Καλημέρα Macgyver...
Καλά, ότι έχω μια τάση προς την εξάρτηση από τους ανθρώπους που αγαπώ πολύ την έχω δεν το αρνούμαι...
Αλλά εγώ έτσι το έχω νιώσει στο παρελθόν, τι να πω...άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...
Printable View
Γιατρός, αν και είμαι νοσηλεύτρια,( δασκάλα μου αρέσει και γενικώς καθηγήτρια), μοναχή , κομμώτρια, μανικουρίστα- πετικιουρίστα, φυσιοθεραπεύτρια, δικηγόρος, πολιτικός, καθαρίστρια.
Εγω δεν δαιμονοποιησα το χρημα, δε διαφωνω σε κατι απο οσα λες...συμφωνω βασικα.
Και αυτο ακριβως με την εξαρτηση που λες λσε αλλο μηνυμα ειναι που προσπαθησα να εξηγησω χτες αλλα καταληγω να θεωρουμαι κυνικη η δε ξερω τι...
Εντωμεταξυ δεν βλεπω και τροπο να το δεις το θεμα χωρις να καταληξεις σε καποια μορφη εξαρτησης...στο πυρηνα ολων των ανθρωπινων συνδιαλλαγων, κινητρων πραξεων, αυτο ειναι ολο κι ολο...εξαρτηση και αναγκη. Οσο και αν το σερβιρουμε με ομορφα λογακια και χρυσοσκονη...
"Ο φόβος είναι επειδή δεν υπάρχει συγκεκριμένος ορισμός για τη λέξη "αγάπη" κι όταν μας τη λένε δεν ξέρουμε τι εννοούνε. Άμα εγώ σου πω σ' αγαπάω θα εννοώ ότι ό,τι και να γίνει θα θέλω το καλό σου. Κάποιος άλλος θα εννοεί "έχω τόση μεγάλη εξάρτηση από εσένα που αν κάνεις κάτι που δεν γουστάρω είμαι ικανός να περάσω την ζωή μου στην φυλακή για να σε καταστρέψω".
Γενικά η αγάπη είναι μια πολύ ευγενική λέξη που την χρησιμοποιεί ο κόσμος για να δικαιολογήσει τα πιο ποταπά και προβληματικά συναισθήματα."
Το διάβασα κάπου και μου άρεσε. Ε και επειδή ορισμός δεν υπάρχει, επειδή λίγοι αγαπάνε και την "χρησιμοποιούν" (ή ακόμα και χωρίς εισαγωγικά όπως η χειριστικότητα) ή λόγω εξάρτησης, λογική την βρίσκω την "κυνικότητα". Χαλάρωσε ρε Νατ, εγώ μαζί σου είμαι. Πανέξυπνη είσαι και σε νιώθω κιόλας. Αλλά δεν θέλω να μηδενίσω το μοναδικό όμορφο συναίσθημα που νιώθω μέσα μου και να επιστρέψω στην ματαιότητα, έτσι δεν ζω και δεν λειτουργώ. Αν και αυτό το όμορφο συναίσθημα εφόσον είναι δυνατό/αληθινό και καθόλου κενό νοήματος τις περισσότερες φορές σε πονάει βαθιά αν βλέπεις/αντιλαμβάνεσαι τους ανθρώπους που αγαπάς να υποφέρουν. Κίνητρο όμως μπορεί να είναι και το ότι εσύ δεν αποχωρείς για να μην πονέσουν. Αν θέλουμε ντε και καλά να βάλουμε λέξεις και λογικές εξηγήσεις σε οποιοδήποτε συναίσθημα, ας τις βάλουμε.
Από κρισναμούρτι( γράφω αποσπάσματα, δεν μπορώ κατεβατά )
Η αγάπη γεννιέται όταν δεν υπάρχει τοίχος ανάμεσα σε σένα και στον άλλο, όταν τους ανθρώπους που συναντάς τους παρατηρείς χωρίς να τους κρίνεις, όταν κοιτάς μια βάρκα με ανοιχτά πανιά να κυλάει στο ποτάμι και απλώς θαυμάζεις την ομορφιά της.Μην αφήνετε τις προκαταλήψεις σας να σας εμποδίζουν να παρατηρείτε τους ανθρώπους.
O νους που εξασκείται να αγαπήσει είναι ανίκανος να αγαπήσει
Μέσα σε ένα ήσυχο νου γεννιούνται σπουδαία πράγματα, και ο ήσυχος νους δεν αποκτιέται με προσπάθεια, έλεγχο, πειθαρχία..
Όταν υπάρχει αγάπη μπορεί να υπάρξει θυμός? και γιατί θυμώνουμε με κάποιον όταν τον αγαπάμε με την συνηθισμένη δήθεν αγάπη ? δεν είναι επειδή δεν παίρνουμε αυτό που θέλουμε από εκείνον?έτσι δεν είναι? .........
Είναι φυσικό να αγαπάς όταν είσαι νέος αλλά αυτό καταστρέφεται σύντομα από τους γονείς, τον δάσκαλο , τον κοινωνικό περίγυρο.Για να διατηρηθεί αυτή η αθωότητα χρειάζεται πολύς κόπος, απαιτείται πολλή νοημοσύνη, ενόραση.
Μόνο ο αθώος νους ξέρει τι είναι αγάπη............
Όταν κλαίτε για τον αδελφό σας που πεθαίνει κλάψτε για αυτόν, είναι πολύ εύκολο να κλάψετε για τον εαυτό σας επειδή πέθανε, επειδή τον χάσατε.προφανώς κλαίτε γιατί αγγίχτηκε η καρδιά σας, αγγίχτηκε από λύπηση του εαυτού σας, και η αυτολύπηση αυτή σας κάνει σκληρό , σας κλείνει , σας κάνει αδρανή και ηλίθιο...όταν κλαίτε πάντα για σας είναι αυτό αγάπη?
Η αγάπη δεν μπορεί να αναπτυχθεί μέσα από την σκέψη.
Υπάρχει σύγκριση εκεί που υπάρχει αγάπη?
Όταν προσπαθείς με πειθαρχία και θέληση να αγαπάς η αγάπη φεύγει από το παράθυρο..
Πως λοιπόν θα ανακαλύψω τι είναι αυτή η φλόγα που τη λέμε αγάπη, όχι πως θα την εκφράσω σε κάποιον αλλά τι σημαίνει αυτή η ίδια?πρώτα από όλα θα απορρίψω ότι λέει για αυτήν η εκκλησία, η κοινωνία, οι γονείς, οι φίλοι, τα μέλη του φόρουμ :p, ότι λένε τα βιβλία γιατί θέλω να ανακαλύψω εγώ τι είναι ...
Και κάτι ακόμα
Αγάπη είναι ο ιδρώτας στο μπλουζάκι σου
Τα σχισμένα τα τσιγάρα στο τασάκι σου
η σκόνη στα παπούτσια που φοράς
τα κομμένα νύχια που πετάς
η λάμψη των ματιών σου
το σουσάμι απ' το κουλούρι
στις σχισμούλες των δοντιών σου
Αγάπη είναι εσύ
χαχαχχχαχαχαχχαχαχχααχαχα χαχχαχαχαχχαχαχαχχαχαχχα
Οχι , δεν το δαιμονοποιησες .............κυνικη δεν εισαι ......υπεραναλυτικη εισαι , που οποιος υπεραναλυει , καταληγει ναμπερδευεται κι ο ιδιος , για μενα παντα , εγω τα βλεπω πιο απλα ........ το τι βρισκεται στον πυρηνα των ανθρωπινων πραξεων , εξαρταται απο το ατομο , πολλα βρισκονται , αλλα διαφερει η βαρυτητα του καθε χαρακτηριστικου , απο ανθρωπο σε ανθρωπο ....
Ειχα δει μια εκπομη πριν χρονια κ μου χε κανει εντυπωση!ηταν μια ψυχολογος η οποια ελεγε οτι αγαπαω καποιον σημαινει οτι χαιρομαι οταν αυτος περναει καλα!δλδ αν η σχεση σου απατησει κανονικα πρεπει να χαρεις γτ ο δικος σου περασε καλα!!!δεν νομιζω να χαιρεται κανενας με αυτο!μπορει να ειναι λιγο ασχετο το σχολιο μου αλλα αυτο σκεφτηκα διαβαζοντας ολ αυτα!
Εγω προσωπικα δεν μπορω να δωσω μια ακριβης απαντηση στο τι ειναι αγαπη!γτ παιζουν κ αλλα πραγματα οπως η αναγκη μας για καποιον η εξαρτηση κ.α!
Οι Κρισναμουρτηδες Κιουμπ ., λειτουργουν σε αλλο επιπεδο , σε πολλα σημεια ακατανοητο για μας , ισως ναναι και λαθος ο τροπος λειτουργιας τους ...............θυμαμαι μια ιστορια μεναν γκουρου , καθισμενο στην ακρη του ποταμου , σταση λωτος ( οχι σαν να λεμε σταση Κολιατσου ) , και τον ρωταιει καποιος , Γεροντα, ποιο ειναι το νοημα της ζωης ?
Α , το νοημα της ζωης παιδι μου , ειναι οπως το ποταμι κυλαει αργα αργα , με τα φυλλα να επιπλεουν , τα κλαδια νακουμπουν το νερο ................... τι λες , Γεροντα , αυτο ειναι ενα απλο ποταμι, δεν ειναι το νοημα της ζωης ....δεν ειναι ? ρωταει εντρομος ο Γεροντας ...............................ε , αυτη ιναι η γνωμη μου για τα ακαταλαβιστικα των ' ψαγμενων ' κι υπερανω .....
Κιουμπ μπραβο...εισαι απλα θεα! Πολυ ωραια η παραθεση σου, πολυ ενδιαφερουσα, πολυ ξεκαθαρη θεση και πολυ to the point.
Μπορω ανετα να το κατανοησω ετσι, βγαζει νοημα και μπορω να το δεχτω. Ωστοσο στη πραξη μας οδηγει εν μερει παλι σε αυτο που εγραψα και πριν...οτι δεν γινεται να υπαρχει εφαρμογη ενος τετοιου ιδανικου στις ανθρωπινες σχεσεις, τις γνωστες, τις καθημερινες των ενηλικων...ποιος δεν σκεφτεται/αναλυει κατι οταν αντιμετωπιζει εναν ανθρωπο μπροστα του; Ποιος δε βγαζει τα συμπερασματα του/δεν κανει τις υποθεσεις του; Ποιος δεν θελει κατι; Με οσο πραγματικα αγαθο η ασυνειδητο τροπο και αν τα κανει και οσο αγαθα και αν ειναι τα κινητρα καποιου δεν παυει να ισχυει οτι τα κανει και οτι εχει αυτα τα κινητρα...εν τελει δηλαδη παντα στον εαυτο μας επιστρεφει ολο αυτο και στο τι μας προσφερει. Και αυτο ειναι κατι αλλο, δε μπορει να ειναι αγαπη...για αυτο γραφω ξανα και ξανα "αναγκη". Ισως ειναι η λαθος λεξη αλλα ειναι οτι πιο κοντινο μπορω να σκεφτω σε αυτο που θελω να εκφρασω.
Ακομα και οταν νοιαζομαστε για καποιον και θελουμε να ειμαστε δοτικοι με αυτο τον ανθρωπο παλι δικη μας αναγκη ειναι για να νιωθουμε καλα μεσα μας, επειδη οπως γραφεις στη παραθεση σου εκει που λεει τι δενειναι η αγαπη, κριναμε, αποφασισαμε, σκεφτηκαμε...δεν θα το καναμε για οποιον να ναι...
Και ελα μου ομως που με τον εναν η τον άλλον τροπο ολοι ειμαστε "οτι να ναι" στο ενα πραγμα η το αλλο, ανθρωπινως ατελεις...
Και εκει ακομα χειροτερα...αρχιζουμε και ζυγιζουμε, παζαρευουμε...τι μας κανει και τι οχι. Ολοι το κανουν θελουν δε θελουν, ειτε το συνειδητοποιουν ειτε οχι... Αυτο δεν μπορει να ειναι αγαπη. Αυτο ειναι μια αδιαμφισβητητα ωραια καμια φορα, ευχαριστη κοινωνικη συμβαση που ονομαζουμε "αγαπη" και γεμιζουμε τα κενα με το μυαλο και τη φαντασια μας.
Και απλα δεν μπορεις να δραπετευσεις απο αυτο.
Αν ειναι να αγαπας ετσι απλα βιωματικα οπως περιγραφεις στο κειμενακι που παραθετεις τοτε δεν γινεται να αγαπας τον εναν και οχι τον άλλον...η τους αγαπας ολους η δεν αγαπας κανεναν (εφοσον η κριση πεταει απο το παραθυρο)...αυτο το νοημα βγαζω απο τα γραφομενα σου (η του κρισναμουρτι τελοσπαντων :P)...
Καλα για τα τελευταια που γραφεις δε μπορω να πω με καλυψες απολυτα, χαχαχαχαχαχα
Ενας εξυπνος ανθρωπος , μπορει ναχει πολλα χρηματα , να μην τα προβαλλει ως μεσον προσελκυσης , και να εχει και αγαπη , και καλους φιλους , εφ οσον ειναι εις θεση να δωσει αγαπη , τονα δεν αποκλειει ταλλο, καθολου μα καθολου , οσες πιθνοτητες εχει ενας με λιγα χρηματα να βρει αγαπη , αλλες τοσες εχει καποιος που εχει πολλα χρηματα , απλα θαναι πιο επιλεκτικος , οπως μια ωραια γυναικα ........................γιατι αυτος ο εμφανης ρατσισμος με τους ανθρωπους που τυχαινει να εχουν πολλα χρηματα , λες κι εχουν πανουκλα ....... αυτο εννοω δαιμονοποιηση των χρηματων .....
Πες τα! Χαχαχαχα πολυ ευστοχη η σκεψη σου.
Ετσι ακριβως...εννοειται νιωθεις σκατα σε τετοια περιπτωση. Αρα πως γινεται να τον αγαπουσες;
Φυσικα και δε γινεται, μουφα ηταν. Σε ετσουξε/πονεσε ο εγωισμος σου; Αρα ουτε τη παρτη σου αγαπουσες, σκεφτηκες ωπ μα πως γινεται να συμβει σε ΕΜΕΝΑ αυτο; Ειμαι για τον πεο; Λολ.... Και εδω καταληγω στο παραδοξο συμπερασμα που εβγαλα απο το ποστ της κιουμπ...η τους αγαπας ολους η κανεναν :P
Που στη πραξη μονο τον Χριστο και καναν μισοτρελο ερημιτη μπορω να φανταστω να το μπορουν αυτο χαχαχαχα
Μα το να πονας βαθια οταν υποφερει καποιος τον οποιο νοιαζεσαι μπορουμε να το πουμε και λυπηση...η τυψεις αν το προκαλεσες η που δεν μπορεις (αν δε μπορεις) να βοηθησεις....γιατι να το πουμε αγαπη;
Και ολα αυτα τα στοιχειωδη συναισθηματα που θα μπορουσαν να αντικαταστησουν τη λεξη αγαπη σε αυτο που περιγραφεις, εχουν πολυ απλες εξελικτικα βιολογικα ψυχολογικα και κοινωνικα κινητρα. Πχ οι γονεις μου. Ναι με αγαπουν λεμε, ανευ ορων κι ολας. Και με φροντιζαν και ακομα και τωρα θα εκαναν τα παντα για μενα. Γιατι ομως; Επειδη ειμαι η συνεχιση της γενιας τους/η συνεχιση του εαυτου τους; (και οπως καθε οργανισμος εχουν ως ενστικτο την αναπαραγωγη και επιβιωση του ειδους μεσα απο τον εαυτο τους και τα δικα τους γονιδια; ) Γιατι με θελουν χαρουμενη δυνατη μπλα μπλα; Επειδη αν ειμαι χαρουμενη και δυνατη εχω περισσοτερες πιθανοτητες να συνεχισω το ιδιο εργο με μεγαλυτερη επιτυχια; Βλεπεις που το παω...δεν θα φερω παρομοια παραδειγματα ψυχολογικα η κοινωνικα αλλα θα μπορουσα να το κανω περεταιρω ακομα και για την πιο ανιδιοτελη υποτιθεται σχεση αγαπης που υπαρχει...καταλαβες το σκεπτικο μου...
Οποτε ναι στις ανθρωπινες σχεσεις θεωρω πως η "αγαπη" ειναι κενη νοηματος. Εκτος αν αρχισουμε τον διαλογισμο και αγαπαμε ολοι ολους οπως προκυπτει απο το ποστ της κιουμπ με τον κρισναμουρτι λολ
Εεε μη μου διαστρεβλωνεις αυτα που λεω και με στενοχωρεις λολ
Αυτο δεν ειναι επιχειρημα. Το οτι κατι ειναι ευχαριστο δε σημαινει οτι δε μπορει να ειναι κενο. Οπως και κατι που δεν ειναι κενο αλλα σε "γεμιζει" συναισθηματικα δε σημαινει οτι δεν μπορει και παλι να ειναι ανουσιο (αν μιλαμε παλι για κινητρα αναγκες κλπ κλπ)...
Κορίτσια εγώ μικροσ αγάπησα αλλά η κοπέλα μου με χώρισε γτ τους αγαπούσα όλους τους φίλους μου και αυτήν κ μου έλεγε δεν κανεισ κάτι ξεχωριστό για μένα εκείνη την ώρα δεν το κατάλαβα μετά που μου κάνανε κι άλλα τισ θεωρώ απαράδεκτες αλλά από την άλλη αφού βρίσκουν κ τα κάνουν καλά κάνουν
Όποιος μιλάει για σεξ δεν ξέρει τι απόλαυση είναι το φαγητό
Εντάξει αυτοί μιλάνε με παραβολές...εμείς έτσι και αλλιώς το μόνο τρεχούμενο νερό που βλέπουμε είναι το καζανάκι της τουαλέτας και το μόνο που μπορεί να επιπλέει είναι καμιά σκατούλα......
διαβάζεις και το προσαρμόζεις στα μέτρα σου...πάντως ένα παράδειγμα ή παραβολή είναι και ο πιο σύντομος δρόμος ειδικά σε γραπτό λόγο.....τις αναλύσεις δεν τις θέλεις, τις παραβολές πάλι δεν τις θέλεις...δεν πειράζει, εμείς σ΄αγαπάμε και έτσι...........
ΝΑΙ!
Εγώ λέω γενικά υπάρχει αγάπη...αυτή με τις ατέλειες, ότι είναι....έτσι και αλλιώς τέλειος ούτε εσύ είσαι ούτε ο διπλανός σου......το ''δεν υπάρχει αγάπη'' είναι βαρύ, απογοητευτικό κλπ
:p
https://www.youtube.com/watch?v=8bmJBCs6j6w
Δεν υπάρχει αγάπη άμα φας τα μούτρα σου και μετά προστατεύεσαι και χάνεις τον αθώο νου που λέει
Δηλαδή άμα σε στήσει μια φίλη σου και σου πει σόρι είχε κίνηση και την συμπαθείς να το πω έτσι θα την πιστέψεις......
Δεν θα την πιστέψεις αν στο χει ξανακάνει, βέβαια εδώ από ότι ξέρω ο Κρισναμούρτι λέει για φρεσκάδα, δηλαδή να μην αντιμετωπίζεις ενα ανθρωπο με βάση το χτες διότι σημαίνει προκατάληψη...τώρα πως θα γίνει αυτό δεν ξέρω, και σημαίνει ότι αν είσαι και φρέσκος μονίμως θυμίζεις μαλάκα :P
Δεν θα την πιστέψεις αν στο χει κάνει κάποια άλλη φίλη σου, πάλι προκατάληψη δηλαδή......
Πάντως πολλές φορές δεν τυχαίνει να δικαιολογούμε ανθρώπους? συμβαίνει, ε από αγάπη γίνεται........(και εξάρτηση, φόβος μοναξιάς, ανασφάλειες , βόλεμα :p)
Τέλος πάντων, όσο μπορεί ο κάθε ένας βλέπει και ότι γίνει........
Δεν ειναι προκαταληψη το τελευταιο που λες, ειναι λογικη... Χωρια που ποτε δεν κοιτας απλα το γεγονος οτι "α με εστησε η φιλη μου" και τελος. Εχεις παντα μια σφαιρικοτερη εικονα για ολους τους παραγοντες και απο εκει κρινεις αν λεει αληθεια η οχι. Το ποσο αφηρημενη ειναι, αν αργοπορει συχνα, που εισαι στις προτεραιοτητες της, αν ειναι πολυασχολη, αν αν αν... Καιιι παντα κατι παει στραβα με τον εναν απο τους τοοσους παραγοντες. Απο εκει και περα αποφασιζεις αν θα το αφησεις να τσουλησει...και αμα το αφησεις ειναι λογω αυτων εγραψες στη παρενθεση η καποια σχετικη εκδοχη ολων αυτων, οτι ξερω γω θες τη παρεα της η χρειαζεσαι να κουβεντιασετε για κατι που σε απασχολει η επειδη βαριεσαι να κατσεις σπιτι η επειδη εκεινη αφησε να τσουλησει καμια δικια σου μαλακια οποτε μια σου και μια μου, η η η...
Ναι εν τελει θα φανταζομουν την αγαπη ως "προσον" ενος αθωου νου. Αλλα κανεις δεν ειναι αθωος.
E αυτό δεν λέει μην κρίνετε? αν εγώ αρχίσω είχε κίνηση, με γράφει, αφηρημένη κλπ δεν σημαίνει ότι κρίνω, τα χω μπάχαλο στο μυαλό μου, είμαι καχύποπτη , βγάζω συμπεράσματα κλπ.....? ξέρω γω τι να πω!!! δεν έχει σημασία αν το πεις η όχι αν σκεφτείς ''μου λέει ψέμματα '' την κρίνεις, το πόρισμα λέει ''ειλικρινής'' ή ''ψεύτρα'' ξέρω γω.........δεν ξέρω........
Δεν λεω οτι σωνει και καλα κρινεις συνειδητα. Αλλα ασυνειδητα εστω ολα αυτα παιζουν ρολο. Αλλιως εισαι οπως το ειπες η ιδια, μαλακας. Οσο και αν μας αρεσει να προσποιουμαστε οτι δεν κρινουμε η τελοσπαντων οσο και αν προσπαθουμε ειλικρινα να μη κρινουμε (που προσωπικα υπερβολικα σπανια θα κρινω ετσι αμεσα οπως το εννοεις και προσπαθω να μη το κανω γενικα), δε γινεται, ειναι μια φυσικη ανθρωπινη εσωτερικη διεργασια αυτη, ενα "εργαλειο" αμα θες του ψυχισμου μας για να προσπαθουμε να παιρνουμε οσο το δυνατον πιο καλες αποφασεις για την επιβιωση μας η το καλο μας κλπ...
Δεν χρειαζεται να υπαρχει ποριμα τυπου "ειλικρινης" η "ψευτρα"... Μπορεις απλα να μη σε νοιαζει και να δειξειε κατανοηση. Αλλα πρωτον ασυνειδητα τα επεξεργαζεσαι ολα και δευτερον επειδη δεν γινεται να μη τα επεξεργαζεσαι αυτα εστω ασυνειδητα δεν γινεται να βλεπεις τον αλλον με την καθαρη αθωα ματια που λεει το αρχικο σου κειμενακι. Αυτο το μπορουν μονο τα ζωα βασικα...για αυτο αρεσουν τοσο σε πολλους ανθρωπους. Το ιδιο και τα πολυ μικρα παιδια...τα πολυυυ μικρα ομως γιατι και αυτα μαθαινουν να "κρινουν" απο νωρις....
Eσενα Ναταλια , δεν σε καταλαβαινω ευκολα , η εγω ειμαι βλακας , η εσυ γραφεις ελαφρως περιτεχνα /υπεραναλυτικα , την Κιουμπ , την καταλαβαινω μια χαρα , γραφει απλα ......ενα κι ενα κανουν δυο , αυτο το ειδος γραψιματος μαρεσει , το απλο .....
αλλα γραφε οπως αγαπας .........
Θενκς για τον Βαμβακαρη , Κιουμπ , ωραια τα ρεμπετικα , τα μονα Ελληνικα που ακουω ........
Μα δεν έκανα κανέναν διαχωρισμό σε πλούσιους και φτωχούς και το διευκρίνισα κιόλας αυτό! Σε αυτούς που θεωρούν οτι μπορούν να τα αγοράσουν όλα με χρήματα ή σε αυτούς που τα πουλάνε όλα για τα χρήματα αναφερόμουν. Δεν σημαίνει ότι τέτοιοι είναι μόνο πλούσιοι, ούτε ότι είναι όλοι οι πλούσιοι έτσι. Γιαυτό και το παράδειγμα που έδωσα. Αυτός που αγοράζει φίλους, σύντροφο κτλ προφανώς δεν έχει αγάπη να δώσει ώστε να έχει έτσι κι αλλιώς φίλους ή γενικά ανθρώπους κοντά του γιατί αν είχε, δεν θα υπήρχε ανάγκη να τους αγοράσει. Είναι θέμα ανθρώπου, όχι καταθέσεων στην τράπεζα.
Η μόνη διαφοροποίηση για μένα είναι ότι επειδή το πολύ χρήμα είναι εξουσία και η εξουσία ως γνωστόν διαφθείρει, αυτός που έχει πολύ χρήμα πρέπει να είναι πολύ πιο συνειδητοποιημένος ως άνθρωπος για να μην πέσει σε αυτή τη λούμπα να νομίζει ότι μπορεί να τα κάνει όλα με τα λεφτά του. Χαρακτηριστικό τέτοιο παράδειγμα οι νεόπλουτοι.
Bρε Ναταλία πολύ ματαιότητα βγάζεις...! Είσαι απλά σε τέτοια φάση αυτή τη περίοδο ή γενικά είσαι έτσι;
Και μένα με πιάνει μερικές φορές αλλά εχει να κάνει με την φάση που βρίσκομαι νομίζω. Αλλά όταν είμαι έτσι χάνω λίγο το κίνητρο μου, εννοώ αν κάτσω και το υπεραναλύσω οτι όλα από συμφέρον γίνονται, τίποτα δεν έχει νόημα μόνο εμείς του δίνουμε νόημα για να νιώθουμε καλύτερα κτλ....τότε χάνω το κίνητρο μου για να ζήσω, να κάνω φίλους, να ερωτευτώ.... δεν συμβαίνει και σε σας αυτό;
Καλημερα παιδια!!εγω καπου εχω μπερδευτει στο θεμα!
Κ εγω εχω το ελατωμα να αναλυω τα πραγματα στην ουσια μονο τον εαυτο μου χαλαω με τις αρνητικες σκεψεις!οσον αφορα την αγαπη εγω θα δωσω ενα παραδειγμα ενα μικρο παιδι,ο τροπος πως αγαπει ειναι αθωος,δεν εχει εγωισμο ουτε κακια!δεν διαχωριζει χρωμα,λεφτα,καταγωγη κ.α.θελει μονο να παιξει με τα παιδακια,με τα φιλαρακια του(οπως θεωρει).σε αυτο το σημειο μπαινουν οι γονεις πιστευω,α με αυτον δεν θα παιζει γτ εχει αυτο,ο αλλος ειναι αυτο οποτε εκει αρχιζει κ αλλαζει κ ο τροπος σκεψεις του παιδιου,αρχιζει να διαχωριζει τους ανθρωπους!κ μετα αναλογα τι εχει παρει κ δωσει απο τις σχεσεις πλαθει μια αποψη!
Με ολο αυτο θελω να πω οτι η καθαρη αγαπη ας πουμε δεν υπαρχει ή η παντοτινη!αυτο δεν σημαινει ομως οτι δεν θα αγαπησουμε ή ερωτευουμε απλα εχουμε αλλα κριτηρια!
Δεν ημουν παντα ετσι. Απλα ερχεται μια στιγμη στη ζωη σου που καταλαβαινεις οτι δεν μπορεις να συντηρεις αλλο τις διαφορες αυταπατες, προσωπικες, συλλογικες και γενικα...ισως δεν ερχεται σε ολων τη ζωη αυτη η "αποκαλυψη" και ισως ειναι καλυτερα, εχουν κινητρα οπως λες, να ζησουν να κανουν να ρανουν.
Και ναι δεν ειναι οτι πιο ευχαριστο αυτο το σκεπτικο αλλα απαξ και εχει γινει το "κλικ" δε νομιζω οτι υπαρχει δρομος πισω, δυσκολο να αλλαξει αυτο.
Αν σου βγαζει νοημα αυτη η ματαιοτητα οπως την λες δεν μπορεις απλα να αγνοησεις αυτο που θεωρεις πραγματικοτητα για να ζησεις τη ζωη σου να κανεις φιλους να ερωτευτεις μπλα μπλα...
Νεκρη δεν ειμαι, τη ζω τη ζωη μου...λογικα και τη ζωη σου να ζεις και φιλους μπορεις να κανεις κι οτι θες κι ετσι, απλα εχεις αναλογα προσαρμοσμενες προσδοκιες.
Απαξ και εχεις μπει σε αυτη τη διαδικασια σκεψης το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να ψαχνεις τροπο πως μπορεις να ξεγελασεις τον εαυτο σου και να κανεις τον χαζο. Χωρια που δυσκολα να πιασει κατι. Μπορεις εσυ να πεισεις τον εαυτο σου για κατι που ξερεις οτι δεν ισχυει; Οτι ο ηλιος βγαινει απο τη δυση; Δυσκολα. Πρεπει να το ριξεις στα βαρια λολ.
κατάλαβα... όχι να κάνεις τον χαζό δεν μπορείς εφόσον ο τρόπος που τα σκέφτεσαι είναι έτσι. Αρκεί αυτός ο τρόπος σκέψης να μην είναι προιον απογόητευσης πχ ή κάτι τέτοιο.
Εμένα με καλύπτει η σκέψη οτι απλά δεν είμαστε τέλειοι. Οτι και αγάπη υπάρχει και καλοσύνη αλλά ταυτόχρονα και στιγμές εγωισμού και μικρότητας και απ όλα χωρίς το ένα να αναιρεί το άλλο απαραίτητα. Τώρα αν ψάχνουμε για ανιδιοτελή αγάπη εντελώς... φαντάζομαι δεν θα βρουμε, ακόμα και στην αγάπη της μάνας προς τα παιδιά της που υποτίθεται είναι η πιο δυνατή.. και φίλους από ανάγκη δική μας κάνουμε αν το αναλύσουμε πολύ αλλά αυτό για μένα δεν σημαίνει οτι δεν υπάρχουν πραγματικοί φίλοι ή οτι δεν αγαπώ τους φίλους μου και δεν μ αγαπάνε κι εκείνοι.
Αν βρεθώ στη θέση να κάνω παρέα με κάποιον για να κερδίσω κάτι συγκεκριμένο πχ επειδή έχει αυτοκίνητο και εγώ δεν έχω και θέλω να με πηγαίνει βόλτες, τότε θα βρεθώ σε σύγκρουση με τον εαυτό μου, δεν θα νιώθω καλά. Ή αν κάνω παρέα με κάποιον που δεν συμπαθώ απλά επειδή δεν έχω άλλη επιλογή. Το να κάνω φίλους όμως γιατί έχω ανάγκη από ανθρώπους ως κοινωνικό ον, έχω ανάγκη να μοιραστώ, να δώσω και να πάρω αγάπη και διαλέγω αυτούς τους φίλους με βάση το δικό μου σύστημα αξιών... είναι κάτι που θεωρώ φυσιολογικό, δεν το βρίσκω "μεμπτό", δεν μου χαλάει την έννοια της φιλίας στο μυαλό μου αν καταλαβαίνεις τι εννοώ.
Εδώ συμφωνούμε απόλυτα. Ένιωθα ακριβώς τα ίδια σε φάση βαριάς κατάθλιψης (αλλά και αρκετά πιο πριν γιατί πάντα υπάρχει υπόβαθρο) αλλά αυτές οι αυταπάτες είναι που με βοήθησαν να βγω απ' την λακκούβα...μετά πάλι σε κανονικές φάσεις ξαναδιαπιστώνω πάλι πως τίποτα δεν έχει νόημα, κανένα κίνητρο κτλ αλλά έτσι ειλικρινά το' χω απορία, πώς μπορείς να ζεις; Ζεις κανονικά εννοώ ή αναπνέεις για να υπάρχεις; Γιατί εγώ στην πράξη είδα πως με αυτές τις συνειδητοποιήσεις και σκεπτικό το μόνο πράγμα που μπορώ να κάνω είναι να μην παίρνω τ ί π ο τ α στα σοβαρά, άρα λιγότερη απογοήτευση και να προσπαθώ να απολαμβάνω τα όμορφα της ζωής που είναι πολύυυυ λιγότερα από τα δυσάρεστα. Είναι αρκετό όμως; Εσένα πως σε βοηθάει όλο αυτό; Δεν λες πως και εσύ ουσιαστικά ξεγελάς τον εαυτό σου; Άρα το συμπέρασμα είναι πως άπαξ και έφτασες σε αυτό το σημείο, πώς μπορείς όντως να ζήσεις την ζωή σου χωρίς να σε "δηλητηριάζουν" αυτές οι σκέψεις; Αυτή είναι η απορία μου. Γιατί εγώ βλέπω πως δεν..
δεν θα μπορουσα ποτε να δουλεψω σε εισπρακτικη εταιρια, τηλ πωλησεις κ προωθηση ... κ νεκροθαυτης σιγουρα οχι..αν κ ειμαι γυναικα δεν παιρνουν γυναικες απ οσο ξερω.
Μουτη δινουν οσοι κανουν πωλησεις, που παρακολουθουνε σεμιναρια να σε πεισουν να παρεις ενα προιον, που ο κοσμος δεν εχει να φαει κ οι αλλοι σε παιρνουν τηλ να σου πουλησουν. ελεος!! αν θελουμε κατι το παιρνουμε κ μονοι μας.
εγω θα θελα να δουλευω με σκυλακια!!!! εκπαιδευτρια σκυλων, κτηνιατρος! αχ! τα λατρευω τα μωρα μου!
Α, κτηνιατρος θαθελα ναμουν .........μαρεσουν τα χειρουργεια , αλλα ηθελε πολυ διαβασμα για να γινω χειρουργός ανθρωπων .... ...... δεν μενοχλουν τα αιματα .....
δεν θα γινομουν ποτε , μα ποτε παρουσιαστης ειδησεων στην Ελληνικη TV ....... θα μεπιαναν τα γελια , στις γελοιοτητες που θαλεγα....
η σαν αυτους που παρουσιαζουν εκπομπες , ' βρες την λεξη /αναγραμματισμο ' , μαμα , καλο , κακα , αυτα τα χαζα που κοροιδευουν τον κοσμο .....