Συμφωνώ απολύτως!:(
Printable View
Φυσικά και δεν ανοίγομαι στον καθέναν. Πρέπει να δω ότι υπάρχει εμπιστοσύνη για να ανοιχτώ.
Τώρα για απόψε με έχει καλέσει μια κοπέλα από το σχολείο σε ένα μαγαζί, θα πάω μπας και νιώσω και γω καλύτερα. Αλλά δεν έχω και πολύ όρεξη..
Η κατάσταση στο σπίτι μου είναι κι αυτή σκατά οπότε δεν με βοηθάει τίποτα να ανέβω ψυχολογικά.
Τόσο τρυφερός κι ευαίσθετος, δικαιολογεί και το γιατί υποφέρεις! Μπράβο σου, που βγήκες για να μιλήσεις με την φίλη σου χτες για όσα ένιωσες.. Συνέχισε να κάνεις προσπάθειες, να "παγώνεις" τα αρνητικά συναισθήματα και να έρχεσαι αντιμέτωπος με τους φόβους σου, γιατί μόνο έτσι θα τους ξεπεράσεις!
Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια Μαρκέλα. Ευτυχώς που βγήκα γιατί αν δεν έβγαινα θα ξέσπαγα στο σπίτι (που δεν μπορούσα γιατί είχαμε και κόσμο).
Φαντάσου όταν είδα τις φωτογραφίες των άλλων ήμουν στο σαλόνι, δεν μπορούσα να αντιδράσω κιόλας. Τώρα τις προσπάθειες όσο μπορώ και αντέχω τις συνεχίζω, το να παγώνω τα αρνητικά συναισθήματα δεν μπορώ. Δεν έχω άμυνα σε αυτό το πράγμα. Όπως και οι φόβοι μου, αυτά τα συναισθήματα είναι κάτι που με κυριεύει και με κάνει να μη σκέφτομαι τίποτα άλλο.
Ο φόβος μου να μείνω μόνος (που ήδη είμαι, απλά ελπίζω) είναι από τους μεγαλύτερους που έχω.΄
Σε ευχαριστώ Palabra και συ να περάσεις καλά.
Αν επιτρέπεται πόσο χρονών είσαι Palabra;
Είσαι 23 και δεν θα σε άφηνε να βγεις ο πατέρας σου; Για ποιο λόγο;
"Φοβάμαι μήπως μια μέρα
μ' αφήσουν όλοι και
μείνουν μόνοι τους!!!!!"
Τόσο απαραίτητος λοιπόν είσαι! Δύσκολα θα σ' αποδέχονται, γιατί διαφέρεις κι είσαι ξεχωριστός, όμως αυτό θα σου δίνει την δυνατότητα, αν θες, όταν μένεις αναγκαστικά κάποιες φορές μόνος, να γνωρίσεις καλύτερα εσένα μ' όλα τα χαρίσματα και τα ταλέντα σου!
"Η ζωή μου δεν
ανήκει σε κανέναν
είναι δώρο του Θεού
μόνο για μένα!"
Γιατί φοβάται μήπως μπλέξω σε κάτι κακό!
Για κείνον μετά τις 9 το βράδυ είναι μεσάνυχτα.
ΟΚ! Και γω φοβάμαι να κυκλοφορώ μετά τις 11 και. Φοβάμαι κυρίως για κλοπές και για άλλες επιθέσεις. Δυστυχώς γίνονται πολλά τελευταία και είναι δύσκολο να κυκλοφορείς αλλά εκείνος είναι υπερβολικός. Τον τελευταίο χρόνο που είδε πως τελείωσα τη σχολή μου και πως πλέον άρχισα να μεγαλώνω με αφήνει να κυκλοφορώ και βράδυ μέχρι τις 11 αλλά για να πηγαίνω μόνο στο φροντιστήριο ξένων γλωσσών. Αλλά γενικότερα σήμερα μας έκανε πάλι γκρίνες και δεν έχω διάθεση να βγω. Επιπλέον, δεν έχω και πού να πάω.:(
Α εγώ δεν έχω τέτοιο πρόβλημα. Μπορώ να βγαίνω όσο θέλω αρκεί να ξέρουν ότι έχω παρέα μαζί μου. Αλλά επειδή δεν έχω, δεν βγαίνω...
Palabra δωσε κατατακτηριες να περασεις σε αλλη πολη μακρια απο το σπιτι σου η κανε κανενα μεταπτυχιακο καπου μακρια, στην Αγγλια!!!
Ειχες καλο βαθμο στο προπτυχιακο;
Καλή χρονιά σε όλους. Μακάρι το 2012 να σας φέρει ό,τι επιθυμείτε.
Καλη χρονια καταρχήν!
Σορρυ που ποστάρω στο τοπικ σου το προβλημα μου, αλλα εχω ακριβώς το ιδιο πρόβλημα που εχεις και συ.
Στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο ειχα παντα φιλους ενω και στο Λυκειο, αν και δεν ημουν ιδιαιτερα δημοφιλης, παντα ειχα ενα-δυο ατομα (τα οποια παρεπιπτοντως γνωριζα απο παλιότερα, οποτε θα μπορουσα να πω οτι στο λυκειο δεν έκανα νεες παρεες) να μιλησουμε ειτε σοβαρά, ειτε πιο χαλαρά.Ψιλοαρρωστημένη κατασταση δηλαδη και πάλι, αφου με τους περισσοτερους συμμαθητες μου δεν ειχα ανταλλαξει ουτε "καλημερα" για τρια χρονια, αλλα δεν ενιωθα μονος τουλαχιστον.
Τα πραματα αλλαξαν αρδην ομως οταν πέρασα σε μια σχολη στην Αθήνα.Απο τις πρωτες μέρες κολλησα με καποια παιδια (οπως και εσυ) αλλα γρηγορα συνειδητοποιησα αυτο που ειπες και εσυ.Αλλο παρεα στην σχολη και αλλο εξω.Ενας καφές στο κυλικείο, καμια "δηλωτη" αλλα ως εκεί μιας και ο καθενας ειχε την παρεα του.Τις πρώτες μέρες ειχα φτάσει στο σημειο να καθομαι 10 και 12 ωρες στην σχολη μονο και μονο για κάνω παρέα με καποια άτομα και να μην κλειστώ στο σπιτι.Ολα αυτά μεχρι που συνεβη και σε μένα ακριβως οτι συνεβη και σε εσενα.Μια μέρα κανόνισαν μόνοι τους να βγουν χωρις να μου πουνε τιποτα και απο τότε σταμάτησα καθε προσπαθεια για περαιτερω επικοινωνια.Μαλιστα ειχα δει και γω φωτογραφιες στο φεισμπουκ και ειχα ακριβως την ιδια αντιδραση με 'σενα.Καποιες αλλές προσπαθειες που έκανα με αλλα παιδια, ειχαν παρόμοια κατάληξη.
Ειμαι και 'γω στην ιδια κατάσταση με εσένα.Κατηγορω τον εαυτο μου, πιστευω οτι με εκαναν πέρα επειδη δεν ειμαι διασκεδαστικός, δεν ντυνομαι μοντέρνα οπως οι περισσότεροι νεοι, πιστευω ακομα οτι οσοι με χαιρετουν στην σχολή το κανουν απο λυπηση.Ολη αυτή η κατασταση με εχει κανει ακομα πιο απομονωμενο και πιο αντικοινωνικο απο οτι ημουν.Χαρακτηριστικό παράδειγμα οτι την τελευταια μέρα πριν κλεισουμε, μου ευχήθηκαν δυο παιδια με τα οποια κανουμε θεωρητικά παρεα και ουτε καν τους απάντησα.
Γνωστους απο την σχολη εχω πολλους, φιλους κανέναν.Και με τα ελαχιστα ατομα που εκανα παρεα πριν την σχολη, εχω ξεκόψει (ή μάλλον με εχουν ξεκόψει) επειδη πέρασαν εκτος αθηνας και εκαναν νεους φιλους.Οσο ημουν στο λύκειο ελεγα "υπομονή, θα περάσεις σε μια σχολη και θα κανεις εκει παρεες".Τωρα λεω "υπομονη, θα τελειωσεις την σχολη και θα κανεις παρεες στην δουλεια" αλλα διαολε τα θεωρητικά καλυτερα χρονια μου τα εχω γεμισει με μοναξια και πονο.
Σορρυ για το ποστ σεντονι.
Καλή χρονιά Loner!
Φυσικά και δεν πειράζει που γράφεις στο τόπικ μου. Και γω στην σχολή στην ίδια κατάσταση είμαι. Ειδικά στο τελευταίο που λες με τα χρόνια ακριβώς το ίδιο σκέφτομαι και γω μερικές φορές.
Μήπως όμως δεν έπρεπε να σταματήσεις τις προσπάθειες όταν έγινε αυτό το συμβάν (που βγήκαν έξω); Και εμένα μου πέρασε από το μυαλό να σταματήσω αλλά έχω ελπίδα ακόμα. Σήμερα το βράδυ κιόλας δύο παιδιά (από αυτά που είχαν βγει) μου στείλανε μήνυμα για την πρωτοχρονιά. Κάτι που δεν ήταν υποχρεωμένοι να κάνουν. Άρα συνεχίζω να ελπίζω.
Τώρα για σένα, εγώ σου προτείνω να ξαναξεκινήσεις τις προσπάθειες. Να μιλάς σε όλους, να προσπαθείς να είσαι μέσα σε όλα. Όλο και κάποιος θα υπάρχει που θα ταιριάζετε σε κάποια σημεία. Αυτό που κάνεις να μην μιλάς στους άλλους και να είσαι κατηφής είναι ότι χειρότερο. Όσον αφορά το ντύσιμο, το να σε χαιρετάνε από λύπηση δεν είναι σίγουρο ότι ισχύουν αυτά. Μπορεί να είναι στο μυαλό σου. Εγώ έχω να σου πω να προσπαθείς να σκέφτεσαι θετικά όσο κι αν πέφτεις ψυχολογικά. Αυτό προσπαθώ να κάνω και γω.
Και ότι και να νιώθεις γράψτο εδώ ή αν δεν νιώθεις άνετα στείλε μου ένα dm. Εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα να σε βοηθήσω όσο και αν μπορώ. Άλλωστε στην ίδια κατάσταση είμαι.
Καλή χρονιά ξανά :)
Nα 'σαι καλα.
Απλα γενικοτερα δε μου αρεσει να "παρακαλαω".Καναμε παρεα 4-5 ωρες καθε μερα, καθομασταν μαζι στα μαθηματα, φευγαμε μαζι απο την σχολη και απλα δεν τους εκανα για κοινωνικη εξοδο.Ισως να τους χαλαγα το ιματζ, δεν ξερω.Αλλη πιθανη αιτιολογηση δεν μπορω να σκεφτω.
Βασικα αυτο περιστατικο ειχε γινει στο πρωτο ετος, τωρα ειμαι στο τριτο.Εκανα και αλλες προσπαθειες αυτα τα τρια χρονια και ακομα και τωρα προσπαθω να ειμαι κοινωνικος με ορισμενα ατομα αλλα που και που με εκνευριζει η κατασταση και συμπεριφερομαι/σκεφτομαι παραλογα.Για παραδειγμα μου εχει τυχει αυτο που λες και συ, να βλεπω να φωτογραφιες στο facebook και να νιωθω ζηλια ή να βλεπω ατομα που κανουμε παρεα εντος σχολης να κανονιζουν για εξοδο απο το κινητο και να νευριαζω (απο μεσα μου) που δεν με καλουν και μένα.Τελειως παραλογα πραματα δηλαδη.
Ευχαριστω και παλι.
Νομίζω ότι με δουλεύουνε ψιλό γαζί. Είπα στο ένα παιδί από τη σχολή μέσα στην πλάκα ότι με έγραψε που του χα πει να πάμε για καφέ και μου λέει "ε είχα διάφορες δουλειές με προτεραιότητα". Φαίνεται ότι να βγει με τους άλλους ήταν σε προτεραιότητα. Τι γίνεται δηλαδή κατατασσόμαστε σε κατηγορίες; Ειλικρινά δεν μ΄αρέσει αυτό που θα πω αλλά απογοητεύομαι.
Ξέρεις τι απογοητεύομαι γιατί πίστευα ότι ένας άνθρωπος 19 χρονών είναι πιο ώριμος και πιο σοβαρός από ένα άτομο 17 χρονών. Πίστευα ότι στη σχολή τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά σε σχέση με το σχολείο. Δεν είπα να μην υπάρχει πλάκα αλοίμονο, αλλά να μπορώ να συνεννοούμαι με τον άλλον. Αλλά άμα εκείνος μου λέει εμμέσως πως δεν είμαι στις προτεραιότητες μου τι να πω. Ας μου το πει ξεκάθαρα στην τελική ότι δεν με πάει αν συμβαίνει κάτι τέτοιο, να μην ελπίζω κιόλας σαν μαλάκας.
Προσπαθώ να δώσω βάση σε μένα αλλά εντάξει. Χωρίς φίλους δεν μπορώ να ζήσω.
Νιώθω τόσο χάλια αυτή τη στιγμή.. Καθόμουν και σκεφτόμουν τι έχω καταφέρει όλα αυτά τα χρόνια. Και έβγαλα το συμπέρασμα πως δεν με πειράζει που δεν έκανα πολλά πράγματα αλλά πως αυτά που έκανα δεν είχα με ποιον να τα μοιραστώ.
Νιώθω ότι τα χρόνια της εφηβείας μου φύγαν (και δεν γυρνάνε δυστυχώς) χωρίς να χω κάνει τίποτα. Πέρασα από 15-16 χρονών και δεν είχα δυο άτομα να πάμε κάπου, να κάνουμε καμιά μαλακία, δεν ξέρω νιώθω μέσα ότι δεν χάρηκα καθόλου την εφηβεία μου. Αυτά τα χρόνια ήταν μόνο σχολείο και φροντιστήρια. Και όσα έχασα δεν αναπληρώνονται. Το ξέρω είμαι ακόμα 19 χρονών αλλά κάτι μου λέει μέσα μου ότι δεν πρόκειται να κάνω πολλά πράγματα. Κάτι μου λέει ότι αργά ή γρήγορα θα μείνω μόνος. Γιατί θα τελειώσει και η σχολή. Και δεν μπορώ να το σκέφτομαι αυτό είναι από τους μεγαλύτερους φόβους μου να μείνω μόνος μου.
Εκείνη τη μέρα το καλοκαίρι που είχα μεθύσει θυμάμαι ότι έλεγα στον εαυτό μου "είμαι άχρηστος". Και όχι επειδή δεν μπορώ να κάνω πράγματα, αλλά γιατί δεν μπορώ να τα μοιραστώ με άλλους.
Καληνύχτα σας.
Καταρχας ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑΑ! ,
Δειχνεις ανθρωπος ευγενικος ,με καθαρη ψυχη και συνεσταλμενος. Υπο λογικες συνθηκες σε μια προηγμενη κοινωνια ο χαρακτηρας σου θα ηταν ζηλευτος φιλε μου! αλλα δυστυχως αφου σε αυτην την σημερινη κοινωνια που "επιβιωνουμε" ! αντι για να βιωνουμε θεωρητε αδυναμια - αυτος ο τοσο ζηλευτος κατα τα αλλα χαρακτηρας σου-, απο ανθρωπους που ζουν ανταγωνιστικα αντι για συναγωνιστικα ! δλδη κοιταν το προσωπικο τους οφελος κι οχι το συλλογικο !
Για να μην αμπελοφιλοσοφω ομως προχορω λεγοντας σου πως σε καταλαβαινω απολυτα! ναι ! Αρκετες -ΟΧΙ ΟΛΕΣ! ΔΕΝ ΛΕΩ ΓΙΑ ΚΑΝΟΝΑ ΕΤΣΙ? - απο τις συγχρονες κοπελες - ειδικα οι ομορφες - σνομπαρουν εναν ανδρα αμα ειναι συνεσταλμένος , εαυσθητος , τους αρεσει η σκλυραδα ! η επυβλιτικοτιτα και η φυγουρα! Εσυ θα σου ελεγα να αποφευγεις αυτες τις γκομενες ,μπορεις να τις ξεχωριζεις απο καποια χαρακτηριστικα ! οπως το υπερβολικο βαψιμο για ανεφ σημασιας εξοδο , το υποκριτικο χαμογελο τους , το κακολογο κουτσομπολιο τους μπροστα σε σενα ειδικα προς τις φιλες τους , τα παραπονα ως προς τα δωρα και τα λιγα λεφτα που χαλας για αυτες!, τις υλικες συγκρισεις , το πως θα κοιταξουν το αμαξι σου ,δλδη αμα δεις μια κοπελα μικρη σε ηλικια οπου δεν εχει αμαξι αλλα γνωριζει πραματα για τα αμαξια να σου κανει εντυπωση φιλε μου! κακη εντυπωση ! γενικα υπαρχουν καποια πραματα που με τον καιρο θα καταλαβεις τι "καπνο φουμαρει " η κοπελα που σε ενδιαφερει .
Ευτυχως υπαρχουν πολλες αξιολογες κοπελες -οπου συνδιαζουν εσωτερικα αλλα κι εξωτερικα καλλη ! - εκει εξω ακομα φιλε μου! κι θα μπορουσα να σου πω οτι τα σημερινα κοριτσα ,δλδη γυρο απο τα 17-18 με 20 ,ειναι πιο αξιολογα απο την δικια μου εποχη -τις σημερινες 30 αρες (πανω κατω 2-3 χρονια ετσι) ,οπου ειχαν καποια παραπανω ενδιαφεροντα για τις υλικες αξιες παρα τις πνευματικες ¨) βεβαια ποτες δεν λεω οτι ειναι κανονας ! ετσι? ουτε τοτε ουτε τωρα!
Να ξερεις πως μια κοπελα- αμα εχει αυτα τα καλα χαρακτηριστικα που ειπαμε ετσι? - οσο ομορφη κι αν ειναι ! οσο απλισιαστη κι αν μοιαζει δεν παιζει να σε προσβαλη ,δεν προκειτε να σε απαξιωσει η να σε στειλει με ασχημο τροπο , ακομα κι αν δεν της αρεσεις ,δεν της κανεις, θα βρει οσο πιο ανοδυνο , οσο πιο ευγενικο τροπο να στο πει- ενοειτε οτι θα της την πεσεις με ομορφο τροπο κι συναισθηματικο ετσι? - , πρωτα απο ολα θα ντραπει η ιδια που θα της ανοιξεις την καρδια σου!
Ετσι λοιπον φιλε μου βρες το θαρρος που εχεις μεσα σου ! ανοιξε τα φυλλα της καρδιας σου ,βγαλε με οσο πιο αληθινο τροπο υπαρχει τα αισθηματα σου για το κοριτσι που ποθεις !κι που ξερεις ? μπορει τα αισθηματα σου να γινουν συναισθηματα σας!¨)
Ευχομαι οτι καλο να σου ρθει¨)
Τις ίδιες σκέψεις κάνω και εγώ.Το ότι έχουμε χάσει τα χρονια της εφηβείας είναι δεδομένο και, τουλάχιστον σε εμενα, έχει δημιουργήσει απίστευτα απωθημένα.Φοβάμαι ότι, αν δεν αλλάξει κάτι, συντομα θα γίνω σαν τον Jim Carrey στο Cable Guy.
Με το συμπάθιο αλλα όλα αυτά που λέτε εκ του ασφαλούς "να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου" κτλ είναι γενικολογιες και δεν βοηθάνε σε κάτι.Το να μην είχες ποτε έναν φίλο ειναι προβλημα και δεν έχει καμια σχέση με το να είχες φιλιες οι οποιες διαλύθηκαν για τον ένα ή τον άλλο λόγο.
Νομίζω ότι το έχω κουράσει το θέμα, έτσι κι αλλιώς αποτέλεσμα δεν υπάρχει από δικιάς μου μεριάς. Κάθομαι εδώ και σας πρήζω κάθε τόσο και λίγο με το πώς αισθάνομαι κλπ. 8 Σελίδες γράφω όλο τα ίδια και τα ίδια.
Συγνώμη αν σας έχω κουράσει.
th93 μου ούτε κουράζεις, ούτε πρήζεις κανέναν! Ξεπέρασέ το αυτό, δεν ισχύει! Όσοι εδώ μέσα έχουμε να σου πούμε κάτι που ν' αξίζει, να ξέρεις ότι ούτε το κάνουμε από υποχρέωση, ούτε και καταβάλλουμε κι υπεράνθρωπες προσπάθειες. Το αντίθετο, είναι χαρά μας να μοιραζόμαστε τις απόψεις μας. Μας δίνεται έτσι κι η ευκαιρία να δούμε κι εμείς τα θεματάκια μας, που δεν είναι και λίγα. Νομίζω πως αυτός είναι κι ο σκοπός του φόρουμ. Μετά, επειδή δεν έχεις κάνει ποτέ ψυχοθεραπεία δεν γνωρίζεις, πως τα ψυχολογικά προβλήματα αντιμετωπίζονται μέσα από την επανάληψη. Αυτό γιατί λες ότι "..όλο τα ίδια και ίδια". Μακάρι να πατάγαμε κουμπιά και μαγικά όλα να τα λύναμε, για ζητήματα που τα κουβαλάμε εδώ και χρόνια μαζί μας. Είν' εύκολο; Τί λες;
Πριν λίγες ώρες έχασα μια φίλη μου. Δεν ξέρω γιατί η ζωή είναι τόσο άδικη.
Φαντάζομαι όσο κι αν δεν θέλω να το πιστέψω, ότι εννοείς πως έφυγε από την ζωή. Ήταν από ασθένεια; Ήταν τροχαίο; Τί συνέβη αλήθεια;
Ναι έφυγε από την ζωή. Την τράκαρε την πρωτοχρονιά ένας μεθυσμένος αστυνομικός. Ήταν όλη την εβδομάδα στην εντατική και χτες το βράδυ κατέληξε. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι δεν θα την ξαναδώ. Μια όμορφη κοπέλα 21 χρονών, με τους φίλους της, την σχέση της και την δουλειά της.
Ξέρω ότι μας βλέπει από ψηλά. Δεν ξέρω αν υπάρχει παράδεισος και κόλαση αλλά αν υπάρχει σίγουρα θα πάει στον παράδεισο. Δεν το χωράει το μυαλό μου. Δεν το έχω συνειδητοποιήσει ακόμα και φοβάμαι να το συνειδητοποιήσω.
Σίγουρα μας βλέπει από ψηλά! Κι αν έχει πάει όπως λες στον παράδεισο, ξέρεις τί θέλει από μας τώρα; ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ! ΝΑ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΜΕ! ΝΑ ΜΗΝ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΕΜΕΙΣ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΒΟΗΘΑΜΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΟΣΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΑΝΑΙ ΚΑΛΑ!
Το ξέρω ότι αυτά θέλει, αλλά το να μη στεναχωριόμαστε δεν γίνεται.. Και γω πάει στο διάολο. Η μάνα της που έχασε το παιδί της; Η αδερφή της;
Το ξαναλέω φοβάμαι να το συνειδητοποιήσω ότι έφυγε.
Για σένα το είπα.. Πάντως έχεις απόλυτο δίκιο! Γι' αυτούς τους ανθρώπους σίγουρα και είναι το μαρτύριο μεγάλο. Όμως, αν πιστεύεις, που έτσι φαίνεται, δίνει ο Θεός κουράγιο, τη στιγμή που υπάρχει κι άλλο παιδί. Όχι πως ο πόνος ξεπερνιέται ποτέ.. Θα γλυκάνει όμως.
Όσο μπορώ θα σταθώ στην οικογένεια μιας και τους ξέρω από τότε που γεννήθηκα.
Σε ευχαριστώ Μαρκέλα για τη βοήθεια σου :)
Κουράγιο σου εύχομαι και πάντα να βρίσκεις τη δύναμη μέσα σου!
Γεια σας! Ελπίζω να είστε όλοι καλά. Συγνώμη για την "αποχή" από το forum αλλά τελευταία δεν είμαι σε διάθεση για τίποτα. Τα πράγματα συνεχίζονται όπως ακριβώς τα λέω και πιο πάνω.
Από τη μία το θέμα της φιλίας και από την άλλη το θέμα του θανάτου. Για το δεύτερο δεν μπορώ να κάνω κάτι, αλλά για το πρώτο που θεωρητικά μπορώ να κάνω, με πονά πολύ που δεν γίνεται τίποτα. Αυτό το ρημάδι το θέμα της φιλίας. Όλοι λένε "μόλις πας στη σχολή θα κάνεις φίλους πανεύκολα". Πού είναι και δεν τους βλέπω; Κοντεύει να τελειώσει το πρώτο εξάμηνο και ακόμα τίποτα. Προσπαθώ όσο μπορώ, γνωρίζω καινούργια άτομα μιλάμε αλλά μέχρι εκεί. Και σήμερα άκουγα κάτι άλλα παιδιά που κανονίζανε να βγουν και ζήλευα πολύ :/
Γειά σου th93 μου. Αναρωτιέμαι μήπως τελικά το άγχος να καλύψεις την ανάγκη σου για φιλία είναι τελικά αυτό, που κάνει τους άλλους να μην ανταποκρίνονται. Λέω εγώ τώρα: μήπως να έδειχνες λίγο πιο "άνετος", κυρίως πιο αυτάρκης.. Πάντως προσπαθείς. Αυτό είναι που έχει σημασία.
Ποσο σε νιώθω ρε th93.Η απόλυτη κατάθλιψη και σήμερα.
Όπως φαίνεται, όλοι είναι μια μεγάλη παρέα εντος και εκτος σχολης, εκτος από μένα.Εντάξει, είναι ξεκάθαρο πλέον για μένα ότι εγώ έχω το πρόβλημα.