Πονάω πολύ. Το χέρι μου έχει πρηστεί. Απίστευτο το τσούξιμο και ο πόνος των πληγών. Μα φαίνονται απλές γρατσουνιές οπτικά. Θα μπορούσε κάνεις να μου προτείνει κάτι για να μετριαστεί ο πόνος; Έριξα νεράκι και έβαλα βάμμα. Τί άλλο θα έπρεπε να κάνω;
Printable View
Πονάω πολύ. Το χέρι μου έχει πρηστεί. Απίστευτο το τσούξιμο και ο πόνος των πληγών. Μα φαίνονται απλές γρατσουνιές οπτικά. Θα μπορούσε κάνεις να μου προτείνει κάτι για να μετριαστεί ο πόνος; Έριξα νεράκι και έβαλα βάμμα. Τί άλλο θα έπρεπε να κάνω;
δεν διάβασα ολόκληρο το θέμα αλλά νομίζω πως δεν έχει σημασία, για να σε βοηθήσω όπως μπορώ
θα ήθελα να μου πεις γιατί αισθάνεσαι έτσι.
βάλε ιώδιο κ τσιρόταQuote:
Originally Posted by Petitefille
ασχημη η νυχτα................μονο στα ονειρα τον βλεπω αυτος ποτε δε θα γυρισει ξανα.......................................... ........
ολα θα πανε καλα.................μικρο μου κοριτσακι........................Quote:
Originally Posted by Petitefille
κοιμησου μικρο κοριτσακι.........................εγω δυστυχως ξυπνησα παλι.........................δυστυχως. ...............................Quote:
Originally Posted by Petitefille
να εχω φτασει στο τελος και αυτος να με αγνοει...................................... .
Quote:
Originally Posted by Danay1997
καλά μωρή απελπισμένη κερατούκλα, στο θέμα της κοπέλας βρήκες να πεις τον πόνο σου για τον γ@μια σου
αντε παγαινε από δω vattene που λένε κ οι Ιταλοί! :mad:
σε παρακαλω μην τον λες ετσι..................σε ικετευω.................................... .......Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
τον αγαπουσα πολυ.................................εινα� � ενα δραμα να φερεται ετσι.
Κατάφερα να κοιμηθώ τελικά. Πριν από μερικά λεπτά ξύπνησα. Ξεκουράστηκα. Το ομολογώ. Ο πόνος έχει περιοριστεί. /Η μητέρα μου δεν κοιμήθηκε εχθές στο σπίτι. Υποθέτω πως κοιμήθηκε στο σπίτι της γιαγιάς μου. Οι γονείς μου έχουν φύγει. Είναι αδύνατο για αυτούς να παραμείνουν σ'αυτό το περιβάλλον./ Δεν πήγα τελικά στην ψυχίατρο σήμερα. Η μητέρα μου αρνήθηκε να μας ακολουθήσει και εγώ δεν είχα καμία όρεξη να ταλαιπωρηθώ εφόσον γνωρίζω πως το αποτέλεσμα της προσπάθειας θα είναι και πάλι απογοητευτικό. Έχω χάσει κάθε ελπίδα. /Ανυπομονώ να συναντήσω σήμερα τις φίλες μου. Αν και δεν έχω διάθεση να βγω έξω. Θα ήθελα να παραμείνω στο σπίτι.
ειναι η σειρα σου να γραψεις κατι για μενα.................Quote:
Originally Posted by Petitefille
σε παρακαλω να μην με αγνοησεις................σημερα ειμαι πολυ χειροτερα αλλα μενω σπιτι η βροχη μαστιγωνει τους δρομους.............και αυτος εχει φυγει,θεε μου βοηθησε με να αντεξω το πρωι γλιστρησα στο μπαλκονι...................αλλα τρομαξα λιγο.
Ρε Δαναη ελεος η κοπελα εχει σοβαρο προβλημα και εσυ κλαιγεσαι και παρακαλας να σου απαντησει σε τι?
Στο οτι σε παρατησε ο γκομενος? E και? Oυτε η πρωτη ουτε η τελευταια εισαι που την παρατησαν .
Petitefille! βρε συ κουκλαμου¨) παλεψε οσο πιο δυνατα μπορεις!! εχεις τις δυναμεις! εχεις τα νιατα που θελει η μαχη αυτη! εχεις την καθαρη και αγνη σου καρδια! -ξερω! ξερω ! θα μου λεγες τωρα πως ειμαι συγουρος για το οτι εχεις "καλη καρδια" αφου δεν σε γνωριζω?- ναι, δεν σε ξερω, ομως απο τα μην.σου ,σε συνδισμο με την φαση που περνας τωρα! ειναι ενα τεστ, στα δυσκολα δειχνεις τη καλοκαρδη εισαι¨), ενδιαφερεσαι για αλλους,σεβεσαι φιλους κι αγνωστους! ειναι αρετη αυτο! δειχνει κι κατι αλλο ομως, μας δειχνει οτι εχεις μεγαλωσει σε "σπιτι" με γονεις που ασχοληθηκαν με το παιδι τους! -δυστυχως πλεον ολο κι πιο λιγοι ειναι οι σωστοι γονεις¨(-. Αν κι εισαι ντροπαλη εγω πιστευω οτι μπορεις να βρεις το απετουμενο θαρρος να νικησεις!!
DANAY ! αληθεια? μας κανεις πλακα η εχεις γκομενο που σε παρατησε κι "καιγεσαι" να γυρισει πισω? ε? παντως οποια και απο τα δυο να ειναι η αληθεια σου,ειναι το ιδιο ειτε κανεις πλακα , λες ψεματα , δεν σεβεσαι την κατασταση της φιλης μας ! της φιλης μας που ειναι μολις 16! κι εσυ τις λες οτι να νε! παιζεις μαζι της!!!!
Δεν ξερω τι να σου πω!! ευχομαι να γινει γρηγορα καλα η μικρημας φιλη! γτ. αν δεν ειναι ακομα καλα,DANAY να ξερεις οτι εβαλες το χερακι σου! δεν μπορεις να ανοιξεις κι εσυ ενα θεμα? θες να τραβηξεις την προσοχη του κοσμου με υπουλο τροπο! μαλον εισαι τοσο ρηχο πλασμα! που δεν μπορεις αλλιως! παρα μομο με πονηρια! ειλικρινα καταλαβαινεις τι κανεις? Αν το στορυσου ειναι αληθεια , ειμαι απολυτα συγουρος πως αυτος που σε παρατησαι και τον παρακαλας να ξανα ρθει! δεν θα ξανα ερθει παρα μονο για σεξουαλικους λογους!! τι να αγαπησει σε μια τετοια κοπελα σαν εσενα???? ΔΑΝΑΥ ,τετοιο χαρακτηρα σαν τον δυκο σου τον αποφευγουν ολοι οι κανονικοι ανδρες! εκτως αν εισαι ζαπλουτη οπου εχουν λογο να σε θελουν!!
Έχετε δίκιο. Δε θα σταματήσω να αγωνίζομαι. Τουλάχιστον ,ο μπαμπάς μου έχει ταχθεί στο πλευρό μου. Ξέρετε τί με παρηγορεί και ταυτόχρονα με αφυπνίζει; Το γεγονός πως η συγκεκριμένη περίοδος ίσως είναι παροδική και πως εαν χάσω τη ζωή μου ίσως ταυτόχρονα στερηθώ στιγμές χαράς και ευτυχίας που μου επιφυλάσσει η μοίρα.
Όσον αφορά εσένα Δανάη,πιστεύω πως θα πρέπει να απεξαρτηθείς από αυτήν τη σχέση. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος σε πλήγωσε,σε εκμεταλλεύτηκε. Αυτό το γεγονός δε σε πεισμώνει; Προσπάθησε να συνεχίσεις τη ζωή σου. Μην απομονώνεσαι. Αναζήτησε ένα νέο σύντροφο. Ίσως εκείνος είναι ο κατάλληλος για σένα.
ευχαριστω πολυ για τα καλα σου λογια οσο για το θεμα,εχω ηδη ανοιξει δικο μου.........................Quote:
Originally Posted by ΚΡΟΣΝΙ
και δε με ξερεις για να κρινεις το χαρακτηρα μου.
Χαχαχαχα δεν θελεις καθολου να αυτοκτονισεις αυτο ειναι το μονο σιγουρο.
Εισαι στην εφηβεια που λενε αν το εχεις ακουσει!
Αυτα που γραφεις οσο περιεργο και να σου φανει τα νιωθει το 70% του πλυθησμου στην ηλικια σου,
Ολα στο κεφαλι σου ειναι,το εγω σου παιζει τοσο πολυ μαζι σου που τα εχεις χασει και σε εχει παρει απο κατω
Σκεφτεσε παρα πολυ,αυτο ειναι το προβλημα και το καταλαβαινω απολυτα.
Επικεντρωσου στο τωρα,μην σκεφτεσε τιποτα,δεν νιωθεις γαληνη?
Οταν εισαι συγκεντρωμενη στην στιγμη,εισαι παντα προσγειωμενη και αυτες οι αρνητικες σκεψεις περνανε και φευγουν
εσυ τις βλεπεις και γελας,ειναι το εγω σου το οποιο ειναι ψευτικο,ειναι οι φωνες στο κεφαλι σου,δεν ειναι εσυ.
Αυτες οι σκεψεις δημιουργουν χαος στο κεφαλι σου γιατι σε ελεγχουν αντι εσυ να τις αφησεις να περασουν,να φυγουν εγκλωβιζονται και σου δημιουργουν πανικο.
Οι γονεις σου κ οι γατες σου κ οι τα παντα που θεωρεις σημαντικα για σενα ειναι εκει,αλλα δεν εχουν να κανουν με την δικια σου ζωη.
Δηλαδη το να σκεφτεσαι οτι θα ζησεις για αλλους κλπ ακουγετε τοσο γελοιο(με την καλη ενοια)Δεν εχεις βρει τον εαυτο σου,αυτο ειναι ολο.
Δωσε λιγο χρονο στο να βρεις τον εαυτο σου,ζησε στο τωρα,ΜΟΝΟ το ΤΩΡΑ ειναι αληθινο,το παρελθον δεν υπαρχει ουτε θα ξαναυπαρξει ουτε,
το μελλον δεν εχει ερθει και μπορει να μην ερθει ποτε,η μονη αληθεια βρισκεται σε αυτη τη στιγμη,τωρα.δεν υπαρχει κατι πιο αληθινο.
Μην δινεις τοση σημασια στις σκεψεις σου ειναι ματαιες και βλαβερες και δεν εχουν ουσια..
Ξεκινα να κανεις διαλογισμο ειναι πολυ δυναμικο για να βρεις τον εαυτο σου και γενικα ειναι κατι το μοναδικο,
θα δεις ποσο ελευθερη θα νιωσεις.
Να θυμασαι,εσυ δημιουργεις τα προβληματα σου,κανενας αλλος.
Βρες τον εαυτο σου,ζησε τωρα,μην ασχολεισαι με το παρελθον κ το μελλον,τωρα εισαι,τωρα υπαρχεις,εισαι σημαντικη.
Βαλε ακουστικα,πατα να παιξει το βιντεο ,κλεισε τα ματια σου και βυθισου στην μουσικη,
Διωξε τις σκεψεις σου,δες τι ομορφια υπαρχει ! :) http://www.youtube.com/watch?v=d9SCrpXN3EE
Cheers!:)
Forever.young σε ευχαριστώ πολύ για τη βοήθεια σου. Θα προσπαθήσω να εφαρμόσω τις συμβουλές σου. Μακάρι να βελτιωθεί η κατάσταση μου. Θεωρητικά μπορώ να δεχθώ τα λεγόμενα σου,πρακτικά όμως; Εκτιμώ το γεγονός πως προσπαθείτε να με εμψυχώσετε όμως τίποτα δε με παρηγορεί πια. Ενθουσιάζομαι και ελπίζω. Το αποτέλεσμα όμως είναι απογοητευτικό. Έχω πέσει μέσα στο πηγάδι της κατάθλιψης και της απαισιοδοξίας. Φωνάζω με όλη μου τη δύναμη. Ζητώ βοήθεια. Μόνη μου δε θα καταφέρω να επιβιώσω. Μάλλον θα εγκαταλείψω τον αγώνα και θα πνιγώ στα σκοτεινά νερά του πηγαδιού.
Αυτό που λες ότι δεν φοβάσαι το θάνατο αλλά το μετά αυτό εμένα μου φαίνεται ότι όχι απλά θες να ζήσεις αλλά κάπου βαθιά μέσα σου θες να φας τη ζωή με το κουτάλι εγώ έτσι το ερμηνεύω από όλο το κείμενο σου εδώ κόλλησα τ
Μα συνήθως οι άνθρωποι φοβούνται το θάνατο. Εγώ πλέον ελάχιστα. Τρέμω όμως τον πόνο. Αυτή η απαισιοδοξία μου είναι εκνευριστική. Απομακρύνω τους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για εμένα. Είμαι απαράδεκτη. Πρώτη φορά όμως σήμερα αντιλήφθηκα πως μέσα στον πόνο μου έχω αποβάλλει τον φόβο που αισθανόμουν για τη νύχτα. Επιστρέφοντας από την απογευματινή μου έξοδο στις 23:00 και περπατώντας στους σκοτεινούς δρόμους της συνοικίας μου συνειδητοποίησα πως ποτέ μου δεν είχα περπατήσει πιο άνετα τη νύχτα. Τί είχα να φοβηθώ; Ακούγοντας μουσική ,κατάφερα να διανύσω μία τεράστια απόσταση η οποία στο παρελθόν ,θα με τρομοκρατούσε. Δε φοβάμαι σχεδόν τίποτα πια. Ή τουλάχιστον αυτήν την εντύπωση έχω. Αυτό είναι το τελικό μου συμπέρασμα!
Μήπως θα μπορούσατε να μου υποδείξετε ορισμένους ανώδυνους τρόπους αυτοκτονίας;Δεν πρόκειται να αποπειραθώ να αυτοκτονήσω γιατί είμαι υπερβολικά δειλή για μία τέτοιου είδους πράξη. Απλώς θα ήθελα να γνωρίζω.
κανενα τροπο δεν υποδεικνυουμε.......................� �πλα αγωνισου.......και μην τα σκεφτεσαι αυτα.............................Quote:
Originally Posted by Petitefille
Ναι, θα σου πω έναν τρόπο για αρχή καθόλα ανώδυνο.Quote:
Originally Posted by Petitefille
Θα βρεις μία ανθρωπιστική οργάνωση, είναι διάφορες σε Αφρική, Ασία και όπου αλλού έχει ανάγκες, που το προσωπικό της βασίζεται στον εθελοντισμό, και θα πας εκεί απόλυτα παραδομένη στην εθελοντική υπηρεσία και με αποταγή της κοινωνίας, να ζήσεις τον ανώδυνο άυτοκτονικό τρόπο.
Έχετε δίκιο. Τα πάντα όμως έχω σκεφθεί. Θα ήθελα πολύ να συμμετάσχω εθελοντικά σε μία ανθρωπιστική οργάνωση. Όμως είμαι ανήλικη.
Το ότι είσαι ανήλικη δεν έχει να κάνει πήγαινε στους γιατρούς του κόσμου αμα θες δε θα πασ σε άλλη χώρα εδώ στην ελλάδα θα βοηθήσεις κ αμα σ αρέσει πασ κ έξω αμα ήθελες να πεθάνεις θα το κανες δε θα το συζητούσεσ θέλεις να ζήσεις κ δεν το χεις πάρει χαμπάρι
Θέλω να πεθάνω. Όμως φοβάμαι απίστευτα τον πόνο. Έχω αρκετές τραυματικές εμπειρίες. Η όλη διαδικασία που οδηγεί στο θάνατο με φοβίζει.
πως να τον πω; γκόμενο; εραστή; χαχα :p καλά σου λέει η betegeuse εδώ η άλλη έχει σοβαρό πρόβλημα κ συ κλαίγεσαι για τον γκόμενο;Quote:
Originally Posted by Danay1997
Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.
Πιστεύω ακράδαντα πως τα άτομα που αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα,δεν έχουν χάσει τα λογικά τους. Οι άνθρωποι που είναι τρελοί,δεν έχουν επαφή με το εξωτερικό περιβάλλον,δεν αντιλαμβάνονται τους ρυθμούς με τους οποίους εξελίσσεται η κοινωνία μας,τα πολιτικοοικονομικά δεδομένα. Απλώς είναι κλεισμένοι στο δικό τους κόσμο,μία κατάσταση που δεν την έχουν επιλέξει,όμως επήλθε εξαιτίας ποικίλων αιτιών. Κανενάς από εμάς δεν είναι τρελός. Είμαστε απλώς όλοι μας απεγνωσμένοι,απογοητεύμεν� �ι από τη σημερινή κοινωνία. Διόλου δεν πιστεύω πως είμαι τρελή. Ο πόνος με έχει καταβάλει όπως και πολλούς από εσάς,με αποτέλεσμα την εμφάνιση σκέψεων αυτοκτονίας
Κόπηκα με το ξυραφάκι. Περίεργο το συναίσθημα. Δεν πονώ ιδιαίτερα. Αδιαμφισβήτητα αισθάνομαι καλύτερα. Ο σωματικός πόνος μειώνει τον ψυχικό. Δε σκοπεύω να αυτοκτονήσω. Απλώς θα ήθελα να περιορίσω τον ψυχικό πόνο. Είναι και αυτή μία λύση. Για πρώτη φορά νοιώθω πως βελτιώθηκε η κατάσταση μου. Έχουν δίκιο πως η πρώτη απόπειρα οδηγεί και στη δεύτερη. Έτσι και το πρώτο κόψιμο οδηγεί στο δεύτερο. Ανακουφίστηκα. Δε θα κατεβώ στο σπίτι της γιαγιάς μου. Νυστάζω λίγο. Θα προτιμούσα να ξαπλώσω στο σπιτάκι μου. Επιτέλους γαλήνη.
Κάποιος που κατανοεί και περιγράφει με παραστατικότητα, ακρίβεια και τεκμηριωμενα αυτο που τον βασανίζει, αυτο απο μονο του ειναι απόδειξη ότι ουτε τα λογικα του εχει χάσει ούτε τρελλος ειναι. Αλλο πόνος, απογοήτευση, απελπισία, μελαγχολία, απομόνωση κλπ κι αλλο να χανει κανεις τα λογικα του. Βεβαια τετοιες καταστασεις αμα κανεις δεν τις προσεξει, τις αφησει ανεξελεκτες μεχρι να τον κυριαρχησουν το επομενο ειναι η παρανοια, να χασει τα λογικα του. Μεσα σ αυτη τη λογικοτητα, ασχετως των προβληματων που τον βασανίζουν, μπορει να αναζητησει και τις λύσεις αφου ξερει τι του λείπει και πως θα θελε να ναι η ζωη του. Φτανει να βρει το κουραγιο για να κανει πράξη τις διεξοδους οι οποιες υπαρχουν εκει στη σκεψη του.Quote:
Originally Posted by Petitefille
Βρε συ τι σε εχει πιασει τις τελευταιες μερες? Γιατι δεν ζητας βοηθεια από τους δικους σου? Πόσων χρονών εισαι? Ή αν θες πες μας το προβλημα σου, μπορει να χουμε καμια καλη ιδεα. Κατα τα λοιπα μια χαρα ατομο ακουγεσαι. Ποτε δε θα φτανες σε τετοιο σημειο γιατι κατα βαθος εισαι απ αυτους που αγαπανε τη ζωη και θελουν να προχωρησουν. Απλα εχεις βαλτωσει και δεν επιδιωκεις να το ξεπερασεις ενω οπως σου ειπα μπορεις.
Γεια σου ρε Τζιπσι τσιφτισσα κ καραμπουζουκλου, δωστα ολα!! :) Σε χαρηκα παντως γιατι δν σε εχω συνηθισει να βριζεις!! Χωσε κι αλλο!! :) Συμφωνω παντως καλο ειναι σε αλλα θεματα να μην αρχιζουμε τις δικες μας προσωπικες ιστοριες! Petitlife θελω να σε ρωτησω κατι π μ κανε εντυπωση, μν το παρεις στραβα απλα μ κινησε την περιεργεια, γιατι ενω πραγματι βιωνεις μια απαισια κατασταση, οταν την περιγραφεις χρησιμοποιεις τοσο στομφωδεις εκφρασεις κ πομπωδες υφος? πιστευω ετσι της δινεις περισσοτερη αξια απο οση θα επρεπε... επισης, σκεψου οτι οσο το πολεμας στην παρουσα φαση τοσο θα σε πολεμαει κ εκεινο, κ μεσα απο αυτην τη μαχη θα εχεις πολλες απωλειες, ειτε νικησεις ειτε οχι.. εγω θα σου λεγα να χαλαρωσεις, να αφεθεις, να "μπεις" μεσα σε αυτο, να βιωσεις κ να κατανοησεις καθε συναισθημα που σου φερνει αυτη η νεα κατασταση, προσεχε το τονιζω να κατανοησεις, δες το σαν ενα καμπανακι του οργανισμου για "ανεφοδιασμο δυναμεων" ενα πραγμα.. προσπαθω να σου δωσω μια αλλη οπτικη, αποδεξου το σε πρωτη φαση, δες το σαν "φιλαρακι" σου, καν το δικο σου (αλλωστε δικο σου ειναι, δν ειναι του γειτονα), κ μεσα απο αυτη τη διαδικασια με βοηθεις ψυχολογου θα βγεις πιο δυνατη!! αλλα για να βγεις απο ενα τουνελ πρεπει να το διασχισεις, αλλιως δν γινεται καλη μου...Quote:
Originally Posted by Gypsy Cello
Ρε συ σορρυ αλλα θα σε ξαναρωτησω, λες οτι κοπηκες με το ξυραφακι, κ ερχεσαι εδω κ το γραφεις με τη μορφη εκθεσης ιδεων η δοκιμιου! Αδυνατω να πιστεψω οτι κανεις πλακα, θελω να πιστευω οτι απλα δν ξερεις πως να το διαχειριστεις ολο αυτο π βιωνεις.. μ κανε εντυπωση, σε αλλα ποστς εγραφες οτι εκοψες σχεδον ως τις φλεβες (που αποκλειεται να βρεις φλεβες να κοψεις, συνηθως κοβονται τα τριχοειδη κ κατι τρεχει στα γυφτικα, εχω ρωτησει γιατρο γι αυτο το θεμα) κ μετα ερχεσαι κ το περιγραφεις σαν να περιγραφεις ενα αντικειμενο, κατι δν μ καθεται ...Quote:
Originally Posted by Petitefille
Όπως σου προανέφερα ,έχω το δικαίωμα να εκφραστώ όπως θέλω. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα να κατακρίνει τον τρόπο με τον οποίο μιλώ. Άμα έχεις τη διάθεση να με βοηθήσεις,σε παρακαλώ θα προτιμούσα συγκεκριμένες υποδείξεις μόνο σε επίπεδο συμβουλευτικό. Απ'ότι όμως καταλαβαίνω επιδιώκεις τη δημιουργία διαπληκτισμού,γι'αυτό θα το εκτιμούσα εαν δεν ξανασχολούσουν με τέτοιου είδους περιττά ζητήματα.
πτι
εχεις ανοιξει 3 θρεντς με το ιδιο ακριβως θεμα.
ειναι πολυ φυσικο το οτι δεν συμμετεχουν πολλοι κι αλλοι ειναι δυσπιστοι για το αν ειναι πραγματικο (η νεο) το προβλημα σου.
οπως και να χει, καλη τυχη με οτι σε ταλαιπωρει..
λακρυ που εισαι;Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
Καλησπερα!
Η αυτοκτονια δεν ειναι λυση! ειναι προβλημα! ,ειναι προβλημα στο προβλημα! Petitefille μου, λυπαμαι , αλλα τελικα συμφωνω μαλον με καποια παιδια εδω μεσα που λενε οτι δεν το εννοεις το περι αυτοκτονιας! χερομαι που δεν θα κανεις αυτη την βλακεια , αλλα πικραθηκα , γτ. δεν ειναι ομορφο πραμα να μπλοφαρεις με τις ευαισθησίες των αλλων! ειδικα αμα νιαζομαστε, αμα προσπαθουμε να σε κανουμε να αγαπησεις την ζωη! τηννιδια στιγμη εσυ, τονιζω ομως το οτι δεν ειμαι βεβαιος για αυτο, αλλα φοβαμαι οτι μπλοφαρεις, αμα λοιπον κανεις αυτο ειναι ασχημο! γτ. εχω χασει φιλες απο αυτοκτονια κι ειναι πολυ πικρα! πιστεψεμε ειναι πολυ ασχημο αισθημα! ετσι λοιπον οταν βλεπω εσενα να με κοροιδευεις κι να λες τετοια ειναι σαν να μην σεβεσαι ολους οσους ,ολες οσες εχουν "φυγει" απο την ζωη τους! και ολα αυτα τα κανεις μονο κι μονο για να γινει ντορος γυρο απο σενα? για να ασχοληθουν μαζισου? για να γινεις το κεντρο του ενδιαφεροντος? για να σε παρακαλαν μην το κανεις? για να σε λυπηθουν? εχω πικραθει πολυ στην ιδιεα οτι εκανες κατι τετοιο!
Απο την αλλη ομως , ευχομαι να το εκανες με σκοπο να σου δειξουν ενδιαφερον ο κοσμος, το εκανες γιατι εισαι πικραμενη στην ζωη σου, και μπορει να μην θες να αυτοκτονισεις , μπορει να τρομαζεις κι μονο στην ιδεα , γιατι ειναι πολυ δυσκολο να το κανεις , και εσυ κοπελαμου τρομαζεις , εισαι πολυ φοβιτσιαρα! θα τρεξεις στην μαμα σου κλαιγοντας με το παραμικρο! αρα λοιπον αποκλυουμε την αυτοκτονια! αμα το εκανες για να σου δειξουμε συμπονια, τοτες δεν μπορω να σε "μαλωσω" εισαι ενα μικρο κοριτσι που εχεις αναγκη απο αγαπη! και εμεις πρεπει να στην προσφερουμε! εχεις αναγκη απο ενδιαφερον και εμεις πρεπει να στο φερουμε! ειναι υποχρεωση ,εαν ειμαστε Αλληλεγγύει και πολιτες σε μια ευαισθητοποιημενη κοινωνια πρεπει να σε συγγορεσουμε και να σε "αγγαλιασουμε" ετσι λοιπον εχω να σου ξανα πω , σκεψου τη μαμα και τον μπαμπα , σκεψου τον εαυτοσου, κανε πραξη τα ονειρα σου, αλλα και τις φαντασιωσεις σου, κανε φιλους, κανε ερωτα¨), διασκεδασαι! και θα δεις που ολα θα αλλαξουν η ηλικια σου ειναι τετοια που σκεψεις σαν αυτες περναν καμια φορα! αυτα μικρημου!
Κρόσνι,σε ευχαριστώ πολύ για τα όμορφα σου λόγια. Πραγματικά,δεν κορόιδεψα κανέναν. Αυτά είναι τα αληθινά μου συναισθήματα. Με συγχωρείτε εαν σας αναστάτωσα.Όλες αυτές οι σκέψεις και οι αυτοκτονικές μου τάσεις δεν είναι ψευδείς. Πίστεψε με. Δεν είμαι τέτοιου είδους άνθρωπος που επιδιώκει να βρίσκεται στο κέντρο της προσοχής. Τέλος πάντων, για να μη δημιουργηθεί άλλη παρεξήγηση,δε θα ξαναδημοσιεύσω τίποτε σε αυτήν την ιστοσελίδα. Πραγματικά,σε αρχικό στάδιο,με βοηθήσατε πολύ. Σας ευχαριστώ και πάλι. Σας εύχομαι ό,τι καλύτερο!
μην φυγεις κανε μας παρεα.....................θα θελες να μας κανεις παρεα;Quote:
Originally Posted by Petitefille
μην φυγεις απο εδω...................................Quote:
Originally Posted by Petitefille