Μη ζητάς συγνώμη!!! όλα για τους ανθρώπους είναι!!! Χαιρόμαστε που είσαι καλά!!!! Μας λαχτάρησες εχτές!!!! φουουουουουου...... μου ΄φυγε ένα βάρος!!!!! Αλήθεια έχεις δικό σου θέατρο;; :D Τελικά είσαι γυναίκα!!!! (αναρωτιόμουν...) :rolleyes:
Printable View
Μη ζητάς συγνώμη!!! όλα για τους ανθρώπους είναι!!! Χαιρόμαστε που είσαι καλά!!!! Μας λαχτάρησες εχτές!!!! φουουουουουου...... μου ΄φυγε ένα βάρος!!!!! Αλήθεια έχεις δικό σου θέατρο;; :D Τελικά είσαι γυναίκα!!!! (αναρωτιόμουν...) :rolleyes:
Mystic πόσο χαίρομαι που είσαι ζωντανή!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Σου στέλνω μια ζεστή αγκαλιά. Θα φτιάξουν τα πράγματα!
μην εισαι χαζουλα παντα να θυμασε οτι υπαρχουν και χειροτερα απο οτι περναμε εμεις και ναπερνεις δυναμη απο αυτο ,μην ντρεπεσε καθολου ισα ισα τωρα με αυτη την εμπειρια που εχεις να βοηθησεις και να αποτρεψεις και αλλους να μην κανουν κατι παρομοιο
ειμαστε εδω ολοι μας
καλη αναρωση και καλα ΜΠΑΝΙΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!! !!!!!!!!!!!!!!
Υπάρχουνε στιγμές που όλα μοιάζουνε αδιέξοδα και τα προβλήματα άλυτα, αλλά για ΟΛΑ πάντα υπάρχει μια πορεία, δεν λεω λύση, αλλάζεις πορεία και πας κάπου αλλού.Ποιος ο λόγος που σε έφτασε σε αυτήν την ακραία συμπεριφορά;
kalispera eimai neo melos kai afti einai i prwth syzitisi pou anoigw. Efxomai mystic na eisai kala kai na apeythuntheis grhgora se eidiko psyxotherapeuth pou tha se voithisei na matheis giati niwtheis etsi alla kai pws na stamathseis na niwtheis etsi. just for your info mystic prin enamisi xrono piga se psuxotherapeuth me varia katathlipsi, niwthontas ola afta pou niwtheis kai esy twra kai elpizontas kathe vrady pou ksaplwna kai etoimazomoun na kleisw ta matia mou pws to prwi den tha ksypnisw.. telika ksypnisa oles ekeines tis meres kai me th voitheia eidikou gnwrisa pws nosousa apo katathlipsi. otan katafera na to kseperasw pistepse me den eixa kamia tetoia skepsh. eyxomai na vreis ton dromo sou syntoma kai na min afiseis th noso (pou sigoura viwneis) na se nikisei. pistepse me ola synomotoun sto na kerdiseis. H idia sou i fysi se sprwxei na ziseis. Sou milaei mia classic pessimist opou i melagxolia einai to miso mou einai. believe me mporei na diaferoume ma sigoura kati apo afton to kosmo ekei eksw exei ftiaxtei kai gia emas.
kai meta to minima mou pros th mystic tha ithela na sas xairetisw olous kai na eyxithw ws neo melos pws isws sas dwsw kati apo emena kai eseis to idio pou na einai xrisimo!
MYSTIK ! KAΛΟΣ ΜΑΣ ΞΑΝΑ 'ΡΘΕΣ!!
Αφου δεν επαθες κατι κακο , μπορω να πω οτι κατι καλο βγηκε απο αυτην την περιπετεια σου¨) εκτιμησες παραπανω απο πριν την αξια της ζωη σου ! ετσι δεν ειναι ?
Απο τα γραφομενα σου συμπεραινω οτι μετανιωσες για οτι εκανες και πως δεν -ξανα - ποτε- ε??
Ειναι αδικο , ειναι ασχημο να βαζεις τελος στην ζωη σου!! ετσι απλα!! Να χασεις τοσα ωραια πραματα! το καλοκαιρακι σου! τα μπανακια σου στις παραλιες με φιλες φιλους ! και μην σε παιρνει απο κατω με τις στραβες ρε συ! συμβαινουν σε ολους αυτα! ΟΣΟ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ΖΕΙΣ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΞΕΝΕΡΩΜΑΤΑ ΣΟΥ!
Να μπορούσα να έχω μια μεγάλη αγκαλιά, να μπω μέσα και να κρυφτώ μέχρι να ξεκουραστεί το μυαλό μου. Να μπορούσα να αγκαλιάσω τον εαυτό μου, να τον φροντίσω, να τον παρηγορήσω.
Με αγαπάνε τόσοι άνθρωποι κι εγώ όλο και τους πληγώνω. "Από πέντε χρονών σε βλέπω να πονάς", μου είπε ο πατέρας μου όταν με πήγαινε στο νοσοκομείο. Και το ξέρω, το θυμάμαι. Πάντα, τα έβαφα όλα μαύρα. Τις αιτίες τις ψάχνω, κάποιες τις έχω βρει. Σίγουρα είναι ενδογενές. Γεννήθηκα με αυτή την τάση. Είναι δύσκολο να κουβαλάς έναν πόνο στη ψυχή σου και να απολογείσαι συγχρόνως που τον έχεις. ΔΕΝ ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΠΟΝΑΩ. ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΟΝΑΩ.
από τη στιγμή που όπως λες είναι παθολογικό το πρόβλημα σου και το κουβαλάς από τα πέντε σου, γιατί δεν ψάχνεις καλύτερο γιατρό και την κατάλληλη θεραπεία?
Ξέρεις μυστικ, δεν είναι μόνο που υποφέρεις εσύ και φτάνεις σε τέτοιες ακρότητες, είναι που όσο κακό και να κάνεις στον εαυτό σου, δεν υπάρχει περιπτωση να σε λυπηθεί το σύμπαν ή ο Θεός και να αλλάξει αυτό. Όλο και χειρότερο θα γίνεται.
Απ όσα διάβασα και σε άλλο θέμα σου, σχετίζεσαι με το θέατρο.
Από μόνο του είναι μια σκέτη κατάθλιψη, ειδικά αυτές τις εποχές. Εχω φίλους σε αυτό το χώρο και ξέρω πόσο δύσκολα είναι τα πράγματα.
Μήπως να μην έπαιρνες τόσο βαριά μερικά πράγματα και να κοίταζες λίγο περισσότερο εσένα?
Θεοφανία ευχαριστώ για το ενδιαφέρον. Πίστεψε με δεν περιμένω να με λυπηθεί ο Θεός ή το σύμπαν, ούτε εμένα, ούτε κανέναν άνθρωπο που υποφέρει. Δεν αιθεροβατώ. Έχω την καλύτερη γιατρό και την πιο κατάλληλη ψυχοθεραπευτική προσέγγιση για εμένα. Αυτά τα προβλήματα δεν λύνονται από τη μία μέρα στην άλλη, ο ψυχισμός χτίζεται και δεν αλλάζει ούτε σε έναν χρόνο, ούτε σε δύο. Κάνω υποτροπές αλλά θα συνεχίσω τον αγώνα.
Το θέατρο είναι δύσκολος χώρος, αλλά για μένα δεν είναι κατάθλιψη, είναι ζωή.
Δεν φταις εσύ που πονάς και να μην νιώθεις τύψεις. Καλά σου είπε η Θεοφανία, ψάξε έναν καλύτερο γιατρό. Υπάρχουν περιπτώσεις που πολλά μικρά βρέφη π.χ παθαίνουν εγκεφαλικό χωρίς να γίνεται ποτέ διάγνωση, κι αυτό έχει κάποιες συνέπειες.
Βλέπεις? Μου γράφεις αυτά που θα έπρεπε να σου λέω εγώ..:)
Αυτά πρέπει να λες στον εαυτό σου.
Ξέρεις, επειδή εγώ είμαι εντελώς διαφορετικός χαρακτήρας, ανναρωτιέμαι πολλές φορές διαβαζοντας εδω μέσα θέματα, πως αντέοχυν μερικοί άνθρωποι να είναι συνέχεια σε μια μαυρίλα. Θα μου πεις: μα δεν αντέχω, εξ ου και η εξέλιξη.
Εννοώ όμως, πως εγώ δεν μπορώ να ζήσω στη μαυρίλα. Ακόμη και στην χειρότερη κατάσταση θα βρω την πιο ηλίθια δικαιολογία να δω έστω και κάτι θετικό μεσα σε αυτήν για να μη πέσω.
Σίγουρα αυτό έχει να κάνει με ενδογενής παράγοντες όπως λες και συ. Μήπως όμως σε μερικούς ανθρώπους η μαυρίλα λειτουργεί και λίγο λυτρωτικά ή ακόμη και δηιουργικά? Μήπως στολίζει τον κόσμο κάποιου και τον κάνει να νιώθει ξεχωριστός?
Μερικές σκέψεις.
Ω, ναι Θεοφανία έχει ένα μεγαλείο η μαυρίλα...Δεν αντιλέγω, το έχω σκεφτεί κι εγώ. Από την άλλη όπως λες δεν το επιλέγεις ακριβώς, υπάρχει η τάση, έρχονται οι εξωγενείς παράγοντες και κάθονται πάνω και την καλλιεργούν. Και μετά, ξέρεις, ο άνθρωπος-για να το πω απλοϊκά- επιστρέφει στο γνώριμο, ακόμα κι αν είναι τραυματικό. Αυτό ισχύει και είναι το "περίεργο" του ανθρώπινου ψυχισμού. Αλλά ας μην μπούμε σε ψυχαναλυτικά μονοπάτια. Καταλαβαινόμαστε. Άλλωστε βλέπω και τα αδέρφια μου. Ίδια οικογένεια, εντελώς διαφορετικά. Ίσως, τελικά, η Αποδοχή του εαυτού μας να είναι η αρχή της λύσης. Αποδέχομαι σημαίνει αγκαλιάζω, κατανοώ και προσπαθώ να αλλάξω ό,τι με χαλάει. Χαράσσω τη διαδρομή μου με ό,τι διαθέτω. Καλλιεργώ αυτά που θα μου χαρίσουν ψυχική ηρεμία. Μεγάλες κουβέντες...ωραίες, ωστόσο, ε; Ορίστε πήγα πάλι να με ματαιώσω. Εσωτερικός μονόλογος λοιπόν ξανά: Το ότι μπορώ και σκέφτομαι έτσι θα με βοηθήσει...δεν θα αμφισβητώ τις σκέψεις προς βελτίωση...
Mystic, αν και δεν σε ξερω χαιρομαι να διαβαζω οτι εισαι ζωντανη κ πολεμας με οτι νιωθεις....Ευχομαι συντομα να νιωσεις πιο ομορφα κι ολο αυτο να το αφησεις πισω σου να φυγει....
Ευχομαι ολοψυχα καλη δυναμη κ ενασχοληση με οτι αγαπας κ σε αγγιζει!
μου αρέσει που καταλαβαινόμαστε.... ;-)
Το ιδανικό λοιπόν θα ήταν η ισσοροπία, γιατί προχωράς συνέχεια πάνω σε μια αδύναμη κλωστή που αν σπάσει δεν ξέρεις αν πέσεις στο απόλυτο κενό.
Βρες την ισσοροπία σου, (ξέρω είναι σχεδόν αδύνατο, αλλά οι καλλιτέχνες έτσι και αλλιώς ονειροβατούν), προσπάθησε να βρεις τη χρυσή τομή ανάμεσα στο καταστροφικό χάσιμο στη μαυρίλα και τη δυνατότητα να τη χρησιμοποιήσεις για κάτι άλλο, κοντά στο δικό σου μεγαλείο.
Κρατάω αυτόν τον διάλογό μας και θα επιστρέφω νοητά...
Ξέρεις, ήταν μία γιαγιά δίπλα μου στο νοσοκομείο με εγκεφαλικό. Δεν είχε κάποιον δικό της μαζί. Φώναζε όλη τη νύχτα ανα 2 λεπτά. Βοηθησέ με κοπέλα μου, θα πέσω...τρέμω. Της έλεγαν δεν θα πέσεις γιαγιά..
Mystic,να εισαι καλα καρδουλα μου γλυκια!.. Και να ξερεις πως δεν εισαι μονη σου!
Πολεμαω και εγω με την καταθλιψη τα τελευταια 3 χρονια κ τον τελευταιο μηνα χωρισα κ με την κοπελα μου που ειχαμε σχεση 6,5 χρονια... Οποτε θα εχω δυσκολο χειμωνα..
Προσπαθω να περνω θαρρος απο αυτο το φορουμ.
Θα βοηθησω κ εγω οσο κ οπως μπορω!! Γιατι ξερω πως ειναι να πονας...
Μην ξανασκεφτεις να κανεις κακο στον εαυτο σου! ενταξη κοριτσι μου?