Κρίσεις πανικού - καθημερινότητα - δουλειά

Quote:

---

Originally Posted by persefoni78

Γεια σου. Ξεκινησα και γω να εχω κρισεις πανικου στα 19 λογω μεγαλης πιεσης στη δουλεια. Ηταν η πρωτη φορα που εργαζομουν και το αφεντικο μου ηταν μια κοπελα τοτε 25 ετων που ομως θυμοταν οτι υπηρχα μονο σε οτι αφορουσε την δουλεια και σαν ανθρωπο δεν με υπολογιζε καθολου και μου φεροταν υποτιμητικα και απαραδεκτα. Κοινως "σκυλα" που λεμε. Εμεινα σε κεινη την δουλεια εναμιση χρονο παρολο που δεν αντεχα λογω πιεσης της μητερας μου και καταστραφηκε η ζωη μου. Εκανα δικη μου δουλεια για να γλυτωσω απο το αγχος του αφεντικου αλλα το προβλημα παρεμενε. Για χρονια υπεφερα αφορητα. Ακομη και κρισεις μεσα στον υπνο που ηταν οτι χειροτερο εχω βιωσει και δεν περιγραφεται με λογια. Καποιες μερες ημουν καλα και αλλωτε με επιανε στα ξαφνικα και δεν αντεχα. Δε μπορουσα ουτε στην δικη μου δουλεια να παω. Καποια στιγμη πιεστηκα παρα πολυ απο καποια κατασταση και το πραγμα εφτασε στο αμην. Ημουν τοσο χαλια που αναγκαστικα να παω για πρωτη φορα σε ψυχιατρο και αρχισα τα αντικαταθλιπτικα. Τους πρωτους εξι μηνες ειχα ηρεμησει και ενιωθα καλυτερα. Μετα ομως τα χαπια επαψαν να βοηθουν και το χειροτερο ηταν οτι εβαλα 30 κιλα μεσα σε ενα χρονο που ακομη δεν μπορω να ξεφορτωθω και εχουν περασει επτα χρονια. Αλλαξα αλλα 3-4 διαφορετκα αντικαταθλιπτικα. Κανενα δεν με βοηθησε. Τα τελευταια ηταν τα ladose που οχι μονο δεν με βοηθησαν αλλα μου προκαλεσαν φρικτες κρισεις για τρεις μηνες. Οποτε αγανακτησα και αρχισα να το ψαχνω εναλλακτικα. Βρηκα και διαβασα ενα βιβλιο σχετικα με τα ιχθυελαια.Το βιβλιο ελεγε οτι η καταθλιψη θεραπευεται με καθαρο ΕΠΑ και ετσι σκεφτηκα οτι αφου θεραπευει την καταθλιψη ισως βοηθησει και στο αγχος και στον πανικο, οπως υποτιθεται οτι κανουν και τα αντικαταθλιπτικα. Και το δοκιμασα. Επαιρνα παραλληλα με τα χαπια και δυο γραμμαρια την ημερα απο το συγκεκριμενο ιχθυελαιο. Μετα απο εξι μηνες ειδα μεγαλη βελτιωση. Η διαθεση μου βελτιωθηκε, αρχισα να μπορω να βγω ανετα εξω χωρις να φοβαμαι, το αγχος σταματησε και οι κρισεις το ιδιο. Αρχισα να μειωνω τα αντικαταθλιπτικα απο μονη μου ωσπου τα εκοψα τελειως! Ηταν σωτηριο για μενα. Τωρα εχω δυο χρονια χωρις καθολου αντικαταθλιπτικα. Βεβαια οι φοβιες μου για διαφορα πραγματα παραμενουν. Αλλα ειναι σημαντικο οτι μπορω να βγω εξω και κανω καποια πραγματα που πριν δεν μπορουσα. Ενα αλλο στο οποιο βοηθηθηκα απο τα ιχθυελαια ειναι η χοληστερινη. Λογω των πολλων κιλων ειχα χοληστερινη 500!!! Τωρα εχω στα φυσιολογικα πλαισια χωρις κανενα φαρμακο και αυτο επειδη τα ιχθυελαια δρουν σαν φυσικα φαρμακα για την χοληστερινη.
Θα σου συστηνα να τα δοκιμασεις αλλα ειναι πολυ ακριβη μια τετοια θεραπεια. θα χρειαζεσαι 38 ευρω το μηνα για να τα αγοραζεις. Αν εχεις τα χρηματα δοκιμασε τα. Ισως βρεις και συ την λυση σου σε αυτα οπως και εγω.
Απο την εμπειρια μου καταλαβα οτι τα αντικαταθλιπτικα βοηθουν μονο στην αρχη εναν παρθενο οργανισμο. Μετα δεν κανουν τιποτα και θα ελεγα οτι χειροτερευουν το προβλημα.

---

Καλησπέρα!
Σ'ευχαριστώ πολύ για την πληροφορία σου. Οι διατροφικές συνήθειες τελικά είναι πολύ σημαντικές. Κατα τη διάρκεια της τελευταίας περιόδου κρίσεων και άγχους (τωρα δλδ), το έψαξα αρκετά το θέμα. Πρέπει να είναι γεγονός αυτό που λες. Τα μικρότερα ποσοστά κατάθλιψης τα έχουν λαοί που τρέφονται με πολλά ψάρια. Τα λιπαρά ψάρια ειδικά κάνουν θαύματα σε τέτοιες περιπτώσεις. Τα αντικαταθλιπτικά γενικά και απο όσα διαβάζω εδω δεν βοηθούν πάντα. Υπάρχουν και περιπτώσεις ανθρώπων που περισσότερο επιβαρύνουν την κατάσταση. Για να είμαι ειλικρινής εμένα με βοηθούν απο την άποψη οτι οι κακές μου περίοδοι είναι πολύ λίγες. Το βασικό μου πρόβλημα είναι οτι δεν θέλω να τα παίρνω άλλο. Δεν γίνεται να πηγαίνω διακοπές και να έχω το άγχος αν θα φτάσουν τα χάπια μου! Έλεος πια!
Και, στη δική περίπτωση τουλάχιστον, απλά καλύπτουν το πρόβλημα. Δεν το λύνουν.
Όντως είναι τσιμπημένη η τιμή αλλά είναι και θέμα υγείας.
Θα δοκιμάσω! Και πάλι σ'ευχαριστώ :)

Αν αποφασισεις να το δοκιμασεις να ξερεις οτι δεν θα αγορασεις οποιοδηποτε σκευασμα ιχθυελαιων. Χρειαζεται μονο καθαρο ΕΡΑ χωρις DHA. Κυκλοφορει μονο ενα σκευασμα τετοιου τυπου στην ελληνικη αγορα και εγω το αγοραζω απο φαρμακεια μεσω ιντερνετ γιατι δεν το βρισκω αλλου.

H απλα ενα φιλετακι σολωμο καθε δευτερη μερα, το καλυτερο αντικταθλιπτικο!! :p

Μια γενικότερη παρατήρηση πλην όμως σχετική με το θέμα.Έχω παρατηρήσει,ότι όποτε με πιάνει κρίση πανικού,διαβάζοντας την ερμηνεία της στο wikipedia μου περνάει αμεσως.Όταν δηλαδή βλέπω τα 'blueprints' της εν λόγω διαταραχής και την κατανοώ (μεγάλη σημασία για μένα η κατανόηση μιας κατάστασης) τότε ήρεμω σχεδόν αμέσως

Το απόγευμα ή το βράδυ εχω νεα απο γιατρό. Τώρα δεν μπορώ γιατι κάνει ζέστη και πρέπει να πάρω εναν μεσημεριανό υπνάκο...
Απλά ήθελα να δωσω το παρόν για σήμερα.
Καλό σ/κ :)

Quote:

---

Originally Posted by Mercyless Fate

Μια γενικότερη παρατήρηση πλην όμως σχετική με το θέμα.Έχω παρατηρήσει,ότι όποτε με πιάνει κρίση πανικού,διαβάζοντας την ερμηνεία της στο wikipedia μου περνάει αμεσως.Όταν δηλαδή βλέπω τα 'blueprints' της εν λόγω διαταραχής και την κατανοώ (μεγάλη σημασία για μένα η κατανόηση μιας κατάστασης) τότε ήρεμω σχεδόν αμέσως

---

Παρά το οτι εχω μελετήσει τα blueprints των κρίσεων πανικού πάρα πολύ, δεν με βοθάει ιδιαίτερα. Φυσικά με καθησυχάζει το οτι δεν θα πεθάνω απο αυτό αλλά δεν μου φτιάχνει τη διάθεση.

Πάντως, υπάρχει υψηλής ποιότητας ιχθυέλαιο Omega 3 Fish 1000mg (EPA 180mg, DHA 120mg)
και απαλλαγμένο από διοξίνες και ρύπους σε 90 κάψουλες και στα 20ευρώ!
Κι εκτός των άλλων βοηθάει στις αρτηρίες, την καρδιά, δέρμα, όπως αναφέρθηκε τον εγκέφαλο και
το σημαντικό στις εύκαμπτες αρθρώσεις. Συμφωνώ, ότι βλέπεις βελτίωση
μετά από διάστημα 4-5 μηνών. :)

Λοιπόν πήγα σε εναν γιατρό χθές και δεν είμαι σίγουρη ακόμη αν μ'άρεσε ή οχι. Μου είπε πράγματα ενδιαφέροντα τα οποία αγνοούσα, όπως οτι δεν είναι σωστό ο ψυχίατρος να κάνει ψυχοθεραπεία σε ασθενή τον οποίον παρακολουθεί και του χορηγεί φάρμακα. Αυτό γιατί καταρχήν δεν είναι όλοι οι ψυχίατροι ψυχοθεραπευτές (και ας το δηλώνουν) και κατα δεύτερον γιατί ο ψυχίατρος κάνει υποστηρικτική θεραπεία (που σημαίνει οτι μπορεί ο ασθενής να τον πάρει όποια στιγμή τηλέφωνο σε περίπτωση που δεν αισθάνεται καλά ουτως ώστε να παρέμβει ο γιατρός κυρίως με φάρμακα για να ανακουφήσει τον ασθενή) ενω ο ψυχοθεραπευτής κάνει παρεμβατική θεραπεία και σε πολλές περιπτώσεις είναι αυστηρός ως πρός την τήρησή της (για καλύτερο αποτέλεσμα) και δεν έρχεται σε επαφή με τον θεραπευόμενο παρά μόνο κατα τη διάρκεια των θεραπειών.
Καλά ως εδω και πολύ κατατοπιστικά και ενδιαφέροντα.
Όταν του είπα οτι την πρώτη κρίση την έπαθα με χασίς, εξεπλάγη γιατι όπως μου είπε, το χασίς δεν κάνει πανικούς. Εγω που δεν είμαι γιατρός ξέρω οτι το χασίς κάνει και παρακάνει πανικούς απλά κάποιοι άνθρωποι δεν δίνουν σημασία και κάποιους άλλους τους τρομοκρατεί. By the way το οτι το χασίς κάνει πανικούς μου το έχουν πεί όλοι οι προηγούμενοι γιατροί που έχω επισκευθεί κατά καιρους.
Και κάτι άλλο που μου έκανε κακή εντύπωση. Όταν του είπα οτι δεν πήρα ζάναξ (επιπλέον του 1mg που παίρνω την ημέρα) την περίοδο που δεν ήμουν καλά γιατί ήθελα να δώσω στον οργανισμό μου την ευκαιρία να αντιδράσει, μου είπε οτι έκανα λάθος και σκοπός δεν είναι να βασανιστώ αλλά να ανακουφιστώ και (εδω είναι το καλό) λόγω της αδρεναλίνης (κλπων άλλων -ινων) που εκκρίνονται στον οργανισμό σε κατάσταση έντονου στρές, είναι πολύ πιθανό ή μάλλον καταβάλω την καρδιά μου με αποτέλεσμα κάποια στιγμή ενδεχομένως να πάθω έμφραγμα. Μέχρι στιγμής, μετά απο ΠΟΛΛΗ ανάγνωση και ενημέρωση και μετά απο ΠΟΛΛΟΥΣ γιατρούς, αυτό που με ησύχαζε είναι οτι αυτό που παθαίνω δεν θα με σκοτώσει, απλά θα με ταλαιπωρήσει.
Δεν θα με αναλάβει ο ίδιος αλλά με σύστησε σε ψυχοθεραπευτή που ειδικεύεται στο brief psychotherapy (δεν το είχα ξανακουσει) το οποίο είναι έντονη παρεμβατική ψυχοθεραπεία, επώδυνη πολλές φορές αλλά με πολύ καλά και γρήγορα αποτελέσματα. Δεν ενδείκνυται για όλους ακροβώς επειδή είναι πιεστικό το πρόγραμμα. Υποβάλλεται ο ενδιαφερόμενος σε τεστ το οποίο θα δείξει αν θα το αντέξει.
Αυτά εν ολίγοις.
Απόψεις; Έχει ακούσει κανείς για το brief psychotherapy;

Quote:

---

Originally Posted by μαρκελα

Πάντως, υπάρχει υψηλής ποιότητας ιχθυέλαιο Omega 3 Fish 1000mg (EPA 180mg, DHA 120mg)
και απαλλαγμένο από διοξίνες και ρύπους σε 90 κάψουλες και στα 20ευρώ!
Κι εκτός των άλλων βοηθάει στις αρτηρίες, την καρδιά, δέρμα, όπως αναφέρθηκε τον εγκέφαλο και
το σημαντικό στις εύκαμπτες αρθρώσεις. Συμφωνώ, ότι βλέπεις βελτίωση
μετά από διάστημα 4-5 μηνών. :)

---

Και που το βρίσκεις αυτό; Είναι το γνωστο μουρουνέλαιο;

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Και που το βρίσκεις αυτό; Είναι το γνωστο μουρουνέλαιο;

---

πάντα σε φαρμακεία ή καταστήματα υγιεινής διατροφής! Όχι δεν το γνωστό μουρουνέλαιο!
Και για να καταλάβεις την διαφορά ρίξε μια ματιά στο παρακάτω λινκ:

http://www.bio-omega3.eu/OMEGA3_art.htm

Καλημέρα και σήμερα και καλή εβδομάδα σε όλους.
Σε γενικές γραμμές είμαι καλά και χωρίς ενοχλήσεις και πολύ χαίρομαι γι'αυτό.
Είμαι σε δίλλημα βέβαια σχετικά με την ψυχοθεραπεία και το είδος που θα επιλέξω. Δηλαδή η βραχεία ψυχοθεραπεία μου φάνηκε γοητευτική μεν και λόγω της παρεμβατικότητάς της και λόγω των πολύ καλών αποτελεσμάτων (έτσι λένε, δεν ξέρω) απο την άλλη επειδή ακριβώς δεν γνωρίζω περί τίνος πρόκειται δεν θέλω να πειραματιστώ με κίνδυνο να έχω άσχημα αποτελέσματα.
Έχω ήδη αποφασίσει να το κοντρολάρω διατροφικά και με ισορροπημένο τρόπο ζωής αλλά πιστεύω οτι μπορεί να χρειαστώ και βοηθεια ειδικού.
Θα το μελετήσω.

Καλημέρα. Να αναφέρω και κάτι άλλο απαράδεκτο απο την επίσκεψή μου στο γιατρό και μετά θα συνεχίσω το "ημερολόγιό" μου.
Όταν εξήγησα την οικογενειακή μου κατάσταση (χωρισμένοι γονείς, ζω με γιαγιά και θείο με ειδικές ανάγκες, θάνατος μητέρας), η αντίδρασή του ήταν "μα αυτό που ζείς είναι δραματικό! είναι κανονικό δράμα!". Πως δεν μου έδωσε και τα ξυραφάκια στο χέρι... Κάποιοι άνθρωποι ρε παιδί μου δεν σκέφτονται. Μπορεί εγω να είχα πιάσει πάτο. Μπορεί να μην άντεχα αυτή την κουβέντα. Ξέρει οτι πηγα εκεί λόγω πανικών, άρα είμαι ευάλωτη γενικά. Πως λες στον άλλον οτι "απορώ πως την παλεύεις με τη ζωή σου!"; Και δεν κάνω την στρουθοκάμηλο. Ξέρω οτι οι συνθήκες είναι άσχημες αλλά είναι οι άσχημες συνθήκες της δικής μου ζωής τις οποίες προσπαθώ να εξομαλύνω. Τέλος πάντων.
Το report του 24ωρου έχει ως εξής. Δεν είμαι πολύ στα καλά μου αλλά μάλλον οφείλεται στο οτι περιμένω περίοδο και στην πανσέληνο η οποία αποδεδειγμένα με επηρεάζει. Νυστάζω πάρα πολύ και αισθάνομαι συνέχεια κουρασμένη παρότι κοιμάμαι 8ωρο (περίπου). Συνεχίζω να προσέχω τη διατροφή μου και μου λείπει αφόρητα ένας καφές (κοντεύει μήνας χωρίς καφέ). Τσακώθηκα άσχημα με τη γιαγιά μου η οποία είναι το αντίθετο απο αυτό που φανταζόμαστε όταν ακούμε γιαγιά 79 ετών. Είναι αυταρχική, δεσποτική, ευνουχιστική, απόλυτη και γενικά είναι χαρούμενη μόνο οταν όλα γίνονται όπως εκείνη θέλει. Η αφορμή ήταν το οτι πήγα τον γάτο στο γιατρό (έχει μύκητες) και θεώρησε παράλογο να πηγαίνω το ζωο στο γιατρο και να ξοδεύω χρήματα. Η δική μου απάντηση έπρεπε να είναι "δικα μου τα λεφτα, δικός μου ο γατος, κανε δουλεια σου". Ανταυτού όμως ήμουν απολογητική και συγκαταβατική. Προσπάθησα να την πείσω οτι είναι κάτι που πρέπει να γίνει για την υγεία όλων μας. Και βέβαια όσο με εβλεπε ελαστική, τοσο γκρίνιαζε και εκανε επίθεση. Αυτό βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει και φυσικά με επηρεάζει πολύ γιατι είμαι 33 ετων και αισθάνομαι οτι πρέπει να κάνω αυτά που εγκρίνει η γιαγια. Πολλες φορές της έχω επιτεθεί και έχω βάλει φωνη για να ισιώσουν τα πράγματα και η αντίδραση της είναι τα μούτρα. Μπορεί να κάνει και μια εβδομάδα να μου μιλήσει. Και αν κάτι δεν αντέχω είναι τα μούτρα. Ο λόγος που δεν κάνω φασαρία είναι γιατι θεωρώ οτι ακριβώς επειδή είναι μεγάλη και έχει περάσει και δύσκολα στη ζωή της, πρέπει να δείχνω έναν σεβασμό παραπάνω. Αλλά είμαι ήδη πολύ ανεκτική και τα όρια έχουν ξεπεραστεί προ πολλού. Προσπαθώ να κρατήσω ισορροπίες αλλά προσπαθώ μόνη μου. Εκείνη δεν είναι σε θέση. Και δεν περιμένω φυσικά να αλλάξει τίποτα. Η δική μου στάση πρέπει να αλλάξει και ας γίνω "κακια". Δεν αντέχω αλλη πίεση όπως. Κουμάντο δεν θα δεχθώ απο κανέναν πλέον. Ήμουν πολύ ευκολη στο κουμαντάρισμα. Και τα είδα τα αποτελέσματα. Η ζωή μου είναι ιερή και είναι δική μου.

Καλημέρα Μπλου,
πάντως αντιμετωπίζεις πλέον κατάματα την πραγματικότητα κι αντικειμενικά! Αυτό σημαίνει ότι έχεις μπει σε διαδικασία διεκδίκησης των θέλω σου!
Πολύ σημαντικό αυτό και μπράβο! Η όποια στάση του γιατρού πάντως ανεξάρτητα του πως την βλέπεις εσύ φαίνεται ότι βοηθάει, γιατί δουλεύεις
και στο ασυνείδητο τα θέματά σου! Εξ άλλου από μέσα σου χρειάζεται ν' αντλήσεις δύναμη για να προχωρήσεις! Κι εσύ πεισμώνεις κι αυτό είναι καλό!

Γεια σου Μαρκέλα,
Ίσως το πείσμα να είναι το μόνο καλό που βγαίνει απο όλη αυτή την ιστορία. Το θέμα είναι οτι πολλές φορές με κουράζει. Δεν έχεις ιδέα πόσο έχω ανάγκη την ηρεμία.
Το οξύμορο είναι οτι για να την αποκτήσω την ηρεμία πρέπει να την διεκδικήσω βίαια. Τελεσιγραφικά.
Είμαι πολύ ήπιος άνθρωπος και είναι τρελή υπέρβαση για μένα. Αλλά για άλλη μια φορά δεν έχω επιλογή απο το να παίξω το παιχνίδι της επιβίωσης του ισχυροτέρου.
Καλή τύχη να'χουμε εμείς οι ξενέρωτοι και πραείς!

Μπλού,
πανικός λοιπόν που είν' ουσιαστικά αποφυγή της τραγικής μας πραγματικότητας σε μια
κατάσταση ανυπόστατη, με πολύ κι υπερβολικό άγχος! Μ' άλλα λόγια έντονος φόβος για κάτι χωρίς
αντίκρισμα! Αν αντιμετωπίσεις την καθημερινότητα έτσι ώστε εσύ να περνάς καλά δεν θάχεις
λόγους να φοβάσαι. Ψάξε αίτια πίσω από το κάθε τι που γίνεται πρόβλημα και τότε οι φόβοι
σαν άλλα φαντάσματα εξαφανίζονται. Χρειάζεται να μάθεις πως να χαίρεσαι μέσα από δραστηριότητες,
ν' αλλάζεις την χημεία σου, για να μην βρίσκει πρόσφορο έδαφος ο κάθε πανικός να σε καθηλώνει!

Καλημέρα/καλησπέρα και πάλι σε όλους.
Παρατήρηση: Προ δέκα περίπου ημερών ενω έπαιρνα ένα εφεξορ 75αρι μέρα παρά μέρα, λόγω της έξαρσης των πανικών άρχισα να το παίρνω κάθε μέρα μέχρι να ισιώσω λίγο.
Παρατήρησα λοιπόν τα εξής. Ενω έχουν συμβεί πράγματα που υπο άλλες συνθήκες θα με έβγαζαν εκτός εαυτού, δεν νευρίασα επαρκώς. Δηλαδή, το μυαλό έλεγε οτι αυτό που συμβαίνει είναι απαράδεκτο και πρέπει να αντιδράσω αλλά το σώμα μου ήταν σε γενικές γραμμές χαλαρό. Επειδή όμως κατάλαβα την παγίδα, αντέδρασα ούτως ή άλλως αν και πιο υποτονικά απο άλλες φορές. Δεν λεω οτι παλιότερα έκανα 2 καβγάδες την ημέρα. Πάντα τους απέφευγα, απο παιδάκι. Είναι δηλαδή ίδιον του χαρακτήρα μου να αποφεύγω εντάσεις. Παρ'ολα αυτά θύμωσα με τον εαυτό μου που δεν θύμωσα (!). Θα πεί κανεις οτι το ψειρίζω πολύ το θέμα. Μπορεί και να είναι αλήθεια, αν όμως δεν το ψειρίσω, πως θα καταλάβω τι με ενοχλεί και σε ποιο βαθμο;
Γενικώς πανικούς δεν έχω, ουτε εξάρσεις άγχους. Καλό αυτό. Ψάχνω χαρά σε όλα... Και αυτό θα πρέπει να κάνουμε όλοι. Δημιουργώ "συνήθειες" που με ανακουφίζουν (όπως το να γράφω εδω). Το περίεργο είναι ότι όταν θέλεις να βρεις ευχαρίστηση κάπου, τη βρίσκεις. Είναι δύσκολη διαδικασία αλλά έχει αποτέλεσμα. Χθές ας πουμε βρήκα πολυ διασκεδαστική τη διαδικασία πουδραρίσματος του γατούλη (έχει μύκητες) και γέλασα πολυ που έγινε σαν κουραμπιές. Σήμερα θα μαζευτούμε στο σπίτι της κοπέλας μου για φαγητό (η ίδια ιστορία που πριν δέκα μέρες με τρόμαζε!!) και είμαι πολυ ενθουσιασμένη. Είναι τέτοια τα ωράρια και τα τρεξίματα όλων μας που δεν μαζευόμαστε πια όπως παλια. Την Κυριακή μαζευτήκαμε στο δικό μου σπίτι και παίξαμε μπιρίμπα. Τί ωραίες στιγμές... Την ερχόμενη Κυριακή θα πάμε για μπανάκι (αν δεν βρέχει) αν και είναι μαγικό το μπανιο στη βροχή! Είναι πολυ ωραία η ζωή ρε παιδιά! Καμια φορά σκέφτομαι οτι οι πανικοί μου είναι a blessing in diguise (ή όπως και να γράφεται).Αν ήμουν συνέχεια καλά χωρίς κανένα πρόβλημα θα μπορούσα να τα εκτιμήσω όλα αυτά ή θα γκρίνιαζα που δεν έχω περισσότερα; Ειλικρινά δεν ξέρω...

ειλικρινα το μνμ σου μου δινει δυναμη μπραβο σου συνεχισε ετσι....τπτ ν μην χαλασει την γαληνη που νιωθει η ψυχη σου!!!!γιατι για μας που εχουμε κρισεις πανικου η εντονο αγχος οταν νιωθουμε καλα νιωουμε γαληνη!!!να πας με την κοπελα και την παρεα σου ν περασεις τελεια και ν μην σκεφτεσαι τπτ!!!!!

Μου αρέσεις με τη νέα οπτική πήρα κόκκινα γυαλιά κι όλα γύρω σινεμά τα βλέπω...Δε λέω να τα φοράμε πάντα, αλλά τα ρημάδια τα έχουμε μεγάλη ανάγκη μερικές φορές. Θα ξεκουραστεί η ψυχολογία σου μετά από την τρικυμία, την ανακούφισή σου σχεδόν μπορώ να τη γευτώ! (άλλη φορά να βάζεις περισσότερο αλατοπίπερο) λολ
Αυτή η διαπραγμάτευση με την ύπαρξη των πανικών στη ζωή σου, άνετα θα το ονόμαζα ένα είδος αναπλαισίωσης, μπράβο σου!

Καλημέρες μεσα απο τα κόκκινα γυαλιά μου :)
Αυτή η αναμονή της περιόδου καθόλου καλό δεν μου κάνει... Ρετάλι με κάνει. Ούτε ο Κασιδιάρης (φτού) μου κάνει καλό. Ούτε η Κανέλλη μου κάνει καλό που δεν του έδωσε την εφημερίδα να τη φάει άρθρο - άρθρο. Στο σημείο αυτό να στείλω την καλημέρα μου στο 7%.
Τελικά μάθαμε τίποτα για το brief psychotherapy; Δεν έβγαλα άκρη ακόμα.
Να βρεθούμε βρε παιδιά εδω το παρεάκι για κανένα καφε.

geia sas nomizw oti to anxos einai paaixnidi tou mualou mas kai twn sunthinkwn pou pername auth thn epoxh.pa9enw krish anxous ka9e 1 mhna akrivos krish anxous exw tromerous ponous sto sstomaxi moy moudiazw sto kefali m kai esx9anomai oti den mporw na kouni9w kai trexei h muth mou aima.to patheno apo deutera gumnasioy

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Ναι Ναι και ας μην χάνουμε χρόνο! Ακόμα και διάθεση να μην υπάρχει , τρώγοντας έρχεται η όρεξη!
Και επαναλαμβάνω: δεν είναι απαραίτητος κάποιος παρτενέρ! Δεν μπορώ και να χρησιμποιήσω το γνωστό ρητό εδω...
Το σουκου λοιπον ύπνος, σεξ και ηλιοθεραπεία (το φως βοηθάει στην παραγωγή σεροτονίνης).

---

Ενδιαφέρουσα συμβουλή...!

Είμαι γενικά και εγώ σε δύσκολη φάση. Νιώθω μια μόνιμη ένταση, κοιμάμαι ελάχιστα, ταχυπαλμία, γρήγορη ανάσα και συνεχή πάλη για να μην οδηγήσει αυτό σε πανικό. Λίγες στιγμές ηρεμώ τελείως. Θα μου πεις ας οδηγήσει σε πανικό, ο πανικός δεν σκοτώνει, fear of fear είναι αυτό... Ναι άλλα το συναίσθημα της απόγνωσης και του αβοήθητου που νιώθεις που το βάζεις;
Και σε ποιον να μιλήσεις (εκτός από τον ειδικό που πήγα χθες πρώτη φορά). Οι περισσότεροι το παρεξηγούν, το εκλαμβάνουν σαν ένδειξη αδυναμίας, τρέλας κτλ...

Τέλος πάντων... Θα δοκιμάσω τη μέθοδο σου και ελπίζω να μου πάρει λίγο το μυαλό απο αυτό το πράγμα...

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Ναι Ναι και ας μην χάνουμε χρόνο! Ακόμα και διάθεση να μην υπάρχει , τρώγοντας έρχεται η όρεξη!
Και επαναλαμβάνω: δεν είναι απαραίτητος κάποιος παρτενέρ! Δεν μπορώ και να χρησιμποιήσω το γνωστό ρητό εδω...
Το σουκου λοιπον ύπνος, σεξ και ηλιοθεραπεία (το φως βοηθάει στην παραγωγή σεροτονίνης).

---

Ενδιαφέρουσα συμβουλή...!

Είμαι γενικά και εγώ σε δύσκολη φάση. Νιώθω μια μόνιμη ένταση, κοιμάμαι ελάχιστα, ταχυπαλμία, γρήγορη ανάσα και συνεχή πάλη για να μην οδηγήσει αυτό σε πανικό. Λίγες στιγμές ηρεμώ τελείως. Θα μου πεις ας οδηγήσει σε πανικό, ο πανικός δεν σκοτώνει, fear of fear είναι αυτό... Ναι άλλα το συναίσθημα της απόγνωσης και του αβοήθητου που νιώθεις που το βάζεις;
Και σε ποιον να μιλήσεις (εκτός από τον ειδικό που πήγα χθες πρώτη φορά). Οι περισσότεροι το παρεξηγούν, το εκλαμβάνουν σαν ένδειξη αδυναμίας, τρέλας κτλ...

Τέσπα... Θα δοκιμάσω τη μέθοδο σου και ελπίζω να μου πάρει λίγο το μυαλό απο αυτό το πράγμα...

Καλημέρα! Άκου τώρα μ@λ@κί@... Έχω ψιλοαγχωθεί για την Κυριακή! Έλεος πια! Είναι τουλάχιστον γελοίο και γελάω με τον εαυτό μου! Είναι σαν να είμαι 2 άνθρωποι ή μάλλον είναι σαν να είμαι εγω και μέρος του μυαλού μου. Εγω η ενθουσιασμένη "μπανάκι επιτέλους! ηλιοθεραπεία! αντιλιακά! ταβλάκι!" και το μυαλό μου "και αν πάθεις κρίση πανικού; και αν χαλάσεις την παρέα; και αν; και αν;". Είσαι εκεί διάολε αλλά είμαι και εγω εδω. Και πολύ θα ζηλεύεις όταν θα περνάω καλά και θα σε εχω γραμμένο! Ακόμα και δίπλα μου να κάτσεις εγω θα σε γράφω.
Τώρα στο πρακτικό του θέματος... Επειδή ο έρωτας παχαίνει, πηρα 15 κιλά σε 2 χρόνια... πως θα βάλω μαγιώ;;; Ασε που έχω μόνο μπικίνι! Θέλω άλλο ενα μαγιω για την κοιλιά μου... Και τέλος ο εφιάλτης... δεν μου περισσέψανε αυτό το μήνα για αποτρίχωση που σημαίνει οτι πρέπει να ξυριστώ. Δεν εχω χειρότερο...
Θα χρειαστώ 2-3 ξυραφάκια για το ενα πόδι μόνο. Αισθάνομαι ευτυχής που το πρόβλημά μου είναι το ξύρισμα! Ε και αρκετά με ανέχτηκε η Ε. με την αρκουδότριχα! Θα είναι σαν επετειακό δώρο :)
Επιμένω στο να πάμε για καφέ παιδάκια!

Και κάτι άλλο... τι χρώμα να βάψω νύχια; Τί είναι αρκετά θαλασσινο;

Το σουκού αυτό είναι νύχια Ουράνιο Τόξο. Το κάθε ένα άλλο χρώμα. Αλλά πού θα βρω τόσα μανόν? λολ
Γέλασα πολύ με την αρκουδότριχα, εντάξει, δε χρειάζεται να είσαι τέλεια πάντα για να σ'αγαπάνε. Ούτε υγιής πάντα εξάλλου. Αν ήταν να αγαπιόμασταν μόνο στις τέλειες μας φάσεις, τότε σου λέω ότι εγώ παρθένα με τη βούλα θα ήμουν ακόμη, χαχαα. Όλες έχουμε δυο ανθρώπους μέσα στο μυαλό μας και καθόλου τυχαία, ολόκληρος πολιτισμός δε μας έχει αφήσει ποτέ ήσυχες και ελεύθερες. Οπότε. Αν ξέρεις τον όρο εσωτερίκευση, θα δεις τι έχουμε και μεις εσωτερικεύσει από τόσο μισογυνισμό γύρω μας. Πολύ πράμα! Μη μπαίνεις μόνο σε συγκρισιακές καταστάσεις και επεξεργασίες, που είναι ζόρικο όμως και σε καταλαβαίνω. Έχουμε φάει βία από χιλιάδες μεριές. Η βία είναι και η επιταγή για συμμόρφωση και για τελειότητα και για μεταξύ μας ανταγωνισμούς, και για και για.

Το σουκου είναι όντως για νύχια ουράνιο τόξο (pride αυριο!) αλλά δεν έχω τόσα χρώματα :( Άσε που μάλλον θα δουλεύω και δεν θα πάω και πολυ το'χω στενοχώρια. Πολύ θα ήθλα να είμαι εκεί ειδικά φέτος λόγω έξαρσης ΧΑοτικών φαινομένων. Έχουν μοιραστεί και απειλητικά φειγ βολάν κλπ κλπ αλλά η άγνοια είναι ευλογία... Δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ κανείς απ'αυτους την οργή της τρανς, της νταλίκας και του αρκούδου... Πάντως είλικρινά θα το χαιρόμουν αν έπαιρναν τις κοπελιες τους (ή τα αγόρια τους) και ερχόντουσαν για να κάνουμε όλοι μαζί πάρτυ. Αυτοί χάνουν...
Μισογυνισμός... Όταν εμεις οι ίδιες πέφτουμε στη λούμπα του, τί περιμένεις; Αυτό το οτι οι γυναίκες περιποιούνται τον εαυτό τους και ντύνονται και στολίζονται όχι για τους άντρες αλλά για το ίδιο τους το φύλο είναι τόσο μα τόσο αληθινο... δεν θυμάμαι και ποιος το είπε. Ο αποκλεισμός απο μας ξεκινά. Και καταφέρνουμε χιλιάδες χρόνια να πέφτουμε στα δίχτυα του αποπροσανατολισμού, απ'όπου και αν προέρχεται. Όχι δεν καίω τα σουτιέν μου ούτε αφήνω την τρίχα κάγκελο (σήμερις έτυχε μόνο...) αλλά το χάσαμε και το μέτρο και τη στάθμη.
Εδω το χάσανε οι φουκαράδες οι σερνικοί, οι παντοδύναμοι (πρωην) και γινήκανε μετροσέξουαλ και ευνουχίστηκαν απο την έξαρση δυναμισμού των γυναικών (πως είπες;;) και δώσε μανι-πενι και δωσε ενυδατωση και δώσε κονσίλερ (διακριτικό πάντα) να μην φανούν οι κύκλοι απο το ξενύχτι (για δουλεια πάντα!). Για να μην αναφέρω καν το "σιξ πακ φιβερ" (σε απταιστα αγγλικά) και προτιμάνε να κάνουν διακοπές κατω απο το σολάριουμ παρα να βγουν στη παραλία πλαδαροι και ασπροι. Όλοι στο ίδιο καζάνι βράζουμε μωρε... Απλά εμεις τα κορίτσια βράζουμε μερικες χιλιάδες χρόνια παραπάνω.
Αλλά να σου πω. Αν ενα καλό έκαναν οι γονείς μου ηταν να με απενοχοποιήσουν σε σχεση με το σωμα μου. Η γύμνια ήταν πάντα φυσιολογική και ατέλειες ακόμα περισσότερο.
Ετσι λοιπόν, όπως κάθε χρόνο, θα βγάλω όξω την κοιλίτσα μου να πάρει και χρώμα, να νιωσει κι αυτή καλοκαίρι! Και θα γουστάρω κιολας.
Θα μαζευτούμε όμως για λόγους υγείας και γιατι θέλουμε να μείνουμε όσο περισσότερα χρόνια γίνεται με τον άνθρωπο που αγαπάμε και να μην μας στείλει άκαιρα κανενα εμφραγμα. Και ο άνθρωπος που αγαπαμε θα μαζευτεί γιατι έχει κάνει κι αυτή διπλόβυζα, μη νομίζεις.

Υ.Γ.Ξες τι μου τη δίνει πιο πολύ απ'όλα; Και αναφέρομαι στις 2 τελευταίες προτάσεις σου. Το οτι δεν το βλέπουμε το "διαίρει και βασίλευε" και ας είναι μες στα μουτρα μας.

Ζέστη σήμερα...
Είμαι στη δουλειά και δεν μπορώ ούτε μύγες να βαρέσω γιατι ακόμα κι αυτές βαριούνται να μπουν μεσα.
Άντε 2 ωρίτσες έμειναν ακόμα!
Είμαι καλα :)

Πήγα για μπάνοι λοιπον χθες, δεν το χάρηκα και πολύ λόγω του οτι δεν έπεφτε καρφίτσα στην παραλία αλλά καλό καλοκαίρι ενιγουεϊ!
Το κακό είναι οτι δεν ξεκουραστηκα καθόλου το σουκου και είμαι λίγο κουρέλι σήμερα. Δεν ήθελα με τίποτα να ξυπνήσω το πρωι... δεν ήμουν και πολύ στα καλά μου.
Βέβαια θα επαναφέρω το θέμα της περιόδου. Πάντα οταν περιμένω περίοδο είμαι πιο ευάλωτη σε άγχη και ψυχοσωματικά κλπ αλλά σε πιο ήπιο βαθμό. Δεν ξέρω αν καμια κοπελία απο δω μεσα παθαίνει το ίδιο. Μου έχει τύχει δλδ ακόμα και να έχω μια ψιλοκρίση πανικού έτσι χωρίς λόγο και την επόμενη μέρα έχω περίοδο και ισιώνω γιατι αρχίζουν τα άλλα προβληματα (πόνοι κλπ).
Σε γενικές γραμμές καλά είμαι, ακόμα σε αναζήτηση κάποιου σοβαρού ανθρώπου για να με "ψυχοθεραπεύσει".
Μου λείπει πολυ ο μεσημεριανός ύπνος...

Blue ειχα ανοιξει ενα παρομοιο θεμα και εγω παλιοτερα.Η περιοδος με επηρρεαζει.Οταν περιμενω oι ιδεοληψιες μου βαρανε κοκκινο.
Μπορει να ειναι προεμμηνορρυσιακο συνδρομο.Μερικες φορες ομως ειναι και καθαρα θεμα σκεψης.Πχ εχει συνδυασει την περιοδο με τον πανικο κλπ και επηρρεαζεσαι ισως ασυνειδητα.

Επειδή είμαι καλά τον περισσότερο καιρό χωρίς άγχη σημαντικά και πανικούς, όταν νιώσω κάτι χτυπάνε καμπανάκια και σχεδόν ποτέ δεν το συνδέω με την περίοδο γιατι σχεδόν ποτέ δεν είμαι με το ημερολόγιο στο χέρι έτσι ωστε να πείς οτι αφού το περιμένω θα το πάθω κιολας. Νομίζω οτι απλα συμβαίνει επειδή πέφτουν οι άμυνες του οργανισμού μας. Όπως και όταν πρόκειται να αρρωστήσω με γρίπη ή κανενα κρύωμα. Ακόμα και τότε είμαι πιο ευάλωτη σε κρίσεις πανικού. Νομίζω οτι σε πολύ μεγαλο ποσοστό εξαρτάται απο το πόσο υγειές είναι το σώμα μας.

Μήπως έχεις συνδέσει κατά κάποιο τρόπο στη σκέψη σου "περίοδος- είμαι ευάλωτη", "ίωση- είμαι ευάλωτη" , τάδε δείνα- είμαι ευάλωτη, και περιμένεις την κρίση πανικού? Μήπως δηλαδή εσύ η ίδια με τον τρόπο σκέψης προετοιμάζεις την κρίση με αυτό το ιδεολόγημα της ευαλωτότητας? Με λίγα λόγια αυτό που κατάλαβα είναι πως ΣυνΔημιουργείς την κρίση, εφόσον συναινείς εσωτερικά με το να σε βάζεις σε πλαίσιο ευαλωτότητας σε αυτήν. Μία μου σκέψη. Καλημέρα.

Quote:

---

Originally Posted by RainAndWind

Μήπως έχεις συνδέσει κατά κάποιο τρόπο στη σκέψη σου "περίοδος- είμαι ευάλωτη", "ίωση- είμαι ευάλωτη" , τάδε δείνα- είμαι ευάλωτη, και περιμένεις την κρίση πανικού? Μήπως δηλαδή εσύ η ίδια με τον τρόπο σκέψης προετοιμάζεις την κρίση με αυτό το ιδεολόγημα της ευαλωτότητας? Με λίγα λόγια αυτό που κατάλαβα είναι πως ΣυνΔημιουργείς την κρίση, εφόσον συναινείς εσωτερικά με το να σε βάζεις σε πλαίσιο ευαλωτότητας σε αυτήν. Μία μου σκέψη. Καλημέρα.

---

Καλημέρα!
Μπορεί και να έχεις δίκιο... Μπορεί να προετοιμάζω τον εαυτό μου για κάτι τέτοιο. Με βολεύει κιολας απο την άποψη οτι το ρίχνω μάλλον στο οτι έχουν πέσει οι άμυνές μου άρα οι πανικοί ή η κακή διαθεση είναι φυσιολογικές αντιδράσεις και αναμενόμενες. Τωρα που το σκέφτομαι με καθησυχάζει. Δηλαδή προτιμώ να έχω "λόγο" απο το να συμβαίνουν εν αιθρία.
Αδιαθέτησα πάντως (έτσι σε περίπτωση που το είχε κανείς αγωνία) και αν και πονεμένη, αισθάνομαι καλύτερα.
Με τη ζέστη δεν την παλεύω καθόλου.

Πιστή στο ραντεβού μου!
Σήμερα δεν είναι απο τις καλές μου μέρες. Ούτε η νύχτα ήταν καλή. Ξύπνησα στις 2 με πολύ έντονη ζαλάδα και πάλι στις 8 με ζαλάδα και ένα ακαθόριστο άγχος.
Ακόμα και τώρα δε με λές ήρεμη. Έχω μια γενική ταραχή. Προσπαθώ να εντοπίσω την αιτία αλλά είναι ασαφής. Είναι λίγο απ'ολα.
Ο Φρόυντ λέει οτι πίσω απο τις κρίσεις πανικού κρύβεται ο φόβος θανάτου, είτε του δικού μας είτε των δικών μας.
Δεν ξέρω αν είναι μόνο αυτό αλλά σίγουρα εχω φοβο θανάτου (καραμπινάτο). Το θέμα είναι μην γίνει φόβος ζωής γιατι εκεί την πατήσαμε άσχημα!
Έπεσα σήμερα αρκετά λόγω όλου αυτού και ξενερώνω όταν πέφτω... Καμιά φορά λέω οτι έχω θράσσος να γράφω στα νήματα άλλων λόγια που βαθειά τα πιστευω (αλήθεια) και ενα σκαμπανεύασμά μου να με ρίχνει. Καλά δεν είμαι και χάλια απλά είμαι πιο σκεπτική σήμερα. Γεμάτη απορίες και "γιατί", οχι ρητορικά και μοιρολατρικά, επι της ουσίας ερωτήματα. Αλλά και πάλι λεω μήπως πολύ τα ψειρίζω;
Ας κάνω οτι δεν ακουω λοιπόν.

Blue .... γεια σου. και εγω μια απο τα ιδια σημερα... φοβος για ολα... πως θα κοιμηθω γιατι εχω καουρα ..
Γιατι εκεινο.. γιατι σε μενα??

Ποτε θα σταματησουνε οι ερωτησεις αραγε?

Quote:

---

Originally Posted by Blue9791

Αλλά και πάλι λεω μήπως πολύ τα ψειρίζω;
Ας κάνω οτι δεν ακουω λοιπόν.

---

Λες να το καταφερουμε ποτε??? πολυ καλο αυτο που εγραψες. που δινει θαρρος και μενα σημερα. περναω χαλια μερα

Κάνε το κορόιδο...δεν θα δει φως και θα φύγει.
Φυσικά και θα τα καταφέρουμε :)
Είπαμε! Ή εμείς ή αυτό.
Δεν εχουμε επιλογή όσο χάλια και να είμαστε.

μπλου δυο πραγματα εχω να πω :

1)oτι παρα τις "αδυναμιες" σου, εισαι πολυ δυνατη, αισιοδοξη και συγκροτημενη κοπελα!!!
(και ευφυης επισης :))

2)συνεχισε να μας μιλας!!!
δεν ξερεις ποση δυναμη εχω αντλησει απο τα λογια σου!!!
λενε πως αυτος που μπορει να σε βοηθησει να σηκωθεις οταν εισαι πεσμενος, ειναι αυτος που ξερει πως ειναι να εισαι κατω...
και νομιζω πως αυτο το γνωμικο εχει πολυ ζουμι και επαληθευεται σε τουτο το σωτηριο φορουμ!!!

υ.γ. αυτο με το καρδιοχτυπι και το απροσδιοριστο αγχος μολις ξυπναω, το εχω και γω.
δεν ξερω που οφειλεται (δεν πολυπιστευω τις φρουδικες αντιληψεις), αλλα ξερω ποσο βασανιστικο ειναι.
αλλα οπως μου εχεις πει κ συ στο νημα μου "ολα τα δυσκολα ειναι προσωρινα"..."ολα περνανε".
οπως διαβασα και σε ενα αλλο θρεντ "ολα αλλαζουν εκτος απο το θανατο"!!!!

συνεχισε γερα κοπελια!!!!:)

Quote:

---

Originally Posted by fragile

μπλου δυο πραγματα εχω να πω :

1)oτι παρα τις "αδυναμιες" σου, εισαι πολυ δυνατη, αισιοδοξη και συγκροτημενη κοπελα!!!
(και ευφυης επισης :))

2)συνεχισε να μας μιλας!!!
δεν ξερεις ποση δυναμη εχω αντλησει απο τα λογια σου!!!
λενε πως αυτος που μπορει να σε βοηθησει να σηκωθεις οταν εισαι πεσμενος, ειναι αυτος που ξερει πως ειναι να εισαι κατω...
και νομιζω πως αυτο το γνωμικο εχει πολυ ζουμι και επαληθευεται σε τουτο το σωτηριο φορουμ!!!

υ.γ. αυτο με το καρδιοχτυπι και το απροσδιοριστο αγχος μολις ξυπναω, το εχω και γω.
δεν ξερω που οφειλεται (δεν πολυπιστευω τις φρουδικες αντιληψεις), αλλα ξερω ποσο βασανιστικο ειναι.
αλλα οπως μου εχεις πει κ συ στο νημα μου "ολα τα δυσκολα ειναι προσωρινα"..."ολα περνανε".
οπως διαβασα και σε ενα αλλο θρεντ "ολα αλλαζουν εκτος απο το θανατο"!!!!

συνεχισε γερα κοπελια!!!!:)

---

Με συγκινείς και εσυ και όλοι όσοι έχουν γράψει στο νήμα αυτό :)
Ξέρεις, το οτι συνεχίζω και μιλάω (και δεν το βουλώνω!) είναι γιατι αφενός μου κάνει πολύ καλό και αφετέρου το χρωστάω στο φόρουμ αυτό.
Προ ετων, πάλι σε κακή κατάσταση, είχα βρεί καταφύγιο εδω. Μόλις συνήλθα το ξέχασα και το φόρουμ και όσους μου είχαν πει εναν λόγο που με κράτησε.
Πάντα με "έτρωγε" αυτό αλλά ποτε δεν έβρισκα χρόνο (βαριόμουν για την ακρίβεια) να μπω και να δω τι παίζει.
Τώρα όμως το οφείλω στον κόσμο του φόρουμ που είναι κόσμος πονεμένος, τρομαγμένος, επελπισμένος και χίλια δυο άλλα όπως ήμουν και εγω και είμαι ακόμα κατα καιρούς. Πραγματικά, όση στήριξη και αν έχω στον "εξω κόσμο" αν δεν ήταν τα παιδια του φόρουμ στο ατέλειωτο δεκάωρο στη δουλειά, δεν ξέρω πως θα την πάλευα.
Ακόμα και σήμερα που απο το πρωι ξεκίνησε άσχημα η μέρα, η πρώτη μου σκέψη ήταν να μπω να γράψω.
Δεν αξίζει σε κανέναν μας αυτό που περνάμε και την αδικία δεν την θέλω.
Αν λεω δυο πράγματα που μπορεί να μαλακώσουν τη στιγμή κάποιου, χαρά μου και τιμή μου. Σίγουρα τα λόγια όλων των παιδιών μαλάκωσαν χιλιάδες στιγμές δικές μου.
Πολυτιμότερα απο οποιονδήποτε ψυχολόγο, ψυχίατρο, ψυχο-πες το οπως θες.
Δεν είμαι πια τρομοκρατημένη. Κούραση μου βγαίνει και μερικές φορές απογοήτευση όταν δεν είμαι πολυ καλά. Αλλά ποτέ δεν ήμουν πεσιμίστρια και δεν ειναι καιρός να γίνω τώρα. Όταν δεν είμαι καλά, περιμένω. Μετά κατι γίνεται και συνέρχομαι. Όντως όλα τα άσχημα κρατάνε λίγο κι ας φαίνεται οτι μας έκατσαν στην πλάτη για πάντα.
Σήμερα εχω και τα νευρα μου. Όλα με ενοχλούν. Καλο αυτό! Σημάδι οτι έχω νευρα και λειτουργούν :)

Εγω πάλι νιώθω μία πλήρης απογοήτευση .. Οι δικοί μου λένε οτι παραιτούμαι εύκολα... Μάλλον ισχύει. Αλλα μέσα την μαυρίλα τι καλο να δεις;;;;

Η παραίτηση όντως σε πάει πίσω. Και εγω αυτό έκανα για πολλά χρόνια. Μόνο η επιμονή και η έκθεση σε όσα σε φοβίζουν μπορεί να έχει αποτέλεσμα.
Ακόμα και μες στη μαυρίλα, την πλήρη απογοήτευση, τη φάση "δεν θέλω να μιλάω και να βλέπω κανέναν" πρέπει να βρείς τη δύναμη να κάνεις πράγματα.
Όχι μόνο για να ξεχαστείς αλλά κυρίως για να βεβαιωθείς οτι μπορείς να τα κάνεις.
Προσπάθησε να κάνεις πράγματα που πριν σε ευχαριστουσαν. Ή ακόμα να κάνεις ενα μεγαααααλο απολαυστικό μπάνιο. Θα αλλάξει αμέσως η διάθεσή σου.
Ασχολήσου με τον εαυτό σου. Βάψε τα νύχια σου, δεν ξέρω, οτι εσυ νομίζεις.
Μην μένεις αδρανής όμως γιατι οι μαυρες σκέψεις θα βρουν έδαφος και θα αλωνίζουν. Μπλόκαρέ το μαυρο συννεφο.
Δεν είναι ευκολα όλα αυτά ουτε γίνονται απο τη μια στιγμη στην άλλη.
Προ ετων, σε μια μεγαλη πτώση μου είχα να κάνω μπανιο 2 εβδομάδες. Δεν είχα διάθεση. Και να φανταστείς οτι χωρις μπανιο καθημερινο (τωρα το καλοκαιρι όσες φορες μπορω!) αισθάνομαι άρρωστη.
Για να έχεις έργο, πρέπει να καταναλώσεις ενέργεια.
Θέλει κότσια και πείσμα και το έχεις. Είσαι και μικρή και αυτό το κάνει πιο εύκολο.