Printable View
Θέλει προσεκτική προσέγγιση και τεραστια υπομονή . Ένιωσε εγκατάλειψη όταν έφυγες . Οι τραυματικές εμπειρίες του καθενός σε μικρή ηλικια δεν είναι κοπυ πειστ για όλους κ αφήνουν σημάδια. Δεν μπορούν όλοι να διαχειριστούν το ίδιο , όλα !Quote:
Originally Posted by Μάγκι
Δεν θέλω να παίξω...Έχω περάσει τα 45 και μετά από όλο αυτό τον πόνο μόνο να παίξω δεν θέλω.Quote:
Originally Posted by axl100
Εδώ και ενάμιση τώρα χρόνο που έγινε η έκρηξη από τον σύζυγό μου εγώ του συμπεριφέροναι γλυκά...με σεβασμό .. αγάπη....ενώ μου έκανε πολλά!Ου συγχώρεσα πολλές εκρήξεις...λεκτική βία... παρορμητικές συμπεριφορες ...τομοτι έφαγε ένα σωρό λεφτά σε ανούσια πράγματα και ενεκΒα ολοκληρωτικά εγώ τα έξοδα των παιδιών!!!Απλά τώρα επειδή η κατάσταση συνεχίζει λέω μήπως να αλλάξω εγώ συμπεριφοράηπωε και ταρακουνήσει λίγο...μήπως και καταλάβει...Μήπως να πάρει πια και αυτός μία απόφαση!Είναι ο πατέρας των παιδιών μου...εάν συνεχίσει έτσι εγώ θα πρέπει να του πω φτάνει ...Ήθελα να κάνω μια τελευταία προσπάθεια να φτιάξουμε τη σχέση μας....Δεν θέλω να του κάνω κακό...ούτε να τον δέσω με το ζόρι...Αυτός έρχεται και φεύγει... Ειλικρινής ήμουν πάντα μαζι του...Γενικά είμαι ειλικρινής σαν άνθρωπος παντού και πάντα.
Δεν θελεις παιχνιδια και ομως καθεσαι και μετρας τι σου εκανε και τι του εκανες και μετρας ποντους.Quote:
Originally Posted by Μάγκι
κοιταξε να δεις , σε αυτες τις περιπτωσεις δεν υπαρχουν ημιμετρα ! η΄θα καθισεις και θα <<υποστεις >> η΄θα την κανεις . δεν υπαρχουνε μεσες λυσεις ! αναλογα την ενσυναισθηση του καθενος πραττουμε ! αν καθισεις εχεις μεγαλο αγωνα μπροστα σου και οπως σου εγραψαν , δεν θα μετρας τι εχει γινει και τι οχι . συνηθως οταν αγαπαμε καποιον - καποια δεν μετραμε τι εχουμε δωσει κανει κλπ . ξερεις οτι πασχει απο την διαταραχη , η οποια αυτη η διαταραχη θελει κοτσια και θυσιες . μπορω να σου γραψω μπολικες ιστοριες , δεν θα τα κανω . αλλα να ξερεις , θελει ειδικο χειρισμο ! στο εγραψα και πιο πανω οτι γνωριζω κατασταση οριακου ! σε ερωτηση στην φιλη μου , γιατι δεν τον προσεγγισες ξανα και ξανα η απαντηση ηταν , δεν μου απαντησε σε ενα μνμ ( γελαγα μεχρι το πρωι ) . εισαι αρκετα ωριμη να παρεις τις αποφασεις σου , εκτος αν χρηζεις και εσυ παρακολουθησεις . η αποψη του ψυχιατρου ειναι αστεια η΄μπορει να σε δοκιμασε ! η ωριμοτητα στην αποφαση σου θα ερθει , οταν αποδεχθεις οτι ο συζυγος σου πασχει και θελει θεραπεια . απο εκει και περα , τα υπολοιπα ειναι αμπελοσοφιες ! οταν εγω εμαθα για δικο μου ανθρωπο , οτι πασχει απο διαταραχη , εκλεισα ολο το παρελθον και τραβηξα μια γραμμη ! ξεκινησα απο την αρχη και δεν ξαναμετρησα τι ειχα κανει , ουτε τι κανω πλεον , ανελαβα τις ευθυνες μου ! ΕΣΥ ΘΑ ΤΙΣ ΑΝΑΛΑΒΕΙΣ ?. οποτε διαλεγεις !
υγ. και πλεον κανω πολλα περστρα ! αυτα
υγ.2 . θελει κοτσια και να αναθεωρησεις πολλα , θα σκιστεις μεσα σου , θα παλεψεις . τα εχεις ? αλλιως και το τικ τοκ καλο ειναι
Χώρισε τον.Quote:
Originally Posted by Μάγκι
Προφανώς σε κορόιδευε για πολλά χρόνια.
Μέλλον δεν έχεις μαζί του.
Μπορείς όμως να τον βοηθήσεις, πληρώνοντας του ψυχίατρο και ψυχολογο.
τι ευθυνες εχεις δηλαδη, οταν ο αλλος εχει μια ασθενεια, και ειδικοτερα, οταν ειναι σε αρνηση, λεει οτι ειναι μια χαρα και δεν παιρνει σταθερα αγωγη, δεν παει σταθερα σε γιατρο, για να την διαχειριστει;Quote:
Originally Posted by tziovani
να αναλαβει ευθυνες που ο αλλος ξενοκοιμαται, εξαφανιζεται οποτε θελει, εμφανιζεται οποτε θελει, της λεει οτι δεν εχει τιποτε και την βριζει;
για μενα, η ευθυνη που εχει ειναι οτι ανεχεται μια τετοια κατασταση και αφηνει τα παιδια τους εκτεθιμενα σε μια τετοια σχεση...
Καλησπερα Μαγκι, μπορω να καταλαβω ακριβως τι γραφεις γιατι οταν βρισκομουν σε μια σχεση με εναν ανθρωπο που δεν με εκανε να νιωθω ασφαλεια, εκανα περιπου τα ιδια, πχ εφευγα απο το σπιτι, ή θα κλεινομουν στο μπανιο αλλα ολα αυτα για να μην γινω βιαιη, οταν δεν εβρισκα το δικιο μου θυμωνα τοσο πολυ που ο ανθρωπος μου δεν με καταλαβαινει, που ηθελα να του σπασω τα μουτρα, αλλα επειδη τον αγαπουσα και δεν ηθελα να τον χασω απο βιαιοτητες συνηθως εφευγα ή ξεσπουσα σεαντικειμενα. ΤΟΤΕ ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΕΧΩ ΟΡΙΑΚΗ για να ζητησω βοηθεια, μεχρι να ζητησω βοηθεια απο ψυχιατρο νομιζα οτι δε θα με καταλαβει ποτε κανεις (ακομα το σκεφτομαι μερικες φορες)Quote:
Originally Posted by Μάγκι
Γνωριζα οτι με αγαπαει αλλα οι συμπεριφορες του με εκαναν να νιωθω ανασφαλεια και επισης μου εκανε κριτικη πχ. για το οτι ξαπλωνω στον καναπε αντι να καθομαι σαν ανθρωπος, αυτο για καποιον μπορει να μην σημαινει τιποτα αλλα για μενα ηταν κριτικη και απο εκει που τον αγαπουσα τον εβλεπα σαν εχθρο.
εν κατακλειδι αυτο που εγινε ηταν να παρω την αποφαση να τον χωρισω γιατι δεν βοηθουσε την ψυχικη μου υγεια, ηταν ο ερωτας της ζωης μου.
Ολα θα αλλαζαν αν μπορουσε (ενιωθα εστω) να με καταλαβει. Οποτε αυτο που ισως χρειαζεται ο συντροφος σου ειναι κατανοηση χωρις καθολου κριτικη αλλα με ειλικρινη λογια που θα του ακουμπησουν τον ψυχισμο, οτι θες να πεις δλδ να το λες με κατανοηση
Καταλαβαινω ποσο δυσκολο ειναι για σενα να παρεις αυτο το ρολο του ασφαλη ανθρωπου για τον ανδρα σου, γιατι εισαι η γυναικα του και στο μυαλο σου εχεις το στερεοτυπο οτι ο ανδρας πρεπει να ειναι ετσι κι αλλιως, δεν θελω να το προσδιορισω γιατι δεν ξερω πως το εχεις στο μυαλο σου υποσυνειδητα.
Καταλαβαινω οτι θελεις να νιωσεις κι εσυ θαλπωρη αλλα αν αγαπας τον ανθρωπο σου κατσε να σκεφτεις πως αντιδραει σε πραγματα που θα πεις και βρες τα κουμπια για να του δωσεις να καταλαβει οτι εσυ τον καταλαβαινεις.
Μην τον χωρισεις ετσι απλα ουτε μη του πεις φυγε γιατι εχουμε συνδρομο εγκαταληψης εμεις οι οριακοι συνηθως.
Σιγουρα κατι ακομα υπαρχει απο πλευρας του που τον κανει να μενει μαζι σου οποτε βρες τι ειναι και χρησιμοποιησε το για να τον κανεις να νιωθει ασφαλεια και προσπαθησε να τον εχεις σαν "παιδακι" δλδ να του μιλας φουλ επεξηγηματικα ο λογος σου να εχει αρχη μεση τελος, ειναι σε μια πολυ ευθραυστη κατασταση που μπορει να σε χωρισει ο ιδιος αν νιωσει οτι του επιτιθεσαι τοσο πολυ και δεν το κατανοεις. Εχε και αυτο υποψην αλλα οχι ως γεγονος γιατι σε καθε ανθρωπο δεν εκδηλωνεται το ιδιο η οριακη διαταραχη αλλα συνηθως παιρνει μορφη απο παρομοιοτυπα τραυματα.
* με την οριακη εμενα συνηθως δεν με βοηθαει οταν μου λενε κοντινοι μου με καταλαβαινουν και με αγαπουν αλλα πρεπει να με κριτικαρουν για να με ωθησουν καθως αυτο ειναι ενα τραυμα που μου την προκαλεσε, η μητερα μου αυτο ακριβως εκανε, με εκανε να νιωθω σκουπιδι αλλα ηταν επειδη με αγαπαει (οτι πιο χειριστικο μπορει να πει καποιος) προφανως δεν το καταλαβαινε αφου εκανε προβολη τα δικα της θεματα σε εμενα.
ελπιζω να βοηθησα καπως.
Ψαξε τον ψυχολογο ή ψυχιατρο που θα μπορεσει να κατανοησει το προβλημα σας. Απο οτι βλεπω και οι δυο θελετε να ειστε μαζι αλλα δεν ξερετε πως.
αν θελεις θα μπορουσαμε να μιλησουμε τηλεφωνικος για να σου εξηγησω αν το εχεις αναγκη να μιλησεις κι εσυ εφοσον γραφεις οτι απο μηνυματα δεν μπορεις να εκφραστεις ( ελπιζω να μη φαινεται παραλογο αυτο, * δεν θα ζητησω καποια ανταμοιβη (δεν εχω και καποια ιδιοτητα ειδικου, απλως εχω οριακη διαταραχη και μπορει απο την μερια την δικη μου που ειμαι και γυναικα να καταλαβει λιγο καλυτερα πως λειτουργει ο συντροφος της) για καποιους που το βλεπουν κακοπροαιρετα, θελω αν μπορω απλα να βοηθησω στο προβλημα ενος συμφορουμιτη)
https://www.youtube.com/watch?v=zUjR...MariaVasilikou
ενα βιντεο ψυχολογου που θα μπορουσε ειδικοτερα να σε βοηθησει και ολους μας γενικοτερα
Αχ πόσο με κατάλαβες.... ακριβώς αυτό!Quote:
Originally Posted by biscochicco
Ακριβώς αυτή είναι η κατάσταση....
Αυτά μου λέει και ο ίδιος.....
Μου έχει πει στις καλές στιγμές του ότι τον νευριάζω...ότι πολλές φορές κλείνονταν στο μπάνιο για να μην αντιδράσει βίαια απεναντι μου ....και χωρίς να του έχω κανει κάτι κατ εμένα...Αυτός ενοιωθε ότι τον κριτικαρα πάντα....Όταν του έλεγα σήκω από τον καναπέ..σήκω από το κρεβάτι...δεν είναι ζωή αυτή.....για αυτόν ήταν το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσα να του πω.Ακομη και εδώ και ενάμιση χρόνο που έκανε την έκρηξη και δεν του λέω τίποτε τα έχει μαζί μου γι'αυτά που του έκανα πριν χρόνια!Μόνο τα κακά θυμάται... τίποτε καλό....Για παράδειγμα σας είπα ότι έφυγε πριν λίγες ημέρες από το σπίτι πάλι?Κοιμάται σε ένα δωμάτιο του ξενοδοχείου στο οποίο δούλευε το καλοκαίρι.... Πήρε μόνο τα πράγματα που χρησιμοποιεί αυτόν τον καιρό τα άλλα τα έχει αφήσει πίσω ... Όλη την ημέρα είναι όμως στο σπίτι μας ...Πηγαίνει τα παιδιά στο σχολείο...μετά γυρνάει κανονικά...καναπέ, κρεββάτι. Καφεδες...απλά δεν μου δίνει σημασία...Μόλις πάω να τον πλησιάσω εάν του μιλάω για άσχετα ειναι εντάξει...μόλις πάω να του μιλήσω για εμάς και την κατάσταση μας...ότι δεν είναι σωστό που έφυγε πάλι και κοιμάται άλλου μου λέει ότι έτσι θέλει τώρα....ότι δεν μπορεί να είναι μαζί μου πια και ότι του έκανα πολύ κακό.Εαν επιμείνω νευριάζει πολύ και βγαίνει εκτός εαυτού και μου λέει βλέπεις? με νευριάζεις! Γι'αυτό θέλω να φύγω μακριά σου!Εγώ του μιλάω ήρεμα...χωρίς ένταση...μόνος του τα κάνει όλα.Προχθες του έστειλα ένα μήνυμα ότι έχω κουραστεί πολύ και ότι δεν αντέχω με όλη αυτή την κατάσταση και ότι πρέπει να δούμε τι να κάνουμε γιατί δεν μπορεί να κοιμάται άλλου αλλά να είναι όλη την ημέρα εδώ....Ήρθε το πρωί σπίτι ,πήγε τα παιδιά στο.σχολειο και μετά γύρισε αμέσως πάλι σπίτι..άνοιξε κανονικά...Δεν τον περίμενα τόσο γρήγορα και ήμουν μπροστά από την πόρτα όταν γύρισε και τον κοίταξα με έκπληξη....και καλά τόσο γρήγορα γύρισες?Με ρώτησε.... τί...μήπως θέλεις να φύγω????Του λέω :δεν σου είπα κάτι απλά ξαφνιάστηκα....Μετά ήμουν λίγο πιο απόμακρη...έκανα τις δουλειές μου και δεν τον πλησίασα καθόλου να του πω γιατί?Και δεν είναι σωστό κτλ κτλ. Αυτός ήταν πιο ήρεμος...έψαχνε αφορμή για να μου μιλήσει...Ήταν σαν φοβισμένος μην του πω να φύγει.. Πήγα δουλειά και όταν γύρισα είπα να στολίσουμε δέντρο...Σηκώθηκε μόνος του και στόλισε σχεδόν όλο το δέντρο ενώ άλλες χρονιές έβαζε 2-3 στολίδια και μετά του μουρμουρουύσα να σηκωθεί....Σήμερα Σάββατο είχε πει ότι θα ερχόταν κατά τις 10 να στολίσουμε το μπαλκόνι ...2 η ώρα έπρεπε να πάω δουλειά...και 12,30 τον πήρα να δω που είναι και γιατί άργησε....Λοιπόν ήταν παλι αλλος άνθρωπός!Μου λέει δεν ήρθα γιατί δεν ήθελα να έρθω !Το κατάλαβες?Άσε με στην ησυχία μου!Δεν σε θέλω πιά!Χωρίς να του μιλήσω για εμάς....Όταν του είπα καλά φτάνει...δεν πάει άλλο αυτή η κατάσταση...Δεν ξέρεις τι θέλεις και όλο αυτό κάνει κακό και σε εμένα και στα παιδιά ...Πρόσεχε του λέω γιατί έτσι όπως μου συμπεριφέρεσαι θα με χάσεις...(δεν θέλω αλλά πάνω στην ένταση δεν συγκρατούμαι και εγώ...)...Μου λέει δεν έχεις καταλάβει: Αυτό θέλω,να σε χάσω!Δεν θέλω να είμαστε άλλο μαζί .Του λέω Λοιπόν .. αγάπη μου πρέπει να πάρεις και τα υπόλοιπα πράγματα σου και δεν μπορεί να συνεχιστεί όλο αυτό... δηλαδή να είσαι όλη την ημέρα σπίτι και μετά να κοιμάσαι άλλού..η να μην με θέλεις...Μου λέει έχεις δίκιο,μετά που θα έρθω να πάρω τον μικρό στο μπάσκετ θα τα μαζέψω.Εγω έλειπα δουλειά....Όταν σχόλασα (έφυγα πιο νωρίς από τη δουλειά για να πάω να δω τον μικρό που είχε αγώνα μπάσκετ) πέρασα πριν από το σπίτι και δεν είχε μαζέψει τίποτα.Ειδα μόνο ότι είχε ξαπλώσει στο κρεββάτι μας....πήγα στον αγώνα χωρίς να του πω ότι πήρα άδεια από την δουλειά και ότι θα πήγαινα...Όταν με είδε έλαμψε το πρόσωπο του.. χαμογελούσε χωρίς να θέλει να μου το δείξει!Καθίσαμε μαζί...ηρεμα..μετά πήγαμε για σουβλάκια όλοι μαζί σαν να μην συμβαίνει τίποτα.Οταν φεύγαμε...Μας λεει πάω στο δωμάτιο..και δεν κρατήθηκα πάλι ..μακριά από τα παιδιά...όταν αυτά μπήκαν στο δικό μου αυτοκίνητο....του λέω γιατί το κάνεις αυτό?Δεν είναι ωραίο ούτε για εμάς,ούτε για τα παιδιά...έλα στο σπιτι μας...Μου λέει άσε με να κάνω αυτό.που θέλω!Τώρα θέλω αυτό!....Και εάν δεν μπορείς να το διαχειριστείς ήρθε ο καιρός να παρουμε διαζύγιο.Δεν μπορούσα να μιλήσω γιατί μέσα στο αυτοκίνητο ήταν τα παιδιά...Όταν γύρισα στο σπιτι δεν άντεξα και τον πήρα τηλέφωνο....Του λέω τι μου είπες πριν....μου λέει :ναι.... πρέπει να πάμε να πάρουμε διαζύγιο να ηρεμήσουνε και οι δύο....Του λέω...εάν αυτό θέλεις δεν μπορώ πια να σου πω τίποτε άλλο...προσπάθησα πολύ και ήταν όλα ανώφελα....ότι θέλεις....και έκλεισα το τηλέφωνο.Αυτα σου τα έγραψα biscochicco για να καταλάβεις....Μέχρι τώρα όταν έκανε έτσι και του έλεγα εντάξει την επόμενη ημέρα ερχόταν αλλαγμένος... μετανοιωμένος.... Μόλις με έβλεπε να απομακρύνομαι λίγο με πλησίαζε αυτός...μόλις εγώ τον πλησίαζα απομακρύνονταν αυτός...Τώρα μοιάζει πιο αποφασισμένος....Δεν ξέρω τι να κάνω για να τον κάνω να καταλάβει ότι τον αγαπάω και ότι θέλω να του σταθώ...oτι δεν θέλω να τον χάσω...Μου έχει.πει.κατα διαστήματα ότι δεν καταλαβαίνει την αγάπη μου... ή ότι έλεγα ότι τον αγαπούσα αλλά ότι αυτός έβλεπε μόνο κριτική κτλ κτλ οπότε ότι τώρα δεν με εμπιστεύεται....Του είπα να πάμεγια θεραπεία ζεύγους μαζί πριν λίγες ημέρες πάλι...μου είπε μαζί σου δεν πάω πουθενά...δεν θέλω να φτιάξω τίποτα μαζι σου...πήγαινε εσύ γιατί εγώ ξέρω τι θέλω! Οπότε biscochicco... Εσύ που ένοιωσες το ίδιο....τι θα με συμβουλευες να κάνω τώρα?...πώς να κινηθώ εάν θέλω να σώσω τον γάμο.μας?Τον αγαπάω...είναι ο άνθρωπος μου...Νοιώθω ότι όλα αυτά είναι της διαταραχής και ελπίζω στο ότι με την κατάλληλη θεραπεία θα καταλάβει ότι με αγαπάει και αυτός..... Μήπως να απομακρυνθω λίγο για να του λείψω λίγο γιατί εδώ και ενάμιση χρόνο που άρχισε η κατάσταση ήμουν πάντα εκεί?Είναι πολύ σημαντικό να μου πει την γνώμη του κάποιος Πόι βίωσε τα ίδια....Σε ευχαριστώ πολύ ήδη για την προηγούμενη απάντηση σου...
Αυτό μου είπαν και οι ψυχίατροι...ότι ένοιωσε 2 φορές εγκατάλειψη από εμένα...όταν έφυγα από Γαλλία και την δεύτερη όταν έφυγα για το επαγγελματικό ταξίδι .....δεν με εμπιστεύεται πια....Έχω δείξει μεγάλη υπομονή γιατί τον αγαπάω και γιατί είναι ο πατέρας των παιδιών μου όμως όλα φαίνονται ανώφελα.....Έχει αρχίσει και ζητάει διαζύγιο.....Quote:
Originally Posted by tziovani
Ναι θα ήθελα πάρα πολύ.....Σε ευχαριστώ πολύ που το σκέφτηκες.....πώς μπορεί να γίνει?
Ναι θα ήθελα πάρα πολύ.....Σε ευχαριστώ πολύ που μου το πρότεινες.....Πώς μπορεί να γίνει?Να σου στείλω τον αριθμό μου ?Quote:
Originally Posted by biscochicco
Τζιοβάνι καλημέρα!Quote:
Originally Posted by tziovani
Ποτέ δεν χτυπησα ότι εγώ έκανα περισσότερα....όταν αγαπάς δεν σε νοιάζει αλλά όταν έχεις παιδιά με κάποιον χρειάζεσαι υποστήριξη από τον σύζυγό και ηθική και οικονομική....Εγώ αυτά εδώ και ενάμιση χρόνο που έγινε η έκρηξη δεν τα έχω... Ξέρω ότι έχει θέμα και γι'αυτό το παραβλέπω και τον δικαιολογώ ....και του συγχωρώ τις εκρήξεις και τις παρορμητικές εκδηλώσεις του....Κάποιες στιγμές τον ένιωσα σε αποσύνδεση πέρσυ....ότι έκανε πράγματα χωρίς να το καταλαβαίνει και χωρίς να τα θυμάται....
Ήταν κάποια αγχωτική κατάσταση και αυτός αντέδρασε έτσι.Ναι θέλω να του σταθώ,θέλω να τον καταλάβω,θέλω να το παλέψουμε μαζί....θέλω να ξαναβρούμε τους εαυτούς μας...την αγάπη μας...να ηρεμήσουμε σαν οικογένεια,...Θέλω να καταλάβει ότι τον αγαπάω ...θέλω να ανοιχτεί σε εμένα και να μου πει τι χρειάζεται να κάνω γι'αυτόν για να νοιώθει καλύτερα.....Δεν ξέρω όμως τον τρόπο....και πολλές φορές δεν κρατιέμαι και αντιδράω...του λέω δεν είναι ωραία αυτά τα πράγματα που Κάνεις και του ζητάω να γίνει όπως παλιά κτλ κτλ κτλ....Νιώθω ανήμπορη....
Player καλημέρα! Δηλαδή εσύ δεν αποδίδεις τίποτα από την συμπεριφορά του στην διαταραχή του??? Πιστεύεις ότι δεν με θέλει και δεν με αγαπάει γι'αυτό συμπεριφέρεται έτσι???Quote:
Originally Posted by Player