MOY ΑΡΕΣΕΙ ΝΑ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΜΕ ΑΛΛΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

έχει δικιο ο ντουβ... ειναι μια ταινία που μιλάει για το πως εφευρέθηκε ο πρωτος δονητης, δεν θυμαμαι τον τιτλο. ηταν την εποχη του φρόιντ και σχεδον όλες οι γυναικες κατεληγαν με τη γνωστη "υστερία" στον ψυχιατρο, ο οποιος για να τις θεραπευσει τους δημιουργουσε οργασμο...χειρωνακτικά..και είχε τόση επιτυχία η μεθοδος αυτη που η πελατεια του συνεχως αυξανόταν, και επειδη τα χερια του κουραστηκαν..δημιουργησε μια ηλεκτρικη συσκευη που εκανε ακριβως αυτην την δουλεια..ο δονητης!..δεν το εχω ψαξει αλλα λενε πως ειαι αληθινη ιστορια...ο δονητης ξεκινησε ως ψυχιατρικο εργαλειο κατα της γυναικείας υστεριας.
ο θειος οσκαρ ελεγε "τίποτα δεν θεραπευει το σωμα καλυτερα απο την ψυχή αλλα και τίποτα δεν θεραπευει την ψυχη καλύτερα απο το σωμα" ;)
και μια δασκαλα μου ελεγε, το σωμα δεν λεει ποτε ψεμματα, το μυαλο μπορει να μας κοροιδευει συνεχεια...αλλα το σωμα μας ειναι το πιο σοφο μας εργαλειο...

Κατ' αρχάς σε ευχαριστώ!
Δεν νομίζω ότι όταν διερευνούμε μία υπόθεση (π.χ. την ύπαρξη πεποιθήσεων ασημαντότητας και μειονεξίας που συμμετέχουν στην διαμόρφωση της Α συμπεριφοράς) απαραίτητα υπεραναλύουμε. Υπερανάλυση (δηλαδή η υπερβολική ενασχόληση με λεπτομέρειες και δεδομένα που δεν προσφέρουν κάτι) υπάρχει όταν: είτε η μέθοδος που χρησιμοποιούμε για να διερευνήσουμε κάτι είναι ακατάλληλη ή ελλιπής, είτε οι γνώσεις και η εμπειρία μας για το θέμα είναι ελλειπείς, είτε υπάρχει άλλο ατομικό θέμα (μειωμένη ικανότητα συγκρότησης της σκέψης ή μικρή μνήμη) είτε η υπερανάλυση είναι αυτοσκοπός.

Τώρα το κατά πόσο μπορεί κάποιος να δημιουργήσει πρόβλημα σκάβοντας πιο βαθιά... θα μπορούσε να ισχύει αν δεν είναι έτοιμος να διαχειριστεί αυτά που θα φέρει στην επιφάνεια. Πάντως από την εμπειρία μου αυτό συμβαίνει σπάνια διότι εμείς οι άνθρωποι ξοδεύουμε τεράστια ποσά ενέργειας και σηκώνουμε πανίσχυρους μηχανισμού άμυνας ακριβώς για να προστατεύουμε τον εαυτό μας από αυτή την πιθανότητα.

...υπάρχουν περιπτωσεις που σκαβουμε το βαθος γιατι ειμαστε ανασφαλεις με την επιφανεια,για να κρυφτουμε ,για να γινουμε αόρατοι, για να αποφυγουμε τις ευθυνες του ορατου..:)

https://www.youtube.com/watch?v=MKY7IK8heQk

Quote:

---

Originally Posted by rea

...υπάρχουν περιπτωσεις που σκαβουμε το βαθος γιατι ειμαστε ανασφαλεις με την επιφανεια,για να κρυφτουμε ,για να γινουμε αόρατοι, για να αποφυγουμε τις ευθυνες του ορατου..:)

---

αυτό που περιγράφεις νομίζω ότι είναι η έννοια του στρουθοκαμηλισμού.

Πολυ φασαρια για το τιποτα .Συμφωνω με την ρεα .

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

αυτό που περιγράφεις νομίζω ότι είναι η έννοια του στρουθοκαμηλισμού.

---

πολυ σωστα... ;)...και σε πολλες περιπτωσεις τα ταμπου στο σεξ δεν διαφέρουν και πολυ απο τον στρουθοκαμηλισμο.
μια γυναικα που υποφερει απο την ζηλεια που εχει στον αντρα της ενω ταυτχρονα φαντασιωνεται να τον βλεπει να κανει σεξ με αλλη... και χρησιμοποιει σαν αντιπερισπασμο το ταμπου της φαντασιωσης της, την αναγαγει σε ψυχολογικο προβλημα και ψαχνει να βει τραυματα απο το παρελθον της ,ενω στην πραγματικότητα το προβλημα ειναι η ζηλεια ..
ποια επιλογη εχει περισσοτερες πιθανοτητες να την ελευθερωσει απο αυτο που πραγματικα υποφερει? η υπεραναλυση ή η πραγματοποίηση της φαντασιωσης?
ακομα και αν δεν την ευχαριστησει όσο φανταζόταν θα ξενερωσει και θα σταματησει να το σκεφτεται... σε αντιθεση με αυτο που κανει τωρα στον εαυτο της. η πρωτη μου αντιδραση ηταν να την στειλω σε τσατ ακριβως για να μην βρει εδω τα θεμελεια που χρειαζεται για να παγιδευσει τον εαυτο της.

Quote:

---

Originally Posted by Macgyver

Πολυ φασαρια για το τιποτα .Συμφωνω με την ρεα .

---

θα σημειωσω ημερομηνια και ωρα και θα την κανω ταττου!!!...:p

Quote:

---

Originally Posted by rea

πολυ σωστα... ;)...και σε πολλες περιπτωσεις τα ταμπου στο σεξ δεν διαφέρουν και πολυ απο τον στρουθοκαμηλισμο.
μια γυναικα που υποφερει απο την ζηλεια που εχει στον αντρα της ενω ταυτχρονα φαντασιωνεται να τον βλεπει να κανει σεξ με αλλη... και χρησιμοποιει σαν αντιπερισπασμο το ταμπου της φαντασιωσης της, την αναγαγει σε ψυχολογικο προβλημα και ψαχνει να βει τραυματα απο το παρελθον της ,ενω στην πραγματικότητα το προβλημα ειναι η ζηλεια ..
ποια επιλογη εχει περισσοτερες πιθανοτητες να την ελευθερωσει απο αυτο που πραγματικα υποφερει? η υπεραναλυση ή η πραγματοποίηση της φαντασιωσης?
ακομα και αν δεν την ευχαριστησει όσο φανταζόταν θα ξενερωσει και θα σταματησει να το σκεφτεται... σε αντιθεση με αυτο που κανει τωρα στον εαυτο της. η πρωτη μου αντιδραση ηταν να την στειλω σε τσατ ακριβως για να μην βρει εδω τα θεμελεια που χρειαζεται για να παγιδευσει τον εαυτο της.

---

ο μόνος αντιπερισπασμός ή στρουθοκαμηλισμός εδώ είναι η ίδια η φαντασίωση, της οποίας ρόλος είναι ο αποπροσανατολισμός από το βασικό πρόβλημα. Στην ψυχολογία η συμπεριφορά αυτή ονομάζεται Καταναγκασμός της επανάληψης

η φαντασιωση ...ή η ενοχη της φαντασιωσης? ...τι πιστευεις?

Quote:

---

Originally Posted by rea

η φαντασιωση ...ή η ενοχη της φαντασιωσης? ...τι πιστευεις?

---

Η φαντασίωση και κατ' επέκταση η πραγματοποίησή της. Η ενοχή υπάρχει (αν υπάρχει) επειδή ακριβώς το άτομο είναι αδύναμο να αντισταθεί στις καταναγκαστικές σκέψεις ή πράξεις οι οποίες συγκρούονται με τις ηθικές του πεποιθήσεις.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

αυτό που περιγράφεις νομίζω ότι είναι η έννοια του στρουθοκαμηλισμού.

---

εγω νομιζω οτι ο στρουθοκαμηλισμος ανηκει στους αλλους που σε βλεπουν που δε θελουν να το παρουν αποφαση οτι ορατος η αορατος εχεις παντα ορατους η αορατους ακολουθους.

κ για να μη παρεξηγιθω για φαντασου μια ζωη να ακουγες τα μυρια (βρισιες επικρισεις χαρακτηρισμοι κλπκλπ) οσα επειδη κανενας δε βρηκε απλα το θαρρος να σου πει οτι δε του αρεσαν οσα ελεγες σαν αυτο το θεμα πχ λες κ τους ειπες να γινουν ιδιοι σαν εσενα ως ποτε θα αντεχες ολα αυτα? καπια στιγμη η υπομονη σου θα στερευε κ αντι να το παλευες θα τους ελεγες αυτο που θελουν να ακουσουν.

Quote:

---

Originally Posted by aeolus74

Η φαντασίωση και κατ' επέκταση η πραγματοποίησή της. Η ενοχή υπάρχει (αν υπάρχει) επειδή ακριβώς το άτομο είναι αδύναμο να αντισταθεί στις καταναγκαστικές σκέψεις ή πράξεις οι οποίες συγκρούονται με τις ηθικές του πεποιθήσεις.

---

και πως ξερουμε αν η ιδια η ηθικη μας δεν ειναι η καταναγκαστική σκεψη μας τελικα και οχι η επιθυμία μας...?

Quote:

---

Originally Posted by αλεξανδρος_77

κ για να μη παρεξηγιθω για φαντασου μια ζωη να ακουγες τα μυρια (βρισιες επικρισεις χαρακτηρισμοι κλπκλπ) οσα επειδη κανενας δε βρηκε απλα το θαρρος να σου πει οτι δε του αρεσαν οσα ελεγες σαν αυτο το θεμα πχ λες κ τους ειπες να γινουν ιδιοι σαν εσενα ως ποτε θα αντεχες ολα αυτα? καπια στιγμη η υπομονη σου θα στερευε κ αντι να το παλευες θα τους ελεγες αυτο που θελουν να ακουσουν.

---

πολυ σωστα αλεξ...ή ακομα χειροτερα ...θα γινόσουν αυτο που θελουν να ακούσουν

ναι ετσι ομως κρατας αορατη λιστα με φιλους..αυτο που θελουν να ακουσουν απευθυνεται στους υπολυπους...
αρα δε τους κατευθυνεις εσυ εστω κ αν ετσι φαινεται απλα τους δινεις το θαρρος να εμφανιστουν.

Quote:

---

Originally Posted by rea

και πως ξερουμε αν η ιδια η ηθικη μας δεν ειναι η καταναγκαστική σκεψη μας τελικα και οχι η επιθυμία μας...?

---

θα μπορούσε να είναι. Τι όμως είναι αυτό που υποστηρίζεις?
Αυτό που έχω καταλάβει εγώ μέχρι στιγμής είναι ότι είσαι της άποψης ότι οι φαντασιώσεις μας πρέπει να γίνονται πράξη προκειμένου να ανακουφιστούμε, και ότι οι ενοχές είναι το καταναγκαστικό στοιχείο που λειτουργούν ως φραγμός στην φυσική μας τάση για έκφραση της σεξουαλικής μας φαντασίωσης. Διόρθωσε με αν κάνω λάθος

ναι, αλλα σε μεγαλύτερη εμβελεια. Η στοχοποίηση των όποιων επιθυμιών μας είναι που μας οδήγησε εδω που ειμαστε ...σε "στειρες απολαυσεις"... οι αμυντικοι μηχανισμοι μας εχουν μπει στον αυτόματο και παιρνει αμπάριζα ότι μα ότι βρεθει στο διαβα τους και επηρεαζει την αυτοεξελιξη μας...το μεγαλύτερο λάθος μας .. ειναι τελικα οτι σταματήσαμε να κάνουμε λάθη, να ρισκάρουμε. οριοθετηθήκαμε σε εκλογικευσεις και ζουμε με δανεικες εμπειρίες!

είμαι σαν και σενα, της υπεραναλυσης και εγω ... εχω μια μανια να μην χωνω τιποτα κατω απο το χαλάκι ... αλλα τελευταια εχω αρχισει να αναρωτιεμαι ... τελικα μας πάει πουθενα όλο αυτο?

Ρεα το εθεσες Αψογα.

Quote:

---

Originally Posted by rea

ναι, αλλα σε μεγαλύτερη εμβελεια. Η στοχοποίηση των όποιων επιθυμιών μας είναι που μας οδήγησε εδω που ειμαστε ...σε "στειρες απολαυσεις"... οι αμυντικοι μηχανισμοι μας εχουν μπει στον αυτόματο και παιρνει αμπάριζα ότι μα ότι βρεθει στο διαβα τους και επηρεαζει την αυτοεξελιξη μας...το μεγαλύτερο λάθος μας .. ειναι τελικα οτι σταματήσαμε να κάνουμε λάθη, να ρισκάρουμε. οριοθετηθήκαμε σε εκλογικευσεις και ζουμε με δανεικες εμπειρίες!

είμαι σαν και σενα, της υπεραναλυσης και εγω ... εχω μια μανια να μην χωνω τιποτα κατω απο το χαλάκι ... αλλα τελευταια εχω αρχισει να αναρωτιεμαι ... τελικα μας πάει πουθενα όλο αυτο?

---

Καλημέρα.
Νομίζω στις ψυχικές διαταραχές...

καλημερα σισι ...καλημερα ντουβ και καλημερα στις ψυχικες διαταραχες μας ... :p

Ηηφξφηικκνγηξξ