συγγνωμη, δεν ηξερα πως να κανω το quote και βγηκε ξανα η απαντηση σου...
Printable View
συγγνωμη, δεν ηξερα πως να κανω το quote και βγηκε ξανα η απαντηση σου...
H πρωτη παραγραφος που γραφεις ειναι σωστη, απλα δεν ισχυει για μενα. Συμφωνω ομως, πως θα υπαρχουν ανθρωποι που το βλεπουν ετσι.
Η ανάγκη να έχεις τον έλεγχο δεν αφορά μόνο στο ότι αν δεχτείς βοήθεια θα δείχνεις αδύναμη.Quote:
Originally Posted by Krystalia
Ας πούμε, Krystalia, ότι δεν έχεις λεφτά, τα χρειάζεσαι και μια καλή σου φίλη σου προτείνει να σε βοηθήσει.
Εσύ πιθανότατα θα αρνηθείς, επειδή μπαίνεις στη διαδικασία να σκεφτείς ότι ίσως να μην έχει, αν σου δώσει θα στριμωχτεί και εκείνη, οπότε αυτό σε κάνει να νιώθεις άσχημα, ή σε αποτρέπει τελικά από το να πάρεις τα λεφτά.
Έτσι όμως σκέφτεσαι εσύ τι θέλει η φίλη σου και παίρνεις εσύ μια απόφαση για εκείνη. Εκεί βρίσκεται ο έλεγχος.
Η φίλη σου για να σου προτείνει κάτι τέτοιο σημαίνει ότι το σκέφτηκε, είδε ότι την παίρνει οικονομικά και αποφασίζει να σε βοηθήσει.
Συνειδητά κάνει μια επιλογή και παίρνει την ευθύνη της γι' αυτή.
Το αν θα στριμωχτεί ή όχι είναι δικό της θέμα να το σκεφτεί και να αποφασίσει αν θα σε βοηθήσει. Όχι δικό σου.
Αν κάποιος σου πει ''θα πλύνω εγώ τα πιάτα'' δεν το λέει απλά επειδή θέλει να σε ''υπηρετήσει'' έστω και με την έννοια που θέτεις εσύ της χριστιανικής αγάπης.
Αποφασίζει / θέλει να πλύνει τα πιάτα. Μπορεί να αποφασίζει ότι με αυτόν τον τρόπο θα προσφέρει κάτι στο κοινό σας σπιτικό.
Όταν, λοιπόν, εσύ λες ''αστο θα το κάνω εγώ, εσύ κάτσε εδώ να μου κάνεις παρέα'' ουσιαστικά δεν του επιτρέπεις να κάνει κάτι που έχει αποφασίσει να κάνει, κι αυτό μπορεί να έχει αποφασίσει να το κάνει για τον ίδιο, όχι για να σε ''υπηρετήσει''.
Δεν είναι δικό σου θέμα να αναλογιστείς (να ελέγξεις) την ευθύνη ή τις συνέπειες που θα έχει η ''προσφορά'' του άλλου στον ίδιο (κούραση, οικονομικό στρίμωγμα). Είναι δικό του και μόνο και βάσει αυτού θα μπει και στη διαδικασία να προτείνει σε σένα την όποια βοήθεια.
Πηγα λοιπον και μιλαγα με ενα παιδι και με ρωτησε κατι πανω σε υπολογιστες. Καθισα κανα μισαωρο και του εκανα "μαθημα" , καθως επινα τον καφε μου...πατα εδω , πατα εκει ,πηγαινει εκει κλπ.
Αυτος με κερασε , εις διπλουν. Περιεργο αισθημα , το πρωτο κερασμα το δεχτηκα ως κατι φυσικο , το δευτερο καπως τσινισα...αλλα οκ ηταν μια μικρουλα δυσανασχετηση , γιατι δεν περιμενα απολαβη για κατι που μου αρεσε εντελει να κανω , το καταδιασκεδασα βοηθοντας τον.
Φυσικα και αυτος με την σειρα του ηθελε να προσφερει , σε γενικες γραμμες ηταν οκ:)
Αλλα υπηρχαν μερικα νανοσεκοντ δυσανασχετησης και οτι υποχρεωνομαι ή οτι δεν το αξιζω ή κατι της. Γενικα τα συναισθηματα ετσι κουβαρι ειναι:)
Τωρα βεβαια υπαρχουν και αλλοι που εχουν "δουλικη" συμπεριφορα (για διαφορους λογους) και αυτο ειναι πολυ ενοχλητικο πολλες φορες.
Σε γενικες γραμμες ειναι το συνολο στον αλλον που μετραει και η χημεια για αυτο ειναι και δυσκολο να πουμε τι μας ταιριαζει και τι οχι βασει της πολυπλοκης ιδιοσυγκρασιας μας και την πολυπλοκοτητας των αλλων επισης:)
Δουλικοτητα πχ. θα μπορουσες να δεχτεις απο καποιον που ξερεις οτι το κανει επειδη ειναι απο την φυση του καλο παιδι , αλλα θα ηταν εξοργιστικη απο εναν "γλυφτη" , ο οποιος κατι θελει απο σενα:)
Τεσπα μεγαλη η ποικιλια:)
Crazy diamond!!! Wow! Αυτο δεν το ειχα σκεφτει καθολου!!!! :) Εχεις δικιο σε αυτο ! Θα το δουλεψω και θα το συζητησω και με τη φιλεναδα μου, που την απασχολει κι εκεινη αυτο σε ενα βαθμο.
Keepwalking, συμφωνω με οσα λες! :)
Ήττα του ψυχαναλυτικού καταναγκασμού μου :). Απλά, σύντομα και σαφέστατα :)Quote:
Originally Posted by Krystalia
Μεγάλη χαρά πήρα τώρα...Και ανακούφιση...
Σουελ!! Χαχαχα...σιγα την ηττα!! Να ξερεις παντως πως οσα ειπες μ εκαναν να σκεφτω περισσοτερο και αν ο"ψυχαναλυτικος ψυχαναγκασμος" σου εχει κι αλλα να πει , μετα χαρας να τα ακουσω! Μιλαω σοβαρα. :)
πολυ ενδιαφεροντα τα ποστ σου, crazy diamond! η αναγκη ελεγχου ειναι κατι που μαλλον δεν το εχω ιδιαιτερα, κ δεν ηξερα σχεδον τπτ γι αυτο! :)
η αναγκη ελεγχου, ετσι οπως το εθεσε η κρειζυ, σιγουρα συνδεεται με υψηλα επιπεδα εγωισμου. διοτι ουσιαστικα δεν μπορεις να αφεθεις, δεν μπορεις να αφησεις τον εαυτο σου επαρκως στην ακρη κ να αφησεις τον αλλο να ενεργησει επανω σου.
πολλοι ανθρωποι που δεν μπορουν να πλησιασουν το Θεο, νομιζω οτι αυτος ειναι ενας λογος, δεν μπορουν να αφησουν τον ελεγχο τους εαυτου τους στο ελεος του Θεου (στην απειρη αγαπη του δηλ).
Hey, Lou!Quote:
Originally Posted by Lou!
Καλησπέρες :)
Είναι θεματάκι γερό η ανάγκη για έλεγχο.. και καμουφλάρεται εύκολα.
Ο τρόπος που λειτουργεί η Krystalia μού είναι αρκετά οικείος..
Προσωπικά, κάθε φορά που αφήνομαι και λέω «ναι» σε κάτι που θέλω/χρειάζομαι και που κάποιος μου το προσφέρει από μόνος του γιατί έτσι νιώθει/αποφασίζει είναι, τελικά, για μένα μεγάλη ανάσα,
μακριά από σκέψεις τύπου ''μήπως όμως κουραστεί, μήπως ζοριστεί, μήπως έτσι υποχρεωθώ, κτλ κτλ''.
Και εγώ ανασαίνω και ο άλλος μπορεί να κάνει αυτό που ο ίδιος έχει αποφασίσει και επιθυμεί.
σχετικα με τις λεξεις "βοηθω" κ "υπηρετω" μου ηρθε στο μυαλο ενα αποσπασμα απο εναν κληρικο, που ειναι ο αγαπημενος μου, που ειχε τυχει να το διαβασω 10 χρονια πριν κ μου εκανε μεγαλη εντυπωση!
- πώς ερχεστε σε επαφη με τους ανθρωπους?
- "δε θελω να πεισω τους ανθρωπους. δε θελω να τους σωσω. ουτε καν να τους βοηθησω. η επαφη μου με τους ανθρωπους ειναι προσπαθεια κοινωνιας: να μοιραστω! γιατι βοηθω σημαινει ειμαι ο ισχυρος, ο κατεχων κ βοηθουμενος ειναι ο ασθενης, ο στερουμενος, οποτε ως βοηθος θα εχω ενα αισθημα υπεροχης. κοινωνω κ μοιραζω σημαινει ειμαι στο ιδιο επιπεδο."
π. Νικολαος Χατζηνικολαου
να αναθεωρησω λιγο: μαλλον αυτη την αναγκη την εχω κ εγω, απλα οχι σε ολα τα θεματα! :) σε καποια ομως ναι!
Να και η λέξη που όπως είπα προτιμώ έναντι της ''υπηρεσίας''. Μοίρασμα.Quote:
Originally Posted by Lou!
Όμορφο, ανθρώπινο.. αλλά όταν υπάρχει θέμα ελέγχου και βλέπουμε αλλιώς τα πράγματα είναι συχνά δύσκολο να το χαρούμε.
πολλοι ανθρωποι που δεν μπορουν να πλησιασουν το Θεο, νομιζω οτι αυτος ειναι ενας λογος, δεν μπορουν να αφησουν τον ελεγχο τους εαυτου τους στο ελεος του Θεου (στην απειρη αγαπη του δηλ).
Ετσι...Ειναι απλο, αλλα οχι για τον εγωισμο, που θεωρω το πιο δυσκολα να απορριφθει απο πανω μας...
"Προσωπικά, κάθε φορά που αφήνομαι και λέω «ναι» σε κάτι που θέλω/χρειάζομαι και που κάποιος μου το προσφέρει από μόνος του γιατί έτσι νιώθει/αποφασίζει είναι, τελικά, για μένα μεγάλη ανάσα,
μακριά από σκέψεις τύπου ''μήπως όμως κουραστεί, μήπως ζοριστεί, μήπως έτσι υποχρεωθώ, κτλ κτλ''.
Και εγώ ανασαίνω και ο άλλος μπορεί να κάνει αυτό που ο ίδιος έχει αποφασίσει και επιθυμεί. "
Αυτη ειναι η λυση νομιζω κρειζυ...Ισως το να ξεκινησει κανεις με καποια μικρα βηματα, να μπορεσει να φτασει σ ενα ικανοποιητικο επιπεδο , οποτε και δε θα "ενοχλειται" πλεον απο αυτο το συναισθημα...Ενα βιβλιο που με βοηθησε τρομερα, παρολο που δεν εχω ακομη απαλλαχθει απο αυτες τις μικρες ενοχλησεις που αποτελουν και το θεμα του τοπικ, ειναι το "ΟΡΙΑ ΖΩΗΣ"(BOUNDARIES στα αγγλικα).Μπορει οποιοσδηποτε να διαβασει κριτικες στο αμαζον γιαυτο.Θεωρω πως ειναι ενα απο τα καλυτερα βιβλια που εχω διαβασει ποτε!