Originally Posted by
elisabet
Γεια σου Μιλιβα!!!
Δεν διάβασα και τις 30 σελίδες που έχουν γραφτεί αλλά απ' τα λίγα που είδα...πω ρε παιδιά έχουμε κάνει πυρηνική φυσική ένα θέμα που θα πρεπε να είναι τοοοοσο απλό!!! Η αλήθεια είναι πως στις ερωτικές σχέσεις επειδή αυτές περιλαμβάνουν εγγύτητα κτλ βγαίνουν όλες οι ανασφάλειες, τα ταμπού, οι φόβοι κτλ όλων μας και εκεί γίνεται το μεγάλο μπέρδεμα.
Συμφωνώ με τους προλαλήσαντες που έγραψαν οτι μιλάμε στην ουσία για διαφορετικές οπτικές στα δύο φύλα. Οι γυναίκες έχουμε μεγαλώσει με το σκεπτικό πως το σεξ είναι κάτι σημαντικό και θα κάνουμε τρομερή χάρη σε όποιον του κάτσουμε και έτσι πρέπει πρώτα να τον έχουμε περάσει από 100 τεστ, να έχουμε σιγουρευτεί για τις προθέσεις του, για την σοβαρότητα της σχέσης κι όλα αυτά και οι άντρες έχουν μεγαλώσει με το σκεπτικό πως αν δεν τους κάτσει η κοπέλα είναι άχρηστοι και έτσι πρέπει να κυνηγάνε ο, τι κινείται για να επιβεβαιώσουν τον ανδρισμό τους, άρα αφού δεν μου κάτσε απτο πρώτο ραντεβού την κάνω τρέχοντας γιατί μου ρχεται χυλόπιτα. Πώς να συναντηθούν και να τα βρουν δυο τέτοιοι άνθρωποι, μου λες;
Προσωπικά Μιλιβα πιστεύω πως έχεις πολλά τέτοια στερεότυπα στο κεφάλι σου και ενώ είσαι ώριμη κοπέλα και τα αναγνωρίζεις ως τέτοια, συνεχίζεις να τα κουβαλάς έστω κι αν δεν το καταλαβαίνεις. Πρόσεξα τις σκέψεις που είπες οτι κάνεις όταν κάποιος σου κάνει ένα όμορφο σχόλιο, ότι σκέφτεσαι αυτομάτως "τι να θέλει αυτός άραγε από μένα;" ή "θέλει μόνο να με πηδήξει;" ή "μιλάει και με άλλες και λέει τα ίδια;" και μάλιστα λες οτι καλά κάνεις και τα σκέφτεσαι γιατί στο τέλος επιβεβαιώνεσαι. Αυτό είναι αυτοεκπληρούμενη προφητεία Μιλιβακι. Δεν λέμε πως δεν υπάρχουν μαλάκες άντρες, και γυναίκες υπάρχουν , αλλά όσο τους ψάχνεις συνεχώς, τόσο θα τους βρίσκεις. Κι ο έρωτας είναι κυρίως ρίσκο! Αν δεν είσαι διατεθειμένη να ρισκάρεις, να εκτεθείς και να πονέσεις, στο υπογράφω πως ποτέ δεν θα βρεις τον έρωτα που ψάχνεις. Εσύ λες πως ζητάς και θες τον έρωτα αλλά οι πράξεις σου φωνάζουν το αντίθετο. Λες ερωτεύτηκες πλατωνικά έναν με τον οποίο εκ των πραγμάτων δεν γινόταν να προχωρήσει. Δεν ξέρω τους λόγους που δεν γινόταν , αλλά το δέχομαι αφού το λες. Η ερώτηση που θα πρέπει να κάνεις στον εαυτό σου όμως είναι γιατί από τόσους άντρες, σε τόσες δραστηριότητες που έχεις, κανείς μα κανείς δεν σου κέντρισε το ενδιαφέρον και το έκανε κάποιος με τον οποίο εκ των πραγμάτων δεν γινόταν να προχωρήσει ποτέ; Καταλαβαίνεις πού το πάω; Μήπως βρίσκεις να ερωτευτείς αυτόν που από πριν ξέρεις οτι δεν γίνεται να γίνει κάτι; Μήπως έτσι προστατεύεις τον εαυτό σου και ερωτεύεσαι "εκ του ασφαλούς"; Μπορεί να λέω βλακείες, αλλά σκέψου το. Όταν λες πως θες να ερωτευτείς είσαι σίγουρη πως το εννοείς ή απλά σε τρομάζει τόσο πολύ που είσαι διατεθειμένη να μένεις για πάντα σε πλατωνικούς έρωτες προστατευμένη;
Επίσης παρατηρώ πως έχεις εξιδανικεύσει πολύ το θέμα. Δεν είναι κακό, στην ηλικία σου πολλές γυναίκες είχαμε το θέμα του έρωτα τόσο εξιδανικευμένο αλλά μου δίνεις την αίσθηση πως δεν θες με τίποτα να χαλάσεις αυτή την εικόνα που έχεις στο νου σου. ¨Ενας στην πέφτει σε μια παρέα και σου λέει τι όμορφη που είσαι. Ναι, μέσα του κατά πάσα πιθανότητα σκέφτεται πως θα σε πηδήξει, έχει ήδη φτιάξει σενάρια στο κεφάλι του, μη σου πω το χει φαντασιωθεί κιόλας και εκείνη την στιγμή μάλλον δεν τον νοιάζει και πολύ τι συναισθηματικές ανάγκες έχει η Μιλιβα και αν είναι καλό παιδί ή όχι. Σκέφτεται απλά πόσο όμορφη είσαι και θέλει να σε πηδήξει. Και;;; Όσοι έχουν σχέσεις πώς νομίζεις οτι ξεκίνησαν; Ποιες ήταν οι πρώτες σκέψεις; Να ένας καταπληκτικός άνθρωπος, πόσο θα μου άρεσε να αναλύσουμε μαζί το προσφυγικό ζήτημα; Έρωτας χωρίς σωματική έλξη δεν υπάρχει, αυτός που θα σου πει πως σε ερωτεύτηκε και δεν θα σκέφτεται 100 φορές το δευτερόλεπτο τρόπους για να σε ρίξει, σου λέει ψεματα.
Κι όσο εσύ θα σκέφτεσαι "ωχ αυτός θέλει να με πηδήξει και να φύγει", τόσο θα συναντάς τύπους που θα σκέφτονται "αν δεν την πηδήξω αυτή, θα μαι άχρηστος"
