Σκέφτομαι πόσο με δυσκολεύουν οι μεταπτώσεις στη διάθεση και την ενέργεια μου...
Printable View
Σκέφτομαι πόσο με δυσκολεύουν οι μεταπτώσεις στη διάθεση και την ενέργεια μου...
Σημερα μετα απο 4-5 χρονια ειδα τυχαια την πρωην μου....για αλλη μια φορα καταλαβαινω οτι τα δυνατα συναισθηματα δεν μ κανουν καλο....
Ηδη εχω επικοινωνησει με τον γιατρο μου μαλλον θα παρω μεγαλυτερη δοση αγωγης ηδη νιωθω να με παρακολουθουν και να νιωθω οτι η τηλεοραση αναφερεται σε μενα.....ψυχωτικο επεισοδιο προ των πυλων....
σκεφτομαι να μην παω να δωσω πανελληνιες.
οι καθηγητες ζητανε πολλα κι εγω δε μππορω να ανταποκριθω και αγχωνομαι και απογοητευομαι..
μπου συνελθε
Το ιντερνετ το κατηγορω , σε αντιθεση με αλλους που το υποστηριζουν , οτι εχει το εξης μεγαλο μειονεκτημα , καλο το google , μαθαινεις πραματα , αλλα εχεις υπερπληροφορηση , που ειναι καταστροφικη ................το ξερω απο την Β δουλεια μου , που βασιζεται στην πληροφορηση , το συναλλαγμα που παιζω με τις ισοτιμιες ........εχοντας πιο λιγη πληροφορηση , επιτηδες , απο τους ειδικους , εχω πιο καθαρο μυαλο , και πιοκαλη κριση , δεν εχω πολλες εξωτερικες επιρροες .......μεχρι κι οι ιδιοι το παραδεχονται οτι η υπερπληροφορηση που εχουν , τους θολωνει τη κριση ........
Δεν το κανεις για τους καθηγητες, το κανεις για εσενα. Ασε τι ζητανε και τι δε ζητανε, χεστηκανε βασικα τη δουλιτσα τους να βγαλουν θελουν, δεν ειναι ειναι εκει για να σε κρινουν.
Δεν χανεις τιποτα να δοκιμασεις τις δυνατοτητες σου. Αυτο που σε φοβιζει ειναι να απογοητευσεις τον εαυτο σου.
Αλλα στη πραξη που ειναι το κακο; Τι ειναι το χειροτερο που μπορει να συμβει; Να μη περασεις εκει που θελεις...και; Ειτε προσπαθησεις και αποτυχεις ειτε δεν πας καν να προσπαθησεις το αποτελεσμα θα ειναι το ιδιο...σιγουρα δεν θα πετυχεις αυτο που θες...αμα πας ομως υπαρχει η πιθανοτητα να τα καταφερεις...τι ειναι χειροτερο να δοκιμασεις και να μη καταφερεις αυτο που θελεις η να μη δοκιμασεις καν και να μεινεις με την απορια αν τα καταφερνες τελικα; Δε θα το μετανιωνεις μετα; Δεν θα σε τρωνε μετα τα "αν είχα δωσει;" και "αν τα ειχα καταφερει;"
Σκεψου ποσο κοπιασες μεχρι τωρα...γιατι; Για να μη πας να δωσεις καν; Το χρωστας στον εαυτο σου να το πας μεχρι τελους...
Το αγχος ειναι δικαιολογημενο λογικο και αναμενομενο...η απογοητευση το ιδιο...αλλα το να τα παρατησεις πριν προσπαθησεις καν επειδη φοβασαι το ενδεχομενο της αποτυχιας οχι...να μη τη φοβασαι την αποτυχια, την αδρανεια να φοβασαι...και να εστιαζεις στη ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ να τα ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ. Πως εχεις πιθανοτητα να τα καταφερεις; Γιατι θες να σου στερησεις την πιθανοτητα; Απο φοβο; Κακως :)
Αγχωσου οσο θες αλλα παλεψε το...
καταρχασ εχεισ ενα πτυχιο ειναι η ιδιοτητα σου αυτο το πτυχιο εσυ για τον χψ λογο το απαρνεισαι θα σου πω μια ιστορια πεσ οτι παντρευεσαι αυριο τι θα πεισ στον πεθερο πωσ θα παρουσιαστεισ ετσι θα μιλασ και στον εαυτο σου
ευχαριστω elis και natalia για τις απαντησεις
ειναι αυτο που ειπες φοβαμαι την αποτυχια γιατι στο μυαλο μου εχω πως αν δεν κανω οσα μου λενε οι καθηγητες και αλλα τοσα απο μονη μου θα αποτυχω και μετααα.................
Ότι έχω να διαβάσω Ισπανικά και βαριέμαιιιι
Απλά θέλει μία προσπάθεια που θα κρατήσει πέντε χρόνια έτσι κ περάσεις είναι επιλογή είναι η ζωή σου δεν έχει σχέση από που ήρθες που θεσ να πας εκεί είναι επιλογή δεν έχει σχέση τι έχεις απλά είναι πιο δύσκολο
@ΝΕΦΕΛΗ
καλημερα :)
εχεις ανοιξει ενα θρεντ, σε φορουμ που δεν εχουμε δικαιωματα σχολιασμου. ειναι για αυτοαναλυση μονο.
μην απορεις που δεν εχεις απαντησεις.
αν το εβαλες για συζητηση, πηγαινε το καπου αλλου.
Άσχημες ψυχαναγκαστικες εικόνες: Ακόμα και όταν μαθαινεις και πολλαπλασιάζεις την αντίσταση και την ανθεκτικότητα απεναντι τους,θα βρουν 'χαραμαδα'
να 'σκασουν' και να προβληθούν,ακόμα και μεσω εφιαλτών.
Άραγε,η απαντηση ειναι όντως η αντισταση,η προσπαθεια να ενισχυσεις τα τειχη?'η αφου ο 'εχθρος' ειναι τοσο επιμονος,θα εχει καλυτερο αποτελεσμα το ακριβως αντιθετο?
Δηλαδή,η παραδοση,να επιτρεψεις να περασουν ,όσο πιο αόρατος και αμέτοχος απεναντι τους ,με την ελπιδα οτι θα φυγουν γρηγορα,οτι θα ερχονται και θα φευγουν χωρις να κανουν πολλές ζημιες.
Σαπουνακι,
νομιζω πως η αντίσταση και η ανθεκτικότητα ενισχυει ακομα περισσοτερο τους ψυχαναγκασμους. Τους ισχυροποιεί και τους δινει ακομα μεγαλυτερη υποσταση.
Η λυση ειναι μια. Τη λενε οι ειδικοι, την εχω διαπιστωσει και απο προσωπική εμπειρία: έκθεση σε ο,τι σε φοβίζει. Σε ο,τι σου προκαλει αγχος, φοβια, αμφιβολια, αηδια. Εκθεση στους αόρατους κινδυνους, στις μαλακιες που κατοικουν και πολλαπλασιάζονται μεσα στο μπερδεμενο κεφαλι μας. Ειναι ο μονος τροπος να σταματήσει η αναπαραγωγή τους.
Δεν ειναι ευκολο, ούτε γινεται απο τη μια στιγμή στην αλλη. Θελει προσπαθεια, επιμονη, ισχυρά κινητρα και σωστή καθοδήγηση.
Η απαντηση ειναι μια: οσο πιο πολυ τα αφησεις να κυκλοφορησουν γυρω σου και μεσα σου, χωρις να παραδοθείς σε αυτα, τόσο πιο ανισχυρα θα γίνονται και μια μερα θα παψουν να σε ενοχλούν.
Καλησπέρα Νεφελη
:)
ευχαριστω για την απαντηση και τα λόγια σου.Και εγω προς τα εκει θα αρχισω να κινούμαι μαλλον λόγω της τωρινης φασης
Για να ειμαι ειλικρινης,θεωρω οτι χρειαζεται ενας (εξαιρετικα δυσκολος) συνδυασμος απενοχοποιησης/αποδοχης των ψυχαναγκαστικων σκεψεων αλλα και αντίστασης
Οσο αντιστεκεσαι, θα κανουν παρτι. Γιατι ξερουν καλα τον τροπο να σε ελέγξουν. Αυτο κανουν τοσο καιρο με επιτυχια. Οχι αντισταση!
Άκουσέ τα, μιλα μαζι τους, μπες μεσα σε ο,τι σε φρικάρει. Αποδοχή και απενοχοποιηση ειναι τα πρωτα σκαλοπατια. Μετα εχει πολυ αγώνα...
Σε καταλαβαίνω. Ειμαι στον ιδιο μαραθωνιο. Μου ειναι εξαιρετικά δυσκολο να μπω στο φοβο και να τον αφησω να υπάρχει χωρις να του απαντάω με καταναγκασμους, αλλα το ξερω πως ειναι η μονη λυση.
Ευτυχές γεγονός που δεν κέρδισε η Λεπέν στις γαλλικές εκλογές!
Επέστρεψα από ένα τριήμερο ταξιδάκι. Πέρασα θαυμάσια.
Λίγα τηλέφωνα με το που επέστρεψα, με τρεις τοξικούς - υποτίθεται φίλους (ιδίως με τους δύο), ήταν αρκετά για να μου χαλάσουν τη διάθεση και σχεδόν να μου διαγράψουν από τη μνημη τιις αναμνησεις από το ταξίδι.
Περιπτωσάρες που ο σχετισμός μου μαζι τους εξυπηρετεί στο να μου καλύπτουν κενά παρέας χωρίς επικοινωνία. Για να καταλάβετε δεν είπα σε κανέναν τους ότι πήγα!
Τελικά ένα ταξίδι όσο ευχάριστο κι αν είναι δεν μας αλλάζει τη διάθεση, δεν θα μας ανανεώνει! Απλά ξαναεπιστρέψαμε στη δυστυχία της ρουτίνας.
Είτε που θα τα δώσω όλα στη μία (που κατά πάσα πιθανότητα δεν θα υπάρξει ποτέ) είτε θα μείνω για το υπόλοιπο της ζωής μου μόνος.
Δυστυχώς το άσχημο παρελθόν προκαθορίζει το μέλλον μας. Τα υπόλοιπα είναι ψευδαισθήσεις κι απλα ελπίδες χωρίς αντίκρισμα.
Ναι, η ζωη είναι έξω από το κεφάλι μας. Όμως, υπάρχει χάσμα ανάμεσα στο πως θα θέλαμε να είμασταν σ αυτη την πραγματικότητας και στο πως τελικά ζούμε αυτη την πραγματικότητα, ως ανύμποροι και ως θεατές που δεν ξέρουν τον τροπο ή δεν τολμούν. Άρα έχουμε συνείδηση της πραγματικότητας, δυστυχώς όμως δεν μπορούμε να την απολαύσουμε γι αυτό την ονειρεύμαστε όπως θα θέλαμε να ήταν η σχέση μας μ αυτην, κι ετσι βιώνουμε μια πλαστη ευτυχία.
Μου αρέσει αυτο που εβαλες με κεφαλαία! Ενθαρρύνει και τονίζει την αξία!
Δυστυχώς ξανάτυχε να "μοιραστώ" μαζι τους παρόμοιες εμπειριες μου στο παρελθόν και το μετάνιωσα! Άρα μάλλον ορθά έπραξα που δεν το είπα σε κανέναν τους.
Εδω και 10 μερες εχω κοψει τη ζαχαρη και ειμαι power....
Τον αυνανισμό πότε θα τον κόψουμε πλήρως?
παιδιά γράφω εδώ γιατί είναι το μόνο θέμα που τα περιλαμβάνει όλα..
έψαξα να βρω κάποιο παρόμοιο θέμα με τη βαρεμάρα.. δεν μου έβγαλε κάτι σχετικό στην αναζήτηση.. οπότε γράφω εδώ..
λοιπόν.. όπως θα καταλάβατε το θέμα μου είναι ότι βαριέμαι θανάσιμα..
θα ήθελα να ξαναέπιανα την παλιά μου σχολή (φιλολογία) αλλά βαριέμαι να διαβάσω ρε γαμώτο..
έχω τελειώσει ένα ιεκ.. τελείωσα και την πρακτική σήμερα επίσημα.. μένουν κάποια διαδικαστικά με χαρτούρες, υπογραφές απ' τη σχολή κλπ για να μου δώσουν το πτυχίο..
αλλά τί να το κάνω αυτό το πτυχίο από ιεκ? αδιάφορη με αφήνει..
γενικά θα ήθελα να διαβάζω πολύ, αλλά βαριέμαι ακόμα πιο πολύ..
βαριέμαι να κάνω δουλειές στο σπίτι.. βαριέμαι τη δουλειά..
έχω την αίσθηση πως ό,τι κι αν κάνω εκτός από το διάβασμα, είναι χάσιμο χρόνου..
μόνο που επειδή βαριέμαι και το διάβασμα, χάνω τον χρόνο μου εκ των πραγμάτων..
χάνω όλον τον χρόνο μου και δεν παράγω πουθενά και καθόλου έργο για τίποτα..
καλά.. η αλήθεια είναι πως δεν με ενδιαφέρει να παράγω έργο.. με ενδιαφέρει να μαθαίνω, να διευρύνω το πνεύμα μου..
οτιδήποτε άλλο το θεωρώ χάσιμο χρόνου, όπως προείπα..
αλλά δεν μπορώ ούτε αυτό που με ενδιαφέρει να το κάνω γιατί πάσχω από βαρεμάρα, όπως είπα και ξαναείπα..
λοιπόν.. να μην το κουράζω το θέμα..
θέλω να θέσω το εξής πολύ κρίσιμο ερώτημα:
ποια είναι η θεραπεία για τη βαρεμάρα??
και εν προκειμένω όχι με εργασία αλλά με διάβασμα??
πώς θα επιθυμήσω ξανά το διάβασμα, το οποίο με ενδιαφέρει μεν και το θεωρώ τη μόνη σημαντική ασχολία στη ζωή που αξίζει αλλά που το βαριέμαι δε??
μήπως είναι αντιφατικά αυτά που λέω??
μήπως δεν γίνεται να με ενδιαφέρει κάτι και να το βαριέμαι ταυτόχρονα??
ας με φωτίσει κάποιος!!
δεν περιμένω απαντήσεις-θαύματα αλλά μια κατεύθυνση έστω..
επί τη ευκαιρία σας χαιρετώ κιόλας..
ελπίζω να είστε καλά..
μπαίνω κατά καιρούς, παίρνω ή δεν παίρνω απαντήσεις που θέλω και μετά για αρκετό διάστημα δεν μπαίνω..
μετά ξαναγυρνάω εδώ γιατί τα θέματα και τα προβλήματα στις ζωές μας δεν τελειώνουν ποτέ..
ουσιαστικά λειτουργώ σαν ξεζουμητής σας.. σαν αποχυμωτής..
παίρνω το χυμό, το ζουμί απ' τις απαντήσεις και φεύγω..
μετά επανέρχομαι για να σας ξεζουμίσω πάλι..
δεν είναι πολύ ηθικό αυτό το ξέρω..
όποιος θέλει απαντάει..
καλησπέρα..
καλησπέρα σε ολους.
υπαρχει μια κινηση που λεγετε ''διαβαζω για τους αλλους'' εθελοντες που διαβαζουν σε ατομα που δεν μπορουν. δοκιμασε το ισως να σου αρεσει ψαξτους facebook
το έχω ψάξει.. είχα πάει και σε μία απ' τις συναντήσεις που διοργανώνουν κατά καιρούς για να γνωριστούμε μεταξύ μας οι εθελοντές..
πρόκειται για ΜΚΟ και δεν έχω σε εκτίμηση τις ΜΚΟ..
θέλουν λεφτά κι αυτοί όπως όλοι..
βάζουν τα κορόιδα , τους εθελοντές, να κάνουν τη δουλειά και να συνεισφέρουν και χρηματικά από πάνω..
πέρα από αυτό, δεν με ενδιαφέρει να διαβάζω για να διαβάζω έτσι αόριστα κείμενα..
θέλω αυτό που θα διαβάζω να έχει μια συνέχεια, να βγάζει ένα νόημα, να συνδέονται τα βιβλία.. να αφορούν ένα αντικείμενο, όπως τα βιβλία της κάθε σχολής που αφορούν ένα αντικείμενο..
θέλω να διαμορφώσω αντίληψη για τον κόσμο και να δώσω απαντήσεις σε απορίες που έχω..
θέλω δλδ να μπω στη διαδικασία να διαβάζω με σύστημα και για έναν σκοπό.. να έχω στόχο πχ να τελειώσω την παλιά μου σχολή..
αλλά κάθε φορά που έρχεται η ώρα να διαβάσω, είτε πιάνω το βιβλίο για ένα τέταρτο και το αφήνω είτε δεν το πιάνω καθόλου..
δεν μπορώ να επιμείνω σε μια προσπάθεια..
και δεν ξέρω τί να κάνω..
πώς να πολεμήσω τη βαρεμάρα μου..
οι ψυχαναγκασμοί έχουν κι άλλη όψη: με λίγη απατη,για να τους ξεγελασεις
και επιβολή,τροφοδοτούν ΜΟΝΟ την θετικη πλευρα.ψυχαναγκαστικά :)
επισης,διευκρινηση*** θετικη σκεψη μάλλον δεν ειναι μια σκεψη που εχει ενα αντικειμενο ως επιβεβλημενο σκοπό(εικονα δύναμης/φιλοδοξιας/αισιοδοξιας)
αλλά περισσοτερο μια ταση αυθεντικοτητας που θα οδηγησει σε οτι σου αναλογεί ούτως η άλλως
η θετικη σκεψη που αντι για τον εαυτό χρησιμοποιεί ως ειδωλο ένα οποιοδηποτε επίτευγμα με την μορφή "λαφυρου",ειναι αναγκη επιβεβαίωσης
και ειναι μικρότερης δυναμικής γιατι ειναι "φτιαχτή"
Νιωθω εντονο ψυχωτικο αγχος και σκεφτομαι οτι ο θεος θα μμε τιμωρησει και θα μου αφαιρεσει τη ζωη επειδη εκανα ταττου τα αρχικα CFH που σημαινουν cowboys from hell και ειναι τιτλος του αγαπημενου μου τραγουδιου....επισης νιωθω καποιες στιγμες οτι η τηλεοραση αναφερεται σε μενα
Για υποτροπή μου μυρίζει kavkaz.Ενημέρωσε τον γιατρό σου.
Υπαρκει κανενας που περνει ρισπερνταλ και να χει καταφερει να χει χασει κιλα? Η εστω να περνει αντιψυχωτικα και να χει χασει? Το λεω γιατι θελω να χασω 3-4 παραπανισια κιλα εχω κοψει τη ζαχαρη και τα τζανκ φουνυ και υο βραδυ τρωω ενα μηλο....
Αλλα καυι μου λεει οτι τα αντιψυχωτικα δεν αυξανουν μονο την ορεξη αλλα μπλοκαρουν το μεταβολισμο και κανουν κατακρατηση....
Καπου διαβαζα οτι ανρβαζουν και την γλυκοζη στο αιμα...
Αν ισχυει καυι τετοιο ξερετε κανενα φαρμακο να μην εχει αυτες τις παρενεργειες? Αμα ειναι να αλλαξω
Κavkaz, δεν είμαι καμια καλή χριστιανή (με την κλασσική έννοια τουλάχιστον...) αλλά πιστεύω πραγματικά ότι ο ΘΕΟΣ είναι πολύ πιο καλός, πιο δίκαιος και πιο "έξυπνος" απ΄ότι πιστευουμε εμεις οι απλοί άνθρωποι...και σίγουρα θα ξέρει ότι τα αρχικά του τατού σου αναφέρονται σε στίχους τραγουδιού και δεν είναι βλασφημία απέναντι σε αυτόν...επομένως μην ανυσυχεις !!
παιδιά έχω αγχωθεί..
το ξέρω μπαίνω εδώ γράφω τον πόνο μου, πολλές φορές ούτε απαντάω, και μετά βγαίνω γιατί τα έχω πει, μου έχει περάσει ο καημός προσωρινά όμως γιατί μετά μου ξανάρχεται ο πόνος κι ο καημός και ξαναμπαίνω εδώ, πάλι γράφω τον πόνο μου και πάει λέγοντας..
Λοιπόν.. είμαι 28μιση χρονών.. δεν έχω δουλέψει ποτέ.. πηγαινοέρχομαι σε μια σχολή 10 χρόνια τώρα με διακοπές όμως, και χωρίς αποτέλεσμα.. δεν έχω περάσει μαθήματα παρά μόνο πολύ λίγα στην αρχή.. συγκεκριμένα μόνο 4..
Τελείωσα και ένα ιεκ για να πω ότι κάτι έκανα.. δεν με ενδιαφέρει το αντικείμενό του.. τζάμπα ο χρόνος και τα λεφτά..
δεν θα ασχοληθώ ποτέ με αυτό..
Τώρα έχω βάλει στο μυαλό πάλι την παλιά σχολή..
Το θέμα είναι δεν μπορώ να διαβάσω όσο πρέπει.. διαβάζω μία ώρα τη μέρα και αν.. δεν διαβάζω κάθε μέρα δλδ..
Και επίσης βαριέμαι να αρχίσω να πηγαινοέρχομαι πάλι σε αυτήν την σχολή.. την έχω βαρεθεί..
Ως ένα βαθμό βαριέμαι και το αντικείμενο της σχολής (φιλολογία) αλλά θα προτιμούσα να μπορούσα να την τελειώσω παρά να αναγκαζόμουν να κάνω οποιαδήποτε άλλη δουλειά..
Επίσης το πρόβλημά μου είναι ότι θεωρώ τη δουλειά χάσιμο χρόνου και ψυχής..
Δεν θέλω να δουλέψω.. μάλλον γι' αυτό δεν έχω δουλέψει μέχρι τώρα..
Θα ήθελα να μην έχω το άγχος με το τί δουλειά θα κάνω και να είχα απεριόριστο ελεύθερο χρόνο για να διαβάζω, όσο μπορώ πάντα, να έγραφα, όποτε ήθελα, να έβγαινα βόλτες, να γνώριζα ανθρώπους..
Δεν αντέχω τη δουλειά.. τη θεωρώ αναγκαίο κακό στη ζωή μας.. έτσι τη βλέπω..
Φοβάμαι θα καταλήξω στα παγκάκια..
Ποσο ποντάρουμε σε κάποιους ανθρώπους, ποσο επενδυουμε στην αλληλεπιδραση μαζι τους και ποσο εντελως ξαφνικα και απρόσμενα ερχεται μια στιγμή που εκεινοι απλως δεν ειναι εκει. Ισως τελικά να μην ηταν και ποτέ εκει. Ισως εμεις τελικά να ειχαμε αυταπάτες...
Εχω 24 ποντους , 8 παρατηρησεις , ξερει κανεις στα ποσα καιγεσαι ?