Απέραντο άγχος, η ζωή μου...

Όταν γνωρίζεις κάποιον, συστημένο από φίλους, με προοπτική να γνωριστείς και, αν όλα καλά, παντρευτείς, τί να νομίζω λάθος?
ότι είναι φιλία ενώ δεν είναι? να το θεωρώ σχέση ενώ και πάλι δεν είναι? ότι θα καλουπωθώ στο ρόλο του συμβουλάτορα ενώ δεν θέλω, επειδή ο άλλος το επιβάλλει?
Εδώ ο άνθρωπος είπε ότι θέλει συμπαράσταση και εσύ στέκεσαι τώρα στην ερωτική προσέγγιση..... Υπήρχε αλλά κατόπιν εορτής....δηλαδή αφού είχα ακούσει την καθημερινή αναφορά, είχα ζαλιστεί και έβλεπα αστεράκια από το πολύ μπλα μπλα, αλλά δυσκίνητος.... ήθελε πολύ κούρδισμα....

Δεν καταλαβα ομως, πχ φιλιοσασταν αλλες ωρες? Σε εριξε στο κρεβατι? ή μονο μιλαγατε? Το πως γνωριστηκετε δεν παιζει καποιο ρολο εδω. Αυτη ειναι η διαφορα φιλιας και γκομενικου.

Θέλεις και εσύ αναλυτική αναφορά?:mad:
Νομίζω είμαι σαφής.
Τώρα είδα τη συμπλήρωση.... όχι κάνεις λάθος! το πώς παίζει ρόλο...αν είχαμε γνωριστεί στο τυχαίο, φυσικά και θα ήταν φιλικό όλο αυτό, δικαιολογημένο και αναμενόμενο. Αλλά όταν φίλοι σού κάνουν κονέ συγκεκριμένο τύπο, με προοπτική γάμου, έτοιμο για οικογένεια, με δουλειά, σπίτι και ευκατάστατο και 30φεύγα είναι άλλο θέμα...
Νομίζω δεν έχεις καταλάβει τη διαφορά...

Δε νομιζω οτι εισαι σαφης. Στο λεω γιατι μπορει ο τυπος να ηθελε φιλια και οχι σχεση και εσυ να το παρερμηνευεις. Τελικα φιλιοσασταν στο στομα? Σεξ κανατε? Αν δεν εκανε τετοιες κινησεις τοτε ηθελε φιλια και εσυ νομιζες οτι ειχατε σχεση.

Ωραία...αν σού συστήσω κοπέλα, εμφανίσιμη, αποκατεστημένη και έτοιμη για οικογένεια, εσύ, το φιλικό θα κοιτάξεις? να βγάλεις τα σώψυχά σου ή να δεις αν ταιριάζεις, αν σου κολλάει για να προχωρήσεις?

Δε μου απαντας ομως αν εκανε ερωτικες κινησεις. Εχει σημασια, δε στο ρωταω τυχαια.

Ναι. Ξεκάθαρα, ευθέως σού φωνάζω ότι έκανε!
απλά νομίζω ότι στον συγκεκριμένο μετρούσε πολύ το να βρει μια κοπέλα να τον νταντεύει, να τον προσέχει σα μαμά...
Και νιώθω ότι με τέσταρε με όλη αυτή τη συμπεριφορά, να τσεκάρει αν μπορώ να ανταποκριθώ ως σύντροφος... Μην ξεχνάς ότι ο ίδιος είπε ότι "θέλει συμπαράσταση από τη σύντροφό του"... Συμπαράσταση, όχι κατανόηση, πρόσεξε... Από τη σύντροφο, όχι από τη φίλη...
Δυστυχώς τα κονέ, φίλε Kerasi, λειτουργούν διαφορετικά από τις τυχαίες γνωριμίες/σχέσεις...

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Kαλημέρα!!!
Ntoubroutza ευχαριστώ για το σχόλιο σου!!!! Αλλά δεν με "έπιασες"... το θάρρος το έχω, δεν μπορείς να φανταστείς πόσο... και αυτό λέω! ότι το έχω, κάνω πράγματα αλλά ή ο άλλος δεν κινείται ή η όλη φάση δεν προχωράει...και ψάχνω το γιατί. Αλλά δεν είναι τόσο απλό, γιατί δεν εξαρτώνται όλα από μένα... Δεν θέλετε φίλες? είσαι σίγουρος? εσύ μπορεί όχι, άλλοι όμως ναι. Όχι μόνο φίλες, συμβουλάτορες... Να σου πω παράδειγμα, έβγαινα με έναν, ένα εξάμηνο περίπου, ο οποίος ενδιαφερόταν σοβαρά και το είχε δηλώσει σε φίλους και γνωστούς κιόλας. Σε πληροφορώ ότι κάθε μέρα, μα κάθε μέρα, μού τηλεφωνούσε και μού απαριθμούσε τί έκανε και πώς ένιωθε κατά τη διάρκεια της μέρας, σα να μου έδινε αναφορά...Στη δουλειά του, με τους φίλους του, τί έβλεπε στο you tube....και ποτέ μα ποτέ να με ρωτήσει πώς είμαι, πώς πέρασα, τί στο καλό έκανα, άντε να του έλεγα στο αρχικό 5λεπτο μια εξέλιξη και μετά για κανένα 2ωρο κρατούσε η αναφορά... Όταν βγαίναμε αναλυτικότατη αναφορά για το πόσο άσχημα περνάει στη δουλειά του, πόσο κακός είναι ο διευθυντής του, πόσο στενοχωρημένος είναι ο ίδιος, κλπ. Μια, δυο, τρεις, συνεχώς.... Όλο αυτό άρχισε να με κουράζει και κάποια στιγμή τού είπα, όσο πιο κομψά μπορώ, ότι δεν είναι κάπως υπερβολικό όλο αυτό? και ξέρεις ΤΙ μού απάντησε? ότι από τη σύντροφό του θέλει συμπαράσταση... Ελπίζω ότι μπορείς να νιώσεις πόσο ξενέρωσα....Και φυσικά το κατάλαβε, έκανε πίσω και μετά τηλεφωνούσε σε κοινούς μας φίλους και έλεγε να τού τηλεφωνήσω εγώ... Ξέρεις πώς ένιωσα? σα να μου έλεγε "αυτός είμαι, αν σου αρέσω προσαρμόζεσαι, αν όχι, τέλος"!!!
Τώρα για τις "χαζογκομενίτσες" έχει να κάνει με το περιβάλλον στο οποίο κινούμαστε... Εσύ θα ξενέρωνες και καλά θα έκανες. Στα 20 μου και εγώ θα ξενέρωνα με τέτοιες εκφράσεις...και τώρα ξενερώνω όταν βλέπω κοπελίτσες να φωνάζουν τα αγόρια τους "ρε μ@λ@κ@"...
Τις σπουδές μου δεν τις χρησιμοποιώ ποτέ... και εδώ δεν με έπιασες καθόλου...Δεν λειτουργώ έτσι, να προβάλλομαι, να πουλάω μούρη κλπ.
Ούτε κάνω παρέες μόνο με ομοίους, ούτε μόνο με άτομα της κατηγορίας μου. Μην ξεχνάς ότι δεν προέρχομαι από επιστημονική οικογένεια, από αγροτική οικογένεια προέρχομαι.
Το ότι έκανα λάθη στην επιλογή των παρεών, σίγουρα ναι.
Οι σχέσεις είναι μια ανταλλαγή, δίνεις για να πάρεις, παίρνεις για να δώσεις. Το είπα και πιο πάνω, νιώθω ότι έχω δώσει χρυσάφι και έχω πάρει κάρβουνο...άρα δεν είναι αυτονόητο, μπορεί να είναι για σένα, φίλε μου, αλλά για μένα δεν είναι, μακάρι να ήταν...
Να ζω στα όρια.... πώς το εννοείς? γιατί πίστεψέ με, έτσι όπως το εννοώ, το έχω κάνει και με έχει κουράσει τρελά.

---

Κατάλαβες που το χανουμε?Επίσης δεν σε παρεξήγησα,έτσι?Απλά κουβέντα κάνουμε....Επιμένω ότι ένας άντρας δεν θέλει φίλες.Ειμαι απόλυτος σε αυτό.Ένας άντρας που δείχνει ''ερωτικό'' ενδιαφέρον ΔΕΝ θέλει φίλες....Οταν είπα για τις σπουδές σου,δεν είπα ότι πουλάς μούρη ή ότι προβάλλεσαι.Καμία σχέση..

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Ναι. Ξεκάθαρα, ευθέως σού φωνάζω ότι έκανε!
απλά νομίζω ότι στον συγκεκριμένο μετρούσε πολύ το να βρει μια κοπέλα να τον νταντεύει, να τον προσέχει σα μαμά...
Και νιώθω ότι με τέσταρε με όλη αυτή τη συμπεριφορά, να τσεκάρει αν μπορώ να ανταποκριθώ ως σύντροφος... Μην ξεχνάς ότι ο ίδιος είπε ότι "θέλει συμπαράσταση από τη σύντροφό του"... Συμπαράσταση, όχι κατανόηση, πρόσεξε... Από τη σύντροφο, όχι από τη φίλη...
Δυστυχώς τα κονέ, φίλε Kerasi, λειτουργούν διαφορετικά από τις τυχαίες γνωριμίες/σχέσεις...

---

Εφόσον έκανε,εσύ τι έκανες 6 μήνες?Αλλο 1 βδομαδα,άλλο 1 μηνας...Εσύ μιλάς για 6 ολόκληρους μήνες...Εσύ πως αντιδρούσες όταν το θεμα γυρνούσε γύρω από το σεξ?

Κοίτα, είπα και πιο πάνω ότι τα κονέ έχουν διαφορετική λογική από τις τυχαίες γνωριμίες...
Ο συγκεκριμένος τύπος ήταν κονέ μέσω κοινών φίλων...και μιλάμε για κλειστό κύκλο. Οπότε ούτε αυτόν τον έπαιρνε να εκδηλωθεί πολύ ούτε εμένα...Βγαίναμε πολύ συχνά, μιλούσε ακόμη περισσότερο, ήθελε πάρα πολύ να μοιράζεται τί νιώθει κλπ. Προσπάθησα να τον κάνω να νιώθει άνετα, να ενδιαφέρομαι κλπ αλλά δεν ήταν αρκετό...
Τί έκανα? άκουγα! μιλούσα λίγο, όσες φορές δεν έκανε μονόλογο. Εκδηλώθηκε όσο τον έπαιρνε για να δει αν μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτό το πρότυπο που είχε στο μυαλό του, εγώ, παρότι έδωσα πάρα πολλές ευκαιρίες, χαλάστηκα από το όλο μπλα μπλα και τη μιζέρια, οπότε ξενερώσαμε και οι δυο, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Θα μου πεις, δεν τον κατάλαβες από την αρχή? σαφέστατα ναι. Αλλά δίνω ευκαιρίες...Η ουσία είναι ότι ούτε αυτός δεν με εμπιστεύθηκε ούτε εγώ... οπότε πώς να προχωρήσεις στο σεξ?

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Κοίτα, είπα και πιο πάνω ότι τα κονέ έχουν διαφορετική λογική από τις τυχαίες γνωριμίες...
Ο συγκεκριμένος τύπος ήταν κονέ μέσω κοινών φίλων...και μιλάμε για κλειστό κύκλο. Οπότε ούτε αυτόν τον έπαιρνε να εκδηλωθεί πολύ ούτε εμένα...Βγαίναμε πολύ συχνά, μιλούσε ακόμη περισσότερο, ήθελε πάρα πολύ να μοιράζεται τί νιώθει κλπ. Προσπάθησα να τον κάνω να νιώθει άνετα, να ενδιαφέρομαι κλπ αλλά δεν ήταν αρκετό...
Τί έκανα? άκουγα! μιλούσα λίγο, όσες φορές δεν έκανε μονόλογο. Εκδηλώθηκε όσο τον έπαιρνε για να δει αν μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτό το πρότυπο που είχε στο μυαλό του, εγώ, παρότι έδωσα πάρα πολλές ευκαιρίες, χαλάστηκα από το όλο μπλα μπλα και τη μιζέρια, οπότε ξενερώσαμε και οι δυο, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Θα μου πεις, δεν τον κατάλαβες από την αρχή? σαφέστατα ναι. Αλλά δίνω ευκαιρίες...Η ουσία είναι ότι ούτε αυτός δεν με εμπιστεύθηκε ούτε εγώ... οπότε πώς να προχωρήσεις στο σεξ?

---

Ναι οκ,δεν υπήρχε χημεία δεν προχωράς....Αλλά 6 μήνες νομίζω είναι πολύ.Να υποθέσω τωρα χαθήκατε έ?Επίσης είμαι κατά αυτό που λέμε ''προξενιό''....Χάνει όλη τη μαγεία του φλέρτ,της διεκδικησης και τα σχετικά...

Ακριβώς αυτό... είναι στημένο!!!!
Και σκέφτομαι ότι αν δεν ήταν στημένο, θα ήταν και αυτός πιο χαλαρός και εγώ πιο ανοιχτή και μπορεί να πήγαινε καλύτερα η όλη φάση... αλλά πολλά αν...
Τώρα, δεν υπάρχει επικοινωνία αλλά οι κοινοί γνωστοί, ξέρω ότι τού έχουν κάνει και άλλα προξενιά... έχουν βαλθεί να τον παντρέψουν!

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Ακριβώς αυτό... είναι στημένο!!!!
Και σκέφτομαι ότι αν δεν ήταν στημένο, θα ήταν και αυτός πιο χαλαρός και εγώ πιο ανοιχτή και μπορεί να πήγαινε καλύτερα η όλη φάση... αλλά πολλά αν...
Τώρα, δεν υπάρχει επικοινωνία αλλά οι κοινοί γνωστοί, ξέρω ότι τού έχουν κάνει και άλλα προξενιά... έχουν βαλθεί να τον παντρέψουν!

---

Χμμ...Δε θελεις να δώσεις μια ευκαιρία στον ευατό σου να διεκδικήσει?Προσωπικά μου φαίνεσαι ενδιαφέρον άτομο,απλά κάπου το χαλάς...Δεν σε γνωρίζω οποτε δεν μπορώ να ξέρω το που....

Τον συγκεκριμένο δε γίνεται... πάει πέρασε! τα κονέ έτσι είναι, έρχονται και παρέρχονται...
Νομίζω ότι το χαλάω στο ότι είμαι υπερβολικά περιχαρακωμένη, όπως είπε μια φίλη πιο πάνω...Και αυτό εκδηλώνεται προς τα έξω ως σφίξιμο και κούμπωμα και ο άλλος μπορεί να το εκλαμβάνει ως αδιαφορία, ψυχρότητα, ξενέρωμα....
Σε ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Τον συγκεκριμένο δε γίνεται... πάει πέρασε! τα κονέ έτσι είναι, έρχονται και παρέρχονται...
Νομίζω ότι το χαλάω στο ότι είμαι υπερβολικά περιχαρακωμένη, όπως είπε μια φίλη πιο πάνω...Και αυτό εκδηλώνεται προς τα έξω ως σφίξιμο και κούμπωμα και ο άλλος μπορεί να το εκλαμβάνει ως αδιαφορία, ψυχρότητα, ξενέρωμα....
Σε ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια σου!!!!

---

Δεν μίλησα για τον συγκεκριμένο,αλλα γενικά στη ζωή σου...:) Δεν κάνει τίποτα κουβέντα κανουμε ....

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Νομίζω ότι το χαλάω στο ότι είμαι υπερβολικά περιχαρακωμένη, όπως είπε μια φίλη πιο πάνω...Και αυτό εκδηλώνεται προς τα έξω ως σφίξιμο και κούμπωμα και ο άλλος μπορεί να το εκλαμβάνει ως αδιαφορία, ψυχρότητα, ξενέρωμα....

---

Γεια ξανά :) Θα επαναλάβω ότι φαίνεσαι έξυπνη κοπέλα που της αρέσει να εξελίσσεται και να βελτιώνεται. Επίσης έχεις εντοπίσει εδώ και καιρό θα έλεγα (πιστεύω και πριν το φόρουμ) ποιο ειναι ενα απο τα προβληματα που ενδεχομενως να σε κραταει πισω(--> η στάση σου που μπορει να εκληφθει ως ψυχροτητα καποιες φορες). οπότε τί είναι αυτό που σε μπλοκάρει και δεν μπορείς να το πολεμήσεις;
Σίγουρα είναι πολύ πιο δύσκολο και θέλει περισσότερη προσπάθεια να απαλύνουμε φυσικές μας τάσεις, πχ. ένας πολύ συνεσταλμένος άνθρωπος δεν μπορεί να γίνει ξαφνικά τέρας κοινωνικότητας/party animal, άλλωστε ο πυρήνας καθενός δεν αλλάζει- και καλά κάνει που δεν αλλαζει γιατί είναι ενδιαφέρον να είμαστε διαφορετικοί και να κρατάμε την ατομικότητά μας. όμως ο καθένας στα πλαίσια του δικου του πυρήνα, παίρνωντας σαν καμβά τον δικο του χαρακτηρα παντα, μπορει να κανει αλλαγες και να βελτιωθει. ο πολυ συνεσταλμενος μπορει να γινει λιγοτερο συνεσταλμενος. όχι χάνοντας κάτι αλλά κερδίζοντας περισσότερα.
όπως σου χα γράψει και πιο πάνω νομίζω πως πρέπει να χαλαρώσεις και να δώσεις περισσότερες ευκαιρίες γύρω σου. θα μου πεις, πώς να δώσεις περισσότερες ευκαιρίες αν δε σε προσεγγίζουν; δεν εννοώ αυτό. το δίνω ευκαιρίες σκέψου το λίγο πιο πολύ σα στάση ζωης, να εισαι πιο ανοιχτη στη ζωη, να μην εισαι τοσο σφιγμενη, αυτο τον πιο γλυκο χαρακτηρα που τον ξερουν δικοι σου ανθρωποι και φιλοι να αφησεις να το δουν λιγακι περισσοτερο και ξενοι. κανε καλαμπουρι, με ανθρωπους που μπορει να σου μιλησουν στο ασχετο. απο το γερακο στη σταση του λεωφορειου μεχρι τον 18χρονο μπαρμαν με σπυρακια :Ρ
γελοια παραδειγματα, αλλα θελω να πω πως στατιστικα/εμπειρικα άνθρωποι που εκλύουν θετική ενέργεια τραβάνε περισσότερο καλά πράγματα. είναι αυτο που κάπου νομιζω ειχες πει και εσυ. απο ενα σημειο δεν ειναι μονο θεμα εμφανισης αλλα και αυρας.
νομιζω πως ένας από τους λόγους που είσαι πιο κλειστή μπορεί να συνδέεται και με το πώς έχεις μεγαλώσει. αυτό πχ που οι γονεις σου ελεγαν να περιμενεις μου βγαζει οτι μεγαλωσες σε ενα περιβαλλον με αρχες εννοειται, αλλα καπως πιο συντηρητικο. οχι με την κακη εννοια αλλα με την εννοια που πολλες φορες μπορει να σε μπλοκαρει και να σε κρατησει πισω. να σου βαλει ενδεχομενως και (ηθικα) διλημματα.
μια σημαντική ερώτηση: πιστεύεις πως τα έχεις καλά με τον εαυτό σου; έχεις δηλαδή αυτοπεποίθηση; μήπως κάτι εκεί κολλάει και για αυτό κουμπώνεσαι περισσότερο;

Kαλησπέρα!!!
Μ.. ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου!!!! Έχεις δίκιο... προσπαθώ να ανοιχτώ, άλλοτε τα καταφέρνω άλλοτε με παίρνει από κάτω και κλείνομαι, αλλά γενικά προσπαθώ να είμαι κοινωνική...
Όχι δεν τα έχω καλά με τον εαυτό μου, με την έννοια ότι είμαι πολύ αυστηρή με μένα, είμαι ο χειρότερος και σκληρότερος κριτής του εαυτού μου, με αποτέλεσμα να αυτομαστιγώνομαι συχνά, να θεωρώ ότι φταίω και να αυτοκατηγορούμαι... Φυσικά το κομμάτι αυτό των προσωπικών σχέσεων είναι ίσως το βασικότερο κομμάτι στο οποίο με κατηγορώ επειδή δεν μπόρεσα να διαχειριστώ πιο λειτουργικά τις πιέσεις που δέχθηκα...Αλλά έχω καταλάβει ότι δεν βγαίνει τίποτα με τις αυτοκατηγορίες και το θυμό με μένα, οπότε κάπου προσπαθώ να αποδεχθώ όσα έχουν γίνει και ό,τι είμαι, αν και δύσκολο, και να προχωρήσω...

Lena ποια στοιχεια ψαχνεις σε εναν αντρα για να σ αρεσει?

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Kαλησπέρα!!!
Μ.. ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου!!!! Έχεις δίκιο... προσπαθώ να ανοιχτώ, άλλοτε τα καταφέρνω άλλοτε με παίρνει από κάτω και κλείνομαι, αλλά γενικά προσπαθώ να είμαι κοινωνική...
Όχι δεν τα έχω καλά με τον εαυτό μου, με την έννοια ότι είμαι πολύ αυστηρή με μένα, είμαι ο χειρότερος και σκληρότερος κριτής του εαυτού μου, με αποτέλεσμα να αυτομαστιγώνομαι συχνά, να θεωρώ ότι φταίω και να αυτοκατηγορούμαι... Φυσικά το κομμάτι αυτό των προσωπικών σχέσεων είναι ίσως το βασικότερο κομμάτι στο οποίο με κατηγορώ επειδή δεν μπόρεσα να διαχειριστώ πιο λειτουργικά τις πιέσεις που δέχθηκα...Αλλά έχω καταλάβει ότι δεν βγαίνει τίποτα με τις αυτοκατηγορίες και το θυμό με μένα, οπότε κάπου προσπαθώ να αποδεχθώ όσα έχουν γίνει και ό,τι είμαι, αν και δύσκολο, και να προχωρήσω...

---

Σε καταλαβαίνω γιατί κι εγώ είμαι πολλές φορές πολύ αυστηρη με τον εαυτο μου. έχω κάτι εκλάμψεις τελειομανίας και κριτικής διάθεσης που προσπαθώ να περιορίσω όσο μπορώ. αυτο που εχω καταλαβει (αν και μιλαμε για ιδεατο επιπεδο) είναι ότι δεν μπορείς να υπάρξεις καλα με αλλον αν δεν εισαι καλα μ εσενα. κανεις βεβαια δεν ειναι ποτε τελειως καλα με τον εαυτο του και ακόμα πιο λίγοι ξερουν τον εαυτο τους. θα έλεγα παράλληλα με την προσπάθεια να ανοιχτείς να εκμεταλλευτείς το ότι είσαι μόνη σου κάνοντας πράγματα που θα σε βοηθήσουν να τα βρεις με τον εαυτο σου. αυτο που λες κ εσυ με την αποδοχη (όχι όμως αποδοχη του στυλ 'ωχ νταξει ειμαι ετσι, τι να κανουμε' αλλα αποδοχη δυναμικη 'ναι ειμαι αυτη που ειμαι. με τα καλα μου και τα κακα μου. κ ετσι θα βγω στον κοσμο'
σκεψου οσα εχεις καταφερει μεχρι σημερα και γινε λιγο θαυμαστης του εαυτου σου.
μη φοβηθεις να αναγνωρισεις τις αδυναμιες σου, ανεφερες πχ το κομματι των σχεσεων. πες ομως οκ εχω κ αυτες τις αδυναμιες. γιατι; τι θα κανω για να τις βελτιωσω; και κατ αρχην θελω να τις βελτιωσω ή δεν το θελω κ τοσο πολύ κ είμαι καλα όπως ειμαι; στην τελικη ο,τι κανεις θα το κανεις για σενα, για να σου αρεσεις εσυ περισσοτερο. αλλα προσπαθησε να μεινεις μονο στο σταδιο της αναγνωρισης. μην αρχισεις δλδ να κατηγορεις τον εαυτο σου γι αυτες. οτι δεν εισαι αρκετη ή ότι κάποιος άλλος θα τα καταφερνε καλυτερα. είσαι αυτη που εισαι κ εχεις καταφερει Α πραγματα. αλλος εχει καταφερει Β πραγματα. μπορει σε καποιους τομεις να υστερεις σε αλλους ομως υπερτερεις.
αποδέξου και αγαπησε τον εαυτο σου. (χαχα αυτο το εγραψα οπως μου βγηκε αλλα τωρα που το ξαναδιαβαζω ακουγεται σα διαφημιστικο απο δημητριακα ολικης αλεσης :Ρ)
καταλαβαίνεις τι θελω να πω :)
διοχετευσε την τελειομανια σου (αν εχεις και σε οσο βαθμο την εχεις) οχι στο να κρινεις τον εαυτο σου αλλα στο να χτισεις τις καλυτερες σχεσεις μαζι του.
μπορεις ν αρχισεις με κατι επιφανειακο, εμφανισιακο. κατι που δε σου πολυαρεσει πανω σου. θα σου ανεβασει την αυτοπεποιθηση πολλα level!
πιο πολυ σου λεω ειναι βαθυτερο, και πηγαζει απο μεσα μας αλλα μπορεις να το βοηθησεις και με εξωτερικους τροπους ώστε να φτασεις πιο γρηγορα εκει που θες.

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Τί έκανα? άκουγα! μιλούσα λίγο, όσες φορές δεν έκανε μονόλογο. Εκδηλώθηκε όσο τον έπαιρνε για να δει αν μπορώ να ανταποκριθώ σε αυτό το πρότυπο που είχε στο μυαλό του, εγώ, παρότι έδωσα πάρα πολλές ευκαιρίες, χαλάστηκα από το όλο μπλα μπλα και τη μιζέρια, οπότε ξενερώσαμε και οι δυο, ο καθένας για τους δικούς του λόγους. Θα μου πεις, δεν τον κατάλαβες από την αρχή? σαφέστατα ναι. Αλλά δίνω ευκαιρίες...Η ουσία είναι ότι ούτε αυτός δεν με εμπιστεύθηκε ούτε εγώ... οπότε πώς να προχωρήσεις στο σεξ?

---

Διάβασα πολύ προσεκτικά όσα έγραψες. Τα σκέφτηκα και αρεκτά, γιατί με βοηθάνε και εμένα. Όταν σκέφτομαι για τους άλλους βλέπω και τη δική μου συμπεριφορά ταυτόχρονα, και κατά κάποιο τρόπο (πιστεύω ότι) μαθαίνω.

Νομίζω ότι θα έπρεπε να έκφραζες τη δυσαρέσκειά σου. Μην εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά μας, δεν δίνουμε στον άλλο να καταλάβει, και έτσι συνεχίζει. Με αποτέλεσμα -όπως το διάβασα κάπου και μου άρεσε-, "δίνουμε το σχοινί στον άλλο να κρεμαστεί". Και αν καταλαβαίνω καλά, από τα λεγόμενά σου, μάλλον το ίδιο συνέβη και από τη μεριά του.

Σε ένα από τα αρθράκια που γράφονται σε εφημερίδες και περιοδικά, διάβασα ότι μια μελέτη έδειξε πως οι σχέσεις που έχουν καυγάδες έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να πάνε καλά, σε αντίθεση με τις σχέσεις που υπάρχει ανεκτικότητα που δεν εκφράζεται.

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Όχι δεν τα έχω καλά με τον εαυτό μου, με την έννοια ότι είμαι πολύ αυστηρή με μένα, είμαι ο χειρότερος και σκληρότερος κριτής του εαυτού μου, με αποτέλεσμα να αυτομαστιγώνομαι συχνά, να θεωρώ ότι φταίω και να αυτοκατηγορούμαι... Φυσικά το κομμάτι αυτό των προσωπικών σχέσεων είναι ίσως το βασικότερο κομμάτι στο οποίο με κατηγορώ επειδή δεν μπόρεσα να διαχειριστώ πιο λειτουργικά τις πιέσεις που δέχθηκα...Αλλά έχω καταλάβει ότι δεν βγαίνει τίποτα με τις αυτοκατηγορίες και το θυμό με μένα, οπότε κάπου προσπαθώ να αποδεχθώ όσα έχουν γίνει και ό,τι είμαι, αν και δύσκολο, και να προχωρήσω...

---

Και σκέφτομαι επίσης ότι στα πράγματα που δεν πάμε και τόσο καλά, δεν είμαστε πάντα υπεύθυνοι! Με αυτό δεν θέλω να πω ότι θα πρέπει να είμαστε ανεύθυνοι.

Μερικά γεγονότα/συμβάντα/καταστάσεις στη ζωή μας οφείλονται και σε εξωτερικούς παράγοντες. Και στους εξωτερικούς παράγοντες συμπεριλαμβάνονται και οι άνθρωποι που τυχαίνει να έχουμε γύρω μας. Μια καλή γνώμη την κατάλληλη στιγμή και στον κατάλληλο χρόνο μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντική στο να μας βοηθήσει προς το καλύτερο. Και συμβαίνει και το αντίθετο.

Και οι αποτυχίες δεν οφείλονται πάντα σε εμάς. Βέβαια, εμείς είμαστε που πρέπει να δούμε, να καταλάβουμε και να διορθώσουμε. Αλλά πολλές φορές η μία αποτυχία γίνεται και φαύλος κύκλος ώστε να φέρνει την επόμενη. Γι' αυτό το λόγο και τυχαίνει στα θέματα που τα πάμε καλά να συνεχίζουμε να τα πηγαίνουμε καλά. Για παράδειγμα αν είσαι πλούσιος είναι πολύ ευκολότερο να ανακάμψεις αν τύχει μια "στραβή", ή να το πω αλλιώς το να παραμείνεις πλούσιος. Αν είσαι φτωχός είναι δυσκολότερο. Το ίδιο συμβαίνει και στα άλλα θέματα όπως είναι οι σχέσεις. "Φτωχοί" σε αυτό το θέμα είναι όσοι δεν έχουν τους κατάλληλους ανθρώπους γύρω τους, και αυτό γίνεται φαύλος κύκλος. Αν έχεις δύο κατάλληλους ανθρώπους γύρω σου, είναι ευκολότερο να αποκτήσεις και έναν τρίτο. Αν δεν έχεις κανέναν είναι δύσκολο να αποκτήσεις τον πρώτο.
Ναι, υπάρχουν φτωχοί σε κάθε τομέα, και δεν είναι μόνο στα χρήματα. Όπου είμαστε "φτωχοί" χρειάζεται να έχουμε μεγαλύτερη προσοχή. Δυστυχώς!

John11, στο θέμα της έκφρασης της δυσαρέσκειας μου έχω πολλή δουλειά...Δεν έχω κατασταλάξει στο να έχω μια ξεκάθαρη απάντηση.
Εκφράζεις τη δυσάρεσκεια σου αμέσως? Σε λένε απότομη, κακομαθημένη, ακοινώνητη. Δεν εκφράζεις τη δυσάρεσκεια σου αμέσως? Σε λένε άβουλη, ανεκτική, χωρίς προσωπικότητα...
Εκφράζεις τη γνώμη σου? παριστάνεις την έξυπνη... Δεν εκφράζεις τη γνώμη σου? είσαι δειλή και αναποφάσιστη.
Έχω κάνει και τα δύο και έχω σπάσει τα μούτρα μου. Και στα προσωπικά μου και στα επαγγελματικά... εκεί στη δουλειά να δεις πόσο δύσκολο είναι να διαφωνήσεις με τρελό αφεντικό...
Τώρα πια έχω καταλήξει στο να προσπαθώ να βάζω όρια, ας πούμε με έναν τρόπο κάπως ευέλικτο και με διάκριση, δηλαδή ποιόν/ποιά έχω απέναντί μου και αναλόγως φέρομαι. Δεν υπάρχει ρετσέτα για όλους...
Να ακούω, να δίνω περιθώρια και ευκαιρίες, να μην αποκλείω εξαρχής και βλέπουμε... Ξέρεις, θεωρούν ότι τούς κρίνεις αν διαφωνήσεις μαζί τους...Δυστυχώς στο διάλογο δεν είμαστε εκπαιδευμένοι...

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

John11, στο θέμα της έκφρασης της δυσαρέσκειας μου έχω πολλή δουλειά...Δεν έχω κατασταλάξει στο να έχω μια ξεκάθαρη απάντηση.
Εκφράζεις τη δυσάρεσκεια σου αμέσως? Σε λένε απότομη, κακομαθημένη, ακοινώνητη. Δεν εκφράζεις τη δυσάρεσκεια σου αμέσως? Σε λένε άβουλη, ανεκτική, χωρίς προσωπικότητα...

---

Αν ξεκινήσει κανείς με την πεποίθηση ότι όλος ο κόσμος είναι ειλικρινής τότε έχεις δίκιο να μην έχεις κατασταλάξει...

Όμως βλέπω ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που δεν είναι ειλικρινείς, και η άποψή τους εξαρτάται από το πόσο θέλουν να σε κάνουν να αισθανθείς άσχημα ή όχι, ή να καλύψουν τα δικά τους προσωπικά κέρδη από αυτό.

Π.χ. μπορεί κάποιος να σε πει κακομαθημένη για να σε κάνει να μην αντιδράς και έτσι να έχει το κεφάλι του ήσυχο και από την άλλη να συμπεριφέρεται χειρότερα χωρίς αντίκτυπο. Βολικός τρόπος κατά τη γνώμη του/της. Δεν είναι τελικά βολικός τρόπος αλλά μπορεί εκείνος/η να το θεωρεί έτσι. Πάντως σίγουρα δεν είναι ειλικρινής.

Και από την άλλη κάποιος να σε πει άβουλη π.χ. για να σε κάνει να αισθανθείς πάλι άσχημα, ή για να σε κάνει να γίνεις επιθετική σε κάποιον.

Ή για να το πω απλά, δυστυχώς συμβαίνει με μερικούς ανθρώπους, μάλλον πολλούς μπορώ να πω, ότι και να κάνεις να είναι "κακό". Σε θέλουν σκυλάκι για τους ίδιους και κέρβερο για τους άλλους. Αλλά δεν γίνεται αυτό.

Και από την άλλη, όπως εσύ, είναι και οι άλλοι μπερδεμένοι, και δεν έχουν κατασταλάξει. Μερικοί, παρόλο που δεν ξέρουν, θέλουν να δείχνουν ότι ξέρουν και έτσι έχουν αντιφατικές απόψεις ή απόψεις "στιγμής".

Και τέλος το τι θα πει κάποιος εξαρτάται και από το πώς θα το πάρει ο άλλος. Ανάλογα αυτά που έχουμε περάσει δημιουργούνται ίσως και κάποιες πληγές, και έτσι όπως είπε κάποιος: "ακόμα και να μας χαϊδέψουν πονάμε".
Ελύτης: "Και να αδελφέ μου που μάθαμε να κουβεντιάζουμε ήσυχα, ήσυχα κι απλά".

Quote:

---

Έχω κάνει και τα δύο και έχω σπάσει τα μούτρα μου. Και στα προσωπικά μου και στα επαγγελματικά...

---

Τελικά αν το καλοσκεφτεί κανείς, το αν θα σπάσουμε τα μούτρα μας δεν εξαρτάται πάντα από εμάς. Αν κάποιος είναι καλοπροαίρετος και ειλικρινής, δεν υπάρχει περίπτωση να σπάσουμε τα μούτρα μας μαζί του.

John11, δεν ξέρεις πόσο συμφωνώ...απόλυτα!!!!!
και θα το ξαναπώ... αυτό στο οποίο έχω καταλήξει είναι ευελιξία με διάκριση, ανάλογα ποιόν έχουμε απέναντί μας και φυσικά αποστάσεις ασφαλείας πάντα, όχι πολλά-πολλά, για ώρες ατέλειωτες γιατί κάπου όλο αυτό κουράζει...
Τελικά η διάθεση χειριστικότητας είναι το κλειδί, έχεις δίκιο, αν κάποιος είναι καλοπροαίρετος δεν υπάρχει περίπτωση να σπάσουμε τα μούτρα μας! Απόλυτα σωστό!
Εδώ στο σούπερ μάρκετ πάμε, που λέει ο λόγος, περιμένουμε στην ουρά και χώνεται η άλλη να περάσει μπροστά μας και κάνει ότι δεν μας είδε ότι προηγούμαστε...
Σε επίπεδο δουλειάς μού είχε τύχει παλιότερα να δουλεύω σε ένα γραφείο με πολλούς υπαλλήλους, φοιτήτρια εγώ με 300 ευρώ το μήνα αμοιβή και να μού φέρονται τα αφεντικά λες και με μαστίγωναν καθημερινά, τρελό, απίστευτα τρελό φορτίο δουλειάς, με παράλογες απαιτήσεις να τα βγάλω πέρα σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, με τους υπαλλήλους να ξύνονται και να με λυπούνται, κάτι χαζογραμματείς να λιμάρουν νύχια, εγώ να λιώνω στο γράψιμο και στο διάβασμα και να γελάνε σε βάρος μου... και όταν διαμαρτυρήθηκα μετά από ένα χρόνο δυστυχώς, με έβρισαν κιόλας...ήμουν ανώριμη και προσωπικά και επαγγελματικά. Πώς να μου δώσουν αύξηση? αφού δυσκολεύομαι τόσο να βγάλω δουλειά...Ας καταφέρω να γράψω κάτι αλάνθαστο, όπως το εννοούν αυτοί, και θα πληρωθώ! (σημειωτέον.... είχα δώσει υπόθεση για γράψιμο σε έμπειρο επαγγελματία, ο άνθρωπος έκατσε και το έφτιαξε και το παρουσίασα μετά ως δικό μου για να δω αντιδράσεις..... Φυσικά το έβγαλαν όλο λάθος...) και εξάλλου εγώ δεν έχω ανάγκη, θα βγάζω λεφτά μετά από 15 χρόνια!!!!! Και μόνο όταν τούς είπα ότι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα οικονομικά και παραιτούμαι, τότε έτρεξαν να κάνουν μια μικρή αύξηση, τα 300 έγιναν 500 ανασφάλιστα φυσικά. Και δώς του υποσχέσεις ότι όταν πάρω πτυχίο, θα μου δώσουν 1000 και ξεχωριστά η ασφάλιση, μετά 900 μαζί με την ασφάλιση, και τελικά όταν πήρα πτυχίο.... "δεν θυμάμαι τί είχαμε πει, περίμενε να ορκιστείς και βλέπουμε..." αλλά δεν είδαμε γιατί τα βρόντηξα και έφυγα...
Τελικά μήπως φταίει το υπερβολικό φιλότιμό μου?

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

και θα το ξαναπώ... αυτό στο οποίο έχω καταλήξει είναι ευελιξία με διάκριση, ανάλογα ποιόν έχουμε απέναντί μας και φυσικά αποστάσεις ασφαλείας πάντα, όχι πολλά-πολλά, για ώρες ατέλειωτες γιατί κάπου όλο αυτό κουράζει...

---

Θα συμφωνήσω και εγώ μαζί σου! Από εδώ και μετά όμως θα αρχίσω να μιλάω συγκρατημένα, γιατί αν αποκαλύπτουμε τα πάντα μπορεί να βρεθεί κάποιος να το εκμεταλλευτεί. Μην ξεχνάμε ότι παρόλο που υπάρχει ανωνυμία, από την άλλη μιλάμε δημόσια.
Λες λοιπόν για ευελιξία με διάκριση και απόσταση ασφαλείας. Και είναι ο τρόπος για να γλυτώνεις από τις κακοτοπιές, όσο τουλάχιστον γίνεται γιατί και αυτό δεν είναι απόλυτα αποτελεσματικό. Η ίδια η απόσταση δημιουργεί μια εικόνα στους άλλους σε όλους τους άλλους, διαφορετική από αυτή που είναι. Η ίδια αυτή η κίνηση φέρνει και τη δυσκολία. Θα εξηγήσω.
Θα μιλήσω γενικά γιατί ισχύει παντού, εσύ προσάρμοσέ το στο συγκεκριμένο θέμα. Όσοι δεν καταλαβαίνουν κάτι είναι και αυτοί που πρώτοι θα τρέξουν και να έχουν άποψη, και να έχουν απαντήσεις, και να είναι κοντά σου. Και εφόσον είναι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν το κάτι, φυσικά και το λιγότερο που θα συμβεί θα είναι να μην είναι αποτελεσματικοί. Το περίεργο είναι πως νομίζουν ότι είναι αποτελεσματικοί. Αυτό συμβαίνει, και υπάρχει μάλιστα και μαθηματική θεωρία (για την οποία αυτός που την έγραψε πήρε το Νόμπελ μαθηματικών) που η εκλαίκευσή της το εξηγεί, αλλά ας μην μπω σε λεπτομέρειες. Από την άλλη όσοι καταλαβαίνουν κάτι, συνήθως μένουν "πίσω" και εμφανίζονται σαν να μην καταλαβαίνουν. Έτσι η απόσταση που κρατιέται μεγαλώνει την απόσταση πλησιάσματος. (Sorry, τα είπα όσο καλύτερα μπορούσα χωρίς να αναφερθώ σε συγκεκριμένα πράγματα. Θα σου στείλω προσωπικό μήνυμα που θα λάβεις προφανώς στο εμαιλ που έχεις δηλώσει στην εγγραφή).

Quote:

---

Σε επίπεδο δουλειάς μού είχε τύχει παλιότερα να δουλεύω σε ένα γραφείο με πολλούς υπαλλήλους, φοιτήτρια εγώ με 300 ευρώ το μήνα αμοιβή και να μού φέρονται τα αφεντικά λες και με μαστίγωναν καθημερινά, τρελό, απίστευτα τρελό φορτίο δουλειάς, με παράλογες απαιτήσεις να τα βγάλω πέρα σε εξαιρετικά σύντομο χρονικό διάστημα, με τους υπαλλήλους να ξύνονται και να με λυπούνται, κάτι χαζογραμματείς να λιμάρουν νύχια, εγώ να λιώνω στο γράψιμο και στο διάβασμα και να γελάνε σε βάρος μου... και όταν διαμαρτυρήθηκα μετά από ένα χρόνο δυστυχώς, με έβρισαν κιόλας...ήμουν ανώριμη και προσωπικά και επαγγελματικά. Πώς να μου δώσουν αύξηση? αφού δυσκολεύομαι τόσο να βγάλω δουλειά...Ας καταφέρω να γράψω κάτι αλάνθαστο, όπως το εννοούν αυτοί, και θα πληρωθώ! (σημειωτέον.... είχα δώσει υπόθεση για γράψιμο σε έμπειρο επαγγελματία, ο άνθρωπος έκατσε και το έφτιαξε και το παρουσίασα μετά ως δικό μου για να δω αντιδράσεις..... Φυσικά το έβγαλαν όλο λάθος...) και εξάλλου εγώ δεν έχω ανάγκη, θα βγάζω λεφτά μετά από 15 χρόνια!!!!! Και μόνο όταν τούς είπα ότι δεν μπορώ να τα βγάλω πέρα οικονομικά και παραιτούμαι, τότε έτρεξαν να κάνουν μια μικρή αύξηση, τα 300 έγιναν 500 ανασφάλιστα φυσικά. Και δώς του υποσχέσεις ότι όταν πάρω πτυχίο, θα μου δώσουν 1000 και ξεχωριστά η ασφάλιση, μετά 900 μαζί με την ασφάλιση, και τελικά όταν πήρα πτυχίο.... "δεν θυμάμαι τί είχαμε πει, περίμενε να ορκιστείς και βλέπουμε..." αλλά δεν είδαμε γιατί τα βρόντηξα και έφυγα...

---

Ενδιαφέρον από πολλές απόψεις! Που να ξεκινήσει και που να τελειώσει κανείς... Στον πόνο που δημιούργησε, (και δεν είναι ο ίδιος ο πόνος αλλά τα σημάδια που αφήνει στο μέλλον)? Στην προκατάληψη και την αδικία?

Quote:

---

Τελικά μήπως φταίει το υπερβολικό φιλότιμό μου?

---

Δεν γίνεται να κάνεις αλλιώς. Όποιος συνηδειτοποιήσει ότι σε κάποιο θέμα η υπεθυνόητα είναι ο μόνος δρόμος (εσύ το λες υπερβολικό φιλότιμο) δεν μπορεί να ακολουθήσει κανέναν άλλο δρόμο.

Quote:

---

Originally Posted by John11

Θα μιλήσω γενικά γιατί ισχύει παντού, εσύ προσάρμοσέ το στο συγκεκριμένο θέμα. Όσοι δεν καταλαβαίνουν κάτι είναι και αυτοί που πρώτοι θα τρέξουν και να έχουν άποψη, και να έχουν απαντήσεις, και να είναι κοντά σου. Και εφόσον είναι αυτοί που δεν καταλαβαίνουν το κάτι, φυσικά και το λιγότερο που θα συμβεί θα είναι να μην είναι αποτελεσματικοί. Το περίεργο είναι πως νομίζουν ότι είναι αποτελεσματικοί. Αυτό συμβαίνει, και υπάρχει μάλιστα και μαθηματική θεωρία (για την οποία αυτός που την έγραψε πήρε το Νόμπελ μαθηματικών) που η εκλαίκευσή της το εξηγεί, αλλά ας μην μπω σε λεπτομέρειες. Από την άλλη όσοι καταλαβαίνουν κάτι, συνήθως μένουν "πίσω" και εμφανίζονται σαν να μην καταλαβαίνουν. Έτσι η απόσταση που κρατιέται μεγαλώνει την απόσταση πλησιάσματος. (Sorry, τα είπα όσο καλύτερα μπορούσα χωρίς να αναφερθώ σε συγκεκριμένα πράγματα. Θα σου στείλω προσωπικό μήνυμα που θα λάβεις προφανώς στο εμαιλ που έχεις δηλώσει στην εγγραφή).

---

Δεν το πολυκαταλαβαίνω...Το όνομα του μαθηματικού?
Θα μπορούσες να το στείλεις με προσωπικό μήνυμα εδώ? Ευχαριστώ πολύ!!!!!

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Δεν το πολυκαταλαβαίνω...Το όνομα του μαθηματικού?

---

Έψαξα αλλά δεν βρήκα κάτι. Στο ψάξιμό μου είδα ότι δεν υπάρχει nobel μαθηματικών, υπάρχει όμως nobel οικονομικών. Θα σου το πω όπως το άκουσα και όπως το κατάλαβα. Βέβαια δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο για τη συγκεκριμένη εξήγηση, αλλά τουλάχιστον νομίζω ότι είναι χρήσιμο γενικότερα.
Ας υποθέσουμε ένα σύστημα. Σύστημα μπορούμε να ονομάσουμε κάτι, οτιδήποτε. Π.χ. την ελλάδα, ή την οικονομία της ελλάδας, ή μια τάξη, ή 5 φίλους. Η γνώση μας για ένα σύστημα μπορεί να μετρηθεί, όπως με ένα θερμόμετρο που ξεκινά από το 0 και φτάνει ως το 100%. Σημαντικότερο για τη γνώση ενός συστήματος είναι η σχέση των αντικειμένων μεταξύ τους παρά οι ιδιότητες των αντικειμένων που το αποτελούν. Π.χ. αν έχουμε μια ομάδα ατόμων, σημαντικότερο είναι ποιά είναι η σχέση μεταξύ τους, δηλαδή η σχέση του Κώστα με τη Γιάννα, της Γιάννας με τον Τάκη ή του Τάκη με τον Κώστα, παρά το τι είναι ο Κώστας, η Γιάννα και ο Τάκης.
Και όσο περισσότερα γνωρίζουμε για τις σχέσεις των αντικειμένων του συστήματος και των ιδιοτήτων των αντικειμένων, φυσικά η γνώση μας για το σύστημα αυξάνει.
Στην κλίμακα της γνώσης μας για το σύστημα (από το 0 ως το 100) υπάρχει ένα σημείο, το Κρίσιμο Σημείο. Αν η γνώση μας είναι κάτω από το Κρίσιμο Σημείο τότε σίγουρα δεν γνωρίζουμε το σύστημα. Αν η γνώση μας υπερβαίνει το Κρίσιμο Σημείο τότε γνωρίζουμε το σύστημα. Ακόμα και ελάχιστα κάτω από το Κρίσιμο Σημείο αν βρίσκεται η γνώση μας τότε είμαστε άσχετοι, δεν γνωρίζουμε το σύστημα.
Το αξιοσημείωτο είναι πως αν η γνώση μας είναι κάτω από το Κρίσιμο Σημείο, και μάλιστα όσο το πλησιάζουμε, τότε δεν γνωρίζουμε το σύστημα όπως είπα, αλλά νομίζουμε ότι το γνωρίζουμε. Και μάλιστα όσο πλησιάζουμε το Κρίσιμο Σημείο τόσο πιο πολύ είμαστε σίγουροι ότι το γνωρίζουμε, αλλά δεν το γνωρίζουμε. Στην κατάσταση αυτή είναι οι οπαδοί, που παρόλο ότι δεν ξέρουν είναι σίγουροι ότι ξέρουν. Όταν η γνώση μας υπερβεί το κρίσιμο σημείο, τότε έχουμε την αίθσηση ότι δεν γνωρίζουμε το σύστημα, αλλά όμως στην πραγματικότητα το γνωρίζουμε. Είναι η κατάσταση που κάποιος έχει αμφιβολία αν γνωρίζει ή όχι, και στην κατάσταση αυτή το γνωρίζει πραγματικά. Έτσι, όταν είμαστε στην κατάσταση που δεν ξέρουμε τι να πούμε ή τι να κάνουμε, όταν έχουμε πραγματικά αμφιβολία αν οι γνώσεις μας επαρκούν, είναι η στιγμή που πραγματικά γνωρίζουμε.

> Θα μπορούσες να το στείλεις με προσωπικό μήνυμα εδώ? Ευχαριστώ πολύ!!!!!
Για κάποιο λόγο έχεις επιλέξει να μην έχεις ενεργοποιήσει τα προσωπικά μηνύματα εδώ.

Kαλησπέρα!!!!
Είναι ενεργοποιημένα τα προσωπικά μηνύματα. Δεν τα έχω απενεργοποιήσει...

Quote:

---

Originally Posted by John11

Έψαξα αλλά δεν βρήκα κάτι. Στο ψάξιμό μου είδα ότι δεν υπάρχει nobel μαθηματικών, υπάρχει όμως nobel οικονομικών. Θα σου το πω όπως το άκουσα και όπως το κατάλαβα. Βέβαια δεν ξέρω αν αξίζει τον κόπο για τη συγκεκριμένη εξήγηση, αλλά τουλάχιστον νομίζω ότι είναι χρήσιμο γενικότερα.
Ας υποθέσουμε ένα σύστημα. Σύστημα μπορούμε να ονομάσουμε κάτι, οτιδήποτε. Π.χ. την ελλάδα, ή την οικονομία της ελλάδας, ή μια τάξη, ή 5 φίλους. Η γνώση μας για ένα σύστημα μπορεί να μετρηθεί, όπως με ένα θερμόμετρο που ξεκινά από το 0 και φτάνει ως το 100%. Σημαντικότερο για τη γνώση ενός συστήματος είναι η σχέση των αντικειμένων μεταξύ τους παρά οι ιδιότητες των αντικειμένων που το αποτελούν. Π.χ. αν έχουμε μια ομάδα ατόμων, σημαντικότερο είναι ποιά είναι η σχέση μεταξύ τους, δηλαδή η σχέση του Κώστα με τη Γιάννα, της Γιάννας με τον Τάκη ή του Τάκη με τον Κώστα, παρά το τι είναι ο Κώστας, η Γιάννα και ο Τάκης.
Και όσο περισσότερα γνωρίζουμε για τις σχέσεις των αντικειμένων του συστήματος και των ιδιοτήτων των αντικειμένων, φυσικά η γνώση μας για το σύστημα αυξάνει.
Στην κλίμακα της γνώσης μας για το σύστημα (από το 0 ως το 100) υπάρχει ένα σημείο, το Κρίσιμο Σημείο. Αν η γνώση μας είναι κάτω από το Κρίσιμο Σημείο τότε σίγουρα δεν γνωρίζουμε το σύστημα. Αν η γνώση μας υπερβαίνει το Κρίσιμο Σημείο τότε γνωρίζουμε το σύστημα. Ακόμα και ελάχιστα κάτω από το Κρίσιμο Σημείο αν βρίσκεται η γνώση μας τότε είμαστε άσχετοι, δεν γνωρίζουμε το σύστημα.
Το αξιοσημείωτο είναι πως αν η γνώση μας είναι κάτω από το Κρίσιμο Σημείο, και μάλιστα όσο το πλησιάζουμε, τότε δεν γνωρίζουμε το σύστημα όπως είπα, αλλά νομίζουμε ότι το γνωρίζουμε. Και μάλιστα όσο πλησιάζουμε το Κρίσιμο Σημείο τόσο πιο πολύ είμαστε σίγουροι ότι το γνωρίζουμε, αλλά δεν το γνωρίζουμε. Στην κατάσταση αυτή είναι οι οπαδοί, που παρόλο ότι δεν ξέρουν είναι σίγουροι ότι ξέρουν. Όταν η γνώση μας υπερβεί το κρίσιμο σημείο, τότε έχουμε την αίθσηση ότι δεν γνωρίζουμε το σύστημα, αλλά όμως στην πραγματικότητα το γνωρίζουμε. Είναι η κατάσταση που κάποιος έχει αμφιβολία αν γνωρίζει ή όχι, και στην κατάσταση αυτή το γνωρίζει πραγματικά. Έτσι, όταν είμαστε στην κατάσταση που δεν ξέρουμε τι να πούμε ή τι να κάνουμε, όταν έχουμε πραγματικά αμφιβολία αν οι γνώσεις μας επαρκούν, είναι η στιγμή που πραγματικά γνωρίζουμε.

> Θα μπορούσες να το στείλεις με προσωπικό μήνυμα εδώ? Ευχαριστώ πολύ!!!!!
Για κάποιο λόγο έχεις επιλέξει να μην έχεις ενεργοποιήσει τα προσωπικά μηνύματα εδώ.

---

Τραγικό......Lena01 πες μου ότι έχεις κάνει σεξ........!

χααχαχαχαχα Diana, δεν είναι αυτό το θέμα μου...
άλλο σεξ άλλο σχέση με προοπτική....!

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

χααχαχαχαχα Diana, δεν είναι αυτό το θέμα μου...
άλλο σεξ άλλο σχέση με προοπτική....!

---

Καλά σχέση με προοπτική μπορεί και να μην επιδίωκες ποτέ πραγματικά(να μην το ήθελες-γιατί και εγώ κάποτε κλαιγόμουν ότι δεν έχω άντρα,αλλά κατάλαβα ότι δεν το πολυήθελα τελικά)
δεν συγκρίνω σε καμία περίπτωση εμένα και εσένα,αλλά για ν'απαντάω με επιχειρήματα θα πρέπει να έχω και κάποια εμπειρία..
Σχέση με προοπτική αν δεν χαλαρώσεις και αν δεν τα βρεις με τον εαυτό σου,δεν θα κάνεις ποτέ,βλέποντας το τελευταίο σου μήνυμα περί αυτοεκτίμησης...και εγώ έχω χαμηλή αυτοεκτιμηση-ίσως να φταίει και αυτό!

Τώρα όσον αφορά το σεξουαλικό θέμα,νομίζω είναι λίγο υπερβολικό στα 35 να μην έχεις κάποιες εμπειρίες!

Diana μου, επειδή υπάρχουν και τα τρολάκια του φόρουμ - ήδη χτύπησε ένα - δεν το σχολιάζω επίτηδες το σεξουαλικό. Το αφήνω στην άκρη.
Ας πούμε λοιπόν ότι το θέμα μου είναι η σχέση με προοπτική, η συντροφικότητα τέλος πάντων, με τις δυσκολίες που περιγράφω, και θα χαρώ πάρα πολύ να ακούσω την άποψή σου!

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Diana μου, επειδή υπάρχουν και τα τρολάκια του φόρουμ - ήδη χτύπησε ένα - δεν το σχολιάζω επίτηδες το σεξουαλικό. Το αφήνω στην άκρη.
Ας πούμε λοιπόν ότι το θέμα μου είναι η σχέση με προοπτική, η συντροφικότητα τέλος πάντων, με τις δυσκολίες που περιγράφω, και θα χαρώ πάρα πολύ να ακούσω την άποψή σου!

---

εάν θέλεις πολύ περιληπτικά να μου πεις τις δυσκολίες,επειδή ήταν αδύνατον να διαβάσω όλα τα μηνύματα σε αυτό το θέμα,μου τις γράφεις;
επιγραμματικά.-

Αν θέλεις, διάβασε την 1η σελίδα και από μένα είσαι καλυμμένη. Οι υπόλοιπες σελίδες είναι σχόλια.
Επιγραμματικά, ειλικρινά δεν ξέρω πώς να το θέσω σε μια γραμμή...
Ξανακοίταξα το thread, πιστεύω ότι το πρώτο ποστ μου, όπου λέω την ιστορία της ζωής μου, το έχεις διαβάσει, άρα θα αρκεστώ στο να επαναλάβω αυτό που έγραψε μια φίλη σε επόμενη σελίδα <<περιχαρακωμένη σε συγκεκριμένα σχήματα σκέψης και συμπεριφορών από τα οποία ακόμα δεν μπορώ να βγω>>. Άρα θα έλεγα ότι αυτό είναι το πρόβλημα μου.

Ναι το διάβασα το πρώτο ποστ....

Quote:

---

με έστειλαν σε ιδιωτικό σχολείο θηλέων

---

Δεν ήξερα ότι τη δεκαετία του '80 υπήρχαν σχολεία θηλέων.

Quote:

---

Συν το ότι από μικρή πήγαινα στα κατηχητικά, ομάδες, κατασκηνώσεις

---

Αυτό από μόνο του δεν είναι καθοριστικό,ίσα-ίσα που παρατηρώ μία τάση των γονέων σου,να σε κοινωνικοποιήσουν,το ήταν κατηχητικό δεν είναι απαραίτητα κακό...

Quote:

---

Τέλειωσα τη σχολή μου με απίστευτο διάβασμα, τρομερή καταπίεση

---

Πρώτο λάθος,από τη στιγμή που πέρασες στη σχολή που ήθελες αν δεν ζοριζοσουν οικονομικά,έπρεπε να την πας όσο πιο χαλαρά μπορούσες και να γευτείς την ανεξαρτησία,την παρέα,το φλερτ,το αλκόολ ίσως....

Quote:

---

Μελέτησα βιβλία αυτοβοήθειας και σχετικά σάιτς, δούλεψα με το άγχος μου όσο μπορώ, έκανα ό,τι μπορούσα για να είμαι χαλαρή και κοινωνική.

---

Δεύτερο λάθος,για να είσαι χαλαρή και κοινωνική δεν χρειάζεται να μελετήσεις βιβλία αυτοβοήθειας...ή το 'χεις ή δεν το 'χεις.!

Quote:

---

για να αλλάξω τροχιά κίνησης, τουτέστιν ξανά πολύ και εντατικό διάβασμα. Άφησα και την Αθήνα, επανήλθα στο χωριό μου

---

και καριέρα και πολύ διάβασμα(που συνεπάγεται με άγχος και αγωνία)με παράλληλη αλλαγή περιβάλλοντος,σε καμία περίπτωση δεν σου επέτρεψαν το επιδιωκόμενο...άνθρωπος είσαι-όχι χαμαιλέοντας.!

Quote:

---

δεν έχω έναν άνθρωπο να πιω έναν καφέ που λέει ο λόγος

---

Αυτό συμβαίνει σε πολλούς,μην ανησυχείς.! Να επιδιώκεις παρέες με άτομα που σε κάνουν να βγάζεις τον πραγματικό σου εαυτό,αλλιώς χαιρετίσματα.!

Quote:

---

έχω θυρεοειδίτιδα hashimoto σε πλήρη εξέλιξη με υποθυρεοειδισμό

---

Δεν είμαι γιατρός,αλλά ίσως με κάποιο τρόπο να σε επηρεάζει αυτό...δεν μας είπες περισσότερα.!

Quote:

---

είμαι στα 68-70 κιλά 1,65 ύψος

---

ελπίζω να έχεις αδυνατήσει λίγο,θα νιώσεις καλύτερα και αμέσως πιο θελκτική..!

Σε κάποιο άλλο μήνυμα αναφέρεις ότι μένεις σε χωριό,και αυτό δημιούργησε κάποιο θέμα κοινωνικοποίησης,ίσως και κάποιο κόμπλεξ,δεν το ξέρω-υποθέτω....

Quote:

---

Για το κοινωνικό μου θέμα, μού είπε ότι κάθε άνθρωπος έχει τους δικούς του ρυθμούς και δεν μπαίνει σε καλούπια

---

Κράτα το σαν αλήθεια και πορεύσου με αυτό....

Το ίδιο θέμα με σχέσεις έχω και εγώ,δεν ξέρω αν έτυχε να διαβάσεις σχετικό μου ποστ,αλλά τελικά αποφάσισα ότι για κάποιο λόγο δεν είμαι έτοιμη ή δε βρήκα κάτι κατάλληλο για ''ετοιμαστώ''.Κάθε άνθρωπος με τους βιορυθμούς του...το χειρότερο είναι η παραίτηση-γενικά-όλα τα άλλα επιτρέπονται.!

Καλό βράδυ,αύριο είναι μια άλλη μέρα.

Kαλημέρα!!!

Από το κείμενο σου καταλαβαίνει κανείς πως πρόκειται για ένα πολύ ισορροπημένο άτομο με πολύ σωστά δομημένη σκέψη. Και σε θαύμασα γι' αυτό.

Θέλω να πω πως οι περισσότεροι που γνωρίζω ενδεχομένως δεν θα είχαν καταφέρει ούτε τα μισά από αυτά που έχεις καταφέρει παίρνοντας μάλιστα τόσο σημαντικές αποφάσεις σε πολλές κρίσιμες καμπές της ζωής σου! Μάλιστα πιστεύω πως οι δυσκολίες που έχεις αντιμετωπίσει σε έχουν πεισμώσει και σε έχουν κάνει δυνατότερο χαρακτήρα με διάθεση και όρεξη για ζωή!

Είναι όμως απορίας άξιον πως ένας τόσο ζηλευτός χαρακτήρας δεν έχει καταφέρει να ταιριάξει με κάποιον άλλον άνθρωπο. Προφανώς στο συγκεκριμένο κομμάτι, κάπου έχεις κάνει λάθη.

Πάντως δεν πιστεύω πως πρέπει να καταλήξεις πως "δεν ήταν το τυχερό σου". Άλλωστε κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως σηκώνεις λευκή σημαία και είμαι σίγουρος, απόλυτα σίγουρος, πως χαρακτήρες σαν και σένα δεν τα παρατάνε ΠΟΤΕ!

Eυχαριστώ Diana!
Ναι το σχολείο ήταν από τα ελάχιστα 2-3 που είχαν μείνει σε όλη τη χώρα. Έμενα κοντά στη μία από τις τρεις πόλεις που λειτουργούσαν...

Το κατηχητικό είναι κοινωνικοποίηση αλλά προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση και σε ειδικό πλαίσιο. Αν λάβεις υπόψιν ότι σαν ιδιοσυγκρασία είμαι συνεσταλμένη και σαν παιδί υπήρξα εξαιρετικά υπάκουη και φιλότιμη, το περιβάλλον αυτό δεν με βοήθησε να λειτουργώ πιο απελευθερωμένα, ίσα ίσα ήρθε και αποτέλειωσε το αυταρχικό περιβάλλον του σχολείου. Οπότε απαντώ και στο άλλο που μου λες με την κοινωνικότητα δεν το είχα καθόλου (ή δεν είχα εξασκηθεί από την οικογένεια να το έχω). Ανάλογα με τα κέφια μου ως τα 25 +- ! Ουσιαστικά μέσω της δουλειάς έμαθα να είμαι κοινωνική.

Σχετικά με τη σχολή, αν την πήγαινα χαλαρά, πιστεύω ότι τώρα θα έπαιρνα πτυχίο, μετά από 15 χρόνια δηλαδή, περνώντας από ένα μάθημα στην εξεταστική, δηλαδή 3 τη χρονιά. Παρότι διάβαζα και παρακολουθούσα, από ένα σημείο και μετά μπλόκαρα... Κάτι παρόμοιο αλλά όχι τόσο σκληρά, έχω πάθει τώρα, 3 χρονια σέρνομαι να διαβάσω, μπαίνω στην 4η χρονιά, και ουσιαστικό αποτέλεσμα δεν έχω βγάλει. Το τί προσπάθειες έχω κάνει να πάρω μπρος δεν λέγεται...οπότε κάπου έχω βαρεθεί.

Σχετικά με τη μετακόμιση, έχει περάσει καιρός από τότε που έγραψα το ποστ. Είναι πολύ καλύτερα τα πράγματα, έκανα παρέες, νέες γνωριμίες στην πόλη βέβαια. Το θέμα του καφέ το έχω λύσει! από δραστηριότητες έχω βρει τόσες που θα μπορούσα full time να ασχολούμαι με αυτές. Δεν ξέρω αν είναι κόμπλεξ ή κοινωνική φοβία, αλλά ναι το χωριό μου δεν το συμπαθώ καθόλου, ίσα ίσα εκνευρίζομαι και μόνο που το σκέφτομαι. Υπάρχουν αρνητικά βιώματα, είναι μια εξαιρετικά κλειστή κοινωνία, αλλά είναι θέμα για άλλο ποστ.

Σχετικά με το θυρεοειδή, παίρνω αγωγή. Αλλά ναι σίγουρα επηρέασε την καταθλιπτική μου διάθεση τα τελευταία χρόνια.

Quote:

---

Originally Posted by smigol

Kαλημέρα!!!

Από το κείμενο σου καταλαβαίνει κανείς πως πρόκειται για ένα πολύ ισορροπημένο άτομο με πολύ σωστά δομημένη σκέψη. Και σε θαύμασα γι' αυτό.

Θέλω να πω πως οι περισσότεροι που γνωρίζω ενδεχομένως δεν θα είχαν καταφέρει ούτε τα μισά από αυτά που έχεις καταφέρει παίρνοντας μάλιστα τόσο σημαντικές αποφάσεις σε πολλές κρίσιμες καμπές της ζωής σου! Μάλιστα πιστεύω πως οι δυσκολίες που έχεις αντιμετωπίσει σε έχουν πεισμώσει και σε έχουν κάνει δυνατότερο χαρακτήρα με διάθεση και όρεξη για ζωή!

Είναι όμως απορίας άξιον πως ένας τόσο ζηλευτός χαρακτήρας δεν έχει καταφέρει να ταιριάξει με κάποιον άλλον άνθρωπο. Προφανώς στο συγκεκριμένο κομμάτι, κάπου έχεις κάνει λάθη.

Πάντως δεν πιστεύω πως πρέπει να καταλήξεις πως "δεν ήταν το τυχερό σου". Άλλωστε κάτι τέτοιο θα σήμαινε πως σηκώνεις λευκή σημαία και είμαι σίγουρος, απόλυτα σίγουρος, πως χαρακτήρες σαν και σένα δεν τα παρατάνε ΠΟΤΕ!

---

Καλημέρα Smigol!
Πιστεύω ότι έχω χάσει τον αυθορμητισμό μου, όπως πολύ σωστά είπε μια φίλη σε αυτό το ποστ. Και αυτό το αυτόματα τυπικό φαίνεται και ενοχλεί.
Άσε που οι περισσότεροι άντρες που τυχαίνει να γνωρίζω, όταν βλέπουν ανεξαρτησία σε μια γυναίκα, το βάζουν στα πόδια...

Εγώ θα το πάω αλλιώς από όσους σε κομπλιμεντάρουν και θα σου πω αυτά που είδα έτσι ακριβώς όπως τα σκέφτομαι. Δεν κάνεις σεξ. Δεν θες καν να συζητάς γι αυτό. Στο ένα μέλος που σε ρώτησε γι αυτό καθαρότερα από τα άλλα που το πήγαν στις αναλύσεις και τα λοιπά, απάντησες με ένα θυμωμένο emoticon. Δε θέλεις να συζητάς γι αυτό, γιατί εκεί υπάρχει κάτι που...ενοχλεί, πονάει, μπλέκεται, βρες εσύ τον ορισμό, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ζητούμενο είναι. Ήσουν με έναν άνθρωπο έξι μήνες, άκουγες τις παπαριές που σου έλεγε όλη την ώρα και αντί να ΜΗΝ ΚΑΤΑΠΙΕΖΕΣΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΜΑΛΑΚΑ, επειδή ο μαλάκας αυτός υποτίθεται ότι ήταν αυτός με τον οποίον κάτι θα γινόταν, ΑΝΕΧΟΣΟΥΝ. Δεν είσαι καλή, είσαι γομάρι. Με τη λέξη δε θέλω να σε υποτιμήσω και δεν τη γράφω για να σε προσβάλω, τη γράφω για να καταλάβεις, αν θες φυσικά, πως δεν είσαι καλούλης και αγαθός και ειλικρινής και τόσο μα τόσο μορφωμένος και με αψόγου περίγραμμα όταν ΑΝΕΧΕΣΑΙ έχοντας στο νου σου έναν απώτερο στόχο. Και συ το έκανες γιατί κάτι ήθελες απ' αυτόν, η συμφωνία έσπασε όταν εσύ έφτασες στα όρια του ψεύτικου πολιτισμένου εαυτου που σου φόρεσε η κουλτούρα αυτή σαν ένα δανεικό ρούχο. Πέτα το. Ξεντύσου το. Ελευθερώσου. Γιατί άραγε λες το μοτίβο σου να είναι η απόμακρη, που δεν θα κάνει πρώτη την αρχή? Γιατί να μην την κάνεις ΕΣΥ? Γιατί να μη διεκδικείς το σώμα δίχως τις βλαμένες επιφάσεις για το πού μπορεί μετά να πάτε? Αυτό το λες εσύ κάπως αλλιώς, εγώ το λέω πατριαρχία και συντηρητισμό. Τις βλακείες που σου γράφουν για το ζηλευτή και παπαριές, τι να σχολιάσω. Σου λέει η άλλη είμαι δυστυχισμένη, κολλημένη, μπλοκαρισμένη, με έχουν γαμήσει πατόκορφα οι αρχές και η ηθική, και συ πας και την κολακεύεις. Είναι φυλακισμένη, να λευτερωθεί όσο μπορεί θέλει. Και αυτό Λένα, δε γίνεται δίχως να αρχίζεις να τολμάς. Τόλμα κοπέλα μου. Γάμα το περιβάλλον, πέταξε μερικά από όσα σε έκαναν να είσαι κόσμια και καλούλα. Πάρε από τους άλλους ό,τι θες, πέτα τις ψεύτικες ευγένειες. Ζήσε αυθεντικά, όχι προσποιητά. Δεν είναι καθόλου απορίας άξιον. Δεν αξιοποιείς την ορμή σου, δε νιώθεις τη δύναμή σου, δεν την έχεις αντιληφθεί. Υπάκουη, φιλότιμη, καλό κορίτσι, υπομονετική και ΣΚΑΣ. Αλλά ΣΚΑΣ, σε σκάνε όλ' αυτά. Ή θα τ'αφήσεις να σε πάνε έτσι μέχρι τον τάφο, ή εσύ, με όσα μάθεις για σένα θα τα τουμπάρεις. Σου εύχομαι το δεύτερο.

Quote:

---

Originally Posted by Lena01

Άσε που οι περισσότεροι άντρες που τυχαίνει να γνωρίζω, όταν βλέπουν ανεξαρτησία σε μια γυναίκα, το βάζουν στα πόδια...

---

Εεεε.....δεν νομίζω να είναι έτσι.....ειδικά την σήμερον ημέρα! Ίσα ίσα που νομίζω πως κανέναν άντρα δεν θα τον πείραζε να βγάζει η σύντροφός του παραπάνω χρήματα!
Αυτή είναι μια καραμέλα την οποία έχετε πρόχειρη εσείς οι γυναίκες σε περίπτωση που δεν προχωρήσει η σχέση. Καταλαβαίνω όμως πως αυτή η άποψη, είναι ένα καταπληκτικό χαλί για να κρύψεις από κάτω αυτά που δεν θα ήθελες να φαίνονται!

Quote:

---

Με τη λέξη δε θέλω να σε υποτιμήσω και δεν τη γράφω για να σε προσβάλω, τη γράφω για να καταλάβεις, αν θες φυσικά, πως δεν είσαι καλούλης και αγαθός και ειλικρινής και τόσο μα τόσο μορφωμένος και με αψόγου περίγραμμα όταν ΑΝΕΧΕΣΑΙ έχοντας στο νου σου έναν απώτερο στόχο. Και συ το έκανες γιατί κάτι ήθελες απ' αυτόν, η συμφωνία έσπασε όταν εσύ έφτασες στα όρια του ψεύτικου πολιτισμένου εαυτου που σου φόρεσε η κουλτούρα αυτή σαν ένα δανεικό ρούχο. Πέτα το. Ξεντύσου το. Ελευθερώσου.

---

Λένα,σε αυτό το κομμάτι κάπου θα συμφωνήσω και εγώ,μέσα από τα λόγια σου διακρίνω ένα λίγο δήθεν προφίλ,που ίσως η κοινωνία στην οποία μεγάλωσες να σου φόρεσε,αλλά μην τα ρίχνουμε όλα στους άλλους...διακρίνω και μία τάση μεγαλομανίας-που δεν μου αρέσει καθόλου...''ήθελα να περάσω σε μία πρωτοκλασσάτη σχολή...'' την ανεξαρτησία δεν την θέλουν οι περισσότεροι..'' δεν υπάρχουν πρωτοκλασσάτοι άνθρωποι και σχολές-όχι ότι όλα είναι ίσωμα,αλλά σε όποια σχολή και αν πήγαινες θα σου δινόταν η δυνατότητα να κοινωνικοποιηθείς,οπότε η πρωτοκλασσάτη σχολή δεν ήταν το μόνο σκαλοπάτι για να μετατρέψεις τον εαυτό σου σε κοινωνικό άτομο...

Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να σου διευκρινήσω ότι μου είσαι πολύ συμπαθής και διακρίνω και έναν ηθικό άνθρωπο στο πρόσωπο σου,αλλά επειδή σου μιλάω με αγάπη σου λέω ότι πρέπει να ξεφύγεις από τον συντηρητισμό και την ψευτοκουλτούρα μιας ίσως πιο παρωχημένης εποχής και να αφήσεις τον εαυτό σου ελεύθερο και άνετο...να δοκιμάσει να αγαπήσει να φλερτάρει να αποτύχει.....

Quote:

---

Γιατί άραγε λες το μοτίβο σου να είναι η απόμακρη, που δεν θα κάνει πρώτη την αρχή? Γιατί να μην την κάνεις ΕΣΥ?

---

Σε αυτό δε συμφωνώ...όσο και αν αλλάξουν οι εποχές ο άνδρας είναι άνδρας και η γυναίκα-γυναίκα,και εγώ από τον άνδρα περιμένω την α'κίνηση,εγώ απλά δείχνω ένα διακριτικό ενδιαφέρον(μην μας πουν και λιγούρια)

Quote:

---

Γιατί να μη διεκδικείς το σώμα δίχως τις βλαμένες επιφάσεις για το πού μπορεί μετά να πάτε?

---

Και συμφωνώ και διαφωνώ....δεν χρειάζεται να είσαι τόσο συντηρητική και να ολοκληρώσεις αφού παντρευτείς,νιώσε άνετα με το θέμα ''σεξ'' δεν είναι τόσο βλαβερό,αντίθετα θα σε κάνει να ανοιχτείς περισσότερο σε προκλήσεις...
Διαφωνώ γιατί ο κάθε άνθρωπος εκφράζεται διαφορετικά και αυτό που εγώ θεωρώ άσπρο κάποιος άλλος το θεωρεί μαύρο....και είναι και δικαίωμα του..!

Quote:

---

Είναι φυλακισμένη, να λευτερωθεί όσο μπορεί θέλει. Και αυτό Λένα, δε γίνεται δίχως να αρχίζεις να τολμάς. Τόλμα κοπέλα μου. Γάμα το περιβάλλον, πέταξε μερικά από όσα σε έκαναν να είσαι κόσμια και καλούλα. Πάρε από τους άλλους ό,τι θες, πέτα τις ψεύτικες ευγένειες. Ζήσε αυθεντικά, όχι προσποιητά. Δεν είναι καθόλου απορίας άξιον. Δεν αξιοποιείς την ορμή σου, δε νιώθεις τη δύναμή σου, δεν την έχεις αντιληφθεί. Υπάκουη, φιλότιμη, καλό κορίτσι, υπομονετική και ΣΚΑΣ. Αλλά ΣΚΑΣ, σε σκάνε όλ' αυτά. Ή θα τ'αφήσεις να σε πάνε έτσι μέχρι τον τάφο, ή εσύ, με όσα μάθεις για σένα θα τα τουμπάρεις. Σου εύχομαι το δεύτερο.

---

Νομίζω Λένα θα συμφωνήσω-έχεις δεσμευτεί σε μία κουλτουρα του καθωσπρεπισμού(που δεν είσαι η μόνη) και αντί να κάνεις αυτά που επιθυμείς-κάνεις αυτά που επιβάλλει η κοινωνία
Δεν έχεις και άδικο γιατί οι άνθρωποι είναι τόσο κακεντρεχείς,που αν είσαι απελευθερωμένη σε λένε τσ@λα,αν είσαι ηθικιά σε λένε φυτό-οπισθοδρομική και ούτε καθεξής
Εχω περάσει από αυτό το μονοπάτι και μιλάω εμπειρικά...

άποψή μου; Παν μέτρον άριστον,καλύτερα ο εαυτός σου και πριν φύγεις από αυτόν τον κόσμο να πεις''εγώ έζησα τη ζωή που επέλεξα''
παρά καταπίεση και τις τελευταίες ώρες ''έζησα τη ζωή των άλλων'' γιατί τότε οι άλλοι θα κάνουν τον δικό τους απολογισμό και εσένα ούτε που θα σε θυμούνται''.

Η πράξη από τη θεωρία βέβαια απέχει χρόνια,αλλά η σκέψη είναι αυτή που δημιουργεί και την πράξη...
Καλή συνέχεια.!