https://www.youtube.com/watch?v=7GzJR6Hv3Gk
Ωδη στα φαρμακακια μας !!!
Printable View
https://www.youtube.com/watch?v=7GzJR6Hv3Gk
Ωδη στα φαρμακακια μας !!!
αλλο αγχος - αλλο καταθλιψη, στην δικη μου κατηγορία παιζουν οι ενοχες και το δεδομενο της αποτυχίας..το αγχος για εμας είναι ενδειξη θελησης.. η καταθλιψη σου ηταν οταν ήσουν 150 κιλα..
στην περιπτωση σου παιζουν αλλες καταστασεις, αλλα μικρα θελω, εδω κολαει το σημειο που γινομαστε ψυχίατροι του εαυτου μας και βρισκουμε τροπους και ασκησουλες να βλέπουμε τα θετικα βηματακια..που θα μας δωσουν κουραγιο για την συνεχεια μας, ο καθε ενας ειναι ξεχωριστη περιπτωση εξαλλου.
εδω στο φορουμ παιζει πολυ η παγιδα, τα χαπια δεν βοηθουν ή τα χαπια μου εκαναν ζημια.. σε καποιες περιπτωσεις σιγουρα ισχυει.. αλλα οχι στον βαθμο που το παρατηρουμε.
Ξερω απο πρωτο χερι πόσο εύκολο ειναι να σαμποταρουμε εμεις οι ιδιοι την διαδικασια αυτη και ποσο μας τρομαζει η αλλαγη. αλλα μην επηρεαζεσαι τοσο πολυ απο την γενικη εικονα... ειναι πλασματικη!
πηρες το χαπι...το καταπιες και τελος οτι ειναι να γινει θα γινει, το πολυ πολυ να μην γινει τωρα..αλλα εισαι σε μια μεγαλη διαδρομη, ακομα και το λάθος ειναι επικοδομητικο, μην περιμενεις να γινεις καλα απο την μια μερα στην αλλη...εχουμε πολυ πολυ πολυ δρομο μπροστα μας. κλειδωσε το αγχος σου εξω απο αυτο το κομματι και αν δεν μπορεις αμεσα να το κανεις αυτο... βαλτο σαν στοχο την μια μερα 1 λεπτο ...την αλλη μερα 5 την αλλη 10 κτλ κτλ
προσφερε στον εαυτο σου το δωρο του διαλογισμου και βαλτο μεσα στις διαδικασιες της καθημερινοτητας σου.
συζητα τα πάντα με τον γιατρο σου, ενημερωσου, ψαξου... ειναι ενα ταξιδι που επιλέγεις να το διερευνησεις λογικα ή να το κανεις με δεμενα ματια?
μην ταυτιζεσαι με τις περιπτωσεις που ακους εδω, ο καθε ενας εχει την διαδρομη του, εγω χρειαζομαι να το πάω μεσω λαμιας ... και ετσι θα το πάω, αυτο δεν σημαινει οτι και εσυ θα το πας ετσι! μπορει το ταξιδι σου να ειναι πιο συντομο ή η οδυσσεια... δεν εχει σημασια
αρχισε να φανταζεσαι τον προορισμο, τον "γατο" στην καλυτερη εκδοχη του, τον υγειη γατο το ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ,σαν προσωπικοτητα σαν χαρακτηρα και χτισε τον βημα βημα ... μεχρι να γινει νοοτροπία.
καλησπερααα!! εγω παντως με τα σιπραλεξ(10μγ η μεγαλυτερη μου ποσοτητα) την πρωτη φορα με εστρωσε σε περιπου 17 ημερες!!! το επερνα 3μιση -4 χρονια κ ημουν ανετη χαλαρη ευδιαθετη !!! no-stress :) τα εκοψα κ ενω δεν μου εβγαλε καμια παρενεργεια στον 4ο μηνα επανηρθε η αγχωτικη διαταραχη πανυγηρικα! κ οχι αυτη που ερχεται φευγει κ οταν σε θυμηθει ξανα! καθε μερα χαλια κ με νεα κουσουρια!! αγοραφοβια, 0 ορεξη για φαγητο, καμια κριση πανικου στο ξεκαρφωτο, εξω απο την πορτα δεν τολμουσα να βγω κ αν εβγενα ημουν σε αναμενα καρβουνα! δεν θα μπω σε αλλες λεπτομεριες εδω που ειμαστε τα ξερετε ολοι δυστυχως! κ τωρα την δευτερη φορα με εστρωσε πολυ πιο γρηγορα 11-12η ημερα αρχισα να επανερχομαι!
απο παρενεργειες μια μερα ειχα ιλλιγο κ ζαλη! κ 2) το χειροτερο αυτοκαταστροφικες σκεψεις! το ειχα διαβασει στο φυλλο οδηγιων τους αλλα ειλικρινα δεν πιστευα πως μπορει να συμβει! με λιγα λογια αρχισα να σκεφτομαι πως ισως τρελλαθω κ δεν ξερω τι κανω κ αυτοκτονισω! εντομεταξυ φοβαμαι τοσο πολυ το θανατο...μια που το σκεφτηκα κ μια που φρικαρα μην κανω καμια βλακεια πανω στο αγχος κ στον πανικο μου!!!
οσο για τη συζητηση που ειχατε πιο πανω εγω νομιζω αυτη τη φορα δεν θα τα ξανακοψω! φοβαμαι πως κ παλι τα ιδια θα γινουν!θυμαμαι μια εβδομαδα πριν με πιασει ξανα το αγχος ημουν περιφανη για τον εαυτο μου που τα καταφερνω χωρις τα χαπια κ σκεφτομουν πολυ θετικα!!! αρα δεν ειναι οτι οδηγησα εγω το μυαλο μου εκει!! το κακο ειναι πως ειμαι μικρη μολις 26 θα ηθελα καποια στιγμη στο μελλον να κανω παιδακι αλλα με βλεπω δυσκολη!
Κοιτα πρωτα να συνελθεις , και μετα κανεις σχεδιακια για παιδια , μην αγχωνεσαι για το μελλον , ουδεις γνωριζει τι του επιφυλασσει !!
ειμαι 35, εχασα την ευκαιρία μου να γινω μανουλα...και αυτο θα ειναι πάντα το αγκαθακι μου... για να μην γινει και το δικό σου οταν πια θα ναι πολυ αργα...φροντισε κορίτσι μου να γινεις καλα! μην αποκαρδιωνεσαι στη αποτυχία .. δες την προσπάθεια του θεματος... και αναγνωρισε το κουραγιο σου και μην απελπίζεσαι... μπορεις να γινεις μια θαυμάσια μανουλα...και στο ευχομαι ολοψυχα :o
Το ΚΑΛΟ είναι ότι είσαι μόλις 26 και θα κάνεις πολλά απ' αυτά που ονειρεύεσαι, και εννοείται και παιδιά αν το επιθυμείς.
Η δική μου εμπειρία τουλάχιστον αυτό έδειξε γιατί το πρώτο μου περιστατικό το πέρασα στην ηλικία των 27 με σχεδόν 4 χρόνια θεραπεία που προηγήθηκε από μια δίμηνη παραμονή σε κλινική. Στα 33 μου λοιπόν απέκτησα το δεύτερο μου παιδί και είχα τόση δύναμη ώστε να κάνω πολλά-πολλά άλλα πράγματα που δεν πίστευα ποτέ ότι πρόκειται να τα καταφέρω. Μεταξύ αυτών δύο πτυχία και καταξίωση στο χώρο που επέλεξα να υπηρετήσω. Πες η δύναμη της θέλησης, πες αυτό το σκληρό μάθημα ζωής... Η ελπίδα και οι στόχοι δεν πρέπει να παύουν να υπάρχουν μέσα μας. Σαν μια μικρή φλόγα που θα ανάβει και θα φωτίζει αυτό το σκληρό σκοτάδι.
rea moy k vicky12 σας ευχαριστω για τη συνομοσια και τα τοσο υποστηρικτικα λογια! το ξερω πως επειδη ειμαι μικρη εχω ολο τον χρονο μπροστα αλλα δεν ξερω αν μπορεσω να ξανακανω αλλη προσπαθεια χωρις χαπια! δυστυχως ειμαι πολυ φοβιτσιαρα! μακαρι να μπορεσουμε ολοι να προχωρησουμε μπροστα κ να τα ξεπερασουμε!!! κ ρεα φυσικα κ μπορεις να κανεις παιδακι στην ηλικια που εισαι !!!! κ θα κανεις γιατι βλεπω εισαι δυνατη κ εχεις πεισμα!! εγω προσ το παρων μετραω 15ημερα με σιπραλεξ κ εχω αρχισει να νιωθω ανθρωπος ξανα!!! βγηκα κ απο το σπιτι χαχαχαχαχ
:) πολλα χαμογελα σε ολους ευχομαι!
Βίκυ επειδή μ' ενδιαφέρει πραγματικά πολύ το θέμα και είμαι 35 χρόνων με χρόνια λήψη αντικαταθλιπτικών, όταν έκανες το παιδάκι σου λάμβανες φάρμακα? Σε ρωτάω γιατί εγώ δυστυχώς όταν τα διακόπτω σε 4-6 μήνες γίνομαι πάλι χάλια, οπότε με αυτά τα δεδομένα δεν συμπληρώνω καν το 9μηνο της κύησης....Άσε που λόγω των συμπτωμάτων που έχω όταν δεν είμαι καλά, σκέφτομαι προκαταβολικά τί θα γίνει εάν δε θέλω το παιδί μου και θέλω να του κάνω κακό...
Είχα διακόψει τη θεραπεία και μεσολάβησε ένα 6μηνο όταν έμεινα έγκυος, αλλά όπως προείπα είχαν περάσει σχεδόν τέσσερα χρόνια θεραπείας. Ελπίζω να μην σε απογοητεύω, αλλά και ο γιατρός μου είχε αναφέρει (και με διάφορες αναγνώσεις στο ιντερνετ) ότι υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων που λαμβάνουν θεραπεία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Μην απελπίζεσαι και αν σε ενδιαφέρει συζήτησέ το με το γιατρό σου. Σίγουρα υπάρχει λύση κι αν σε στηρίξουν οι άνθρωποι που έχεις δίπλα σου όλα μπορεί να πάνε καλά.
Το μυαλό μας πάντα πάει στο κακό, στο μαύρο, στην τρέλα... ξέρεις όμως ότι δεν είναι έτσι. Μπορεί να είναι όλα ευοίωνα τελικά και να γίνεις μια πολύ γλυκειά μανούλα! Θαύματα γίνονται, ας μην το ξεχνάμε. Αργούν αλλά συμβαίνουν!