Printable View
Αν μου κάνει την τιμή να με πάρει τελικά τηλέφωνο...αλλά και πάλι θα δυσκολευτώ πολύ να μιλήσω στον καινούριο ψυχολόγο ενώ ο άλλος ήξερε τι μου συμβαίνει, τώρα πρέπει ν' αρχίσω πάλι από την αρχή κι αυτό μου είναι πολύ δύσκολο χώρια το χρόνο που έχασα μέχρι να ανοιχτώ και σ' εκείνον...δεν ξέρω τι να κάνω, είμαι απελπισμένη, πάλι με κλάματα ξύπνησα...Quote:
Originally Posted by marsia
Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Καλημέρα Κυκνακο!!
Μην κλαις τόσους φιλους εχεις να σου κανουν παρέα ανεβα λίγο.
Καλημέρα!Quote:
Originally Posted by marsia
Πάλι καλά που έχω κι εσάς...σας παρακαλώ, συνεχίστε να μου μιλάτε μέχρι να περάσει το σοκ...πραγματικά ήταν η χειρότερη στιγμή για να μου το πει αυτό ενώ είμαι τόσο θλιμμένη από το πένθος...και το ήξερε ότι έχασα κάποιον δικό μου...
Βρε Κυκνακο ο ψυχολόγος θα σε πάρει τηλέφωνο? Εσύ θα τον πάρεις να του πεις τι σε προβληματίζει και σου χαλάει τον ύπνο.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Κάνε μια προσπαθεια τι να κάνουμε έτσι είναι η ζωη.
Πίστεψε με, έχω πάρει πολλά τηλέφωνα αλλά δεν έχει απαντήσει σε κανένα...γι' αυτό είμαι έτσι χάλια κι έχω αναπτύξει και ψυχοσωματικά συμπτώματα, για παράδειγμα με πονάει και με ανακατεύει το στομάχι μου...Quote:
Originally Posted by marsia
Περίεργο αυτό. Μήπως του συνέβη κάτι?
Τέλος πάντων τι θα του ελεγες απο το τηλέφωνο είναι τόσο προσωπικό? Απορω! υπάρχει τρόπος να σε βοηθήσουμε?
Θα μπορούσατε να με βοηθήσετε στο πως να καταφέρω πιο εύκολα να μιλήσω στην καινούρια ψυχολόγο που μάλλον θα πάω γιατί τελικά έχει μια γνωστή μου κάποια υπόψη της...γιατί για μένα είναι πολύ δύσκολο αυτό επειδή είναι πολύ λεπτό το θέμα και πονάει...εσύ είσαι διατεθειμένη ν' ακούσεις ποιό είναι το πρόβλημα που θέλω να συζητήσω μαζί της;Quote:
Originally Posted by marsia
Βέβαια γιατί όχι!Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Με μεγάλη χαρά εαν μπορω να βοηθήσω κάπου βρε Κυκνακο..
χωρις να είμαι σιγουρη κυκνε από τοτε που ειχα παει και γω για 3 μηνες σε ψυχολογο η δικη μου κατεγραφε τα περισσοτερα από οσα της ελεγα, φτιαχναμε δηλαδή ένα ιστορικο. Ισως να διαβασει ο καινούριος ψυχολόγος το ιστορικο σου και να μην χρειαστεί να μπεις στην ιδια διαδικασια ξανα ...Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Το πρόβλημα που θέλω να συζητήσω μαζί της είναι κάτι που μου είχε συμβεί στην εφηβεία όταν με είχε παρενοχλήσει σεξουαλικά κάποιος κι αυτό μου δημιούργησε προβλήματα στις σχέσεις μου με το άλλο φύλο τα οποία υπάρχουν ακόμα κι ας έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε...δεν εμπιστεύομαι καθόλου τους άντρες και πιστεύω ότι μια σχέση πιθανότατα θα είναι βίαιη όπως ήταν η εμπειρία μου μ' εκείνον τον τύπο...κι αυτό με κάνει να τις αποφεύγω...αλλά ντρέπομαι κι επίσης δυσκολεύομαι να μιλήσω γι' αυτό το θέμα, μπλοκάρω γι' αυτό μου είναι τόσο δύσκολο να αλλάξω ψυχολόγο γιατί ο παλιός ήξερε την κατάσταση και μάλιστα είχαμε κάνει κάποια πρόοδο, τώρα πρέπει να αρχίσω πάλι από την αρχή...δηλαδή πάει χαμένη η όποια πρόοδος είχα κάνει...Quote:
Originally Posted by marsia
Τυχερή είσαι...δυστυχώς ο δικός μου δεν κατέγραψε τίποτα...το μόνο που να μπορώ ίσως να κάνω είναι να αντιγράψω σε word ότι γράφω εδώ όσον αφορά το πρόβλημα που θέλω να συζητήσω μαζί της και να το εκτυπώσω ώστε να μην χρειαστεί να μιλήσω αλλά να το διαβάσει...Σ' ευχαριστώ για την ιδέα...Quote:
Originally Posted by unlucky
Ποσο καιρο πηγαινες ψυχολογο? Μηπως αυτος που επελεξες το εβλεπε καθαρα χρηματικα? συγνωμη που στο λεω αλλα η συμπεριφορα του είναι λιγακι αντιεπαγγελματικη συμφωνα με τα λεγομενα σουQuote:
Originally Posted by Κύκνος
Πέρασε ένας χρόνος περίπου από τότε που τον είδα τελευταία φορά. λίγες ημέρες πριν από την τελευταία φορά με έβαλε να κάνω έκτρωση. ήμασταν μαζί ενώ εκείνος ήταν και είναι ακόμα παντρεμένος λέγοντας μου πως δεν έχει καμμια σχέση απολύτως με την γυναικά του και οτι θα πάρει διαζύγιο και πως ο μόνος λόγος που δεν χωρίζει ακόμα είναι το παιδί του που δεν θέλει να χάσει (η γυναίκα του είναι Πολωνή ). με εκείνα και με άλλα μου είπε πως θέλει να κάνουμε παιδί το οποίο κι έγινε πολύ γρήγορα. την πρώτη φορά. τον αγαπούσα τοσο πολύ που ήμουν σίγουρη πως θα γεννηθεί μωράκι απο τον ερωτά αυτόν. την ήμερα που πήγαμε στον γυναικολόγο για πρώτη φορά μίλαγε στο κινητό του. μέχρι και ο γιατρός του έκανε παρατήρηση. τη χαρά μόνη μου την περνούσα. η συνέχεια της ιστορίας είναι πως μου είπε "δεν θα χωρίσω, κανε έκτρωση το παιδί, εγω δεν πρόκειται να σου σταθώ αν το κρατησεις, αν το κρατήσεις ΒΆΛΤΟ ΣΤΟΝ *** σου και μην σε ξαναδώ. "
Μετά απο μερικές ημέρες εξαφανίστηκε. με πήρε τηλ μήνες μετα απο τηλεφωνο που δεν ηξερα. μου ειπε πως ειναι σε κέντρο αποτοξίνωσης. ναρκωτικά. " Το μονο που σκεφτομαι εισαι εσυ. Πρωί, μεσημέρι, βράδυ. Συγνώμη αν σε ενοχλώ. Τώρα κατάλαβα με την βοήθεια των ανθρώπων εδώ τι σου εχω κάνει. " Μου ζήτησε να του γράψω γράμμα και να του το στείλω στην κλινική. το έγραψα και το εστειλα. Δυο μέρες ομως δεν κοιμήθηκα. Ρωτούσα τον εαυτό μου γιατι να του μιλαω, γιατι να με νοιαζει. Γέμισα το σπιτι μου χαρτάκια με την έκφραση που χρησιμοποιεί στο κέντρο " μια μέρα τη φορά, Σ'αγαπω. " στο γραμμα του ειχα βάλει το κλειδί από το σπιτι μου και σκεφτόμουν πως θα έρθει και η στήριξη μου θα είναι απαραίτητη". εν τελη ομως μίλησα με τον αδεφο του. μου ειπαν πως τον είδαν ατη πολη μου και ειπα να σιγουρευτώ. Ο αδερφός του μου είπε " είναι με την οικογένεια του, με το παιδι του. Σταμάτα να ενοχλείς ". Τοτε ....ένιωσα σαν το κορόιδο. Έχασα το μωρό μου και ο αδερφός του μου μιλάει έτσι? Πέρασα τόσα πολλά και εκείνος με αντικρίζει έτσι. Το επόμενο πρωί πήρα τηλέφωνο την σύμβολό του και της ζήτησα να πετάξει το γράμμα όταν φτάσει.
Πλέον έχω προχωρήσει, είμαι με ενα παιδί που με έχει πανω απ' ολα. Θέλει να κάνουμε παιδιά, οικογένεια. Με αγαπάει και τον αγαπώ. Θα παντρευτούμε. Αλλά .... δεν μπορώ να ξεχάσω. Βασανίζομαι. Βλέπω ακόμα εφιάλτες απο το νοσοκομείο. Θέλω να τον πονέσω όπως με πόνεσε. Σκέφτηκα να τα πω όλα στην γυναικά του. να τον παρατήσει και να μεινει μόνος του. Να πονέσει! Δεν ξερω πως να νικήσω αυτο το συναίσθημα για εκδίκηση.... τι να κανω...
περιμενε λες τωρα οτι εισαι με ενα αλλο παιδι θα παντρετειτε κλπκλπ αρα το προηγουμενο θεμα θεωριτε ληξαν αρα δε καταλαβενω το τι ακριβως λογο εχεις να το σκεφτεσαι καμια φιλη δεν εχεις να το ριξεις στη παρλαπιπα να σου περασει ολο αυτο το αμοκ? δε λεω σαν εμπειρια ειναι λιγο ασχημη αλλα τωρα ανηκει στο παρελθον δε λεω οτι εχεις αδικο να εισαι θυμομενη αλλιως θα σου ελεγα να πας σε ενα ψυχαναλυτη να πεις κανενα μακροσκελες μπλα μπλα μπλα μπλα μπλα απλα για να μη το θυμασαι.. οστοσο το πιο ευκολο κ ανεξοδο απ ολα ειναι να παρεις ενα τετραδιο κ να γραφεις τις σκεψεις σου ετσι απλα για να ξεδινεις κ να εχεις καπου να τα λες αυτο ειναι το πιο ευκολο.
μη καταλαλονεις τον εαυτο σου για ενα ληξαν θεμα
Σιγουρα συμφωνώ μαζι σου! και σιγουρα σκεφτομαι οπως και εσυ. οτι ειναι παρελθον. αλλα ωρες ωρες τρελαινομαι και δεν ξερω πως μπορει να μου βγει. εχω μιλησει σε φιλες και σε ψυχολόγο αλλα δεν...