Να πας σε ψυχιατρο..εμεις εδω δεν ειμαστε ειδικοι. Και επειδη θα πεις οτι δεν εχεις λεφτα να πας σε δημοσιο νοσοκομειο να κλεισεις ραντεβου με ψυχιατρο, ειναι δωρεαν
Printable View
Να πας σε ψυχιατρο..εμεις εδω δεν ειμαστε ειδικοι. Και επειδη θα πεις οτι δεν εχεις λεφτα να πας σε δημοσιο νοσοκομειο να κλεισεις ραντεβου με ψυχιατρο, ειναι δωρεαν
Mandy εντωμεταξύ κάνει σαν να μην σε αναγνωρίζει!!Κι ας έχεiς το ίδιο Nickname με το άλλο Forum!
Η Επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
Χαχαχαχαχα!! Ελα μου ντε!!! Δεν ξερω που να το αποδωσω αυτο!!!Quote:
Originally Posted by STAVROS
Δελφίνι, μπορείς να ντυθείς καλόγρια ή να χαρίσεις 5 - 6 εκατ. ευρώ στην παλαιοημερολογήτικη εκκλησία. Θα σε υπεραγαπήσουν, η καλύτερη του χωριου θα γίνεις, δοκίμασε και θα δείς. Μετα οι φίλες σου θα σου στέλνουν του γκόμενους τους, δε θα χρειάζεται να τους κλέβεις.
Kutchnie κλαιωωωω!!! ΑχαχαχαχχαχαχαQuote:
Originally Posted by kutchunie
Μandy μιλάμε για σοβαρό πρόβλημα το κορίτσι!!Η πρέπει να είναι κανά πανέξυπνο Troll και μας δουλεύει όλους ψιλό γαζί ή έχει σοβαρότατο πρόβλημα!
Μπορούμε να το ανακαλύψουμε ...Και εύκολα κιόλας...
Χαχα! Πως?Quote:
Originally Posted by STAVROS
Κατάλαβα δεν μπορείτε εσείς να με βοηθήσετε....
Τι σε νοιαζει ρε Δελφίνι τι λέει ο ενας κ ο άλλος. Εκανες κατι ασχημο πριν 20 χρόνια. ΟΚ. όλοι εχουμε κάνει. Εσυ για σενα τι έκανες μετά από αυτό; Φρόντισες τον εαυτό σου; έκανες 5 - 10 πράγματα που σου αρέσουν, δλδ να πάρεις ενα αυτοκίνητο ας πουμε ή να μεινεις μόνη ή να κάνεις 5 ταξίδια; ασχετα απο τους αλλους. Γιατι να περιμενεις να σε αποδεχτουν και να σε αγαπησουν αν δεν αγαπας εσυ εσενα και κολλάς στο να σε αγαπήσουν οι άλλοι;
πάντως αυτό με τον γκόμενο της φίλης μου κλπ δεν έχει διαγραφτεί μετά από τόσα χρόνια;
Ο Ρασκόλνικωφ, φοιτητής της Νομικής στην Πετρούπολη διαπράττει ένα διπλό φόνο μιας γριάς τοκογλύφου και της αφελούς αδελφής της. Κίνητρο της δολοφονίας ήταν η ληστεία, αλλά, εσωτερικά, ο Ρασκόλνικωφ νιώθει μια βαθιά θέληση να ξεπεράσει τον εαυτό του και να υπερβεί τα όρια που του προβάλει η κοινωνία, με σκοπό να την αλλάξει.
Μετά την δολοφονία, ο Ρασκόλνικωφ αρχίζει και κατακλύεται από αντιφατικά αισθήματα, τύψεις και παράνοιας, που εντείνονται όταν στην ζωή του μπαίνουν αρχικά ο Ραζουμίχιν, συμφοιτητής του που ανησυχεί για την υγεία του και του συμπαραστέκεται, η αδελφή του, Ντουνιά, και η μητέρα του, που έρχονται από το χωριό τους για τον γάμο της πρώτης. Ο Ρασκόλνικωφ διώχνει τον γαμπρό διαλύοντας τον αρραβώνα. Παράλληλα, αναπτύσσει σχέσεις με μία ορφανή νεαρή *****, την Σόνια, που εργάζεται για να θρέψει τα μικρότερα αδέλφια της και την φυματική Κατερίνα Ιβάνοβνα, την μητριά της. Καταδιώκεται από τον δαιμόνιο Πορφύρη Πετρόβιτς, ο οποίος ξέρει από την αρχή πως είναι ο ένοχος, και σπρώχνει τον Ρασκόλνικωφ να κάνει τρομερά λάθη.
Εμφανίζεται ο Σβιντριγκάιλωφ, χήρος κτηματίας από το χωριό του Ρασκόλνικωφ, ο οποίος είχε κάνει ανήθικες προτάσεις στην αδελφή του, και τώρα, γνωρίζοντας πως ο Ρασκόλνικωφ είναι δολοφόνος, τον εκβιάζει. Ο Ρασκόλνικωφ αρνείται να του δώσει την αδερφή του και ο Σβιντριγκάιλωφ κάνει απόπειρα βιασμού προς εκείνη. Όταν όμως διαπιστώνει την φρίκη με την οποία τον αντιμετωπίζει, αυτοκτονεί.
Ο Πορφύρης λέει στον Ρασκόλνικωφ να παραδοθεί για να μειώσει την ποινή του. Ο Ρασκόλνικωφ συναντά την Σόνια και της ομολογεί τα εγκλήματά του. Τότε εκείνη τον παροτρύνει με τη σειρά της να παραδοθεί. Τελικά, λυγίζει και παραδίδεται στην αστυνομία, όπου καταλήγει στην Σιβηρία. Ο Ρασκόλνικωφ, ωστόσο, μετανιώνει για το έγκλημα και συνειδητοποιεί τον έρωτα του για τη Σόνια, που τον ακολουθεί ως τη Σιβηρία. Και οι δύο ενωμένοι περιμένουν να τελειώσουν τα επτά χρόνια φυλακής για να ξεκινήσουν μια νέα ζωή.
Έτσι έπαθα και εγώ μετά που έκλεψα τον γκόμενο της φίλης μου ..... Παράνοια σκέτη! Αχ πόσο το μετάνιωσα ...... καλύτερα να μην το έκανα ποτέ ...... έκανα τόσο κακό στον εαυτό μου..... τρελάθηκα εντελώς .... Ακόμη το θυμάμαι ενώ περάσανε 16 χρόνια ..... κάποτε πρέπει να το ξεχάσω και να ζήσω φυσιολογική ζωή ...Βοηθήστε με βρε παιδιά τι να κάνω για να το ξεχάσω.... και να δώσω χαρά στους γονείς μου να με βλέπουνε ευτυχισμένη ίσως και παντρεμένη
Ο Ντοστογιέφσκι τι άποψη έχει περί της κλοπής του γκόμενου της φίλης σου;
Σκέψου και ανάλυσε!
Όχι απλά στενοχωριέμαι και ταυτίζομαι με το έγκλημα και την μετέπειτα ψυχική κατάσταση του πρωταγωνιστή του μυθιστορήματος. Γιατί και εγώ μετά τρελάθηκα από το αυτό που έκανα και το μετάνιωσα μέσα από τα βάθη της ψυχής μου και θα ήθελα να μην το είχα κάνει ποτέ μου. Θα ήθελα να μην το είχα κάνει ποτέ μου και να μην είχα τέτοιες τύψεις. Πραγματικά το μετάνιωσα δεν θα ήθελα ποτέ να το είχα κάνει. Και ποτέ δεν θα ξανακάνω κάτι τέτοιο στην ζωή μου έστω και αν μου δοθεί η ευκαιρία που μπορεί να μην με δοθεί ποτέ μου. Ξέρω ότι σας κούρασα με το συγκεκριμένο γεγονός αλλά και εγώ έχω κουραστεί πάρα πολύ και η ψυχολογία μου είναι πολύ χάλια εδώ και 16 χρόνια και δεν ξέρω τι να κάνω. Να αυτοκτονήσω για να λυτρωθώ;Quote:
Originally Posted by Jackie
Nα πάψεις να έχεις τύψεις και να κοιτάξεις τη ζωή σου από δω και πέρα! Ετσι θα κάνεις τους γονείς σου χαρούμενους, όχι να γυρίζεις γύρω γύρω στα ιδια και στα ίδια!
Σωστά και εγώ δεν θέλω να έχω τύψεις αλλά έρχονται στιγμές που το φέρνω στο μυαλό μου. Αναρωτιέμαι πώς έκανα εγώ κάτι τόσο σπάνιο που δεν τον κάνουνε πολλοί.:pQuote:
Originally Posted by Jackie
Αλλοι κανουν χειροτερα εξαλου εχουν περασει τοσα χρονια
Για μένα αυτό που έκανα είναι το χειρότερό μου.Quote:
Originally Posted by pavlina
τι να σου πω αν πιστευεις οτι υποφερεις ετσι πηγενε σε ενα γιατρο αλλα εγω μου ειναι αδυνατον να καταλαβω γιατι σου ειναι τοσο δυσκολο να ηρεμισεις...
Να σου πω Αλέξανδρε , πηγαίνω σε μία εκκλησία που γνωρίζει για το συμβάν τότε και δεν μου μιλάει κανείς από εκεί μέσα με έχουνε για το μαύρο πρόβατο και μου λένε μόνο ένα γεια αλλά δεν συζητάνε μαζί μου με έχουνε σε απόσταση και αυτή η κατάσταση με έχει κάνει να κολλήσω σε αυτό το γεγονός και να μην μπορώ να ξεκολλήσω.
Η πραγματική φιλία χαλάει έστω και αν μπει ένα αγόρι ανάμεσά μας; Έστω δηλαδή αν εγώ και η φίλη μου που με κολλούσε ο γκόμενος της είμασταν πραγματικές φίλες θα χαλούσε η φίλια μας αν έκανα εγώ σεξ με το αγόρι της που τα είχε 4 χρόνια;
Αν την χώρισε το αγόρι της εξαιτίας σου...σαφως και χαλάει !!! Αν χωρίσανε και δεν ήσουν εσυ η αιτία ή η αφορμή και δεν νιώθει τίποτα η φίλη σου για τον πρώην της τότε σαφώς και δεν θα χαλνούσε καμιά φιλία. Η αντρική φιλία είναι αυτή που δεν θα χαλούσε ποτέ για μια γυναίκα. Παλιότερα ο κολλητός μου, "αδελφός" μου, έκανε σεξ με μια κοπέλα μου και τους έπιασα στο σπίτι μου. Την άρπαξα, την πέταξα έξω γυμνή από το σπίτι και καθίσαμε και ήπιαμε τις ουισκάρες μας αφού πρώτα του μαύρισα το πρόσωπο και του έσπασα 2-3 δόντια. Μου ζήτησε συγγνώμη και όλα καλά...έκτοτε η ζωή συνεχίστηκε σε χαλαρούς ρυθμούς....keep walking with black johnnie walker :)
Μπα η γυναικεία φιλία χαλάει δεν είναι σαν την αντρική.
Τότε σε ποια "πραγματική" φιλία αναφέρεσαι; :D
Εντάξει στην ζωή τίποτα δεν είναι απόλυτο...τίποτα δεν είναι άσπρο ή μαύρο εκτός από την αλήθεια και το ψέμα. Αξίζει να χαλάσει μια φιλία γιατι στην μέση μπήκε το ερωτικό ? Οι άνθρωποι είναι γεμάτοι πάθοι, και όταν τους κυριεύουν τότε χάνουν τον εαυτό τους, δεν λειτουργούν οικεία βουλήσει. Πάντα υπάρχουν ελαφρυντικά και πάντα θα πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε. Συναισθήματα του τύπου μίσους και εγωισμού δεν χωρούν στις πραγματικές φιλίες. Δεν είναι προδοσία να κλέψεις τον γκόμενο της φίλης σου αρκεί στο τέλος να ζητήσεις μια πραγματική συγγνώμη και να καταλάβει η φίλη σου ότι δεν το έκανες έχοντας σώας όλες τις δυνάμεις σου, όλες σου τις άμυνες. Βρισκόσουν σε μια έκτακτη περίπτωση που δεν μπορούσες να σκεφτείς το κακό που θα έκανες στην φίλη σου και στην σχέση σας. Η αγάπη της φίλης σου στο πρόσωπο σου θα έπρεπε να σου συγχωρήσει το μοναδικό σου αμάρτημα. Αλλά δυστυχώς οι γυναικείες φιλίες είναι λυκοφιλίες...
Μάλλον έχεις δίκαιο. Αυτή όταν πάμε στην εκκλησία με λέει ένα γεια αλλά η όλη στάση της δείχνει ότι θέλει να με έχει σε απόσταση..... και εκνευρίζομαι (γενικώς με εκνευρίζει αυτή). Συγνώμη της ζήτησα αλλά κρατάει αυτήν την στάση. Βασικά δεν κάνουμε παρέα εδώ και πολλά χρόνια άρα μάλλον δεν ήτανε φιλία και καλώς χάλασε.
Από που φαίνεται ότι κάποιος είναι έξυπνος. Εγώ παραδείγματος χάρη ήμουνα μαθήτρια του 17 στο σχολείο. Πήρα το Lower Τελείωσα την νοσηλευτική στα τει . Είμαι έξυπνη;
Αχ βρε παιδιά πώς κόλλησα σε αυτό το γεγονός και δεν μπορώ να ξεκολλήσω;;; Πώς θα το ξεχάσω;;; Τι να κάνω;;;;
Μην το σκέφτεσαι, κοπέλα μου. Δεν υπάρχει λόγος μετά από τόσα χρόνια, ό,τι έγινε έγινε.
Απλώς δεν μπορώ να καταλάβω την άποψη του φίλου από πάνω. Δεν ξέρω, ίσως εγώ είμαι πολύ πουριτανή, τί να πω; Όταν είσαι φίλος/φίλη με κάποιον, υποτίθεται, πρέπει να μπαίνει πάνω απ' όλα η λογική , αλλιώς τότε να κάνει ο καθένας ό,τι γουστάρει παρασυρμένος από το πάθος του. Yπάρχουν πολλά πάθη, και ο τζόγος και το αλκοόλ πάθη είναι, κατά μιαν έννοια. Χωρίς να θέλω να παρεξηγηθώ και χωρίς να έχω πρόθεση να συγκρίνω αυτές τις καταστάσεις με το περιστατικό της κοπέλας, αλλά και στα συναισθήματά μας πρέπει να βάζουμε όρια. Θες να πας με τον γκόμενο της "κολλητής" σου καλώς, αλλά μην έχεις την απαίτηση να σε θεωρεί μετά από αυτό φίλη της αδελφική. Και δεν το λέω από θέμα εγωισμού, απλά το θεωρώ υποκρισία και δικαιολογία προς τους εαυτούς μας για να νιώσουμε καλύτερα. Όταν προδίδεις την εμπιστοσύνη κάποιου, που σου έχει/είχε δώσει αξία, να περιμένεις και τις συνέπειες. Μην τα θέλουμε και όλα δικά μας...
παρασυρόμενος*
Ε εντάξει στην δίκη μου περίπτωση πιστεύω ότι παρασύρθηκα δεν πιστεύω ότι θα ξανακάνω κάτι τέτοιο , οπότε δεν υπάρχει θέμα εμπιστοσύνης κτλ
Πρέπει πρώτα να δεχθείς οτι δεν είναι λογικό να το σκέφτεσαι μετά από τόσα χρόνια. Σου έχει γίνει πλέον εμμονή.Προσπάθησε να κάνεις κάτι σαν άσκηση: κάθε φορά που σου έρχεται μια σκέψη από αυτό το γεγονός, μην την επεξεργάζεσαι στο μυαλό σου καθόλου και απασχολήσου με κάτι άλλο, σκέψου κάτι άλλο. Δοκίμασέ το, να δεις οτι σιγά σιγά θα σε ενοχλεί αυτή η εμμονή όλο και λιγότερο.
Σωστό σε ευχαριστώ πολύ.Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
Το έχω εφαρμόσει στις δικές μου εμμονές. Συνήθως ένα πρόβλημα το μεγιστοποιώ και μπορεί να μου γίνει βασανιστήριο για μέρες και μήνες και μερικά πράγματα με βασανίζουν χρόνια. Κάνω λοιπόν αυτό που σου είπα και σιγά σιγά με αφήνουν οι έμμονες ιδέες. Πολλές φορές έρχονται ύπουλα, με αφορμή κάτι που βλέπεις ή με αφορμή λόγια και συζητήσεις διάφορες. Άλλες φορές παρασύρεται το μυαλό αργά αργά, από συναφείς σκέψεις ή αλληλουχία σκέψεων που τελικά καταλήγουν στην εμμονική ιδέα.Quote:
Originally Posted by δελφίνι
Για παράδειγμα, βλέπεις ένα μικρό παιδί και αρχίζεις και σκέφτεσαι οτι θα έπρεπε να έχεις παιδί. Μετά σκέφτεσαι οτι πώς να έχεις αφού ακόμη δεν έχεις παντρευτεί. Μετά σκέφτεσαι οτι δεν έχεις παντρευτεί επειδή καταθλίβεσαι συνέχεια και αυτό συμβαίνει εξαιτίας του περιστατικού με το αγόρι της φίλης σου. Μετά οι σκέψεις αφηνιάζουν, έρχονται η μία πάνω στην άλλη: Πάχυνα, δεν μου μιλάνε, δεν έχω παντρευτεί ακόμη, οι γονείς μου στεναχωριούνται, η κατάσταση στο σπίτι δεν βοηθάει, φταίω εγώ επειδή έτσι κι αλλιώς κι αλλιώτικα, έπρεπε να γίνει αυτό και όχι εκείνο, είμαι αποτυχημένη, είμαι βλάκας αλλά γιατί αφού είμαι έξυπνη στην πραγματικότητα, είμαι σε αδιέξοδο, είμαι άτυχη δεν ξέρω τί να κάνω, δεν κάνω τίποτα τελικά, αποτέλεσμα μηδέν, νιώθω ένα μηδενικό.....κλπ, κλπ, κλπ. Αυτά μπορεί να τα σκέφτεσαι όλη τη μέρα, σου τρώνε όλη σου την ενέργεια από μόνη αου και τελικά καταλήγεις ένα ψυχολογικό ράκος. Αυτός ο κύκλος λοιπόν πρέπει να αρχίσει να σπάει με τον τρόπο που σου είπα.
Δεν οφελεί τελικά από μόνο του αυτό που λέμε να δικαιολογείς τον εαυτό σου και να τον συγχωρείς, είναι πολύ δύσκολο γιατί επειδή το μυαλό μας ξέρει όλες τις πτυχές του εαυτού μας των καταστάσεων που βιώσαμε και των πράξεών μας είναι αδυσώπητος κριτής μας και πάντα μας αποκαλύπτει και μας υπενθυμίζει τις ευθύνες μας στο έπακρο. Και πάντα μας γυρίζει στο αυτοκαταστροφικό συναίσθημα της κατάθλιψης και της αυτοαπόρριψης με τις σκέψεις. Δεν ξέρω γιατί γίνεται αυτό, αλλά κάπως έτσι γίνεται..
Κόβε τις σκέψεις άμα τη εμφανίσει τους!
Εγώ καθόλου δεν ήθελα να κάνω σεξ με τον γκόμενο της φίλης μου. Το έκανα πιο πολύ για να απομακρύνω αυτή την φίλη μου γιατί μου είχε γίνει τσιμπούρι. Και τώρα αισθάνομαι παναπαίσια που έκανα κάτι τέτοιο και συνεχώς μου έρχεται στην μνήμη αυτό που έκανα και δεν μπορώ να το ξεχάσω από την χαζομάρα μου έκανα κακό στον εαυτό μου.....
Καταλαβαίνεις όμως οτι σε καταστρέφει η συνεχής με αυτό;
Σωστά γλυκιά μου!Quote:
Originally Posted by ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ
http://www.pillowfights.gr/gis_maria...AC%CE%BD%CE%B5
Όλα περνάνε!
Ας μιλήσουμε λίγο για όλες εκείνες τις φορές που «παρέλυσες» από φόβο, άγχος, στενοχώρια, πόνο, θυμό ή αδικία. Για εκείνες τις φορές που ευχήθηκες η ζωή να ήτανε παιχνίδι και να μπορούσες πολύ εύκολα ν’ αποφασίσεις εσύ για το «Game Over » του παιχνιδιού ή ακόμη καλύτερα για το πότε θα έριχνες ένα κέρμα κι η ζωή σου θα γέμιζε από ενέργεια και καρδούλες που θα σου εξασφάλιζαν χρόνο και πολλές ευκαιρίες για να τερματίζεις την κάθε πίστα των προβλημάτων σου.
Τα προβλήματα, μοιάζουν με τα τέρατα των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Δε σταματούν ποτέ να σε καταδιώκουν κι εκεί που νομίζεις πως με μία κίνηση μπορείς να τα ξεπεράσεις, κάνουν αυτά τη δική τους και σε καταστρέφουν. Ευτυχώς όμως, μετά από λίγο, εμφανίζεσαι ξανά στην πίστα της ζωής κι αυτή τη φορά με περισσότερη όρεξη και διαφορετική στρατηγική για το πώς ν’ αντικρούσεις τα πολεμοχαρή τέρατα. Κι έτσι, πίστα-πίστα κι αντιμετωπίζοντας διαφορετικό τέρας κάθε φορά, ανεβαίνεις επίπεδα κι ανταμείβεσαι κατάλληλα.
Η φράση «όλα περνάνε» σε ενοχλεί κάθε φορά που την ακούς, αλλά ξέρεις καλά πως αν υπάρχει ένας πνευματικός νόμος που έχει τεθεί σε ισχύ σε αυτόν τον πλανήτη και με μαθηματική ακρίβεια βρίσκει εφαρμογή στις ζωές όλων μας, είναι ακριβώς αυτό. Όλα περνάνε! Και πριν περάσουν, μας φαίνονται πάντα προβλήματα άλυτα.
Σχέσεις με λάθος κατάληξη, φίλοι που μας πρόδωσαν, σύντροφοι που δε μας κατάλαβαν, γονείς που μας αποκλήρωσαν, αφεντικά που μας αδίκησαν, άνθρωποι που μας βάλανε στο περιθώριο, που μας έκριναν αυστηρά, που βιώσαμε το ρατσισμό τους, ακόμη και το μίσος τους.
Όποιο πρόβλημα κι αν έχεις, αργά ή γρήγορα θα λυθεί. Ο Ευριπίδης έλεγε πως «ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις, χωρίς να χρειάζεται καν τις ερωτήσεις». Ο χρόνος, λοιπόν, είναι εκείνος που παίζει τον καταλυτικό ρόλο σε όλα. Σε κάποια προβλήματα πιο άμεσος, σε άλλα πιο υπομονετικός, αλλά πάντα αδίστακτος. Φέρνει τις λύσεις, θες-δε θες.
Αν λοιπόν δεν αντιμετωπίζεις πρόβλημα υγείας ή απώλειας ενός αγαπημένου σου προσώπου, τότε δεν έχεις πρόβλημα. Κι αν έχεις, δεν είναι όσο μεγάλο το βλέπεις! Θυμήσου εκείνον τον έρωτα πριν λίγα χρόνια που ήσουν βέβαιος πως αν τον έχανες, δε θα προχωρούσες βήμα μπροστά χωρίς εκείνον. Και; Τι έγινε τελικά; Προχώρησες!
Εκείνη την κρίση πανικού που ήρθε απ’ το πουθενά ένα απόγευμα και σ’ έκανε να κλειστείς στο σπίτι για μήνες. Τώρα, σε συνεργασία με τους ειδικούς ή και μόνος, με μόνο συνεργάτη τον ίδιο σου τον εαυτό, έχεις βρει τον τρόπο να την αντιμετωπίζεις και σ’ επισκέπτεται όλο και πιο αραιά.
Τη δουλειά σου που έχασες και την ίδια ακριβώς στιγμή που ήσουν έτοιμος να πακετάρεις για να μεταναστεύσεις στη Γερμανία, χτυπάει το τηλέφωνο και στην άλλη γραμμή σε περιμένει μια πρόταση για δουλειά, ακόμη πιο δημιουργική και δελεαστική στις αμοιβές της.
Το φλερτ που ήσουν σίγουρη πως θα εξελισσόταν σε σχέση και τελικά προτίμησε την barwoman του μαγαζιού που συχνάζατε. Κι εσύ δεν άλλαξες στέκι. Και καθημερινά τώρα ευχαριστείς το Θεό που δεν ήσουν στη θέση της αφού έχεις πια πειστεί πως σε τίποτα δε θα ταίριαζες μαζί του.
Βέβαια τα προβλήματα, δεν έχουν μόνο την καλή εξέλιξη. Θα μπορούσαν οι κρίσεις πανικού να χειροτέρευαν, να είχες ήδη φύγει για Γερμανία κι ο γκόμενος να ήτανε η σχέση σου και η barwoman ταυτόχρονα και καμία να μη γνωρίζει την ύπαρξη της άλλης. Να σου πω όμως κάτι; Θα περάσει κι αυτό!
Κανείς δεν έμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του λυπημένος και κανείς δεν έμεινε για πάντα ευτυχισμένος. Τα προβλήματα, οι άνθρωποι, οι αγάπες κι οι καταστάσεις αλλάζουν συνεχώς. Κι αυτό είναι το ωραίο στη ζωή.
Όλα είναι περαστικά! Πάντα θα υπάρχουν καλύτεροι από εσένα, ποτέ δε θα ‘ναι αρκετά τα χρήματα, δεν μπορείς να βγάλεις τον πόνο από τη ζωή σου και κυρίως ποτέ δε θα μπορέσεις να προστατευτείς απ’ τα προβλήματα. Αρκεί να τα αφήσεις να περάσουν…
Φρόντισε μόνο να μη στέκεις εσύ ως εμπόδιο μπροστά στην πόρτα της εξόδου, όταν την ψάχνουν για να φύγουν, γιατί τις περισσότερες φορές, εμείς είμαστε εκείνοι που αντιδράμε στο φόβο της κάθε αλλαγής και καθυστερούμε την αποκατάσταση των προβλημάτων, μη σου πω ότι ευθυνόμαστε εξαρχής για τη δημιουργία τους.
Ευτυχώς, όμως, η ζωή θα συνεχίζεται πάντα με τους νόμους που τη διέπουν κι αυτή η σοφή φράση που είναι κεντημένη σε κάθε παλιό καδράκι ή κέντημα από τις γιαγιάδες μας, θα παραμένει η μεγαλύτερη αλήθεια που θα βρίσκει εφαρμογή πάνω σε κάθε μας πρόβλημα.
Πρόβλημα είπα; Μη χολοσκάς! Θα περάσει…
Επιμέλεια Κειμένου Μαριάμ Πολυγένη: Πωλίνα Πανέρη
Όχι ρε Δελφίνι!Και νόμιζα πως το έγραψες εσύ το κείμενο!
Με ξενέρωσες!
*Ποια είναι δηλαδή η Μαριάμ Πολυγένη?Ε ???
ιδου, η εμφανηση του ασωτου!!!...και μαλιστα σε θρεντ του δελφινιου!!! χαχαχαχαχαχα... τι κανεις? πως εισαι?