All time classic FENISTIL
Printable View
,..............
οταν εισαι στο μηδεν εχεις δυο επιλογες.Ή να λουφαξεις στη φωλια σου ή να διεκδικισεις οσα ονειρευεσαι..
καλημερες
Μπα , θα με τσακισουν οι φοροι , ηδη μεχουν γονατισει ...........και δεν εχω και τοσα οσα πιθανον νομιζεις , απλα ειμαι ανετος , οχι πλουσιος ...............εδω σε δυο μηνες παιρνω ενα polo , για οικονομια καυσιμου ......και σκαφακι να παρεις , ειναι τεκμηριο , και πληρωνεις φορο πολυτελους διαβιωσης ...........ΟΧΙ ΑΛΛΟΥΣ ΦΟΡΟΥΣ !!!
Οχι , δεν εχω δοκιμασει , αλα εχω συνδυασει την θαλασσα με σπορτς , τζετ-σκι , γουιντσερφ , καταδυσεις απο σκαφακι ( το πουλησα λογω ακινησιας ) και ποτε δεν μαρεσε να πλατσουριζω ασκοπως , ουτε ο ηλιος μαρεσει , ασε που οι παρεες που ειχα π.κ ( προ κτθλψεως ) δεν υπαρχουν πια , ολοι παντρευτηκαν , πρεπει να βρω καινουριες ..................
Στην αρχή είναι δύσκολο και δεν μπορείς να κάνεις πολλά.Ακόμα κ ο καφές δεν μπορεί να κάνει κάτι πολλές φορές.Ίσως χειροτερεύσει το άγχος αν το παρακάνεις.Υπομονή μόνο μπορείς να κάνεις.Δεν θυμάμαι να είχα καταφέρει να μένω όρθιος τους πρώτους μήνες.Ήταν ανυπόφορη η υπνηλία.Ξυπνούσα και δεν είχα ενέργεια.Έκλειναν τα μάτια μου.Ακόμα και τώρα δεν είμαι πολύ ενεργητικός.Καταφέρνω όμως να κοιμάμαι κανονικές ώρες και να ξυπνάω νωρίς.
Να ξέρεις ότι έχεις μακρύ δρόμο.Γενικά εγώ είμαι 3,5 χρόνια και συνεχώς βελτιώνομαι.Δεν έφτασα στο ανώτερο σημείο ακόμα.
Στις αρχές το μόνο που μπορείς να κάνεις που για κάποιους είναι πολύ δύσκολο είναι να είσαι συνεπής με την αγωγή,να συζητάς τις παρενέργειες,να είσαι ειλικρινής για τα συμπτώματα σου.Νομίζω αυτά τα βήματα είναι τα ιδανικά για αρχή.Θέλει να υπομένεις κάποιες παρενέργειες.Ο γιατρός θα μπορεί να κάνει ρυθμίσεις.Ολα όμως παίρνουν αρκετό χρόνο για να ισορροπήσουν.Μετά σιγά σιγά χτίζεις δραστηριότητες.Λίγο περπάτημα,κάποιες εξόδους με κάποιο κοντινό πρόσωπο,σιγά σιγά διάβασμα,προσωπική υγιεινή,καθαριοτητα χώρου.
περισσοτερο θεμα διαθεσης/ αποφασης ειναι παρα κατι αλλο.
στην ηλικια που λες, εκτος απο παντρεμενους εχει και ΠΟΛΛΟΥΣ χωρισμενους πλεον, οποτε μπορεις να ξεκινησεις απο εκει.
επισης και οι παντρεμενοι, εχουν πλεον μεγαλα παιδια οποτε μπορουν να συμπλευσουν τα προγραμματα. δεν ειναι τοσο προβληματικο οσο με μωρα παιδια. εκει, καταλαβαινω οτι δεν ταιριαζει να κανεις παρεα, ως ελευθερος.
Σωστο ειναι αυτο .......αμα εχεις κτθλψη , ολα σου φαινονται ' καπως ' , η θαλασσα θελει σπορτς η σκαφος , με την μηχανη που να τρεχω μες τη ζεστη με το κρανος , που να τρεχω τωρα με ταυτοκινητο , εχει μπατσους ................. ξερεις , οπως το αστειο , τι σ@ατα να φαω , το χαβιαρι ειναι μαυρο , το κρασι ειναι παλιο , κλπ. .....
Σκέφτομαι τις φίλες στη χαλκιδική- έχω να τις δω πολλούς μήνες. Τις επιθύμησα πολύ, βλεπόμαστε σπάνια το χειμώνα. Ώρα να φεύγω για διακοπές σιγά-σιγά.
Ποιο ωράριο είναι χειρότερο; Το 12:00-15:00 και 18:00-24:00 ή το 15:00-24:00 οεο;
Το σπαστό είναι πάντα χειρότερο. Δεν προλαβαίνεις να ξεκουραστείς κ έχεις 2 φορές μετάβαση στη δουλειά -επιστροφή στο σπίτι.
Ξοδεύεις και χρήματα για βενζίνη πφφ
Και με τα 2 ωράρια νιώθω πως δεν έχω ζωή αλλά με το σπαστό όχι μόνο δεν μπορώ να ξεκουραστώ αλλά ούτε και να διαβάσω γιατί δεν μ' αρέσει να έχω την πίεση του χρόνου. Σε part time έχω το δικαίωμα να του πω εγώ ποιές ώρες με βολεύουν; Γιατί του το έχω ήδη πει την προηγούμενη βδομάδα αλλά το προσωπικό δεν τον καλύπτει και αναγκάζομαι να δουλεύω όποτε θέλει...
Οτι οι φιλοι μου αρχισαν να ενοχλουνται και να παρεξηγουν το γεγονος οτι εχω εξαφανιστει και δεν ξερω τι να πρωτοεξηγησω και πώς να παραμεινω προστατευμενη, αφου δεν νιωθω ακομα ενταξει ωστε να τους μιλησω και να δινω εξηγησεις...
................
Ναι οκ. Ξανά τα ίδια ωράρια αύριο; Αν συνεχιστεί αυτό και δεν με ακούσουν, ακόμη κι' αν βελτιώνομαι μέρα με την μέρα, θα αναγκαστώ να ακούσω τους δικούς μου οι οποιοί ενώ θέλουν να σταματήσω για άλλους λόγους και ενώ θεωρούν πως δεν τους σκέφτομαι ειδικά τώρα που λείπουν και ελπίζουμε για το "θαύμα", εγώ παλεύω κυρίως γι' αυτούς... Πόσο άδικο. Μακάρι να βρεθεί η μέση λύση... Είναι και το διάβασμα στην μέση γαμώ. Όσο τα σκέφτομαι όλα μαζεμένα και αρχίζω να υπεραναλύω, δεν με βλέπω καλά γι' αυτό καλύτερα να σταματήσω τώρα και να πάω για ύπνο μπας και αντέξω και το αυριανό. Απορώ πού βρίσκω την όρεξη με την επιστροφή μου να χαζεύω κιόλας με τόσο πονοκέφαλο. Ε η υπερένταση θα φταίει.
Προσωπικά θεωρώ ότι αν είσαι ευχαριστημένος απο τα χρήματα που σου δίνει,μπορείς να το κρατήσεις για κάποιο διάστημα μέχρι να καταφέρεις να βρεις κάτι άλλο.Εγώ το ωράριο που αναφέρεις το έχω για πάρα πολλά χρόνια και συγκεκριμένα εδώ και 16 χρόνια κυρίως τη χειμωνιάτικη περίοδο και κάποιες χρονιές το έζησα ακόμη και τα ΣΚ.Τα 2 τελευταία χρόνια έγιναν κάτι περίκοπες και συμμαζέματα στην επιχείρηση οπότε το βραδινό μέχρι τις 0000 μειώθηκε στις 2-3 μέρες της εβδομάδας και η αρχή της εργασίας μου πήγε απο το μεσημέρι προς το απόγευμα και τις άλλες ημέρες τελειώνω απο 20.00-21.00.
Εγώ βέβαια όλα αυτά τα χρόνια άντεξα να λειτουργώ έτσι γιατί δεν έχω σοβαρή προσωπική ζωή.Αν έχεις φίλους,σχέση,οικογένεια κτλ που δουλεύουν τις νορμάλ ώρες τότε όντως είναι παλούκι..
Οτι ισως αυτο που θα μου χρειαζοταν τωρα θα ηταν μια δουλεια να μη μου αφηνει περιθωρια να σκεφτομαι απο την κουραση, αλλα δεν εχω καν το κουραγιο και την διαθεση να ψαξω παλι... γνωριζοντας οτι δεν προκειται να βρω και τιποτα, και οτι και να εβρισκα στην παρουσα φαση δεν ξερω αν θα τα εβγαζα περα με το αγχος και την καταθλιψη.
Σπαστό είναι τα Σ/κα μόνο τελικά. Τώρα με έχει 3-12. Σε ένα καφεστιατόριο δουλεύω. Ένα παιδί που δουλεύουμε μαζί πραγματικά απόρησε πώς και δεν βγαίνω έξω αλλά έχω υποχρεώσεις σε μαθήματα και ούτε έχω και καμιά διάθεση για να βλέπω φίλους γιατί έχουν γίνει τα πάνω κάτω τελευταία. Οι γονείς μου λείπουν με τον αδερφό μου γιατί έπρεπε να κάνει θεραπεία, μάθαμε πως σε 1-2 χρόνια παίζει και να πέθαινε κι' εγώ ήθελα να μείνω στην πατρίδα για να μην τους επιβαρρύνω οικονομικά, βρήκα και αυτή την δουλειά γι' αυτό τον λόγο και δεν γνωρίζω καν αν θα με πληρώσουν... Υποτίθεται πως είμαι για training αλλά κάνω τα πάντα όλα εκτός από παραγγελίες που τις τελευταίες 2 μέρες έχω ξεκινήσει. Είμαστε 3 άτομα προσωπικό, δεν βγαίνει έτσι το πρόγραμμα και τα σκυλάκια μου έχουν αρρωστήσει. Δεν μπορώ να λείπω πολλές ώρες και ένα συγγενικό πρόσωπο που έρχεται κάποιες ώρες όταν λείπω να τα βγάζει λίγο έξω έχει εκνευριστεί μαζί μου και μου λέει να παραιτηθώ. Τα έχω βάλει και με την υπεύθυνη γιατί είναι άπειρα τελειομανής, κατάλαβε πως θέλω να γίνεται σωστά η δουλειά και τώρα την έχω συνεχώς πάνω απ' το κεφάλι μου. Ακόμη κι' αν κάνουν λάθος οι άλλοι μου ρίχνει εμένα το φταίξιμο. Δεν ξέρω τι θα κάνω :(
Τελοσπάντων... Τα έγραψα για ξέσπασμα κυρίως γιατί
α) δεν θέλω να παραιτηθώ
β) πρέπει να διαβάσω για την σχολή μου που έχω μείνει πολύυ πίσω
γ) δεν θέλω συνεχώς να απογοητεύω τους δικούς μου ιδιαίτερα αυτή την περίοδο. Να την χέσω την προσωπική ζωή και όλα..
Κι αυτό το καλοκαίρι πάει χαμενο. Η σκέψη με ωθεί να πάω ενα έστω συντομο ταξίδι, όμως το να πας μόνος ταξίδι προκαλεί απόγνωση, μλεγαχολία κλπ συναφή, κι αυτό αν εχεις θεματα ιδίως μοναξιάς από το παρελθόν. Εκεί θα βγουν στην επιφάνεια σαν πανικός.
Χερότερη επίσης ειναι η συναναστροφή του καλοκαιριού, η ολόχρονη δλδ συναναστροφή με τους περιπτωσάρες, άτομα αρνητικά τα οποία καλύπτουν τα κενα παρέας. Κι αυτο με ωθει ολο και περισσότερο να κλείνομαι στον εαυτό μου και να με περιβάλλει απογοήτευση και αρνητισμός, αν και ο οργανισμός μου έχει αναγκη από διακοπές διοτι η κόπωση του χρόνου άρχισε να συσσωρεύεται.
Το καλοκαίρι είναι περίοδος υποτροπής για όσους έχουν θεματα ψυχολογίας, ιδίως όταν αυτα οφείλονται, σε καποιο βαθμό σε έλλειψη καταλληλων ατόμων.
Κι οποιος στο παρελθον φερθηκε κατωτερος του εαυτου του, σε διαφορους τομεις της ζωης, και μάλιστα ως προς κρίσιμα θέματα σε κρίσιμες στιγμες, επειδή δεν ειχε συνειδητοποιήσει την τοτε χαλια ψυχολογική του κατασταση και συνεπως δεν βρήκε τους τροπους να την αντιμετωπίσει, σήμερα απλα αποκομίζει τους ανάλογους καρπούς, τις αναλογες δλδ συνέπειες των κατώτερων επιλογών.
Πολυ ρεαλιστικα οσα λες Ιωαννη2.. και οχι μονο το καλοκαιρι, οποιαδηποτε περιοδος διακοπως ή γιορτη ειναι περιοδοι υποτροπων ή που σου βγαινουν ολα τα αρνητικα στην επιφανεια, σκεψεις και συναισθηματα, βλεπεις τους αλλους να κανουν διακοπες, να πανε ταξιδια, να μαζευονται στα σπιτια με οικογενειες και φιλους, να περνουν εστω τυπικα καλα με εξοδους, ποτα, φαγητα, γλεντια, και εσυ μονος/η...
Ταξιδι μονη μου δεν εχω τολμησει ποτε να κανω, αν και το σκεφτηκα ελλειψει ατομων κατα καιρους. Αλλα με φοβιζει να σου πω την αληθεια, τι θα παω να κανω μονη μου; Με ποιον θα μοιραστω το τραπεζι, το δωματιο, τις βολτες; Σκεφτηκα και την λυση οργανωμενων με γκρουπ ταξιδιων, καθως εχω δει σε γκρουπ που εχω παει κατα καιρους ταξιδι αντρες και γυναικες μονους τους, αλλα και αυτο με τρομαζει. Εσυ το εχεις σκεφτει με γκρουπ;
Και υπαρχουν και αλλοι, αντρες και γυναικες, που δεν δισταζουν να πανε εντελως μονοι τους οπουδηποτε, εξωτερικο ή νησι εδω περα και βρισκουν εκει παρεα. Τους ζηλευω να σου πω την αληθεια. Εγω σε κανεναν ανωμαλο θα επεφτα αν τολμουσα να το κανω αυτο, τι αλλο θα τραβουσα;
Μελίνα, δεν ρισκάρω να παω μόνος, για λόγους αισθήματος μοναξιας και για κανέναν άλλο λόγο. Δυο φορες το ειχα κανει πριν χρόνια και μετάνοιωσα. Οχι πως τα πραγματα ειναι καλύτερα απο πλευρας παρεας στους δικους μου χωρους και μερη, επειδη αμα οι παρεες σου ειναι περιπτωσαρες ή δεν έχεις κανα καλό έτερον ήμισυ ή έχεις ξεκόψει από κάποιους καλούς ή κυρίως δεν καταφερνεις να σχετιστεις με άτομα τα οποια αξίζει τον κοπο να συναναστρεφεσαι μαζι τους τότε η διαθεση πάλι δεν ειναι καλή, ιδιως τετοια περιοδο όπως σωστα λες, και το αποτελεσμα η συναισθηματική υποτροπή.
Ιωάννη αν μπορείς κάνε μου μια ενημέρωση που πήγαν όλοι μόνο εσύ κι εγώ μείναμε από άντρες?
Σκεφτομαι... αυτους τους στιχους... http://www.stixoi.info/stixoi.php?in...s&song_id=7445
Δεν πειράζει που δε σου 'ρθε η ζαριά
τζογάρισες στο όνειρο κι είσαι έτοιμος για όλα. Το λέει κι ένα τραγούδι που μας μάθαιναν παλιά . Ο χαμένος τα παίρνει όλα.
Υπέροχοι στίχοι αλλά οι πιο πάνω μου' χαν μείνει από παλιά, για να αντέχω και να παρηγοριέμαι. Ευχαριστώ που μου τους ξαναθύμισες.
Eτσι ακριβώς δε λέει μόνος να πας διακοπές.Εγώ το έχω σκεφτεί σε γκρουπ αλλά δεν το κάνω γιατί πάλι μόνος θα είμαι αφού συνήθως δε μιλάω πρώτος στους άλλους και γενικά δεν το έχω και πολύ με τις κοινωνικές συναναστροφές.Πρέπει να γνωρίζω αρκετά καλά κάποιον για να μπορέσω να ανοιχτώ και να συμμετέχω στην όποια συζήτηση
Εγω ειχα δημιουργησει φιλιες μεσα σε τετοια γκρουπ και μαλιστα μια φιλια κατεληξε και σε σχεση αλλα δεν ημουν μονη μου. Εννοω ειχα παει με το γκρουπ με μια φιλη μου μαζι. Αν ημουν μονη μου θα ντρεπομουν και θα κατεληγα να κρυβομαι στην θεση μου και να μην τραβαω την προσοχη, ασε που πιστευω οτι ολοι θα με κοιταζαν σαν το καημενο που πηγε μονο του... Και οσο να'ναι τις γυναικες τις κρινουν πιο πολυ απο τους αντρες.
Τωρα καποιος αλλος θα ελεγε οτι πολλη σημασια δινουμε στην γνωμη των αλλων... Και το αλλο που ειχα διαβασει, οτι οσο εσυ σκεφτεσαι τι να σκεφτονται οι αλλοι για σενα, το ιδιο ακριβως σκεφτονται κι εκεινοι, δηλαδη τι σκεφτεσαι εσυ γι'αυτους...
Θα ηθελα να το πιστεψω, αλλα βλεποντας το πώς κρινει και κατακρινει ο κοσμος τους αλλους.. Βεβαια για να μην κοιταξει ο καθενας την δικη του καμπουρα το κανει, αλλα τεσπα.. Εγω δεν θα τολμουσα και παλι. Εχει τυχει σε καφε να κατσω μονη για να καλυψω ενα κενο που ειχα 2-3 φορες και δεν αντεχα να κοβω βολτες, αλλα παλι ασχημα ενιωθα. Αν και ειχα βιβλιο μαζι μου ή μιλαγα στο κινητο. Παντως βλεπω κοσμο μονο του και αντρες και γυναικες σε καφε και απορω πού το βρισκουν το θαρρος και τους χαιρομαι οταν μπορουν και το κανουν χωρις να κωλωνουν.
Σε ταξιδια που εχω κανει με γκρουπ θυμαμαι σε ενα μια γυναικα μονη της, καπου στα 30-35, ε εκεινη την ειχαν ολη την ωρα μαζι τους ο οδηγος και ο ξεναγος στο υπολοιπο ταξιδι, δεν την αφησαν καθολου μονη της... Και φυσικα απο τα αλλα ατομα του γκρουπ ακουγονταν διαφορα, οτι την πηδ@νε και τετοια... Αλοιμονο...
Και εναν αντρα σε αλλο ταξιδι με γκρουπ μονο του, αλλα αυτος πρεπει να ηταν αντικοινωνικος γιατι διαρκως ειχε υφακι και μουτρα και ακομα και να του μιλουσαμε ουτε να μας φτυσει δε γυρναγε. Και δεν εννοω οτι του πιασαμε κουβεντα να τον ενοχλησουμε, αλλα τα κλασικα που λες με τα ατομα του γκρουπ στη διαρκεια του ταξιδιου, καλημερα, καλησπερα, συγνωμη αν πατησεις καποιον, και μια φορα του ζητησαμε και αν ακουσε τι ειχε πει ο ξεναγος σχετικα με τα διαβατηρια επειδη στεκοταν αυτος ακριβως διπλα μας... ε ουτε γυρισε να μας κοιταξει, απλα εφυγε. Αυτος προφανως ηθελε να ειναι μονος του και ειχε περασει και στο αλλο ακρο της αντικοινωνικοτητας και της αγενειας.
εγώ δεν είμαι τόσο αντικοινωνικός απλά έχω ένα θέμα στο πως να ξεκινήσω την κουβέντα με τους άλλους.και επίσης μου έχουν πει ότι η φάτσα μου προδιαθέτει τους άλλους αρνητικά ότι δηλαδή δεν θέλω "πολλά-πολλά" αλλά εγώ δεν το κάνω επίτηδες.Μου έχουν πει ότι η φάτσα μου είναι κάπως έτσι :Ρ
https://s32.postimg.org/ulbqtojv5/20...9254659119.jpg
Όντως οι φάτσες είναι παραπλανητικές για την αρχή μόνο, μπορεί πχ να φαίνεσαι βαρύς και ασήκωτος στη φάτσα αλλά μόλις μιλήσεις να τους φύγει αυτή η εντύπωση...Εγώ αυτό το βγάζω στη συμπεριφορά μου και όχι στη φάτσα...νομίζω ότι είναι χειρότερο...βέβαια και μια '' φαινομενικά απρόθυμη φάτσα'' δυσκολεύει τον άλλον να σου ξεκινήσει την κουβέντα....και τα δύο χειρότερα είναι ξέρω γω ...αλλά υπάρχουν και χειρότερα :p
Αχαχαχαχαχαχα
ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ
Οποιος και να στο ειπε αυτο ειναι θεουλης!!! Ευχαριστησε τον εκ μερους μου που με εκανε να αλλαξω συκωτι απο τα γελια πανω στην μαυριλα μου!
Καλα αμα ησουν ετσι στην φατσα πιστευω πως θα σε πλησιαζαν με ψαροκοκαλα και κροκετες για γουτσου γουτσου :Ρ
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ εχω λιωσει λεμε!
Κροκέτες και ψαροκοκαλα δεν τρώω αλλά αμα θέλεις στείλε μου κανα πιτογυρο :Ρ
Σκέφτομαι ότι υπερεκτιμησα τις δυνατότητες μου.Ειπα να πάω μερικές ημέρες διακοπές μόνος μου,εκλεισα ξενοδοχείο αλλά τελικά διαπιστωνω ότι δεν είμαι σε ψυχολογική φάση να τριγυρνω μόνος μου έστω και αν μου αρέσει πολύ αυτό το μέρος.Και τώρα είναι αργά και δεν μπορώ να ακυρωσω την κράτηση και να πάρω πίσω τα χρήματα μου.Ας είναι όμως.. θα σκεφτώ θετικα.οτι πχ επαθα ένα μικροατυχημα και δε μπορώ να πάω..
Εδωσες πολλά χρήματα ή μιλάμε για μικρή προκαταβολή; Γιατί αν είναι να τα χάσεις που θα τα χάσεις κάποια λεφτά θα έλεγα να πας για μία μέρα και άμα δεις ότι δεν σου αρέσει/δε τη παλευεις φευγεις...
Ή παρε μας κι εμάς μαζί σου που δεν παίζει να παμε διακοπές αλλιώς φέτος χαχαχα
Πλακιτσα... :P
Κοίτα αν δεν αισθάνεσαι ωραία χεσ'το...ένα θα σου πω πάντως: έχω βρεθεί πρακτικά μόνη στην disneyland. Και έκανα όσα πιο πολλά τραινακια και δεν ξέρω κι εγώ τι μόνη. Στη γαμημενη ντισνευλαντ. Στο παρισι. Μόνη. Σ ξένη χωρα. Λολ. Ήταν κάπως ξενερωτα. Αλλά μπροστά σε αυτό το να αραξω σε μία πλαζ σε μία ωραία ελληνική παραλία με το βιβλιαράκι ή τη μουσικουλα μου μου φαίνεται όνειρο. Άμα έχεις και mb ίντερνετ στο κινητό ακόμα καλυτερα :P
Καταλαβαίνω πάντως γιατί μπορεί να ρίχνει κάποιον ψυχολογικά το να είναι μόνος κάπου που ο κόσμος τσιλαρει με παρέα. Όταν ήμουν φρέσκο-χωρισμένη είχα βρεθεί σε παραλία μόνη μου και δίπλα ειχε μία οικογένεια με μικρά και ένας μπαμπάς έβαζε αντηλιακο στο γιο του. Νομίζω άρχισα να κλαίω όταν το ειδα :P
Απο θετικες σκέψεις σου έχω και δεύτερη πάντως άμα δε πας: πρώτον το βλέπεις οπως λες σαν μικρό ατύχημα που μπορεί να ειχες πάθει και δεύτερον δεν επαθες και τίποτα είσαι κομπλε υγιής αρτιμελής σπιτάκι σου. Οποτε κομπλε :)
Θα έρθεις? :Ρ πάντως δεν είναι σε νησί.Οχι δεν είναι πολλά τα χρήματα και δε σκέφτομαι τόσο τα χρήματα όσο το γεγονός ότι πλησιάζοντας σε λίγα χρόνια την 4η δεκαετία της ζωής μου και δεν έχω καταφέρει να έχω την κοινωνικοποίηση του μέσου ανθρώπου της ηλικίας μου.Νιώθω δηλαδή μειονεκτικά απέναντι στους άλλους συνομιλήκους μου..Βλέπω τους "φίλους" μου αλλά και παλιούς γνωστούς μου στο fb να κάνουν check in ως σύνολο ή ζευγάρια και εγώ μόνος και αυτό με ξενερώνει..Οκ υπάρχουν και χειρότερα το ξέρω..πχ θα μπορούσα τόσα χρόνια να μην είχα δουλειά,να έπρεπε αναγκαστικά να μένω με γονείς και να παίρνω ακόμη χαρτζιλίκι απο αυτούς για να τα βγάλω πέρα αλλά πάλεψα όσο γινόταν και κατάφερα να ανεξαρτητοποιηθώ.Αλλά δε με παρηγορεί αυτό γιατί ξέρω ότι υπάρχουν και καλύτερα
Τέλος η επόμενη λύση απο το να μείνω σπιτάκι μου είναι να πάω να μείνω στο πατρικό μου που με έχουν πρήξει οι γονείς μου να πάω αλλά εγώ το αποφεύγω γιατί δεν μπορώ την γκρίνια τους για το ότι δεν έφτασα στα επίπεδα που αυτοί ονειρεύτηκαν για μένα..Τελοσπάντων..Θα δω τι θα κάνω..Αλλά αυτή την στιγμή είναι 90/10 ως προς το να μην πάω τελικά.