Πώς είναι ο ιδανικός ψυχοθεραπευτής;

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Δεν εχω κανει ποτε ψυχοθεραπεια,κυριως για οικονμικους και αλλους λογους.
Δεν βλεπω και το λογο,τα περισσοτερα προβληματα μου εχουν να κανουν με θεματα αλυτα οπως η μνημη κλπ,δυναμαι να βελτιωθω βεβαια...αλλα δεν ξερω φοβαμαι μην αποκτησω περισσοτερα κουσουρια:P
Ενας τομεας που θα ηθελα να βελτιωθω ειναι η επικοινωνια και η επαφη με αλλους ανθρωπους γιατι τωρα αισθανομαι σαν να εχω ανθρωποδιωκτη:D και δεν μπορω να αυτοαναλυθω αρκετα ωστε να δω τι παει στραβα.

Πιστευω οτι εκτος απο τις σπουδες παιζει πολυ ρολο η χημεια μεταξυ θεραπευτη-θεραπευομενου,να υπαρχει αυτη η επικοινωνια,αυτο το τσαφ που μπορεις να το εχεις με καποιον που τον ξερεις ελαχιστα ενω με καποιον που μπορεις να τον γνωριζεις και χρονια να μην το εχεις...μπα παλι μια συγκεκριμενη γυναικα σκεφτομαι:D ξεκολλα keep_walking lol.

---

βασικα ειναι να το θελεις και να ερθει και η καταλληλη στιγμη

για την ψυχοθεραπεια...

γυναικα ψυχοθεραπευτρια

η γυναικα γενικως keep?

Μπα ερωτευτηκα προσφατα...αλλα πριν προχωρησει το θεμα αυτη εφυγε για αλλη πολη για δουλεια,τεσπα ακομα δεν εχω συνερθει...μπορει να τη ξαναδω και να εχω την ευκαιρια μου.

Ψυχοθερπευτρια γυναικα χμμμμ ναι καλυτερα φανταζομαι απο το να εχω ενα μαντραχαλα απεναντι μου και να του λεω τα προβληματα μου αλλωστε οι γυναικες εχουν συνηθως μεγαλυτερη συναισθηματικη νοημοσυνη η οχι?

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Μπα ερωτευτηκα προσφατα...αλλα πριν προχωρησει το θεμα αυτη εφυγε για αλλη πολη για δουλεια,τεσπα ακομα δεν εχω συνερθει...μπορει να τη ξαναδω και να εχω την ευκαιρια μου.

Ψυχοθερπευτρια γυναικα χμμμμ ναι καλυτερα φανταζομαι απο το να εχω ενα μαντραχαλα απεναντι μου και να του λεω τα προβληματα μου αλλωστε οι γυναικες εχουν συνηθως μεγαλυτερη συναισθηματικη νοημοσυνη η οχι?

---

αχ! εφυγε?

ντροπη της! αυτη εχασε!

αχ keep! σου ευχομαι να εχεις τη ευκαιρια που θελεις!

γυναικες και ενσυναισθηση?

πιστευω πως η αγαπη

η ενσυναισθηση

η ευαισθησια

η φροντιστικοτητα

και ολα τα καλα του κοσμου

ενυπαρχουν τοσο σε γυναικες οσο και σε αντρες εξισου

ωστοσο κοινωνικα εμποδιζεται η εκδηλωση τους στον ιδιο βαθμο


παντως εγω γυναικα ψυχοθεραπευτρια εχω

χωρις να πιστευω πως και ενας αντρας ψυχοθεραπευτης δεν θα αφουγκραζοταν με βαθεια εγνοια αυτα που εχω να πω :)

Εμ βασικα οι γυναικες δεν εχουν και τοσα πολλα καλα αλλα το παραβλεπουμε:D (Πλακα κανω ε:)))) )

Ολοι θα αφουγκραζονταν με βαθεια εγνοια αυτα που εχεις να πεις εκτος αν πεσεις σε καναν γκα-γκα

Quote:

---

Originally posted by keep_walking
Εμ βασικα οι γυναικες δεν εχουν και τοσα πολλα καλα αλλα το παραβλεπουμε:D (Πλακα κανω ε:)))) )

Ολοι θα αφουγκραζονταν με βαθεια εγνοια αυτα που εχεις να πεις εκτος αν πεσεις σε καναν γκα-γκα

---

σωστα!

και δεν υπαρχουν και λιγοι!

αλλα οταν αρχιζα σκεφτηκα

ε δε θα με δεσει κιολας

αμα δε με αρεσει θα φυγω!

αλλα δεν εφυγα...με αρεσε... :)

@ keep_walking: έχεις δίκιο, είναι βασικό να θέλεις να πας σε ψυχοθεραπευτή προκειμένου να εξερευνήσεις τα μύχια της ψυχής σου και να αντιμετωπίσεις ό,τι σε μπλοκάρει συναισθηματικά... Διαφορετικά, δεν έχει νόημα. Επίσης, η επικοινωνία είναι πράγματι σημαντική αρετή σε μια θεραπευτική σχέση-γι\' αυτό και σπάνια: σημαίνει εμπιστοσύνη, κατανόηση, ειλικρίνεια, συμπαράσταση... είναι σαν να κάνεις συμμαχία με το θεραπευτή σου απέναντι στο πρόβλημα, είστε συνοδοιπόροι.

@researcher: έχω συναντήσει πολύ καλούς άντρες ψυχοθεραπευτές, ανεπαρκείς γυναίκες ψυχοθεραπεύτριες και το αντίστροφο... Είναι όπως τα λες (και γενικά διαπιστώνω ότι έχεις καταλάβει πάρα πολλά σε σχέση με το θέμα της ψυχοθεραπείας). Νομίζω πως εδώ μπαίνουν στη μέση τα κοινωνικά πρότυπα και οι προκαταλήψεις που κουβαλάμε. Οι γυναίκες παραπέμπουμε στο μητρικό στοιχείο, γι\' αυτό ίσως θεωρούμαστε πιο καλές στο θέμα της ενσυναίσθησης. Αντίστοιχα, όπως είπες, λειτουργεί και το πόσο εκδηλωτικός μπορεί να είναι κάποιος με τους άλλους.

(Περιττό να σας πω ότι διαβάζοντας το διάλογό σας δεν μπόρεσα να μη χαμογελάσω με το ύφος και τις ατάκες σας. Χαίρομαι που μπορούμε εδώ, μέσα σε ένα διαδικτυακό χώρο που εκφράζονται οι ανησυχίες μας, να υπάρχει αυτό το πνεύμα. Δεν το περίμενα, είμαι και καινούρια εδώ. Νά \'στε καλά.)

Quote:

---

Originally posted by researcher
αποστασιοποιηση

ως θεραπευομενη μου ακουγεται ασχημη λεξη

δε θα ηθελα η θεραπευτρια μου να αποστασιοποιειται

θα ηθελα να παραμενει κοντα συναισθηματικα

δεν πιστευω στην αποστασιοποιηση

αλλα στην εσωτερικη συναισθηματικη της ισοροποια

που τη βοηθα να ερχεται κοντα

παραμενοντας ο εαυτος της

χωρις να χανει τιποτα απο κεινη

και δινοντας μου να καταλαβω πως ενω με καταλαβαινει

με αποδεχεται και με εκτιμα

δεν με αναλαμβανει

δεν με ακυρωνει

αλλα με ακουει

και προσπαθει να καταλαβει

και να ειναι μαζι μου

ακομη κι οταν νιωθω πως εγω με χανω

με βοηθα να με βρω ακουγοντας αυτο ακριβως πως με εχω χασει...

κι αυτο ειναι τελειο! (για μενα και στα δικα μου ματια φυσικα...:)

---

Researcher με συγκινείς αφάνταστα...Περιγράφεις ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο προσπαθώ να υπάρχω μέσα σε μια θεραπευτική σχέση ως προσωποκεντρική σύμβουλος. Συγκινούμαι ακόμα περισσότερο όμως με το πόσο πολύ φαίνεται να σε έχει βοηθήσει αυτός ο τρόπος ύπαρξης, αυτή η μοναδική σχέση με τη θεραπεύτριά σου.
Να είσαι καλά...

εμενα οι ψυχιατροι δεν μπορουν να με ανακουφισουν εχω βρει την υγεια μου στους φιλουσ μου κ στον συντροφο μου ετσι ειμαι καλα αναμεσα σε ανθρωπους που με αγαπανε κ με συντροφεουν

Γεια σου lina,
καθένας από εμάς ανακουφίζεται με διαφορετικούς τρόπους και είσαι τυχερή που έχεις υποστηρικτικό πλαίσιο.
Από την άλλη, η φύση του προβλήματος καθορίζει το αν κάποιος χρειάζεται βοήθεια από ειδικό ή όχι. Μακάρι να ήταν τέτοια τα προβλήματά μας, που να μπορούσαμε να βοηθηθούμε μόνο από τους φίλους ή το σύντροφό μας.
Αλλά ακόμα και όσοι επισκέπτονται ψυχολόγο ή ψυχίατρο, συνήθως αναρρώνουν πιο σταθερά όταν έχουν στήριξη και από τους δικούς τους ανθρώπους.
Εδώ συζητάμε για το πώς θα ήθελε κάποιος τον ψυχοθεραπευτή του μέσα από την εμπειρία που έχουμε από αυτή τη σχέση.

Quote:

---

Originally posted by Διώνη
Ποια χαρακτηριστικά έχει για εσάς ο ιδανικός ψυχοθεραπευτής; Τον έχετε βρει; Σκέψεις, απόψεις, εμπειρίες...

---

Είναι αυτός που πετυχαίνει τον επιδιωκόμενο στόχο όπως καθε άλλος επαγγελματίας ...
Θα συμφωνήσω με τον ερευνητή, ότι πολλές φορές, η κλασσική ψυχανάλυση βάζει δυσνόητα εμπόδια στην ελευθερία των κινήσεων του ψυχοθεραπευτή, όπως πχ η περίφημη συναισθηματική απόσταση την οποία έμμεσα αναφέρει...
Έτσι ακριβώς φαίνεται εκ των ύστερων να σκέφτηκε ο ψυχίατρος που σήμερα φέρει το στίγμα στον επιστημονικό κόσμο των ΗΠΑ
που δεν κατάφερε να σώσει την ζωή της πιο διάσημης ηθοποιού του Χόλιγουντ της Μαιρλυν Μονρόε....
Αν όντως κάποιοι ψυχίατροι, ψυχολόγοι και υπεύθυνοι της δημοσίας υγείας, παρακολουθούν αυτο το φορουμ , ας αποτανθούν στην κρατική τηλεόραση της Γαλλίας , ζητώντας αυτο το ντοκιμαντέρ που εγινε με πρωτοβουλία του ίδιου,
40 και πλέον χρόνια μετά τον θάνατό της , γιατί πιστεύω ότι θα έπρεπε να προβάλλεται σε καθε πανεπιστήμιο της Ελλάδας όπου λειτουργούν σχολές Ψυχολογίας και στις ιατρικές σχολές μας στα τμήματα για Ψυχιάτρους και ψυχιατρικό νοσηλευτικό προσωπικό και τέλος, στις σχολές κοινωνικών λειτουργών...
Επιγραμματικά, ο ψυχίατρος της Μονρόε[διάσημος καθηγητής πανεπιστημίου απο τα πιο έγκυρα και διάσημα των ΗΠΑ] , λίγους μήνες πριν καταλήξει ο ασθενής του , έφτασε να περνάει μεχρι και 4 ολόκληρες ώρες στο τηλέφωνο μες την νύχτα , πριν πάρει την πελάτισσά του σε ξενοδοχείο , προκείμενου να την εχει απο κοντά ...
Ο Φρόιντ ειχε καθορίσει συγκεκριμένη θεση
του ψυχοθεραπευτή , πίσω απο το ντιβάνι της ψυχανάλυσης,
συγκεκριμενο χρόνο διάρκειας της καθε συνεδρίας , την αποφυγή διάλογου, και την αν ειναι δυνατόν , μονολεκτική απάντηση, αλλα και την σαφη ολιγολογη και κυριολεκτικα μετρημενη εκφραση των οποιων ερωτηματων στον ασθενη.
Δυστυχώς όταν είδε την θεωρία του να αποδεικνύεται στην πράξη με τον πιο δραματικό τρόπο, λόγω της δημοσιότητας της Μονρόε, θα χαμογελούσε απο τον άλλον κόσμο, για όσους τόλμησαν να αμφισβητήσουν την σοφία ενός απλού και καθημερινού κανόνα ζωης...
Για να μπορέσεις να βοηθήσεις καποιον άλλον, πρέπει να βρεις τρόπο, να μονώσεις τελείως τα δικά σου συναισθήματα.
Γιατί η βασική διαφορά μεταξύ λογικής και συναισθήματος,
ειναι η αντίληψη της πραγματικότητας.
Όταν ο ψυχοθεραπευτής , βγει απο το καβούκι της αναισθησίας, παρασύρεται εύκολα, στον εικονικό κόσμο που ψυχικά άρρωστου, αντί να τον τραβήξει έξω απο αυτόν, δείχνοντας του απλά, τον δρόμο της λογικής και του συμβιβασμου...

Quote:

---

Originally posted by Φοίβη

Quote:

---

Originally posted by researcher
αποστασιοποιηση

ως θεραπευομενη μου ακουγεται ασχημη λεξη

δε θα ηθελα η θεραπευτρια μου να αποστασιοποιειται

θα ηθελα να παραμενει κοντα συναισθηματικα

δεν πιστευω στην αποστασιοποιηση

αλλα στην εσωτερικη συναισθηματικη της ισοροποια

που τη βοηθα να ερχεται κοντα

παραμενοντας ο εαυτος της

χωρις να χανει τιποτα απο κεινη

και δινοντας μου να καταλαβω πως ενω με καταλαβαινει

με αποδεχεται και με εκτιμα

δεν με αναλαμβανει

δεν με ακυρωνει

αλλα με ακουει

και προσπαθει να καταλαβει

και να ειναι μαζι μου

ακομη κι οταν νιωθω πως εγω με χανω

με βοηθα να με βρω ακουγοντας αυτο ακριβως πως με εχω χασει...

κι αυτο ειναι τελειο! (για μενα και στα δικα μου ματια φυσικα...:)

---

Researcher με συγκινείς αφάνταστα...Περιγράφεις ακριβώς τον τρόπο με τον οποίο προσπαθώ να υπάρχω μέσα σε μια θεραπευτική σχέση ως προσωποκεντρική σύμβουλος. Συγκινούμαι ακόμα περισσότερο όμως με το πόσο πολύ φαίνεται να σε έχει βοηθήσει αυτός ο τρόπος ύπαρξης, αυτή η μοναδική σχέση με τη θεραπεύτριά σου.
Να είσαι καλά...

---

χαιρομαι που συγκινεισαι με το ψυχοθεραπευτικο μου βιωμα
η αληθεια ειναι πως καποιες φορες και γω δεν βλεπω καθολου την ολη ευεργεσια ειδικα οταν περνω τοσο δυσκολα στο πατρικο μου....

αλλα χαιρομαι

σου ευχομαι να γινεσαι καλη θεραπευτρια

αν και ειναι μαλλον μια καλη ενδειξη η συγκινηση σου

σε ευχαριστω κι εγω :)

για μενα κανενασ εγω βρηκα την υγεια μου σε καλους φιλους κ στον συντροφο μου ουτε που ξαναπατησα το ποδι σε ψυχιατρο απο τοτε που βρηκα ανθρωπους να με ακουνε κ να με καταλαβενουν

Quote:

---

Originally posted by lina
για μενα κανενασ εγω βρηκα την υγεια μου σε καλους φιλους κ στον συντροφο μου ουτε που ξαναπατησα το ποδι σε ψυχιατρο απο τοτε που βρηκα ανθρωπους να με ακουνε κ να με καταλαβενουν

---

ειναι πολυ σημαντικο που εχεις ανθρωπους απο τους οποιους λαμβανεις αγαπη και στηριξη!


πολυ καλα! :)

πηγενα τοσα χρονια στον ψυχιατρο τι μου κανε ? τιποτα απολυτως