Στις κρίσεις πανικού τι παθαίνεις; ανεβαίνουν οι παλμοι σου; εμένα στις μεγαλες ναι, μιμείται το έμφραγμα.
Ταισε της γειτονιας η αδερφή μου αλλά ταιζω και λίγο πιό πάνω και με περιμενουν συγκεκριμένη ώρα. Και δυστυχώς τα σκοτώνουν συνέχεια.
Printable View
Στις κρίσεις πανικού τι παθαίνεις; ανεβαίνουν οι παλμοι σου; εμένα στις μεγαλες ναι, μιμείται το έμφραγμα.
Ταισε της γειτονιας η αδερφή μου αλλά ταιζω και λίγο πιό πάνω και με περιμενουν συγκεκριμένη ώρα. Και δυστυχώς τα σκοτώνουν συνέχεια.
Εγώ ακόμα δεν καταλαβαίνω γιατί δεν πας σε έναν ψυχολόγο ακόμα κι αν πιστεύεις ότι το θέμα είναι αλλού. Δες το σαν ανακούφιση των συμπτωμάτων και μέρος της θεραπείας βρε αδερφέ! Αφού βλέπεις ότι όσο πιο χάλια είσαι ψυχολογικά όλο και χειροτερεύεις. Σε όλες τις σοβαρές ασθένειες (που επιμένω ότι δεν έχεις, αλλά ας πούμε ότι έχεις), η ψυχολογική υποστήριξη είναι πολύ σημαντική. Έχει ο άλλος καρκίνο, σκλήρυνση, άνοια, aids, οτιδήποτε, οι ίδιοι οι γιατροί που τον παρακολουθούν τον παραπέμπουν και σε ψυχολόγο. Δεν θες ψυχίατρο, δεν θες φάρμακα, ΟΚ. Πήγαινε σε έναν ψυχολόγο για αρχή βρε παιδί μου κι άσε τις αναβολές, τα βλέπεις τα χάλια σου, καθημερινότητα είναι αυτή που έχεις;
Μα πηγαινω σε ψυχολόγο. Εκανα τοσους μηνες ψυχοθεραπεια. Δεν με βοηθησε ιδιαιτερα. Σήμερα θα με δει ξανά. Δεν με βοηθάει ομως γιατί ολα αυτά ειναι ο χειρότερος εφιλατης μου. Αν δεν φύγει το POTS δεν θα μου φύγει το άγχος.
Και σε ψυχίατρο πάω κάθε μήνα. Δεν έχω πάει αυτό το μήνα λόγω όλων αυτών γιατί δεν μπορω να παρω τα ποδια μου.
Αν δεν σε βοηθάει ιδιαίτερα, ψάξου και βρες άλλον ψυχολόγο όπως ψάχτηκες και σε ένα σωρό καρδιολόγους/παθολόγους κτλ.
Αφού πας σε ψυχίατρο, για να σε βοηθήσει πρέπει και να ακούς τις συμβουλές του, αλλιώς πως να σε βοηθήσει;
Δεν συμφωνω. Ενας γιατρός μπορεί να σου πει ππολλά τα οποια δεν ταιριάζουν στην περιπτωση σου. Το να παρω ζολοφτ τη δεδομένη συγκυρία,που προκαλει ταχυκαρδιας και ριξιμο της πιεσης,οπως και τα περισσσοτερα αντικαταθλιπτικά,το θεωρώ απλα αφέλεια. Σε οποιον ψυχίατρο και να παω , καποιο παρομοιο φάρμακο θα μου βρει. Αν δεν είχαν σοβαρές παρενέργειες,θα τα επαιρνα χθες. Αλλά έχουν. Θα παω σε μια που έχω ακούσει ότι προσεγγιζει το θέμα πιό εναλλακτικά, αλλά δεν έχω το χρόνο ουτε το μέσο αυτή τη στιγμή. Καλω γιατρούς στο σπιτι.
Όταν λες εναλλακτικά ελπίζω να μην εννοείς ρέικι ενέργειες και ομοιοπαθητική
Οταν καταλαβες οτι παθαινεις κριση πανικου γιατι δεν πηρες ζαναξ;
Για μένα δυστυχώς μπορεί να είναι και δευτερολεπτα. Νιώθω πχ κάτι,ένα σωματικό ερεθισμαπου ερμηνευει λάθος ο εγκέφαλος και αμέσως μοαιν σε κατάσταση πανικου,ανεβαίνουν βολίδα οι παλμοι, σηκωνομαι κσι πεφτω κάτω . Μετά όντας στο πάτωμα δεν είχα το κουράγιο να φτασω τα ηρεμιστικα και νομιζα και ότι παθαινω κάτι στην καρδιά,οπότε δεν πήρα κάτι.
Σήμερα πήρα το μισό του 0.25 το μεσημέρι. Συμπτώματα λόγω POTS έχω κλασικα , αλλά ας πουμεπως είμαι κσπως πιό ηρεμος. Φοβαμαι να παιρνω συνέχεια ζαναξ ομως.
Η ψυχολόγος μου είπε ότι ίσως οι παλμοι να είναι αντίδραση του οργανισμού στην ομαλόποιηση της πιεσης. Το θεωρείτε πιθανο; Εκεί δηλαδή που λειτουργούσα με 8 και 5, τώρα τουλάχιστον είναι 9.5 6.5 σε καθιστη θέση και ίσως ακολουθούν και οι παλμοι μεχρι να προσαρμοστει το σώμα; Το θεωρείτε πιθανο; Μου ακουγεται καπως απλοικο ως εξήγηση.
Nομιζω ο καρδιολογος ςιναι ο πλεον αρμοδιος για το pots. Ακου ζαναξ δε θα παιρνεις συνεχεια, αλλα πλεον εχεις εκπαιδευτει να αναγνωριζεις την ανησυχια απο σωματικα συμπτωματα. Μολις δεις οτι η ανησυχια παει να ξεφυγει σε κατι μη ελεγξιμο, αντι να παρεις το εκαβ, θα παιρνεις μισο χαπι. Μετα θα μαθεις να την ελεγχεις με το μυαλο. Βαζε τα delta waves που εχω λινκαρει στην προηγουμενη σελιδα, και αν μπορεις εκεινη τη στιγμη μιλα με καποιον δικο σου που θα σε καθησυχασει και θα σου πει οτι ειναι ψυχολογικο και θα περασει.
Εγω μετα το βασανισμο μου απο πληρωμα του εκαβ και εχοντας παρει κορτιζονη για να αντιμετωπισω τα συμπτωματα, πηρα ταξι για να παω στο νοσοκομειο. Απο το αγχος μου ειχα ανεβασει πιεση και ειχα κοκκινησει στο προσωπο.Ο καλος ανθρωπος που με μετεφερε, με καθησυχασε λεγοντας μου οτι και αυτουνου του ανεβαινει η πιεση απο αγχος κλπ. Ειχε τον τροπο του τελος παντων και οντως μου περασε αυτο που ενιωθα. Μετα του ειπα τι ειχα παθει απο τους παλιοπουστες και παλι μου εδωσε με τη συμπαρασταδη του θαρρος να αντιμετωπισω την κακη συμπεριφορα των γιατρων στο νοσοκομειο.
Με αλλα λογια την ασφαλεια που σου δινει η παρουσια των γιατρων θα πρεπει να στην προσφερουν καποιοι δικοι σου ανθρωποι.
Παιδιά μια απορία. Την πρώτη φορα που επαθα κρίση πανικού και είχα αυξημένους παλμούς για πολλές ωρες ήταν όταν έκανα μπανιο. Απο τοτε καμια φορα πριν παω για μπανιο η όταν κανω μπανιο με πιάνουν ταχυπαλμίες σφιξιματα κτλ. Λέτε να φταίει οτι είχα πάθει εκει πρώτη φορα και με πιάνει μετα συχνά; Συνιθως και με μέρη το παθαίνω αυτο. Παιζει ρόλο δηλαδή αυτο με το μέρος; Πείτε μου λιγο αν ξέρετε. Εμένα ο γιατρος μου εχει πει οτι μπορεί να συνδυάζω τα μέρη με το άγχος η κάποιες δραστηριότητες.
Με μισο 0.25 δε θα δεις καμια διαφορά. Καλύτερα μη τα παίρνεις καθόλου.
Χαζομάρα. Όποτε παω για μπανιο με πιάνει αλλα όχι πάντα. Εχω και κλειστή μπανιέρα κλείνουν οι πόρτες και ίσως με πιάνει και κλειστοφοβία παρόλο που δεν εχω καθόλου! Επειδή επαθα την πρώτη μου κρίση πανικού εκει γιαυτο πιστεύω οτι με πιάνει. Πολυ κακό να φοβάσαι να πας για μπανιο Ειδικα εγω που έκανα καθημερινά τωρα κανω μερα παρά μερα..
Οι κρίσεις πανικού συνήθως είναι ολιγόλεπτες. Βέβαια διαφορετικά τις αντιμετωπίζει κάποιος. Αλλά τι εννοείς είχες για ώρες αυξημένους παλμούς; Ένιωθες ταχυπαλμία; Στο μπάνιο κι εγώ νιώθω αγχωμένος, φοβάμαι ότι θα πάθω κάτι όταν κάνω μπάνιο. Δεν είχα ποτέ κρίση πανικού στην μπανιέρα, απλά με αγχώνει για κάποιο λόγο. Εγώ την πρώτη κρίση πανικού την είχα μέσα σε ταξί. Τότε ήταν γενικευμένο μούδιασμα και σκοτοδίνη, πηγαίναμε στα επείγοντα. Αυτά ήταν πριν χρόνια. Μετά τα ξεπέρασα όλα, χωρίς φάρμακα χωρίς τίποτα. Έφυγα από την πόλη που σπουδάζω και μου έφυγαν όλα τα άγχη. Αυτό κράτησε για έξι χρόνια. Και τώρα να 'μαστε πάλι. Η επανέναρξη των κρίσεων πανικού έγινε πάλι μέσα σε ταξί. Ήμουν αγχωμένος για ώρες και καθώς μπήκα να πάω στο γιατρό, με έπιασε η αύξηση των παλμών πάλι. Πέρυσι τον Οκτώβρη. Μετά άρχισα να έχω και στο σπίτι, πάντα με αύξηση των παλμών, σκοτοδίνη, δύσπνοια κλπ. Έβγαινα έξω πανικόβλητος να αναζητήσω βοήθεια, έχει τύχει να βγω μόνο με μποξεράκι, ξυπόλητος και να τρέξω στης γιαγιάς μου νιώθοντας ότι σβήνω, με έκτακτες και θολή όραση. Μέσα σε οχήματα με πιάνουν αρκετές φορές, ίσως κι εγώ γιατί έπαθα την κρίση πανικού εκεί για πρώτη φορά ή λόγω του ότι με ταράζουν στο στομάχι και νιώθω δύσπνοια.
Μέχρι που ηρέμησαν. Και ξεκίνησαν πάλι πριν έναν μήνα χειρότερες από ποτέ.
Ορέστη καταλαβαίνω τι λες, αλλά το μόνο άτομο που με έχει βοηθήσει να ξεπεράσω όλο αυτό το θέμα από το οικογενειακό μου περιβάλλον είναι η ξαδέρφη μου. Επειδή είναι κτηνίατρος, πριν έξι χρόνια που είχα πάλι τα ίδια άγχη, έμενα με τη θεία μου μόλις γύρισα από εκεί που σπούδαζα για να ηρεμήσω, και επειδή η ξαδέρφη μου έχει ιατρικές γνώσεις, ένιωθα ανακουφισμένος. Τύπου και να μου συμβεί κάτι έκτακτο θα ήξερε τι να κάνει. Και σιγά σιγά το ξεπέρασα και το ξέχασα. Τώρα δεν έχω τη δυνατότητα να μείνω εκεί και το να μένω με κάποιο άλλο μέλος της οικογένειας μου δεν μου προσφέρει την ίδια ανακούφιση γιατί δεν θα ξέρουν τι να κάνουν αν πάθω κάτι.
Ζάναξ ναι, δεν παίρνω συνέχεια. Απλά για λύση ανάγκης αυτό το διάστημα μου είπε ο γιατρός να το παίρνω για να μην παθαίνω αυτές τις κρισάρες και ταράζομαι.
Με τα ασθενοφόρα δεν είχα κάποιο θέμα. Έχω πάρει άπειρες φορές ταξί για τα επείγοντα απλά το τελευταίο διάστημα φοβάμαι ακόμα και αυτό να κάνω για να μην πάθω στο δρόμο. Νιώθω πιο ασφαλής με το ασθενοφόρο. Δεν το στέλνουν καθόλου εύκολα του ΕΚΑΒ βέβαια. Της κλινικής επίσης, συχνά είναι απασχολημένο. Και κοστίζει κιόλας αρκετά.
Ε πρακτικά το ζάναξ δεν κάνει για μακροχρόνια χρήση. Αλλά παραδόξως με πιάνει και αυτό που παίρνω. Δεν ξέρω αν είναι placebo αλλά ηρεμώ αν το πάρω πριν ξεκινήσουν όλα τα υπόλοιπα. Σκέφτομαι να δοκιμάσω να παίρνω πρωί βράδυ για αυτές τις ημέρες μπας και χαλαρώσω λιγάκι. Απλά το πολύ με επηρεάζει σε υπνηλία κλπ και φοβάμαι μην με κάνει χειρότερα. Αφού βλέπω ότι με κρατάει κάπως πιο χαλαρό και το μισό, κάτι είναι.
Παλιά έπαιρνα ολόκληρο 0,25 πριν τον ύπνο για περίπου δυο βδομάδες, με είχε βοηθήσει να βρω τους ρυθμούς στον ύπνο μου, αλλά μετά σταμάτησα να το χρειάζομαι.
Εγω Αντωνη επεσα σε καθαρματα που ηθελαν λεφτα. Μου ελςγαν αμα δε σου αρεσει να επαιρνες ταξι, αλλα το ταξι θελει 20 ευρω. Ειναι μεγαλη ιστορια... Επρεπε τοτε να παω στην αστυνομια, να κανω μηνυσεις, αλλα δε μου το επετρεπε η κατασταση της υγειας μου. Τρεις μηνες τα αυτια μου εκαναν σαν σειρηνες. Ας μην τα θυμαμαι τωρα γιατι θα με πιασει κι εμενα τιποτα. Εσυ ζεις στην επαρχια και δεν τους παιρνει να κανουν χοντραδες.
Με καποιον πρεπει να μιλας Αντωνη. Στην αναγκη μπες εδω να σε καθησυχασουμε αλλα δεν ειναι το ιδιο το να γραφεις με το να μιλας με καποιον. Ισως απ το τηλεφωνο καποιος θα μπορουσε να σε ηρεμει οταν σε πιανει αγχος. Και για κατι ασχετο να μιλησεις θα αισθανθεις καλυτερα.
Ναι είναι να μην σου τύχει,ειδικά όταν βρισκεσαι σε άσχημη κατάσταση. Εδώ δεν συμβαίνουν πολλα τέτοια αλλά το πρόβλημα είναι ότι θες τουλάχιστον ένα μισαωρο να φράσεις στο νοσοκομείο. Με το νοσοκομειακο που το μέτρησε ,κάναμε 20, χωρίς το χρόνο που έκαναν να έρθουν. Θα επρεοε να έχουν έστω κεντρα υγείας πιό κοντά.
Θα ξαναρχισω λίγο με την ψυχολόγο μηπως με βοηθήσει. Αλλά όσο επιμενουν τα συμπτώματα,δύσκολα θα μου φύγει το άγχος.
https://imgur.com/a/njiswyE
Δεν γίνεται από αυτη η κατάσταση. Εκανα τέσσερα βήματα.
Μιλησα με καινούργιο γαστρεντερολογο,λέει ότι μπορεί να σχετίζεται κάτι στο στομάχι ή στο έντερο με την ορθοστατικη. Μακαρι να βρεθεί μια άκρη.
Έχω απελπιστει πια. Δεν φεύγει. Μόνο γίνεται χειρότερο. Έχει καταστραφεί η ζωή μου.
έχω πάθει 2 φορες μέσα στον ύπνο μου μεταξύ ξύπνιου κάτι σαν εγκεφαλικό Που εγω πιστευω οτι ειναι... μούδιαζε όλη η δεξιά πλευρά.. και μετά μου αφήνει έντονη αδιαθεσία και ζαλάδα και μετά από 1 μέρα περνάει.... είναι η 2 η φορα μετά από 2 μήνες που το έπαθα αυτό.... έκανα πριν 1 εβδομάδα αγγειογραφία και μαγνητική εγκεφαλου και φαίνονται να είναι ok.... χωρίς αξιόλογα ευρήματα γραφει στα συμπεράσματα...
έχω πάθει 2 φορες μέσα στον ύπνο μου μεταξύ ξύπνιου κάτι σαν εγκεφαλικό... μούδιαζε όλη η δεξιά πλευρά.. και μετά μου αφήνει έντονη αδιαθεσία και ζαλάδα και μετά από 1 μέρα περνάει.... είναι η 2 η φορα μετά από 2 μήνες που το έπαθα αυτό.... έκανα πριν 1 εβδομάδα αγγειογραφία και μαγνητική εγκεφαλου και φαίνονται να είναι ok.... χωρίς αξιόλογα ευρήματα γραφει στα συμπεράσματα...
φτανω στο σημειο να μην μπορω ουτε να περπατησω..... και πραγματικα δεν καταλαβαινω αν εχω ανχος γιατι δεν νιοθω ανχομενος.... απλα με εχω τρομαξει με αυτη την κατασταση....... δεν μπορω να αποδεχτω οτι ειναι αυτο το πραγμα στο μυαλο μου.... δεν γινετε εχω πεσει 3 φορες απο σκαλα... δεν εσθανομαι το χερι μου καθολου.... πολλές φορες γράφω στο πληκτρολόγιο και ξαφνικά παραλύουν τα χερια μου και δεν μπορώ να κάνω τίποτα......
δεν μπορώ να κάνω πολλές φορες τις βασικές κίνησης.... η γιατροί από της εξετάσεις αίματος που έκανα έχουνε δει πολλά περίεργα αντισώματα ανεβασμένα... και δεν μπορούνε να βρούνε τι μου συμβαίνει..........
αφού ένας γιατρός μου είχε πει δεν έχω ξαναδεί σε κανέναν άνθρωπο να έχει τόσο χαμηλή κρεατίνη και ταυτόχρονα υπερβολικά αυξημένη LDH και CRP... και παρολαυτα ακομα ειμαι στο ψαξιμο και μεχρι στιγμης αιτια δεν εχει βρεθει...... πραγματικα παιδια εγω αυτο που εχω να πω σε ολους οσους εχετε διαφορα περιεργα αν η εξετασεις σας ειναι καλες να σταματησετε να φοβασται...... στιν δικια μου περιπτωση ομως ειναι πολυ διαφορετικα.... δεν ειναι απλα ενα ανχος ειναι κατι που θα μου παρει πολλους μηνες μεχρι να βρεθει τι εχω.........
Ακης κι εγώ στα ίδια είμαι. Κάτι έχω και δεν το βρίσκουν. Η ορθοστατιη ταχυκαρδία συνήθως είναι σύμπτωμα για κάτι άλλο. Θέλει πολλες εξετάσεις για να βρεις τι τρεχει. Και έχω τρελαθει απο το αγχος λόγω αυτού.
Τι να κάνω για να κοιμηθω; ανησυχω ότι κάτι θα οαθω στον υπνο μου. Εδώ τρεις μέρες αυπνος. Φοβαμαι πως αν δεν κοιμηθω θα καταρρευσω. Πηρα μισό ζαναξ 0.25,μηπως με βοηθησει. Αλλά είχα πάρει και ένα μπρουφεν χθες για μυϊκό πόνο και παιρνω κάθε μέρα και το belifax για το στομάχι,φοβαμαι με τοσα χαπια
Δες την απάντηση που έδωσα εδώ.
Τρεις μέρες είχα αϋπνία, την ορθοστατικη την έχω ένα μήνα τώρα.
Χθες κοιμήθηκα εν τέλει, στα ίδια είμαι.
Πρέπει να κάνω κολονοσκόπηση, νιώθω πολύ άσχημες σουβλιες στο έντερο. Πήγα σήμερα και σε άλλον καρδιολόγο, μου είπε να ξαναβάλω χολτερ και ότι η ορθοστατικη είναι μάλλον αντίδραση του οργανισμού στην πίεση. Αλλά γιατί, αφού η πίεση μου έχει ανέβει σε σχέση με πριν. Δεν καταλαβαίνω. Σε κάθε περίπτωση, είμαι στα ίδια. Σήμερα όταν πήγαινα στον γιατρό πήγαν 145 οι παλμοί, κάθισα στο πεζοδρόμιο να ηρεμήσω. Χάλια είμαι.
Ο υπνος ειναι το καταφυγιο μας. Εκει δεν κινδυνευουμε απο τιποτα, και εχουμε οτι στερηθηκαμε και ονειρευτηκαμε. Να πεθανεις στον υπνο σου δεν ειναι θανατος, αλλα μεταβαση σε εναν καλυτερο κοσμο χωρις τα προβληματα του θνητου φθαρμενου σωματος. Μακαρι να μπορουσα να κοιμηθω για παντα.