θελω να κοπω και να φουνταρω..

Quote:

---

Originally Posted by boo

πηγα σημερα για 5 ωρες στο κτημα για ελιες με τους δικους μου.πιεσα πολυ τον εαυτο μου για να παω δεν ειχα καμια ορεξη.καθισαμε 5 ωρες.για κανα μισαωρο ημουν καλυτερα.μετα ξαναπεσα και ειχα μπει στο αυτοκινητο.ηθελα να φυγω.δε μ αρεσε.δε ξαναβγαινω εξω.

---

Αυτό που έκανες ήταν πολύ καλό πιστεύω...βγηκες λίγο έξω, έζησες κάτι διαφορετικό...καλό ήταν, μην το παιρνεις τόσο βαριά του στιλ "δεν ξανά βγαινω έξω"... Χαλαρά σιγά σιγά έστω αυτό το λίγο.

Όσο για τους γονείς σου, και εγώ είμαι της άποψης πως πρέπει να μάθουν τα πάντα. Σκέψου ότι συναναστρεφεσαι πολύ μαζί τους, συνεπώς στην κατάσταση που είσαι, όσο και να προσέχουν οι γονείς σου, χωρίς γνώση υπάρχει πιθανότητα να χειρίζονται λάθος την κατάσταση και αυτό είναι εις βάρος σου...βαλ' τους στο παιχνίδι και λειτουργηστε σαν ομάδα...

Quote:

---

Originally Posted by boo

πηγα σημερα για 5 ωρες στο κτημα για ελιες με τους δικους μου.πιεσα πολυ τον εαυτο μου για να παω δεν ειχα καμια ορεξη.καθισαμε 5 ωρες.για κανα μισαωρο ημουν καλυτερα.μετα ξαναπεσα και ειχα μπει στο αυτοκινητο.ηθελα να φυγω.δε μ αρεσε.δε ξαναβγαινω εξω.

---

ενταξει, οταν εισαι υποχρεωμενος να μεινεις χ ωρες και εισαι εγκλωβισμενος εκει, μπορει να βαρεθεις και να δυσανασχετησεις.
να προτιμας εξοδους πιο συντομες και καλυτερα που μπορεις να καθορισεις εσυ την διαρκεια.
τοτε θα περνας πιο καλα.και ΣΙΓΟΥΡΑ καλυτερα απο το να εισαι κλεισμενη μεσα.

καλα τα λεει ο ιβιλ, συμφωνω.
συζητα χωρις προκαταληψη με την γιατρο σου περι γονεων και ακου τι εχει να σου πει σχετικα με την ενημερωση τους.μην διστασεις να πεις τις αμφιβολιες σου, αλλα να εισαι συζητησιμη, μην εισαι αρνητικη.
αν μαθουν ακριβως τι συμβαινει μια φορα, θα σταματησουν και οι περιεργες ερωτησεις και δεν θα χρειαζεται να δικαιολογεισαι πλεον. θα σε καταλαβουν καλυτερα.
μην τους αποφευγεις, να βοηθησουν θελουν.

σημερα πηγα για εξετασεις αιματος με τη μανα μου και στο γυρισμο μου προτεινε να κατσουμε για εναν καφε.με εφαγε να της πω τι τρεχει με μενα.της ειπα μετα απο πολυ ωρα οτι εχω αυτοκτονικες τασεις κι οτι θελω να κοπω παλι.της ειπα να μην πει τιποτα στον πατερα μου γιατι ηδη μου συμπεριφερεται σαν να ειμαι 5χρονο.
εδειξε να μην τρομαζει απλα παγωσε για μερικα δευτερολεπτα.επειδη δεν εχουμε λεφτα για ψυχολογο μου ειπε να πηγαινουμε για εναν καφε μερα παρα μερα σαν "ψυχοθεραπεια", να βγαινουμε για να αλλαζω λιγο αερα και να ξεχνιεμαι για λιγο.δε ξερω που θα βγει ουτε ξερω αν εκανα καλα που της τα ειπα.
παντως ενιωσα ενα μικρο βαρος να φευγει απο πανω μου.

Μπραβο Μπου !!!

Quote:

---

Originally Posted by boo

σημερα πηγα για εξετασεις αιματος με τη μανα μου και στο γυρισμο μου προτεινε να κατσουμε για εναν καφε.με εφαγε να της πω τι τρεχει με μενα.της ειπα μετα απο πολυ ωρα οτι εχω αυτοκτονικες τασεις κι οτι θελω να κοπω παλι.της ειπα να μην πει τιποτα στον πατερα μου γιατι ηδη μου συμπεριφερεται σαν να ειμαι 5χρονο.
εδειξε να μην τρομαζει απλα παγωσε για μερικα δευτερολεπτα.επειδη δεν εχουμε λεφτα για ψυχολογο μου ειπε να πηγαινουμε για εναν καφε μερα παρα μερα σαν "ψυχοθεραπεια", να βγαινουμε για να αλλαζω λιγο αερα και να ξεχνιεμαι για λιγο.δε ξερω που θα βγει ουτε ξερω αν εκανα καλα που της τα ειπα.
παντως ενιωσα ενα μικρο βαρος να φευγει απο πανω μου.

---

μπραβο βρε κουκλιτσα!!!
πολυ καλα εκανες.
δεν εχει σημασια που δεν ειναι ψυχοθεραπεια.
τωρα δεν χρειαζεται να κρυβεσαι.
τωρα μπορεις να μιλας στην μανα σου και να σε ακουει.
θα εισαι καλυτερα, θα το δεις ! :)

Quote:

---

Originally Posted by boo

σημερα πηγα για εξετασεις αιματος με τη μανα μου και στο γυρισμο μου προτεινε να κατσουμε για εναν καφε.με εφαγε να της πω τι τρεχει με μενα.της ειπα μετα απο πολυ ωρα οτι εχω αυτοκτονικες τασεις κι οτι θελω να κοπω παλι.της ειπα να μην πει τιποτα στον πατερα μου γιατι ηδη μου συμπεριφερεται σαν να ειμαι 5χρονο.
εδειξε να μην τρομαζει απλα παγωσε για μερικα δευτερολεπτα.επειδη δεν εχουμε λεφτα για ψυχολογο μου ειπε να πηγαινουμε για εναν καφε μερα παρα μερα σαν "ψυχοθεραπεια", να βγαινουμε για να αλλαζω λιγο αερα και να ξεχνιεμαι για λιγο.δε ξερω που θα βγει ουτε ξερω αν εκανα καλα που της τα ειπα.
παντως ενιωσα ενα μικρο βαρος να φευγει απο πανω μου.

---

Boo, χαίρομαι πολύ για σένα! :)

Είχα προσπαθήσει να σου γράψω απάντηση τις προάλλες αλλά ο υπολογιστής μου έπαθε λα λα...

Ήθελα να σου πω να μην προσπαθήσεις να κοπείς γιατί μόνο κακό θα κάνεις στον εαυτό σου από πολλές απόψεις και δεν θα βγει τίποτα...κι εγώ κοβόμουν (κι ακόμα ταράζομαι όταν βλέπω μαχαίρια κι όταν τα χρησιμοποιώ) και το μόνο που κατάφερα εκτός από τον πόνο που μου προκάλεσα ήταν τώρα που έχω καιρό να το κάνω να βλέπω τα σημάδια μου και να στεναχωριέμαι και να θυμάμαι εκείνες τις πολύ οδυνηρές καταστάσεις τόσο συναισθηματικά όσο και σωματικά...
Ούτε εγώ είχα πει τίποτα στη μητέρα μου αλλά την πήραν μια μέρα τηλέφωνο από το νοσοκομείο που είχα πάει γιατί πονούσα φρικτά και νόμιζα πως μπορούν να κάνουν κάτι κι έτσι το έμαθε...

εχεις ανθρωπους σ'αγαπανε και σου δειχνουν οτι δεν το αντιμετωπιζεις μονη ολο αυτο. οποτε αυτο ολο θα σε δυναμωσει. :)

ευχαριστω παιδια για τα ενθαρρυντικα σας σχολια. αν δεν με παροντρυνατε εσεις δεν θα της το ειχα πει μαλλον. ξερω οτι δεν θα της πω τιποτα παραπερα για οτι συμβαινει, δε προκειται δηλαδη να ζητησω τη βοηθεια της αλλα εστω κι αυτα τα καφεδακια που μου ειπε να πηγαινουμε καλο θα μου κανουν πιστευω.μου εφυγε ενα βαρος.στην τελικη αν δεν της τα ελεγα εγω θα της τα ελεγε ο γιατρος μου.καλυτερα απο μενα που τα εμαθε νομιζω.

18 μερες με αντικαταθλιπτικο, 26 μερες ακομα τα ιδια.. :( ποσο ακομα? η γιατρος μου αυξησε σταδιακα το remeron στα 60mg αλλα δε βλεπω προκοπη.ποσο ακομα?κουραστηκα, βαρεθηκα και το πως ειμαι, και τα χαπια, και ολους και ολα

μπου θα σου απαντησω και απο εδω, ισως χρειαστει 25 μερες. Αλλα ασε να κυλησει η εβδομαδα, θα γινει το ραντεβου και θα νιωσεις καλυτερα.

Συγνώμη που παίρνω το θάρρος, είμαι και νέα στο φόρουμ, μα ένοιωσα πως θέλω να σου απαντήσω
Βοο, εχεις δίκιο να νοιώθεις κουρασμένη, αλλά η κατάθλιψη είναι μία κατάσταση επίπονη και πιστευω ότι αν δεν κάνεις και κάποιου είδους ψυχοθεραπεία τα φάρμακα απο μόνα τους μπορεί να μην επαρκούν. Το οικονομικό είναι ένα θέμα και μάλιστα μεγάλο, αλλά σε διάφορους δήμους υπάρχουν κοινωνικοί λειτουργοί ή ψυχολόγοι που ίσως μπορούν να σου προσφέρουν μια ανακούφιση χωρίς να χρειάζεται να τους πληρώσεις

Quote:

---

Originally Posted by Constantly curious

μπου θα σου απαντησω και απο εδω, ισως χρειαστει 25 μερες. Αλλα ασε να κυλησει η εβδομαδα, θα γινει το ραντεβου και θα νιωσεις καλυτερα.

---

πως θα με κανει να νιωσω καλυτερα? με λογια και μπιρι μπιρι? δε νομιζω οτι θα ακουσω κατι καινουριο..

Quote:

---

Originally Posted by kutchunie

Συγνώμη που παίρνω το θάρρος, είμαι και νέα στο φόρουμ, μα ένοιωσα πως θέλω να σου απαντήσω
Βοο, εχεις δίκιο να νοιώθεις κουρασμένη, αλλά η κατάθλιψη είναι μία κατάσταση επίπονη και πιστευω ότι αν δεν κάνεις και κάποιου είδους ψυχοθεραπεία τα φάρμακα απο μόνα τους μπορεί να μην επαρκούν. Το οικονομικό είναι ένα θέμα και μάλιστα μεγάλο, αλλά σε διάφορους δήμους υπάρχουν κοινωνικοί λειτουργοί ή ψυχολόγοι που ίσως μπορούν να σου προσφέρουν μια ανακούφιση χωρίς να χρειάζεται να τους πληρώσεις

---

μη ζητας συγγνωμη που απαντας, χαρα μου ρε συ..
δεν εχω την οικονομικη κατασταση για να παω σε ψυχολογο.και να σου πω κιολας, οτι οταν ημουν Αθηνα πηγαινα σε Κεντρο Ψυχικης Υγειας, οπου δεν με στελνανε σε ψυχολογο μονο σε ψυχιατρο με στειλανε, και κοντεψε να με στειλει κι αυτη η γιατρος με λαθος φαρμακα..
τωρα εδω επαρχια που ειμαι δε ξερω τι παροχες υπαρχουν.ασε που μπορει να με κανουν βουκινο σ ολη την πολη..επαρχια βλεπεις..και το προβλημα μου δεν ειναι μονο η καταθλιψη, ειναι πιο συνθετο..

Quote:

---

Originally Posted by boo

μη ζητας συγγνωμη που απαντας, χαρα μου ρε συ..
δεν εχω την οικονομικη κατασταση για να παω σε ψυχολογο.και να σου πω κιολας, οτι οταν ημουν Αθηνα πηγαινα σε Κεντρο Ψυχικης Υγειας, οπου δεν με στελνανε σε ψυχολογο μονο σε ψυχιατρο με στειλανε, και κοντεψε να με στειλει κι αυτη η γιατρος με λαθος φαρμακα..
τωρα εδω επαρχια που ειμαι δε ξερω τι παροχες υπαρχουν.ασε που μπορει να με κανουν βουκινο σ ολη την πολη..επαρχια βλεπεις..και το προβλημα μου δεν ειναι μονο η καταθλιψη, ειναι πιο συνθετο..

---

Να σου πω κι εγώ δύο πράγματα για μένα. Κι εγώ έχω κατάθλιψη και η πρώτη φορά που ήρθα σε επαφή με λειτουργό ψυχικής υγείας ήταν με μια κοπέλα σχεδόν στην τοτε ηλικία μου (3ο ετος στο πανεπιστημιο εγώ, αυτή μόλις είχε ορκιστεί ή κάτι τέτοιο), εντελώς άπειρη δηλαδή, η οποία ήταν με σύμβαση στο Δήμο και μάλιστα στο χωριό μου - στο οποίο σημειωτέον δεν επέστρεψα από όταν άρχισα να βρίσκω άκρη με την κατάθλιψη και ούτε πρόκειται - και δε την ένοιαζε να με κάνει βούκινο, γιατί πολύ απλά θεωρώ ότι ουτε η πρώτη ήμουν ούτε η τελευταία.
Δεν μπορώ να πω πως με βοήθησε με έναν τρόπο ουάου και εφυγαν ολα τα συμπτώματα και οι σκέψεις και η ανηδονια και όλα. Ούτε καν χάπια δε μπορούσε να μου δώσει, ενώ ημουν πολύ χάλια. Με βοήθησε όμως στο να προσανατολιστώ, κι αυτό το εκτιμώ. θα μπορούσε να είναι κλάσεις ανώτερη η πρώτη επαφή που είχα με εναν ειδικό, αλλα αυτή ήταν και χωρίς αυτήν ισως να ήμουν ακομα κλεισμενη μεσα σε ενα δωμάτιο και άλουστη για κανενα διμηνο. Επίσης θα μπορούσε να ήταν χειρότερη, όπως η δική σου εμπειρία.
Επίσης, επειδή ηταν άσχημη η πρωτη εμπειρία, δε σημαινει οτι πάντα είναι χάλια. Η 1η ψυχίατρος ψυχοθεραπευτρια που επισκευθηκα ήταν μια γυναικα που έβλεπε το ρολόι της συνεχεια, μου εδωσε κι εμενα λαθος χάπια και ενω της μιλουσα επινε κοκα κολα και ρευοταν, αλλά δεν ήθελα να με αφησω να πέφτω, δε το άντεχα άλλο, όπως εσυ.
Νομίζω απο το καθολου είναι καλύτερα να υπάρχει έστω και αυτό το "υποκατάστατο" θεραπείας, μπορει να μην ειναι το ιδανικό, αλλά είναι μια κάποια λύση

τι να σου πω βρε kutchunie.. 2 φορες πηγα σε ψυχολογους και αλλη μια σε ψυχιατρο - ψυχοθεραπευτη.ο ψυχοθεραπευτης δε μιλαγε καθολου, ηθελε να μιλαω μονο εγω.αυτος κουβεντα δεν εβγαζε.μετα.. η 1η ψυχολογος που πηγα σε ενα νοσοκομειο μου λεγε να πιστευω στο θεο και οτι και να της ελεγα μου ελεγε οτι το εχει παθει κι αυτη..η 2η ψυχολογος που πηγα με παρακολουθουσε 1 χρονο αλλα δεν ειδα αποτελεσμα.
βρηκα τωρα στο ιντερνετ οτι υπηρχε το 2007 Κεντρο Ψυχικης Υγειας στην πολη μου, δεν ξερω αν υπαρχει ακομα.θα το συζητησω και με τη μανα μου.αλλα ξερω γω..οταν ειχα παει Αθηνα σε αντιστοιχο κεντρο και τους ειπα παρομοια πραγματα με τωρα με στειλανε για νοσηλεια.και δε ξερω επισης αν παιρνοντας το ιστορικο μου, μου επιβαλλουν και να παω και σε ψυχιατρο εκει, ενω εγω δε θελω να αλλαξω τη γιατρο μου