Originally Posted by
wanderer010
Ε ναι, αυτό. Υποκρισία. Πχ έλεγαν θα κανονίσουμε, και πάντα κανόνιζαν μόνες τους, σε εμένα μου έλεγαν όταν ήξεραν πως δεν θα ερχόμουν. Εκείνες είχαν κανονίσει ήδη, είχαν βρεθεί εκείνες, εγώ περίμενα σαν τη χαζή, και τους έγραψα κάποια στιγμή να ρωτήσω τι θα κάνουμε τελικά και-τι έκπληξη-ήταν ήδη μαζί από πολύ πιο πριν και μου απάντησαν 9 η ώρα το βράδυ να έρθω. Για εμένα ήταν ξεκάθαρο ότι το είπαν πραγματικά απλά για να πουν ότι το είπαν. Επίσης, έλεγα κάτι στη μία και την επόμενη μέρα τα ήξερε και η άλλη, κάτι που μου δείχνει πως μιλούσαν πίσω από την πλάτη μου. Άλλη από εκεί, όποτε χρειαζόταν κάτι, ήταν όλο γλύκες, και ήμουν τόσο χαζή που πάντα έτρεχα μαζί της όποτε ήθελε κάτι. Μετά από καιρό είπα όχι σε κάτι που πρότεινε και άρχισε να λέει πως κάνω σαν μωρό και πως πάντα θέλω να γίνεται το δικό μου. Μία φορά ζήτησα κάτι εγώ, απλά να βρεθούμε και είχαμε πει και ώρα, ναι, ναι, και ποτέ δεν ήρθε, δεν μου είπε τίποτα, δεν ενημέρωσε και δεν το ανέφερε και ποτέ. Μετά της είχα στείλει να τη ρωτήσω κάτι και με έγραψε τελείως, ε και εντάξει, είναι πλέον ξεκάθαρο τι κάνει. Αα και κάθε φορά, θα έβρισκε κάποια δικαιολογία ώστε να πληρώνω πάντα εγώ όταν είμασταν έξω για τα δικά της. Κάθε φορά. Ευχαριστώ παίζει να μην είπε ποτέ. Και να πάρει, τους έχω δείξει πως θα προτιμούσα να με αγνοούν και δεν καταλαβαίνουν! Νιώθω πως θα πρέπει να φωνάξω για να το καταλάβουν επιτέλους. Είναι κάποιοι που το παίζουν καλοί, αλλά φοβερά ψεύτικα καλοί, θα συμφωνήσουν με ότι τους πεις, οτιδήποτε. Μία φορά είπα σε κάποιον κάτι συγκεκριμένο και έλεγε πως συμφωνεί, πως έχω δίκιο και μετά από κάποιες μέρες, είπα το αντίθετο, και πάλι ναι, ναι, έχεις δίκιο έλεγε. Ειλικρινά, οι άνθρωποι που συμφωνούν στα πάντα, πρέπει να είναι από τους πιο ψεύτικους.