Originally Posted by
BOOM
αυτο που ρωτας δειχνει οτι εισαι ατομο με μεγαλη αντιληψη κ θα χεις πολυ καλα αποτελεσματα..
κοιτα...αυτο ειναι το μεγαλυτερο ζητημα..οταν εισαι στο ματι του κυκλωνα συνηθιζει ο εγκεφαλος σε σημειο που να απορει αν οταν θα γινει καλα..αν θα μπορεσει αν ανταπεξελθει...φυσικα κ το σκεφοτμουν κ φυσικα φοβομουν.
βασικα φοβομουν συνεχομενα.για ολα κ για ο.τι σκεψη κ αν εκανα.
ελεγα στον ψυχολογο μου, μα φοβαμαι να γινω καλα...κ χαμογελουσε κ μου ελεγε οτι ειναι τοσο λογικο αυτο, επειδη ναι οντως συνηθιζεις να εισαι χαλια..το αστειο ειναι οτι δεν καταλαβα πως εγινα καλα..ηταν τοσο αργο κ σταδιακο που δεν μπορεσα να το παρακολουθησω κ να πω "α ναι ειμαι καλα σημερα οκ περασε ολο"..οχι οχι..γινεται αργα σταδιακα κ κανεις βηματα κ δεν το καταλαβαινεις.
ειναι εντυπωσιακο το πως επανερχεσαι μετα απο αυτο.το πιο ομορφο ειναι οτι οταν επανερχεσαι νιωθεις σαν να εχεις εναν καινουριο εαυτο, αναθεωρεις, νιωθεις πιο χαρουμενος που το ξεπερασες κ νιωθεις οτι τελικα δεν καταλαβαινες τι φοβοσουν τοσο πολυ.
εγω ενιωσα να αλλαζω κοσμοθεωρια, εμαθα καλυτερα τον εαυτο μου, εμαθα να βαζω τα ορια μου, να σκεφτομαι πανω απο ολα με ορια κ να μην το "καιω" το μηχανημα, να κουλαρω κ να εχω πιο πολυ ψυχραιμια.πραγματικα ο.τι δε σε σκοτωνει σε κανει πιο δυνατο ενα πραμα.
πιεστηκα πολυ κ δεν το καταλαβαινα.πιεσα πολυ την σκεψη μου, επεμεινα κ ξαναεπαθα αποπραγματοποιηση τον απριλη.απο τοτε αλλαξα αποψη για τα πραγματα. καταλαβα οτι δεν ειναι τα πραγματα ασχημα, αλλα ο τροπος που σκεφτομαι για τα πραγματα ειναι ασχημος κ το αλλαξα για να μην ξαναπαθω το ιδιο.η μητερα μου επαθε τα ιδια τον ιουλιο..μολις εγινε καλα, τωρα εχει αλλαξει, βαζει ορια, προστατευει τον εαυτο της κ νιωθει παλι οτι κανει ονειρα.ειναι πιο χαρουμενη απο πριν.
