Originally Posted by
Lemonpie5
Ξερω και ατομο της οικογενειας μου (αγορι) που ψαχνεται μεσω εφαρμογων και βρισκει ΣΧΕΣΗ, οχι απλη καβατζα. Αλλα οποτε θελει βρισκει.
Και οταν δεν εκανα καμια κινηση η μητερα μου με συμβουλευε να ψαχνω, αλλιως τιποτα δεν ερχεται απο μονο του.
Και τωρα αυτο κανω. Ψαχνω, δοκιμαζω, αλλα τρωω μεγαλες απογοητευσεις,κατα διαστηματα δεν θελω κανεναν απολυτως και νιωθω ηττημενη και χωρις ορεξη, αλλα μετα συνεχιζω την προσπαθεια.
Ναι, θελω να κανω μια σχεση, ιδανικα με καποιον που θα μου αρεσε, αλλα αυτο δεν βλεπω να γινεται ευκολα. Οποτε ας αρκεστω σε κατι κατωτερο, δεν με πειραζει, αρκει να δω πως ειναι να εχεις σχεση! Θελω να εχω καποιον να βγαινουμε, να μιλαμε, να παμε καμια εκδρομη, να μου κανει δωρα και να ζησω κι εγω οσα εχουν ζησει οι πρωην φιλες μου (που δεν εχουν προσπαθησει στη ζωη τους ουτε τα μισα απο οσα εγω)
Οσο για το θεμα της "φιγουρας", ναι δεν θα με χαλαγε να πουν "α η λεμον εχει αυτον και περναει μια χαρα" , απο το να με αντιμετωπιζουν σαν κακομοιρα που της τυχαινει ο ενας μαλακας μετα τον αλλον και την θελουν μονο για το πηδημα και δεν εχει φτασει καν εκει γιατι δεν μπορει να εμπιστευτει, ενω ολες οι συμμαθητριες της εχουν εμπειριες (Εστω και με ενα ατομο, αλλα εχουν)