποιος χρονος μεχρι να την βρω αλλα πιστευω οτι ειμαι στο τελικο σταδιο. Ηδη τους ξεκαθαρισα οτι απο τον επομενο μηνα αρχιζω την σταδιακη αποχωριση , οικονομικα ειμαι ετοιμος, το μονο μου διλλημα ειναι η πολη που θα νοικιασω και μαλλον "κερδιζει" η γειτονικη χωρα. Θα μου πεις "καλα ρε μαλακα λειτουργεις βαση σχεδιου δειξε λιγο αυθορμιτισμο σηκω και φυγε τωρα αν γινεται" αστο μετα απο μια ηλικια θελεις οι κινησεις σου να ειναι σταθερες και σιγουρες. Αλλωστε οπως λεει και η ψυχολογος μου (και το πιστευω) καλο ειναι να ακους γνωμες αλλονων αλλα στο τελος εσυ εισαι αυτος που θα αποφασισει γιατι πρωτα απο ολους εσυ ξερεις το καλυτερο για τον εαυτο σου.
Ισως αν μου ελεγες για τα ποσοστα 80 - 20 αλλα ακριβως αναποδα τοτε πιθανως θα συμφωνουσα μαζι σου.
*Πιστευω να ημουν εντος του θεματος γιατι το κειμενο σου ηταν αρκετα γενικοφιλοσοφικο για μενα και ισως αντιληφθηκα λαθος νοηματα

---

Καταρχην χαλαρωσε δεν κανω επιθεση σε κανεναν ή μαλλον επιτιθεμαι σε ολους και σε μενα πρωτη.
Θεωρω και μιλαω για τον εαυτο μου πρωτα απ'ολα οτι αν δεν ειχα φοβισμενο νου ο οποιος ναι δημιουργηθηκε απο αλλους, δεν θα ειχα παρουσιασει φοβικη συμπεριφορα η οποια συντηρηθηκε και απο τους αλλους αλλα και απο μενα και θα εφευγα στα 20 μου απο το περιβαλλον που με επνιγε.
Με βολευε ομως και λιγο. Το αλμα θελει κοτσια που τα εχουμε μεταξυ 20-30 το πολυ.
Μετα παλι γινεται αλλα θελει οχταπλασια προσπαθεια.
Βεβαια μπορει να ειναι πιο συνειδητο αρα και να το εκτιμησω περισσοτερο, γεγονος αυτο.
Αλλα και παλι θεωρω οτι οι ζωες μας οριζονται απο εμας.
Απλα αλλοι ξυπνανε νωρις και το βλεπουνε και την κανουνε και αλλοι οπως εγω ξυπνανε τωρα που μιλαμε.
Μην παιρνεις τιποτα προσωπικα.
Τη δικη μου αληθεια λεω, την ακρως υποκειμενικη.

εγραψα μια απαντηση αλλα δεν δημοσιευτηκε ποτε...
αυριο παλι.

οκ εμφανιστηκε.

καλα το δικο σου μηνυμα εμφανιστηκε το δικο μου που χαθηκε το καημενο...:( Και το ειχα "φτιαξει" τοσο ωραιο μεχρι και...φιογκακι του ειχα βαλει. Θα ξαναγραψω αργοτερα

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Καταρχην χαλαρωσε δεν κανω επιθεση σε κανεναν ή μαλλον επιτιθεμαι σε ολους και σε μενα πρωτη.
Θεωρω και μιλαω για τον εαυτο μου πρωτα απ'ολα οτι αν δεν ειχα φοβισμενο νου ο οποιος ναι δημιουργηθηκε απο αλλους, δεν θα ειχα παρουσιασει φοβικη συμπεριφορα η οποια συντηρηθηκε και απο τους αλλους αλλα και απο μενα και θα εφευγα στα 20 μου απο το περιβαλλον που με επνιγε.
Με βολευε ομως και λιγο. Το αλμα θελει κοτσια που τα εχουμε μεταξυ 20-30 το πολυ.
Μετα παλι γινεται αλλα θελει οχταπλασια προσπαθεια.
Βεβαια μπορει να ειναι πιο συνειδητο αρα και να το εκτιμησω περισσοτερο, γεγονος αυτο.
Αλλα και παλι θεωρω οτι οι ζωες μας οριζονται απο εμας.
Απλα αλλοι ξυπνανε νωρις και το βλεπουνε και την κανουνε και αλλοι οπως εγω ξυπνανε τωρα που μιλαμε.
Μην παιρνεις τιποτα προσωπικα.
Τη δικη μου αληθεια λεω, την ακρως υποκειμενικη.

---

Blue βεβαιως να δεχθω οτι εχουμε καποια ευθυνη που δεν...εντρυφησαμε τοσο στην "αλματικη".
Αλλα δεν δεχομαι τα ποσοστα σου παει και τελειωσε.
Εγω ας πουμε παρατηρω στην δουλια μου η συντρηπτικη πλειοψηφια δεν περασε ουτε κατ ελαχιστον τα "λουκια" που περναω εγω (αλλα και απο οσα ξερω και εσυ) οχι μονο τα οικογενιακα αλλα και γενικοτερα. Οταν λες "το αλμα θελει κοτσια" συμφωνω αλλα χρειαζονται και οι προυποθεσεις. Δηλαδη , τα βλεπω στη δουλια μου, η συντριπτικη πλειοψηφια βολευτηκε νωρις νωρις χωρις καμμια προσπαθεια η μονη προσπαθεια που εκαναν ηταν οτι οι γονεις τους φροντισαν να κανουν ...πιτες στα κοματοσκυλα και τους βουλευταδες και αυτο ηταν. Α...Blue ετσι μπορω κι εγω να κανω οσα αλματα θελεις. Να σου δωσω κι αλλο παραδειγμα ξερω πολλους που φροντισαν να δωσουν στα παιδια τους απο 100 χιλιαρικα ευρα να πουμε τους πηραν κι ενα διαμερισματακι κι ενα καλο αυτοκινητο και τι ωραια τι καλα...Α...Blue ετσι μπορω κι εγω να κανω οσα αλματα θελεις.
Ξερω και αλλους που οι δικοι τους στησανε μια καλη επιχειρηση και καποια στιγμη τους την δωσανε....Α...Blue ετσι μπορω κι εγω να κανω οσα αλματα θελεις.
Ποσοι ειναι αυτοι? Τελικα Blue ειναι πολλοι αυτο βλεπω.
Και τωρα ερχεσαι εσυ και αυτομαστιγωνεσε και μαστιγονεις κι εμας που δεν καναμε "αλματα"
Δεν καταλαβες Blue πολλοι δεν χρειαστηκε να κανουν αλμα , τους χτισανε μια στερεη γεφυρα και απλα περασανε απεναντι.
Φευγουμε απο αυτο το θεμα και παμε επι τω οικογενειακον...
Πως λεει η παροιμια "ηταν στραβο το κλημα το εφαγε και ο γαιδαρος" ε καπως ετσι καθεται η ******* η ζωη σε καποιους. Πιστευω με καταλαβαινεις...
Ενταξει φταιω και εγω που δεν την εκανα νωρις στα 20 στα 30 αλλα τοτε θυμαμαι δεν ειχα να αντιμετωπισω τα προσθετα προβληματα με τους γερους μου. Η μαλλον επειδη ηταν πιο νεοι αυτα δεν ηταν εμφανη. Που να φανταστω εγω οτι η γρια μου να πουμε θα ρθει στιγμη που θα παιρνει 10 διαφορετικα χαπια οτι θα τα μπερδευει και γενικως θα γινεται της *******ς.
Οτι θα γινει ενα κακομαθημενο μαλακισμενο "παιδακι" που θα κανει οτι του κατεβει.
Και οταν ζεις μπροστα σου το προβλημα οι επιλογες ειναι συγκεκριμενες, η ασχολεισαι μαζι του η το παρατας και ας πεθανει. Δεν ξερω μπορει να υπαρχουν ανθρωποι που επιλεγουν το δευτερο εγω επελεξα το πρωτο. Και δεν μετανιωνω που ασχοληθηκα με την μανα μου μετανιωνω που δεν προσεξα που δεν εβαλα ορια γαμοτο. Και την πατησα...
Και τωρα ειμαι στην λογικη "καλλιο αργα παρα ποτε" να βρω αυτα τα ορια και να δω λιγο την ζωη μου.
Στο ξαναλεω Blue αν αλλαζες τα ποσοστα ευθυνης 80 - 20 και τα εβαζες αναποδα θα συμφωνουσα μαζι σου

Γαμω το γαμοτο μου γαμω...Κουραστηκα βαρεθηκα αηδιασα με ολα αυτα που τραβαω ιδιως εδω και 2 χρονια.Βρε μπας και φταιει το ενα βρε μπας και φταιει το αλλο, να στον ενα γιατρο βγαζουμε ενα αλφα πορισμα , να στον αλλον γιατρο βγαζουμε ενα βητα πορισμα και παει λεγοντας.
Στο τελος μαζευουμε τα πορισματα τα προσθετουμε τα βαζουμε κατω και καταληγουμε σε μια τρυπα στο νερο.
Μεχρι τωρα στα πλαισια των "ξεναγησεων" μου σε διαφορες ειδικοτητες γιατρων βγηκε ενα συμπερασμα οτι την εχω πατησει απο εντονο στρες που εκδηλωνεται με σωματικα συμπτωματα. Και να σου ψυχιατροι και να σου ψυχολογοι και βεβαιως να το δεχθω οτι το αγχος ειναι βασικος παραγοντας γι αυτα που τραβαω.
Και εχουμε καλοκαιρι και κανει ζεστη και να σου ο τουμπο ανεμιστηρας μου να βαραει μερα νυχτα. Και ενα πρωι ξυπναω πιασμενος στον σβερκο στο μισο προσωπο και στην ομοπλατη. Ωπα μαλακα λεω αυτο θυμιζει εντονα την γαμημενη την ψυξη που ειχες παθει καποτε και η οποια δεν σε "ξεχασε" ποτε. Κλεισιμο ο ανεμιστηρας και ας σκαει ο τζιτζικας εξω.
Και αρχιζουν τα κουφα και τα περιεργα. Κοιμασε το απογευμα και ξυπνας ξαφνικα και ...κρυωνεις ιδιως στις πατουσες. Λες τι εγινε γαμοτο αλλαξε ο καιρος βγαινεις εξω ο ηλιος ζεστος ζεστος και η θερμοκρασια στους καυτους βαθμους.
Καθεσε στην δουλεια εχεις την γαμημενη αισθηση οτι κρυωνεις, σε εχει παρει κι απο κατω και σου σκαει ο συναδελφος και σου λεει "τι κανεις ρε μαλακα θα σκασεις απο την ζεστη ανοιξε κανενα παραθυρο"
Εδω σε θελω μερμηγκα που περπατας λεβεντικα... Τι σκατα ειναι αυτο.
Ακριβως το ιδιο το ειχα παθει οταν επαθα την "αγχωδη διαταραχη" και ειχαμε πει τοτε μαλλον ειναι αλλη μια εκφραση του αγχους.
Κολοκυθια τουμπανα απο οτι φαινεται τελικα αυτη η αισθηση του κρυου εχει να κανει με την γαμημενη την ψυξη που επαθα καποτε. Κοινως μου φαινεται μυοσκελετικο το προβλημα.
Μεχρι τωρα δυο ειδικοτητες γιατρων δεν επισκευτικα, ορθοπεδικο και νευρολογο. Μου φαινεται οτι δεν θα τους αφησω παραπονεμενους και απο σημερα κιολας θα παω σε εναν απο αυτους, μαλλον σε νευρολογο που ειναι και πιο "κοντα" στα ψυχολογικα.
Απο το πρωι τραγουδαω "ο ηλιος καιει κι εγω κρυωνω" . Και ομως κρυωνω...

Ξανα τα βαζουμε κατω λοιπον. Τους τελευταιους δυο μηνες παρουσιαζω μαλλον αυτο που πολλοι εδω μεσα λενε "υποτροπη". Απο τις αρχες του ετους παω σε ψυχολογο και ομολογω οτι για μια περιοδο ειχα καταφερει να βελτιωθω και να κοψω τα οποια χαπια επαιρνα. Ομως εδω και 50 περιπου ημερες αρχισα παλι να μην την παλευω και ξαναξεκινησα να παιρνω αγχολυτικο.
Το κουφο ηταν οτι για αυτη μου την υποτροπη δεν υπηρχε κανενας αρνητικος λογος για να συμβει.
Τελος παντων τις τελευταιες μερες μου ξαναεμφανιστηκαν καποια συμπτωματα (αισθημα οτι κρυωνω, νευρικοτητα, κομμαρα, την ημερα δεν εχω διαθεση για φαγητο) πραγματα που τα ζουσα τοτε με την εντονη αγχωδη διαταραχη.
Οποτε την παρασκευη το πρωι δεν μου ηταν καλα και προσπαθησα να καταλαβω τι συνεβηκε τους δυο τελευταιους μηνες και ξαναστραβωσε το πραγμα.
Καταρχας ειμαι εθελοντης αιμοδοτης και στις αρχες του ιουνη εδωσα αιμα. Εξι μερες μετα πηγα εκανα γενικες εξετασεις αιματος οπου ολα ηταν καλα εκτος απο τον αιματοκριτη που ηταν 43,5 στα ορια βεβαια αλλα ελα που εγ παντα ειχα αιματοκριτη 48, 49. Επισης το χειροτερο ηταν οτι ειχα χαμηλο σιδηρο και χαμηλη φεριτινη. Το απεδωσα τοτε στο οτι μια βδομαδα πριν ειχα δωσει αιμα οποτε ειπα θα το ξαναδω σε κανενα μηνα. Ομως σιγα σιγα αρχισα να εμφανιζω συμπτωματα "αγχωδους διαταραχης" . Και εφτασα προχθες να τα ξανασκεφτω και να υποψιαστω οτι πιθανη αιτια ειναι η ελλειψη σιδηρου στο αιμα.
Πηγα κατευθειαν για εξετασεις αιματος (αιματοκριτης, σιδηρος φεριτινη). Το κακο ειναι οτι πηγα σχετικα αργα στις 11 το πρωι οποτε εμαθα μονο τον αιματοκριτη ο οποιος ειναι 41,5 παλι εντος οριων αλλα χαμηλος για τα δικα μου δεδομενα. Σιδηρο και φεριτινη θα παρω αυριο και απο οτι καταλαβαινω θα εχουν το κακο τους το χαλι.
Οποτε με βλεπω να ξαναμπλεκω με γιατρους. Χαμηλος σιδηρος και φεριτινη σε συνδιασμο με πτωση του αιματοκριτη συνηθως οδηγουν σε σιδηροπενικη αναιμια το ξερω απο την μανα μου. Οι συνηθεις αιτιες , α)απο καπου χανω αιμα (πρωτος υποπτος το γαστρεντερικο) και β) διατροφη φτωχη σε σιδηρο.
Παντως εχω την εντυπωση οτι εγω την εχω πατησει τελικα σε μεγαλο βαθμο απο την ελλειψη σιδηρου στο αιμα καθως η ελλειψη αυτη προκαλει καταστασεις που μοιαζουν ή επηρεαζουν τα ψυχολογικα καθοτι χαμηλος σιδηρος σημαινει οτι δεμ μεταφερεται αρκετο οξυγονο στα οργανα του σωματος και στον εγκεφαλο.
Τελος παντων αυριο παιρνω τα υπολοιπα αποτελεσματα και βουρ για τον παθολογο μου. Το κακο ειναι οτι αν ο σιδηρος και η φεριτινη ειναι χαμηλα δεν τον γλυτωνω τον γαστρεντερολογο και τις γαστρο -κολονο σκοπησεις παροτι εχω κανει δυο φορες στα δυο τελευταια χρονια και η εθελοντικη αιμοδοσια διακοπτεται.
Λοιπον σε τετοιες καταστασεις θες δε θες κολλαει το μυαλο τα σκεφτεσαι συνεχεια και η ψυχολογια παει κατα διαολου. Επαθα κι ενα πανικουλη το απογευμα κι ακομα να συνερθω.
"Ντοκτορ" novia εσυ που εχεις ψαχτει αρκετα με αυτα εχεις να δηλωσεις τιποτα? Ειναι το ******** το καρμα τελικα ή τιποτε αλλο...

Αχ, ti einai touto pali μου..... μεγαλα ζορια τραβας κι εσυ. Τι να πω;; Συμφωνω, εν μερει και με τους δυο, εννοω εσενα και τη Blue. Για μένα βεβαια τα ποσοστα θα ηταν διαφορετικα κι απ' των δυο, στην περιπτωση μου μαλιστα θα ελεγα ενα 55-45 μου ακουγεται ορθο, τωρα το "5 πανω, 5 κατω τινος ειν' το παραπανω" δεν εχει και πολυ σημασια, αν ειναι δικο μου ή των γονιων μου δηλαδη. Δωστε το εσεις οπου νομιζετε καλυτερα. Κι αυτο γιατι πιστευω στο νομο δρασης-αντιδρασης διοτι για να προκυψει ενα προβλημα, ναι μεν υπαρχει αυτος που ενεργει ωστε να προκαλεσει μια αντιδραση αλλα υπαρχει παντα κι αυτος που αντιδρα. Δεν ξερουμε πως θα ημασταν αν οι γονεις μας ηταν διαφορετικοι. Ξερουμε μονο αυτο που εχουμε μπροστα μας κι αυτο που ζουμε. Θελω να πω οτι το "προβλημα" ειναι και στα δυο μερη, τα ποσοστα δεν εχουν σημασια τ' αποδιδει κανεις κατα το δοκουν και κατα περιπτωση, διοτι αν ενα απο τα δυο μερη δεν ηταν "προβληματικο", δε θα ειχε παρουσιαστει εξ αρχης το προβλημα. Για αλλον μπορει αυτο που περνας να μην ηταν καν προβλημα και να θεωρει αλλα θεματα πιο σημαντικα. Παραδειγμα, κι ο αδελφος μου ζει στον ιδιο χωρο με μενα, εχει τους ιδιους γονεις, δεχεται τις ιδιες επιρροες απ' αυτους ομως ψυχοσωματικα, φοβιες και πανικους δεν εχει. Οχι πως δεν του εχουν καταστρεψει κι εκεινου τη ζωη, στο βαθμο που παρεμβαινουν και πιστεψτε με παρεμβαινουν πολυ, και στο ποσοστο που τους αναλογει αλλα αυτα που παθαινω εγω απ' τα 19 μου δεν τα παθαινει. Βεβαια εκεινος ειναι και λιγο γραψαρχιδης -ας μου επιτραπει- κι αναισθητος. Οποτε καταληγουμε σ' αυτο που ελεγε η ψυχολογος μου πως πρεπει να κανουμε απευαισθητοποιηση. Βλεπεις οτι η αναισθησια ως αμυντικος μηχανισμος λειτουργει;; Αντεγραψε την. Αλλιως παρ' το αποφαση και πες πως "εγω δεν μπορω ν' αλλαξω, το γεγονος οτι ειμαι ετσι εχει αυτες τις συνεπειες για μενα, ομως εγω δεν μπορω ή δε θελω να γινω κατι αλλο οποτε ξερω πως μεχρι να πεθανω θα ειναι ετσι για μενα τα πραγματα". Το αποδεχομαι δηλαδη. Αν δεν το αποδεχομαι τοτε πρεπει ν' αλλαξω. Πως να στο δωσω σχηματικα να το καλαβεις..... πες, πως ενα μπουκαλι ανοιγει δεξιοστροφα κι εσυ προσπαθεις να τ' ανοιξεις αριστεροστροφα, θα το κανεις μια, θα το κανεις δυο οταν διαπιστωσεις οτι παρολα αυτα δεν ανοιγει θα πρεπει να το προσπαθησεις και με τον αλλο τροπο. Αν επιμεινεις σ' αυτον και θα συνεχισεις ν' ασκεις πιεση, να χανεις ενεργεια και το επιθυμητο αποτελεσμα δε θα επερχεται γιατι το μπουκαλι θα συνεχιζει να μενει κλειστο. Κι εσυ θα πιεζεις και θα πιεζεις..... Σκεψου πως αυριο μια τετοια σταση ζωης μπορει να σε θυματοποιησει απεναντι σε μια συντροφο ή και στα ιδια σου τα παιδια, ακομη και σ' ενα συναδελφο. Εγω, ας πουμε και στις αλλες μου σχεσεις περαν των γονιων μου δεχομουν αναλογες συμπεριφορες. Ειναι λοιπον ο τροπος που ενεργουν εκεινοι, που ναι μεν δεν ειναι βοηθητικος εν συγκρισει με αλλους γονεις που ειναι πολυ υποστηρικτικοι (τι να κανουμε υπαρχουν κι οι τυχεροι) ειναι ομως κατι και στο δικο μας χαρακτηρα και προσωπικοτητα, στη δικη μας αντιδραση και στη δικη μας διαχειριση των πραγματων. Τωρα θα μου πεις βεβαια και με το δικιο σου "καλη η θεωρια βρε novia αλλα πως την αλλαζεις αυτη τη ρημαδα τη διαχειρση;;" Αμ, εδω ειναι τα δυσκολα. Γιατι ακομη κι αν ηξερα τον τροπο, που δεν τον ξερω, θα ηταν ο δικος μου τροπος που πιθανον θα λειτουργουσε μονο για μενα. Αυτη ειναι λοιπον μια δουλεια που θα πρεπει κανεις δυστυχως, να την κανει μονος του. Γιατι κι εγω ξερω οτι πρεπει "να το παρω αλλιως" που λενε απλα δεν ξερω αυτο το "αλλιως" πως ειναι και πρεπει να το μαθω πριν μου φυγει κι αλλο η ζωη. Βεβαια εμενα δε με βοηθα και το πρακτικο κομματι της ζωης μου.
Εβλεπα παντοτε πετυχημενους, συμφωνα με τα δικα μου δεδομενα παντα κι οχι με το πως ενδεχομενως ενιωθαν εκεινοι για τους εαυτους τους, κι αναρωτιομουν τι δεν πηγε καλα ή δεν εκανα σωστα και εγινε η ζωη μου ετσι σκατα. Δεν εχω βγαλει ακομη απολυτο συμπερασμα και δεν ξερω αν θα βγαλω και ποτε. Ακομη το ψαχνω. Παντως εχω δει να παιζουν ολα. Εχω δει ανθρωπους απο πολυ σκατα οικογενειες να διακρινονται, εχω δει απο καλες οικογενειες να πατωνουν, εχω δει μπαζα να προοδευουν επειδη ειχαν πλατες κι εχω δει αξιους ανθρωπους να καταστρεφονται που βλεπεις οτι εχουν ικανοτητες, χαρισματα κι ομως πανε στα χαμενα. Ολα τα εχω δει.

Οσο για το προβλημα υγειας που αναφερεις εγω λεω να περιμενεις λιγακι. Κανε καμι 10αρια μερες μια διατροφη και επαναλαμβανεις τις εξετασεις. Μην πας σε κατι τοσο εξειδικευμενο απο πλευρας εξετασης αλλωστε αν ειναι κατι πολυ σοβαρο, δηλαδη αν ο παθολογος θεωρησει οτι κινδυνευεις θα σε παραπεμψει ο ιδιος. Δε σου λεω να μην το ψαξεις απλα σου λεω να μην κανεις βιαστικες κινησεις. Δεν ειναι και 30 ο αιματοκριτης. Παντως στην ιδια φαση ειμαι κι εγω περιπου αυτη την εποχη. Επειδη ειχα παθει μια σοβαρη λοιμωξη στο νεφρο το χειμωνα, πυελονεφριτιδα, κι εχω καποιες ενοχλησεις τελευταια. Περιμενω να μπει ο Σεπτεμβρης, εκτος απροοπτου και να χτυπησω ξυλο κιολας γιατι αυτο που εζησα δε θελω να το ξαναζησω, και να κανω μια επανεξεταση. Μου 'χει κολλησει ομως τωρα οτι κατι εχει το νεφρο μου. Ενστικτο;; Αγχος;; Θα φανει. Το ηξερες εσυ οτι κολικο νεφρου μπορει να παθει καποιος ακομη και λιγους μηνες μετα απο εγχειριση γιατι το φαρμακο της ναρκωσης το οποιο παρεπιπτοντως κανει 3 με 4 μερες να μεταβολιστει απ' το οργανισμο σου κανει τετοιο προβλημα;;; Το 'μαθα κι αυτο. Οπως και το σκιαγραφικο υγρο που σου χορηγουν ενδοφλεβια οταν κανεις μαγνητικη μπορει να σου πειραξει το νεφρο αν εχεις ευπαθεια.

"Δυστυχως επτωχευσαμεν" σχετικα με τον σιδηρο και την φεριτινη (την αποθηκη σιδηρου δηλαδη). Πηρα τα αποτελεσματα και μιλαμε για την λεγομενη σιδηροπενικη αναιμια. Η μικροβιολογος με ρωτησε ποσες φορες εδωσα αιμα τον τελευται καιρο της ειπα 4 φορες σε ενα χρονο. Μου ειπε "κακως αυτο που εγινε ειναι οτι αδειασε ο οργανισμος σου απο σιδηρο". Ναι αλλα της ειπα κανεις δεν μας λεει οτι αν δινεις αιμα καθε τρεις μηνες που επιτρεπεται μπορει να επηρεαστει ο σιδηρος στο αιμα, αλλωστε τις τρεις φορες εδωσα για τις εγχειρησεις που εκανε ο πατερας μου. Τελος παντων μου ειπε οτι συνηθως οι παθολογοι δινουν χαπια σιδηρου για καποια περιοδο και ...ξαναφορτιζεις.
Παντως ειναι εντυπωσιακο γιατι η ελλειψη σιδηρου προκαλει συμπτωματα παρομεια με τα ψυχολογικα και μπορει να μην το καταλαβεις (να το ριχνεις στο αγχος να πουμε)
Παντως εμενα αυτα που επιδεινωθηκαν τους δυο τελευταιους μηνες ειναι.
1.Αισθηση οτι κρυωνω ιδιως στα ποδια παροτι σκαει ο τζιτζικας εξω.
2. Κακη διαθεση ιδιως το πρωι, νευρικοτητα, ελλειψη υπομονης.
3. Ευκολη κουραση και ωρες ωρες αισθηση οτι δεν με κραταν τα ποδια μου
4. Ξαφνικη αναγκη για νερο (ενα πραμα νομιζεις οτι θα σκασεις) και ξηροστομια.
5. Ελλειψη οξυγονοσης, δηλαδη εκει που δεν ειμαι καλα αν παρω βαθιες ανασες καλυτερευω.
Δε λεω οτι δεν αντιμετωπιζω προβληματα αγχους απλα πιστευω οτι αυτη η ελλειψη σιδηρου εχει παιξει τον ρολο της (θυμαμαι που μου ειχε πει και οπρωτος ψυχιατρος που πηγα να παρω σιδηρο και βιταμινη Β12 αλλα εγω τοτε δεν πηρα καθοτι τοτε ειχα χασει την μπαλα με την "αγχωδη διαταραχη".

Αρα λαμβανοντας σιδηρο θα το ξεπερασεις κ θα γεμισεις τις μπαταριες σου παλι ε;;;; Τιποτε δν ειναι λοιπον!!! Ε;;;-) :-)

Περαστικα σου γρηγορα να παρεις ξανα τα πανω σου!!!!
Να σε ρωτησω κατι μιας κ εχεις εμπειρια στο στομαχι!!!! Η εξεταση με το βαριουχο δειχνει κ τα πολυ κακα πραγματα;;;; Πιστευεις χρειαζομαι γαστροσκοπηση; Η γοπ περναει με φαρμακα;(αν κ μου ειπαν οτι δν φαινεται γοπ)ουτε ελκος,ουτε διαφραγματοκοιλη κλπ.μονο πολλα υγρα στο στομαχι!!! Αλλα το μυαλο μου κολλησε εκει !!!! Τρωω κ "ακουω" το στομαχι μου! φουσκωσε; Ποναει; Εχω συαχτη;;; Πφ,εχεις κανει θεραπεια γιαυτα;;;
Η μητερα μου ειχε πολυ πολυ χαμηλο σιδηρο κ αιματοκριτη πολλα χρονια κ ο παθολογος απορουσε πως περπαταει αλλα εκτος απο σιδηρο,επαιρνε κ βασιλικο πολτο κ τωρα ειναι περδικι!!!!

Quote:

---

Originally Posted by φοβισμένη

Αρα λαμβανοντας σιδηρο θα το ξεπερασεις κ θα γεμισεις τις μπαταριες σου παλι ε;;;; Τιποτε δν ειναι λοιπον!!! Ε;;;-) :-)

Περαστικα σου γρηγορα να παρεις ξανα τα πανω σου!!!!
Να σε ρωτησω κατι μιας κ εχεις εμπειρια στο στομαχι!!!! Η εξεταση με το βαριουχο δειχνει κ τα πολυ κακα πραγματα;;;; Πιστευεις χρειαζομαι γαστροσκοπηση; Η γοπ περναει με φαρμακα;(αν κ μου ειπαν οτι δν φαινεται γοπ)ουτε ελκος,ουτε διαφραγματοκοιλη κλπ.μονο πολλα υγρα στο στομαχι!!! Αλλα το μυαλο μου κολλησε εκει !!!! Τρωω κ "ακουω" το στομαχι μου! φουσκωσε; Ποναει; Εχω συαχτη;;; Πφ,εχεις κανει θεραπεια γιαυτα;;;
Η μητερα μου ειχε πολυ πολυ χαμηλο σιδηρο κ αιματοκριτη πολλα χρονια κ ο παθολογος απορουσε πως περπαταει αλλα εκτος απο σιδηρο,επαιρνε κ βασιλικο πολτο κ τωρα ειναι περδικι!!!!

---

Πρωτον για τα "πολυ κακα πραγματα" που αναφερεις να τα βγαλεις απο το μυαλο σου γιατι δεν εχεις.
Εξεταση με βαριο ειχα κανει πολυ παλια και αν θυμαμαι καλα αυτο που δειχνει "ευκολα" ειναι το ελκος και διαφραγματοκοιλη (ελκος στα νεα ελληνικα σημαινει πληγη).
Αν σου "τρωει" τοσο το μυαλο η πιο σοβαρη εξεταση ειναι η γαστροσκοπηση. Εκει ο γιατρος τα βλεπει ολα σου βγαζει και φωτογραφιες να τις εχεις για ενθυμιο:D
Να προσεξεις μονο (αν αποφασισεις να την κανεις) να απαιτησεις ηρεμιστικη ενεση την οποια ο γαστρεντερολογος ειναι υποχρεωμενος να σου την κανει. Αυτο γιατι μου εχει τυχει μαλακας γαστρεντερολογος που μου εκανε γαστροσκοπηση χωρις αναισθησια και θα με πεθαινε το καθηκι.
Στον επομενο που πηγα του το ανεφερα και μου ειπε οτι θα επρεπε να τον καταγγειλω τον μαλακα. Στην δευτερη γαστροσκοπηση που εκανα με αναισθησια ουτε που καταλαβα, κρατησε μισο λεπτο και ενω εγωπεριμενα να μπει ο σωληνας με την καμερα ο γιατρος μου ειπε "αυτο ηταν τελειωσαμε".
Εχω κανει θεραπεια για γαστριτιδα και γοπ αλλωστε δινουν το ιδιο χαπι το οποιο περιοριζει την οξυτητα στο στομαχι ωστε ο οργανισμος να μπορεσει μονος του να επουλωσει την πληγη.
Παντως την ουσια τηναναφερεις αλλου "μονο πολλα υγρα στο στομαχι"... Τα ιδια μου εχουν πει και σε μενα με μια αιτια το αγχος το οποιο προκαλει αυξηση των υγρων στο στομαχι και τα κανει πιο οξινα (αλλαζει το pH που λεμε). Οποτε κοιταξε να μην αγχωνεσε, το πως γινεται αυτο κανεις δεν το ξερει ολοι εδω μεσα αυτο ψαχνουμε:o
Θα πρεπει να αντιληφθεις ενα πραγμα ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ δηλαδη αν εχεις καποιο απλο προβλημα οπως γαστριτιδα το χειροτερευει και σε κανει να "τρελενεσε"

Οσο για τον χαμηλο σιδηρο θα κανω αυριο μια επισκεψη στον παθολογο να το κουβεντιασω μιας και αυριο εχω και ραντεβου με την ψυχολογο μου (βρισκονται στο ιδιο κτηριο). Αααα ολα και ολα εγω φροντιζω τους γιατρους μου να τους εχω ολους σε ενα κτηριο ωστε να μην κουραζομαι;)

Σ ευχαριστω για την ενεση αυτοπεποιθησης ειλικρινα κ ευχομαι ολα να ειναι καλα για σενα απο αυριο που θα δεις κ τους δυο γιατρους σου!!! Ωραια η επιλογη να τους εχεις κοντα(να το προσεξω κ εγω χαχα)ξερεις τι γινεται; Ολοι μου ειπαν οτι δν μου χρειαζεται γαστροσκοπηση κ οτι δν κανουν χωρις σοβαρο λογο!!!!! Τελοσπαντων ελπιζω να ξεκολλησω!!!!(ναι για τα πολλα υγρα στο στομαχι μου ειπαν στρες κ αγχος κομμενα καθως κ ιντερνετ με συμπτωματα!!!!)κ η παλλινδρομηση μου ειπαν φαινεται με το βαριουχο γευμα!!!!
Καλη αποθηκευση σιδηρου κ παλι σ ευχαριστω!!!!

Ti einai touto μολις ειχα μια ασχημη κριση κι επειδη νομιζω οτι καποια σχεση εχει με το στομαχι μου κι εσυ τα 'χεις ψαξει τα γαστρεντερικα ηθελα να μου πεις μια γνωμη. Ειμαι ξαπλωμενη και παρακολουθω τηλεοραση. Ειμαι ηρεμη και παρακολουθω το θεμα της συζητησης μ' ενδιαφερον. "Μοναξια" αυτο ειναι το θεμα. Γιατι καποια ατομα μενουμε ειτε απο επιλογη, ειτε απο αναγκη. Στη συζητηση μου φερνει καποιες σκεψεις σε σχεση με μενα και την τελευταια μου σχεση. Δεν κανω ομως οργισμενες ή αγχωτικες σκεψεις που να δικαιολογουν καποιο συναισθημα, απλα συμπερασματικες. Ξαφνικα νιωθω κατι σα σεισμο. Ενα εντονο τρανταγμα, σα σπασμο αλλα στιγμιαιο. Θολωνουν ολα. Ζαλαδα. Πρεπει να εχω ανεβασει και πιεση γιατι νιωθω ενα πολυ εντονο σφιξιμο στα κεφαλι σα να θελει να εκραγει. Η καρδια χτυπαει εντονα αλλα οχι γρηγορα. Απλα χτυπαει δυνατα. Με πιανει κομπος στο λαιμο. Οι μυες σ' ολο μου το σωμα εχουν σφιχτει. Ανακατευομαι. Πρωτη κινηση να βρω τα εφημερευοντα. Εχω φαει ενα κομματι κεικ με κανελλα και γαρυφαλλο λιγα λεπτα πριν την αδιαθεσια αυτη και το συνδυαζω τωρα που εχω ηρεμησει λιγο, στο μυαλο μου. Μηπως με πειραξε αυτο που εφαγα διατροφικα;; Μπορει κατι στομαχικο να σου κανει τοσο μεγαλη αδιαθεσια;; Τωρα εχω ενα μουδιασμα στο κεφαλι και μ' εχει πιασει ενα ακαταπαυστο χασμουρητο κοντευουν να μου φυγουν τα σαγονια ενω δε νυσταζω. Τα 'χει παιξει το νευρικο μου συστημα μαλλον.