alexandre, είσαι πολύ ειλικρινής και ουσιαστικός.
Printable View
alexandre, είσαι πολύ ειλικρινής και ουσιαστικός.
Ειρηνούλα ακου τον Αλεξανδρο. Ξέχνα όλους εμάς και δες μέσα από τη δική του εξομολόγηση αν τελικά αξίζει το κόπο να ξενυχτας.
Ο Dj σου μπορεί να γίνει στο μέλλον ένας καλός σύντροφος αλλά στη παρούσα φάση \"περί αλλων μεριμνά και τυρβάζει\".
Αστον λοιπόν να ωριμάσει με την ησυχία του και κοίτα να κανακέψεις τη δική σου καρδούλα.
Κάποιος εκεί έξω περιμένει να του τη δώσεις για να σου δώσει κι αυτός τη δική του
Quote:
Originally posted by eirineta
krino μου με συγκίνησες...σνιφ...τα δέχομαι τα φιλάκια αλλά να σου πω κάτι για τα υπόλοιπα...
ατιμο κοριτσι και εμενα με συγκινησες, για αυτο σου τα εγραψα ολα αυτα...
τα υπολοιπα ειναι μονο ενα πραγμα,
\"απαλλαξου απο οτι σε φοβιζει και κολυμπα\"
celia θα έρθει κι αυτό, στην ώρα του όμως...κάτσε να βρω πρώτα τον εαυτό μου και μετά θα τη δώσω την καρδούλα μου...σωστό?
Krino μου, να είσαι καλά...έχει δίκιο στα περί φόβου και κολυμβησης...κι επειδή σήμερα ξύπνησα χαμογελαστή και αισιόδοξη, η συμβουλή σου δε μου φαίνεται παρά ένα παιχνιδάκι...
;)
τωρα βγαζει καποιο νοημα αυτο΄το τελευταιο που λες; οχι απλα παιζεις με τις λεξεις. Δεν θελετε να δειτε την πραγματικοτητα, αφου σας αρεσουν τετοιου ειδους σχεσεις και χαρακτηρες απο την άλλη μερια γεμιζετε ατελειωτες σελιδες υποβιβαζοντας και μειωνοντας τον συντροφο σας και παρουσιαζοντας τον εαυτο σας ως θυμα εκμεταλευσης, ενω στην ουσια παλι εκει θα γυρίσετε ή θα διαλεξετε παλι συντροφο με τον ιδιο χαρακτηρα. Και παλι το ιδιο απο την αρχη. Ενας κυκλος ειναι. Δεν ξερω ομως τι περνετε απο αυτες τις σχεσεις ...σας αρεσει αυτη η συναισθηματικη ταραχη, ο αλλος να σας εχει στο \"σηκω-κατσε\", η ερωτικη περπετεια, να σας συμπεριφερετε ο άλλος ασκημα και στο τελος να περνατε ολη αυτη την θλιψη και το παραπονο..αυτο δεν το γνωριζω μονο εσεις ξερετε την αληθεια. εκει πρεπει να εστιασετε κατα την γνωμη μου... Το λεω γιατι εχω δει και ατομα που ειναι 50+ ετων, τα γνωριζω πολλά χρονια, και ακουω τα ιδια αλλά παλι μενουν στις σχεσεις αυτες για δεκαετιες, άρα εχω καταληξει οτι τους αρεσει αυτη η συμπεριφορα και αυτου του ειδους οι σχεσεις, ασχετος εαν μετα παραπονουντε, θελουν την κακη συμπεριφορα για να παραπονουντε το εχουν αναγκη και αυτο απλά δεν το παραδεχοντε.Quote:
Originally posted by krino
παγωμενε,
αυτοι που μιλανε για σηκω και κατσε,
στην συνεχεια οταν ενα ζευγαρι παραγνωριστει αυτα τελειωνουν.
Οι \"καλοι\" πετανε την μασκα τους καιτους μενει η πραγματικοτητα.
Δεν μιλαω για αντρες μονο, αλλα πιστευω οτι δεν υπαρχουν καλα και κακα παιδια.
Υπαρχουν στιγμες, χαρακτηρες και συνδιασμοι αυτων αναλογα τις συνθηκες.
Ολοι ειμαστε ανωριμοι, ανυπομονοι, εγωιστες και οτι αλλο θες.
Θελει πολλη δυναμη για να δεις την αλλη οχθη, ποσο μαλλον να περασεις απεναντι.
Εν ολιγεις δεν φαινεσαι κακος, απλα νομιζεις οτι εχεις περασει καπου αλλου και μας κοιτας.
Διπλα εισαι απλα δεν το εχεις καταλαβει....
eirineta---- δεν εχω καμια διαθεση να σου επιτεθω ουτε περνω το μερος κανενος, απλα πιστευω ο,τι θα πρεπει να δεις τι περνεις απο αυτες τις σχεσεις. Εκει ειναι η ουσια κατα την γνωμη μου.
δεν παιζω με τις λεξεις αγαπητε μου,
Καταλαβαινω οτι θεωρεις εσυ εισαι ο καλος και οι αλλοι αντρες οι κακοι λυκοι, σωστα??
Ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω γιατι εχεις τετοια σταση.
Δεν μου αρεσει να εξειδικευω αλλα θα σου πω σε γενικες γραμμες οτι δεν υπαρχουν καλοι και κακοι ανθρωποι, καλοι και κακοι αντρες.
Υπαρχουν συγκυριες, συνθηκες και γωνιες αυτων.
Αναλογα το ρου του χρονου μπορουμε ολοι να περασουμε απο αυτες και να υοθετησουμε μια κακη σταση, την επομενη στιγμη μια καλη. Αυτο τι μας κανει καλους η κακους ανθρωπους??
Κρινεις αλλους αντρες οτι συμπεριφερονται ασχημα υπονοωντας οτι εσυ εισαι ενας αγιος.
Να ξερεις οτι η κριση για τον εαυτο μας ειναι πολυ υποκειμενικη και αν πουμε οτι θα ρωταγες μια Χ κοπελα πως σε βλεπει μπορει να ακουγες οτι εισαι ενα κακος ανθρωπος.... λεει αληθεια η ψεμματα??
Τελος,
απο ολες τις σχεσεις, απο ολους τους ανθρωπους εχουμε να κερδισουμε κατι.
Για μενα θα πρεπει αυτο το κατι να κοιταξουμε να το παρουμε πολυ προσεκτικα, οσο και οποτε μας το δινουν.
Παλι δεν καταλαβαινω το νοημα της απαντησης σου....παλι παιζεις με τις λεξεις. Δεν νομιζω ο,τι εγραψα καπου πως θεωρω τον εαυτο μου ως \"αγιο\" και τους αλλους ως κακους. προσπαθεις να με ενοχοποιησεις για κατι που δεν ειπα και να με συρεις σε απολογια. Εαν κοιταξεις στις πισω σελιδες εσεις ειστε που δωσατε διαφορους χαρακτηρισμους στον συντροφο της κυριας και σε οσους αλλους εχουν παρομοια συμπεριφορα και τους σκιαγραφισατε ως ατομα με ασκημη συμπεριφορα.Quote:
Originally posted by krino
δεν παιζω με τις λεξεις αγαπητε μου,
Καταλαβαινω οτι θεωρεις εσυ εισαι ο καλος και οι αλλοι αντρες οι κακοι λυκοι, σωστα??
Ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω γιατι εχεις τετοια σταση.
Δεν μου αρεσει να εξειδικευω αλλα θα σου πω σε γενικες γραμμες οτι δεν υπαρχουν καλοι και κακοι ανθρωποι, καλοι και κακοι αντρες.
Υπαρχουν συγκυριες, συνθηκες και γωνιες αυτων.
Αναλογα το ρου του χρονου μπορουμε ολοι να περασουμε απο αυτες και να υοθετησουμε μια κακη σταση, την επομενη στιγμη μια καλη. Αυτο τι μας κανει καλους η κακους ανθρωπους??
Κρινεις αλλους αντρες οτι συμπεριφερονται ασχημα υπονοωντας οτι εσυ εισαι ενας αγιος.
Να ξερεις οτι η κριση για τον εαυτο μας ειναι πολυ υποκειμενικη και αν πουμε οτι θα ρωταγες μια Χ κοπελα πως σε βλεπει μπορει να ακουγες οτι εισαι ενα κακος ανθρωπος.... λεει αληθεια η ψεμματα??
Τελος,
απο ολες τις σχεσεις, απο ολους τους ανθρωπους εχουμε να κερδισουμε κατι.
Για μενα θα πρεπει αυτο το κατι να κοιταξουμε να το παρουμε πολυ προσεκτικα, οσο και οποτε μας το δινουν.
Ελάτε βρε παιδια μη διαφωνήτε για το ποιος ειναι κακός η καλός. ΟΛΟΙ είμαστε \"εν δυναμει\" και απο τα δύο. Ο χρόνος ο τόπος οι συγκυρίες και ο αποδέκτης ειναι που μετρανε.
Οσο για την ειρηνούλα απλώς χρειάζεται το χρόνο της γιατί ειλικρινά ποτέ δε θυμάμαι να εχω αλλάξει συναισθήματα έπειδη με παρότρυναν καποιοι αλλοι να το κάνω ακόμα κι αν αναγνώριζα οτι είχαν 100% δίκιο.
παγωμένε, καταλαβαίνω ότι δεν κάνεις επίθεση και απλά ζητάς να μάθεις το λόγο αυτών των συμπεριφορών...
Δεν είμαι σίγουρη αν θα σε καλύψω αλλά υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να εμφανίζεται αυτή η συμπεριφορά:
- μπορεί μια γυναίκα να ζητάει μόνο το ερωτικό παιχνίδι αλλά μετά να γκρινιάζει γιατί θέλει κάτι παραπάνω (πχ σχέση)
- μπορεί να θέλει πάντα μόνο το σεξ αλλά αυτός να το μοιράζει και σε άλλες πέρα από αυτήν. Τότε μάλλον γκρινιάζει από εγωισμό, γιατί τον θέλει μόνο για την πάρτη της, ή από ζήλια.
- μπορεί από την αρχή να τον βλέπει σοβαρά, να ΑΝΑΓΚΑΖΕΤΑΙ για να μην τον χάσει να συμβιβαστεί με τις παράλληλες σχέσεις και να γκρινιάζει γενικά για την κατάσταση.
- μπορεί να γκρινιάζει γιατί απλά δε νιώθει ξεχωριστή για κάποιον. γιατί νιώθει ότι δεν της αξίζει κι από την άλλη φοβούμενη μη τα χάσει όλα παραμένει στην κατάσταση αλλά...γκινιάζει
- μπορεί να γκρινιάζει για αυτόν και για όλους τους άντρες που φέρονται παρόμοια, επειδή ίσως έχει κι αυτή μια κρυφή επιθυμία να φερθεί έτσι, ξέρει κατα βάθος όμως ότι αν το κάνει θα τη χαρακτηρίσουν που...να
- μπορεί να γκρινιάζει στην τελική για τον τύπο, βγάζοντας έτσι το θυμό και τη νρτοπή για τον εαυτό της που έμπλεξε εκεί που δεν ξέρει πώς να χειριστεί καταστάσεις...
Προσωπικά μιλώντας, νομίζω ότι η γκρίνια είναι ένα πάντρεμε όλων των παραπάνω αλλά για την κάθε μια, κάτι από ολα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα..Παράδειγμα εγώ, κλίνω προς το να γκρινιάζω αφενός γιατί θα ήθελα κάτι παραπάνω, να είμαι τόσο σημαντική γι\' αυτόν όσο είναι αυτός για μένα και μπλα μπλα μπλα...και αφετέρου γιατί μου τη σπάει που βρίσκομαι \"μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα\" δηλαδή ή συμβιβάζομαι ή τον χάνω...
Θα μου πεις και τι σε νοιάζει τόσο αν τον χάσεις. Έτσι που ζει, αφού δε σ\' αρέσει, σήκω και φύγε...
Όταν όμως κάποιον άνθρωπο τον αγαπάς λίγο ακόμα κάθε στιγμή, στις στενοχώριες του, στην κούραση, στα νεύρα του, ακόμη κι όταν σου μιλάει για άλλες...δυσκολεύεσαι να τον αφήσεις.
ΣΥΝ το ότι κρατάς μέχρι το τέλος μια μικρή ελπίδα ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το καλύτερο...
(μιλάω στο β\' ενικό γιατί ΕΥΤΥΧΩΣ το α\' ενικό δε μου βγαίνει, δεν απευθύνομαι όμως στη δική σου στάση)
Έτσι λοιπόν, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να γκρινιάξει μια τέτοια γυναίκα. Α! Επίσης, όταν νιώθω ότι δεν είμαι καλά, θέλω να κλάψω, να ξεσπάσω, σκέφτομαι για λίγο αυτή την ιστορία και να δεις για πότε ξεσπάω! Δρα και θεραπευτικά λοιπόν...(εντάξει, είπα να αλαφρύνω λίγο το κλίμα!)
Όσο για το αν εξακολουθούμε να πέφτουμε μετά σε τέτοιους...δεν ξέρω! Όταν βρω τον επόμενο θα σου πω αν είναι από αυτούς...Πάντως, ειλικρινά, δεν έχω τέτοιες βλέψεις...
Τέλος,
1. ΔΕΝ ΜΟΥ ΦΕΡΟΤΑΝ ΑΣΧΗΜΑ! (είπα πολλά που δεν τα έδωσες σημασία.) Η στάση ζωής του ήταν άσχημη αλλά και αυτή δεν μπορώ να την κατακρίνω γιατί:
- δεν έχω το δικαίωμα
- είναι στάση ζωής τα τελευταία δύο χρόνια (πριν ήταν αλλιώς, και το πιστεύω ότι θα ξαναλλάξει)
- πάντα ακόμη και οι συμπεριφορές ενός ανθρώπου που χαρακτηρίζουμε ως μη φυσιολογικές, γι\' αυτόν έχουν σημασία και νόημα...υπάρχουν γιατί εξυπηρετούν κάποιο σκοπό.
2. Πίστεψέ με πήρα πολλά καλά και πολλά άσχημα...και δεν το μετανιώνω...και αυτό που έλεγε ο Νιτσε...ότι τη ζωή που ζεις τώρα θα τη ζεις αιώνια και αυτή θα επναλαμβάνεται αυτούσια...αν το ξέρεις αυτό θα πρέπει να αναλογιστείς τι αποφάσεις θα πάρεις, τι βήματα θα κάνεις ωστε τα αποτελέσματά τους να μπορείς να τα βαστάξεις για όλες τις επόμενες ζωές σου. Λοιπόν, εγώ χωρίς δεύτερη σκέψη θα ξανάπαιρνα την ίδια απόφαση...Να γνωρίσω αυτόν τον άνθρωπο να τον αγαπήσω για τα καλά του κι ας μην ξέρω ακόμα πώς θα τελειώσει...
ΥΓ.celia τα συναισθήματα δεν αλλάζουν...αλλά πήρα μια απόφαση κι αυτή τη φορά νιώθω να κρατάω γερά...σαν να πατάω πιο στέρεα στο έδαφος. αλλά και πάλι μεγάλα λόγια δε λέω
ΥΓ. όντως όλοι είμαστε \"εν δυνάμει\" καλοί και κακοί και όλοι έχουμε έναν καλό κι έναν κακό εαυτό και τους βγάζουμε νάλογα με την περίσταση
Δεν ερωτεύτηκα γιατί δεν θεωρούσα εκείνες ικανές να μου προκαλέσουν αυτό το συναίσθημα (να μην συγχέεται με ζήλεια). Πάντα ήταν λειψές σε κάτι. Έτσι το έβλεπα εγώ. Δεν ήταν \"αξιόλογες αρκετά\". Εκείνες με ερωτεύτηκαν ή τουλάχιστον έτσι έδειχναν τα κλάμματα κτλ κτλ. Ίσως όμως να ήταν και τσαντίλα που δεν ανταποκρινόμουν και δεν κόλλαγα.Quote:
Originally posted by eirineta
Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να το ψάξω...Μόνο που τα διάβασα μ\' έπιασε σύγκρυο...Χαίρομαι πάντως που είσαι τώρα σε μια σχέση όπως την περιέγραψες πιο πριν....Είναι τουλάχιστον πιο υγιεινή...
Όσο για το σεξ...Τελικά και οι άντρες και οι γυναίκες θυσιάζουν πάρα πολλά για την πάρτη του. Και οι κοπέλες ίσως (κάποιες από αυτές έστω) ίσως σε έβλεπαν σαν αρσενικό, μόνο σεξ, no strings attached, που έλεγα κι εγώ...
Άλλες πάλι μπορεί τώρα να σε βρίζουν και να κάνουν βουντού με τριχούλες που μάζευαν όταν κοιμόσουν δίπλα τους ;)
Τί να σου πω βρε παιδί μου? Πληγώνεις όταν απορρίπτεις τον έρωτα του άλλου. Δεκτόν βέβαια. Φιλανθρωπικό ίδρυμα είμαστε? αλλά να μωρέ, είναι που με πιάνει κι εμένα ο εγωισμός ρε γμτ! Γιατί όχι? Τέσπα...
Δεν ξανακάνω περπατιστά το φαύλο κύκλο των άλυτων ερωτημάτων...
Όσο για το θείο δώρο στις γυναίκες...ναί...έχει μια βάση...΄μόνο για αυτές που θέλαν να ζήσουν μια περιπετειούλα...για τις υπόλοιπες που μπορεί να το πήραν σοβαρά, πίστεψέ με, όπως είπες το γλυκό έδεσε! :)
Θέλεις να μου πεις πώς έγινε και δεν ερωτεύτηκες ή δε σε ερωτεύτηκε κάποια από αυτές?
Έχω \"ωραίο πακέτο\" ήτοι είμαι σε καλή δουλειά και προβολής, όμορφος κτλ κτλ. Δηλαδή \"παιδί για σπίτι\". Έτσι φαίνομαι εξωτερικά. Μου έλειπε το θάρρος/θράσσος. Όταν βρέθηκε κι αυτό η μία έπεφτε πίσω από την άλλη.
Όμως εσωτερικά ήμουν κι είμαι ακόμα ως ένα βαθμό εξαιρετικά εγωιστής. Όταν περπατάς είσαι σε παρέες και έχεις το θαυμασμό των γυναικών αισθάνεσαι ότι δεν χρειάζεται να κολλήσεις ή να δώσεις.
Στις βραχύβιες σχέσεις μου ήμουν πολύ άγριος συναισθηματικά και έδινα πάρα πολλά αλλά μέσα μου παρέμενα παγερός. Οι κοπέλες ενθουσιάζονταν, αφήνονταν ολοκληρωτικά και με ερωτεύονταν. Κάτι όμως θα γινόταν που θα μου την έσπαγε και θα έφευγα ή θα τις έδιωχνα με τη συμπεριφορά μου. Υπομονή μηδέν.
Αυτό δεν σημαίνει ότι έγω δεν πόναγα. Αλλά ότι έτσι κι αλλιώς δεν \"άξιζαν\".
Ακόμα και τώρα αν με ρωτήσεις αυτό θα σου απαντούσα. Απλά ίσως τώρα να είμαι λίγο πιο τίμιος με τον εαυτό μου και να λέω ότι θα μπορούσα να είχα φερθεί διαφορετικά. Αλλά και πάλι η αλήθεια είναι ότι δεν με πολυενδιαφέρει.
Ειλικρινά μιλάω με όσες συνέπειες μπορεί να έχει αυτό.
Στην παρούσα σχέση μου υπάρχει κάτι που δεν υπήρχε στις άλλες. Ένα αίσθημα σεβασμού. Σεβασμός σ\' αυτό που είναι η κοπέλα μου. Και θα συνεχίσει να είναι με ή χωρίς εμένα. Το ίδιο υπάρχει κι από την άλλη πλευρά. Αν ήταν να βρω ένα διαφορετικό με τις άλλες κοπέλες είναι αυτό. Άξια για σεβασμό επειδή είναι αυτό που είναι. Επίσης με κάνει να θέλω να γίνω καλύτερος. Δεν βγάζει το κακομαθημένο παιδί από μέσα μου. Με κάνει να βλέπω τον εαυτό μου ως ενήλικα αλλά χωρίς πίεση. Ίσως κι εγώ να είμαι έτοιμος τώρα. Γιατί γνωριζόμασταν αρκετό καιρό σαν φίλοι.
Αλέξανδρε η ειλικρίνεια σου είναι εντυπωσιακή ................
Είναι σα να μιλάς για κάποιον άλλον , εναν προηγούμενο Αλέξανδρο και να τον βλέπεις καθαρά, χωρίς συναισθηματισμούς ............
Μια ερώτηση : \'\' τί σε άλλαξε ? \'\'
Αλέξανδρε...να σε χαίρεται η κοπελιά σου!
Η αλήθεια είναι ότι φαίνεται πραγματικά να έβαλε κι εκείνη το χεράκι της στην αλλαγή αλλά κι εσύ μάλλον ωρίμασες όπως λες...Πάντως το ευχάριστο είναι ότι βλέπεις τα πράγματα όπως είναι χωρίς να δικαιολογείς τα αδικαιολόγητα...
Δεν μπορώ να σου πω...\"οκ, αφού δεν τις γούσταρες καλά έκανες λαι τους φέρθηκες έτσι...\" αλλά παρ\' όλα αυτά μπορώ να σου πω ότι για μένα μετράει που τώρα βλέπεις όλη την αλήθεια του παρελθόντος σου...τα καλά και τα στραβά σου...
Πάντως ίσως είναι μια φάση που περνούν όλοι οι άντρες κάποια στιγμή...απλά κάποιοι το περνάνε για περισσότερο απ\' ότι πρέπει ή σε λάθος φάση της ζωής τους...
- Ε, ΑΝΤΡΕΣ, ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ?
Τελικά αισθάνθηκα ότι ο τρόπος που συμπεριφερόμουν και ζούσα δεν μου άξιζε. Έκανα σχέσεις υποσυνείδητα με κοπέλες που ήξερα ότι δεν ταίριαζα και δεν θα υπήρχε μέλλον. Σοβάρεψα, είχα μπροστά μου την κοπέλα που μπορούσα να δω τον εαυτό μου να περνάει μια ολόκληρη ζωή μαζί της, να κάνουμε παιδιά και το τόλμησα. Το γιατί τώρα, δεν ξέρω. Μάλλον το ποτήρι ξεχείλισε. Αρκετές λαμακίες κάναμε, καιρός να σοβαρευτούμε. Κάπως έτσι. Βέβαια αν δεν υπήρχε η συγκεκριμένη γυναίκα, δεν επρόκειτο. Ξέρω αρκετά τον εαυτό μου για να το ξέρω αυτό. Γερές βάσεις που σε κάνουν να θέλεις να σταθείς αντάξιος. Να σου πω τι σκεφτόμουν πρiν κάνουμε σχέση αλλά και όσο καιρό γνωριζόμαστε... \"εδώ δεν παίζουμε\"...Quote:
Originally posted by Kleiw
Αλέξανδρε η ειλικρίνεια σου είναι εντυπωσιακή ................
Είναι σα να μιλάς για κάποιον άλλον , εναν προηγούμενο Αλέξανδρο και να τον βλέπεις καθαρά, χωρίς συναισθηματισμούς ............
Μια ερώτηση : \'\' τί σε άλλαξε ? \'\'
Χμ. \'Ακυρο. Τελικά δεν δούλεψε.
Εχω παρατηρήσει οτι υπάρχουν άντρες (σε νεαρές κυρίως ηλικίες) που μπλέκουν σε μια σχέση αλλα μιλούν άσχημα για την κοπέλα τους ...............
Εντάξει , έμπλεξαν για το σέξ και μόνο , ενδεχομένως το ίδιο ισχύει και για την κοπέλα, αλλα απο την στιγμή που έμπλεξαν, σημαίνει οτι κατι παίρνουν απο αυτή τη σχέση και νομίζω οτι θα έπρεπε να σέβονται αυτόν που τους το δίνει ............... ακόμη και αν αυτό το κατι είναι μόνο σεξ, δεν καταλαβαίνω γιατι πρέπει να κακοχαρακτηρίζεται η παρτενέρ τους ?
Δεν αναφέρομαι σε εσένα Αλέξανδρε, αλλα αυτό μου ήρθε στο μυαλό, και αν θέλετε το συζητάμε ...................
(Δεν ισχύει βέβαια μόνο για τους άντρες, γιατί και στην ιστορία της Λάουρα κολλάει κάπως)
What should I do I\'m just a little baby
what if the lights go out and maybe
I just hate to be all alone
outside the door he followed me home
now goodnight moon I want the sun
and if it\'s not here soon
I might be done
no, it won\'t be to soon
till I say \"goodnight moon\"
Μου είχε πει ότι τα φώτ δε θα σβήσουν ποτέ αλλά και να σβήσουν θα είσαι εκεί για μένα. Τώρα τα νιώθω να σκοτεινιάζουν κι όμως είμαι μόνη μου...
Απόψε φοβάμαι τόσο πολύ. Φοβάμαι αυτή την ηρεμία που υπάρχει έξω στο δρόμο, μέσα στο σπίτι, μέσα στο κεφάλι μου. Απόλυτη ησυχία. Σαν πάγος είναι. Μ’ αυτό το ύπουλο κάψιμο…Θα ήθελα να βγω έξω, να έρθω στο μαγαζί και να γίνω κομμάτια από το ποτό. Η μουσική να τρυπάει τ’ αφτιά και να χύνεται μέσα στο άδειο μου κεφάλι.
Είχα πολύ καιρό να νιώσω τόσο άδεια όσο σήμερα. Άδεια από λέξεις και από σκέψεις. Άδεια από συναισθήματα. Άδεια από εικόνες μας κοινές, δικές μας, ταυτόχρονες…Δεν έχουμε τίποτα στον κόσμο,παρά όσα έχουμε ζήσει. Κι αυτά δεν είναι κανενός άλλου. Όσα ζήσαμε, όσα νιώσαμε ο ένας για τον άλλον και όταν ήμαστε μαζί, αυτά είναι τα δικά μας, τα μόνα κοινά μας…Τα άλλα νομίζω είναι μόνο δικά μου.
You never gave me your word for anything. You owe me nothing. “Tonight, are you trying to fall in love again?” Νιώθω πως θέλω να σε ερωτευτώ ξανά από την αρχή, κι ούτε αν ήξερα πως η πορεία θα είναι η ίδια θα φοβόμουν το κάνω. Δε μετανιώνω τίποτα, δεν αλλάζω τίποτα. Σ’ αγαπώ. Όπως είσαι. Δεν μπορώ να σε αλλάξω. Κι ούτε θέλω. Γιατί αγαπώ εσένα. Αυτό που είσαι, το είναι σου. Τα καλά σου και τα στραβά σου. Το να με χώνεις όταν είναι για το καλό μου. Στις χαρές και στις λύπες σου.Το να μου μιλάς αγγλικά πάνω στα νεύρα και στην κούρασή σου.Να γινόμαστε κομμάτια από τα σφινάκια και να κάνουμε λάθη…μαζί. Δεν ήμουν μόνη τότε,δεν τα έζησα μόνη μου όλα αυτά. Μαζί ήμαστε. Τώρα είμαι μόνη. Τώρα που τα σκέφτομαι. Τώρα που σιγά σιγά γεμίζει με εικόνες και στιγμές μας το άδειο μου κεφάλι.
Σ\' ευχαριστώ για όσα μου είπες χθες. Σ\' ευχαριστώ που μου έδειξες στ\' αλήθεια ότι μ\' αγαπάς. Έκανες το καλύτερο για μένα. Το ξέρω ότι το πάλεψες για να πεις τα λόγια που άκουσα.κι εσύ ήθελες το ξέρω.Ξέρω πως τα πράγματα είναι και για σένα δύσκολα. Μακάρι να μπορούσα να πάρω και το δικό σου πόνο, να σηκώσω διπλό φορτίο.
\"Μη μου το κάνεις αυτό ρε ψυχούλα μου. σε ήθελα αγκαλιά. σούρωσα, μη μ\' ακούς. και μην ξανακλάψεις για μένα ποτέ. δεν το αξίζω.δε θα καταλάβεις ποτέ πόσο μόνος νιώθω κάθε σάββατο βράδυ.αλλά εσύ είσαι πρώτα!για σένα το κάνω ρε μωράκι μου...Σ\' αγαπάω τιγράκι.τέρμα γιατί θα αρχίσω να σε παρακαλάω σε λίγο.καλή σου μέρα.κούθκια\"
(*συγγνώμη αν το post είναι άσχετο, άχρηστο και ασήμαντο αλλά έπρεπε να υπάρχει και το τέλος της ιστορίας γραμμένο σ\' αυτό το θέμα νομίζω. Και πάλι με συγχωρείτε...)
Είναι λίγο μπερδεμένο το μήνυμα σου Ειρήνη .......... όπως μπερδεμένα είναι τα συναισθήματα μας πολλές φορές ...........
Δεν ξέρω αν θες κάτι να συζητήσεις ..........
Το μήνυμα είναι μπερδεμένο γιατί είναι ό,τι βγαίνει από μέσα μου. Χωρίς δεύτερη σκέψη. Τεχνική του ελεύθερου συνειρμού.
Είναι το τι νιώθω σήμερα. Είναι και η χαρά γι\' αυτά που άκουσα και το κλάμα που μετά από τόσες μέρες ανέβηκε από το στομάχι στα μάτια κι επιτέλους βρήκε έξοδο. Είναι κι ο δικός του πόνος που με κάνει κομμάτια. Αυτή τη φορά δεν ήταν τρόπος να με γυρίσει κοντά του. Έκανε ό,τι ήταν καλύτερο για μένα. Αντιστάθηκε στα δικά του \"θέλω\", και στα δικά μου πισωγυρίσματα, για να μην με ξαναπάρει η κατηφόρα.
\"και μη ξανακλάψεις για μένα ποτέ.δεν το αξίζω.\" Δεν είναι έτσι. Εγώ ξέρω τι αξίζει. Μου λέγατε να αγαπήσω τον εαυτό μου.Κι είχατε δίκιο, δεν τον αγαπάω αρκετά. Κι εκείνος πρέπει να αγαπήσει τον δικό του. Αν ήταν άλλος θα έλεγε ότι τον αγαπάει υπερβολικά. Ούτε αυτός όμως ξέρει τι αξίζει. Και είναι κρίμα.Κι όμως εγώ το βλέπω.
Και δεν είναι μέσα απ τα μάτια του έρωτα. Είναι που βλέπω ότι απ\' τη μια μου έκανε όλα τα \"χατήρια\" που περνούσαν από το χέρι του και από την άλλη μου έβαζε φρένα όπου ήξερε ότι με παίρνει σβάρνα το απόλυτο συναίσθημα. Όταν έβλεπε ότι πρέπει να πάρει θέση και να κάνει αυτό που είναι καλύτερο για μένα. Όπως χθες. Όπως άλλες δυο τρεις φορές στο παρελθόν που χρειάστηκε...
Κι αν αυτό δεν είναι αγάπη τί είναι? Έστω με τον τρόπο του. Αν βάζεις κάτω τα δικά σου θέλω για να είναι καλά αυτός που αγαπάς τότε τι? Αυτό δεν είναι αγάπη? ΚΑΙ αυτό...Χθες με σκότωσε και με ξαναγέννησε μέσα σε ένα βράδυ. Με έριξε στη φωτιά και με ανέβασε στα σύννεφα.Χαίρομαι που τελικά δεν τον είδα. Τώρα θα ήταν ακόμη πιο δύσκολο...
Χαίρομαι που μου είπε τι νιώθει ξεκάθαρα.Χαίρομαι που μου έδειξε ότι δεν είναι βράχος. Που μου έδειξε ότι με χρειάζεται. Που κατάλαβε ότι τον χρειάζομαι αλλά θα είναι καλύτερα να πούμε όχι. Χαίρμαι που μου δείχνει ότι θέλει να είμαι καλά. Που δεν κοιτάει μόνο την πάρτη του. Που ξέρει να λέει όχι στα θέλω του ακόμη κι αν αυτό πονάει.
Κι εκείνος τα περνάει δύσκολα. Κι ήμουν διατεθειμένη να είμαι εκεί γι\' αυτόν. Κι εγώ δυσκολεύτηκα να κρατηθώ. Αυτό που λέει ο aexandros στο \"χωρισμός\". κάθε φορά που δεν παίρνει τηλ την κοπέλα νιώθει ότι είναι μια μικρή νίκη στον εαυτό του. Έτσι νιώθω κι εγώ .όσο κι αν πονάει. κι ας τα περνάμε κι οι δυο δύσκολα.ο ένας δεν θα είναι εκεί για τον άλλον αυτή τη φορά.
Ερωτήσεις?
Ειρήνη , ο κάθε άνθρωπος αξίζει .................. δεν είναι όμως αυτό το θέμα ................ το θέμα είναι τι ζητάει ο καθένας απο μια σχέση ...........................
Και σίγουρα ο άνθρωπος αυτός νιώθει συναισθήματα για εσένα, αλλα δεν είναι αναγκαστικά αυτά που νομίζεις ....................
Εσυ θέλεις να αγαπάει εσένα και μόνο, σωστά ? Αυτο νομίζεις οτι συμβαίνει ? Αν σας αγαπάει όλες, με τον τρόπο του , σε ικανοποιεί μια τέτοια αγάπη ?
Αυτο που πρέπει να σε απασχολεί είναι αν αυτός ο άνθρωπος μπορεί να σου δώσει τη σχέση που θέλεις ....................
οχι αν σε αγαπάει ......................... δεν αρκεί .........................
Ναι Κλειώ μου. τι ζητάει ο κάθε άνθρωπος από τη σχέση του. Εγώ αυτά ζητάω. Κι αν ήμουν λίγο μεγαλύτερη θα μου τα έδινε.
Μου έχει πει ότι δίνομαι ολοκληρωτικά. Κι αυτό μ\' αφήνει μισή. Αλλά εγώ άκουσα ότι η πιο δυνατή αγάπη είναι αυτή χωρίς ανταπόκριση. Και δεν είναι στο χέρι μου. Τα συναισθήματα δεν φεύγουν. Δεν αλλάζουν. και δεν θέλω να αλλάξουν. Μ\' αρέσει να αγαπάω. Όχι μόνο αυτούς που μου αξίζουν.
Μπορεί να φάνηκα εγωίστρια χθες. Στην αρχή μου έβαλε αυτός φρένο να μην βρεθούμε και μετά εγώ. Μήπως κοίταξα μόνο την πάρτη μου. Έκανα ό,τι ήταν καλύτερο για μένα? Κι αυτός το έκανε επίσης για μένα? Μήπως τελικά είμαι τόσο εγωίστρια που θέλω να κάνουν οι άλλοι το καλύτερο για μένα?
Αυτά που γράφω πάλι δεν έχουν νόημα. Δεν είναι μάλλον εγωιστικό. Αλλά γιατί νιώθω ότι έπρεπε να είμαι εκεί όταν μου το ζήτησε? Γιατί τα έχω τόσο χαμένα. Νιώθω πως δεν πατάω πια πουθενά. Απλά αιωρούμε. Χορεύω πάνω στο φτερό του καρχαρία....
Quote:
Originally posted by Kleiw
Και σίγουρα ο άνθρωπος αυτός νιώθει συναισθήματα για εσένα, αλλα δεν είναι αναγκαστικά αυτά που νομίζεις ....................
εννοείς ότι δεν είναι αγάπη? μπορεί και να μην είναι έτσι όπως την εννοούμε όλοι οι άλλοι που και καλά ξέρουμε να αγαπάμε. αλλά τουλάχιστον είναι ειλικρινής σ\'αυτά που λέει. Του είπα παλιότερα σ\' αγαπώ και μου είπε \"κι εγώ σ\' αγαπώ αλλά διαφορετικά.\" και μετά μου είπε να μην το δέχομαι από κανέναν αυτό.
Είναι ειλικρινής κι αυτό μου φτάνει με τα τωρινά δεδομένα. Δεν μπορώ να έχω κάτι παραπάνω και γι\' αυτό που έχουμε, που είχαμε, κι αυτά που μου έλεγε ήταν αρκετά και δεν είχε καμιά υποχρέωση.
Εσυ θέλεις να αγαπάει εσένα και μόνο, σωστά ? Αυτο νομίζεις οτι συμβαίνει ? Αν σας αγαπάει όλες, με τον τρόπο του , σε ικανοποιεί μια τέτοια αγάπη ?
Δε θέλω να αγαπάει εμένα και μόνο, όχι. Αυτό είναι εγωιστικό και δεν έχει νόημα να αγαπάει μόνο εμένα εφόσον δεν είμαστε μαζί, δεν ήμασταν και δεν πρόκειται ποτέ να είμαστε. Θέλω να μ\' αγαπάει, όχι να αγαπάει μόνο εμένα. Οι άλλες δε με ενδιαφέρουν. Η σχέση που έχει μαζί τους δε με αφορά. Όσον αφορά εμένα όμως, ναι, θέλω να μ\' αγαπάει.Ή τουλάχιστον να με νοιάζεται.
Αν δεν θέλεις να αγαπάει μόνο εσένα και αφού αυτό συμβαίνει , γιατί δεν είστε αυτή τη στιγμή μαζί ?Quote:
Originally posted by eirineta
Δε θέλω να αγαπάει εμένα και μόνο, όχι. Αυτό είναι εγωιστικό και δεν έχει νόημα να αγαπάει μόνο εμένα εφόσον δεν είμαστε μαζί, δεν ήμασταν και δεν πρόκειται ποτέ να είμαστε. Θέλω να μ\' αγαπάει, όχι να αγαπάει μόνο εμένα. Οι άλλες δε με ενδιαφέρουν. Η σχέση που έχει μαζί τους δε με αφορά. Όσον αφορά εμένα όμως, ναι, θέλω να μ\' αγαπάει.Ή τουλάχιστον να με νοιάζεται.
Τι σε σταματάει ? Μηπως ο εγωισμός σου ?
Μήπως όλοι οι άνθρωποι είμαστε σε ένα βαθμό εγωιστές και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ?
Δεν κατάλαβα. Με συγχωρείς. Να το ξαναπιάσουμε λίγο?Quote:
Originally posted by Kleiw
Αν δεν θέλεις να αγαπάει μόνο εσένα και αφού αυτό συμβαίνει , γιατί δεν είστε αυτή τη στιγμή μαζί ?
Τι σε σταματάει ? Μηπως ο εγωισμός σου ?
Μήπως όλοι οι άνθρωποι είμαστε σε ένα βαθμό εγωιστές και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ?
\"Αν δε θέλω να αγαπάει μόνο εμένα και αφού αυτό συμβαίνει?\" Ποιος είπε ότι μόνο αυτό συμβαίνει? Ότι αγαπάει μόνο εμένα? Και βέβαια δεν αγαπάει μόνο εμένα.
Αν το έκανε, πίστεψε με, θα τα παρατούσα όλα και θα ήμουν μαζί του.
Δεν θέλεις να αγαπάει μόνο εσένα , είπες
Δεν αγαπάει μόνο εσένα , είπες
Οπότε ποιο είναι το πρόβλημα που δεν αγαπάει μόνο εσένα ?
Τι δεν καταλαβαίνεις ?
Επαναλαμβάνω την ερώτηση :Quote:
Originally posted by Kleiw
Αν δεν θέλεις να αγαπάει μόνο εσένα και αφού αυτό συμβαίνει , γιατί δεν είστε αυτή τη στιγμή μαζί ?Quote:
Originally posted by eirineta
Δε θέλω να αγαπάει εμένα και μόνο, όχι. Αυτό είναι εγωιστικό και δεν έχει νόημα να αγαπάει μόνο εμένα εφόσον δεν είμαστε μαζί, δεν ήμασταν και δεν πρόκειται ποτέ να είμαστε. Θέλω να μ\' αγαπάει, όχι να αγαπάει μόνο εμένα. Οι άλλες δε με ενδιαφέρουν. Η σχέση που έχει μαζί τους δε με αφορά. Όσον αφορά εμένα όμως, ναι, θέλω να μ\' αγαπάει.Ή τουλάχιστον να με νοιάζεται.
Τι σε σταματάει ? Μηπως ο εγωισμός σου ?
Μήπως όλοι οι άνθρωποι είμαστε σε ένα βαθμό εγωιστές και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΚΟ ?
Θες ή δεν θες να αγαπάει μόνο εσένα ?
Όχι, δεν έχω κανένα τέτοιο κόλλημα, να αγαπάει ΜΟΝΟ εμένα. Απλά θέλω να αγαπάει ΚΑΙ εμένα. Δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν αγαπάει μόνο εμένα!
Οκ, τώρα κατάλαβα!
Τότε γιατί δεν είστε μαζί ?
Αφου σε αγαπάει , όπως λές ...........
δεν ξέρω. δε μ\' αγαπάει. τι να πω? δεν μπορώ να τα αναπαράγω μέσα μου. πονάνε ακόμη. όταν κρυώσουν θα σου απαντήσω γιατί δεν είμαστε μαζί...
(αν λες ότι η αγάπη δεν αρκεί για να είναι δυο άνθρωποι μαζί πάντως, την απάντηση τη δίνεις εσύ σ\' αυτό που με ρωτάς.)
Γιατί πονάνε ? Τι σε πονάει ?
Αν οχι το οτι αγαπάει πολλές γυναίκες όπως λες και αυτό δεν σε πειράζει , τότε τι ?
Δεν μπορει να μην ξέρεις που πονάς ?
Εχω την αίσθηση οτι δεν παραδέχεσαι στον εαυτό σου οτι θέλεις την αποκλειστική αγάπη του .........
άλλωστε πριν απο λίγο είπες οτι αν αγαπούσε μόνο εσένα , θα έτρεχες πίσω του , ή κατι τέτοιο ........................
Δεν είναι κακό να παραδέχεσαι τι θέλεις ................... και ο εγωσμός υπάρχει σε όλους τους ανθρωπους και είναι φυσιολογικός ...........
Δεν υπάρχουν αποκλειστικότητες σ αυτή τη ζωή. Τον καθένα τον αγαπάμε γι αυτό που μας δίνει και του δίνουμε. Αυτή είναι η ύψιστη αλήθεια. Οποιος έχει τα κότσια ας το παραδεχτεί.
Οτι αυτο που αγαπάμε είναι αυτό που μας δίνει και αυτό που δίνουμε είναι αλήθεια..............κατα κάποιον τρόπο...............αλλα αυτό που μας δίνει μπορει να είναι αποκλειστικότητα στην αγάπη...........και να θέλουμε και να αγαπάμε αυτήν την αποκλειστικότητα........... μπορεί, δεν συμφωνείς ?
Το πρόβλημα είναι εξωτερικό. Το είχα ξαναγράψει σε ένα από τα πρώτα μνμτα μου. Αν ήμουν μεγαλύτερη θα ήθελε να είμαστε μαζί. σε λίγα χρόνια αν θέλω ακόμη, αυτός με διαβεβαιώνει ότι θα είμαστε μαζί
δε χάνομαι. μπορεί να είναι λόγια όλα αυτά, οκ. αλλά το πιστεύω ότι η ηλικία παίζει, γι\' αυτόν τουλάχιστον, ένα σημαντικό ρόλο.και για μένα βέβαια αλλά δεν αποτελεί τόσο μεγάλο θέμα.
αυτό είναι που με πονάει νομίζω. δε μ\' αρέσει να ρίχνω ό,τι δε μου κάθεται σε έναν εξωτερικό παράγοντα. αλλά εδώ δεν ξέρω...είναι κάτι που δεν μπορώ να ξέρω αν όντως το εννοεί ή όχι.
όχι, δε ζητώ την αποκλειστική αγάπη του. κάποιοι άνθρωποι είναι έτσι. τι να κάνουμε τώρα? όταν είδα το thread πολυγαμία- μονογαμία και τα σχόλια, έμεινα. Η μονογαμία είναι μύθος? Ναι, για κάποιους είναι, κι αυτός είναι ένας από αυτούς που ασπάζονται την άποψη.
Εγώ όχι. Είμαι υπέρ της μονογαμίας. Αυτό σημαίνει ότι ναι μεν θα τα παρατούσα όλα για την πάρτη του ΑΝ είχα κάτι σίγουρο. Τώρα δεν έχω τίποτα. Το να είχα την αποκλειστική του αγάπη είναι αδύνατο. είναι τέτοιος άνθρωπος.Αν την είχα θα τα παρατούσα όλα, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι ζητάω να αγαπήσει αποκλειστικά εμένα.
Οποτε θα έμενες μαζί του και χωρίς να έχεις την αποκλειστική αγάπη του ?
Να ήσουν εσύ μονογαμική, εκείνος πολυγαμικός, αλλα να σε αγαπάει και να είστε μαζί ? (αν υποθέσουμε οτι ήσουν και μεγαλύτερη, για να σε θέλει)
Συγνώμη που σε ξαναρωτάω, αλλα μπερδευομαι λίγο .......................
Ναι. Το πράγμα είναι πολύπλοκο (μέσα μου) και δεν έχει νομίζω νόημα να το αναλύουμε πια αφού τελείωσε ολοκληρωτικά. Το μόνο που γίνεται είναι να τα ξαναθυμάμαι όλα.
Καταλαβαίνω την καλή πρόθεση αλλά δε με βοηθάει τώρα να τα συζητάω ξανά και ξανά. Με τον καιρό θα ξεχαστούν.
Από \'κει και πέρα το τι σκέφτομαι και πώς θα ήθελα να είναι τα πράγματα δεν έχουν νόημα αφού όλα είναι στο μυαλό μου.
Σωστά?
οπως εσυ νομίζεις .........
:)
Να \'μαι πάλι στα ίδια λημέριαααα....
Τελικά η ιστορία δεν τελείωσε εκεί που την αφήσαμε...
Έγιναν πολλά, πάρα πολλά που μάλλον βαριέστε να διαβάσετε και τώρα πια δεν έχουν νόημα. Κάποια απόαυτά θύμιχζαν σκηνές από ελληνική ταινία με τον πατέρα να φωνάζει κατά κάποιο τρόπο \"Γυναίκα, το δίκανοοοοο!!!\"
Παρ\' όλα αυτά, ξαναγράφω για ένα και μόνο λόγο...Μια ερώτηση. Μιά μικρή απορία...
Γιατί όταν νιώθει κάποιος ότι σε χάνει, κάνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ για να σε κερδίσει πίσω?
Είναι pure love όπως λέει, ή ο εγωισμός του που τον φτάνει στα πρόθυρα νευρικής κρίσης?
Πώς γίνεται ένας άνθρωπος να ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ή να ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙ ότι είναι ερωτευμένος μαζί σου μετά από ενάμιση χρόνο και τότε να είναι πρόθυμος να κάνει τα πάντα για σένα?
Πόσο ηθικό είναι κάποιος που λέει πως σ\' αγαπάει να σε ρίχνει πιο βαθιά στο ψέμα και τις ενοχές?
Κι από την άλλη αν δε σ\' αγαπάει γιατί να τα κάνει όλα αυτά?
Γιατί να κλαίει? Απλά ξεπουλάει τον εαυτό του?
Και τώρα τι εντύπωση θα έχει για μένα?
\"Να, ενάμιση χρόνο μου ζητούσε να είμαστε μαζί και στη βδομάδα πάνω που τα έχουμε τα παρατάει στην πρώτη δυσκολία...\"
Θα σκεφτεί ότι δεν περνάει πια από το χέρι μου?
Ότι δεν μπορώ να φύγω έτσι για την πλάκα μου από το σπίτι?
Ότι προσπάθησα, πολύ, αλλά πλέον ξεπέρασα τις δυνάμεις μου?
Τελικά οι ερωτήσει είναι κάπως πολλές.Μάλλον πολλά είναι μέσα στο μυαλό μου που ζητούν απάντηση ακόμη κι αν ξερω ότι αυτό μόνο πόνο φέρνει. Παρ\' όλα αυτά αν ακόμη δε σας έχω πρήξει μ\' αυτή την ιστορία, αν ακόμη δε βαρεθήκατε να τη διαβάζετε, απαντήστε μου...
Γιατί νιώθω να πονάω παραπάνω γι\' αυτόν, για το πώς βλέπει την κατάσταση, πώς βλέπει εμένα, για το αν θα τα βγάλει πέρα κλπ αντί να πονάω για το χωρισμό αυτό καθεαυτό?
Μήπως όλο αυτό είναι εγωισμός?
Γιατί νιώθω προστατευτική απέναντί του?
Και πάλι συγγνώμη αν σας κούρασα...:(
erineta,διαβασα ολο το topic σου και μπορω να πω πως αν το ειχα διαβασει νωριτερα,δεν θα ανοιγα δικο μου..Εχω περασει περιπου οτι κι εσυ,με τη Μαρια που λεγαμε και τελικα διαπιστωνω πως οντως οι απαντησεις στις ερωτησεις μας,βρισκονται στο μυαλο μας τελικα.Το θεμα ειναι,τι ακριβως ζηταμε απο μια σχεση και αν το ατομο που επιλεξαμε να ειμαστε μαζι,ειναι το καταλληλο για να μας τα προσφερει ( κοιτα ποιος μιλαει τωρα :-) ).Αλλα ελα μου ομως που μας αρεσει και η περιπετεια,οποτε μπλεκουμε σε καταστασεις που πιστευουμε πως δεν ειναι φτιαγμενες για μας!Γιατι μπλεκουμε ομως?Μα αυτο ειναι το θεμα,οτι ψαχνουμε για κατι μυστηριωδες,ανεξερευνητο και καινουριο για μας,χωρις να αναλογιζομαστε τις συνεπειες που μπορει να προκαλεσει στη ζωη μας οταν φτασει σε κορεσμο,δηλαδη ρισκαρουμε επιπολαια..Αλλα τελικα αυτο που μας κολλαει σε τετοιου ειδους περιπετειες ειναι τα θετικα της σχεσης που εχουν τη δικη τους μαγεια.Οταν καποια πραγματα αρχιζουν να πηγαινουν κοντρα στα δικα μας δεδομενα,τοτε αλλαζει η κατασταση και ολα παιρνουν το δικο τους δρομο.Και ο δικος σου δρομος ειναι προς αλλη κατευθυνση απ\'οτι νομιζεις και ας μη μπορεις να ξεκολλησεις το μυαλο σου απ\' αυτον,γιατι οτι εζησες δεν διαγραφεται και δεν πρεπει να διαγραφει.Αλλα τι λεω...αφου και γω τα ιδια κανω...μια λεω θα ξεκοψω και θα προχωρισω και μετα τη βλεπω μπροστα μου και χωρις να το θελω ξεκινα την προβολη,αυτο το φιλμ των αναμνησεων που εχω στο μυαλο μου,μεσα σε αυτο το μικρο και καλα φυλαγμενο,μονακριβο κουτακι...
Μια συμβουλη μονο..Μην κανεις το λαθος και κλειστεις στο καβουκι σου,οπως εχω κανει εγω μεχρι τωρα..Ο ερωτας δεν ξερω αν γιατρευεται με ερωτα,ομως σε κανει να προχωρας παρακατω μαλλον...Αρα πρεπει επιγοντως να βρω κοπελα και να βγω επιτελους απ\'το σπιτι...(μη δινεις σημασια στα τελευταια,απλα σκεφτομουν δυνατα..)
Κουραγιο(σε σενα και σε μενα) και να ξερεις πως υπαρχει τουλαχιστον καποιος που σε καταλαβαινει...;-)
Α και να ξερεις πως οτι κι αν κανει για να σε κερδισει ξανα,σιγουρα ειναι θεμα εγωισμου,επειδη ησουν το αγαπημενο του παιχνιδι και αφου σε εχασε βαζει σε εφαρμογη το σχεδιο μαχης για την κατακτηση σου..και θα το πετυχει γιατι ξερει τα κουμπια σου...Γι\'αυτο απομακρυνσου,ή γυρνα πισω και συμβιβασου με τα θελω του και προπαντως με τον εαυτο σου...