που ήσουν αλητάκι τέτοια ώρα? Άμα σε βρει η ρεμ και σου κάνει αλκοτεστ θα τις κόψεις αυτές τις εξυπνάδες...:ρQuote:
Originally Posted by iberis
Printable View
που ήσουν αλητάκι τέτοια ώρα? Άμα σε βρει η ρεμ και σου κάνει αλκοτεστ θα τις κόψεις αυτές τις εξυπνάδες...:ρQuote:
Originally Posted by iberis
Σκέφτομαι, υπάρχει κανείς που να είναι πραγματικά ανεξάρτητος; Που να μη χρωστάει σε κανέναν τίποτα; Που να μπορεί να δηλώσει ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν; ΑΝ υπάρχει, θέλω να τον γνωρίσω!
και εγω θελω!!!!!!τοσο πολυ....αλλα ξερεις θα περιμενουμε πολυ ισως και για παντα......δεν ειναι τιποτε, η παντοδυναμια ειναι και ο ελεγχος απο πισω....σ αυτους που <<νομιζουν>>οτι δεν εχουν αναγκη τιποτε και κανεναν.................εξου και τα αποτελεσματα αυτω!!!!!!Quote:
Originally Posted by Ofelia
Σκέφτομαι… ότι όσο περνούν τα χρόνια καταλήγω όλο και περισσότερο στη σημαντικότητα της ύπαρξης μιας «σπονδυλικής στήλης», ενός κεντρικού «άξονα» για την εξέλιξη της προσωπικότητας. Ενός υποβάθρου το οποίο περιλαμβάνει τις βασικότερες των αξιών. Αξίες που θα έχουν διαμορφωθεί από την αλληλεπίδραση του ατόμου με το περιβάλλον, από τα πρώτα χρόνια της ζωής του. Αυτή η «σπονδυλική στήλη» είναι το στήριγμα, το σημείο αναφοράς με βάση το οποίο στη μετέπειτα ζωή, θα οδηγηθεί κάποια βήματα πιο πέρα… με βάση αυτή θα επιλέξει τι θα «καταναλώσει», τι και πως θα επεξεργαστεί, θα λάβει τις αποφάσεις του κ.ο.κ. Και μέσα από όλη αυτή την διαδικασία είναι δυνατόν να εξελιχθεί να γίνει περισσότερο αληθινός, περισσότερο συναισθηματικός, περισσότερο άνθρωπος…
Σκέφτομαι… ότι η απουσία της είναι πιθανόν να οδηγήσει σε κάποιου είδους «μετάλλαξη»… σε προσωπικότητες που με την πρώτη ματιά εμφανίζονται «ευαίσθητες», «συναισθηματικές» ... Ουσιαστικά σε προσωπικότητες χωρίς αναφορές, που έχουν την ικανότητα να τοποθετούν όμορφες λέξεις τη μία δίπλα στην άλλη, λέξεις που άλλες φορές εντυπωσιάζουν, «συγκινούν», «αγγίζουν», υποδηλώνουν «συμπαράσταση» και «νοιάξιμο» … Όμως, μπροστά στην πρώτη (ας πούμε) πρόκληση αρχίζει το ξεγύμνωμα και τότε είναι που οι λέξεις και τα συναισθήματα αποδεικνύονται «δανεικά»…
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.
στην ιζ εχω απολυτη εμπιστοσυνη και γι αυτο μπορει να βγαινει οτι ωρες θελει και να γυριζει οτι ωρα θελει! και να πινει εφοσον νομιζει οτι το θελει!!Quote:
Originally Posted by Θεοφανία
και ΑΥΤΟ ειναι ενα μηνυμα προς πολλους αποδεκτες (που λες κι εσυ :Ρ)
ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ???
Σκέφτομαι το "ειρήνη υμίν".
Και μία γενικότερη αποσύνδεση...
Ναι σωστά μιλάω γενικά , ίσως γιατί δεν ξέρω πως να προσεγγίσω και να βοηθήσω αποτελεσματικά έναν άνθρωπο , γυναίκα η άντρας δεν έχει σημασία , κατα την άποψη μου πρώτα είμαστε άνθρωποι και μετά το φύλο που αντιπροσωπεύουμε , φυσικά υπάρχουν και οι λύκοι που ντύνονται την προβιά και τους θεωρείς αρνάκια αλλά αυτό είναι ενα άλλο θέμα και για να γυρίσω πάλι πίσω στην αρχική μου σκέψη , όταν για πρώτη φορά είχα γράψει στο φόρουμ και ήμουν σαν να είχα χάσει τον δρόμο μου σαν να ήμουν μέσα σε μια σπηλιά και δεν μπορούσα να βρω την έξοδο , και που σήμερα μπορώ να καταλάβω το πως και το γιατί οδηγήθηκα (ουσιαστικά απο μόνος μου εκει) για προστασία ίσως , απο το αφιλόξενο οικογενειακό περιβάλλον αρχικά , και κατόπιν (όσο μεγάλωνα από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου ) λόγο του φόβου τις απόρριψης από τους φίλους η τις σχέσεις μου , όλο αυτό να συνθέτει μια κυκλική κατάσταση συναισθηματικά με τα πάνω της και τα κάτω της , ατέρμονη , μέχρι που τα κάτω ήταν περισσότερα από τα πάνω και έμεινα εκεί κολλημένος , για πολυυυυυυ καιρόQuote:
Originally Posted by Remedy
Πίσω στην σπηλιά μου τώρα που μου πρόσφερε ενα σταθερό ελεγχόμενο περιβάλλων που σε σχέση με αυτό που ζούσα ήταν σαφώς καλύτερο άλλα έχανα τις εποχές του χρόνου και τις μικρές καθημερινές χαρές που σαν σταγόνες νερού πότε δεν έγιναν ποτάμι , δεν συναντήσαν την θάλασσα δεν έγιναν σύννεφο δεν έγινε βροχή για να με ξεδιψάσουν
Και όλα αυτά πίσω απο μια μάσκα
Μέχρι που κάποια κουμπιά κάνανε την διαφορά και σαν την άνοιξη γέννησε ξανά μέσα μου την ελπίδα και οι σκέψεις απο κάποια άτομα απο εδώ μέσα σαν σπόροι έπιασαν και τώρα απο τους καρπούς τρέφομαι και δυναμώνω μέρα με την ημέρα , και είμαι ευγνώμων για αυτό
Και κλείνοντας με την αρχική μου σκέψη το ερώτημα μου είναι πως θα καταφέρω να δώσω και εγώ σε μια ψυχή αυτή την χαρά να ξεφύγει από εκεί που είναι κλεισμένη , πως να προσεγγίσω και να κερδίσω την εμπιστοσύνη κάποιου που λόγο τις δικής μου εμπειρίας καταλαβαίνω πόσο πολύ δύσκολο είναι , σκέφτηκα φυσικά την δίκη μου περίπτωση που κατά μεγάλο ποσοστό είναι θέμα απόφασης ,αλλά κάπου δεν πείθω ίσως θέλει πολύ υπομονή απο μέρος μου και .....................
Εδω θα θελα κάποιες ιδέες , απόψεις
Μάλλον μιλώντας για την δική σου περιπέτεια και όχι προσπαθώντας να πείσεις τον άλλον να κάνει κάτι. Για παράδειγμα, όταν εγώ μίλησα σε κάποιους ανθρώπους που βρισκόταν σε ψυχολογικά αδιέξοδα για το πώς ξεκίνησα ψυχοθεραπεία, κάποιοι αποφάσισαν να το κάνουν άμεσα. Κάποιοι άλλοι ήταν τελείως αρνητικοί. Δυστυχώς, ήταν αυτοί που το είχαν περισσότερο ανάγκη.Quote:
Originally Posted by fevgatos67
Θέλω να πω ότι αν ο άλλος δεν είναι έτοιμος να το κάνει, δεν μπορείς να κάνεις και πολλά.
Είναι θέμα ωριμότητας δλδ ? Αν είναι έτσι κάλιο αργά παρά ποτέ σαν να λέμε ε ? τουλάχιστον χρόνος είναι σύμμαχος στην περίπτωσή μουQuote:
Originally Posted by marian_m
Δεν θα το έλεγα απαραίτητα θέμα ωριμότητας. Ούτε θέμα ηλικίας. Μάλλον θέμα ανθρώπου και της κατάστασης στην οποία βρίσκεται. Και για να το κάνω πιο συγκεκριμένο. Στη δικιά μου περίπτωση, τα άτομα που ζήτησαν αμέσως βοήθεια και ξεκίνησαν ψυχοθεραπεία, ήταν αυτά που είχαν τα λιγότερο σοβαρά προβλήματα. Αλλά ήταν και άτομα, που θέλαν να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους και δεν φοβόταν ιδιαίτερα με το τι θα έρθουν αντιμέτωπα. Τα άτομα, που είχαν πιο σοβαρά προβλήματα -ψυχολογικά, εξάρτησης- ήταν αυτά που είτε θεωρούσαν ότι δεν έχουν ανάγκη από βοήθεια, είτε ότι μπορούν να το παλέψουν μόνα τους.Quote:
Originally Posted by fevgatos67
λολλ τι εννοεις??????:)Quote:
Originally Posted by Deep purple
Για τα ποιο σοβαρά που λες όχι απλα εχω μεσάνυχτα αλλα ουτε και ξημερώματα δεν εχωQuote:
Originally Posted by marian_m
Στο σημείο που λες πως άτομα που θέλουν να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής του και που δεν φοβούνται να έρθουν αντιμέτωποι με το τι θα έρθουν αντιμέτωποι πραγματικά είναι μια καλή σκέψη , μου έδωσες ιδέα ,
Γκρατσιε ταντο
+1000000000Quote:
Originally Posted by marian_m
σκεφτομαι ανθρωπους με περουκινια!!!!!! κι αναρωτιεμαι γιατι το κανουν, δε βλεπουν οτι αυτο το πραμα ειναι αρρωστια και ψυχαναγκασμος ? υπαρχει χρηστης που να φοραει περουκα, να μας πει την εμπειρια του, πως νιωθει οταν κυκλοφοραει ετσι και τον κοιταν οι αλλοι ?
Σκεφτομαι ποσο ανεκτικη εχω υπαρξει με ατομα που δεν επρεπε...κ που εκμεταλλευτηκαν την ανεκτικοτητα κ την καλοσυνη μου....
σκεφτομαι εναν καταλευκο χωρο που μοιαζει πλαστικο, να λερωνεται απο κοκκινο ειτε μπογια ειτε αιμα (διαλεχτε και παρτε αρκει να ειναι κοκκινο). επισης τον καφε που εφτιαξα για απογευμα, δε πετυχε γαμω τη παναγιωτα του.
διαλεγω αιμα..λολQuote:
Originally Posted by KENO
Ανάλογα που κυκλοφορούν και τι ώρες, αν είναι σε περίεργα και ύποπτα στέκια και σε μεταμεσονύκτιες ώρες, τότε είναι διαφορετικά...Quote:
Originally Posted by KENO
σιγουρα θα το κανει για καποιο λογο..ο λογος που το κανει θα καθοριζει κ το πως νιωθει αλλα σε γενοκες γραμμες πιστευω πως θα νιωθει πιο "ελευθερος" κ "αορατος" αποσκοπωντας καπου αλλα μπορει κ οχι..υπαρχουν πολλοι λογοι που θα μπορουσε κανεις να κανει κατι τετοιο ετσι με το να ειναι κρυμμενος κ καλυμενος πισω απο ενα προσωπειο ισως νιωθει οτι χανει την ταυτοτητα του κ μπορει να κανει πολλα αλλα οντας πλεον καποιος "αλλος"..Quote:
Originally Posted by Βασίλης73
δεν εχει ορια η γκρινια σου!Quote:
Originally Posted by KENO
ακομα και για τον καφε που ΕΣΥ εκανες και δεν πετυχε γκρινιαζεις!
πετα τον τον γαμοκαφε και κανε αλλον της προκοπης !!!!!
ακομα και αυτος θα περιμενεις να γινει μονος του ??????????
τι καθεσαι και τον κλαις?
Το περουκινι σε πειραξε; Την προηγουμενη φορα που ειχα ανεβει αθηνα πετυχα στο μοναστηρακι εναν ψηλο τυπο με αλογοουρα, ασημι λαμε παλτο μεχρι τον αστραγαλο, φουστα σκωτσεζικη κοκκινη καρο απο την οποια κρεμονταν αλυσιδες και κοθορνους παπουτσια τριπατους. Ηθελα να του πω να φωτογραφηθουμε παρεα αλλα δε μαφησε η κολλητη μου τον φοβοτανε!
μηπως ηταν λογο αποκριων ? εγω ελεγα για ανθρωπους που λογο φαλακρας φορανε περουκινια, οχι crossdressers και τραβεστι ή αλλα καρναβαλια...
Γιατι καλε δαγκωνει ο ανθρωπος???? :) Eγω θα φωτογραφιζομουν παντως μαζι του...(νταξει βασικα δεν θα το κανα!!)Quote:
Originally Posted by carrie
Οχι ειχαν περασει οι αποκριες. Ελα ντε σιγα μη με δαγκωνε πια! Επρεπε να την ειχα βγαλει αυτη τη φωτο!
Ξύπνα Βασίληηη
(Αυτό σκέφτομαι)
ασε το τι εχω πετυχει κι εγω..θυμαμαι αυγουστο 3 το μεσημερι στη παραλια στη θεσσαλονικη ατομο (δεν μπορεσα να προσριορισω αν επροκειτο για αντρα η γυναικα) με μαλλι μισο σγουρο μισο ισιο 6 χρωματα η μουρη βαμενη κατασπρη σακακι δερματινο με φουλαρια να κρεμονται απο κατω ειχε τυλιξει στα ποδαι κατι σαν αλουμινοχαρτο κ η τριχα καγκελο κ παπουτσια κατι τετραγωνισμενα με κολλημενα πανω χατζαπλαστ...Quote:
Originally Posted by KENO
για περουκινι που ειπες ειχαμε εναν καθηγητη στο λυκειο που ηταν φαλακρος κ φορουσε κ οποτε φυσουσε αερας του την επαιρνε κ σκαγαμε στα γελια λολ...
τωρα που ειπες Αυγουστο, Αυγουστο μηνα με καυσωνα ειχα πετυχει στην Ομονοια οταν σπουδαζα αθηνα εναν τυπο με μαυρο ζιβαγκο, μαυρο δερματινο μπουφαν, μαυρο δερματινο παντελονι και μποτες μαυρες δερματινες!!!!
ολα μαυρα κ δερματινα??λολ υποπτο αυτο χεχε..Quote:
Originally Posted by carrie
αν μπορουσαν ως δια μαγειας να λυνοντουσαν οοοολλλλααα μου τα προβληματα......
οτι πρεπει να κοιμηθω και δε μπορω :(
ειναι νωρις ακομη βρε!Quote:
Originally Posted by ME&I
νωρις ξενωρις εγω σας καληνυχτω... ματσ μουτσ ονειρα γλυκα σε όλους... όλα θα πάνε καλά θέλουν δε θέλουν!!! ;)Quote:
Originally Posted by εσωτερική_σήψη
Αν δεν κόψω τον γαμωαπογευματιάτικο ύπνο, δε θα φτιάξω ποτέ το πρόγραμμα, έχω γίνει βρουκόλακας.
Τσεκάρετε πως ως άυπνη θα γίνω το μέλος της ημέρας σε μηνύματα πριν έρθει καν η μέρα, ωιμέ.
χαχαχα πολυ καλο!!!!Quote:
Originally Posted by RainAndWind
να σου ευχηθω καλημερα λοιπον αν και με λιγη καθυστερηση:)
σκεφτομαι τη 19χρονη που μου ξαναστειλε παλι, και τι μπορει να θελει. εκει που την ειχα αποκλεισει λογο ηλικιας κι αποστασης, επιστρεφει και με κανει να λιωνω. γαμω τις περιοδους και τα καπριτσια σας που δε μπορειτε να πειτε ξεκαθαρα αυτο που θελετε και βασανιζομαι! τεσπα ξαφανιζολ παλι για λιγο
πιστεψε με ολοι αυτο θελουμε...ας ελπιζουμε οτι καποια στιγμη μπορει κ να γινει..(λεω γω τωρα..)Quote:
Originally Posted by πιεσμενη
Σκέφτομαι πως μερικές φορές, το τέλος μπορεί να είναι πιο δυνατό και από την αρχή.........όμως..........στην αναμέτρηση με τον εαυτό μας καμία νίκη δεν έχει περισσότερη ικανοποίηση........
και εγω θελω να με νικήσω... να γίνω ο ηρωάς μου!Quote:
Originally Posted by Θεοφανία