Ποιο σεξουαλικο? σαν αυτα που υποστηριζει ο φροιντ?
Printable View
Ποιο σεξουαλικο? σαν αυτα που υποστηριζει ο φροιντ?
Broken, δε σε κατηγορώ ρε συ. Αλλά προσπαθώ να σου πω ότι κι εσύ κι εγώ και όλοι μας, ακόμη κι αν έχουμε τις καλύτερες και αγνότερες προθέσεις, δε μπορούμε να υποστηρίξουμε πως έχουμε μείνει "ανέπαφοι" από τους μύθους που στηρίζει η κουλτούρα μας. Σου επεσήμανα δύο σημεία που κι εσύ έπεσες θύμα στερεοτυπικής κληρονομιάς. Κι εγώ θύμα έχω πέσει (και πέφτω) πολλές φορές σε μύθους. Όσο πιο πολύ το ψάχνεις, τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεσαι τους τρόπους που οι μύθοι αυτοί διαιωνίζονται στις ανθρώπινες συνειδήσεις, άντε, για να στο πω και πιο ψυχολογοκάτι, στο συλλογικό ασυνείδητο :P
Είσαι σίγουρη ας πούμε πως εσύ που λες ότι αγαπάς τη μητέρα σου είσαι πιο κάτι από εμένα που λέω πως δεν την αγαπώ?
Είσαι βέβαιη πως όταν γράφεις "η μάνα αξίζει σεβασμό" όπως πιο πάνω, δεν είναι απλά ένας όρος για σένα, δίχως αντίκρισμα και ουσία?
Γιατί θυμάμαι σε κάποιο θρεντ που είχες γράψει το εξής για εκείνην. Ε, να τις κάνει τις δουλειές, δε θα κάθεται να το ξύνει, όλη μέρα σπίτι είναι, εγώ δουλεύω"
Έχω καλή μνήμη η ρουφιάνα, ε? λολ
Άλλη στερεοτυπική επιταγή σχετικά με τη μητέρα που "δε δουλεύει". Είναι υποχρεωμένη να αναλάβει τον μεγαλύτερο όγκο της οικιακής εργασίας. Γιατί είπαμε?
Θέλεις να σου αναφέρω μερικά προς σκέψη?
Πάμε.
Υπάρχει μητρικό ένστικτο?
Αν ναι, γιατί κάποιες γυναίκες δεν το έχουν? Πώς εξηγείται η ύπαρξη γυναικών που δε θέλουν να γίνουν μητέρες? Υπάρχει το λεγόμενο βιολογικό ρολόι?
Γιατί για κάποιες δε χτυπάει ποτέ, ενώ άλλες το ακούνε μέρα νύχτα και αγχώνονται -καλή ώρα σαν τη Δήμητρα Παπαδοπούλου με τη φανταστική ατάκα "εγώ πότε θα γίνω μάνα?
Πώς εξηγείται ότι κάποιες μητέρες μετά την γέννηση του παιδιού τους παρουσιάζουν επιλόχεια κατάθλιψη? Το φαινόμενο Postpartum Depression δεν έχει λες να κάνει σε τίποτε με τις πολιτιστικές προπαγανδίσεις για το τέλειο μητρικό μοντέλο? Το αυτοθυσιαστικό, το δίχως ερωτήματα, το βέβαιο, σίγουρο, χωρίς αρνητισμούς και δίχως να τολμά να αρθρώσει ίχνος αρνητικών συναισθημάτων, σκέψεων, ενορμήσεων ακόμη και επιθετικών απέναντι στο βρέφος?
Πώς εξηγείται ότι στο ζωικό κόσμο, αν τον αντιπαραθέσουμε με τον ανθρώπινο, όταν μια μητέρα δεν έχει επάρκεια είτε τροφής, είτε δυνάμεων σωματικών αρκετές φορές σε αρκετά είδη θα εγκαταλείψει το γέννημά της?
Δε σου θυμίζει τίποτε τα κορίτσια αυτά τα ανύπαντρα, από περιβάλλοντα δίχως στήριξη, με κύκλο πίεσης και κατακραυγής, που εγκαταλείπουν το παιδί που μόλις γέννησαν?
Άλλο. Δεν υπάρχει σύγκρουση ανάμεσα στους ρόλους που αναλαμβάνει μια γυναίκα όταν επιπρόσθετα αναλάβει και τον μητρικό? Τότε γιατί έχει εφευρεθεί λες ο όρος "maternal wall" που περιγράφει τη σύγκρουση αυτή? Εφευρέθηκε για να περιγράψει μία ψυχοκοινωνική πραγματικότητα, που απλά δε συμφέρει να γίνεται και πολύ ορατή.
Ποιες είναι οι απαιτήσεις που η κουλτούρα ορίζει ως αναγκαίες για να χωράει μια μητέρα στο πρότυπο της "αυτοθυσιαστικής μητέρας" που αφοσιώνεται ολοκληρωτικά στον έναν αυτό ρόλο και μάλιστα ΠΡΕΠΕΙ να εισπράττει τη μέγιστη χαρά, ικανοποίηση και γέμισμα από το ρόλο της?
Γιατί κάποιες γυναίκες νιώθουν λιγότερες όταν κάνουν καισαρική, γιατί δεν μπορούν να γεννήσουν "φυσιολογικά" ? Ακόμη και ο τρόπος που φέρνεις τα παιδιά σου στον κόσμο στερεοτυπικά συγκρίνεται με άλλον, ανώτερο και καλύτερο.
Μετά, γιατί υπάρχει η διαφορά ανάμεσα στους συντρόφους που είναι sex-typed και σε όσους είναι gender fluid, γιατί όσοι είναι κάπως πιο ελεύθεροι στο τι είναι γυναικείο και τι ανδρικό μοιράζονται τα βάρη καλύτερα από τα sex typed ζευγάρια?
Πόσο έχουν οι μύθοι αυτοί προπαγανδιστεί από θρησκείες? Πόσα έχουμε διαβάσει, ακούσει από τα μικράτα μας για τη μητέρα του χριστού, πόσο ειδωλοποιήθηκε ο μητρικός ρόλος και πόσο εξιδανικεύτηκε από τους "πόνους της παναγιάς" ?
Γιατί σε κάποιες χώρες, με κουλτούρα που διδάσκει τον μητρικό δεσμό με το παιδί ως απαράβατο, που ξεπερνάει ακόμη και τα όρια του θανάτου, επιτρέπεται μια μάνα να αυτοκτονήσει μαζί με το παιδί της? Ναι, θεωρείται θεμιτότερο από το να το αφήσει και καλά μόνο του στον κόσμο, Ιαπωνία πχ μελέτησε.
Γιατί ακόμη είναι ταμπού να πει μια γυναίκα πως δε θέλησε ποτέ και ούτε θα θελήσει να γίνει μάνα? Όχι ότι δεν το λένε κάποιες, εννοείται, αλλά μελέτησε τη στάση της κοινωνίας απέναντί τους, κάνουν και είναι τέρατα που κάτι τους λείπει, λολ
Και άμα συνεχίσω θα τα λέμε μέχρι αύριο.:P
Τα ίδια, με παραπλήσιο τρόπο, ισχύουν και για το νήμα που έβαλες. Κανένας μα κανένας και καμιά και κανένα δεν έχει μείνει ανέπαφη από τα ταμπού, τους μύθους και την πλύση εγκεφάλου της κουλτούρας στην οποία υπάγεται. Είτε έχει να κάνει με εμφάνιση, με φύλο, με ρόλο, με με με
ωραια ολα αυτα που λες αλλα μην ξεχνας πως οι περιπτωσεις διαφερουν οπως υπαρχει ασπρο υπαρχει και μαυρο και φυσικα δεν χρειαζεται να ψυριζουμε τα παντα. μερικα θεματα ειναι απλα
το οτι κρινω σε πολλες περιπτωσεις την μανα μ σε αρνητικα της και αναλογα με την διαθεση μου εκεινη τη στιγμη δεν σημαινει οτι δεν την αγαπαω
το οτι δεν αγαπας εσυ - και ο καθε εσυ - την δικια σου δεν σημαινει πως ισως δεν την αγαπησες ποτε
ο δεσμος μανας - παιδιου ειναι διαδεδομενος αλλα οχι απολυτος. εδω κολλαει το η εξαιρεση επιβεβαιωνει τον κανονα!
αλλωστε αμα το ψαξουμε και πολυ θα παμε πααααρα πολυ μακρια! στην ψυχολογια της μανας οταν ηταν παιδι,στην ψυχολογια της δικιας της μανας οταν ητανε παιδι, τους τροπους με τους οποιους εμεινε εγκυος, την ψυχικη της κατασταση, το ιδιο το παιδι και πως αντιλαμβανεται τον δεσμο κλπ
αν εμενα εγω εγκυος οταν με βιασανε και αναγκαστικα το κρατουσα, θα το αγαπουσα? εχω ακουσει περιπτωσεις που ναι! αλλες οχι γτ φυσικα τους θυμιζει εκεινο το περιστατικο! ομως περναει φευγαλεα το ενστικτο το μητρικο! δεν γινεται να το αρνηθεις
εγω παντως μετα απο μια παλινδρομη κυηση που ειχα(οταν απεβαλα αισθανθηκα μια ανακουφηση οσο και αν φανω σκληρη γιατι δεν με θεωρω ικανη ακομα για μανα.ισως και να μην ειμαι ποτε ικανη να εχω ενα παιδι.δεν θελω το παιδι μου σε καμια περιπτωση να μου μοιασει και να παρει απο εμενα,δεν θελα με τιποτα να βγαλω τα απωθημενα μου πανω σε ενα παιδι,για αυτο συνειδητα τωρα επιλεγω οτι δεν μου κανει η μητροτητα.δεν ξερω αν θα επρεπε να αισθανομαι τυψεις για αυτο αλλα θα αισθανομουν περισσοτερες αν εκανα ενα παιδι για να γεμισω δικα μου κενα απωθημενα και ανασφαλειες.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
ολγα δν ξερω αν σε καταλαβαινω η οχι αλλα το κοινο μας ηταν πως ημουν κ εγω εγκυος αλλα εχω το ειχα ριξει. δεν ειχα νιωσει κατι ενιωσα κατι που δν ξερω τι αλλα δεν στεναχωρεθηκα πολυ. ομως δεν σκεφτηκα καθολου πως αμα το φερνα στον κοσμο θα εμοιαζε σε μενα. να ειναι 1α γερο και μετα θα παρει ερεθισματα απο τον κοσμο γυρω του οχι αποκλειστικα απο μενα η απο σενα! εκτος αν το χουμε κλεισμενο σε ενα κελαρι και βλεπει μονο εμας
δεν χρειαζεται να ανησυχεις για το αν γινει οπως εισαι η για το αν βγαλεις απωθημενα πανω του γιατι υπαρχει και η περιπτωση να το δεις τελειως αλλιως απ οτι περιμενεις. μπορει να δωσεις τον καλυτερο εαυτο σου και να γινει αυτο που θεωρεις πως δεν ησουν εσυ ποτε
2 κοπελες παλιες μ συμμαθητριες, διδυμες, βουτιγμενες στα ναρκωτικα απο μικρες,καθαρισανε και φετος παντρευτικαν και καναν παιδια και οι 2. απο 1 συκγριση φωτογραφιων και μονο βλεπεις ποσο αυτες οι κοπελες αλλαξανε με τις γεννησεις των μωρων τους,.,.
Μα δεν είπα μπρόκεν πως δεν αγαπάω τα παιδιά μου γιατί εμένα η μητέρα μου δε με αγάπησε- έστω με υγιή τρόπο. Λέω το εξής. Πως και οι αγάπες μας σμιλεύονται και αλλοιώνεται η σημασιολογία τους κάτω από την επίδραση του πολιτισμού μας. Άρα και η μητρική. Στη δική μου περίπτωση, το αγαπώ το παιδί μου δε συνεπάγεται θέλω το καλό του αυτόματα και ξέρω γω καλύτερα απ' όλους να το στηρίξω το καλό αυτό, γιατί "εγώ η μάνα η προικισμένη από τη φύση με το ένστικτο το απαράμιλλο" και τέτοια κουραφέξαλα. Ξέρω πως έχω ένα σωρό ελλείψεις. Ελλείψεις όμως φωτισμένες από τον προβολέα του πολιτισμού (μέσα σ' άλλα).
Γιατί εύχεσαι να μη γράφει το παιδί σου εδώ σε 20 κάτι χρόνια? Δε σημαίνει γράφω σε ένα φόρουμ ότι έχω καταστραφεί κιόλας. λολ
Κι αυτό στίγμα ρε! χαχααα
μα ναι ειναι στιγμα αμα δεν ητανε δεν θα μασταν ολοι ανωνυμοι θα χαμε βαλει κατω απο καθε ποστ μας ολα τα στοιχεια και τα τηλεφωνα μας καθως και φωτος με οικογενειακες μας διακοπες. δεν ξερω....τι να πω
μπερδευομαι γιατι δεν γινεται να μην υπαρχουν στιγματα!γιαυτο βγηκε η λεξη για να προσδιορισει κατι που υπαρχει
Ναι, σιγά μη βάλω και ημερομηνία γέννησης. Άλλο το'να άλλο τ' άλλο. Και σε φόρουμ με διαφορετικό περιεχόμενο να μπεις, username δε χρησιμοποιείς?
ναι αλλα ακομα περισσοτερο που δεν θες να σε πιασει το αφεντικο σου να γραφεις εδω μεσα η να δει ποστ σου. δεν ειναι ολα τα φορουμ ιδια. αμα εγραφα με φορουμ παιδοφιλων ?
λοοοοοοοοολ ''σιγα μη βαλω και η/νια γεννησης!'' λεει! αχαχχαχααχα! ολα τα αλλα θα τα βαζες αυτο θα ταν το βασικο που θα λειπε?!αχαχαχ γαματο!λολ
Σε κανένα φόρουμ που γράφω δεν χρησιμοποιώ πραγματικά στοιχεία, ούτε καν σε site κοινωνικής δικτύωσης.... Αυτό είναι μια απλή αρχή για την διαφύλαξη της ιδιωτικότητας και του προσωπικού απορρήτου στον κόσμο του νετ...
Ρε Όλγα γιατί σκέφτεσαι έτσι; Εγώ μέχρι τα 16 μου ήμουν μια ""χαρά"" παιδί, μεγάλωσα ίσως στην καλύτερη οικογένεια του κόσμου, δεν υπήρχαν κανενός είδους προβλήματα και τσουφ έσκασα σαν βόμβα! Το θέμα είναι πότε και αν εσύ αισθάνεσαι έτοιμη να γίνεις μάνα, όχι πότε σε θέλει η κενωνία ή οι δικοί σου... και που ξέρεις ίσως οι δικές σου εμπειρίες αποτρέψουν ή προλάβουν κάτι... Εμένα διαπραγματευόντουσαν αν θα με πάνε ψυχίατρο ή ψυχολόγο μπας και στιγματιστώ!
Και να σας πω και κάτι, δεν γουστάρω ""φυσιολογικούς""! Θέλω προβληματισμένους με την καλή και την κακή έννοια (το ένα φέρνει το άλλο), Μέχρι να κλατάρω ο κόσμος ήταν επίπεδος, ο καλός μαθητής, ο αξιαγάπητος, το καλό παιδί, που πρέπει να βρει και μια γκόμενα...
Τώρα δεν θέλω τίποτα από αυτά... Έχω αρχίσει να ανακαλύπτω την έννοια της ποιότητας... lololololol
δεν καταλαβαινω τι εννοεις με το τελευταιο που ειπες
me? Απλά μετά από αυτό δίνω διαφορετική σημασία στα χαρακτηριστικά κάποιου και είμαι πιο υποψιασμενος όσον αφορά την συμπεριφορά κάποιου. Εχω ανέβει επίπεδο σου λέω! :-D :-D :-D . Και μην λέμε τρελούς αυτούς που βρίσκονται συχνά εδώ. Αυτός που εκθέτει ολόκληρη την ζωή του στα site κοινωνικής δικτύωσης τί είναι;... πως είναι τα φόρα επίλυσης τεχνικών προβλημάτων και συζητήσεων έτσι και δω κάτι αντίστοιχο.Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
απλα λεω ειναι διαφορετικο να σαι σε ενα φορουμ τετοιο και διαφορετικο να σαι σε ενα φορουμ για γατακια
εδω δεν θες να σε δει καποιος γνωστος σου ενω στο σαιτ με τα γατακια χεστηκες
αναλογως βεβαια και τα γατακια
Χαχαχαχα... Ναι όντως! Βασικα σε σε κανένα ιστότοπο δεν θέλω να με γνωρίζουν για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Εδώ ναι! Υπάρχει το κοινωνικό στίγμα! Πάντως προσωπικα θα ήθελα να γνωρίζω άτομα από εδώ μέσα. Να έπινα μαζί τους καφέ! Είστε όλοι τόσο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες!
Επισης συνιθως τα καινουργια μελη μας κερνανε καφε δν ξερω αν το ξερες. ειναι κατι σαν μυηση
Χαχαχαχαχαχ.... πολύ ενδιαφέρον! αλλά πολύ soft! Περίμενα κάτι πιο hardcore (από την ιδρυτή της ομάδας serial killers)... Θα μπορούσαμε ας πούμε να κόβαμε τις φλέβες μας ας πούμε και να ενώναμε το αίμα μας με τις γνωστές συνέπειες...Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
aaaaa παρακολουθουσες και το διασημο θεμα μου βλεπω ε! πως και δεν σε εχω ξαναπετυχει?
επQuote:
Originally Posted by Militon
σεμνα με την μπροκεν
την εχω σε προγραμμα εξημερωσης (οπως λεμε απεξαρτησης)
δεν ιδρυσε καμια ομαδα σιριαλ κιλερς...
Μα στην ομάδα αυτή έμαθα για όλους αυτούς τους σημαντικούς ανθρώπους. Διαφωνώ με την τοποθέτηση του πατερούλη και του φύρερ. Αυτοί δεν ήταν κατά συρροήν δολοφόνοι... Εκτελούσαν ανώτερα σχέδια! Remedy? Είσαι ψυχολόγος η κάτι παραπάνω για την Broken_Doll? ;-)
oταν θα τελειωσω και το αρθρο μου θα στο στειλω να το δεις! ισως ειμαι κανας επομενος συγγραφεας που ξερεις! τι λες?
η rem ειναι η πνευματικη μ μαμα!χιχιχι
ΛΟΙΠΟΝ,ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΑΚΙ... ΔΕ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑΜΠΟΥ ΝΑ ΜΟΙΡΑΖΕΤΑΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΨΥΧΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΤΥΧΟΝ ΕΧΕΙ! ΑΚΟΜΑ,ΟΠΟΙΟΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΨΥΧΙΚΗ ΠΑΘΗΣΗ! ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ...ΒΡΙΣΚΟΜΑΙ ΕΔΩ ΓΙΑΤΙ Μ'ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ ΝΑ ΣΥΝΟΜΙΛΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΦΟΥΓΚΡΑΖΟΜΑΙ ΑΤΟΜΑ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΟΥΝ Ν'ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΟΥΝ ΤΟ ΣΚΟΠΕΛΟ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ ΤΟΥ ΝΟΥ(ΠΩΣ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΩ ΤΙΣ ΨΥΧΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ?) ΚΑΙ ΝΑ ΜΗ ΜΕΝΩ ΜΟΝΑΧΑ ΣΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΜΕΝΗ,ΑΝ ΘΕΣ,ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΓΝΩΣΗ! ΓΕΝΙΚΟΤΕΡΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΑΚΡΑΔΑΝΤΑ ΠΩΣ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΣ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΘΑ ΣΟΥ ΔΕΙΞΕΙ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ!Quote:
Originally Posted by Broken_DoLL
ALIA συμφωνω και επαυξανω ομως ολοι μας ξερουμε πως μερικοι στενομυαλοι που θεωρουν οτι χαιρουν ακρας ψυχολογικης υγειας, το θεωρουν ταμπου. αν το θεωρουσαμε οσοι γραφουμε εδω μεσα, δεν θα γραφαμε
εγω προσωπικα δεν ντρεπομαι. το χω ξαναπει. ισα ισα που νιωθω ξεχωριστη
Οχι ρε συ, μ αρεσει το παστιτσιο αλλα αυτοσυγκρατουμαι να μη τρωω γενικοτερα φαγητα που εχουν περισσοτερες θερμιδες η φαγητα που αποτελουνται απο πολλα υλικα η φαγητα υπερπαραγωγες..προτιμω ο,τι τρωω να ειναι λιγο, απλο κ απερριτο...Quote:
Originally Posted by Παστελι
Βεβαια υπαρχουν στιγμες που δεν μπορω να αντισταθω, κ κανω βουλιμικο η μπορει κ να μην κανω (αναλογως την ποσοτητα κ πως θα το εκλαβω εκεινη τη στιγμη..)
Λοιπον εδω κ δυο βδομαδες περιπου τρωω το εξης (το καθημερινο μου διαιτολογιο) :
Για πρωινο τρωω ενα σουσαμενιο κουλουρι κ πινω νερο
Για μεσημεριανο τρωω συνηθως "πρασινα" φαγητα (πχ αρακα, μπαμιες, φασολακια) η οσπρια κ πινω εναμιση ποτηρι φυσικο χυμο απο πορτοκαλια..
Για βραδυ τιποτα..
Δεν συνιστω σε κανεναν βεβαια να ακολουθησει κατι τετοιο, εγω το κανω επειδη εχω διατροφικη διαταραχη, Don 't try this at home !! xexe !! :)
λακρι μου
στο ζητησαν και το ειπες και καλα εκανες
αλλα ειλικρινα,
αν ηταν να τρωω ενα κουλουρι κι ενα πιατο φασολακια
ας ημουν κι εκατο κιλα..
Το κοινωνικο στιγμα δυστυχως υπαρχει κ ειναι δυσκολο να εξαλειφθει, μιας κ παντα σε οποιοδηποτε χωρο (ακομα κ εδω μεσα) παντα θα υπαρχουν στενομυαλοι με συγκεκριμενες αντιληψεις, το θεμα ειναι ομως πως εμεις το αντιμετωπιζουμε απ την πλευρα μας κ τι κανουμε για αυτο..Quote:
Originally Posted by Militon
Εγω προσωπικα εχω παψει να ασχολουμαι με στερεοτυπικες αποψεις κ δεν προκειται να με αγγιξει ουτε στο απειροελαχιστο κατι που θα ακουσω απο αλλους με σκοπο να με στιγματισει ...Γιατι πολυ απλα εχω μαθει να μην το αφηνω να μπαινει μεσα μου κ να με επηρεαζει...Κ ισα ισα νιωθω πολυ πιο διαφορετικη κ ξεχωριστη απο ατομα που δεν εχουν "τιποτα" κ ποσο μαλλον κ απο καποιους που σε κοιταν αφηψηλου...Κ δεν το θεωρω κακο η οτιδηποτε αλλο να γραφει κανεις σε τετοια φορουμ, αν ειχα κ τον παραμικρο ενδοιασμο δεν θα γραφα καν, δεν κανω τιποτα καταναγκαστικα η για να αποδειξω κατι...
Αλλωστε ειμαστε αυτοι που ειμαστε κ σε οποιους αρεσουμε !! Το σημαντικοτερο ομως απ ολα ειναι να αρεσουμε εμεις στιν εαυτο μας !! Γιατι απο κει ξεκινανε ολα !!
ναι ισως ειναι υπερβολικο για αυτο κ εγραψα "don 't try this at home!!" αλλα μου χει γινει εμμονη κ ετσι εχω συνηθισει κ δεν μπορω να το αλλαξω...το καλο στην ολη υποθεση οτι εχω 2+ βδομαδες να κανω βουλιμικο επεισοδιο κ να παρω καθαρτικα..οποτε ειμαι μαλλον σε καλο δρομο...δεν ξερω βεβαια για ποσο ακομα...Quote:
Originally Posted by Remedy
Δεν θα αντεχα να τροω τοσο λιγα πραγματα ουτε μια μερα!με τπτ πως αντεχεις?Quote:
Originally Posted by Lacrymosa
εξασκω τον εαυτο μου στη στερηση μαλλον κ αντεχω !! ωρες ωρες πραγματικα ομως δεν παλευεται κ ξεσπαω σε κλαματα κ χαρακωνομαι...Quote:
Originally Posted by Παστελι
μου κανω πλυση εγκεφαλου συνεχεια για αυτο εχει γινει φαυλος κυκλος κ δεν βγαινω....δεν θελω να χασω τον ελεγχο...
πιστευω με εχει βοηθησει κ η φαρμακευτικη αγωγη που παιρνω...(ειδικα το ενα απ τα 2 χαπια που παιρνω ελαττωνει την ορεξη, το αλλο απλως δεν την επηρεαζει..) ισως παιζει ρολο κ αυτο δεν ξερω...αλλα το σημαντικοτερο ειναι πιστευω η προαπαθεια που κανω κ η αυτοσυγκρατηση..
Μακαρι να μπορουσα και εγω να ελενξω την αυτοσυγκρατηση μου στο φαι.Στα αλλα θεματα κρατιεμαι σε αυτο ομως δεν μπορω .
Οπως εμαθες σε αλλα πραγματα κ το ελεγχεις ετσι μπορεις να κανεις το ιδιο κ με το φαγητο...Φυσικα θελει προσπαθεια, υπομονη, μικρα κ σταδιακα βηματα κ πολλη δουλεια με τον εαυτο σου η με καποιον ειδικο...
Το βασικο ειναι να μαθεις να διαχειριζεσαι τα συναισθηματα που σου πρακαλουνται απο διαφορες καταστασεις, ωστε να μην ξεσπας μετα στο φαγητο (συναισθηματικη υπερφαγια δηλαδη..)....Γιατι η οποια συμπεριφορα μας απεναντι στο φαηγτο που συνιστα διαταραχη οφειλεται σε αλλα αιτια που ειναι συνηθως συγκεκαλυμμενα κ εκει πρεπει να εστιασουμε...
Τις ανορεξικές που τις βλέπετε?Γιατι εγώ πολυ μα πολύ σπανια βλεπω τετοιες κοπέλες.Εκτος και αν τις αδυνατουλες τις λετε ανορεξικες απο ζηλεια ή δεν ξερω απο τι αλλο.
Κάτι αλλο τωρα,ποιος σας εμαθε την χαζομαρα του να μην τρώτε (!) για να διατηρησετε το σωμα σας ή για να αδυνατισετε?Τι μαλακιες ειναι αυτες?Αν θελετε να 'στε αδυνατουλες πρεπει να γυμναζεστε,κανετε αερόβια γυμναστικη και θα είστε αδυνατες και συναμα υγιείς(και επίσης θα τρώτε ο,τι θελετε).
θα κανεις βουλιμικο με την μια εγω μεχρι 1,5 χρονο πριν ετρωγα
πρωι 1 ποτυρι χυμο
μεσημερι 1 πιατο μαρουλι με ντοματα
βραδυ 2 φρουτα
ολο αυτο καθε μερα για 6 μερες την βδομ για 2 χρονια
οι ανορεξικες δεν βγαινουν εξω οποτε δεν θα τις δεις ποτε σε παραλια η σε δρομο
Θελω να ρωτησω τα κοριτσια του φορουμ που δεν τρωνε και ακολουθουν κατι βλαμμενες διαιτες αν γυμναζονται.
Λοιπον γυμναζεστε?
βλαμμενος εισαι κ φαινεσαι αμα δεν εχεις διατροφικη μην δινεις συμβουλες και τσιγκλας!
γυμναστικη!!!! ω δεν το χαμε σκεφτει! πω πω τσαμπα ταλαιπωριομασταν 10 χρονια τωρα!!!! καλα που χαμε κ σενα!
Προσωπικα εχω γνωρισει αρκετες ανορεξικες κ εχω δει , εχω εμπειρια στο θεμα κ μπορω να καταλαβω ακομα κ αν καποια ειναι ανορεξικη η ειναι το φυσικο της ετσι...Οταν νοσηλευομουν ειμασταν 3, μολις ειχαν φυγει αλλες 2...Quote:
Originally Posted by PurplePuppet(male)
Ειναι παρα πολυ μεγαλος ο αριθμος των κοριτσιων που εχουν περασει νευρικη ανορεξια, δεν το περιμενα κι εγω να πω την αληθεια...
Ειναι φαυλος κυκλος που προκυπτει κατα βαση απο αλυτα θεματα που εχεις με τον εαυτο σου, κ οχι τοσο με την εξωτερικη επιρροη που δεχεσαι...ειναι ενα μονιμο αισθημα ανικανοποιητου...δεν ξερω αν με πιανεις...
Εγω αναφερομαι στα νορμαλ υγιή κοριτσια,εσυ εχεις δηλαδη καποιο προβλημα υγειας?τι εννοεις διατροφική?τι εχεις δηλαδη?