Σαββα τα θερμα μου συλλυπητηρια.πρεπει οσο κι αν πονας να φανεις δυνατος για σενα και τα παιδια.να ειστε καλα και να παιρνεις μονο χαρες απο τα καμαρια σου.σιγουρα ο αγγελος σας απο ψηλα σας προστατευει και δεν θελει να σας βλεπει να υποφερετε.
Printable View
Σαββα τα θερμα μου συλλυπητηρια.πρεπει οσο κι αν πονας να φανεις δυνατος για σενα και τα παιδια.να ειστε καλα και να παιρνεις μονο χαρες απο τα καμαρια σου.σιγουρα ο αγγελος σας απο ψηλα σας προστατευει και δεν θελει να σας βλεπει να υποφερετε.
σαββα συλληπητηρια, κ τη σιωπη μου.
Συλλυπητηρια Σαββα..
:(
Τα συλλυπητήρια μου Σάββα.....
κι ειχε μια βροχη ολη μερα ... πραγματικα...
τελικα, υπαρχει- δεν υπαρχει θεος, τι να το κανεις... δικαιοσυνη παντως, δεν υπαρχει....
δεν ξερω τι θα εκανα αν εχανα εναν συντροφο τοσο αδικα και τοσο νεο, σιγουρα δεν θα εβρισκα καμια μεταφυσικη παρηγορια, καθως, του κλαμπ κι εγω....
δεν ξερω που να σου πω να ψαξεις κι εσυ για παρηγορια, αν την βρεις να μου την πεις κι εμενα..
ισως στα ματια των παιδιων σου, εκει που θα βλεπεις την φυσικη της συνεχεια και την κοινη σας δημιουργια, να μπορεσεις καποτε να βρεις παρηγορια.
δεν ξερω αν αποφασισες τελικα να κανεις τον δυνατο, εδω μπορεις να εισαι οσο αδυναμος θελεις παντως κι αν σου κανει την παραμικρη ανακουφιση η παρεα μας, να ερχεσαι να τα λεμε οποτε θελεις.
σάββα, θα είναι το αγγελάκι που θα σας κοιτάζει κ θα εύχεται κ θα θέλει να σας βλέπει ευτυχισμένους.
να βρείτε τη δύναμη κ το κουράγιο να προχωρήσετε στη ζωή, στηρίζοντας ο ένας τον αλλο...
λυπάμαι....
Σαββα μου δεν σε ξερω αλλα θελω να σου πω οτι παρολο που δεν εχουμε μιλησει ποτε ,οτι αυτο για μενα δεν εχει καμια σημασια , εισαι ενας ανθρωπος διπλα μου ενας συνανθρωπος μου ,που ποναει για το χαμο τωρα του στηριγματος σου της συντροφου σου , της αγαπης σου που ολα αυτα τα χρονια πορευοσασταν μαζι ,και σε νιωθω τοσο πολυ
Οσο μπορουσα να παρακολουθησω την αγωνια σου αυτες τις μερες μεσα και απο την ενημερωση που ειχα και απο τα παιδια εδω μεσα στο φορουμ ,αφου δεν εχω νετ εδω στα ποταμια και στα λαγκαδια και στα βουνα που ειμαι , αλλα μονο περιστασιακα , και δεν ημουν σε θεση να παρακολουθω τα οσα γραφονται στο φορουμ γιατι εχω φυγει και γω στο πουθενα και στο οπου ναναι μετα απο τον θανατο του δικου μου συντροφου πριν ενα μηνα ,ειμαι στην πολη παλι για να σου στειλω την αγαπη μου το κουραγιο και την συμπαρασταση μου (ευχαριστω ειχα ζητησει να με ενημερωνουν ησασταν στη σκεψη μου ,και μονο δυναμη εστελνα ) Κουραγιο καλε μου .. Δεν μπορω να σου πω κατι αλλο τωρα ,οταν γυρισω πισω Αθηνα στην εδρα μου πιστευω να ειμαι καλυτερα να σου γραψω κατι παραπανω Λυπαμαι παρα πολυ μα τοσο πολυ .Ξερω την αισθηση του χανω και δεν θα ξαναδω τον ανθρωπο μου δεν θα τον ξανανιωσω διπλα μου και ποναει ολο αυτο τοσο πολυ .Να προσεχεις εσενα και τα παιδακια σου. Καλη δυναμη μεσα απο την ψυχη μου...
Δεν ημουν ποτε καλη σε αυτα..
http://www.youtube.com/watch?v=Dsz4z...eature=related
Αγαπημενε μου Saab,Το μονο που σκεφτομουν με το που μπηκα σπιτι ηταν να δω αν υπαρχουν νεα σου.
Και υπηρχαν.......
Saab, λυπαμαι, λυπαμαι πολυ μα παρα πολυ. Μπορει να περναω απο το μονοπατι του πονου σου αλλα δεν θα ηθελα κανεις μα κανεις να μου κανει τετοια παρεα σε τετοιο πονο.
Εγω σημερα κλεινω 2 μηνες και εσυ ξεκινας.
Καλο ταξιδι εσυ και ο πονος σου. Γιατι οσους και αν εχεις γυρω σου, θα εισαι εσυ και ο πονος σου Saab. Ακομα και τα παιδακια σου το βιωνουν διαφορετικα απο εσενα
Πες ενα αντιο και δυο και τρια, οσα και να πεις δεν ειναι αρκετα, και οσα και αν ειχε καταφερει να σου πει δεν θα σου εφταναν αυτη την ωρα.
Τωρα ειναι η Δυσκολη Ωρα, η πιο Μεγαλη Ωρα.
Δεν ξερω αν πρεπει να συνεχισω να σου μιλαω, τι να σου πω... τα λογια δεν φτανουν δεν καλυπτουν.
Σου λεω μονο οτι εχεις παρεα εμενα και εχω παρεα εσενα.
Καταραμμενη παρεα ειμαστε αλλα τι να κανουμε.
Καποια πριν λιγο στο δρομο μου ειπε.... μην την μελετας την δυστυχια. δεν την μελεταω, απλα μου ερχεται κατακεφαλα και δεν μπορω να την αποφυγω.
Κουραγιο, μαλλον το κουραγιο ειναι κενη λεξη ετουτες τις στιγμες.
Το μυαλο ακομα δεν χωραει τιποτα, ουτε καν τον ιδιο το γεγονος, ουτε το παρελθον μπορεις να θυμηθεις απολυτα ουτε το μελλον να υπολογισεις.
Αυτη η ωρα ειναι δικη σου και δικη της. Στον γιο σου και στην κορουλα σου θα πρεπει να πεις πολλα χαζα ακομα αλλα οχι τωρα.
Τωρα ασε τα δακρυα να τρεξουν και οταν καταφερεις να τα σκουπισεις θα ειμαστε ολοι εδω σου σταθουμε
Αχ βρε Σαββα, αχ βρε Σαββα.
Βγαινω απο τπ site γιατι παλι κλαιω και νιωθω τον πονο σου σαν δικο μου.
Σαββα, συληπητήρια :( λυπήθηκα πολυ όταν το διάβασα. δε σε ξέρω αλλα απο τα όσα γραφεις εδω κατα καιρους σε εχω συμπαθησει. Ήταν πολύ άδικο να φύγει η γυναίκα σου , σου εύχομαι καλό κουράγιο απο εδω και πέρα (δε ξέρω και τι λένε :\ )
Συλλυπητήρια Σάββα.
Λυπάμαι πολύ.
Κουράγιο και δύναμη.
Εν τελει πληρης αναρχια επικρατει, δεν υπαρχει σειρα!Αναρχος κ ακατανοητος ο θεος των ανθρωπων!
Sabb καλε μου ,κρατησου δυνατος. Συλλυπητηρια.ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ!
Σάββα λυπάμαι πάρα πολύ κι ας μην σε ξέρω.
Σκέφτομαι ότι μπροστά στον θάνατο όλα μοιάζουν τόσο ασήμαντα...
Εύχομαι σε σένα και στα παιδιά σου δύναμη και κουράγιο.
συλληπητηρια....δυστυχως καποιες φορες δεν οριζουμε εμεις τη ζωη μας.πρεπει να φανεις δυνατος για τα παιδακια σου τωρα.
Τα συλληπητηρια μου Σαββα.Δεν νομιζω να υπηρξε ατομο στο φορουμ που να διαβασε τα μηνυματα σου και να μην εκλαψε...
Ο χρονος περναει για ολους μας,στη θεση σου μονο μια φραση θα ερχοταν στο στομα μου.Λιγο μεταφυσικη ισως και μακαβρια αλλα περα για περα πραγματικη κατα την γνωμη μου.
Στο επ ανιδειν...
Κουραγιο...
σαββα...μη χάνεσαι.........να μπαίνεις...
Όπως και να χει εδώ θα μπορείς να είσαι εσύ.....:)
πήγα να γράψω κουράγιο και μην χάνεις την ελπίδα σου, αλλά είδα τις τελευταίες εξελίξεις και....:(
μακάρι να βρεις όση δύναμη χρειάζεται για να ανταπεξέλθεις στις δύσκολες αυτές ώρες.
πραγματικά, λυπήθηκα πάρα πολύ... δεν ξέρω τι άλλο να σου γράψω...
Λυπάμαι πολύ Σάββα. Ελπίζω τα παιδιά σου να σου δώσουν τη δύναμη που χρειάζεσαι. Η γυναίκα σου θα σας προσέχει με έναν διαφορετικό τρόπο πια, αλλά θα είναι ΕΚΕΙ, κοντά σας, δίπλα σας, μέσα σας.
Sabb, θερμα συλλυπητηρια και απο εμενα. Εχοντας διαπιστωσει απο τα γραφομενα σου οτι εισαι συγκροτημενος και χρησιμος ανθρωπος, λυπηθηκα πολυ με το γεγονος που ετυχε σε εσενα και την οικογενεια σου. Σου ευχομαι να βρεις δυναμη να ανταπεξελθεις στα δυσκολα.
οχι deep δεν ειναι εδω. και αυτο ειναι το προβλημα!!! Deep μου ειναι τοοοοοοοοοσο βαρυ και δυσκολο οσο δεν φανταζεσαιQuote:
Originally Posted by Deep purple
Συλλυπητήρια Σάββα σε σένα και στα παιδιά σας. Δεν έχω λόγια και είναι τόσο λειψά έτσι κι αλλιώς.
Είναι ελάχιστα αυτά που μπορούμε να κάνουμε για σένα, μόνο να ξέρεις πως είμαστε εδώ να μας μιλάς όταν το χρειάζεσαι.
Τη σκέψη μου έχεις. Καλή δύναμη στο ανηφόρι σου φίλε.
για σενα Σαββα.
http://www.youtube.com/watch?v=kqrg_1TkKT4
...άλλα θα ήθελα να βρω εδώ και να διαβάσω, όπως και όλοι μας.
Σάββα, λυπάμαι.. λυπάμαι τόσο πολύ..
Δύναμη πολλή σε σένα, στα παιδιά σας.. μια γροθιά τώρα ατσαλωμένη με αγάπη.
Και να μας μιλάς..
Ζεστή σκέψη και στους τρεις σας..
Ποσο λυπαμαι, μα ποσο λυπαμαι............κανε κουραγιο και οσο μπορεις μίλα και εκφρασου. Εδω, σε μας, σε δικους σου, σε φίλους.....και κατι απο μενα που περναω το δικο μου Γολγοθα..............να μιλας για εκεινη, να μιλας σε οσους θελουν να ακουν............ΌΣΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΘΑ ΤΗΝ ΑΙΣΘΑΝΕΣΑΙ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ..............Κλαιω, δεν μπορω, ειμαι απο την αλλη μεριά που έχασα τιν αντρα μου στα 38 αλλα καταλαβαινω ΑΠΟΛΥΤΑ. Να γραφεις και εδω να βγαζεις συναισθηματα, εδω ειμαστε ολοι, τραβαμε τια δικά μας λουκια, και μπορουμε να σε νοιώσουμε.
Μια μεγαλη αγκαλιά στα παιδια σου.............
Μεγάλος ο πόνος... Αλλά να ξέρεις, Σάββα, ότι υπάρχουν άνθρωποι που σε νιώθουν και τον μοιράζονται μαζί σου, κι ας σε έχουν γνωρίσει μόνο διαδικτυακά.
Και κάτι που μου είπαν κάποτε και το κράτησα: ο μεγάλος πόνος γεννάει και μεγάλη δύναμη. Εύχομαι να ξεπηδήσει από μέσα σου αυτή η δύναμη...
Καλημέρα Σάββα. Πώς ξημερώσατε? Πώς είναι τα παιδιά? Κοιμηθήκατε καθόλου?
Είναι νωρίς ακόμη αλλά σκέψου την περίπτωση να πάρεις κι εσύ και τα παιδιά ψυχολογική υποστήριξη. Να μπορέσετε να διαπραγματευτείτε τη μεγάλη σας απώλεια, ειδικά τα παιδιά, μετά το πρώτο ισχυρό σοκ, να τους δοθεί η δυνατότητα να βρουν τρόπους να ανταπεξέλθουν και σε σένα να προσαρμοστείς στις τόσες απαιτήσεις της νέας πραγματικότητάς σου.
Οι πρώτες βδομάδες θα είναι δύσκολες πολύ γι αυτά και για σένα. Η αδερφή σου αν μπορέσει Σάββα ας μείνει και άλλο λίγο καιρό μαζί σας, αν κι εσύ το επιθυμείς φυσικά κι αν κι αυτή μπορεί και θέλει να το κάνει, ίσως λειτουργήσει σαν συναισθηματικό σκέπαστρο για τα παιδιά μία θηλυκή παρουσία. Δεν ξέρω, σκέψεις κάνω και χίλια συγγνώμη σου ζητώ αν δε θέλεις ακόμη να μιλήσεις για τίποτε απ' όλα τούτα. Οι άξαφνες απώλειες είναι που έχουν το μεγαλύτερο βάρος, γιατί δεν έχει δοθεί χρόνος σε κανέναν. Κι εγώ τις δυο που βίωσα ήταν τέτοιου είδους, τις έχω ονομάσει καμπάνα, που ο απόηχος, οι δονήσεις μένουν στο μετά να ηχούν και να σε κουφαίνουν. Σε φιλώ, αν έχεις την ανάγκη να μιλήσεις, έλα μάτια μου. Αν πάλι θέλεις το χρόνο σου και δε μπορείς τώρα, κάνε όπως νιώθεις.
Σάββα λυπάμαι πάρα πολύ. Μερικές φορές μοιάζουν να έρχονται όλες οι δυσκολίες μαζεμένες και ελπίζουμε ότι τουλάχιστον δεν θα χαθούν οι σημαντικοί για εμάς άνθρωποι. Είναι μια τόσο μεγάλη και τόσο ανεπιθύμητη αλλαγή να βιώνεις την απουσία. Καλό σας κουράγιο και περισσότερο σε εσένα που ήταν σύντροφος ζωής.
Συλληπητηρια σαββα και κουραγιο..
Αχ βρε Σάββα... Τώρα μόλις το είδα, δεν είχα πρόσβαση στο ίντερνετ αυτές τις μέρες... Συλληπητήρια και από μένα... Καλό ταξίδι στην ψυχούλα της, είχε ευτυχισμένη ζωή αφού την αγαπούσατε και σας αγαπούσε τόσο πολύ. Θα έχεις τη θύμησή της να σε φωτίζει από δω και πέρα. Είναι τόσο δύσκολος ο αποχωρισμός... Είσαι δυνατός, φαίνεται από τα γραπτά σου, αλλά είναι τόσο βαρύ όλο αυτό. Δώσε χρόνο και χώρο στον εαυτό σου και να εκφράζεσαι... Θα ήθελα πάρα πολύ να είμαι εκεί για να σου σφίξω το χέρι, πάλι δε θα ήξερα τι να πω αλλά να ξέρεις ότι μπορείς να μοιραστείς εδώ ό,τι θέλεις. Καλή δύναμη...
Τα θερμά μου συλλυπητήρια είναι πολύ δύσκολο αυτό που περνάτε, δεν ξέρω τι άλλο να πω ειλικρινά στεναχωρήθηκα πολύ όταν το διάβασα. Να προσέχεις τον εαυτό σου για να δίνεις δύναμη και στα μικρά σας.
Καλημερα Σαββα,
Σημερα πρεπει να εχεις τα τριημερα υποθετω. Ακομα πολυς κοσμος μπαινει και βγαινει στο σπιτι σου.
Θα ηθελα τοσο να ειχα νεα σου, πως το αντιμετωπιζεις, αν εισαι ορθιος, πως τα πας με τα παιδια, πως νιωθεις τις πρωτες στιγμες, δεν ειναι περιεργεια Σαββα, απλα νιωθω το μονοπατι σου και νοερα το διαβαινω μαζι σου.
Πολλες ερωτησεις απο ασχετους, πολλες συμβουλες απο ασχετους και θα νιωθεις οτι δεν εχουν καμμια δουλεια να σε ρωτουν πως θα κανεις το ενα και πως θα κανεις το αλλο. Υπομονη και θα ξεκαθαρισει σιγα σιγα, θα βρεις το νεο σου ρολο σε αυτη τη ζωη και σε αυτη την οικογενεια απο οπου νιωθεις οτι με την απωλεια της συντροφου σου, διαλυθηκαν ολα.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια...:(
Κουράγιο και καλή δύναμη...
http://www.youtube.com/watch?v=vZ7-f...eature=related
Κουράγιο, κρατήσου όσο μπορείς, κρατήσου από τις αναμνήσεις, τα παιδιά σου θα περιμένουν εσένα να την ανασταίνεις ζώντας τες. Λυπάμαι πολύ.
πολλες συμβουλες απο ασχετους...ναι,ετσι ειναι.και ρωτανε,ρωτανε...Σαββα,εμενα ακομα ρωτανε και δινουν συμβουλες.χτες ε΄κλεισε 1 μηνα...η κατασταση μου δεν αλλαζει,μαλλον χειροτερα ειμαι.δεν να το καταλαβει καποιος αν δεν το εχει βιωσει...για μενα ηταν τα παντα,δεν εχω κανεναν αλλο.πραγματικα δεν ξερω αν να μπορεσω να το αντεξω....
sabb συλλυπητηρια!ξερω οτι τιποτα δεν μπορει να διωξει τον πονο σου αυτη τη στιγμη..βιωσε τον μην το καταπιεσεις!συνεχισε να γραφεις εδω ολοι εδω σαγαπαμε!
ναταλι κουραγιο και σε σενα!ειναι παντα τοσο δυσκολο για αυτους που μενουν πισω!πρεπει να εχεις απιστευτη δυναμη!ευχομαι να μπορεσεις να κρατησεις τις γλυκες αναμνησεις και να σου διωξει ο χρονος ολες τις ασχημες!
Αυτες τις ωρες,κανεις δεν μπορει να διωξει τον πονο που εχεις μεσα σου,αφησε τον εαυτο σου ελευθερο...κλαψε,φωναξε...το ξερω οτι θα ειναι μια παροδικη ανακουφιση...ομως πρεπει να αντεξεις,πρεπει να γινεις σκληρος........εχεις να αντιμετωπισεις πολλα.....συλλυπητηρια Σαββα....και κανε υπομονη...ο χρονος....
Σαββα,πρεπει να μαθουμε να ζουμε ετσι.Εμεις που χασαμε τους αγαπημενους. Τα παιδακια μας που μενανε ορφανα.Εμενα ρωταει ο μικρος *και αν και εσυ να παθεις κατι? να μενουμε μονοι μας?*
εγω οπου και κοιταξω στο σπιτι-ολα με τα χερακια του μωρου μου ειναι φτιαγμενα.Ειχε χρυσα χερακια.τωρα????
εισοδημα δεν εχω.ουτε εκει ξερω πως να ζησουμε....
τα ματια του,το χαμογελο του...12 χρονια -αλλα ειμασταν ερωτευμενοι! το παθος μας δεν εχει σβησει! και τωρα,στα 40 (μολις!) καταλαβαινω οτι ολα για μενα εχουν τελιωσει.Δεν βρισκεις στη ζωη το δευτερο σου το ημισο δυο φορες...
Σαββα,εισαι τυχερος που εχεις αδερφη που ειστε τοσο δεμενοι.δεν εισαι μονος.
εχεις κανεναν αλλο? γονεις?
Πηγαινε στο ψυχολογο.Παρε και χαπια.οτι μπορεις κανει για να απαλυνει τον πονο.Αμα εχεις δυνατοτητα-δουλεια,πολλη δουλεια.
Διαβάζω τα μηνύματα σας και εισπράττω μόνο αγάπη...Το νοιάξιμο και την ανάγκη για συμπαράσταση, έτσι όπως την καταλαβαίνει ο καθένας από σας για έναν συνάνθρωπο σας που δεν γνωρίσατε παρά μόνο μέσα από τα γραπτά του , τις ιδέες και τις απόψεις του...
Μεσ' την ατυχία μου, νοιώθω τόσο τυχερός που είμαι σ' έναν χώρο με τόση ανθρωπιά....
Δεν ξέρω πως να σας ευχαριστήσω..Θα ήθελα να σας σφίγξω στην αγκαλιά μου μου έναν έναν , να αγγίξω με κάποιο τρόπο την αγάπη σας...
Αγγίζεται η αγάπη ?
Αν ναι, ελπίζω κάποτε να την "πιάσω" στα χέρια μου , όταν θα σφίγγω το χέρι του καθένα σας , ή όταν τα μάτια σας "αγγίξουν" τα δικά μου.
Το ελπίζω και το εύχομαι μέσα απ' την καρδιά μου...Είναι κρίμα τόση ανθρωπιά να μένει εγκλωβισμένη μέσα σε καλώδια ethernet και να μην γίνεται ένα άγγιγμα, ένα τσούγκρισμα ποτηριού, μια λέξη που θα μυρίζει ανάσα.
Ζούμε μακριά - αλλά δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο κοντά μου σας νοιώθω πια...
Έχω έρθει σε αντιπαράθεση πολλές φορές με κάποιους από εσάς σ' αυτό το χώρο. Για πράγματα πεζά ή για αξίες ζωής. Για έννοιες απλές, ή έννοιες που καθορίζουν το ποιοι είμαστε. Για το μικρό και το μεγάλο. Για το τίποτα και το όλο...
Και σήμερα αγαπώ κάθε στιγμή που πάτησα στο πληκτρολόγιο το παραμικρό κόμμα ή παύλα ή τις τελίτσες μου που λένε πολλά - για μένα - όταν είναι πάνω από μία, στις αναζητήσεις μου μέσα από τις συνομιλίες μου μαζί σας. Συγχωρείστε μου την κάθε ειρωνεία, υπερβολή, καγχασμό, αν εισπράξατε τον παραμικρό αρνητισμό από μένα ζητώ μια τεράστια συγγνώμη - η μεγαθυμία σας ήταν η αγάπη σας να απαλύνετε έναν πόνο ανθρώπινο, πέρα από αντιπαλότητες και αντιγνωμίες σε θέματα καθημερινότητας.
Όλα έχουν την αξία τους.
Η μεγαλύτερη αξία ωστόσο , πάνω από τις διαφωνίες και το αντίρροπο των απόψεων, είναι να είσαι άνθρωπος , να νοιώθεις τον άλλον, να στηρίζεις , να αγαπάς...
Τα τριήμερα γίνανε χτες το πρωί.. Δεν ξέρω απ' αυτά - για λόγους που όλοι όσοι από εσάς έχετε συνομιλήσει μαζί μου καταλαβαίνετε...
Όλα τα ανέλαβε η αδελφή μου, η γυναίκα του κουνιάδου μου κι η μικρή μου κουμπάρα - μικρή είναι αυτή που πάντρεψα κι είναι στα 34 τώρα και μεγάλη είναι αυτή που με πάντρεψε και είναι στα 52, τις ξεχωρίζω μικρή και μεγάλη σαν ηλικία κι όχι σαν αξία. Διαδικασία άγνωρη. Κεριά, κρασί μαυροδάφνη, θυμιατό , στάρι βρασμένο, είναι απίστευτο τι μαθαίνει κανείς σε τέτοιες καταστάσεις. Ένας παπάς, δέκα συγγενείς, ένα μνήμα άφτιαχτο ακόμη, ένα πεντάευρο ...Που εγώ δεν κατάλαβα πως έπρεπε να δώσω. Και με κοίταγε ο παπάς και με ξανακοίταγε και με ξαναματακοίταγε, μέχρι που μέσα στη πίκρα μου δεν ήξερα τι να υποθέσω..
Η μικρή μου η κουμπάρα - μια απίστευτη προσωπικότητα σε ενέργεια και δύναμη - έσκυψε προς το μέρος μου...
"Δώστου ένα πεντάευρο" μου ψιθύρισε...
"Σε ποιον ?" ρωτάω ο αδαής...
"Στον παπά" μου λέει κάπως νευριασμένα ( τέμπερ αξεπέραστο η μικρή μου κουμπαρούλα...)
"Τι πεντάευρο και σε ποιον παπά ?" ρωτάω ο πανηλίθιος...
Διάλογοι απείρου κάλλους ...
Το 5ευρο το είχε δώσει ήδη η αδελφή μου στον παπά, καταλαβαίνοντας πως η αδαημοσύνη μου ξεπερνούσε τα όρια της βλακείας και πως δεν υπήρχε περίπτωση ποτέ να αντιληφθώ εν τέλει πως ο παράδεισος των χριστιανών κοστίζει πάνω - κάτω γύρω στα 5 ευρώ.
Ζω μια άλλη κατάσταση. Σ' ένα επίπεδο πάνω από τις ψυχικές μου αντοχές... Αλλά πιστεύω πως θα τα καταφέρω....
Αραβέλα , μου λείπεις καρδιά μου. Και λείπεις πιο πολύ στα παιδιά μας................
Διάλεξες ένα ταξίδι να κάνεις μονάχη σου. Το δικό μας κοινό ταξίδι κράτησε 32 χρόνια - και λάτρεψα που το έκανα μαζί σου....
σάββα, μπαίνω για να διαβάσω τα νέα σου κ να δω πως εισαι....
χαίρομαι που εισαι καλυτερα...
όσο εισαι δλδ
μν ξεχασεις αυτό που σου ειπα...θα θέλει να σας βλεπει καλα κ χαρουμενους
δν ξέρω ποια ειναι η πιο μεγάλη δυστυχια
να φευγεις ή να σου φευγει καποιος
πραγματικά δν έχω απαντήσει ποτε σε αυτό
όσο για τους ανθρώπους του φόρουμ σίγουρα όλοι σε συμπονούμε, γιατί ειναι τραγικο αυτό που σου συνέβη
αυτή η συμπόνοια ειναι που με κράτησε τοσα χρονια εδω
δν μπορεις να γνωρίσεις τοσους ανθρώπους μαζεμένους εκει έξω
ευχομαι καποια στιγμή με το περασμα του χρονου να συναντηθουμε κ να μιλαμε κ από κοντα
όσο για τις συγννώμες...δν ήσουν δα κ αυτός που μας ειπες τα χειρότερα
ξεχώρισες για τα καλυτερα...
το ξερεις, το έχεις ακουσει...
σε σκεφτόμαστε....
Συλλυπητήρια Σάββα. Δεν ξέρω τι να πω. Είναι λίγα αυτά που μπορεί να κάνει κανείς από μακρυά. Αλλά οι σκέψεις τις τελευταίες μέρες είναι σε εσένα διαβάζοντας όλα σου τα μηνύματα εδώ.
.................................................. ..