Όπου σκοτεινά σημεία θα μπορούσαν να είναι τραύματα του παρελθόντος;
Printable View
Όπου σκοτεινά σημεία θα μπορούσαν να είναι τραύματα του παρελθόντος;
Ναι. Εγώ πιστεύω πως όσοι σχετιζόμαστε με οριακούς τα έχουμε κι εμείς τα θέματά μας. Βέβαια από τη μέχρι τώρα περιγραφή σου δεν έχω συμπεράνει αν είναι οριακός ο φίλος σου. Αλλά ό,τι και να είναι, σκέψου ότι κάποια άλλη στη θέση σου θα είχε ήδη φύγει. Πρέπει να βρεις τι σε κάνει να μένεις, έστω και υποσυνείδητα.Quote:
Originally Posted by Ivory
Όταν βγαίνει εκτός εαυτού πολλές φορές θα γυρίσει να μου πει ότι «πήρα αυτό που ήθελα» και εννοεί πως εγώ ήξερα πολύ καλά με ποιον τρόπο να τον φέρω σε αυτή τη κατάσταση. Το ίδιο συμβαίνει και όταν τίθεται θέμα χωρισμού φυσικά. Πάντα σε μια ένταση εγώ είμαι αυτή που κατά τα λεγόμενα του κατάφερα να φέρω τα πράγματα στο σημείο της σύγκρουσης, του χωρισμού.. Αν δεν είναι σίγουρο ότι μιλάμε για οριακό άτομο, ίσως να μην συνέχιζα τα σχόλια σε αυτό το topic; Υπάρχουν φορές που προσπαθώ να του κάνω συζήτηση με επιχειρήματα (έχει την τάση να κάνει σενάρια χωρίς κάποια λογική στα συμπεράσματα του) και όταν του κάνω την ερώτηση πχ τι είναι αυτό που πιστεύει ότι μπορεί να «κρύβεται» πίσω τον φόβο του ή οτι άλλο αρκετές φορές είναι ένα «δεν ξέρω». Ούτε καν να αναφέρει ένα οποιοδήποτε τρελό σενάριο. Μάταια προσπαθώ να του πω ότι αν δεν μπορεί να σκεφτεί έναν λόγο, μια απάντηση, το πιο πιθανον να μην υπάρχει και κάτι. Πριν κανένα τρίμηνο μου είπε ότι ξύπναγε εκείνη τη περίοδο με τον φόβο ότι θα τον αφήσω και μάλιστα ότι θα γυρνούσε σπίτι από τη δουλειά, θα είχα πάρει όλα τα πράγματα και θα είχε μείνει μόνο ένα σημείωμα. Σίγουρα έχει παίξει ρόλο το ότι σε μεγάλο βαθμό δεν εγκαταλείπω κάποιον που έχει ανάγκη γενικά στη ζωή μου χωρίς να είναι απαραίτητα στον στενό μου κύκλο (έχω μεγάλο ενδιαφέρον σε ανθρωπιστικές δραστηριότητες, κοινωνικές κουζίνες κλπ) δε θα στηριξω κάποιον πιο στενό μου; Κάπου έχω κάνει και τη σκέψη ότι πριν ξεκινήσει να χαλάει το κλίμα από τη μεριά του, κάτι έχει ξεκινήσει πρώτα να πληγώνει εκείνον. Να είναι δείγμα ότι κάπου τον λυπάμαι; Ξέρω πως αυτό που θα πω είναι παράλογο αλλά θα μου έκανε καλό έστω να γινόταν μια διάγνωση και να πω μέσα μου «εντάξει ήταν μια διαταραχή δεν γινόταν τίποτα καλύτερο» ή ακόμα καλύτερα να τα βάζαμε κάτω με τα δεδομένα στη πραγματική τους διάσταση και όχι φαντασιακα σενάρια και κατηγορίες και να παιρνόταν τότε οι αποφάσεις. Δε νομίζω ότι θα μου στοίχιζε τότε το τέλος αλλά με το να με υποτιμάει με τον τρόπο που με υποτιμάει, με πληγώνει πολύ το να δείχνει να μην έχει εκτιμήσει τίποτα στο πρόσωπο μου. Βέβαια ζητάω κάτι που δεν πρόκειται με τίποτα να μου δώσει. Βάση λογικής είναι ξεκάθαρο. Επίσης μου έχει πει (και φαίνεται) να έχει τρομερή σχέση με την αδερφή του. Έχει πει πως είναι το μόνο άτομο που βάζει φίλτρα και προσέχει τον εαυτό του. Λέτε να είναι αυτή το favourite person του; Το άλλο που μου έχει κάνει εντύπωση είναι πως μετά από στιγμές έντασης, θα αναφέρει πόσο του λείπει η μαμά του. Μια φορά χαρακτηριστικά είχε βάλει τα κλάματα και μάλιστα σε σημείο που δεν το είχε συνειδητοποιήσει ότι έκλαιγε και είχε πει πως τα βαρέθηκε όλα. Υπάρχουν φορές που ενώ ξέρει πως να νιώσει καλύτερα αν τον ακουμπήσω με οποιοδήποτε ίχνος τρυφερότητας σε στιγμή που νιώθει ζορισμένος, δεν μου το επιτρέπει! Και το έχει εκφράσει ακριβώς έτσι ότι «δεν θέλει να νιώσει καλύτερα». Τέτοια περιστατικά μου στοιχίζουν πολύ γιατί τον νιώθω να βασανίζεται. :( μπορεί να είμαι παράλογη, σίγουρα νιώθω χαζή και μόνο που τα γράφω σε εσάς.
Όχι μόνο δεν ειναι παράλογο αυτό που λες, αλλά εγώ νομίζω ότι ειναι και λυτρωτικό, το να καταλάβουμε ότι απέναντί μας έχουμε μία διαταραχή προσωπικότητας και όχι απλά ένα... κακομαθημένο. Γιατί ειναι λυτρωτικό; Γιατί πεθαίνει η ελπίδα που μας κρατά δέσμιους σε μία κατάσταση που δεν θα αλλάξει. Είναι σαν να προσπαθείς να κάνεις έναν ανάπηρο να περπατήσει επειδή νομίζεις ότι απλά βαριέται να περπατήσει. Ξέρεις ποια είναι το πιο σημαντική ένδειξη ότι ο φίλος σου μπορεί να ειναι bpd? Το ότι είσαι εδώ.Quote:
Originally Posted by Ivory
Κι εγώ συμφωνώ με τον Αίολο. Ούτε ο δικός μου έχει πει ότι έχει οριακή. Μόνη μου είδα τα σημάδια, ήρθα σε αυτό το τόπικ και από τότε όλα ταιριάζουν και όλα βγάζουν νόημα.
Εδώ είναι που πρέπει να εστιάσεις σε εσένα. Συχνά το ενδιαφέρον για τους άλλους ταυτίζεται με αυτό που ονομάζουμε συνεξάρτηση, αλλά και με την πλούσια ενσυναίσθηση που διαθέτουμε, η που νομίζουμε ότι διαθέτουμε (σου το είπαν οι φίλοι σου). Το να νοιαζόμαστε για τη δυστυχία του κόσμου δεν σημαίνει απαραίτητα ότι υποφέρουμε κι εμείς. Λυπούμαστε αλλά δεν υποφέρουμε. Όμως ο συνεξαρτημένος υποφέρει, διότι η συνεξάρτηση βασίζεται, όχι στο ηθικό ενδιαφέρον για τους συνανθρώπους μας, αλλά στην πεποίθηση που έχουμε ότι αν δεν μπορούμε να προσφέρουμε βοήθεια σε κάποιον, τότε, αυτός ο κάποιος δε θα μας έχει ανάγκη. Ως εκ τούτου οι συνεξαρτημένοι ψάχνουν άτομα που ζητούν βοήθεια προκειμένου να νοιώθουν οι ίδιοι χρήσιμοι. Οι συνεξαρτημένοι συχνά αυτο-προσδιορίζονται ως ενσυναισθητικοί, αλλά αυτό ειναι κάτι το εντελώς διαφορετικό.Quote:
Originally Posted by Ivory
Γειά σας Ivory και Drpath. Έχει πανσέληνο απόψε. Ελπίζω να μην σας αναστατώσουν πολύ. Ο δικός μου προσπάθησε (από απόσταση), αλλά αυτή η απόσταση με σώζει και το χειρίστηκα ωραία, πιστεύω. Γενικά πρέπει να είμαστε πάντα στην τσίτα για ό,τι πουν και κάνουν.
Γυρίσαμε Αθήνα. Το ταξίδι πήγε καλά και γενικά η χθεσινή μέρα. Σήμερα πάλι δύσκολα τα πράγματα. Είναι κατάσταση αυτή?Quote:
Originally Posted by Epsilon
Πες μας για σήμερα αν θέλεις.Quote:
Originally Posted by Dpath
Η μόνιμη κενότητα της οριακής προσωπικότητας. Ατονία, σιωπή, κατάθλιψη. Όσο και να παλέψεις σε παρασύρει.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Μάλλον μιλάει με τον άλλον στο κινητό... ή δεν της έχει γράψει και περιμένει μήνυμά του. Στα γράφω έτσι χύμα, επειδή πιστεύω ότι είναι πιθανόν να ισχύουν κατα 90 τα εκατό και προσπαθώ να σε ταρακουνήσω ελαφρώς. Αν κάνω λάθος και δεν υπάρχει άλλος, ζητώ προκαταβολικά συγγνώμη.Quote:
Originally Posted by Dpath
Τι να πω, μπορεί να είναι έτσι!Quote:
Originally Posted by Epsilon
Δεν χρειάζεται να λέμε συγνώμη εδώ. Η ειλικρίνεια και η ανωνυμία είναι ο λόγος που συζητάμε εδώ μέσα.
Καλημέρα. Οντως εδώ μπορούμε να γράψουμε πιο ελεύθερα. Αν γνωριζόμασταν και ρωτούσες τη γνώμη μου θα δυσκολευόμουν να τα πω αυτά. Αλλά βλέπεις, δεν υπάρχει οριακή που δεν παίζει με άλλους. Το έχουν τρομερή ανάγκη, για επιβεβαίωση. Δημιουργούν διαρκώς "τρίγωνα". Ο λόγος που το κάνουν αυτό είναι γιατί νομίζουν ότι έτσι θα έχουν τον έλεγχο στην ερωτική σχέση. Βέβαια μου κάνει εντύπωση πως άντεξε 15 χρόνια ως τώρα στη σχέση σας χωρίς να φλερτάρει με άλλους, όπως λες.Quote:
Originally Posted by Dpath
Ναι άντεξε και πρέπει να πω ότι ήταν υπόδειγμα.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Εκτός από την ανάγκη για επιβεβαίωση, το παιχνίδι αποσκοπεί στη δημιουργία καβάτζας σε περίπτωση που στραβώσει το πράμα. Σε αντίθεση με τους νάρκισσους που ειναι περισσότερο αυτόνομοι, οι bpd εξαρτώνται πολύ περισσότερο από τους άλλους και δεν μπορούν ευκολα να ειναι μόνες/μόνοι. Φροντίζουν λοιπόν κατά τη διάρκεια μίας σχέσης να δημιουργούν παράλληλα πιθανές εναλλακτικές έτσι ώστε αν τελειώσει η σχέση (πράγμα που είναι σχεδόν σίγουρο αφού θα την καταστρέψουν οι ίδιοι) να μεταπηδήσουν άμεσα στην επόμενη. Συχνά όταν εκδηλώνονται συμπεριφορές συναισθηματικής απομάκρυνσης πχ ghosting ή silent treatment, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο λόγο, συνήθως είναι η φάση που έχει κλειδώσει ο επόμενος. Ας πούμε ότι δημιουργούν μία τεχνική κρίση (πχ κάτι που έκανες και θύμωσαν και άρα δεν σου μιλάνε). Αυτή η δήθεν κρίση δημιουργεί απομάκρυνση από το σύντροφο χωρίς όμως τη δημιουργία υποψίας, γεγονός που διευκολύνει την εγγύτητα με το νέο θύμα, που θα παίξει και το ρόλο του παρηγορητή.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Δεν ισχύει για όλους το ότι δε μπορεί να μείνουν μόνοι. Μπορεί να έχουν προχωρήσει κάπως με τη ψυχοθεραπεία τους ώστε να έχουν φτάσει στο σημείο να αναγνωρίσουν κάποια από τα λανθασμένα μοτίβα των σκέψεων/συναισθημάτων τους που τους οδήγησαν σε παρορμητικές και λάθος αποφάσεις ή αξιολογήσεις καταστάσεων και προσώπων. Και να θέλουν να τα δουλέψουν μόνοι τους ώστε να μη ξαναπληγωθουν από μια ακόμα καινούρια σχέση. Αν θα το καταφέρουν ποτέ δεν το ξέρω.
Επίσης υπάρχει και ο τύπος bpd hermit,δηλαδή ερημίτης, που νιώθει πιο άνετα με τη μοναξιά του και πιο ασφαλής.
Νομίζω ότι γενικά υπάρχουν πολλές παραλλαγές, πέρα από κάποια βασικά κοινά χαρακτηριστικά που έχουν ολοι. Είναι φάσμα τελικά δίκιο έχουν όσοι το λένε. Κάθε άνθρωπος έχει χαρακτηριστικά στη προσωπικότητα του ποσοστιαία. Π.χ.
Αν μπορούσε να μετρηθεί κάτι τέτοιο, λέμε τώρα, θα ήταν 40% το ενα 30% το αλλο, 80 % σε κάτι άλλο, και έτσι βγαίνει ο χαρακτήρας-προσωπικότητα του άλλου. Κάτι τέτοιο έχω αντιληφθεί και με τις συννοσηροτητες. Φερ'ειπειν κάποια με οριακή διαταραχή μπορεί να έχει πιο μεγάλο ποσοστό στα ναρκισσιστικα του στοιχεία, κάποιος άλλος στα εξαρτητικά, καποιος αλλος στα αντικοινωνικά δραματικά κ.ο.κ. και έτσι βγαίνει και η διαφορετική προσωπικότητα του καθενός Κάποιος ο οποίος δεν πληροί τα κριτήρια π.χ. για να διαγνωστεί με ΝΠΔ, το ποσοστό σε αυτό τον τομέα θα είναι χαμηλό. Όταν κάποιο χαρακτηριστικό της προσωπικότητας μας είναι ασυνήθιστα υψηλό τότε ίσως ξεκινάνε και τα θεματάκια μας. Και ίσως το ενα μπορεί να συμπαρασυρει κι άλλα.
Αίολε, συμφωνώ με τις καβάτζες. Το είπα και πιο πάνω, πρέπει να υπάρχει παντα ένας ο οποίος θα στηριχτούν πάνω του, αλλά όχι κατ' ανάγκην ερωτικός σύντροφος. Όταν ξεκινάει μια σχέση είναι ο ερωτικός σύντροφος αυτός που είναι τα πάντα γι αυτούς. Αν κάτι στραβώσει πάντα θα υπάρχει κάτι που θα είναι σε αναμονή. Είτε καποιος άλλος ερωτικός συντροφος είτε το fp που είχε μπει στην άκρη λόγω της σχέσης και θα πάρει το ρόλο αυτό και ας μην είναι ερωτική η σχέση κτλ. Λενε ότι μπορούν να εξιδανικευουν ένα άτομο κάθε φορά. Κάποιος πρέπει να παίζει αυτόν τον ρόλο για να μπορούν να επιβιώσουν συναισθηματικά
Στη δική μου περίπτωση είναι η μάνα της. Μόλις πήρε την έγκριση στραβωσε το πράγμα.Quote:
Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός
Σίγουρα εκτός από τις παράλληλες συναναστροφές και την προετοιμασία του εδάφους για καινούρια επαφή, σε πολλές περιπτώσεις επειδή συνυπάρχουν και άλλες ψυχοπαθολογικές καταστάσεις παρατηρούνται διαστήματα γενικής αποστασιοποίησης του ατόμου από πρόσωπα και καταστάσεις (καταθλιπτικές φάσεις που σχετίζονται και με το χρόνιο αίσθημα κενού). Είναι όντως αρκετά ευρύ το φάσμα. Σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως η ψυχοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει εφόσον υπάρχει η ανάλογη συνειδητοποίηση και διάθεση.
Και σε αυτό σε εμάς έχει πάει στραβά. Έχει κάνει ψυχοθεραπεία στο παρελθόν, άλλα δεν υπήρχε η διάγνωση.Quote:
Originally Posted by The sound of silence
Το ένα δεν αποκλείει το άλλο απαραίτητα πάντως. Σε κάθε περίπτωση οι συνεξαρτώμενοι καλό είναι δουλέψουν με την αυτοεκτίμηση-αυτοπεποίθησή τους.Quote:
Originally Posted by aeolus74
Πράγματι, δεν ισχύει για όλους, ούτε και όλοι οι bpd κερατώνουν. Συνήθως αυτά που γράφω αφορούν συνήθεις συμπεριφορές μη διαγνωσμένων ατόμων με BPD. Τώρα όσον αφορά τις καβάτζες, και πάλι συμφωνώ με αυτό που γράφεις, αλλά, αν μιλάμε για όμορφη γυναίκα bpd η καβάτζα θα είναι σχεδόν σίγουρα ερωτική.Quote:
Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός
Τώρα δλδ η ψυχίατρος που της έδωσε εσφαλμένα αντικαταθλιπτικά δεν την βλέπει;
Όχι γιατί μετά από δική μου και όχι μόνο παρέμβαση πήρε από άλλο γιατρό μια δεύτερη γνώμη. Εκείνος της είπε πως δεν έχει με τίποτα κατάθλιψη και ότι έχει μια διαταραχή την οποία και φυσικά δεν μου εξήγησε η σύζυγος. Τελικά και επειδή και η ίδια είναι ψυχολόγος, σταμάτησε τα πάντα γιατρούς και φάρμακα και θεωρεί ότι δεν έχει τίποτα.Quote:
Originally Posted by Ivory
Είχε κάποια στερητικά και τώρα βρίσκεται στη φάση της αιώνιας Κενότητας και ουσιαστικά θεωρεί ότι το πρόβλημα είμαι εγώ.
Όλος συμβαίνει πάντα στις σχέσεις με τα οριακά άτομα ο η σύντροφος ευθύνεται για τα πάντα. Συνάμα, η μάνα της στο πλαίσιο να την προσεγγίσει της πιπαλαει το μυαλό ότι δεν έχει τίποτα.
Τους βαρέθηκα όλους πραγματικά, απλά προσπαθώ για τα παιδιά,, δεν φταίνε σε τίποτα.
Φοβερό. Υπάρχει μια ψυχολόγος εδώ στο φόρουμ που πάσχει από οριακή αλλά φαίνεται να το θέλει πολύ να το δουλέψει. Από τα γραφόμενα της φαίνεται να μην τα πηγαίνει άσχημα..
Ποιά ψυχολόγος εδώ στο φόρουμ έχει οριακή; Μου διέφυγε. Εκτός αν ήταν παλαιότερα.Quote:
Originally Posted by Ivory
Κάτσε. Τώρα μας λες ότι είναι ψυχολόγος η ίδια; Και όλα αυτά τα χρόνια δεν είχε αναγνωρίσει το πρόβλημα στον εαυτό της; Μήπως δεν στα λέει καλά;Quote:
Originally Posted by Dpath
https://forum.psychology.gr/threads/...ρασε/page5
Είναι παλιώτερα. Η Nicka
Μήπως επειδή ακριβώς ήταν ψυχολόγος μπορούσε πιο εύκολα να ελέγχει τα συναισθήματα της ως προς τη διαχείρηση τους γι αυτό και άντεξαν τόσα χρόνια σε σχέση;
Όχι! Καμία σχέση!Quote:
Originally Posted by Ivory
Νομίζω ότι είχε κάνει χρόνια ψυχοθεραπεια και την κράταγε. Σιγά σιγά το έχασε. Για αυτό φτάσαμε εδώ.
Αν είχε κάνει για χρόνια ψυχοθεραπεία, δεν θα της είχαν διαγνώσει την οριακή; Μήπως το γνώριζε από παλιά και στο έκρυβε, θεωρώντας πως θα το λύσει μόνη της;Quote:
Originally Posted by Dpath
Δεν έχω διαβάσει όλα τα παλιά θέματα. Ευχαριστώ όπως και να έχει για την παραπομπή.Quote:
Originally Posted by Ivory
"η διαταραχή που καταστρέφει τις σχέσεις"
https://youtu.be/yXeeiiHEpeg
Πάντως το fp, όπως το ορίζεις εδώ, δεν μπορεί να είναι συγγενής. Ούτε καν άτομο του ίδιου φύλου. Νομίζω ότι δημιουργούν ένα κλίμα ερωτισμού ακόμα κι αν δεν έχουν ερωτική σχέση ακριβώς με το fp. Το έγραψες κι εσύ σε προηγούμενο μήνυμα. Οτι κάνουν το fp να τους ερωτευτεί συνήθως. Γενικά, νομίζω δεν ξέρουν άλλο τρόπο να σχετίζονται με τους ανθρώπους πέραν του ερωτικού. Κάτι που έχω προσέξει στον δικό μου είναι ότι έχει σχεδόν μόνο γυναίκες φίλες και έχει σχετιστεί με κάποιον τρόπο με όλες. (Μόνος του μου τα λέει).Quote:
Originally Posted by Ήλιος μεγάλος και ζεστός
Πάντως και στη περίπτωση του δικού μου νομίζω ότι fp είναι η αδερφή του. Εκείνη θα πάρει τηλ εάν θέλει μια γνώμη σε κάτι που τον απασχολεί, θα του λείπει αν πάει διακοπές κλπ ίσως φταίει που έχουν μείνει οι δυο τους πλέον από την οικογένεια. Εκείνη σε αντίθεση με εκείνον έχει ολοκληρωμένη πορεία, καλό γάμο, γενικά καλή εξέλιξη στη ζωή της. Πάνω σε ξεσπάσματα θα μου συγκρίνει πολλές φορές την σχέση της αδερφής του με τον άντρα της.
Και φυσικά σου βγαίνουν αρνητικά συναισθήματα για την αδελφή.Quote:
Originally Posted by Ivory
Καλημέρα. Πολλοί άνθρωποι έχουν καλή σχέση με τη μαμά και την αδερφή τους. Δεν ξέρω αν μπορούμε να τις πούμε favorite person. Εχω την εντύπωση ότι είναι διαφορετική η έννοια για τους οριακούς, ειδάλλως δεν θα είχε μπει ολόκληρος όρος σχετικά. Τέλος πάντων, αυτό είναι το μικρότερο πρόβλημα στις ιστορίες μαζί τους. Εγώ μετά από καιρό ένιωσα για πρώτη φορά την ανάγκη να μην του μιλάω εγώ για λίγες μέρες (δεν ξέρω έπαιξε ρόλο και αυτό το τόπικ και οι συζητήσεις που κάνουμε) και έχω αποφασίσει να μην επικοινωνήσω εγώ ως το τέλος της εβδομάδας, με πρόσχημα το ότι λείπω για διακοπές. Αισθάνομαι κάπως σαν να δούλευα και να πήρα την ετήσια άδειά μου. Μου κάνει εντύπωση γιατί όλο αυτό τον καιρό αν δεν μου έστελνε εκείνος μια μέρα μήνυμα έπεφτα σε μελαγχολία. Αλλά νιώθω σαν να κουράστηκα πολύ. Είμαστε σε καλό επίπεδο ισορροπίας, αλλά το νιώθω κάπως σαν χάρτινο πύργο, που αν πω κάτι "λάθος" θα καταρρεύσει. Εχω νοσταλγήσει το να πάω για καφέ με έναν άνθρωπο που να μην μετράω κάθε λέξη που θα πω και κάθε κίνηση που θα κάνω.
Λογικά υπήρξα fp, από την άποψη ότι μου εμπιστεύτηκε πράγματα που δε λέει σε άλλους γτ ήξερε ότι θα τη στηρίξω και ποτέ δεν έγινε κάτι ξεκάθαρα ερωτικό μεταξύ μας, αλλά επεδίωκε τη δημιουργία κλίματος ερωτισμού συχνά πυκνά γνωρίζοντας ότι έχω συναισθήματα. Τελικά διέκοψα την επαφή όντας κουρασμένος από τα γνωστά μοτίβα κι έχοντας προετοιμαστεί για μήνες ψυχολογικά για αυτό το βήμα. Εν τέλει επήλθε η αποδοχή. Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει τον άλλον αν δεν το θέλει ο ίδιος κι αυτό ισχύει γενικότερα βέβαια. Μακάρι κάποια στιγμή να συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα και να βοηθήσει τον εαυτό της.Quote:
Originally Posted by Epsilon
Για να μείνει κάποιος με οριακό-η χρειάζεσαι μια καλή δικαιολογία για τον εαυτό του. Εγώ τα παιδιά, εσύ την απόσταση, ο άλλος ...Quote:
Originally Posted by Epsilon
Ναι. Ενα κίνητρο, όπως λέω εγώ, για να μπορεί να τους παλέψει - αντέχει. Το να είσαι μαζί τους είναι δουλειά, δεν είναι απλή σχέση που κυλάει εύκολα χωρίς προβληματισμούς.Quote:
Originally Posted by Dpath
Και τι είμαστε προορισμένοι για κάποιο σκοπό βοήθειας;Quote:
Originally Posted by Epsilon
Εγώ 45 ετών επαγγελματικά αποκαταστημενος, τι νόημα έχει να παλεύω με το θηρίο? Υπάρχουν μέρες που δεν βλέπεις πως δεν θα παραιτηθείς. Και το κακό είναι ότι η διάθεση πηγάζει από εξωγενείς παράγοντες, όχι από εσωτερικούς. Η κατάσταση- αποκατάσταση? έχει γίνει σκοπός ζωής.