Γιατί κάνουμε παιδιά;

Εγω δεν εχω παιδια και θα ηταν ψεμα να πω οτι δεν νοιωθω ενα κεφαλαιο ζωης ανεκπληρωτο

Ειναι ενα γεγονος που δεν μπορεις να αποδεχτεις ευκολα ειδικα αν εχεις προσπαθησει γιαυτο και παλευεις μεσα σου να το παρεις αποφαση και για τη γυναικα ειναι νομιζω προκληση να ζησει χωρις ενα συγκεκριμενο σκοπο κατι να δινει απο τον εαυτο της. Οσες γυναικες εχω συναντησει χωρις δικα τους παιδια και να ειναι ισορροπημενες, η εχουν μεγαλωσει παιδια συγγενων η ειναι εκπαιδευτικοι στο επαγγελμα οποτε εκφραζουν το μητρικο τους ενστικτο

Quote:

---

Originally posted by John11
........................................... Και αφού έχεις την ειλικρίνεια να θες να ψάξεις για την αλήθεια. Οι περισσότεροι δεν θέλουν. Τώρα το είδες τι σημαίνει αλήθεια. Τώρα θα δεις και ότι οι περισσότεροι δεν θέλουν καμμιά σχέση μαζί της... Το έχεις δει αυτό; Αν ναι, θα είναι ένα μεγάλο σοκ (με κάθε άποψη, όχι απαραίτητα καταστροφικό).

---

John, αν και λίγο εκτός θέματος,
αυτό μου άρεσε πολύ.
Είναι μια από τις μεγαλύτερες αλήθειες που έχω μάθει στη ζωή μου.
Οτι η αλήθεια πολλές φορές ενοχλεί και την αποφεύγουμε.
Την πλάθουμε με σενάρια που μας είναι βολικά, αλλά παύει να είναι αλήθεια.

Quote:

---

Originally posted by persist

και για τη γυναικα ειναι νομιζω προκληση να ζησει χωρις ενα συγκεκριμενο σκοπο κατι να δινει απο τον εαυτο της. Οσες γυναικες εχω συναντησει χωρις δικα τους παιδια και να ειναι ισορροπημενες, η εχουν μεγαλωσει παιδια συγγενων η ειναι εκπαιδευτικοι στο επαγγελμα οποτε εκφραζουν το μητρικο τους ενστικτο

---

εδώ θα διαφωνήσω. δεν ξέρω τι ποσοστό τον γυναικών θέλουν παιδί, μπορεί πράγματι να είναι πολύ υψηλό, αλλα από το υψηλό ποσοστό μέχρι να μιλάμε και για νομοτέλεια, έλεος. εγώ ουδέποτε ήθελα παιδιά, δεν έχω αφιερώσει στάλα του χρόνου μου μέχρι σήμερα για να ασχοληθώ μαζί τους (εκτός από όταν ήμουνα εγώ παιδί, κάτι που δεν το νοσταλγώ καθόλου) και αισθάνομαι
πολύ ισορροπημένη σε αυτόν τον τομέα με την απόφαση μου. τώρα αν γενικά είμαι ισορροπημένη? lol, σαφώς όχι πάντα, αλλά για άλλους λόγους τελείως άσχετους με τα παιδιά.

Εμένα μου φαίνεται πολύ γοητευτικό να παρατηρείς την ανάπτυξη ενός ανθρώπου, να προσπαθείς να συμβάλλεις θετικά σε αυτή την πορεία, να αλληλεπιδράς, να μοιράζεσαι, να αλλάζεις κι εσύ μέσα από τη σχέση με ένα παιδί. Αλλά δεν πιστεύω πως είναι κάτι που όλοι οι άνθρωποι θέλουν ή χρειάζονται, και μάλιστα ειδικά οι γυναίκες, για να αποκτήσουν σκοπό στη ζωή τους και να είναι ισορροπημένες.

Εξάλλου έχω ακούσει επιχειρήματα που δεν βλέπω να προέρχονται από κάποιο \'ένστικτο\'...Πριν κάποια χρόνια που παντρεύτηκα με ρώτησε άλλη νιόπαντρη φίλη πώς πάει το θέμα \'παιδί\' και της είπα ότι δεν θέλουμε παιδιά ακόμα, ίσως και καθόλου. Με κοίταξε με έκπληξη και είπε \'και ποιος θα σας φροντίσει βρε όταν γεράσετε\'? Κάποιοι συγγενείς πάλι είπαν \'αχ και σε ποιον θα μείνουν τα σπίτια που έφτιαξαν οι γονείς σας\'? Για να μην πω το χειρότερο, \'και τότε τι το θέλετε το σπίτι με τα τρία υπνοδωμάτια\'? Ε, μπορεί να ακούσω το \'κάλεσμα της φύσης\' κάποια στιγμή, ας έχω κι ένα δωμάτιο παραπάνω να το στεγάσω...φφφφ.

Πάντως, σαν έντονη επιθυμία την έχω νιώσει ως ερωτευμένη. Ναι, εκείνες τις στιγμές μπορώ να πω πως απλά θέλεις να βιώσεις στο έπακρο όλες τις δυνατότητες που σου παρέχει η φύση.

Quote:

---

Originally posted by marina38
Πάντως, σαν έντονη επιθυμία την έχω νιώσει ως ερωτευμένη. Ναι, εκείνες τις στιγμές μπορώ να πω πως απλά θέλεις να βιώσεις στο έπακρο όλες τις δυνατότητες που σου παρέχει η φύση.

---

Πολυ ωραια το ειπες. :)

για να μη γερναμε ποτε

Πάντως οχι για να μας γηροκομούν και προσωπικά αν όλα ήταν πιο εύκολα στην ζωή μου, θα είχα κάνει και ενα τρίτο παιδί. Ήταν κάτι που το ήθελα και ας είχα κουραστεί.Υπήρχαν όμως τέτοια προβλήματα, που θα ήταν εγωϊστικό να κάνω κι άλλο παιδί.

Quote:

---

Originally posted by krino
φευγατε,
δεν ειναι παραμυθι, μονο που αυτο που γραφεις ειναι το δικο σου παραμυθι και οχι της Χ συντροφου σου (μου - του - μας)
Και εκει ειναι το προβλημα, πρεπει να βρεθουν δυο ανθρωποι που να ταιριαξουν καταρχην τα \"παραμυθια\" τους και κατα δευτερον να αντεξουν στο χρονο, να μην ειναι επιφανειακα δηλαδη.

Ενα στα τρια ζευγαρια σημερα χωριζει....
εκτιμω οτι οταν ορκιστηκαν οτι θα ειναι μαζι για παντα το εννοουσαν, δεν ηταν ψευτες.

Η ιστορια ομως τους εβγαλε παραμυθατζηδες.


Προτιμω να ειμαι πολυ επιφυλακτικος για το μελλον μου και για το μονο που μπορω να ειμαι σιγουρος ειναι το παρον μου.

---

Προσωπικά δεν συμφωνώ με τον συνυφασμό του στερεότυπου \"γάμος\" ή έστω \"μαμά και μπαμπάς for ever together\" και της τεκνοποίησης.


Αν ένα ζευγάρι (ακόμα και ένα single άτομο) νοιώθει την ανάγκη να αποκτήσει παιδιά, πιστεύω πως πρέπει να αφήσει κατά μέρος το άγχος ενός ενδεχόμενου χωρισμού.


Ο γονιός έχει ήδη πολλά αγχη και ευθύνες σχετικά με τα παιδιά του. Ας μην φορτωθεί και με το άγχος \"μη τυχόν και χωρίσω\". Και οι χωρισμοί άλλωστε είναι ένα ενδεχόμενο μέσα σ\' αυτή τη ζωή. Οπως και χίλια δυο άλλα που δεν μπορούμε να προβλέψουμε.

Πιστεύω πως ένας χωρισμός με παιδιά είναι μεν επώδυνος, αλλά δεν είναι και η καταστροφή του κόσμου και είναι ολίγον στερεότυπο να το σκεφτόμαστε σαν ολοκληρωτική καταστροφή.

nature
οπως παντα κρινομαι ακραιος,
ομως προτιμω με τις πραξεις μου να λαμβανω υποψη και ενα ανθρωπο που ακομα και αν δεν εχει γεννηθει,
πρεπει να σκεφτω εγω για αυτον.
Η μεγαλη πλειοψηφια των ανθρωπων, ψαχνουν να δουν, αν τους χτυπησε ο ερωτας στο κεφαλι και μετα ασχολουνται (αν ασχολουνται κιολας) με τις αντικειμενικες συνθηκες που ζουν για να κανουν παιδι.


Σορρυ αλλα δεν θα νιωσω ολοκληρωμενος αν κανω ενα παιδι,
πιστευω οτι ειμαι ηδη.

Επιπλεον δεν κανω παιδι με γυναικα που εκτιμω οτι δεν εχει τις προυποθεσεις οπως τις εχω στο μυαλο μου.
Εαν κανω ομως, θα μεινω με την συντροφο μου για παντα μαζι της.
Οι επιλογες μου ειναι αυτες, ισως δεν κανω τιποτα απο αυτα, αλλα αν κανω ειναι για παντα.

Quote:

---

Originally posted by krino

................................
Σορρυ αλλα δεν θα νιωσω ολοκληρωμενος αν κανω ενα παιδι,
πιστευω οτι ειμαι ηδη.



Επιπλεον δεν κανω παιδι με γυναικα που εκτιμω οτι δεν εχει τις προυποθεσεις οπως τις εχω στο μυαλο μου.
Εαν κανω ομως, θα μεινω με την συντροφο μου για παντα μαζι της.
Οι επιλογες μου ειναι αυτες, ισως δεν κανω τιποτα απο αυτα, αλλα αν κανω ειναι για παντα.

---

Στο πρώτο που λες συμφωνώ και το σέβομαι.

Στο δεύτερο (την προυπόθεση ...για πάντα), διαφωνώ κάθετα, αλλά επίσης ...το σέβομαι.

και γιατι διαφωνεις ???
(παρολο που το σεβεσαι??)

Ποιός μπορεί να είναι σίγουρος για το πάντα;Μιλάμε για δυο άτομα.Απο την εμπειρία μου ως μάνα,πιστεύω ότι αν φέρεις παιδιά στον κόσμο σίγουρα βλέπεις με αλλο μάτι τα πράγματα,είσαι πιο ευαίσθητος πιο δοτικός και φυσικά λιγότερο εγωϊστής. Φυσικά αναφέρομαι τόσο για τους άνδρες όσο και για τις γυναίκες.Ολοι ξεκινάμε με την προϋπόθεση να είμαστε πάντα μαζί.Μακάρι όσοι το καταφέρνουν να μην είναι απλά μαζί αλλά να υπάρχει και ποιότητα στην σχέση.

γιατί φαντάσου να αλλάξεις εσύ και/ή σύντροφος σου στο μέλλον σε βαθμό που να μην ταιριάζετε καθόλου πλέον. Και μη μου πεις ότι δεν μπορεί να γίνει, ότι δεν αποκλίνουν πολλές φορες οι πορείες ανθρώπων που κάποτε φαινότανε να έχουν αρκετά κοινά. Τι θα κάνεις τότε? Θα κάθεσαι μια ζωή στο ίδιο σπίτι με την τύπισσα που κάποτε μπορεί να ήτανε η αγαπημένη σου αλλα τώρα δεν την αντέχεις καθόλου μόνο και μόνο επειδή κάποτε έκανες μαζί της ένα παιδί? και μη μου πεις \"θα προσπαθήσω να προβλέψω όλο το μέλλον μέσα από το παρόν\".

edit: @krino

Quote:

---

Originally posted by lucifer


και μη μου πεις \"θα προσπαθήσω να προβλέψω όλο το μέλλον μέσα από το παρόν\".

---

στο λεω.

Αυτο βεβαια αφορα αποκλειστικα εμενα, σωστα?
Ολα ξεκινανε, απο το αν γνωριζεις τι θες απο την ζωη σου.
Συνηθως σε πολυ κοσμο, συμβαινει το αντιθετο εξ ου και τα προβληματα.

αν η επιθυμία να κάνεις παιδιά δεν εγωστική τότε οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν παιδιά γιατί δεν υιοθετούν;