Θέλω να αυτοκτονήσω.

[NamelessOne]

Ίσως να έχεις δίκιο. Όμως με έχουν προδώσει άνθρωποι που εμπιστεύτηκα. Δεν αισθάνομαι άνετα να αποκαλύψω τα συναισθήματα μου σε κάποιον άλλο. Ούτε στην ψυχολόγο μου. Βέβαια,τους έχω αναφέρει κάποια πραγματάκια σχετικά με τις αγοραφοβικές μου τάσεις. Όμως ,όπως φαίνεται,δεν ενδιαφέρονται πραγματικά. Μα δεν μπορούν να αντιληφθούν τη φύση του προβλήματος. Είμαι ολομόναχη μου σ'αυτόν τον κόσμο. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.

Άρα τους έχεις πει ψέματα, σωστά; Ή μάλλον λιγότερη απ'την μισή αλήθεια... ε πως
να πάρεις βοήθεια μετά; Μην νομίζεις ότι δε σε καταλαβαίνω, εγώ έκρυψα το δικό μου
πρόβλημα για χρόνια μέχρι που έφτασα στο 0 και από τότε που δοκίμασα να είμαι κάπως
πιο ανοιχτός μόνο βελτίωση βλέπω... ποια είναι αυτή η τόσο τρομερή φύση του προβλή-
ματος που κανένας, ούτε καν ψυχολόγος, μπορεί να καταλάβει;;;

[Petitefille]

Όχι,η φύση του προβλήματος δεν είναι τρομερή. Όμως εγώ είμαι ιδιαίτερα εσωστρεφής και δεν εκδηλώνω εύκολα τα αισθήματα μου. Από μικρή ήμουν ιδιαίτερα επιφυλακτική απέναντι στους τρίτους.

[NamelessOne]

Όχι,η φύση του προβλήματος δεν είναι τρομερή. Όμως εγώ είμαι ιδιαίτερα εσωστρεφής και δεν εκδηλώνω εύκολα τα αισθήματα μου. Από μικρή ήμουν ιδιαίτερα επιφυλακτική απέναντι στους τρίτους.

Νομίζω αυτό είναι που οδηγεί στην αυτοκτονία, η εσωστρέφεια. Είμαι και γω τρομερά
εσωστρεφής (πιο εσωστρεφής... πεθαίνεις) και ξέρω πως νιώθεις ντροπή και σαν να
να μην αξίζεις να επιβαρύνεις τους άλλους με τα προβλήματά σου αλλά δεν είναι έτσι.
Όταν φτάνεις σε αυτό το σημείο πρέπει να μην σε νοιάζει για τους άλλους αλλά για
τον εαυτό σου και μόνο... πραγματικά κάνε ενα πείραμα να εμπιστευτείς το πρόβλημα
σου στους άλλους και δες τι θα γίνει. Σε ρώτησα και πριν αλλά δεν απάντησες:
Τι έχεις να χάσεις;

[Petitefille]

Δεν έχω τίποτα να χάσω. Βρίσκομαι ήδη στο 0. Μακάρι να μην ήμουν τόσο εγωκεντρικό άτομο! Να μπορούσα να νοιαστώ για τους συνανθρώπους μου!

[Petitefille]

Δύσκολη η σημερινή νύχτα. Δεν κατάφερα ακόμη να κοιμηθώ. Σκέψεις με βασανίζουν. Για πόσο ακόμη θα ταλαιπωρούμαι. Δεν αντέχω άλλο. Ησυχία στο σπίτι. Και όμως πραγματοποιούνται φοβερές μάχες μέσα στην ψυχή μου. Εχθρός,ο ίδιος μου ο εαυτός. Δε θέλω να παραδώσω τα όπλα,όμως όπως φαίνεται θα χάσω και πάλι τη μάχη. Οι πληγές μου πονάνε. Δεν μπορώ να κουνήσω το χέρι μου. Οι γονείς μου δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στο περιστατικό. " Ένα από τα γνωστά ξεσπάσματα της Ειρήνης"θα σκέφτονται. Έχω πεθάνει μέσα μου. Αισθάνομαι άδειος άνθρωπος,χωρίς συναισθήματα. Που είναι αναγκασμένος να συνεχίσει τη ζωή του χωρίς να το θέλει. Του το επιβάλλει η οικογένεια του, ο κόσμος, η ίδια η κοινωνία. Άρχισα και τρέμω. Σκέφθομαι το μέλλον μου. Αβέβαιο. Χωρίς πτυχίο,σχέση,ευτυχία. Ολομόναχη στον κόσμο. Απομονωμένη. Αδυνατώντας να καλύψω τις ανάγκες μου,ψυχικές και σωματικές. Αυτό το μαρτύριο είναι ατελείωτο. Είμαι πλήρως απογοητευμένη. Δε θέλω να πάω αύριο στην ψυχίατρο. Ποιο το νόημα της συνεδρίας; Οι αυτοκτονικές τάσεις θα συνεχιστούν,ο ατέρμονος ψυχικός πόνος βαρύδι,που στέκεται πάνω στα πόδια μου και δε μου επιτρέπει να προχωρήσω,να κινηθώ. Παραμένω στάσιμη. Ανακυκλώνοντας τα ίδια και τα ίδια. Καταβάλλω τεράστια προσπάθεια να απομακρύνω το βαρύδι. Όμως είναι πέρα από τις δυνάμεις μου. Απεγνωσμένη αναζητώ μία διέξοδο,κάποιον να με βοηθήσει να απομακρύνουμε το βαρύδι ενωμένοι. Λίγοι προθυμοποιούνται να με βοηθήσουν,όμως στο τέλος,εγκαταλείπουν τον αγώνα. Λυπούνται. Έκαναν ό,τι μπορούσαν. Βρίσκομαι στον έλεο της μοίρας μου. Δε θέλω να παραδεχθώ την ήττα μου. Θα παλέψω ως την τελευταία μου πνοή. Εως ότου αισθανθώ πως είναι μάτοιος ο αγώνας και πως η συντριπτική ήττα είναι προδιαγεγραμμένη.

[Petitefille]

Πονάω πολύ. Το χέρι μου έχει πρηστεί. Απίστευτο το τσούξιμο και ο πόνος των πληγών. Μα φαίνονται απλές γρατσουνιές οπτικά. Θα μπορούσε κάνεις να μου προτείνει κάτι για να μετριαστεί ο πόνος; Έριξα νεράκι και έβαλα βάμμα. Τί άλλο θα έπρεπε να κάνω;

[Gypsy Cello]

δεν διάβασα ολόκληρο το θέμα αλλά νομίζω πως δεν έχει σημασία, για να σε βοηθήσω όπως μπορώ
θα ήθελα να μου πεις γιατί αισθάνεσαι έτσι.

[Gypsy Cello]

Πονάω πολύ. Το χέρι μου έχει πρηστεί. Απίστευτο το τσούξιμο και ο πόνος των πληγών. Μα φαίνονται απλές γρατσουνιές οπτικά. Θα μπορούσε κάνεις να μου προτείνει κάτι για να μετριαστεί ο πόνος; Έριξα νεράκι και έβαλα βάμμα. Τί άλλο θα έπρεπε να κάνω;

βάλε ιώδιο κ τσιρότα

[Danay1997]

ασχημη η νυχτα................μονο στα ονειρα τον βλεπω αυτος ποτε δε θα γυρισει ξανα.......................................... ........

[Danay1997]

Δύσκολη η σημερινή νύχτα. Δεν κατάφερα ακόμη να κοιμηθώ. Σκέψεις με βασανίζουν. Για πόσο ακόμη θα ταλαιπωρούμαι. Δεν αντέχω άλλο. Ησυχία στο σπίτι. Και όμως πραγματοποιούνται φοβερές μάχες μέσα στην ψυχή μου. Εχθρός,ο ίδιος μου ο εαυτός. Δε θέλω να παραδώσω τα όπλα,όμως όπως φαίνεται θα χάσω και πάλι τη μάχη. Οι πληγές μου πονάνε. Δεν μπορώ να κουνήσω το χέρι μου. Οι γονείς μου δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στο περιστατικό. " Ένα από τα γνωστά ξεσπάσματα της Ειρήνης"θα σκέφτονται. Έχω πεθάνει μέσα μου. Αισθάνομαι άδειος άνθρωπος,χωρίς συναισθήματα. Που είναι αναγκασμένος να συνεχίσει τη ζωή του χωρίς να το θέλει. Του το επιβάλλει η οικογένεια του, ο κόσμος, η ίδια η κοινωνία. Άρχισα και τρέμω. Σκέφθομαι το μέλλον μου. Αβέβαιο. Χωρίς πτυχίο,σχέση,ευτυχία. Ολομόναχη στον κόσμο. Απομονωμένη. Αδυνατώντας να καλύψω τις ανάγκες μου,ψυχικές και σωματικές. Αυτό το μαρτύριο είναι ατελείωτο. Είμαι πλήρως απογοητευμένη. Δε θέλω να πάω αύριο στην ψυχίατρο. Ποιο το νόημα της συνεδρίας; Οι αυτοκτονικές τάσεις θα συνεχιστούν,ο ατέρμονος ψυχικός πόνος βαρύδι,που στέκεται πάνω στα πόδια μου και δε μου επιτρέπει να προχωρήσω,να κινηθώ. Παραμένω στάσιμη. Ανακυκλώνοντας τα ίδια και τα ίδια. Καταβάλλω τεράστια προσπάθεια να απομακρύνω το βαρύδι. Όμως είναι πέρα από τις δυνάμεις μου. Απεγνωσμένη αναζητώ μία διέξοδο,κάποιον να με βοηθήσει να απομακρύνουμε το βαρύδι ενωμένοι. Λίγοι προθυμοποιούνται να με βοηθήσουν,όμως στο τέλος,εγκαταλείπουν τον αγώνα. Λυπούνται. Έκαναν ό,τι μπορούσαν. Βρίσκομαι στον έλεο της μοίρας μου. Δε θέλω να παραδεχθώ την ήττα μου. Θα παλέψω ως την τελευταία μου πνοή. Εως ότου αισθανθώ πως είναι μάτοιος ο αγώνας και πως η συντριπτική ήττα είναι προδιαγεγραμμένη.

ολα θα πανε καλα.................μικρο μου κοριτσακι........................

[Danay1997]

Πονάω πολύ. Το χέρι μου έχει πρηστεί. Απίστευτο το τσούξιμο και ο πόνος των πληγών. Μα φαίνονται απλές γρατσουνιές οπτικά. Θα μπορούσε κάνεις να μου προτείνει κάτι για να μετριαστεί ο πόνος; Έριξα νεράκι και έβαλα βάμμα. Τί άλλο θα έπρεπε να κάνω;

κοιμησου μικρο κοριτσακι.........................εγω δυστυχως ξυπνησα παλι.........................δυστυχως. ...............................

[Danay1997]

να εχω φτασει στο τελος και αυτος να με αγνοει...................................... .

[Gypsy Cello]

να εχω φτασει στο τελος και αυτος να με αγνοει...................................... .

καλά μωρή απελπισμένη κερατούκλα, στο θέμα της κοπέλας βρήκες να πεις τον πόνο σου για τον γ@μια σου
αντε παγαινε από δω vattene που λένε κ οι Ιταλοί!

[Danay1997]

καλά μωρή απελπισμένη κερατούκλα, στο θέμα της κοπέλας βρήκες να πεις τον πόνο σου για τον γ@μια σου
αντε παγαινε από δω vattene που λένε κ οι Ιταλοί!

σε παρακαλω μην τον λες ετσι..................σε ικετευω.................................... .......
τον αγαπουσα πολυ.................................εινα� � ενα δραμα να φερεται ετσι.

[Petitefille]

Κατάφερα να κοιμηθώ τελικά. Πριν από μερικά λεπτά ξύπνησα. Ξεκουράστηκα. Το ομολογώ. Ο πόνος έχει περιοριστεί. /Η μητέρα μου δεν κοιμήθηκε εχθές στο σπίτι. Υποθέτω πως κοιμήθηκε στο σπίτι της γιαγιάς μου. Οι γονείς μου έχουν φύγει. Είναι αδύνατο για αυτούς να παραμείνουν σ'αυτό το περιβάλλον./ Δεν πήγα τελικά στην ψυχίατρο σήμερα. Η μητέρα μου αρνήθηκε να μας ακολουθήσει και εγώ δεν είχα καμία όρεξη να ταλαιπωρηθώ εφόσον γνωρίζω πως το αποτέλεσμα της προσπάθειας θα είναι και πάλι απογοητευτικό. Έχω χάσει κάθε ελπίδα. /Ανυπομονώ να συναντήσω σήμερα τις φίλες μου. Αν και δεν έχω διάθεση να βγω έξω. Θα ήθελα να παραμείνω στο σπίτι.