Originally Posted by
xristinaxrkd
Καλημέρα! Μόλις διάβασα , το ζήτημα , πού σε απασχολεί και μου φάνηκε τόσο "γνωστό". Κι εγώ αυτό το διάστημα , ταλαιπωρούμαι από αρνητικά συναισθήματα , όπως θυμό ,αγανάκτηση , οργή , απογοήτευση. Όλα αυτά έχουν βάση τους , τις κοινωνικές μου σχέσεις. Σε ότι αφορά εσένα κι όσα γράφεις, πώς νιώθεις, έχω να σου πω τα εξής πάνω- κάτω. Αρχικά να ξέρεις πώς όλες οι ανθρώπινες σχέσεις , είναι σαν ζωντανοί οργανισμοί και μια ζωή χρειάζονται δουλειά. Μέσα από τις σχέσεις πού δημιουργείς με τους γύρω σου , (γονείς φίλοι σύντροφοι) ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. Πρέπει,όμως, να μάθεις να ξεχωρίσεις πώς άλλο είναι οι ανθρώπινες σχέσεις κι άλλο οι άνθρωποι . Τους ανθρώπους καλώς ή κακώς όσο κι αν θέλουμε και προσπαθούμε δεν μπορούμε να τους αλλάξουμε. Επίσης όσο καλά και να φέρεσαι σε κάποιον μην θεωρείς ότι θα σου φερθεί κι αυτός το ίδιο. Εγώ προσωπικά , θεωρώ λογικό , φυσιολογικό να γίνεσαι καχύποπτη σαν άνθρωπος πάνω σε κομμάτια πού παλιότερα την είχες πατήσει. Επίσης θεωρώ λογικό , να σκέφτεσαι πράγματα πού έγιναν παλιά και να αισθάνεσαι άσχημα στο σήμερα. Το πρόβλημα ξεκινάει , από την στιγμή πού τα συναισθήματα σου , αρχίζουν να δηλητηριάζουν εσένα ,από την στιγμή πού αρχίζεις να αδικείς ανθρώπους , από την στιγμή που αρχίζεις να απομακρύνεσαι από καταστάσεις. Έχεις σκεφτεί ποτέ , να δηλώσεις τα συναισθήματα σου και να πεις πώς σε κάνει να νιώθεις κάποιος πού σε στεναχωρεί ?