Σκέφτομαι πόσο μου λείπει η αγάπη κι η ασφάλεια που μ' έκανε να νιώθω... Είναι δύσκολο να ζεις χωρίς να νιώθεις ασφαλής αλλά φοβισμένη... Ενώ όταν κάποιος σε νοιάζεται και το δείχνει είναι πολύ καλύτερα...
Printable View
Μέσω σκαιπ Ντιντι.. Να πίνεις τον καφέ σου εκεί στο σπίτι και να βλέπεις και την παρέα σου..
Θα κρατήσει. Αλλά θα κάνουμε ότι μπορούμε για να μην πετύχει ο στόχος αυτών που τον έφτιαξαν. Προσέχουμε για να ζήσουμε εμείς και οι άνθρωποι που είναι κοντά μας..
Νομίζω ότι οσοι θεωρούν δεδομένα κάποια πράγματα, αυτό θα είναι ένα καλό μάθημα για να τα εκτιμήσουν.. Γιατί πλέον αυτό που όλοι θεωρούμε δεδομένο δεν είναι (η υγεία μας).
Μου το έστειλε μια φίλη. Όποιος θελει να γελάσει.. Ντύσιμο στο σπίτι
https://nassosblog.gr/2020/03/%ce%ba...5%ce%bc%ce%b1/
Αισθανομαι χαλια κι οτι δεν εχει νοημα η ζωη μου.
Στο "τι σκεφτεστε" εγραψες τελικα πως αισθανεσαι σαν να προσπαθεις "να σωσεις τον κοσμο" οποτε βοηθας. Ειναι αρκετα συχνο αυτο σε ανθρωπους που εχουν εσωτερικευσει τραυματα απο τη παιδικη τους ηλικια. Πιστευοντας οτι μπορουμε να ελεγξουμε τα παντα, τροπον τινα, πιστευουμε οτι μπορουμε να ελεγξουμε και να περιορισουμε αυτο που υποστηκαμε μεγαλωνοντας. Κακα τα ψεμματα, οποιος βοηθαει τους αλλους συχνα το κανει για να βοηθησει και τον εαυτο του μεσα απο τη διαδικασια, δεν ειναι εγωκεντρικο... Δεν πρεπει ομως να μετατρεπεται σε "παγιδα ελεγχου" και να σε επιβαρυνει περισσοτερο απ' οντι αν δεν ασχολουσουν.
Η πιο αμεση λυση ειναι να ζητας και εσυ βοηθεια, και οχι μονο να δινεις. Ισως καποια στιγμη να ανοιγες καποιο θρεντ γενικα για το θεμα η με βαση καποιο που ξεχωρισε στη σκεψη σου. Απολυτα κατανοητο βεβαια αν δεν ξερεις πχ απο που να αρχισεις η αισθανεσαι αμηχανα. Υπαρχει ομως μια ανισορροπια αναμεσα στο ποσο βοηθας και ποσο ζητας βοηθεια, τουλαχιστον δημοσια. Αυτο πιστευω δηλαδη. Ηδη εχεις κανει μια πολυ καλη αρχη με το να εισαι ανοιχτος για το τι εχεις περασει, απλα βλεπω οτι συμβαινει περισσοτερο συγκυριακα μεσα σε αλλα θρεντ οπου βοηθας παλι. Για αυτο λεω οτι ενας διαχωρισμος αναμεσα στα θρεντ που βοηθας και που βοηθιεσαι θα ηταν χρησιμος, ακομη και σαν πιο επεξεργασμενος τροπος "ελεγχου" κι αυτος.
Καλημέρα.. Έχω γράψει πολλές φορές για μενα σε διάφορα θέματα για να βοηθήσω κάποιον άλλον (σαν παράδειγμα) αλλά δεν έχω ανοίξει θέμα για να ζητησω βοήθεια. Όσα θέματα άνοιξα αφορούσαν καταστάσεις - προβλήματα που δεν έχω τον έλεγχο και δεν ξέρω τι να κάνω. Δεν μίλησα κάπου συγκεκριμένα για την ζωή μου και δεν ξέρω γιατί. Ίσως συνήθισα να μην έχω κανένα δίπλα μου στα προβλήματα άρα δεν έχω ανάγκη να το ζητήσω? Ίσως γιατί δεν θέλω να με λυπούνται (ενώ εγώ θαυμάζω όσους λένε τα προβλήματα τους, για μένα πιστεύω πως αν ακούσουν θα με λυπούνται )? Ίσως γιατί δεν έμαθα να ακούω λόγια βοήθειας? Ίσως δεν είμαι έτοιμος να ακούσω και μια άλλη εκδοχή πέρα από την δική μου?
Βλέπω τις ιστορίες και βλέπω εμένα. Δίνω τις συμβουλές που θα ήθελα να ακούσω εγώ.. Κάποιες τις απόκτησα με τα βιώματα μου γιαυτό κατάφερα να είμαι όρθιος, άλλες τις έμαθα με την ψυχοθεραπεία..