νασαι καλα!!βρηκα εναν ανθρωπο να με πιστευει!:-)
Printable View
νασαι καλα!!βρηκα εναν ανθρωπο να με πιστευει!:-)
το έχω περάσει και καταλαβαίνω τι εννοείς...μια φίλη της μαμάς μου που την αγαπάω πολύ και την ακούω πάντα και ενώ ήμουν ακόμα στο μεταίχμιο, ξέρεις,ήμουν με το ένα πόδι εδώ με το άλλο πόδι εκεί...(σαν σπαγγάτο φαντάσου!!!!!!!) μου είπε κάποια στιγμή...\"την έρημη την μανα σου δεν την σκέφτεσαι που την πεθαίνεις κάθε μέρα, τόσο εγωκεντρισμός πια? εσύ έτσι οπως το πας θα πεθάνεις και θα μας ξεφορτωθείς...αυτή θα μείνει πίσω να κάνει τι?\" ήταν το κλικ που λες κι εσύ, η μαμά μου όμως με στήριξε αφάνταστα...της οφείλω τα πάντα...άλλωστε για εκείνην συνήλθα ...;););)
σε καταλαβαινω!!!!! :-)
Δεν είναι ΚΑΘΟΛΟΥ απίστετο!Quote:
Originally posted by carrie
χιχιχι!!! αστα κι εγω ημουν σαρκα και οστα! εχω παρει δεκα κιλα ειμαι σταθερα 61-62 και ειμαι μπαμ εδω και αρκετα χρονια!! και μενα ομως με βοηθησε η μαμα μου, η αγαπη της και η επιμονη της, γιαυτο μου θυμισες εμενα λιγο. αν και οπως γραφω σε αλλο τοπικ μου εκανε ενα κλικ μια κουβεντα απο εναν ανθρωπο και μου εφυγε αυτο το \"θεμα\" μεσα σε μια στιγμη.μπορει να φαινεται απιστευτο σε καποιους, αλλα γινεται
Οι λέξεις έχουν μέσα τους απίστευτη δύναμη.....
Αρκεί να ειπωθούν την κατάλληλη στιγμή και με τον κατάλληλο τρόπο...
Εμένα μια φραση, το πιστεύετε? Μια φράση πυο μου πέταξε η θεραπευτριά μου σε μια συνεδρία που είχα διπλωθεί απο το κλάμα, μου άλλαξε όλη τη ζωή.
Απο τότε που την άκουσα, κάθε φορά που το μυαλό μου παγιδεύεται σε αδιέξοδα, εμφανίζεται η φράση και με σώζει σαν... άγγελος ή ναυαγοσωστης.... απίστευτο αλλα αληθινό.
Τυχερές είστε που έχετε τις μανούλες σας κορίτσια... σας ζηλεύω με την καλή την έννοια...
Αχ, εγω τα τελευταια χρόνια έχω σταθεροποιηθεί στα 58-60 κιλά και έχω ύψος 1.77. Η αλήθεια είναι οτι ζυγίζομαι τακτικά αλλα δεν βλέπω διακυμάνσεις...Αν πάντως δω θα δρασω, γιατί μου αρέσουν πολύ τα τωρινά κιλά μου, δεν θέλω ούτε λιγότερα ούτε περισσότερα. Εχω μαθει πλεον να τρέφομαι με εναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο και για έναν πολύ συγκεκριμένο λόγο : να τραφώ βιολογικά όχι συναισθηματικά.
Αυτό πάντως που δεν καταλάβαίνω στην ανορεξία, είναι γιατί ενα χαμηλό σωματικό βάρος δεν είναι ποτέ αρκετό, αλλα πάντα θελουν να το ρίξουν κι άλλο. Αυτό δεν είναι \"πλεονεξία\"? Σαν να μην μπορούν να πουν. ΦΤΑΝΕΙ> καλά είμαστε εδώ.
ααα, μια χαρά είναι τα κιλά σου...!! weird μου, μα αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα...ότι όσο και να πέσεις δεν σου φτάνει...εγώ απλά σιχαινόμουν το φαγητό..δεν πίστευα ότι είμαι χοντρή, ότι πρέπει να χάσω κιλά...απλά δεν μου άρεσε το φαγήτο...το έβλεπα και έτρεχα μακριά!!!!!!! δεν ήθελα να φάω με τίποτα βρε παιδί μου...
πριν 5 χρόνια ήμουν 47 κιλά και έλεγα πως είμαι χοντρή.πριν ένα χρόνο ήμουν 52 κιλά και έλεγα πως ήμουν χοντρή καμμία σκέψη για φαγητό.σήμερα μετά από ένα χρόνο είμαι 75 κιλά.τώρα λοιπόν τι να πώ είμαι τόφαλος;από την μία σκέφτομαι να κόψω πάλι το φαγητό και να γίνω πάλι όπως ήμουν από την άλλη φοβάμαι μήπως έχω πάλι διαταραχές διατροφής. και δεν είμαι μόνη μου αυτή την φορά έχω και μία οικογένεια να φροντίσω.
χαχα...αυτό το τόφαλος είχε πλάκα...με την βοήθεια διαιτολόγου να χάσεις τα ΠΑΡΑΠΑΝΙΣΙΑ κιλά...αυτό δεν είναι κακό, αλλά έχε στο μυαλό σου ξεκάθαρο ποια είναι αυτα τα ΠΑΡΑΠΑΝΙΣΙΑ! τα παραπάνω κιλά θα είναι καμια δεκαριά...όχι καμιά 40αρια...!!
χμ...αυτό να σκέφτεσαι έχω την οικογένεια μου να φροντίσω...δεν πρέπει να κάνω μαλ...
έχω πάει και σε διαιτολόγο και μου έχει δώσει διατροφή.όταν βλέπω όμως τα παντελόνια που χωρούσα κάποτε και τώρα μπαίνουν μέχρι τον αστράγαλο τι να σκεφτώ;κάθομαι και κοιτάω τα παντελόνια που μπαίνω τώρα και λέω δεν πειράζει μπόρα είναι θα περάσει.έχει καμμιά σας φερμουάρ να μου δώσει μπας και το ράψω το ρημάδι; ο γιατρός λέει πως είναι από τα φάρμακα αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά και έτσι παρηγοριέμαι κάπως.και έχεις δίκιο και αυτό κάνω σκέφτομαι την οικογένειά μου πάνω από όλα όταν όμως ακούω μερικούς από το περιβάλλον μου να με λένε στρογγυλή τότε τι να σκεφτώ; έχω σκεφτεί να πάρω σκευάσματα αδυνατίσματος ή να προκαλλώ εμετό κάθε φορά που τρώω σαν γουρούνα αλλά φοβάμαι μήπως επιδράσουν άσχημα σε συνδιασμό με τα άλλα φάρμακα που παίρνω.
Quote:
Originally posted by λίτσα
ή να προκαλλώ εμετό κάθε φορά που τρώω σαν γουρούνα
ελεος!
τι αλλο θα διαβασω?
λιτσάκι μην μπαίνεις σε τέτοια μονοπάτια...γιατί πρέπει να φτάσεις στον εμετό? να τρως κανονικά το φαγητό σου και μετά γύρνα με ένα σακουλάκι ξηρούς καρπούς...παίρνεις και βιταμίνες...Quote:
Originally posted by λίτσα
έχω πάει και σε διαιτολόγο και μου έχει δώσει διατροφή.όταν βλέπω όμως τα παντελόνια που χωρούσα κάποτε και τώρα μπαίνουν μέχρι τον αστράγαλο τι να σκεφτώ;κάθομαι και κοιτάω τα παντελόνια που μπαίνω τώρα και λέω δεν πειράζει μπόρα είναι θα περάσει.έχει καμμιά σας φερμουάρ να μου δώσει μπας και το ράψω το ρημάδι; ο γιατρός λέει πως είναι από τα φάρμακα αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά και έτσι παρηγοριέμαι κάπως.και έχεις δίκιο και αυτό κάνω σκέφτομαι την οικογένειά μου πάνω από όλα όταν όμως ακούω μερικούς από το περιβάλλον μου να με λένε στρογγυλή τότε τι να σκεφτώ; έχω σκεφτεί να πάρω σκευάσματα αδυνατίσματος ή να προκαλλώ εμετό κάθε φορά που τρώω σαν γουρούνα αλλά φοβάμαι μήπως επιδράσουν άσχημα σε συνδιασμό με τα άλλα φάρμακα που παίρνω.
έλα τώρα, και η γη είναι στρογγυλή, την βλέπεις να παραπονιέται...τι είναι αυτά...αυτό να λες, αλλά απο μόνη της δεν περνάει η μπορα, πρέπει να βοηθήσεις κι εσύ...τα φάρμακα σίγουρα παχαίνουν και κάποια ανοίγουν και την όρεξη, μπορείς να το συζητήσεις με τον γιατρό σου...
δεν είναι λύσεις αυτά και το ξέρεις...;)
τι σε πείραξε ο εμετός ή η γουρούνα; όποιος είναι έξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρει.όταν βλέπεις την ζωή σου να αλλάζει από την μια στιγμή στην άλλη τότε προσπαθείς να πιαστείς από όπου μπορείς.και αν σε αηδίασα σου ζητώ συγνώμη μήπως όμως πρέπει να αποδεχόμαστε και την πραγματικότητα ως έχει μερικές φορές;Quote:
Originally posted by krino
Quote:
Originally posted by λίτσα
ή να προκαλλώ εμετό κάθε φορά που τρώω σαν γουρούνα
ελεος!
τι αλλο θα διαβασω?
το οτι χτυπας τον εαυτο σου σαν χταποδι κατω και δεν με πειραξε, μου εκανε εντυπωση....
το φαγητο ειναι απολαυση αλλα οχι να φτανεις σε σημειο εμετου!
Επειδη εχω αρκετη επαφη με ατομα απο ταση παχυσαρκιας μεχρι ατομα με σοβαρο προβλημα και επειδη ειδα οτι εισαι σε νεαρη ηλικια, θα σου προτεινα να δεις το ζητημα με σοβαροτητα και αυστηροτητα.
Πιο αργοτερα θα σου ειναι απο τρομερα δυσκολο εως αδυνατο να κανεις κατι.
Τα δε προβληματα που θα εχεις θα σε κανουν να σκεφτεις οτι μακαρι να ειχες κανει κινησεις χθες κιολας!
Η πραγματικοτητα καλη μου ειναι το προβλημα σου και οχι τι νιωθω / σκεφτομαι εγω.
Προσπαθησε να ενταξεις στο προγραμμα σου αλλο τροπο ζωης / σκεψης για να μπορεσεις να ισορροπησεις την ζωη σου σε μια ρεγουλα.
Δεν ξερω ποια φορμουλα θα ηταν καλη για σενα,
απο διαιτολογο, ψυχολογο, γυμναστηριο, δακτυλιο η ολα μαζι, αλλα σιγουρα κανε κατι.
Θα μπορουσα να σου πω περισσοτερα για παρενεργιες υπερβαρων ανθρωπων αλλα νομιζω τα γνωριζεις.
Σου ξαναλεω οτι σου μιλαω γνωριζωντας το προβλημα της παχυσαρκιας απο κοντα και οχι απεξω.
σε ευχαριστώ για αυτά που γράφεις με βοηθούν όσο δεν φαντάζεσαι.έχω δοκιμάσει τα πάντα εκτός από τον δακτύλιο και ευχομαι να μην φτάσω σε αυτό το σημείο.κάθε προσπάθεια όμως που κάνω μένει στην μέση γιατί φοβάμαι μην γίνω πάλι ανορεκτική έτσι στην απελπισία μου κάνω και απελπιστικές σκέψεις.ποιός άλλωστε δεν κάνει.κάθε μέρα που περνάει λέω στον εαυτό μου πως είναι και η τελευταία που έφαγα όμως δεν μπορώ να αντισταθώ.εδώ και μερικές μέρες έχω σταματήσει να τρώω τα βράδυα και η κοιλίτσα μου έχει πέσει.φοβάμαι όμως μήπως το βράδυ γίνει και μεσημέρι γίνει και πρωί αλλά τότε σκέφτομαι δεν θα ήταν καλύτερα να γίνω πάλι 47 κιλά;αλλά μετά ένα κλικ στο μυαλό μου και λέω καλύτερα 75 χωρίς πάλι διατροφικές διαταραχές.ουφ κουράστηκα πάω να απλώσω ρούχα μπας και χάσω καμμιά θερμίδα.
λιτσάκι...διατροφική διαταραχή είναι η ανορεξία αλλά και η βουλιμία...για να μην πέσεις στο ένα πέφτεις στο άλλο....? δηλαδή αν φτάσεις 65 κιλά θα είναι άσχημα? μια χαρά νομίζω πως θα είναι...