τρελλό πρηχτάκι??χαχαχαχαχαχαχαχα χ
Printable View
Προσωπικά είμαι περισσότερο της παρέας...
Τις περισσότερες φορές που βγαίνω για καφέ ποτό ή μπάνιο θέλω μεγάλη παρέα για να περάσω καλά...
Υπάρχουν και φορές που βγαίνω μόνο με ένα ακόμα άτομο αλλά συνήθως δεν πάμε για καφέ ποτό ή μπάνιο αλλά βόλτες γενικά,ή αράζουμε σε κάποια πλατεία ή κάποιο παρκάκι και συζητάμε διάφορα...
Στο σπίτι δεν φέρνω πολύ συχνά φίλους γιατί είναι σε κάπως απομακρυσμένο μέρος...
Ελάχιστες φορές βγαίνω μόνος μου,τελευταία δεν βγαίνω ποτέ μόνος μου γιατί δεν το έχω ανάγκη...
Όταν έβγαινα μόνος μου πήγαινα βόλτες με τα πόδια ή με το ποδήλατο σε ερημικούς δρόμους για να ηρεμίσω και να χαλαρώσω...
Την τελευταία φορά που βγήκα μόνος μου ήταν πριν καμιά βδομάδα όταν κάτι με είχε κάνει έξω φρενών στο σπίτι,πήρα το μηχανάκι,έκανα κάτι βόλτες στην αρχή και μετά πήγα και άραξα σε ένα μοναχικό άλσος με θέα,έβαλα μουσική,χαλάρωσα και γύρισα μετά από κανα δύωρο σπίτι...
Όπως και να το κάνουμε,το φύλο παίζει ρόλο και σ'αυτό.Όταν μια γυναίκα βγαίνει μόνη,δεν χτυπάει τόσο άσχημα όσο ένας μόνος άντρας.Όλο και κάποιος μπορεί να την πλησιάσει,ιδίως σε καφετέρια,σινεμά ή σε βόλτα με το σκυλί της στο πάρκο.Διότι σε μια γυναίκα η μοναχικότητα δεν θεωρείται μεγαλο ελάττωμα όπως στον άντρα που θεωρείται κάτι σαν λέπρα.Όταν κάποιος άντρας αποφασίσει να βγει μόνος,ξέρει ότι μόνος θα βγει,μόνος θα γυρίσει.Οπότε ας μην έχει προσδοκίες για γνωριμίες και ας προσπαθήσει να ευχαριστηθεί όπως μπορεί ό,τι αποφασίσει να κάνει (όσο βέβαια μπορεί να βρει κάποιος ευχαρίστηση σε κάποια μοναχική δραστηριότητα).
Σιγά το big deal,και γω όλο μόνος μου βγαίνω.Εντάξει,για καφέ ή σινεμά δεν πηγαίνω γιατι δεν μαρεσουν αυτοι οι τροποι ψυχαγωγίας αλλά όταν ψωνίζω/περπατώ/γυμνάζομαι/τρωω έξω/βγαινω βολτες γενικοτερα,το κανω μονος μου.Μονο στη σχολή έχω παρέα αλλά και παλι,κανουμε απλα παρεα για τα θέματα της σχολης,τιποτα παραπανω.Σιγουρα θα ήταν καλο να χεις καλή παρέα αλλά αν δεν έχεις τότε συμβιβάζεσαι και κάνεις ό,τι θέλεις να κανες μόνος σου.Δηλαδη τι?Θα περιμενεις μέχρι να βρεις φιλους?μπορει να μην βρεις και ποτε.
Μπορεί, πράγματι. Οι περισσότεροι άλλωστε από μια ηλικία και μετά δεν έχουν φίλους αλλά συναδέλφους και συζήγους. Για τους υπόλοιπους δεν έχουν χρόνο.
Όσοι από εμάς δεν εξελισόμαστε σύμφωνα με αυτά τα αποδεκτά πρότυπα μένουμε μόνοι, δυστυχώς.
με τη διαφορα PurplePuppet οτι αλλιως ειναι η Σαλονικα κι αλλιως η κολαση που λεγεται Αθηνα. οποιος θελει παντως εγω ψηνομαι και για σινεμα και για αραγμα αλλου, αρκει να μην εχει πολυ κοσμο και φασαρια, και να με αντεχουν φυσικα και τα ατομακια που θα βγουν μαζι μου, γιατι ειμαι πολυ οτιναναι και γτπ ανθρωπος. και χτες το βραδυ πχ ημουν στα Village του The Mall με χρηστρια του φορουμ, δε τρεχει τπτ...
Καταρχας ζω στο εξωτερικό παρόλο που στο προφιλ μου λεει θεσσαλονικη,η πατριδα μου.Τι σημαινει αυτο που ειπες για την αθήνα??Δεν το πιασα.
οτι η φασαρια και το καυσαεριο στην Αθηνα δε παλευεται, και ειναι χειροτερη απο τη Σαλονικα.
Κάπως άσχετο με το θέμα :p
καθολου, αφου οταν ζεις σε ενα καλο κι ομορφο περιβαλλον, νιωθεις καλυτερα να κυκλοφορεις συχνοτερα ακομα και μονος σου! οταν το περιβαλλον ειναι τελειως σκατα οπως εδω που ζω εγω στην Αθηνα, τοτε δεν εχεις ορεξη ουτε μεχρι το περιπτερο να πας. βγαινεις εξω σε πιανει πονοκεφαλος και μονο απ'τα κορναρισματα κλπ. ειδικα τωρα καλοκαιριατικα με τετοια ζεστη, μετα τις 7-8 κυκλοφορω μονο...
ναι έχεις δικιο και σαυτο,οταν ημουν στη θεσσαλονικη δεν έβγαινα συχνά,άλλωστε οι 2 μεγαλες πολες της ελλαδος ειναι χάλια,καθόλου πρασινο ή έστω καποιο πάρκο,πολυ φασαρία και γεμάτο μεταναστες.
Η Σαλονικα ναι, ειναι καπως καλυτερη απο Αθηνα, αλλα σε σχεση με καποια πραγματα στα ιδια δεδομενα κινειται, με τη διαφορα οτι εχει λιγοτερη εγκληματικοτητα κ μεταναστες, αλλα κατα τ αλλα κινηση, φασαρια, χαμος, κ ζεστη, πολυ ζεστη, κ απο πρασινο κ φυση μονο 2-3 μερη ενδεικνυνται.....
έχουν ή δεν έχουν κοινωνική ζωή? επειδή στο πρώτο ποστ λες πως δεν έχουν φίλους!
Αναλόγως. Κοινωνική ζωή ναι, η φιλία και οι σχέσεις είναι κάτι πιο δύσκολο
Σημασία δεν έχει ο χώρος στον οποίο βρίσκεσαι αλλά ο τρόπος με τον οποίο ζεις στον χώρο αυτό. Και σκατά να ναι ο χώρος, άμα παιρνάς ωραία, άμα έχεις φίλους και δεν είσαι μόνος, άμα έχεις εκεί ανθρώπους να σε αγαπούν και άμα είσαι και ευχαριστημένος με αυτά που κάνεις θα νοιώθεις υπέροχα και αυτό το υπέροχο, το ευχάριστο θα προσπερνά στο νου σου την όψη του χώρου. Όμως άμα λείπουν όλα αυτά τα ωραία από τη ζωή σου και σε παραδεισένιο χώρο να σαι θα βιώνεις πλήξη, ανία, απογοήτευση, θα συχαθείς το χώρο και θα θες να φύγεις.
Φίλε μου Ίνσεκτ, καταλαβαίνω το δράμα της μοναξιάς που νοιώθεις, που ακόμα και εδώ στα μηνύματα σου προσπαθείς να το επισκιάσεις κάπως, να μην το παρουσιάσεις τόσο δυσάρεστο. Πιστεύω αυτή την κατάσταση ξεκίνησες να τη βιώνεις από παιδί και όχι επειδή οι άλλοι παντρεύτηκαν και ξεκόψατε. Και το να μην παντρευτεί κάποιος, εκτός κι αν είναι επιλογή, είναι εν μέρει συνέπεια της κοινωνικής απομόνωσης. Η απομόνωση ή ο αποκλεισμός από τις παρέες στερούν σε σημαντικό βαθμό τη δυνατότητα να μάθεις να συναναστρέφεσαι και να κάνεις γνωριμίες.
Το να βγαίνεις μόνος, να περπατάς μόνος κλπ είναι απλά φυγή από το χώρο του σπιτιού, αλλαγή χώρου, που λίγο ελαφρύνει τη διάθεση, τίποτα περισσότερο. Η αλλαγή είναι να το να βρεις λίγους ανθρώπους, αυτούς με τους οποίους ταιριάζεις. Σου τα χω ξαναπεί!
Μιλώ για όταν η μοναξιά δεν είναι συνηδειτή επιλογή ζωής. Και το χειρότερο κάποιες φορές να νοιώθεις ότι σε πιάνει ασφυξία από τη μοναξιά, σα να θες αέρα να αναπνεύσεις και να μην υπάρχει.
Εντάξει δε λέω, δεν είναι και τόσο δυσάρεστα, δεν πεθαίνω και από καρκίνο ακόμα! Ίσως να είναι και επιλογή μου η μοναξιά, να είχα κάτι επάνω μου που να προκαλούσε τους άλλους να με πειράξουν, η να ήμουν υπερβολικά χαμηλών τόνων για τους υπολοίπους, και όταν συναντούσα άσχημες συμπεριφορές να αποτραβιόμουν. Είναι περίεργο δα αλλά θυμάμαι ότι όταν κάποιος είχε πρόβλημα κάποια ευαισθησία ερχόταν και το έλεγε προσωπικά, μακρυά από παρέες, από τον λιθοβολισμό του πλήθους. Πράγματι όπως λες κι εσύ από μικρός έδειχνα μακρυά από τον υπόλοιπο κόσμο, φαίνεται τα προβλήματα μου χτύπησαν νωρίς τη πόρτα. Λοιπόν, αυτά για την ώρα, θα τα πούμε πιο μετά.
Άμα η μοναξια είναι επιλογή τότε μπορεί να ναι μορφή ευτυχίας.
Λοιπόν υπάρχει πολύ βία στον κόσμο και στην ανθρώπινη ψυχή. Τις προάλλες πήγα για ένα μπάνιο στη θάλασσα μόνος μου και μετά από λίγο ήρθε μια μητέρα με τα παιδιά της, το ένα, ούτε δύο ετών να ήταν , μου πετούσε χαλίκια, το έκανε μία το έκανε δύο, τελικά φώναξα στη μάνα να μαζέψει το κωλόπαιδο της. Εσάς σας αρέσει τόση βία που υπάρχει? Γιατί να γίνονται γονείς τέτοιοι άνθρωποι? Θα έφταιγα εγώ αν πετούσα και γω χαλίκια πίσω στο κωλόπαιδο και την μάνα του?
εσυ δεν εισαι ενα κακομαθημενο κωλοπαιδο, οποτε δνε θα ειχες καμια δικαιολογια αν το εκανες.
το παιδι, δεν εχει ευθυνη εφοσον ετσι το μαθανε.
την ευθυνη την εχει η μανα του, η οποια για να μην ασχοληθει να το συμμαζεψει, προτιμαει να το αφηνει να ενοχλει τον καθενα και να κανει το μπανιο της.
δεν ξερω αν αυτο αρκει για να την βγαλουμε και ανικανη μητερα :ρ ειναι μαλλον υπερβολικο .
αλλα μουλαρα ειναι σιγουρα!
το παιδι δεν ειναι κωλοπαιδο! ενα παιδακι 2 ετων ειναι! τι περιμενεις βρε καροτ? να σου λυνει κ διαφορικες εξισωσεις?
αν εβλεπα ενα παιδακι στη θαλασσα να πεταει χαλικια θα σκεφτομουν, οτι το παιδακι βρηκε ενα καινουργιο παιχνιδι κ ανακαλυπτει τον κοσμο κ δεν ξερει οτι δεν ειναι σωστο να πεταει χαλικια στους αλλους.
η μαμα του μπορει να ηταν οντως γαιδουρα, η μπορει να ηταν απασχολημενη κ να μην προσεξε τις σκανταλιες του παιδιου η ποιος ξερει τι αλλο.
παντως αν εβλεπα εναν τριανταρη που επειδη ενα διχρονο του πεταξε χαλικια στην παραλια, παει κ πεταει πισω χαλικια στο μωρο κ τη μανα του, θα ελεγα να ενας εντελως ανωριμος τριανταρης! (με μυαλο διχρονου). εφοσον σε ενοχλουσε καλα εκανες κ ειπες στη μαμα να μαζεψει το παιδακι. σιγα τη βια πια, τα χαλικια του μωρου. νομιζω οτι κανεις το κουνουπι ελεφαντα.
Έχεις μεγάλο πρόβλημα, μεγαλύτερο από την Remedy.
Να προστεθώ και γω στις προβληματικές...:Ρ
Έλεος βινς! Ένα παιδάκι δυο χρονών ήταν, όχι η Χρυσή Αυγή και σου πέταγε μολότωφ!
Δηλαδή το βρίσκεις ωραίο να σου πετάει χαλίκια και πέτρες ένα παιδάκι?
Λες ρε συ να μου ρθει ολόκληρη χρυσή αυγή? Ένας ένας δεν γίνεται.. να κάνουμε και τουρνουά. doing *)
carrot ξες τι σε τετοιες περιπτωσεις αμα σου τη σπανε καλυτερα απομακρυνσου για να εχεις το κεφαλι σου ησυχο, αλλα προς θεου δεν το κανουν επιτηδες, ειναι ετσι αυτη η ηλικια των παιδιων οπου δεν εχει αναπτυχθει ακομη η συνειδησιακη διαμορφωση κ η λογικη κ ψυχοκοινωνικη ικανοτητα, στο λεω αυτο επειδη το αντικειμενο μου εχει να κανει με παιδακια κ ξερω καποια πραγματα επιπλεον, εγω παντως τα λατρευω, εχουν αλλη χαρη ρε συ κ σε κανουν να νιωθεις ομορφα κ να ξανανιωνεις, σαν να ξαναγινεσαι παιδι, ακομα κ αν σου τραβανε τα μαλλια οπως κανει εμενα η ανηψουλα μου !!!! :)
Όπως ίσως διάβασες δεν κατηγόρησα το παιδί όσο τη μάνα που άφηνε το παιδί της να κάνει τέτοιο πράμα.
τελικα αυτη η συζητηση εχει αρχισει να μου θυμιζει μια αλλη παρελθοντικη που ενα διχρονο παλι εφταιγε για ολη την κακια του κοσμου κ του αξιζε να πεθανει στο χιονι επειδη εκλαιγε...
φαινεται υπαρχει μια συσχετιση μεταξυ ψυχωσης κ των διχρονων που ευθυνονται για ολο το κακο της ανθρωποτητας!
τελικα, μηπως επασχε κ ο Ηρωδης απο ψυχωση κ γι αυτο εσφαξε ολα τα νηπια της εποχης? ;)
βινς, δεν παιρνεις κανα φαρμακο? γιατι θιγεσαι με το παραμικρο κ γραφεις αυναρτησιες.
Μπορει απλα να μην το προσεξε, να ασχολουνταν με κατι αλλο εκεινη τη στιγμη, σε καμια περιπτωση δεν το εβαλε βεβαια να το κανει εσκεμμενα, αν ειναι δυνατον! Κοιτα σε τετοιες περιπτωσεις οπως σου ειπα το καλυτερο ειναι να απομακρυνεσαι αμα δεν μπορεις τα παιδακια η καποιον αλλον που σου τη σπαει, φευγεις κ εχεις το κεφαλι σου ησυχο, κ οχι να τα βαζεις με το παιδι η με τη μανα, δεν εχει κανενα νοημα....
Ρε πλάκα μου κάνετε? Σοβαρά μιλάω. Εσύ αν έβλεπες το παιδί σου να ρίχνει χαλίκι σε κάποιον ξένο και συνέχιζε να το κάνει δεν θα του έκανες παρατήρηση? Θα περίμενες από τον ξένο να κάνει σε σένα?
προσωπικα αν ειχα παιδι δεν ξερω τι θα εκανα, γιατι δεν εχω παιδι!!! νομιζω παντως οτι ναι, αν το εβλεπα να πεταει χαλικια θα του εκανα παρατηρηση.
αλλα σαν λουομενη δε θα εδινα σημασια, θα μετακομιζα λιγο πιο εκει στην πλαζ. δε θα καθομουνα να ασχοληθω συζητωντας το σε ενα φορουμ, τι εκανε κ τι δεν εκανε μια μανα που πηγα προχθες σε πλαζ κ μου πεταξε το παιδι της χαλικια. δεν το θεωρω κ τοσο σημαντικο γεγονος. τετοια μικροπραγματα συμβαινουν στην ημερησια διαταξη. αν ασχολιομουν με ολα αυτα θα ημουν μια θυμωμενη καταθλιπτικη, η κατι τετοιο τελος παντων.
Πιστεύεις πως είσαι καλά δηλαδή?
Εδώ και λίγες μέρες συνέχεια μου επιτίθεσαι κι όμως ήμουν πολύ φιλικός μαζί σου προηγουμένως. Αυτό το βρίσκεις καλό εσύ?
οταν λες οτι σου επιτιθομαι, εννοεις οτι σου εξεφρασα τη γνωμη μου που ειναι διαφορετικη απο τη δικη σου? ναι αυτο το εκανα! σε εβρισα καπου? σε προσεβαλα καπου?
η εννοεις επιθεση οτι σου ειπα να παρεις τα φαρμακα?
Επίθεση με τη μορφή κατηγοριών, ότι είμαι άρρωστος, επικίνδυνος, ότι πρέπει να πάρω φάρμακα και τόσα άλλα. Είναι ωραίο αυτό? Θα ήθελες να το κάνουν σε σένα αυτό, άνθρωποι στους οποίους έδειξες καλές προθέσεις?