ο ανθρωπος που ειναι αγιος μια και το αναφερατε θα δοξαστει αλλα αυτο δεν ειναι υποχρεωτικο
Printable View
ο ανθρωπος που ειναι αγιος μια και το αναφερατε θα δοξαστει αλλα αυτο δεν ειναι υποχρεωτικο
Oποιος ΔΕΝ πιστευει στον Θεο, χωρις να ειναι κακος ανθρωπος, ΔΕΝ κληρονομει παραδεισο.
Αυτο ξερω.
ΑΝ ημουν Θεος, θα χαιρομουν ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ αν τα κτισματα μου ηταν τοσο αγερωχα σκεπτομενα
ωστε αμφισβητουσαν μια υπαρξη που δεν βλεπουν.
Απλα πραγματα !
Λόγω υπερηφάνειας νομίζω έφυγε από τον παράδεισο, και ήταν πριν δημιουργηθεί ο άνθρωπος αν δε κάνω λάθος. Και φυσικά επειδή δε μετανόησε ποτέ. Δεν απορρίπτει ο Θεός, ο άνθρωπος απορρίπτει, με τις πράξεις του. Δηλαδή αν σου πει ο άλλος έλα σπίτι μου να φάμε αλλά να ξέρεις θα πρέπει να έχουμε καθαρά ρούχα για να μπει κάποιος και πας εσύ και εγώ με λερωμένα, ... Και πάλι σου λέει , δε πειράζει, ζητά συγνώμη και έλα να μπεις στο μπάνιο να τα καθαρίσουμε για να καθήσουμε στο τραπέζι, και λέμε πάλι όχι, είναι λερωμένα ναι... θα κάνουμε κίνηση να τα καθαρίσουμε ή θα λέμε μου αρέσει όπως είναι ?
Από πού το ξερεις αυτό φίλε μου? Δεν νομίζω ότι είναι ακριβώς έτσι, κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, άλλο να μεγάλωσες στη Ζιμπάμπουε κιαλλο στην Ελλάδα, φυσικά και πολλοί άνθρωποι της Αφρικής θα πάνε στον παράδεισο με τόσα που περνάνε και ας μη τους είπε ποτέ κανείς για τον Θεό.
ο παραδεισος δεν εχει σχεση με αυτη τη γη οποτε δε μπορω να συγκρινω αυτη τη γη με το παραδεισο ειναι οπως η μερα με τη νυχτα
Εικαζω, οτι ...
ο παραδεισος ειναι μια κατασταση ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ και ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ (η Ψυχης).
Aκομα και μεσα σε μια φυλακη-κολαστηριο, μπορεις να τον βιωσεις.
Τον κουβαλας μεσα σου. Δεν χρειαζεται να πας πουθενα !
(το ιδιο και η κολαση ... μπορεις να την βιωνεις ακομα και σε μια παραλια στα εξωτικα Bora-Bora)
Φανταζομαι μια εποχη (πολυ απιθανη) οπου ολοκληρη η ανθρωποτητα εχει πειστει
οτι δεν υπαρχει τιποτα μετα τον οργανικο θανατο. Πως θα ηταν μια τετοια εποχη ?
Καταθλιπτικη .... η .... απελευθερωτικη ?
Εντελώς ψεύτικη και απαρηγόρητη. Κρίμα δεν είναι μετά από τα τόσα δώρα που μας έκανες ο Θεός , μετά τη θυσία του Χριστού να φτάσουμε σε κάτι τέτοιο? Ελευθερία πιστεύω είναι όταν όλοι θα είμαστε σίγουροι για το ότι υπάρχει Θεός και θα μας Ελεησει και ζούμε όπως Αυτός θέλει μακριά από αμαρτία και θάνατο. Γιορτή κάθε μέρα γιατί ο Χριστός κατήργησε τον θάνατο, ελευθερία από πάθη και φτηνές επιθυμίες.
Τι σημαίνει το "τίποτα" που λες για σένα;
Ένας άνθρωπος έρχεται στην ζωή, ας υποθέσουμε ότι έχει μια όμορφη ζωή με τις δυσκολίες της που πάνω κάτω είναι κοινές για όλους, έρχεται κοντά με άλλους, αγαπάει, αγαπιέται, δίνει, μοιράζεται. Μέσα από αυτό το "πάρε δώσε" της ζωής του αλλάζει στο ελάχιστο κάποιους άλλους. Δίνοντας κομμάτια του εαυτού του. Πώς γίνεται πεθαίνοντας να μην μένει τίποτα; Αυτά που έδωσε που πήγαν;
Θέλω να πω, περνώντας κάποιος την ζωή του με αγάπη , τι άλλο χρειάζεται να μένει εκτός της αγάπης αυτής; Ποια άλλη απόδειξη χρειαζόμαστε για το ότι δεν υπάρχει το "τίποτα";
Φαντάζομαι με το "τίποτα" εννοούσες παράδεισους κτλ και στο πήγα λίγο αλλού αλλά θα με ενδιέφερε το τι σκέφτεσαι επί του θέματος.
Εγω θανιωθα ελλιπης .......
μια χαρα εγω ειμαι παγανιστης και θελω να γκρεμιστουν ολες οι χριστιανικες εκκλησίες για να βρεθουν οι αρχαιοι ελληνικοι ναοι
Ναι, για παραδεισους και ανταμοιβες μετα θανατον, εννοουσα.
Γιατι ολα αυτα, μας κανουν νωθρους, απαθεις και "αναχωρητες" με την παρουσα ζωη.
Λες και ειναι σιγουρο οτι η καρτερικοτητα και πραοτητα μας ... θα ανταμειφθει μετα θανατον.
ΕΤΣΙ ενεργουμε, σημερα. Σαν αυτη η ζωη να ειναι προθαλαμος. Ολα τα καλα ... ερχονται.
Δεν εχεις αδικο οτι αν δωσεις αγαπη (οχι γονιδιακη, μιας μανας σε ενα γιο, η ενος αδερφου
σε μια αδερφη ... εκει μπλεκονται τα γονιδια πολυ και δεν ξερεις αν το κανεις απο επιλογη
η απο συνηθεια και κεκτημενη ταχυτητα) .... θα σε θυμουνται μετα θανατον, και θα ζεις
στις αναμνησεις τους (ισως και στις πραξεις τους).
Αλλα ... ΠΟΣΟΙ .... προλαβαινουν η εχουν την τυχη να αγαπηθουν (αμφιδρομα)
σε αυτην την ζωη ? Απο την δικη μου οπτικη γωνια .... ΟΧΙ ολοι ! Σιγουρα ΟΧΙ.
Αρα, ΠΟΙΟΙ θα σε θυμουνται ? Αυτοι, που μολις γυρισεις την πλατη σου, φτυνουν κατω ?
Οι αυτοι που βαριουνται την παρουσια σου ακομα και σε μια μαζωξη καθε 15 μερες ?
Η αγαπη (αμφιδρομη) δεν ειναι καθολικη ... ειναι μια πολυτελεια ! Πολυτελεια που
αρκετοι εχουν τα εργαλεια για να την καλλιεργησουν και δρεψουν αλλα καποιοι αλλοι
... απλα δεν εχουν ουτε τα εργαλεια, ουτε την υπομονη, ουτε την ασιγαστη λαχταρα.
Εχει υπερκτιμηθει το γνωμικο "Everybody needs somebody to love". Κανεις απο ολους
αυτους τους ροκ σταρς δεν εχει κανει γκαλοπ (στατιστικου δειγματος 20.000 ατομων)
πριν γραψει την μπουρδα του. Υπαρχουν αρκετοι (οχι οι περισσοτεροι) που το μονο
που ονειρευονται ειναι μια παραλια, χρυσαφι αμμο, ενα κουβαδακι, ενα φτυαρακι ...
και τιποτε αλλο !
Αυτοι οι λιγοι ανθρωποι ... δεν ειναι ουτε κακοι, ουτε πλανεμενοι, ουτε αθεοι
(αθρησκοι, ισως), ουτε χαμενοι, ουτε παγανιστες, ουτε κυρηττοντες μια νεα απαθεια.
Το μονο που θελουν ειναι να τους αφησουν ησυχους με ενα κουβαδακι και φτυαρακι
να πλασουν παιχνιδισματα στην αμμο ωστε να χαρουν ... απο αυτο, και μονο απο αυτο.
(για οσο τους αφηνουν και οι ορμονες που ειναι ο ΑΥΘΕΝΤΙΚΟΣ διαβολος,
αν μου επιτραπει να προσθεσω).
Η πιστη σε οτιδηποτε , ακομη και χαζο , εχει αποτελεσματα , διοτι κινητοποιειται μερος του εγκεφαλου που δεν χρησιμοποιουμε .....σε οτιδηποτε .......αρκει να πιστευουμε ακλονητα .........
Εγω πιστευω ακλονητα στο παιχνιδι και την ικανοποιηση της παιδικης μου περιεργειας.
Σωζομαι ?
Ρητορικο το ερωτημα ... ΔΕΝ σωζομαι ! Γιατι ο Θεος ΤΟΥΣ ... απαιτει ωριμοτητες,
προσηλωσεις, αφιερωσεις, καθηκοντα, στερησεις, εγκλωβισμους ... και θυσιες !!!
Ο δικος μου "θεος" (που δεν ειναι καν θεος, ειναι μια γαληνια ονειρικη κατασταση)
ΔΕΝ απαιτει τιποτα !!! Ειναι η ιδια η παιδικοτητα της ψυχης μου και, αυτονοητα,
ΔΕΝ με εγκλωβιζει σε οδυνηρα διλληματα, με καθε ευκαιρια. Βρισκεται σε πληρη
συγχρονισμο με το βαθυτερο ΕΙΝΑΙ μου. Απο την ημερα της γεννησης μου .......
μεχρι την ημερα του θανατου μου. Δεν χρειαστηκε ΠΟΤΕ να μου κυρηξει τιποτα.
Δεν το εννοούσα ακριβώς έτσι όπως το λες. Οτι θα ζεις στις αναμνήσεις των άλλων. Γιατί τότε αυτοί που δεν αγαπήθηκαν και δεν θα τους θυμάται κανείς όπως λες, τι γίνονται;
Προσωπικά δεν μπορώ να πιστέψω σε καμιά μάταιη ζωή.
Πιστεύω πως η ζωή του καθενός μας έχει ένα ξεχωριστό νόημα για τον καθένα. Άλλος βρίσκει το νόημα στο να κάνει οικογένεια, άλλος στο να αγαπηθεί πολύ, άλλος στο να χορτάσει ταξίδια και ανέσεις... άλλος στο κουβαδάκι του που λες.
Ο καθένας όμως όταν το κάνει με ειλικρίνεια αυτό που κάνει και με Αγάπη, τότε αυτό δεν χάνεται. Κάτι άλλαζει στον κόσμο γύρω του, έστω κι ανεπαίσθητα, άρα πάντα κάτι μένει πίσω. Μπορεί σε αναμνήσεις άλλων, μπορεί σε ένα καλό για την κοινωνία ευρύτερα, μπορεί σε ένα μυρμίγκι που απέφυγες να πατήσεις...δεν ξέρω σε τι, σε οτιδήποτε.
για το θεο ολοι ειναι αδελφοι οσοι ειναι σαν αυτον
και οσοι μετανοησουν και απαρνηθουν τη κακη φυση τους σ αυτους πηγαινει η φραση μακαρι φτωχο το πνευμα
Παμε απο το τελος. Αν δε μας "κυρηξει" καποιος κατι... λεμε .. μα καλα κανεις δε μας μιλαει? Δε θα επρεπε καπως καποιος να μας κατευθύνει? Αβοηθητους μας αφησε ο Θεός? οποτε κυρηγμα = βοήθεια... όποιος θελει, δεν ειναι υποχρεωτικό.
Αυτα που περιγραφεις ως "απαιτει" ειναι οδηγιες προς την ελευθερια, ειναι σαν εισαι σκλαβος στους ταλιμπαν (δηλαδη στα παθη και τις αμαρτιες τα οποια ΔΕΝ ειναι ελευθερια αλλα σκλαβιά) και να λες... μα καλα γιατι μου δεινει οδηγιες προς ελευθερία? Μα δε σε υποχρεώνει κανεις να "ελευθερωθείς" όποιος θέλει κανει ό,τι πιστεύει. πχ θελεις να τρως ακαταπαυστα με λαιμαργία? ναι ειναι θυσια για αυτον που εχει αυτο το παθος, το να σταματησει να τρωει τοσο, το να στερηθει ταπολλα λιπαρα, καθηκον απεναντι στον εαυτό του και τα παιδιά του, στον/στην συζυγο που οταν παντρευτηκαν ηταν 50 κιλα οχι 95! :)
Οποιος εχει πραγματικά οπως λες "παιδικότητα" τοτε φυσικα δε χρειαζεται κανενα κηρυγμα ή θυσια κτλ γιατι πολυ απλα η παιδικη καρδια και η αγαπη - απλότητα που ακομα εχει (πριν χαλασει απο τα σκατα της ζωης) είναι απαλαγμενη απο αυτα τη σκλαβιά της αμαρτίας... αλλα δε νομιζω να υπαρχουν πολλοι τετοιοι σημερα, δηλαδη χωρις παθη αδυναμιες κτλ μονο καλη καρδια.. οποτε επειδη δεν ειμαστε ετσι... ε μια βοηθεια τουλάχιστον την χρειαζομαστε μπας και ξεφυγουμε απο τα σαπια μας "θελω".
Εγω παντως, οταν μπαινω στην θαλασσα και επιπλεω ανασκελα ...
δεν χρειαζομαι κανεναν παραδεισο. Ολα ειναι εκει οπως πρεπει να ειναι.
Τιποτα δεν λειπει. Το ιδιο και αν τυχει να καθισω στην βρεγμενη αμμο
(αν και στα 53, με βλεπουν λιγο περιεργα και το αποφευγω ....)
Το λεω οχι για να ζηλεψουν οσοι δεν βρισκονται κοντα σε θαλασσα
αλλα για να επισημανω την ΑΠΛΟΤΗΤΑ αντιληψης και αισθησης που
εχει χαθει μεσα τον συγχρονο τροπο σκεψης (να προλαβει τα ολο
και περισσοτερα, ολο και ακριβοτερα, ολο και σπανιοτερα, ολο και
πολυπλοκοτερα). Παλιοτερα, οταν δεν μπορουσα να βρισκομαι κοντα
σε θαλασσα, εβαζα ενα καλειδοσκοπιο στο PC, Pink Floyd η Michel Jarre
στα ακουστικα και ... γεια σας ! Τιποτα δεν μου σκαλιζε τα σωθικα.
Τερμα η πολυπλοκη εκτιμηση του κοσμου .... (απο μενα).
Μεσα σ'αυτην την πολυπλοκοτητα (που αποδιδει συμβαντα εκει
που δεν υπαρχει τιποτα) ανηκουν και οι θρησκειες. Ειμαι αυτος,
βρισκομαι εδω, αντιλαμβανομαι αυτο και κανω αυτο !!!!
Οπως ακριβως αντιλαμβανεται τον κοσμο ενα παιδι.
Οτι ειναι να συμβει ... εχει ηδη συμβει.
Οτι ειναι να υπαρξει ... εχει ηδη υπαρξει.
Και οτι ειναι να πεθανει ... εχει ηδη πεθανει.
Τι νοημα εχει να ψαχνω τα μετα θανατον ...
... οταν ειμαι ηδη "νεκρος" εν ζωη (απο τα 19) ?
Μπορει και να εκτιμουσα τα της ζωης ...
... αν δεν ειχε βουλιαξει το ειναι μου, απ'το μισος
για τον πατερα μου. Αλλα, ο χρονος δεν γυρνα πισω.
εφοσον εσυ τον αποκαλεις θεο ΤΟΥΣ εσυ το διαλεξες
ειναι αδυνατο να βρει καποιος το σωστο δρομο χωρις καθοδηγιση
αλλα εμενα με ενοχλουν οσοι επειδη ειναι αθεοι θελουν να επειρεασουν τους αλλους με χοντροειδη ψεματα
Για μένα είναι Θεός ένα πλάσμα που αντιλαμβάνεται 4 χωρικές διαστάσεις και τον χρόνο = 5 διαστάσεις.
Αυτό το πλάσμα βλέπει τις τρεις διαστάσεις σαν ένα σημείο, έχει δηλαδή πλήρη επίγνωση της δικής μου πραγματικότητας και μπορεί να δει το παρόν το παρελθόν και το μέλλον των τριών διαστάσεων.
Μπορεί να επέμβει στις 3 διαστάσεις όπως μπορώ εγώ στις 2 διαστάσεις, άρα μπορεί να κάνει θαύματα.
Μετά θάνατον σταματώ να επικοινωνώ με τρισδιάστατα πλάσματα και "χάνομαι" σε άλλες διαστάσεις.
O δικος μου Θεος (η, τελωσπαντων, κοσμικη Προνοια) ΔΕΝ τιμωρει !
Ουτε επιβραβευει (οσο κυλλα ο χρονος αυτου του κοσμου, για μετα,
δεν ξερω τι θα πραξει). Αφηνει τα πραγματα να εξελιχθουν οπως
ΤΕΛΙΚΑ θα εξελιχθουν. Ειναι αρχων και του Χρονου, που σημαινει
οτι δεν πιανεται εξ απροοπτου.
NEVER !!!!! .... not for a single picosecond !
Αυτος εστησε το σκηνικο, τον θιασο και εγραψε το σεναριο.
Εχει προβλεψει οτι οι κακοι θα κανουν τα συγκεκριμενα εγκληματα
και οι καλοι τις συγκεκριμενες αγαθες πραξεις, και απλα αφηνει
το script να κυλλησει, να συμβει. Εαν δεν επιθυμουσε το Κακο,
θα το ειχε εξαφανισει εν τη γεννεσει του. Δεν θα υπηρχε κακο
στον κοσμο. Ειναι δικη του προθεση (και προβλεψη) να υπαρχει.
Οχι καποιου Εωσφορου που τον "επιασε στον υπνο" γυρνωντας
απο το φως σε σκοταδι. Ολα αυτα, και τα προβλεψε και τα εστησε
ως Αρχων του Χρονου. Ως πληρης κυριαρχος του τι θα συμβει.
Εμεις ειμαστε κοκκοι σκονης στα παπουτσια των ηθοποιων,
που εικαζω οτι ειναι πολυ μεγαλυτεροι και κρισιμοτεροι απο
μια ανθρωποτητα χαμενη σε καποιον πλανητη καπου στον
κοσμικο χωρο και χρονο.
Εμεις ειμαστε σκονη ... απλη σκονη !
Και να χαθουμε, ο θιασος ειναι πολυ μεγαλυτερος απο εμας.
Και πολυ κρισιμοτερος. Ολος ο κοσμικος χωρος ειναι πλυμμηρισ-
μενος απο υπαρξεις που ειναι αδυνατον να αντιληφθουμε και
δουμε. Ομως, υπαρχουν και δρουν σε ενα επιπεδο που ουτε να
ονειρευτουμε μπορουμε. Εκεινοι κατευθυνουν προς τα που παει
το ανυσμα της υπαρξης (και οχι απλα της ενοργανης ζωης,
που βρισκεται πολυ χαμηλα στην εξελικτικη αλυσιδα).
Εμεις ειμαστε βακτηρια (ακομα).
Παντως, ακομα και ως βακτηρια παιζουμε τον κοσμικο μας ρολο
(που δεν ξερω ποιος ειναι). Εαν επιζησουμε (ως ανθρωποτητα)
θα ανεβουμε την κλιμακα υπεραισθησης, περα απο το ορατο και
απτο. Και τοτε θα καταλαβουμε ποσο αστειοι ειμασταν που σκο-
τωναμε ο ενας τον αλλον, για τα θρησκευτικα του πιστευω.
Οτι "πιστευω" και να χουμε ... ειμαστε τυφλοι στο θεμα ΥΠΑΡΞΗ.
Η δικη μας υπαρξη, αγεται και φερεται απο ορμονες, ημιμαθειες
και περιστασεις. Ειναι μια περιστασιακη υπαρξη αναμεσα σε μια
γεννηση και εναν θανατο. Και αυτη η περιστασιακη υπαρξη παει
να αποκωδικοποιησει και λατρεψει κατι το εντελως ασυμβατο
και ακαταλληπτο απο αυτην.
Καλη μας τυχη !
Η Τύχη είναι θεότητα της αρχαίας ελληνικής μυθολογίας, προσωποποίηση της ευμάρειας και του πλούτου μιας πόλης. Παριστάνονταν ως γυναίκα που κρατούσε συνήθως ενα μικρό παιδί, ένα στάχυ ή το κέρας της Αμαλθείας ως ένδειξη του πλούτου.
Θεωρείται είτε κόρη του Ερμή και της Αφροδίτης, είτε μια από τις Ωκεανίδες, κόρη του Ωκεανού και της Τηθύος[1], ενώ ο Πίνδαρος την αναφέρει ως κόρη του Δία.[2]
Ιδιαίτερα στην Ελληνιστική εποχή, οι πόλεις είχαν ως προστάτιδα τη δική τους Τύχη, η οποία απεικονιζόταν συχνά σε νομίσματα, με κορώνα τα τείχη της πόλης.
Η αντίστοιχη Ρωμαϊκή θεότητα ήταν η Φορτούνα. Στην ελληνοβουδιστική τέχνη της Γκαντχάρα, η Βουδιστική θεότητα Χάριτι σχετίζεται με την Τύχη και παρουσιάζεται να κρατά το κέρας της Αμάλθειας και να φορά ελληνικές ενδυμασίες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4...3%CE%AF%CE%B1)
Η ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, αλλά και των άλλων ζώων, σημαίνει πως ό,τι και να αποφασίσουμε ο Θεός ξέρει την έκβαση των αποφάσεών μας!
Οι νευροεπιστήμες όπως νευρολογία, ψυχιατρική κ.α., απορρίπτουν την συνειδητή ελεύθερη βούληση, μα όχι την αίσθηση αυτοκυριαρχίας του ατόμου. Σύμφωνα με τις νευροεπιστήμες, το άτομο δεν επιλέγει τα γονίδια, το φύλο του, το αρχικό περιβάλλον και την αρχική διαμόρφωση του εγκεφάλου στην μήτρα, ούτε τις ενδοκρινολογικές του αναλογίες εκκρίσεων αλλά (το άτομο) συνδιαμορφώνει τις σωματικές και νευρολογικές του συνθήκες.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%95...B7%CF%83%CE%B7
Για την Ενσυνειδητη αυτη Προνοια (αν υπαρχει, ΞΑΝΑΛΕΩ, αν υπαρχει)
δεν υπαρχει τυχαιοτητα. ΚΑΜΙΑ, ουτε μια στο τρις τρις τρισεκατομμυριο.
Για εμας, που ειμαστε κουκιδες πανω στην ευθεια του χρονου ......
ΦΥΣΙΚΑ και υπαρχει. Πανω σ'αυτην την τυχαιοτητα (ευνοϊκη η δυσμενη)
στηριζεται ολοκληρη η αντιληψη περι Καλου και Κακου. Αν βγαλεις
την τυχαιοτητα απο τις βιωματικες μας διαδρομες ... ποιος ο λογος
καποιος να ειναι καλος η κακος αφου θα μπορει να αλλαζει διαρκως
τις επιπτωσεις των πραξεων του ! Η ακομα και να δρα περα απο αυτες ....
Ο λόγος του να ειναι κάποιος όπως λες "καλός η κακός" εναπόκειται στην επιλογή που θα κάνει κάποιος με ελεύθερη βούληση, οι επιλογές δεν είναι τυχαίες, οι καταστάσεις φαίνονται τυχαίες αλλά και αυτές δεν είναι αφού υποκλίνονται στο Θεό για Τον Οποίο όπως λες κι εσύ δεν υπάρχει τυχαιότητα.
Ναι αλλάζεις τις επιπτώσεις των πράξεών αλλά όχι τις πράξεις , την ιστορία ή το αποτέλεσμα αυτών. ;)
Μα αν βγεις ΕΞΩ απο τον χρονο και μπορεις να γυρισεις πισω (η να πας μπροστα)
αναιρεις (η αλλαζεις) ΟΛΑ οσα θεωρητικα προκειται να κανεις, η εχεις ηδη κανει
(πανω στην ΜΙΑ και ΜΟΝΑΔΙΚΗ γεγονοκρατικη αλυσιδα, που ισχυει για ολους
εμας, τους χρονικα και μονοδρομα εγκλωβισμενους).
Για ποια επιλογη μιλαμε τοτε ? ΟΛΕΣ οι επιλογες και ΟΛΕΣ οι επιπτωσεις γινονται
ταυτοχρονες και ισοδυναμες. ΔΕΝ εχει νοημα η επιλογη σε μια κατασταση οπου
ΟΛΕΣ οι επιλογες συμβαινουν (η εχουν ηδη συμβει). Ταυτοχρονα μπορεις να εισαι
και καλος και κακος. Και μεγαλος ευεργετης ... και στυγνος τυρρανος.
Τ-Α-Υ-Τ-Ο-Χ-Ρ-Ο-Ν-Α ... και ... Ι-Σ-Ο-Δ-Υ-Ν-Α-Μ-Α.
(.... αναγνωριζω οτι ειναι λιγο δυσκολο ως συλληψη, αυτο που γραφω ... ομως
ΚΑΙ εγω, εκανα δεκα χρονια να το κατανοησω !!!!)
Εξουθενωμένε, λες ότι ο Θεός επέτρεψε το κακό. Δεν το επέτρεψε γιατί κακό ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. Είναι η απουσία Θεού (όπως δεν υπάρχει και σκοτάδι, είναι απουσία φωτός), δηλαδή η έλλειψη του καλού. Όσο πιο μακρια από το Θεό είναι κάποιος, τόσο πιο κακός και εγωιστής γίνεται. Το θέμα είναι ο καθένας να καταφέρει να μειώσει τον εγωισμό του πράγμα δύσκολο που απαιτεί πολλές θυσίες) και έτσι θα πλησιάσει το Θεό
ΕΑΝ ηθελε ... δεν θα επετρεπε ΟΥΤΕ την απουσια Φωτος (Καλου).
Η θα μπορουσε να επιλεξει καποιο αλλο διπολο (περα απο το Καλο-Κακο)
εντελως ακαταληπτο απο εμας, σημερα, σ'αυτο το συμπαν και διαδρομη.
Αλλα για μια τοσο χαοτικη και ασυλληπτη (υπερ)συνειδηση, ειμαι λιγο μικρος
και αστειος να αντιληφθω το πως πυροδοτειται η σκεψη και προθεση του
(για το οτιδηποτε).
Μην ξεχναμε, μιλαμε (σε θεωρητικο επιπεδο) για κατι που σκεφτεται
εκτος Χρονου ! Μπορειτε να αντιληφθειτε μια τετοια συνειδηση ....
εκτος χρονικης ακολουθιας ? (εγω δεν μπορω, το δεχομαι).
Οσες ιδιοτητες εχουμε αποδωσει στον Θεο ... ειναι αντανακλαση των
ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ ιδιοτητων (και εγκλωβισμων). Ουτε αυτο να ξεχναμε !!!
Ακριβώς για αυτό το λόγω εμείς βλέπουμε μόνο τη αντανάκλαση κάποιων πραγμάτων. Σα να βλέπεις τη σκιά ενός σκύλου αλλά δε ξέρεις πραγματικά πως είναι ένας σκύλος. Επιτρέπει την ΕΠΙΛΟΓΗ του να πάει κάποιος μακριά από το φως, αν δεν υπήρχε η δυνατότητα τότε κάποιοι μπορεί να λέγαν γιατί δεν έχω τη δυνατότητα ? Τουλάχιστον αυτό καταλαβαινω εγώ.
Αυτά που λες είναι κατανοητά απλά συζήτηση κάνουμε και διαφωνούμε δε κάποια, φυσικά δε μπορεί κανείς να αποδείξει αυτά που λέει.
Τον Θεό δε προσπαθούμε να Τον καταλάβουμε γιατί δε μπορούμε , προσπαθούμε να Τον πλησιάσουμε μέσα από τις οδηγίες που μας Εδωσε και μας Δίνει μέσω των Πατέρων και της εκκλησίας. Κυρίως μέσα από τις ζωές παραδείγματα των Αγίων.
οταν λεμε οτι καποιος ειναι θεος ΕΝΟΟΥΜΕ οτι μισει οτιδηποτε δε πιστευει την υποσταση και την υποδομη του δηλαδη οταν καπιος δεν βρισκετε ψηλα ιεραρχικα δε σημαινει οτι ειναι αναξιος αλλα οτι δεν εχει φανατικες αποψεις σε οτι πιστευει πχ ο Χριστος ηταν απλα ο πιο προσηλωμενος στον Θεο
Η δικη μου η θεση ειναι οτι ο Θεος ειναι ενα ασυλληπτο ον , για να το συλαβει ο πεπερασμενος ανθρωπινος νους .......... δεν ειναι τιμωρος ,. ουτε θα μαθουμε ποτέ την φυση του , ..................... ο δε θανατος , κατι τοσο παγκοσμιο, και φτιαγμενο απο αυτο το ον , δεν μπορει ναναι κακο , ειναι μια συνεχεια αυτης της ζωης , με αγνωστη μορφη ..................τιποτα δεν πληρωνεται εδω , ουτε μετα , εκτος αν πας στον αλλο κοσμο με τυψεις ...........αυτες θαναι ο τιμωρος σου ........... το Ον αυτο δεν ασχολειται απαραιτητως μαζι μας , αλλα η πιστη μας σε αυτο , μας δινει δυναμεις που εχουμε εν υπνωσει ............πανισχυρες δυναμεις .......... αυτο εννοουσε ο Χριστος ' αν εχετε πιστη ως κοκκον σιναπεως , θα λετε σεαυτο το βουνο ' μετακινησου ' , και θα μετακινειται ' ............... η ' και ως Θεοι εσεσθε ' , εχουμε ολοι μεσα μας ενα μικρον Θεο, αυτο εννοουσε ( δεν υπαρχει κανενας με ασπρη γενειΑδα πουθενα ! ) ........ τα υπολοιπα περι πρωτοπλαστων και οικων του Θεου ( εκκλησιες ) ,ειναι ανθρωπινα κατασκευασματα και των οικουμενικων συνοδων ......... προσευχησου με πιστη , και περιμενε το αποτελεσμα , χωρις ταματα και σαχλαμαρες , δεν εχει αναγκη ο Υπερτατος Δημιουργος απο δοχεια λαδι και διμετρες λαμπαδες........αν αυτο ομως σε βοηθαει στην πιστη σου , καντο .........
το ζητουμενο ειναι η ακραδαντη πιστη σε κατι καλο ...........................................
Για όλα αυτά έχουν απαντήσει οι Άγιοι Πατέρες που θεωρώ είναι πιο φωτισμένοι από εμάς και ξέρουν τι συμβαίνει και ποιος είναι ο δρόμος, τον ίδιο στόχο δείχνουν. Μη προσπαθούμε μόνοι μας να κάνουμε δικός τρόπου πίστης, δεν είναι ασφαλές, και εδώ θα πω ότι αυτό που γράφεις (ακόμα και αν δε το εννοείς έτσι εσύ) θα μπορούσε κάποιος να δει με υπερηφάνεια που είναι μεγάλο κακό. Δηλαδή να πει εγώ είμαι, ενώ η πίστη μας λέει ο Θεός είναι , εμείς προσπαθούμε για το Θεάρεστο γιατί εκεί είναι και η ελευθερία μας από τα πάθη.
Ταπεινοφροσύνη και αγάπη ο σίγουρος δρόμος.