Εμμονη με αντρα-η ψυχη μου ποναει

φφφφ...ανασανα! ο ... αχαρακτηριστος .... πως ειναι με το παιδι σου? πως του φερεται...ξερω πως αυτο παιζει μεγαλο ρολο σε μια γυναικα με παιδι... ειναι το μονο οριο που βαζουν τις περισσοτερες φορες. και γιατι αφου δεν τα πάτε καλα δεν σκεφτεσαι την πιθανοτητα να ζησεις μονη σου και να δημιουργησεις ενα κλιμα γαλήνης για αυτο το αγγελουδι που βλέπει την μανουλα του μονιμως δυστηχισμενη...ξερεις οτι τα καταλαβαινουν αυτα ..οσο και αν προσπαθουμε να τα κρυψουμε... αυτο που θελω να πω...χωρις να στο παιζω εξυπνη και ιστορίες...αλλα πολλες φορες μπορει ο ρολος της μητροτητας ..που ειναι και ο μονος αδιαπραγματευτος ρολος να σεβοηθησει να ξεφυγεις απο αυτην την κολαση. μπορει για τον εαυτο σου να μην επιθυμεις μια φυσιολογικη ζωη...αλλα η αγαπη σου για το παιδι σου που ειναι πιο ισχυρη απο ολα τα αλλα .. να σε ωθησει να πάρεις αποφασεις σωστες για σενα. αν το δεις μακροπροθεσμα το ολο θεμα και οχι μονο στο παρον, βλέπεις ενα μελλον γολγοθα για εσενα αν μεινει στη ζωη σου αυτος ο ας πουμε ανθρωπος...σε αυτον τον γολγοθα παραλληλα θα μεγαλωνει και το παιδακι σου ομως και θα παιρνει ολο τον πονο σου και ολο τον γολγοθα σου. δεν εχω παιδια και δεν ξερω ...θα σου πω οτι λέω στις φιλες μου σε αυτην την περιπτωση "τι θα πει δεν μπορω? εισαι ΜΑΝΑ σηκωσε τα μανικια και ανασκουμπώσου και στρωσου στην δουλεια το παιδι σου αξιζει μια φυσιολογικη ζωη ΦΑΤΟ - ΚΑΤΑΠΙΕ ΤΟ - ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟ δεν με νοιαζει πως!!τελεια και τερμα σαρεσει δεν σαρεσει αυτη ειναι η ζωη shit happens" για καποιο λόγο εγω εχω δικαιωμα να κανω οσες μαλακιες θελω και να βουτυχτω στα μαυρα ταρταρα ...αλλα δεν παιρνω αθωο μαζι μου!!! ΕΣΥ ΟΧΙ!!! και μην μου αρχισεις τις μπαρουφες εγω για το παιδι μου γινομαι θυσια και μαλακιες ...οταν γινεσαι τοσο σκατιδι το παιδι δεν παιρνει οση αγαπη του αξιζει..και η αγαπη σε αυτην την ηλικια ειναι πιο σημαντικη και απο την τροφη!!! ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΑΝ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΖΩΟΥΛΑ ΚΑΙ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤΙΑΝΝΑ ΛΟΒ ΣΤΟΡΥ ..ΤΩΡΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ..ΚΑΙ ΖΕΙΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ...ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ????????????

ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΩ ΑΘΩΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ
ΤΩΝ ΡΕΜΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΒΑΘΟΣ ΠΛΑΤΟΣ ΥΨΟΣ ΚΛΠ
ΟΧΙ ΑΘΩΟΥΣ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΜΑΘΑΙΝΕΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΑΓΑΘΟ ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ ΤΟ ΒΙΩΜΑ ΤΟ ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΩ
ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΘΩΟΥΣ ΝΟΜΟΣ ΤΕΛΟΣ

Quote:

---

Originally Posted by elis

ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΙΡΝΩ ΑΘΩΟΥΣ ΜΑΖΙ ΜΟΥ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΝΟΜΟΣ
ΤΩΝ ΡΕΜΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΒΑΤΟΣ ΣΕ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΒΑΘΟΣ ΠΛΑΤΟΣ ΥΨΟΣ ΚΛΠ
ΟΧΙ ΑΘΩΟΥΣ ΑΥΤΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΝΟΜΟΣ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΜΑΘΑΙΝΕΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ
ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΑΓΑΘΟ ΤΟ ΑΞΙΩΜΑ ΤΟ ΒΙΩΜΑ ΤΟ ΑΚΑΤΑΝΙΚΗΤΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΤΟ ΠΡΟΣΠΑΘΩ
ΑΛΛΑ ΟΧΙ ΑΘΩΟΥΣ ΝΟΜΟΣ ΤΕΛΟΣ

---

ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙΣ!!!!

ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟΣΟ ΕΥΑΛΩΤΟΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΒΑΣΙΣΤΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΣΟΥ ΑΛΛΑ ΝΑ ΣΕ ΚΛΩΤΣΑΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩ!!!! ΣΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ... ΜΕΓΑΛΟ ΜΑΘΗΜΑ...ΖΩΗΣ!!!!

Quote:

---

Originally Posted by rea

φφφφ...ανασανα! ο ... αχαρακτηριστος .... πως ειναι με το παιδι σου? πως του φερεται...ξερω πως αυτο παιζει μεγαλο ρολο σε μια γυναικα με παιδι... ειναι το μονο οριο που βαζουν τις περισσοτερες φορες. και γιατι αφου δεν τα πάτε καλα δεν σκεφτεσαι την πιθανοτητα να ζησεις μονη σου και να δημιουργησεις ενα κλιμα γαλήνης για αυτο το αγγελουδι που βλέπει την μανουλα του μονιμως δυστηχισμενη...ξερεις οτι τα καταλαβαινουν αυτα ..οσο και αν προσπαθουμε να τα κρυψουμε... αυτο που θελω να πω...χωρις να στο παιζω εξυπνη και ιστορίες...αλλα πολλες φορες μπορει ο ρολος της μητροτητας ..που ειναι και ο μονος αδιαπραγματευτος ρολος να σεβοηθησει να ξεφυγεις απο αυτην την κολαση. μπορει για τον εαυτο σου να μην επιθυμεις μια φυσιολογικη ζωη...αλλα η αγαπη σου για το παιδι σου που ειναι πιο ισχυρη απο ολα τα αλλα .. να σε ωθησει να πάρεις αποφασεις σωστες για σενα. αν το δεις μακροπροθεσμα το ολο θεμα και οχι μονο στο παρον, βλέπεις ενα μελλον γολγοθα για εσενα αν μεινει στη ζωη σου αυτος ο ας πουμε ανθρωπος...σε αυτον τον γολγοθα παραλληλα θα μεγαλωνει και το παιδακι σου ομως και θα παιρνει ολο τον πονο σου και ολο τον γολγοθα σου. δεν εχω παιδια και δεν ξερω ...θα σου πω οτι λέω στις φιλες μου σε αυτην την περιπτωση "τι θα πει δεν μπορω? εισαι ΜΑΝΑ σηκωσε τα μανικια και ανασκουμπώσου και στρωσου στην δουλεια το παιδι σου αξιζει μια φυσιολογικη ζωη ΦΑΤΟ - ΚΑΤΑΠΙΕ ΤΟ - ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΟ δεν με νοιαζει πως!!τελεια και τερμα σαρεσει δεν σαρεσει αυτη ειναι η ζωη shit happens" για καποιο λόγο εγω εχω δικαιωμα να κανω οσες μαλακιες θελω και να βουτυχτω στα μαυρα ταρταρα ...αλλα δεν παιρνω αθωο μαζι μου!!! ΕΣΥ ΟΧΙ!!! και μην μου αρχισεις τις μπαρουφες εγω για το παιδι μου γινομαι θυσια και μαλακιες ...οταν γινεσαι τοσο σκατιδι το παιδι δεν παιρνει οση αγαπη του αξιζει..και η αγαπη σε αυτην την ηλικια ειναι πιο σημαντικη και απο την τροφη!!! ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕΣ ΑΝ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΖΩΟΥΛΑ ΚΑΙ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤΙΑΝΝΑ ΛΟΒ ΣΤΟΡΥ ..ΤΩΡΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ..ΚΑΙ ΖΕΙΣ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ...ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ????????????

---

Ειναι ευκολο να τα κρινουμε ολα αυτα...δεν σε κατηγορω και εγω τα ιδια θα εκανα 3-4 χρονια πριν ισως κ να κοροιδευα εμμεσα μια τετοια κατασταση και να νευριαζα που εμπλεκεται ενα μικρο παιδι... Απο οταν επαθα αυτο που επαθα δεν ειμαι καλα ουτε ο εαυτος μου..Το περιβαλλον μου (εκτος του πατερα μου) με κατηγορει και αυτο με κανει πιο χαλια..η ΙΔΙΑ ΜΟΥ Η ΜΑΝΑ με λεει τρελη αχρηστη λαθος της φυσης και παααααρα πολλα τετοια καθε μερα και μου επισημανε μαλιστα πως θα επρεπε να με ειχε ριξει οταν ηταν εγκυος..Στο παιδακι μου ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ολοι φερομαστε αψογα..μεγαλωνει σαν ενας μικρος βασιλιας σε θεμα αγαπης...

Αυτό τώρα.........το να προσέχουμε τόσο πολύ τα παιδιά και όταν μεγαλώνουν και γίνονται ενήλικες ούτε να τους φτύσουμε και να τους φερόμαστε με το χειρότερο τρόπο, ποτέ δεν το κατάλαβα.........Lonelysoul μου μη δίνεις σημασία, δεν αξίζει, εσύ να είσαι καλά πάνω από όλα και θα είναι και το μωρό, κοίτα να κάνεις κάτι να τον ξεπεράσεις, κόψε επαφή μαζί του, στην αρχή θα πονέσεις αλλά μετά θα τον ξεχάσεις. Καλύτερα όμως να πονέσεις μια φορά και τελειωτική παρά συνέχεια.....

Quote:

---

Originally Posted by pillow

Αυτό τώρα.........το να προσέχουμε τόσο πολύ τα παιδιά και όταν μεγαλώνουν και γίνονται ενήλικες ούτε να τους φτύσουμε και να τους φερόμαστε με το χειρότερο τρόπο, ποτέ δεν το κατάλαβα.........Lonelysoul μου μη δίνεις σημασία, δεν αξίζει, εσύ να είσαι καλά πάνω από όλα και θα είναι και το μωρό, κοίτα να κάνεις κάτι να τον ξεπεράσεις, κόψε επαφή μαζί του, στην αρχή θα πονέσεις αλλά μετά θα τον ξεχάσεις. Καλύτερα όμως να πονέσεις μια φορά και τελειωτική παρά συνέχεια.....

---

εΧΕις δικιο κοριτσι μου...θα κανω τα παντα οσο δυσκολο και αν ειναι..και θα συνεχισω να γραφω εδω..καθε μερα..με βοηθαει πολυ..

Μπράβο lonelysoul. Και μακρυά από τοξικούς ανθρώπους όπως η μητέρα σου, νομίζω σε κάνει να νιώθεις ακόμα πιο χάλια.

Quote:

---

Originally Posted by pillow

Μπράβο lonelysoul. Και μακρυά από τοξικούς ανθρώπους όπως η μητέρα σου, νομίζω σε κάνει να νιώθεις ακόμα πιο χάλια.

---

Mακαρι να πανε ολα καλα..οχι μονο για μενα αλλα για ολες τις ψυχες που πονανε και υποφερουν...

https://www.youtube.com/watch?v=8hLUVCdtAZU

Οταν μια κατάσταση είναι μπερδεμένη απο την αρχή , το τέλος είναι αναπόφευκτο.
Εσύ ήθελες σταθερότητα,αυτός λέει ότι δέν είναι έτοιμος.Το θέμα όμως είναι τι θές εσύ ?
Η γιατρός σου ,σου διέγνωσε σύνδρομο στέρησης και δέν είναι και καθόλου απίστευτο αυτο.Οταν στην ζωή σου τα πράγματα πάνε απο το κακό στο χειρότερο,θα προσπαθήσεις να κρατηθείς απο ότι βρίσκεις κοντά σου.Εσυ δυστηχώς βρήκες κάποιον που δεν θέλει να δεσμευτεί εξου και τα παράπονα και οι δικαιολογίες.
Τώρα οι γονείς σου έχουν άδικο.Εσυ υποφέρεις και εκείνοι σου φέρνουν δάκρυα στα μάτια και το κακό είναι ότι δέν καταλαβαίνουν οτι το κάνουν.Δύστηχως μερικοί άνθρωποι δέν καταλαβαίνουν η δέν θέλουν να καταλάβουν και αυτό πρέπει να το κατανοήσουμε όλοι μας καλά.

Quote:

---

Originally Posted by lonelysoul

Παντρευτηκα μικρη και χωρισα μικρη..εχω ενα παιδακι 3 χρονων κ εχω αψογες σχεσεις με τον πρωην αντρα μου..Λιγους μηνες μετα τον χωρισμο μας μπηκε στη ζωη μου καποιος 3 χρονια πιο μικρος απο εμενα..Δεν ηθελε τιποτα σοβαρο κ παντα κοιτουσε απλα να περναει καλα μαζι μου κ τιποτα παραπανω..Εκανε σχεσεις με αλλες κοπελες και γενικα απλα ζουσε την ζωη του..Μετα απο περιπου ενα χρονο γνωριμιας τον ειχα ερωτευτει τοσο εντονα τοσο ανοητα σαν μικρο παιδι..εχασα τον εαυτο μου..επι 2 χρονια βρισκομουν σε μια εντονη κατασταση ψυχωσης (διαγεγνωσμενη απο ψυχιατρο) επαιρνα χαπια κ παλευα να τον ξεπερασω..Αυτος ο ανθρωπος δεν με αγαπησε ποτε..Εγω χαλασα την ζωη μου κ ειχα φτασει σε σημεια ασχημα με τον εαυτο μου..Ποτε δεν εγινα επικυνδυνη απεναντι του ποτε δεν του δημιουργησα καποιο σοβαρο θεμα απλα απο την πρωτη στιγμη που θα ξυπνουσα εως κ την τελευταια ''θρηνουσα'' εναν ανθρωπο που ποτε δεν ειχα..Παλευα με τον εαυτο μου ποναγε καθε κυτταρο του σωματος μου..η ψυχιατρος παρομοιαζε την κατασταση που ζουσα με το στερητικο συνδρομο εθισμενων σε ουσιες ανθρωπων..Τον εβλεπα σπανια απλα κ μονο για μια σαρκικη επαφη..Πριν περιπου 7 μηνες αρχισα να καλυτερευω μιας κ ειχα βρει μια κερδοφορα δουλεια..τοτε πρωυη φορα ηρθαμε πιο κοντα..καναμε σχεση κ αποφασισαμε τοσο γρηγορα να μεινουμε μαζι για το καλοκαιρι κ μετα θα βλεπαμε αν θα συνεχιζε η συγκατοικηση..δεν μιλουσαμε για το παρελθον πολυ..τα αφηναμε πισω μας..εδωσα την ψυχη μου τα παντα για να ειναι καλα..ημουν ευτυχισμενη..Εδω κ 3 εβδομαδες αρχισε να μου λεει παλι πως βιαστηκε..πως δεν επρεπε να κανουμε σχεση..κ μετα τα αλλαζει και μετα τα ξαναλεει..και δειχνει ολοκαθαρα οτι δεν με αγαπησε ποτε..Με τις πραξεις του..βγαζει κακια..με μειωνει μου λεει ψεμματα δεν μου μιλαει καλα και επισης με αποκαλει τρελη και λεει πως δεν επρεπε να με γνωριζε ποτε κ πως ειναι μικρος για τετοια...ΟΛη αυτη η κατασταση με φερνει στα ορια της απελπισιας..επαθα μια γερη κριση πανικου..κλαιω μερα νυχτα..δεν μπορω να ζησω χωρις αυτον..θα μου πειτε πως εχω ενα παιδι και πως ειμαι απαραδεκτη..το ξερω..αλλα δεν το οριζω..ποναει στην κυριολεξεια καθε κυτταρο μου ολη μου η ψυχη..δεν αντεχω αλλο..Γιατι αν ειμαι τοσο ηλιθια και τοσο θυμα ωστε να παρακαλαω κ να αργοπεθαινω για καποιον που δεν αισθανεται τιποτα;

---

και τι ζητας με τα φαρμακα και τους γιατρους? να αφοσιωθεις στο παιδι σου και τον αντρα σου και να ζησεις μια ηρεμη ζωη :-)

καταλαβαινω πως νιωθεις..ειναι ομορφο να ερωτευεσαι να θες εναν ανθρωπο..μερικοι ανθρωποι ομως δε μπορουν η δε θελουνε να μας δωσουν αυτα που θελουμε.εχεις εγκλωβιστει σε μια κατασταση που σε ριχνει συνεχως στην ουσια δε σου δινει τιποτα εκτος απο απογοητευση και πονο και φαβλος κυκλος..οποτε σε ρωταω?θες να εισαι ετσι?και η απαντηση ειναι ΝΑΙ.εσυ το επελεξες.εισαι ενηλικη και εχεις συνειδητοποιησει τι μπορει να σου δωσει.το δεχεσαι ομως.αρκεισαι σε μια σεξουαλικη επαφη αρκεισαι στα ψιχουλα που σου δινει.παραπονιεσαι οτι θες παραπανω.ξερεις οτι δε μπορει.κι εγω το περασα αυτο.σε μια φαση καποιος δε μου δινε τιποτα.εγω εκει κολλημενη.να μη τρωω να μη κοιμαμαι.να κατηγορω αυτον..λαθος!τον εαυτο μας να ρωτησουμε αν το θελουμε αυτο. ναι η οχι?αν αποφασισουμε να ποναμε ειναι δικαιωμα μας.αλλα,δεν φταιει ουτε αυτος ουτε τα γουρουνια οι αντρες ουτε ο αλαφροισκιωτος ουτε κανενας!
εισαι μητερα θα πρεπε να σαι δυνατη ωριμη και να μην πεφτεις με τετοιου ειδους χαζοκοληματα και καψουρες.και στην τελικη βρες καποιον αλλον συντροφο να σου δωσει πραγματα και οχι εναν γαμια..σορυ για την εκφραση
απλα θα θελα να σου πω υπευθυνοι για την ευτυχια μας ειμαστε εμεις και κανεις αλλος.ο νικητης ειναι αυτος που θα πονεσει αλλα θα σηκωθει και θα αντεξει..ολα τα αλλα ειναι για τις κοτες.

εγω επινα απ το πρωι μεχρι το βραδυ για καποιον.αλλα γιατι?αξιζε να κανω τοσο κακο στον εαυτο μου?δε μπορουσα μακρια του.αδυναμη τελειως ντρεπομουν για τον εαυτο μου.το λαθος μου ηταν οτι καθομουν και το παιδευα μηπως βγει κατι.μια μ...κια βγηκε.ελεγα μηπως αλλαξει.θα παρακαλαμε τον αλλον να μας αγαπησει?οχι.αν δε θελει αντε γεια..και δε θα γινουμε οι πουτανες τους να μας γαμαει κανεις και κυριως συναισθηματικα.καθισα και ρωτησα τον εαυτο μου αν το αξιζω αυτο.και η απαντηση ειναι οχι.δεν αξιζει.ειναι χασιμο χρονου ειναι αναλωση,ξεφτιλα..η δικια σου ποια ειναι?

:confused:

Quote:

---

Originally Posted by lonelysoul

Ειναι ευκολο να τα κρινουμε ολα αυτα...δεν σε κατηγορω και εγω τα ιδια θα εκανα 3-4 χρονια πριν ισως κ να κοροιδευα εμμεσα μια τετοια κατασταση και να νευριαζα που εμπλεκεται ενα μικρο παιδι... Απο οταν επαθα αυτο που επαθα δεν ειμαι καλα ουτε ο εαυτος μου..Το περιβαλλον μου (εκτος του πατερα μου) με κατηγορει και αυτο με κανει πιο χαλια..η ΙΔΙΑ ΜΟΥ Η ΜΑΝΑ με λεει τρελη αχρηστη λαθος της φυσης και παααααρα πολλα τετοια καθε μερα και μου επισημανε μαλιστα πως θα επρεπε να με ειχε ριξει οταν ηταν εγκυος..Στο παιδακι μου ΔΟΞΑ ΤΟΝ ΘΕΟ ολοι φερομαστε αψογα..μεγαλωνει σαν ενας μικρος βασιλιας σε θεμα αγαπης...

---

Δεν είναι λοιπόν καθόλου τυχαίο που έχεις τόσο χαμηλά τον εαυτό σου.
Δεν είναι έρωτας αυτό που νιώθεις και σε καμία περίπτωση δεν είναι αγάπη, είναι εμμονή όπως σου λέει κι ο γιατρός.
Μην παραμυθιάζεσαι και μη σε παραμυθιάζουν. Οι περισσότεροι έχουμε ερωτευτεί, ίσως και πάνω από μία φορά στη ζωή μας.
Ο έρωτας δεν σε κάνει να υποφέρεις, ούτε σε κάνει να νιώθεις φτηνή και υποβιβασμένη.

Για μένα είναι ολοφάνερο, ότι πρέπει να δουλέψεις με τον εαυτό σου και να λύσεις τα θέματα που σου δημιούργησε η μητέρα σου και η οικογένειά σου.
Είναι τραγικά αυτά που σου λέει και θα ήταν θαύμα το να μην είχαν αντίκτυπο επάνω σου.
Διαφορετικά, ακόμη κι αν χωρίσεις με τον κύριο που σε εκμεταλλεύεται, θα τον αντικαταστήσεις με κάποιον παρόμοιο.
Ποτέ δεν βρίσκεται κάποιος τυχαία δίπλα μας, πάντα εμείς επιλέγουμε πολλές φορές ασυνείδητα.
Αυτό που επιλέγουμε όμως, λέει πολλά για μας.

Συνέχισε την ψυχοθεραπεία (αν δεν κάνεις, ξεκίνα την). Σίγουρα χρειάζεσαι βοήθεια.
Αν δεν εκτιμήσεις και αγαπήσεις τον εαυτό σου πρώτα, δεν πρόκειται να το κάνεις για κανέναν άλλο.
Δεν πρόκειται να το κάνεις με τον σωστό τρόπο ούτε για το παιδί σου, λυπάμαι που σου το λέω.
Αυτό θέλει χρόνο και δουλειά, αλλά δεν είναι ακατόρθωτο.
Όταν ξεπεράσεις αυτά που σε βασανίζουν, τότε είναι σίγουρο ότι κάποιους τέτοιους ανθρώπους δεν θα τους ρίχνεις ούτε δεύτερη ματιά. Αλλά, ούτε εκείνοι θα σε πλησιάζουν.
Μπορούμε να είμαστε ευτυχισμένοι, μπορούμε να μην πονάμε πολύ και άσκοπα, φτάνει να καταλάβουμε και να πιστέψουμε ότι είναι στο χέρι μας και μόνο.
Κανείς δεν μπορεί να μας δώσει αυτό που στερηθήκαμε από τους γονείς μας, ακόμη κι αν έχει καλές προθέσεις.
Αν προσδοκούμε κάτι τέτοιο, συνεχώς θα απογοητεύομαστε και θα νιώθουμε προδομένοι.
Παρόλ' αυτά, μπορούμε να καταφέρουμε να ζήσουμε ευτυχισμένοι, ξεπερνώντας το γεγονός ότι δεν είχαμε τους γονείς που θα μας άξιζαν. Ή, ότι εκείνοι, τόσα ήξεραν τόσα έκαναν.

Σου εύχομαι καλή επιτυχία.

παιρνε τα φαρμακα σου και μην αγχωνεσαι κανε απλα πραματα απασχολησε το μυαλο σου, δες πχ λιγη τηλεοραση αν και γινεται χαμος της τρελης

XΩΡΙΣΑ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΠΑΡΑΤΗΣΕ ΑΛΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΡΑΤΟΝΤΑΣ ΤΥΠΙΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙς ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΣΕΒΕΤΑΙ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ..Εχασα 10 κιλα σε 20 μερες δεν τρωω δεν κοιμαμαι ειμαι με φαρμακα...Πρεπει να νοσηλευτω αλλιωως θα πεθανω..ειμαι αχρηστη σαν μανα σαν γυναικα και σαν κορη..πρεπει να νοσηλευτω αλλιως θα μεινω στον τοπο η θα κανω κακο στον εαυτο μου..Οτι και αν μου πειτε το μυαλο μου ειναι θολωμενο απο τις κρισεις πανικου το κλαμμα και την απελπισια..μην με κραξετε επειδη εχω παιδι..ειμαι ΑΡΡΩΣΤΗ..ΔΕΝ ΕΧΩ ΖΩΗ ΔΕΝ ΖΩ...Αν δεν νοσηλευτω θα πεθανω κ ειμαι μονο 26...δεν μπορω να ζω αλλο..ειναι το ναρκωωτικο μου..κανω σαν τοξικομανης που του λειπει η δοση του...αυτος ειναι μια χαρα κ τα ριχνει ολα πανω μου οτι εγω δεν ημουν αρκετα καλη για εκεινον...Καποια οικονομικη κλινικη υπαρχει;; σας παρακαλω μην με κοροιδεψετε νιωθω να πεθαινω σας το ορκιζομαι...

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ ΔΕΙΞΕ!!!

Φοβαμαι τοσο πολυ...

Κορίτσι μου είναι δυνατόν να μην τον έχεις σιχαθεί ακόμα αυτόν τον άνθρωπο, ύστερα από την κατάσταση στην οποία έχεις φτάσει; Το βλέπεις μόνη σου πόσο κακό σου κάνει όλο αυτό. Ό,τι κ να σου λένε οι γύρω σου, όσο κακοπροαίρετο κι αν είναι, εσύ πρέπει να τους αγνοείς. Να αγαπάς τον εαυτό σου και το παιδί σου και να σας προφυλάσσεις είναι αυτό που προέχει. Μίλησε στο γιατρό σου να σε συμβουλέψει εκείνος τι επιλογές έχεις. Και ψυχραιμία. Όσο για τον νεαρό, κόψε κάθε είδους επαφή, ούτε "τυπικές" -χαριστικές, ούτε τίποτα. Δεν μπορείς να προχωρήσεις έτσι. Ό,τι και να έγινε στο παρελθόν δεν έχει σημασία πλέον, διέγραψέ το. Διέγραψε όλα αυτά που δεν σ'αρέσουν από τη ζωή σου, από εσένα, κάνε ένα ντους, φάε κάτι, φρόντισε το παιδί σου. Γίνε αυτό που θες να γίνεις. Μπορείς.

Ποσο αρρωστη και εξαρτημενη ειμαι πια ωστε να μην τον εχω σιχαθει ακομα;; Δεν ειναι αγαπη ειναι εμμονη ψυχωση ειναι ψυχιατρικη κατασταση...και ειναι σοβαρο..καταστρεφομαι πεθαινωω..αυριο εκλεισα ξανα ραντεβου στον ψυχιατρο..πρεπει να γινω καλα ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ πρεπει να γινω καλα για να λεγομαι ΜΑΝΑ γιατι τωρα δεν ειμαι...Ποτε δεν πιστευα οτι θα παθαινα τετοια καταρα για εναν αντρα..ζω εναν εφιαλτη..ενα θαυμα για εμενα;;; ενα θαυμα να γινω καλα..γεννηθηκα αραγε ετσι;; προβληματικη;; εγινα στην πορεια;; φταιει αυτος φταιωω εγω;;; δεν αντεχω πια..δεν μπορω κουραστηκα τοσο πολυ..τοσος πονος τοσα χρονια τοσα κομματια σπασμενα μεσα μου..γιατι Θεε μου;; γιατι βγηκα ετσι;; γιατι ειμαι τοσο ΑΝΙΚΑΝΗ να γιατρευτω!!!!!!!!!

Σε ευχαριστωω!!!! marian.m

Για να θελει να διατηρησετε επαφη φιλικα, αυτο δειχνει οτι σε εκτιμαει, δεν ειναι αχαριστος.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Για να θελει να διατηρησετε επαφη φιλικα, αυτο δειχνει οτι σε εκτιμαει, δεν ειναι αχαριστος.

---

Δεν θελει απλα φιλικα θελει να βγαινουμε μιλαμε καθε μερα μου στελνει συνεχεια ερχεται σπιτι μου (εχουμε κανει κ ερωτα) αλλα εχει αρχισει να βγαινει με τους φιλους του καθε μερα σχεδον για ποτο (δεν υπαρχει αλλη το ξερω αυτο) μου λεει τα παντα για την μερα του τα παντα για την ψυχολογια του μου λεει οτι με σεβεται σαν ανθρωπο αλλα επιμενει πως δεν θελει σχεση οχι με εμενα αλλα με καμια..και ειναι απολυτος δεν θελει να ακουσει καν για προσπαθεια...λεει ΟΧΙ κ το εννοει...

Πιο πανω λες οτι χωρισατε, σε παρατησε κ αλλα τετοια κ ειναι σαν να τον βγαζεις στη σεντρα, ενω οπως μας λες τωρα δεν ειναι οτι απλα κρατατε μια επικοινωνια αλλα συνεχιζετε. Τελικα που προβληματιζεσαι? Αφου αφιερωνει τοσο χρονο μαζι σου γτ να κολλας στις ταμπελες κ να υποφερεις ενω σου αρεσει τοσο πολυ αυτος ο ανδρας? Δηλ τι θελεις? να το πατε για γαμο ας πουμε?

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Πιο πανω λες οτι χωρισατε, σε παρατησε κ αλλα τετοια κ ειναι σαν να τον βγαζεις στη σεντρα, ενω οπως μας λες τωρα δεν ειναι οτι απλα κρατατε μια επικοινωνια αλλα συνεχιζετε. Τελικα που προβληματιζεσαι? Αφου αφιερωνει τοσο χρονο μαζι σου γτ να κολλας στις ταμπελες κ να υποφερεις ενω σου αρεσει τοσο πολυ αυτος ο ανδρας? Δηλ τι θελεις? να το πατε για γαμο ας πουμε?

---

Μα οντως με παρατησε και ειπε οτι δεν θελει να ειμαστε μαζι αλλα επειδη παλιοτερα ημασταν σε τετοια ελευθερη κατασταση εγω δεν το αντεχα να τον βλεπωω με αλλες ας πουμε..Αυτος λεει οτι δεν με βλεπει οπως παλια οτι τωρα με σεβεται...δεν θελω γαμο φυσικα..αλλα ειχα τα παντα και τωρα ειμαι μετεωρη...νιωθω τοσο χαλια..ισως δεν ειναι φυσιολογικο να ειμαι τοσο κομματια..Κερασι σε ευχαριστωω που μου απαντησες

Τωρα ειναι εξαφανισμενος και συνεχιζει την ζωη του ενω εγω ποναω..Πηγα στον ψυχιατρο μου διεγνωσε βαρια καταθλιψη παιρνω ladose και lexotanil (9mg την μερα) και αυριο που θα παω θα μου γραψει ειπε μια πολυ μικρη δοση αντιψυχωσικου...Ενω μιλουσαμε κ βρισκομασταν μετα απο εναν καυγα του ειπα για πρωτη φορα τελος εγω..Εδειξε να σοκαρεται και για μια ημερα ηταν αλλαγμενος αλλα μετα ξαναρχισε τα ιδια..τωρα ειναι εξω μου μιλησε τυπικα στο τηλεφωνο (προφανως ειναι με καποια γυναικεια παρεα) του εστειλα οτι λυπαμαι που ενοχλησα...ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΑΛΩ ΣΤΟΙΧΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΝΑ ΓΙΝΩΩ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΚΕΡΔΙΣΩ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΦΟΡΑ...Τις προαλλες που του ειπα τελος αυτοτραυματιστηκα...ειναι η τριτη φορα που το κανω..ΠΟΣΟ ΤΡΑΓΙΚΗ ΕΙΜΑΙ...

Αχ σας παρακαλω ας μου μιλησει καποιος σας εχω αναγκη αγνωστους φιλους μου :(

Kαταρχην προσπαθησε να μη του ξαναστειλεις προς το παρον, μεχρι να ηρεμησουν τα πνευματα.

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Kαταρχην προσπαθησε να μη του ξαναστειλεις προς το παρον, μεχρι να ηρεμησουν τα πνευματα.

---

Kαι αν στειλει αυτος;; Μου ειπε που ηταν εχτες δεν ηταν κατι πονηρο..αμα στειλει αυτος τι να κανω κερασι μου;; τι να πω;;

Εαν σου στειλει εκεινος θα απαντας κανονικα, εσυ λεω να μη στειλες πρωτη για ενα διαστημα και για να μη φαινεσαι κολημενη και για να ηρεμησουν τα πνευματα. Ξερω οτι το σκεφτεσαι συνεχεια το θεμα αλλα προσπαθησε να μη του στειλεις κ θα σου πω πως θα κινηθεις πιο κατω. Την ημερα εκεινη που λες οτι μαλωσατε κ του πες τελος τι εγινε ακριβως;

Quote:

---

Originally Posted by kerasi

Εαν σου στειλει εκεινος θα απαντας κανονικα, εσυ λεω να μη στειλες πρωτη για ενα διαστημα και για να μη φαινεσαι κολημενη και για να ηρεμησουν τα πνευματα. Ξερω οτι το σκεφτεσαι συνεχεια το θεμα αλλα προσπαθησε να μη του στειλεις κ θα σου πω πως θα κινηθεις πιο κατω. Την ημερα εκεινη που λες οτι μαλωσατε κ του πες τελος τι εγινε ακριβως;

---

Εκεινη την μερα με προσβαλλε μπροστα σε φιλους και ενω καταλαβε οτι ειχε λαθος συμπεριφορα πηγαινα να τον ακουμπησω κ τραβιοταν μιλαγε ασχημα..γυρισα σπιτι ειχα πιει ενα ποτηρι παραπανω του ειπα τελος και αυτοτραυματιστηκα..Την επομενη μερα πηγα στον ψυχιατρο μου...Μου τονισε οτι πολυ πιθανο ειναι να πασχω κ εγω κ αυτος απο οριακη διαταραχη μου ειπε οτι ειναι κατι σαν ναρκωτικο για μενα...Τωρα μιλαμε συναντηθηκαμε καναμε ερωτα 2-3 μερες μετα το γεγονος..Ειμαι ΑΝΙΚΑΝΗ να φυγω απο αυτον τον ανθρωπο..Η συμπεριφορα του τωρα ειναι σαν φιλικη οταν μιλαμε εννοω γιατι εχουμε επικοινωνια μεσω διαδυκτιου σχεδον ολη μερα..λεμε τα νεα μας τα παντα..Χτες πηγα σπιτι του ειχαν μια γιορτη..οι δικοι του με αγαπανε πολυ και ειναι αξιοπρεπεστατοι ανθρωποι..μου ειπαν οτι αξιζω τα καλυτερα κ οτι στεναχωριουνται που ειμαστε ετσι...Δεν ξερουν λεπτομερειες...

ΜΟΛΙΣ ΕΜΑΘΑ ΟΤΙ ΟΣΟ ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΚΕΡΑΤΩΣΕ ΜΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΟΤΑΝ ΜΕΝΑΜΕ ΜΑΖΙ..ΒΓΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΠΑΝΩΩ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΕΨΑΞΑ ΛΕΕΙ ΣΤΟ FACEBOOK ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΚΑΝΑ ΡΕΖΙΛΙ...Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΘΕΙΤΕ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΠΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ

Mαλλον σας κουρασα..λογικο

Quote:

---

Originally Posted by lonelysoul

Mαλλον σας κουρασα..λογικο

---

Γεια σου κοπελλια πως τα πας εισαι λιγο καλλιτερα?

Quote:

---

Originally Posted by pavlina

Γεια σου κοπελλια πως τα πας εισαι λιγο καλλιτερα?

---

Οχι ειμαι παρα πολυ χαλια πλεον εχουμε επικοινwνια σαν φιλοι αυτος βγηκε με αλλη συνεχιζει κανονικα...εχουμε επαφες σεξουαλικες που ειπαμε οτι θα τις κοψουμε,,δεν θελει να ειμαστε μαζι και εγw δεν μπορw να ειμαι μακρυα του και αρκουμαι σε αυτα...Που ειναι το ατομο που αγαπησα που ειναι το μwρο μου;; γιατι εφυγε και με αφησε να ειμαι με αυτον τον καινουριο αθλιο χαρακτηρα του!!! Γιατι;;; ποναw παρα πολυ δεν γινεται αλλο

Quote:

---

Originally Posted by lonelysoul

Οχι ειμαι παρα πολυ χαλια πλεον εχουμε επικοινwνια σαν φιλοι αυτος βγηκε με αλλη συνεχιζει κανονικα...εχουμε επαφες σεξουαλικες που ειπαμε οτι θα τις κοψουμε,,δεν θελει να ειμαστε μαζι και εγw δεν μπορw να ειμαι μακρυα του και αρκουμαι σε αυτα...Που ειναι το ατομο που αγαπησα που ειναι το μwρο μου;; γιατι εφυγε και με αφησε να ειμαι με αυτον τον καινουριο αθλιο χαρακτηρα του!!! Γιατι;;; ποναw παρα πολυ δεν γινεται αλλο

---

Κατα την γνωμη μου θα ηταν καλλιτερα να μην συνεχιζες αλλο μαζι του γιατι ετσι ειναι χειροτερα δεν προκειται ποτε βα τον ξεπερασεις να το τελειωσεις μια και καλη γλυκια μου

Quote:

---

Originally Posted by pavlina

Κατα την γνωμη μου θα ηταν καλλιτερα να μην συνεχιζες αλλο μαζι του γιατι ετσι ειναι χειροτερα δεν προκειται ποτε βα τον ξεπερασεις να το τελειωσεις μια και καλη γλυκια μου

---

Το ξερw αλλα δεν αντεχw ουτε την σκεψη να μην τον εχw στην ζwη μου πραγματικα η εμμονη που εχw με αυτο το ατομο μου θυμιζει εξαρτηση με ναρκwτικη ουσια χwρις υπερβολες υποφερw ποναει το σwμα και η ψυχη μου εχw τρεμουλες κανw σαν τρελη παιρνw ποσα χαπια και τιποτα...

Quote:

---

Originally Posted by lonelysoul

Το ξερw αλλα δεν αντεχw ουτε την σκεψη να μην τον εχw στην ζwη μου πραγματικα η εμμονη που εχw με αυτο το ατομο μου θυμιζει εξαρτηση με ναρκwτικη ουσια χwρις υπερβολες υποφερw ποναει το σwμα και η ψυχη μου εχw τρεμουλες κανw σαν τρελη παιρνw ποσα χαπια και τιποτα...

---

Εχεις ζητησει βοηθεια απο ειδικο?